Overeenstemming visafslag
in Binnenhaven Vlissingen
Komende winter 125.000
werkloze bouwvakkers
'ParlandoMiddelburg met
drie produkties voor jongeren
Zit de juwelier
straks in een fort?
HOORT*
ZIET if
iöw "in
1
VERHUIZING MARINE NAAR BUITENHA VEN
EATERDAG 30 OKTOBER 1982
VLISSINGEN - Vlissingen kan eind volgend jaar een nieuwe en grotere vismijn hebben, op het
huidige marineterrein aan de binnenhaven. De nv Haven van Vlissingen is in principe akkoord
met het voorstel van de Koninklijke Marine voor vervangende ligplaatsen en kade aan de Buiten
haven. De Vlissingse wethouder voor visserij en financiën ing G. J. A. M. Adan (cda) hoopt in
december of januari een praatplan voor de nieuwe afslag te kunnen voorleggen aan de vismijn
commissie, waarin vissers, handel, sorteerders en personeel van de vismijn zijn vertegenwoor
digd. „Als er geen financiële belemmeringen zijn, wat ik niet verwacht, dan heeft Vlissingen eind
1983 een nieuwe afslag", zei de wethouder vrijdag desgevraagd.
De Vlissingse dienst gemeentewerken
bestudeert momenteel de mogelijkhe
den voor de marine, achter het terrein
van de nv Haven van Vlissingen, in de
Buitenhaven. De voorgestelde moge-
lijkheid moet nog technisch worden uit
gewerkt. „Binnenkort volgt een ge
sprek met de marine en de NV haven.
Dan is er weer een hobbel genomen",
aldus wethouder Adan.
Intussen liggen de vissersschepen vaak
in rijen, vier of vijf uur naast elkaar te
wachten in de huidige vissershaven. De
vissers worden die situatie en het wach
ten op een grotere afslag moe. In visse
rijbladen wordt de gemeente Vlissingen
verweten niets te doen voor een grotere
afslag. De Vlissingse wethouder voor
visserij kreeg vorige week dan ook geen
uitnodiging voor de overdracht van de
nieuwe kotter Arm 14 van J. Siereveld
uit Amemuiden. Bij vissers in Arnemui-
den gaan stemmen op voor een afslag in
hun eigen woonplaats. Oud-voorzitter
Siereveld van 'Draagt Elkanders
Lasten' zegt al vaker te hebben gewaar
schuwd voor een eventueel vertrek uit
Vlissingen van de vissersvloot uit Ame
muiden. „Ik zou het heel jammer vin-
Te Veldhuis (WD):
binnen een jaar
nieuw schema voor
dijkversterkingen
MIDDELBURG - „Het is de bedoeling
dat het komende nieuwe kabinet bin
nen één jaar een nieuw prioriteiten
schema opstelt wat betreft de dijkver
sterkingen. Dat betekent dat het oude
schema uit 1974 dusdanig wordt bijge
steld, dat voor 1990 de dijken, onder
andere bij Westkapelle en Ellewouts-
dijk versterkt zijn. Dat is vijf jaar eer
der dan de nu demissionaire minister
van verkeer en waterstaat van plan
was".
Dit zei mr A. te Veldhuis, Zeeuws WD-
tweede kamerlid vrijdagavond tijdens
een bijeenkomst van de afdeling Mid
delburg van zijn partijDe heer Te Veld
huis kwam in de plaats van zijn fractie
genote mevrouw drs N. Ginjaar-Maas,
die wegens ziekte verstek moest laten
gaan.
Te Veldhuis zei verder een voorstander
te zijn van het openhouden van de kern
centrale in Borssele. „Borssele produ
ceert goedkope energie. Het zou kapi
taalsvernietiging zijn om deze centrale
te sluiten. Verder vindt de WD dat
kernenergie beslist geen taboe is en dat
op een realistische manier de pro's en
contra's van diverse energiebronnen,
zoals olie. kolen, gas, zonne-, wind- en
kernenergie moeten worden afgewo
gen". Te Veldhuis ging verder in het
kort in op het regeerakkoord tussen
VVD en CDA.
Aan het begin van de WD-bijeen-
komst, die door zo'n dertig mensen
werd bijgewoond, werd met algemene
stemmen J. de Boer benoemd tot nieu
we voorzitter van de afdeling Middel
burg. Hij volgt de heer Te Veldhuis op,
die dit werk vanwege zijn tweede ka
merlidmaatschap niet meer kan uitoe
fenen.
den, als de vloot uit Vlissingen zou moe
ten verdwijnen. Wij hebben vroeger ge
vochten voor een verhuizing van de af
slag uit Amemuiden naar Vlissingen en
niet naar Breskens. Maar deze situatie
is niet vol te houden voor de vissers",
aldus de heer Siereveld. „Als zij zien dat
er wordt gewerkt aan een oplossing en
er wordt gebouwd aan een nieuwe af
slag, dan is het wel tijdelijk te aanvaar
den. Als er maar vooruitzichten zijn",
stelt hij.
Afspraken
Wethouder Adan meent, dat ook de vis
sers zelf een bijdrage kunnen leveren
aan een verbetering van de huidige si
tuatie. „Als er maar eens goede en bin
dende afspraken waren te maken met
de vissers over de aanvoer. Dan zouden
er ook geen problemen zijn met de sor-
teerploeg. Die kan dan zelfs met de hui
dige bezetting het werk wel aan", ver
zucht de Vlissingse wethouder. Het ge
meentebestuur wordt volgens hem ook
veel te lang buiten de toekomstplan
nen van de vissers gehouden en daar
mee op het laatste moment geconfron
teerd. „Het zou zinvol zijn, als de vis
sers en handel ons tijdig informeren
over hun toekomstplannen. Die wor
den ons echter altijd onthouden. Zo is
een handelaar veertien dagen geleden
begonnen met de bouw van een koel
cel. Prima, dat er initiatieven worden
genomen, maar wij wisten nergens
van. Er zijn dan wel extra viskisten
nodig. Dat moet je dan weten van ho
ren zeggen en fluistercampagnes. Ik
heb toen toch toestemming gegeven
om voor 80.000 gulden nieuwe viskis
ten te kopen, hoewel ik daarvoor geen
dekking had van het college van b en w
of de gemeenteraad. Voor het bepalen
van een beleid moet je echter wel tijdi
ge informatie hebben", aldus de wet
houder.
De klacht van de vissers over het ruim
tegebrek is volgens wethouder Adan
overigens wel terecht. „De capaciteit
van de vloot is in twee jaar verdubbeld.
Natuurlijk ben ik erg blij met die nieu
we kotters, maar op donderdag krijg ik
pas te horen, dat op zaterdag een schip
wordt overgedragen", vertelt hij.
De \yethouder geeft toe, dat het erg lang
duurt voor er een nieuwe vismijn is ge
realiseerd. „Van een wanbeleid, zoals
gesuggereerd in 'Stuurboord' en 'Visse-
rijnieuws' is geen sprake", zegt hij De
uitlatingen van vissers en handelaren
in die publicaties hebben volgens de
Vlissingse mijnmeester J. A. de Klerk
vrijdag pittige discussies in de afsalg
aan de Koningsweg opgeleverd. Van de
aanwezige vissers en handelaren was
volgens hem tachtig procent het niet
eens met het verwijt, dat het gemeente
bestuur niets zou doen en dat wethou
der Adan verstek had laten gaan tij
dens de overdracht van de Arm 14.
„Verschillende handelaren wisten niet
eens. dat de wethouder met welkom
was. Zij vonden vrijdagmiddag, dat dit
eerlijk gezegd had moeten worden", al
dus de mijnmeester.
Hij meent ook, dat met goede afspraken
het lossen van de kotters veel sneller
zou verlopen. „Er zijn nu 17 kotters. Je
kunt niet de totale vangst in een urn-
tijd lossen en verkopen. Bij een grotere
afslag kim je misschien vijf schepen te
gelijk lossen, maar dan moet de handel
er ook voor zorgen, dat de inhoud gelijk
kan worden afgevoerd. De vissers reali
seren zich niet voldoende, dat hun grote
schepen erg goede besommingen ma
ken. Want dat moet gezegd, het zijn pui
ke visserslui". aldus de heer De Klerk
Binnenhaven
tueel na het lossen een ligplaats aan de
binnenhaven kunnen krijgen, wanneer
daar plaatsen vrij zijn. Daardoor zou
den er weer vrije plaatsen aan de af
slag ontstaan voor volle schepen. „De
visserij moet zelf ook actie onderne
men. Er gaat een brief van het college
naar 'Draagt Elkanders Lasten' met
het advies de hulp van de marine in te
vragen voor ligplaatsen. Overigens
heeft ook Zevibel hierover nooit con
tact met ons opgenomen. Alleen de Fe
deratie van visserijverenigingen heeft
in een brief de vrees uitgesproken voor
een verlies van ligplaatsen, wanneer
het ramschip Schorpioen een ligplaats
krijgt in de Vissershaven. Misschien
moet je Vlissinger zijn om te weten, dat
daar al jaren geen vissersschepen meer
liggen", aldus wethouder Adan.
De huidige vóorzitter van 'Draagt El
kanders Lasten' zei vrijdagavond geen
commentaar te willen leveren op dit
moment. Hij zei ook nog niet te weten
wanneer wel een standpunt van de ver
eniging kan worden verwacht. „Dat
zien wij nog wel", was zijn reactie
VOORZITTER BOUWBOND CNV:
TERNEUZEN - Voorzitter D. van Com
mence van de Hout- en Bouwbond CNV
verwacht dat het aantal werkloze
bouwvakkers deze winter zal oplopen
tot 125.000, ruim 25.000 meer dan op dit
moment. Het voorlopig regeerakkoord
biedt voor deze groep nauwelijks per
spectieven, zei hij vrijdagavond in
Terneuzen bij de viering van het 60-
jarig jubileum van de plaatselijke af
deling. „Van de komende regering heb
ben werknemers, en dus de vakbewe
ging, weinig goeds te verwachten. Men
zal alle macht aanwenden om bestaan
de verworvenheden af te breken en de
vakbeweging zoveel mogelijk uit te
schakelen", verwacht van Commenee.
De Bouwbondvoorzitter ging ervan
uit, dat volgend jaar de bouwproduk-
tie op het huidige peil wordt gehand
haafd. Voor de komende jaren hangt de
bouwvak echter 'het zwaard van Da
mocles' boven het hoofd.
Van Commenee betreurde het. dat in
het regeerakkoord bewust geen werk
gelegenheids- of banenplan is opgeno
men. De bouw zou daarin een belang
rijk aandeel hebben kunnen leveren.
„Wij hebben geen gebrek aan vraag
naarbouwprodukten. Wat dat betreft is
de bouwnijverheid een bevoorrechte
bedrijfstak boven andere bedrijfstak
ken. Andere bedrijfstakken hebben im
mers te lijden onder een stuk verzadi
ging van de markt. Dat kan van de
bouwnijverheid bepaald niet gezegd
worden".
Bouwproduktie is volgens de bonds
voorzitter hoognodig in sectoren als
woningbouw, vernieuwing, energiebe
sparing, onderhoud aan gebouwen en
wegen, de burg-tunnelcombinatie over
de Westerschelde, het plan Lievense en
de Markerwaard. „De bouw heeft in de
historie altijd gediend als startmotor
om de economie weer aan te slingeren.
Nu is er alleen de dreiging dat deze
startmotor steeds meer stil komt te lig
gen".
Van Commenee vreesde dat het over
heidsbeleid zijn doel niet zal bereiken.
„Het zal door de gevolgen van steeds
meer terugloop van economische acti
viteiten de tekorten in het overheids
budget alleen maar doen oplopen. En
de maatschappelijke gevolgen van zo'n
crisispolitiek zullen hun sporen diep
trekken en nog tientallen jaren zicht
baar blijven. Er hoeft alleen maar te
worden gedacht aan de gevolgen van de
jaren dertig. Menigeen, die deze jaren
heeft meegemaakt kan daar nog gewel
dige verhalen over vertellen en is zijn
frustaties van die periode nog steeds
niet kwijt. Daar komt bij, dat de nieuwe
regering duidelijk voorkeur heeft voor
het ontzien van de sterken en het nog
verder naar beneden trappen van de
zwakken".
Winst
„Dat winst automatisch in werk omge
zet zal worden, is in het verleden nog
maar weinig bewezen", meende hij.
„Wél is bewezen, dat werkgevers graag
het eerst hun eigen belang dienen. Zij
volgen de onchristelijke leus van de
VVD graag na: 'Kom op voor jezelf.
Een bewijs voor die stelling vond hij
de ontwikkeling van de benzineprij
zen, die 5 cent stegen, toen de vaste
prijsafspraken werden losgelaten.
Volgens Van Commenee is de christelij
ke vakbeweging juist in een crisisperio
de nodig. „We zullen eikaars handen
weer grijpen om steun. We zullen als
christelijke vakbeweging de weg wij
zen. die we gaan moeten, intern en ex-
tem. Omzien naar elkaar, samen in
goed overleg wegen zoeken die ieders
belang dienen
Als jubileumcadeau voor de Temeu-
zense afdeling bood hij een voorzitters
hamer aan. De bijeenkomst in een van
de zalen van de Goede Herderkerk, die
enkele tientallen bezoekers trok, droeg
een feestelijk karakter Er werd een
aantal films gedraaid.
MIDDELBURG - Een generale repeti
tie heeft altijd iets met paniek te ma
ken. De laatste kans om de perfectie op
de planken te krijgen. De spelers van
het Middelburgse Parlando weten wat
dat betreft van wanten. Vanaf 1978 zijn
de ongeveer twaalf amateurs van deze
toneelvereniging met de rollen, het
spel en de stukken in de weer. De rom
melige spanning rond de generale re
petitie blijft ook woensdag nog gerui
me tijd na afloop in de balletzaal van
het Kuiperspoort hangen. Regisseur
Ad van Noort geeft de laatste aanwij
zingen en scherpt de 'karakters' wat
extra aan. Een modern stuk staat er dit
keer op het programma. Met „De
droom van Amerika' nog in gedachten
verlaten de spelers het gebouw. Over
drie dagen is de eerste officiële voor
stelling. Vanaf '78 is Parlando dan al
weer zo'n tien producties verder.
De voorstelling wordt vandaag, zater
dag, in het Kuiperspoorttheater gehou
den. Naast de 'droom van Amerika'
staat ook een stuk van W. Saroyan op
het programma. Edward Albee is de au
teur van het eerste stuk. Tussen de be
drijven door heeft Parlando nog ge
werkt aan 'Geen Bacchanalen' van Hei-
la Haasse. De uitvoering van dit spel
wordt een week later in hetzelfde com
plex gehouden. Al met al een drukke
tijd voor de amateurvereniging.
Parlando probeert vooral stukken te
spelen die de jeugd aanspreken. „Een
aanvulling op het literatuur-onder-
wijs", zo noemt Ad van Noort de doel
stelling die Parlando voor ogen heeft.
Hij meent dat er hij leerlingen en lera
ren behoefte bestaat om ook op deze
manier met de literatuur kennis te ma
ken. Naast de twee voorstellingen in
Middelburg (in januan wordt daar ook
in het Kuiperspoorttheater opgetre
den) wil Parlando kijken hoe de moge
lijkheden voor dergelijke schoolvoor
stellingen liggen. „We nodigen daarom
ook onderwijsmensen uit om de pre
mière bij te wonen. Bovendien hebben
alle middelbare scholen de nodige in
formatie van ons gekregen", legt de re
gisseur uit.
De Middelburgse toneelvereniging
heeft, gezien die doelstelling, dan ook
min of meer gekozen voor Hella Haas-
se's stuk 'Geen Bacchanalen'. Een con
flict-situatie op een middelbare school
vormt het theam van dit spel. 'Eigen
tijds toneel' heet het in de omschrijving
van Ad van Noort. Hij voegt eraan toe
dat de groep na afloop met de toeschou
wers wil napraten over de problematiek
Scène uit 'Geen Bacchanalen'
die op de planken wordt uitgebeeld.
Een proefvoorstelling van 'de droom' le
verde zo voor twee uur gespreksstof op.
Over de boodschap die Edward Albee
met het stuk naar buiten heeft willen
brengen wordt voor of na de generale
repetitie niet gesproken. Het gaat dan
om de verschillende rollen. Hier en
daar gaat er wat mis. De soufleuse zet
dat recht. Ad van Noort grijpt soms in
om een scene nog eens over te doen,
„maar dan overtuigender". Het hele
stuk wordt afgewerkt en duurt inclu
sief de ingrepen ruim een uur. Vijf spe
lers komen in actie. Het andere stuk
'Hallo, is daar iemand' gaat vanavond
aan Albee's spel vooraf. Een eenakter
die dertig minuten duurt en ook vijf
spelers van Parlando op de planken
brengt.
Na de laatste oefemng volgt er nog wat
uitleg van Ad van Noort. „Tijdens de
repetities hebben we wat rollen verwis
seld Mien bleek bijvoorbeeld veel tè ge
zellig om de oude oma een cynisch ka
rakter te geven. Riek was daar beter toe
in staat. AUes bij elkaar ben je al gauw
een jaar bezig om het stuk zo te krijgen
als je wilt". Om tien uur 's avonds bergt
de regisseur z'n map met aantekenin
gen op. De beheerder van het Kuiper
spoorttheater, Adri Onwijn, vraagt of
alles naar wens is verlopen. Alleen Ad
van Noort geeft een duidelijk positief
antwoord. De rest van de groep doet
geen uitspraak. Paniek is wellicht het
woord niet, maar zodra de decors wor
den verlicht en de eerste voorstelling
begint moet de spanning gebroken zijn
Vanavond is het zover
Het is een keihard gegeven: in anderhalfjaar tijd vonden er bij juweliers
in Zeeuwsch-Vlaanderen vijf overvallen en inbraken plaats. En wie
weet dat het totaalbestand aan zaken in deze duurdere middenstandssector
uit zo'n twintig juweliers bestaat, kan eenvoudig uitrekenen hoe groot de
kans is om ook 'in de prijzen te vallen'. De Zeeuwse juweliers en edelsmeden
Job van der Have en zijn twee zonen Cor en Frank - gedrieën goed voor drie
vestigingen in deze provincie, mogen dan dit jaar wel het feit herdenken dat
hun bedrijft Gouddoppertje al 125 jaar onder die naam bestaat, volop reden
tot uitbundigheid is er niet direct aanwezig. Zoals zovele collega's in den
lande gaan ook de Van der Have's gebukt onder de toenemende criminali
teit, die overal sterk remmend en hier en daar zelfs geheel verlammend
werkt op de ondernemerslust in deze sector.
Dat begint niet alleen stevig op het
gemoed te werken, want die voortdu
rende dreiging gaat een mens niet in
de kouwe kleren zitten. Maar er zijn
ook de verstrekkende financiële con
sequenties, die steeds meer juweliers
de kop gaan kosten, omdat de door
de verzekeringsinstanties gestelde
eisen steeds strenger worden en de
premies hoger.
De Van der Have's hebben zo hun
eigen ervaringen met de zware jon
gens: als ze over een jaar of tien al die
ongewenste bezoeken eens bij elkaar
optellen komen ze tot een door inbra
ken en winkeldiefstallen - soms met
complete Fred-Kaps-trucs - geleden
schade van om en nabij de zes ton.
Daarvan werd dank zij de steeds ho
gere premie die moest worden opge
bracht het grootste gedeelte uitge
keerd. De zes ton van hierboven heeft
overigens alleen betrekking op ge
stolen goederen. De geleden schade
aan vernielde winkelpui en inventa
ris is weer een hoofdstuk apart. En
die kosten lopen snel op. een ingesla
gen etalageruit komt al gauw op ze
ven tot achtduizend gulden.
Voor de aardigheid, nou aardigheid,
zetten de Van der Have's de inbraak
ellende van de afgelopen jaren nog
eens op een rijtje Er wordt verhaald
van die inbraak in het Gouddopper-
tje-pand aan de Korte Kerkstraat in
Goes, waar het grijpgrage gilde het
dak voor de helft wegbrak om zo
naast de kooiconstructie te kunnen
geraken die voor de dakvensters was
opgetrokken. De 'slopers' konden
toen op heterdaad worden betrapt.
Van der Have senior kan nog lachen
om het gesprek dat zich toen ontspon
tussen een politieman en de inbreker
die hij bij de juwelier uit een poort
zag komen. Wat de man daar had te
zoeken, informeerde de wetsdienaar
bij die gelegenheid nadrukkelijk
'Ik moest even een plas doen', rea
geerde deze.
Maar wat hadden dan die zwarte
handschoenen te betekenen, zo wilde
de politie man nader weten.
Waarop de man het verhaal ophing
dat hij nogal op persoonlijke hygiene
was gesteld-
Een tweede ongewenste bezoek in
hetzelfde pand leverde wel resultaat
op. Bij die gelegenheid brachten de
inbrekers een Pinksterweekeinde
door in het gebouw, nadat ze via het
maken van gaten in achtergevel en
plafonds bij de buit waren geraakt.
Er werd toen grondig werk verricht.
Men had zelfs de moeite genomen om
de zilveren en doublé kettinkjes te
schiften. Op een paar klokken na - en
ook de collectie Zeeuwse sieraden
bleef ongemoeid- werd de hele winkel
leeggeroofd. Waarde ongeveer f
365.000. Om de etalages niet hele
maal leeg te laten ogen. werden de
gaten die werden geslagen met het
weghalen van gouden sieraden, weer
opgevuld door hier en daar een klok
je te plaatsen. De inbraak werd nim
mer opgehelderd. Een paar maanden
later kwam er weer ongewenst be
zoek. Vermoedelijk dachten de inbre
kers: het ging daar de vorige keer
goed, laten we het nog maar enens
proberen. Maar ondertussen was wel
de alarm voorziening geheel gewij
zigd. Via een gat in de muur werd
gepoogd binnen te geraken. Op het
moment dat een van de inbrekers
zijn hoofd door dat gat stak om de
winkelruimte binnen te kijken,
kwam het alarm in werking...
Bij die gelegenheid kwam aan het
licht hoe dat soort zaken gron
dig wordt voorbereid. Het gat in de
muur kwam precies tussen twee
kastjes uit. Er moest dus van tevo
ren een plan zijn gemaakt om niet
die kastjes te raken want daar kon
wel eens alarm op zitten. Tevoren
tijdens een bezoekje aan de winkel
als potentiele klant met een duim
stok de ruimte opmeten zou iets te
opvallend zijn geweest. Later bleek
dat het stiekem tellen van tapijtte
gels in de zaak had meegeholpen om
de juiste plaats van het te maken gat
uit te kienen.
Bij een latere reconstructie kon ook
de boze opzet van dat ene telefoontje
kort voor die inbraak worden vastge
steld. Door de telefoon had iemand
laten weten dat-ie zijn vrouw graag
een cadeau van omstreeks tiendui
zend gulden ten geschenke wilden
geven. De aandacht ging daarbij uit
naar een fraai gouden horloge. 'En ik
wil als ik volgende week langs kom
graag een ruime keus hebben', werd
er aan toegevoegd. De hoop dat door
zo'n telefoontje de buit een paar da
gen later nog wat groter zou zijn
bleek vals: ten tijde van de inbraak
waren de dure horloges nog niet gear
riveerd...
In het pand aan de Korte Kerkstraat
in Goes en ook in de vestiging van 't
Gouddoppertje aan de Lange Kerk
straat hebben de ruiten van de etala
ges en van de deur het al eens moeten
ontgelden. De ene keer werd de ruit
met een Engelse sleutel verbrijzeld,
een volgende keer kwam er een
schoenleest aan te pas en ook was er
een keer dat bezoek van die specia
list, die ook al in Limburg en Brabant
zijn slag had kunnen slaan door op
een bepaalde manier met een bijl op
het dikke gj^s in te rammen. En tel
kens werd hel glas van etalages en
voordeuren bog zwaarder gepanserd.
Want iedere keer als er een inbraak
was geweest stelde de verzekering al
vorens tot het doen van uitkeringen
over te gaan en nieuwe verzekerin
gen af te sluiten de eis, dat de alarm
installatie opnieuw uitgebreid dien
de te worden. Op de duur zijn er hele
computerkasten aan te pas gekomen
met jammer genoeg ook nog al eens
een vals alarm. Ook in Terneuzen,
een derde vestiging van 't Gouddop
pertje. zijn er de negatieve ervarin
gen. Pas vier maanden draaide het
bednjf- overgenomen van een juwe
lier die uit angst de zaak de hand
deed- of er werd voor f48.000 wegge
haald. In Yerseke heeft 't Gouddop
pertje maar een zaak laten schieten,
nadat in het kledingbedrijf de siera
den collectie die Van der Have er in
een aparte afdeling had onderge
bracht om ook klanten in die regio te
kunnen gerieven en ze een reis naar
Goes te besparen, was weggepikt. De
verzekering keerde niets uit omdat
de zaak met voldoende beveiligd
bleek. En aanpassing aan de door de
verzekering gestelde eisen zou zo in
de papieren lopen, dat het niet meer
interessant was om het filiaal te
handhaven.
„Die verzekeringspremies worden
een ontstellende plaag" zegt Cor van
der Have. En hij maakt er geen ge
heim van dat er voor de drie zaken
een totaalpremie ter hoogte van
f85.000 moet worden neergeteld.
Daarnaast zijn er nog de kosten
van een constante aanpassing
van de alarminstallaties. Doe je het
niet dan gaat óf de verzekering om
hoog óf er wordt gewoon niet verze
kerd. In Nederland kan men daar
overigens nu al niet meer voor te
recht.
Vader en zoons Van der Have schat
ten het op een paar jaar en dan zitten
we hier in Nederland met een Ameri
kaanse situatie, waarbij een juwe
lierszaak gaat ogen als een bank.
Met desnoods nog een portier er
voor. En de deur altijd op slot. En
enkel werken op afspraak. Bij enke
le grote zaken in Amsterdam is daar
al sprake van. Daar gelden overi
gens ook al verzekeringseisen, dat
een juwelier die tussen de middag de
zaak sluit om lunchpauze te houden,
zijn etalages moet leeghalen.
Nu het aantal inbraken gaat afne
men omdat de beveiliging steeds be
ter wordt, wordt de kans op de toena
me van roofovervallen wanneer de
zaken gewoon geopend zijn menig ju
welier momenteel in de greep houdt.
Men weet het: de keiharde crimine
len deinzen nergens meer voor terug:
met een flinke Mercedes wordt een
rolhek van voor een winkelpui weg
getrokken, er worden springstoffen
gebruikt om zich zo een weg naar het
glimmend en glitterend spul te zoe
ken. Het gevaar komt steeds dichter
bij.
„Ze zouden mensen in deze beroepen
eigenlijk een wapenvergunning moe
ten geven" bedenkt Van der Have se
nior. Zoon Cor ziet daar geen oplos
sing in. „Dan beginnen ze al van tevo
ren te schieten als ze weten datje ook
een pistool zou kunnen hebben. En
trouwens, met hetzelfde recht kan
dan een kruidenier of een benzine
pomphouder ook een wapenvergun
ning opeisen".
Het zijn me wel wild-west tijden.
Straks kopen we een verlovingsring
in een vesting, zetelt de juwelier in
een onneembaar fort. De juwelier al
thans die de criminaliteit heeft over
leefd. „Het is", zegt Cor van der Have,
„nu al min of meer zo, dat de verzeke
ringsmaatschappij bepaalt wie als
juwelier blijft zitten. Want op een be
paald moment komt er gewoon een
eind aan die premiedruk".
Jacques Cats
->
\.j/ ouder redactie van M
Jacqaes Cats J
