Veel protesten taxatie
onroerend goed Borsele
DIPLOMA ZEELAN
LAATSTE MAAL
Speurtocht naar Buffalo's
en andere herinneringen
Reeks vergaderingen
Goese raadscommissies
J
WISSEL BEVELANDEN WISSEL SCHOUWEN
ELEFOON BIJ GEMEENTE ROODGLOEIEND
Eind aan traditie van 80 jaar
g OENSDAG 27 OKTOBER 1982
EINKENSZAND - Op de afdeling financiën van de Borselse gemeentesecretarie in Hcinkens-
md rinkelt de telefoon nu al een week vrijwel onafgebroken. Eén ambtenaar is voortdurend
ezig boze en verbaasde inwoners van de gemeente te woord te staan. Aanleiding voor deze drukte
ormt de nieuwe waardebepaling voor de onroerend-goedbelasting en de daarmee verband hou-
ende aanslagen voor 1982. De waarde van veel panden is bij de nieuwe taxatie die dit jaar heeft
ing laatsgevonden aanzienlijk veranderd vergeleken bij de vorige van zes jaar geleden. Dat leidt in
15' lenig geval tot een hogere belastingaanslag.
tn en ander heeft, zo is de indruk van
urgemeester drs G. C. G. van den Heu-
nogal wat onrust veroorzaakt. En
j jll onjuiste gevolgtrekkingen. „Ons
ordt verweten dat we de onroerend-
(edbelasting drastisch hebben ver-
vertelt hij. „Maar daar is geen
irake van. Afgezien van een trendma-
iee verhoging van 4 procent levert de
elasting de gemeente evenveel op als
jrlgjaar".
iiu Goese middenstand
Jj ield vergadering
ie« OES - De Goese middenstandsvrou-
jjenorganisatie (GMVO) heeft maan-
ln het pannekoekhuis Moby Dick
ledenvergadering gehouden. De
ivlfciceuwse afdeling van de landelijke or-
pioi inisatie voetverzorging verzorgde een
lot! leiding over voetverzorging,
'Stam Jam in Goese
llaauwe Steen
tes iOES - De Zeeuwse rock-and-roll for
to® atie Jam Jam treedt vrijdag 29 okto-
doofcr op in café 'De Blaauwe Steen' te
foiKjoes. De groep bestaat uit Anneke
geitoaassen (zang), Alex van Hootegem
vaj ptaar en zang), Rob Kosters (toetsen
idulij zang), Piet Snoodijk (drums en
R%ng), Peter Dieleman (bas en zang) en
lees de Ligt (licht-techniek). Het optre-
len begint om 21.00 uur.
Bij de hertaxatie is gebleken dat het
onroerend goed in de gemeente Borsele
vergeleken met de taxatie van 1976 ge
middeld met 64 procent in waarde is
gestegen. Daarom zijn de tarieven per
3000 gulden waarde ook met datzelfde
percentage verlaagd. Op die manier
wordt de gemeente er geen cent beter
van. Dat was ook de bedoeling van de
gemeenteraad.
De nieuwe taxatie is gebaseerd op het
prijspeil en de situatie op de onroerend
goedmarkt op dit moment. Dat bete
kent dat panden die zes jaar geleden
nog betrekkelijk laag werden geschat,
nu met een aanzienlijk hogere waarde
uit de bus zijn gekomen. Dat is vooral
het geval met vrij kleine woningen. Wat
ruimere woningen geven daarentegen
juist een daling in waarde te zien.
Van den Heuvel en chef financiën M.
Steijn wijzen erop dat de taxateurs de
waardebepaling niet zomaar uit de los
se hand hebben uitgevoerd. Aan de
schatting van de waarde van het Bor
selse onroerend goed lag een uitgebreid
stelsel van normen ten grondslag en die
normen zijn eerst getoetst bij make
laars en notarissen en bij het kadaster.
Reacties
De reacties die momenteel bij de ge
meente binnenkomen hebben vrijwel
zonder uitzondering betrekking op een
hogere waardebepaling en de daarmee
verband houdende hogere aanslag.
Overigens zijn ook een heleboel inwo
ners van Borsele verblijd met een lage
re aanslag. Maar die hebben natuurlijk
nergens over te klagen. Van den Heu
vel en Steijn zijn ervan overtuigd dat
de taxaties niet overdreven hoog zijn
uitgevallen.
De chef financiën: „Als je mensen die
ons bellen vraagt of ze bereid zijn hun
huis te verkopen voor voor het bedrag
dat voor de onroerend-goedbelasting
als waarde staat aangegeven, dan zeg
gen ze allemaal nee. Dus dan valt het
met die hoogte wel mee".
Niettemin verwacht de gemeente Bor
sele enkele honderden bezwaarschrif
ten. De indieners daarvan kunnen ver
zoeken om uitstel van betaling in af
wachting van een beslissing. Alle be
zwaarden krijgen bezoek van een taxa
teur die komt kijken of er vergissingen
zijn gemaakt. Wanneer de waardebepa
ling te hoog is uitgevallen, wordt deze
bijgesteld evenals de belastingaanslag.
Ook kan het voorkomen dat de waarde
bij nader inzien te laag is geschat. Dan
blijft de aanslag voor 1982 gelijk, maar
voor volgend jaar kan dan een hogere
het resultaat zijn.
Voorwaardelijke
gevangenisstraf
Jroor Terneuzenaar
,Jn hoger beroep
iid'1 DEN HAAG - Wegens gepleegde op-
He* ichtingen en deifstal, veroordeelde de
yjjolitierechter te Middelburg de 30-jari-
iE. M. T. uit Temeuzen tot zes weken
ivangenisstraf waarvan twee weken
oorwaardelijk met een proeftijd van
ee jaar. Met dat vonnis ging verdach
te hoger beroep bij het Haagse ge-
ihtshof, dat de verdachte nu heeft
Jft (troordeeld tot twee weken voorwaar-
Jelijke gevangenisstraf met een proef-
5jd van twee jaar.
ferdachte had onder meer een aantal
pro-cheques gestolen en inwoners van
'emeuzen opgelicht middels een ver
taal dat hij een schoonmaakbedrijf
png beginnen. Bij aansluiting moest
!*ld vooruit worden betaald, maar van
ie schoonmakerij kwam niets terecht.
Er'waren bedragen van vijftig tot hon-
lerd gulden betaald. Ook omdat ver
lachte reeds eerder is veroordeeld, had
leprocureur-generaal bij hethofbeves-
iging van genoemd vonnis geëist.
GOES - De verschillende commissies
van de gemeente Goes gaan er de eerste
dagen van november weer hard tegen
aan. De commissie voor algemene za
ken opent de rij bijeenkomsten in het
stadhuis in Goes. Dat gebeurt maan
dag 1 november om 19.30 uur. De raads
leden buigen zich dan onder meer over
het rapport van het anti-vandalisme-
project 'moet het kapot'. Voorts staat
het jaarverslag van de gemeentepoli
tie Goes 1981 op de agenda.
Dinsdag 2 november komt de commis
sie voor welzijnszaken bij elkaar. Aan
de orde komen de statuten van de
Stichting Jeugd en Jongerenwerk Goes
en een voorstel tot deelname aan het
intergemeentelijk theaterbureau 'Uit
in Zeeland. Aanvang: 19.30 uur. De
commissie voor ruimtelijke ordening,
volkshuisvesting, gemeentewerken,
milieu en verkeer treedt woensdag 3 no
vember op als hoor- en adviescommis
sie voor bezwaar- en beroepsschriften.
Daar wordt gesproken over het idee van
T. C. Swart uit Rijswijk om een kasteel
in de gemeente Goes neer te zetten. De
gemeente Goes heeft hem een bouwver
gunning voor de bouw hiervan aan de
Biesterhoekse wegeling in 's-Heer Hen
drikskinderen geweigerd. Het uitge
bracht advies is openbaar. Swarts is al
geruime tijd ambachtsheer van 's-Heer
Hendrikskinderen en wil in zijn te bou
wen kasteel (door de gemeente betiteld
als landhuis) onder meer een museum
over de ambachtsheerlijkheden inrich
ten. Om 20.00 uur houdt de commissie
voor ruimtelijke ordening, volkshuis
vesting, gemeentewerken, milieu en
verkeer een vergadering.
De commissie voor onderwijs, sport en
recreatie komt donderdag 4 november
bijeen om 19.30 uur. Gepraat wordt on
der meer over buitengewoon onder
houd aan de technische installaties van
de zwembaden in de gemeente en een
rijwieloverkapping bij de Burgemees
ter van Dusseldorpschool in Goes. Ver
der praat de commissie over de vast
stelling van kosten gemaakt door ver
schillende scholen in 1980 en 1981.
De commissie voor financiën, economi
sche zaken, personeelszaken en sociale
dienst behandelt vrijdag 5 november
een aantal voorstellen, waaronder de
vervanging van een centrale verwar
mingsketel in het stadskantoor en de
vervanging van de warmwaterboiler in
het gymnastieklokaal aan de Reiger
straat. Voorts wordt gepraat over de
wijziging van de subsidieregeling voor
de onrendabele gasaansluitingen in de
gemeente Goes. Aanvang: 19.30 uur.
De vergaderingen zijn voor iedereen
toegankelijk. Het publiek mag tijdens
het eerste half uur van de bijeenkom
sten het woord voeren over punten die
op de agenda staan. Ook tijdens de ver
gadering bestaat de mogelijkheid om
nieuwe gezichtspunten van bepaalde
zaken te belichten.
Haags gerechtshof
eist bevestiging
van vonnis tegen
Goese kraker
DEN HAAG - „Ook deze verdachte
moet leren dat hij met zijn handen van
andermans goed moet afblijven en dat
geldt ook voor het kraken van panden
die het bezit zijn van een andere bur
ger", zo constateerde de procureur-ge
neraal bij het Haagse gerechtshof.
Die opmerking betorf de 21-jarige M. J.
H. uit Goes, die wegens vernieling door
de politierechter te Middelburg was
veroordeeld tot tweehonderd gulden
boete, waarvan hij in hoger beroep
kwam.
Dat was ook het &eval met de 21-jarige
A. P. A. J. uit Yerseke die voor hetzelfde
feit eveneens tot tweehonderd gulden
boete was veroordeeld, maar boven
dien tot honderd gulden wegens het op
geven van een valse naam. Maar bij het
hof beriepen, zowel verdachte als verde
diger zich op het feit dat verdachte in
eerste instantie geen dagvaarding had
ontvangen, op grond waarvan werd ge
concludeerd tot nietigverklaring van
de dagvaarding, hetgeen het hof bij ge
lijke uitspraak ook deed.
Met een mogelijkheid dat alsnog een
andere dagvaarding wordt uitgebracht.
Verdachten hadden op 22 oktober 1980
in de Adriaan de Ruyterlaan te Goes
een woning gekraakt door de buiten
deur open te breken.
Verdachte H. zette uiteen dat hij uit het
buitenland was teruggekeerd en toen
ergens had ingewoond, maar daar
moest vertrekken, zondat hij zonder
woonruimte was. Toen had het tweetal
het pand dat reeds lange tijd leegstond
gekraakt. Verdachte heeft een sociale
uitkering. De procureur-generaal vond
de straf, die door de politierechter was
opgelegd terecht en eiste tegen H. be
vestiging van het vonnis. De verdediger
was van mening dat het kraken een ci
viele kwestie is tussen kraker en eige
naar van het pand en dus ten onrechte
een strafzaak is ingesteld, zodat om
ontslag van rechtsvervolging vroeg.
Verdachte is in het bezit van een urgen
tieverklaring voor woonruimte. Arrest
op 8 november.
PZC/provincie
Fotovergelijking uit het blad 'After the Battle'Molenwater Middelburg: toen en nu
MIDDELBURG - Dinsdag legden de
0 Iwec laatste kandidaten voor het di
ploma 'Weg- en waterbouwkunde Zee
and' met goed gevolg het examen af.
Het zijn de heren A. Meeuwse en W.
Remijnse, die het totaal aantal ge-
Haagden van 1358 voor dit in 1902 inge
stelde examen vol maakten. Hiermee
Is een eind gekomen aan een 80-jarige
traditie, die in 1902 werd gestart door
de toenmalige Bond van Waterbouw
kundige Ambtenaren in Zeeland. Toen
werd het 'diploma Zeeland' ingesteld,
omdat in het begin van deze eeuw het
technisch onderwijs in Zeeland nogal
lorgen baarde, en toch een goede oplei
ding voor waterbouwkundig opzichter
Bodig was.
Al in 1978 werd besloten dat er - mede
gezien de ruimere mogelijkheden voor
dag- en avondonderwijs aan de HTS -
ten afbouwperiode voor het examen
moest worden ingesteld, Het aantal
tanmeldingen, dat in 1970 nog 78 be
droeg was ln 1981 teruggelopen tot ni-
hU.
Het examen bestond uit drie delen.
Dinsdag dus legden de twee laatste
kandidaten met succes het laatste deel
af en verkregen daarop hun diploma.
De voorzitter van de examencommis
sie, ir H. Visser, hoofd technische dienst
van het Waterschap Walcheren, ver
klaarde verheugd te zijnmethetfeitdat
de twee laatste diploma's 'Zeeland'
konden worden uitgereikt aan twee
Zeeuwen: „Hun examenresultaten lig
gen royaal boven het gemiddelde. Het
Öjn doorzetters, die kans hebben gezien
in zes jaar de drie delen van het examen
af te leggen, en met succes", aldus ir
Visser. Hij werd in zijn mening ge
steund door de twee gecommi teerden,
ir A. Zanen (Kon. Instituut van Inge
nieurs) en ing J. C. Visser (NIRIA).
De uit Wolphaartsdijk afkomstige gedi
plomeerde A Meeuwse (32), woont
thans in het Overijsselse Rijssen, waar
h« werkzaam is bij de dienst openbare
werken: „Ik ben er gelukkig mee dat ik
nog aan het laatste examen voor het
diploma Zeeland heb kunnen deelne
men. Het is een veelzijdig diploma,
Een foto uit het archief van de documentatiegroep Walcheren: bij Westkapelle 'ontdoet' een landingsvaartuig zich van
een buffalo.
In het dezer dagen verschenen nieuwe nummer van 'De Wete', bet blad van
de heemkundige kring Walcheren, wordt het verhaal nog weer eens een
keer opgehaald: het verhaal van de man die bij Westkapelle de dijk beklom,
vanaf die plek voor het eerst van zijn leven de zee aanschouwde en uitriep:
wat een water, wat een water! Waarop een Westkappclaar, die even verder
op die dijk de man aanhoorde, daarop inhaakte met de woorden: 'En noe zie
je allin mè ut bovenste laegje'.
gen zijn overgehouden. Ook in foto
bijschriften slaat men er in enkele ge
vallen duidelijk naast. Een antitan-
kwal wordt versleten voor een stuk
zeedijk, de Willem Ruys ligt blijkens
een fotobijschrift aan de kade, terwijl
een kind kan zien dat Ingewijden als
Eekman en Tuynman zeggen het ver
der onder meer als storend te hebben
ervaren dat de Duitse commandant
Reinhardt wordt omschreven als de
'good Colonel'. Nou zo braaf was die
niet...
De leden van de documentatiegroep
betreuren het dat terwijl het bestaan
van de groep toch in de reportage
wordt gemeld, de schrijver niet de
moeite heeft genomen om de gege
vens nog eens even door te nemen
met enkele ingewijden. „Het gevaar
is", zegt de heer Tuynman, „dat die
gegevens een eigen leven gaan leiden
en later weer als bron worden ge
bruikt bij andere publicaties. De uit
gever in Londen heeft inmiddels toe
gezegd dat er bij een volgende druk
rekening wordt gehouden met de ge
signaleerde onjuistheden. Ook de
Nederlandse uitgever van 'Toen en
nu', met dezelfde publicaties die twee
jaar later verschijnen nadat ze in 'af-
Onder dat bovenste laagje blijkt, zo
meldt 'De Wete', nog een wereld vol
verrassingen te zitten. Daar, vlak
voor de kust, speuren sportduikers
i tijd tot tijd naar een gezonken
landingsschip dat nog geladen
schijnt te zijn met Buffalo's. Op de
plaats waar het schip vermoedelijk
op veertig meter diepte ligt, staat
echter zo'n sterke stroming dat er
maar een enkele keer per jaar een re
delijke duikpoging valt te wagen.
Even verderop, vlak voor het kom
metje links naast het landingsmonu
ment hebben sportduikers. die afge
lopen zomer bij toeval op een vlieg
tuigbom stuitten inmiddels wel twee
Duitse tanks gevonden, waarvan er
een overigens danig werd gekreukeld
bij het tot ontploffing brengen van de
bom. Op diezelfde plek zou er ook een
landingsvaartuigje zijn ontdekt, een
bulldozer en iets wat waarschijnlijk
een hijskraan is geweest „Er ligt
daar vreselijk veel munitie" zegt
sportduiker Hans Willemse uit Kort-
gene, die regelmatig voor de Westka-
pelse kust heeft gedoken, samen met
zijn vriend Postma. Bij rustig weer
hoopt hij deze winter zijn speurtocht
nog wat verder voort te zetten.
De schrijver van de bijdrage in 'De
Wete' ziet het in zijn verbeelding al
voor zich: een uit de zee opgehaalde
Buffalo, opgesteld op de Dam in Mid
delburg, de plaats waar generaal Da-
ser zich op 6 november 1944 met 2500
man overgaf aan een handjevol sol
daten van de Royal Scots. Die 120
man kwam uit Vlissingen in zeven
amfibiewagens op rupsbanden over
de verdronken landerijen, met Joost
Kamermans als gids. De geschiede
nis van het Paard van Troje en van
het Turfschip van Breda spreken nog
steeds tot de verbeelding. Maar die
zeven Waterbuffels met 120 man in
hun buik, die 2500 man gevangen na
men, is dat -aldus de schrijver in 'De
Wete' - geen herinnering waard?
Nog meer oorlogsherinneringen:
de mensen van de documentatie
groep Walcheren 1940-1945 zijn het
helemaal met elkaar eens: het is
prachtig dat de Britten er een blad
op na houden waarin de herinnering
aan de oorlogsgeschiedenis wordt
levend gehoudend. Zeker wanneer
dat gebeurt mek heldere reportages
en zeldzaam fotomateriaal. Maar ze
moeten er geen potje van gaan ma
ken als nu is gebeurd in dat in Lon
den uitgegeven blad 'After the batt
le' waarin aan de hand van een op
zichzelf bijzonder interessante fo
tovergelijking van de situatie van
toen en nu af en toe een stevig loopje
met de feiten wordt genomen.
D#heren Tuynman en Eekman van
die Walcherse documentatiegroep
zijn er eens voor gaan zitten. En toen
ze de hele zesendertig pagina's om
vattende reportage van de hand van
ene John Reed hadden doorgenomen
hadden ze voor zes kantjes aan aan
tekeningen rond meer en minder sto
rende uitglijers.
Zo wordt er onder meer gewag ge
maakt van de vuurtoren van Dom
burg, wellicht wordt daarmee de wa
tertoren bedoeld, de Vlissingse Al-
hambra-bioscoop wordt- wat geheel
naast de waarheid is- als een zwaar
verdedigde vesting omschreven en
ook zij n er onder meer hinder lij ke on
volkomenheden gesignaleerd in de
beschrijving van de executie van vijf
mensen in de duinen bij Valkenisse.
Het ziekenhuis Bethesda wordt ten
onrechte als een Brits hoofdkwartier
afgeschilderd, de Bomvrije kazerne
zou door de Duitsers zijn gebouwd
terwijl het een schepping is uit de tijd
van Napoleon en ook wordt er in de
reportage gemeld, dat namen als de
Kogelparkstraat en de Marinestraat
aan het oorlogsgebeuren in Vlissin-
ter the battle' hebben gestaan, is op
de hoogte gesteld van de geschieds-
vervalsende berichtgeving. Maar ook
al kloppen hier en daar de bijschrif
ten niet: boeiend blijven ze wel, die
plaatjes rond het Walcherse oorlogs
gebeuren van toen, vergeleken bij de
toestand van vandaag de dag.
Over iets heel anders uit de tijd
van toen: de Westerschelde le
vert voor degenen, die er langs wo
nen en werken onvergetelijke herin
neringen op: herinneringen aan
mensen, de scheepvaart, de natuur.
J.L. van Leeuwen haalt wat van die
herinneringen op in een bijdrage,
die werd afgedrukt in het blad van
de natuur-, landschapsen milieu-in
stellingen in deze provincie,
'Zeeuws Nieuws' genaamd. Hij haalt
nog eens aan, dat een garnalenvisser
in Vlissingen in 1901 voor het eerst
een tot dan toe in Nederland onbe
kend zeediertje aan wal bracht. De
onderzoekers wisten er aanvanke
lijk geen verklaring voor te geven,
maar een Amerikaanse deskundige
wist in 1929 aan te tonen dat het hier
een zeepaardje betrof, behorend tot
een nog niet bekende soort. Toch
aardig om zoiets over de Schelde te
kunnen vermelden, schrijft Van
Leeuwen.
Van de scheepsrampen die zich in de
Westerscheldemonding hebben
voorgedaan, is er een die Van Leeu
wen nooit heeft kunnen vergeten.
Het was de ramp met 'De jonge Ca-
tharina', 9000 ton groot, in april 1925
met ijzer geladen onderweg van Ant
werpen naar Barcelona In de Wielin
gen, in het zicht van Vlissingen, werd
het schip aangevaren door een En
gelse veerboot, de 'Clairmonroe'. 'De
Jonge Catharina' zonk vrijwel on
middellijk. Vier opvarenden verdron
ken. Daarbij was ook de eerste stuur
man, een Vlissingse jongeman, uit de
Hobeinstraat. Willem Meijnderts, 30
jaar oud. Deze scheepsramp, maakte
in ons land een diepe indruk, meldt
Van Leeuwen. Koningin Wilhelmina
zond zelfs een telegram van deelne
ming. Dagenlang schreef de krant er
over. De grafzerk voor Willem Meijn
derts staat nu nog op de Vlissingse
begraafplaats.
S(ch)ardijn
Indien u zich gezeten denkt in het
jaar 1400 op het terras van wat nu het
maritiem hotel Britannia heet, aan
de Vlissingse boulevard, dan zou zich
voor u uitstrekken een weideland dat
reikte over enige honderden meters
in zuidwestelijke richting. In dit ge
bied, dat in 1439 aan de zee moest
worden prijsgegeven, ligt de Sardijn-
geul. Het is een naam van een vaar
route in de Westerscheldemonding,
die nogal eens opduikt in scheep-
vaartberichten. Over die geul doet
het blad 'De Nederlandse loods' een
boekje open. Duidelijk is dat deze
geul zijn naam kreeg door de vis, die
er in grote hoeveelheden werd gevan
gen. Op schardijn, in de volksmond
'sardijn' genoemd, werd meestal ge
vist als de gamalenvangst stil stond
en ook gebeurde dat tijdens mistpe-
rioden, wanneer men zich niet al te
ver uit de wal durfde te wagen.
Door de jaren heen is de Sardijn-
geul al een probleemvaarwater
geweest. Honderd jaar geleden werd
er al geschreven 'dat het bevaren
van de Sardijngeul bij nacht, hoe
goed ook verlicht, steeds gevaarlijk
is, dat het verlichten dier geul op het
land onmogelijk is en dat het plaat
sen van gasboeien met het oog op het
zeer smalle vaarwater en het telkens
overvaren dier boeien, voor de
scheepvaart zeer gevaarlijk zou
worden'. En het eindoordeel van de
commissie die dit alles een eeuw ge
leden signaleerde, was dat het ma
ken van een omweg door de Wielin
gen verre te verkiezen was boven
het bij nacht de door boeien verlich
te Sardijngeul te bevaren.
In een eeuw tijds zijn de problemen er
kennelijk niet minder om geworden.
D. Roos schrijft tenminste in 'De Ne
derlandse loods' van oktober dat het
mogemogelijk is, dat bij een toene
mende teruggang in de bevaarbaar
heid van deze toegang tot de Wester
schelde door verzanding de in de
Noord bemande schepen meer en
meer zullen verkiezen om Westrond
te gaan. Zo wordt tenminste de koers
genoemd van schepen die vanaf zee
via 't Scheur en de Wielingen naar de
rede van Vlissingen koersen. Dat ge
beurt nu al regelmatig, stelt Roos.
En als men weet dat dit gevolgen
heeft het beloodsen van schepen ten
voordele van Belgische rivierloodsen
boven Nederlandse collega's lijkt
voor deze laatste categorie een
naamsverandering van Sardijngeul
in chagrijngeul niet meer zo ver af te
liggen...
onder redactie va a
Jacqees Cats
waarvan nu met name het wegenbouw-
gedeelte van de voor dit diploma vereis
te stof voor mij van groot belang is",
aldus de heer Meeuwse.
De eveneens geslaagde heer W. Remijn
se (30) woont in Heinkenszand en heeft
een aannemersbedrijf in Nieuwdorp:
„Het is aan één kant toch wel jammer
dat dit het laatste Zeeland-examen is,
maar ik ben blij dat ik het diploma nog
heb kunnen behalen. Er is veel van onze
zelfwerkzaamheid gevraagd. Maar net
als voorheen op het Zeeuws Technisch
Instituut (inmiddels ook al opgeheven)
hebben we ook hier met genoegen ge
studeerd", aldus de heer Remijnse, die
hierin werd bijgevallen door de heer
Meeuwse.
Examen-commissie-voorzitter Visser
zei weinig droefenis te gevoelen bij de
ze laatste diploma-uitreiking en het
verdwijnen van dit examen: „Het is
destijds niet opgezet om glorie en his
torie te verwerven, maar om goed op
geleide weg- en waterbouwkundige
opzichters voort te brengen, door mid
del van zelfstudie. De laatste tien jaren
is de belangstelling snel afgenomen,
doordat MTS en HTS als uitstekende
instituten de mogelijkheden boden.
Ons examen is een natuurl i jke dood ge
storven, maar daarbij past geen droe
fenis", aldus ir Visser.
Eén dame heeft tijdens de 80 jaar dat
het diploma in Zeeland bestond hier
voor examen gedaan, mejuffrouw A. M.
van der Hooft uit Kloetinge, die het di
ploma in 1946 behaalde. Het aantal ge
slaagden - 1358 - bedraagt ongeveer 30
tot 40 procent van het aantal kandida
ten dat zich voor het vrij zware examen
aanmeldde. De laatste jaren was het
Zeeland-examen aan de eisen des tijds
aangepast door bijvoorbeeld toevoe
ging van een vak als informatica; leer
stof. waar de oprichters in 1902 nog wel
niet van zullen hebben gedroomd.
's Avonds na de diploma-uitreiking was
er een afscheidsdiner, waaraan ook de
commissaris van de koningin, dr C.
Boertien, aanzat. Het in besloten kring
genoten diner werd aangeboden aan de
examencommissie door de provincie.
Ir H. Visser (rechts) reikte dinsdag de laatste diploma's Wegen waterbouwkunde Zeeland uit. Ze werden in ontvangst
genomen door de heren W. Remijnse (links) en A. Meeuwse (midden).
