IVOORKUST van voren opgebouwd van achter afgebroken MAG DE AGRIMARKT hoe wae het oou weer 9 WISSEL BEVELENDEN WISSEL SCHOUWEN ut PZC/varla UITSPRAAK M DE KROON WORDT NU SPOEDIG VERWACHT HET HEEFT INMIDDELS LANG GENOEG GEDUURD. AL 7 JAAR WACHT HET BEDRIJF OP EEN VERGUNNING *-1975 *4976 *4977 Mi U HOORT ER SPOEDIG MEER VAN!! HNSDAG 25 MEI 1982 (Van onze speciale verslaggever Harry Kuiperj ABIDJAN - Lange tijd heeft Lagos in Nigeria gegolden als het tconomisch centrum van West-Afrika, maar die positie is al Bkele jaren geleden overgenomen door het 900 kilometer weste- gelegen Abidjan, de peperdure hoofdstad van Ivoorkust, leeconomische recessie heeft echter ook Ivoorkust danig uit het ood geslagen en de regering van president Félix Houphouët- loigny stelt nu alles in het werk om de economie terug te bren- in het zorgvuldig uitgestippelde gareel. Over zee door bui tenlandse investeerders aan te trekken, op het land door op de toegangswegen naar de Ivoriaanse hoofdstad spijkerscharen en ntensieve identiteitscontroles te leggen. Wie van buiten Ivoor- ast komt, maakt weinig kans. de in Abidjan: „Op bet ministerie van financiën wordt de minister bijge staan door 17 adviseurs, van wie 16 Fransen". ibidjan - een ietwat uitgeholde parel un de dampend hete zuidkust van fast-Afrika. Een reuzenstad op een ruising van drie continenten en vier ligunes, met langs de oevers een loeiend, futuristisch aandoend wegen- alroon, een wolkenkrabbend zaken- o regeringscentrum, levensgevaarlij- etaxichauffeurs en in het spitsuur een pertij files om van te rillen, in 1960 telde Abidjan 200.000 inwoners, phet ogenblik twee miljoen. Een stad ie zich zo opvallend boven zijn wijde mtrek heeft weten te verheffen, zo ,ont-afrikaanst" is, dat het blad Jeune- Jirique enige tijd geleden haast verbij- iterd neerschreef: „In Abidjan komen iet eens meer muskieten voor". Jtangstigender dan deze milieuver- foring is de enorme ontbossing van roorkust. Van 650.000 m3 in 1958 steeg houtproduktie tot vijf a zes miljoen 3 per jaar op het ogenblik. Het staat ■1 vast dat bij een voortgang in dit OTpo het economisch te exploiteren otrwoud tegen 1990 zal zijn verdwe nen. NubUjkt ook de ogenschijnlijk ordeloze jungle een tamelijk evenwichtige ecolo gische gemeenschap te vormen, zij het één waarvan in West-Afrika de vijand dicht op de loer ligt: de Sahel. Opgeroe pen door de ene mens walst de mens-, dier- en aardeverdorrende Sahel ge staag op naar het zuiden. Weliswaar in minder snel tempo dan in het midden tan de jaren '70, maar niettemin. In het Eoorden van het land heeft de Sahel ivoorkust al weten te bereiken en de «dreigde bevolking voor zich uit ge dreven. irenthe Op zoek naar beter oorden trekken lensen uit het immense West- Afrika naar Abidjan. Landen als Mali, Opper-Volta, Niger, Togo, Benin (het noegere Dahomey) behoren tot de innste ter wereld. Bij elkaar vormen tij een gebied ruwweg zo groot als Fest-Europa, maar ze brengen niet voort dan „een gezamenlijk bru to nationaal produkt als van Drenthe" de woorden van Jan van Baker- [!m, die in Ivoorkust DAF vertegen woordigt. Voor verdrevenen uit zulke gebieden, roor wie het overal beter is dan waar zij randaan komen, is Ivoorkust een land tan melk en honing en Abidjan de plek vaar die voor het grijpen liggen. Totdat ij, te voet met hun meestal uit zo'n tien personen bestaande gezinnen, op de spijkerscharen van de onverbiddelijke, roor zulke sloebers niet omkoopbare politie stuiten. Weliswaar niet terug toeven naar hun land van herkomst, maar onder geen beding verder mogen. Honderdduizenden zijn er in de afgelo- jaren evenwel toch in geslaagd Abidjan te bereiken en hebben het won der met eigen ogen aanschouwd: de geasfalteerde straten, de straat verlichting. Appartementsgebouwen van drie a vier bouwlagen waarin het voor de Ivorianen duur, maar goed wo nen is. Uitgaanscentra, glazen gebou wen, enkele stukken hypermoderne ar chitectuur, en zoveel meer voorzienin- ïen die associaties oproepen met bij voorbeeld een stad als in Spanje. Meer of minder culminerend in Cocody, de residentile" wijk met buitenhuizen waar ook bij Westeuropeanen de pijp alt de mond valt. Veel Ivorianen hebben het leefpatroon van de Europeanen overgenomen. Heb- ton banen met vaste werktijden en zijn ceker van een inkomen zolang zij niet wegens gebrek aan werk overtollig en werkloos worden. Anderen houden vast aan de traditionele levenswijze, waarin »n man met een aantal vrouwen ge touwd kan zijn. Niet tot meerdere glo be van de man, maar om het aanzien dat de vrouw zich met een huwelijk ver werft. De instandhouding van het gezin lide taak van de vrouw. frans kader Ivoorkust werd in 1960 onafhankelijk. Zonder slag of stoot en bijgevolg zon der rancuneuze gevoelens tegenover de blanken, kwam het vrij van het Franse bestuur, zodat veel Fransen er konden blijven hangen. Sindsdien in [eite het kader leverend voor het land ia opbquw, nemen zij nu prominente Posities in. A. J. Hesseling, handelsse- 'retaris van de Nederlandse ambassa- Toch dienen deze Fransen in de ogen van de 77-jarige Houphouet-Boigny goed te beseffen dat Ivoorkust geen neokolonialistisch verlengstuk is van Frankrijk. Het maatschappelijke pa troon van Ivoorkust, rechtspraak, be lastingheffing, zijn op Franse leest ge schoeid. De voertaal, zowel naar buiten als binnenslands naast rond 60 lokale talen, is een curieus geaccentueerd Frans. Maar Ivoorkust vaart een onafhankelij ke koers, ten opzichte van Frankrijk niet anders dan tegenover de talrijke Libanezen die hier in de afgelopen jaren zijn neergestreken. Door him bedreven heid in de handel heette Houphouët- Boigny ze welkom, bruikbaar als hij de Libanezen achtte voor de opbouw van zijn land. Al enkele jaren komen ze met twee, drie vliegtuigladingen per week. Zitten nu aan de kassa's of leiden bloeiende bedrijven. Minder verrukt met de toevloed van buitenlanders is de autochtone bevol king, die reeds te vaak heeft moeten on dervinden dat buitenlanders - het gaat dan vooral om Afrikanen en Libanezen - Ivorianen het brood uit de mond sto ten. Niet zelden, al verscheidene jaren, komt de opgekropte onvrede tot uitbar sting. Nu eens onder studenten, dan weer bij anderen. Dan wordt er een stevige vechtpartij geleverd tussen de op macht beluste politie en de opstandigen, waarna in formele termen de rust heet te zijn weergekeerd. Niet altijd. Betogende studenten die enkele maanden geleden niet wilden inbinden, kregen te horen dat zij van de ene op de andere dag hun beurs kwijt waren. Toen dat niet hielp, raakten zij ook hun goedkope woon- flats kwijt en stonden op straat. Bij de rellen die daarop volgden kwam een tegenactie waarvan een Koppejan zal likkebaarden: „oproerkraaiers" werden zonder rechtspraak in de kraag gevat en per helikopter overgebracht naar een stuk woestenij, waar zij 30 kg zware zakken zand op hun nek konden nemen die in de tot honderd procent vochtige hitte in het rond gedragen moesten worden. En dat enkele dagen achtereen. stabiel In het wereldnieuws duikt Ivoorkust zelden op, maar onder de oppervlakte zindert het. Toch is het aan Hou- phouët-Boigny's flexibiliteit te dan ken dat Ivoorkust tot dusver redelijk stabiel is blijven functioneren. On danks het éénpartijstelsel: de Parti Dé- mocratique de Cote d'Ivoire, PDCI, die in 1960 als enige aan de verkiezingen mocht deelnemen om het met 60 stam men bevolkte land tot eenheid te bren gen, maar nu een afvaardiging in de senaat (één Kamer) heeft, die overwe gend al 22 jaar zit en tamelijk vergrijsd Daar komt bij dat Ivoorkust op het ogenblik meer problemen heeft dan in de eerste vijftien onafhankelijke jaren. Aanvankelijk ging veel volgens de plan nen. waarin de nadruk was gelegd op aanzienlijke versterking van Ivoor- kusts traditionele mogelijkheden. Zo steeg de cacaoproduktie van 80.000 ton in 1960 tot 440.000 ton dit jaar. Daarmee is Ivoorkust 's werelds grootste produ cent van cacao geworden - en Neder land de grootste afnemer. In minder straf tempo ging de koffie- produktie omhoog, waardoor Ivoor kust nu de derde koffieproducent ter wereld is. Samen met het hout vormt de export van deze artikelen de voor naamste bestanddelen van de econo mie waarop Ivoorkust drijft en die in de afgelopen 22 jaar goed was voor een jaarlijkse groei van zeven procent. Het hoofdelijk inkomen bedraagt nu dui zend dollar, veruit het hoogste in West- Afrika. Landbouw-attaché J. M. Kats wijst er op dat het succes van verbouwen èn verkopen gelegen is m een gunstige prijsgarantie aan de boeren enerzijds (in tegenstelling tot buurlanden als Ghana en Nigeria), en de gecentrali seerde verhandeling van de voort brengselen anderzijds. Dit laatste is de taak van de Caisse de la Stabilisation, die de hele handel van cacao, koffie en enkele andere produkten reguleert, de producentenprijs vaststelt, die bepaalt wie en wat hij mag verhandelen en ex porteren, die de marges bepaalt en zelf het verschil opstrijkt tussen de vastge stelde exportprijs en de prijs op de we reldmarkt. Intussen werd in 1970 al een begin ge maakt met diversificatie (de afzet van nieuwe produkten op nieuwe markten - red.). De verbouwtechniek van be staande produkten werd verbeterd en er kwamen nieuwe gewassen bij, zoals palmolie, soja, suiker, katoen, rubber en ananas. Maar dat pakte minder gun stig uit. De produktie van deze nieuwe gewassen vereist grootschalige plan tages. Die is duur, te duur voor een land als Ivoorkust, maar de gok was dat die kosten wel zouden terugkomen door de forse prijsstijging van deze produkten op de wereldmarkt. Helaas, de wereldprijzen zakten en Ivoorkust zat met de brokken. De buitenlandse schuld nam desastreu ze vormen aan, waardoor Ivoorkust in 1978 op last van de Wereldbank alle gro te kredieten moest blokkeren die be stemd waren voor de wegenbouw. Het gaf weinig soelaas, wan t de buitenland se schuld van Ivoorkust steeg van 232 miljard CF A-frank (197 miljard gulden) in 1980 tot 403 miljard (342,5 miljard gulden) in '81. Geen ander land in West- Afrika zit er zo beroerd voor. Op het ogenblik is de situatie dat de banken vrijwel geen kredieten meer verstrek ken, mede doordat de Centrale Bank het rentetarief blokkeert op 17,5 pro cent. Een groot geluk bij al deze tegenval lers is dat eind dit jaar, begin volgend jaar een economische opleving wordt verwacht waarvan de oorzaak in Ivoorkust zelf ligt. Voor de kust zit olie. De produktie, in twee velden, is op een veld in 1980 begonnen en heeft dit jaar, met het tweede veld erbij, een om vang bereikt waarmee Ivoorkust in zijn eigen behoefte kan voorzien: een miljoen ton. Vanaf 1984 denkt Ivoorkust olie te kun nen exporteren, al zal de hoeveelheid vrij bescheiden blijven. De aanwezige voorraden worden voor tien jaar vol doende geacht en zowel binnenlandse als buitenlandse waarnemers achten dat eerder een zegen dan een nadeel: de kans op herhaling van het debacle met de suikerbouw is nagenoeg afwezig. In tussen is de olie een factor die kan bij dragen tot verlaging van de kosten van levensonderhoud. Neem de prijs van benzine, 2,75 gulden per liter en ver moedelijk de duurste ter wereld. investeerders Die hoge kosten van levensonderhoud worden vooral veroorzaakt doordat zo ontzettend veel levensmiddelen moe ten worden ingevoerd. Altijd van ver, vaak door de lucht en onder bijna alle omstandigheden gekoeld. Daar komt bij dat Ivoorkust bij lange na niet de infrastructuur heeft om het land tot in alle uithoeken bereikbaar te maken, hoeveel beter Ivoorkust ook af is dan zijn buurlanden. Ivoorkust heeft één spoorlijn en 40.000 km weg (Nederland 107.000 km), waarvan 3100 km verhard (Nederland 90.500 km), terwijl het land 8,8 maal zo groot is als Nederland. Het is duidelijk dat de regering van Ivoorkust zich grote zorgen maakt om het zich ontwikkelende land niet hal verwege de moeizaam beklommen trap te laten struikelen. Om dat te voorko men worden bedrijven die in Ivoorkust zelf investeren allerlei faciliteiten ver leend, zowel om werkgelegenheid te creëren als om de kennis van de bevol king op hoger peil te brengen. Vestigingen vanuit andere landen zijn welkom - loutere importeurs moeten 26 tot 33 procent meer belasting betalen voor wat zij aan de markt brengen - als de intentie maar is dat het bedrijf op den duur geheel door Ivorianen wordt gerund. Gezien het onderwijs-, ontwik- kelings- en managementniveau is dat in de meeste gevallen echter een zaak van zeer lange adem. Door deze constant noo< .akeli jke aan dacht voor wat vooral in en voor het kustgebied gebeurt, lijkt Ivoorkust niet toe te komen aan maatregelen om het achterland, daarmee in feite het he le land in stand te houden. De nood zaak om maatregelen tegen de voort woekerende ontbossing met een half miljoen ha. per jaar wordt volmondig erkend, maar de kaalslag, de erosie en daarmee de dreigende ondergang van het land wordt niet gekeerd. Herbebossing is tot dusver niet verder gekomen dan bepalingen voor selectief kappen, alsmede de stichting van een aantal nationale parken. Waarin het wild zich al heeft teruggetrokken, waar het oerwoud onaangetast moet blijven. Zoals het nationale park Banco, ten noorden van Abidjan. Ruim 30 km2 oer woud wordt daar in stand gehouden om toekomstige generaties een indruk te geven hoe Ivoorkust er ooit uitgezien zal hebben. door de steeds voortgaande groei van oe klantenkring -euce week. KOtM 40.000 KLA//TE/V- wordt net ruimtegebrek in oe winkel steeds ndpender. november MOV6fie«Ef2 8eöluit van db gemeente raad van gosö/volgens art-is )om een Bouwvergunning tb verlenen. gedeputeerde •staten weigeren hieraan -nun goedkeu ring te verlenen. ■HET GEMEENTEBESTUUR VAN GOES BESLUIT TOT EEN HERSlENlNG VAN MET BESTEMMINGSPLAN OM LANGS DEBE WEG EEN VERGROTING VAN MET BEDROE MOGE LOK TE MAKEN. Gedeputeerde Staten weigeren opnieuw mieraan non goed keuring te verlenen. de agrimarkt gaat tegen de weigering van gedeputeerde Staten in beroep bu de kroon, ook met gemeentebestuur van goes gaat tegen met onthouden van een aoeokeuring door gedeputeerde staten in beroep bu de kroon DE BEHANDELING VAN DE BEROEpSEAAK VINDT VOOR DE RAAD VAN State (de kroon plaats INMIDDELS 10 ER ALWEER MEER DAN EEN DAAR VERSTREKEN EN WORDT ER NOG STEEDS OP DE UITSPRAAK GEWACHT. DE UITSPRAAK DIE NU ELKE DAG WORDT VERWACHT. HoPELÜK BAL DE2E YOORMET BEDRÜP EN DAARMEDE VÖOR DE KLANTEN EN HET PERSONEEL POSITIEF •EUN. DE AGRIMARKT WIL OOK OVER 6-10 EN <20 GAAR BUN KLANTEN GRAAG OP DE BESTE WME VAN DIENST ÏJjN

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1982 | | pagina 41