Raas grijpt naar
zijn oude wapen
Oostkapelle verovert di
UITSLAGEN GOLD RACE
Van kilometer tot kilometer
PZC/sport
Raas leider in
Super Prestige
VIJFDE OVERWINNING IN GOLD RACE
(Doot Peter de Jonge
MEERSSEN - Het oude wapen is nog intact. De vernietigings
kracht nog even groot als vroeger. In zijn beginjaren als beroeps
renner maakte Jan Raas de korte, krachtige solo vlak voor de
aankomst tot zijn handelsmerk. Heel wat klassiekers schreef hij
zo op zijn naam. Maar de oogverblindende schoonheid van die
indrukwekkende krachtsexplosie maakte plaats voor de eind
sprint. Dat vergde minder van zijn lichaam. Nu echter de ras-
sprinters ook in de klassiekers weer een rol van betekenis heb
ben gekregen, heeft Raas zijn vroegere wapen vanonder het stof
gehaald. Het werkte vorige week perfect in Parijs-Roubaix en
zaterdag in de Amstel Gold Race stond het weer op scherp. Raas
won de Limburgse klassieker voor de vijfde maal.
king was perfect geweest. ..Maar dat
kun je natuurlijk altijd welzeggen als je
wint", lachte hij.
„Bang om de eindsprint te verliezen",'
verklaarde de Zeeuwse kopman uit de
Raleigh-ploeg vorige week zondag na
de Hel van het Noorden zijn uitval en
zaterdag heette het dat hij „uit venijn"
was weggesprongen. „Ze waren een
beetje met m'n voeten aan het spelen.
Om de beurt demarreren en zo, wat ik
trouwens met een ploegmaat erbij ook
zou hebben gedaan. Maar ik was het
beu. En daarom ging ik weg", vertelde
hij. Bang of boos... tegen de demarrage
van Raas was niemand opgewassen.
Ook de oersterkte Gregor Braun niet,
die nog wel aanstalten maakte om In de
achtervolging te gaan maar net toen hij
goed en wel op gang was gekomen vol
komen stil viel.
Opzet of onmacht? Braun kon onmoge
lijk al aan het eind van zijn krachten
zijn. De manier waarop hij de Keuten-
berg en de Cauberg beklommen had
vormde daar het bewijs voor. Waarom
hij toch de benen stilhield achter
Raas... De jonge Ier Stephan Roche, die
het wel probeerde, meende. ..Braun
vond natuurlijk dat Kelly het maar
moest doen. Dat is de snelste en als je
hem naar Raas toebrengt, wint hij de
wedstrijd". Kelly voelde er niets voor.
„Dan kan ik het wel vergeten. Eerst een
gat dichtrijden en daarna om de winst
spurten gaat niet". Raas sloot zijn ze
venhonderd meter korte solistische ac
tie dus af met de winst. Het rekensom
metje klopte weer eens. Zijn kansbere-
Hoog spel
Toch speelde Raas ook in de finale van
deze wedstrijd weer eens ouderwets
hoog spel. Ook dat is namelijk één van
zijn sterkste kanten. De concurrentie
in verwarring brengen door ijzingwek
kend kalm te blijven als de beslissing
lijkt te zijn gevallen. Zo'n twee kilome
ter voor het einde sprong Sean Kelly
weg nit een kopgroep met Raas. Ander
son, Roche. Kuiper en Braun. „Ze He
ten mij iedereen terugpakken", zei
Raas, ..maar toen Kelly ging wilde ik er
niet achteraan gaan. Daar gaat de win
naar van de Gold Race, dacht ik toen.
En al was het tegen mijn principe, om
dat hij niet evenveel werk in de kop
groep gedaan had als ik, moest ik dat
risico nemen". Kuiper bracht de kop
groep terug en Raas ging kort daarop
alleen weg. Zijn vijfde zege in de Gold
Race was een feit Een unieke reeks.
Alleen Fausto Coppi (vijf maal de ron
de van Lombardije) en Eddy Merck*
(zeven maal Milaan-San Remo en vijf
maal Luik-Bastenaken-Luik) hebben
in de na-oorlogse wielerhistorie zo
vaak een zelfde wedstrijd gewonnen.
De finale was de apotheose van een
spannende en interessante Gold Race
Ondanks het ontbreken van Bernard
Hinault, Roger de Vlaeminck, Frances-
MEERSEN - De zeventiende editie van
de Gold Race verliep aldus:
0 km: in Heerlen starten 151 renners,
verdeeld over 18 ploegen voor de ze
ventiende Amstel Gold Race over 237
km.
18 km: solo van Zijerveld.
55 km: in Roosteren bedraagt voor
sprong Zijerveld 5 minuten en 10 secon
den.
109 km: bij eerste bevoorrading beeft
Zijerveld nog 1.40 min. voorsprong op
eerste peloton.
113 km: Zijerveld ingelopen na 95 km
solo door Willems, Lammertink, Braun,
Willman, Kuiper, Van der Poel. De Wil
de. Andersson, Roche, Kelly. Raas,
Knetemann, Lubberding, Wijnands,
Peeters en De Cnijf.
155 km bij tweede beklimming Gulpe-
ner Berg hebben achttien leiders 3 45
min voorsprong
153-198 km: vele demarrages in de kop
groep en Van der Poel het actiefst met
vijftien vluchtpogingen.
198 km: Braun eerste op Keutenberg,
voor Raas. Lubberding, De Wilde, De
Cnijf, Willem en Knetemann moeten
kopgroep laten gaan.
222 km: Braun eerste op de Cauberg-
voor Raas. Er onstaat kopgroep met
verder Andersson, Roche, Kuiper. Kel
ly-
224 km: lekke band Kuiper.
232 km: Kuiper terug in kopgroep, Raas
haait Andersson terug na korte vlucht
236 km: Raas demarreert uit kopgroep.
237 km: Raas wint voor de vijfde keer de
Gold Race voor Roche, Braun en Kelly.
co Moser, Guiseppe Saronni en Joop
Zoetemelk (verzwering aan de teen)
werd de Nederlandse klassieker een
boeiend spektakel. De wind die over de
Limburgse heuvels joeg maakte het erg
lastig en al vrij vroeg ontstond er een
grote kopgroep van zestien renners, on
der wie de meeste vedetten. Alleen
Fons de Wolf en Jean Luc van den
Broucke ontbraken. Evenals wereld
kampioen Freddy Maertens (..steek je
tong eens uit", vroeg één van de foto
grafen voor het vertrek aan de Belgi
trouwens, maar hij is in dit voorjaar niet
meer dan een bizarre bezienswaardig
heid geweest.
Een kopgroep met vijf renners uit de
ploeg van Peter Post: Raas, Knete
mann, Lubberding, Wijnands en Pee
tere. Die formatie kon de zege niet meer
ontgaan. Toch was er in de allesbeslis-
sende slotfase maar één renner in de
voorste linie. De rest had moeten afha
ken. Adrie van der Poel uit de DAF-
ploeg van Fred de Bruyne beschouwde
dat voor een belangrijk deel als zijn ver
dienste. Zijn demarrages uit de kop
groep zorgde voor een flinke dosis ver
moeidheid bij heel wat renners. De
krachtige pedaalslagen van Braun en
Raas op de Keutenberg betekenden
voor de meesten, onder wie Danièl Wil
lems, Jos Lammertink. Henk Lubber
ding en Gerrie Knetemann. de genade
slag.
De laatste twee probeerden zich nog
een weg terug te banen naar de frontli
nie om daar Raas te helpen, maar al
leen Lubberding haalde het. Bij Knete
mann ging de lamp uit. Met de kop
groep binnen handbereik stond hij stil.
Hij kwam acht minuten na Raas door
de finish. „Ik heb", legde hij uit, „vroe
ger op de dag, toen Peter Zijerveld acht
minuten voorsprong had, nog al veel
werk gedaan. Je weet dat het je later
kan opbreken, maar het moest wel ge
daan worden".
Het was niet het enige drama in de laat
ste fase van de wedstrijd. Hennie Kui
per. strijdlustig als altijd, die door de
verwoestende aanvalsdrift van zijn
ploegmaat Van der Poel „geweldig ge
reserveerd" kon rijden, werd kort voor
het einde getroffen door een lekke voor
band. Terwijl in de kopgroep het tempo
hoog werd opgeschroefd wisselde hij
van wiel en zette een achtervolging in.
Met een magnieke inspanning kwam
hij terug, maar de kans om zelf nog actie
te ondernemen was daardoor wel gerin
ger geworden. „Maar net toen ik bij de
kopgroep kwam ging Anderson er van
door", zei Kuiper.
Het bleef bij een troostprijs: „We heb
ben het Raleigh-blok aardig onder
mijnd", zei Kuiper trots. Een slag ge
wonnen, de oorlog verloren. Want de
avond tevoren had Post bepaald dat er
in principe gereden moest worden om
J an Raas aan de winst te helpen. En dat
plan kwam uit... Raas bewees de ge
plaagde vedetten een dienst door
„hun" reputatie in het vreemde voor
jaar te redden. Maar bovenal natuurlijk
kwam het zijn eigen reputatie geweldig
ten goede, want hij was per slot van re
kening de enige vedette die dit voorjaar
kon triomferen. Hij deed het in de mooi
ste (Parys-Roubaix) en zorgde voor de
dubbelslag.
MAANDAG 26 APRIL 1982
LOGRONO - De Belg Clande Cri-
quielion heeft zaterdag de eerste
bergetappe van de Ronde van
Spanje aangegrepen om de leiding
in het algemeen klassement te ne
men en zijn kandidatnnr te stellen
voor de eindoverwinning. Mis
schien heeft de Waal wat te vroeg
toegeslagen, maar als kandidaat
winnaar kon hij het zich ook niet
permitteren een groep talentrijke
Spanjaarden weg te laten rijden.
Criquielion ging mee met Coll, Ar
royo. Lejarreta en Fernandez. Hij
eindigde als tweede in de etappe
achter Antonio Coll en onttroonde
de Fransman Marc Gomez als lei
der in het klassement. De winnaar
van Milaan-San Remo verloor vier
minuten.
De uitslag van de vierde rit is:
1 Antonio Coll (Spa.) 5.56.13, 2 Claude
Criquielion (Belz.t„ 3 Angel Arroyo
(8pa.) z.t, 4 Marino Lejaret (Spa.) op 1
sec. 5 Alberto Fernancez (Spa) z.t., 6
Faustlno Ruperez (Spa.) op 25 sec., 7 Jo
se Luis Lagula (Spa.) z.t. 8 Vicentre Bei-
da (Spa.) z.t., 9 Benny van Brabant (Bel.)
op 45 sec 10 Eulalio Garcia (Spa.) z.t, 29
Johnny Broers op 5,10,37 Jo Maas z.t.64
Roy Schuiten 12,44, 68 Heddy Nleuw-
dorp z.t.
Moser niet in Tour
Francesco Moser zal niet deelne
men aan de Ronde van Frankrijk.
Hoewel de Italiaanse renner zelf
meer belangstelling had voor de
Tour dan voor de Giro d'Italia,
heeft zijn werkgever beslist dat Mo
ser in de Italiaanse ronde zal moe
ten starten. Deelnemen aan beide
ronden ziet Moser als een te zware
belasting. Voor het begin van de
Giro op 13 mei zal Moser nog deel
nemen aan de Henninger Turm (1
mei), de Ronde van Trentino (3 tot 6
mei) en de Omloop van Toscane (8
mei).
Schipper fietste
109 kilometer mee
MEERSSEN - Het eerste optreden
van Jos Schipper in dit nieuwe
wielerseizoen heeft precies 109 ki
lometer gedanrd. Tijdens de Am-
stel Gold Race stapte de renner nit
Kwadendamme bij het bevoorra-
dingspunt in Kanrade van de fiets.
Dat was overigens zo uitgekiend.
Schipper werd er opgewacht door
een auto met chauffeur, die hem
naar Heerlen bracht waar hij zich
kon douchen. „Ik voel me goed
maar ik begin heel rustig weer en ga
niets forceren", stelde de prof uit de
ploeg van De Kimpe die wegens
een operatie aan zijn blindendarm
uit de roulatie is
MEERSSEN - Door zijn overwinning
in de 17e Amstel Gold Race is Jan Raas
leider geworden van het klassement
om de Super Prestige Pernod. Hij heeft
110 punten. De rangschikking ziet er
verder als volgt uit:
2. Eddy Planckaert, 70 pnt; 3. Sean Kel
ly, 69 pnt; 4. 8ilvano Contini, 68 pnt; 5.
Mark Gomez en René Martens, 60 pnt;
7. Mario Beccia, Fons de Wolf en Stefan
Mutter, 55 pnt; 10. Giuseppe Saronni en
Gregor Braun. 50 pnt.
vidueel erg sterke spelers", zegt Meul-
meester er van. Deze trainer behaalde
overigens om en nabij tien jaar geleden
ook bij Kloetinge al opvallend succes,
daar beleende hij twee kampioenschap
pen die de Bevelandse club van de
fdeling Zeeland naar de derde klas
brachten.
Zoals zo vaak wogen ook voor Oostka
pelle de laatste loodjes zwaar. Seroos-
kerke, dat frank en vrij op de aanval
speelde, kreeg voor de rust zelfs betere
kansen. Zo kopte Wim Allaart rake
lings over en na een schitterende aan
val mocht ook Hans Adriaanse vrij
aanleggen, maar hij knalde naast.
Oostkapelle mocht ook van geluk spre
ken dat scheidsrechter Dieleman de al
leen doorgeoroken Stef Abrahamse
voor (vermeend) buitenspel terugfloot.
Abrahamse startte zeker niet in bui
tenspelpositie, kwam wel vrij voor de
keeper, maar werd toen letterlijk te
ruggefloten. Gaandeweg werd echter
ook Oostkapelle gevaarlijk. Zo raakte
Bram Sturm de lat en na een corner
van Stoffer Schipper moest vleugel
verdediger Henk Wondergem de bal
van de lijn trappen na een schot van
Bram Wattel.
Na rust werd Oostkapelle sterker, maar
voornamelijk omdat Gerard Schipper
in de afwerking faalde (hij kwam in deze
wedstrijd driemaal in vrije positie) bleef
de spanning lange tijd gehandhaafd.
Eenmaal redde Ko Bouteree na een in
zet van Gerard Schipper op de Ujn. Vrij
fortuinlijk nam Oostkapelle in de 22e
minuut toch een voorsprong: Patrick
de Witte legde de bal opzij naar Stoffel
Schipper, die van ver buiten het straf
schopgebied inschoot. Doelman Wim
Duvekot verkeek zich kennelijk op de
lage, stuiterende bal: 0-1. Zonder zelf al
te veel aan te dringen bleef het gerouti
neerde Oostkapelle daarna de strijd be
heersen. De zege en daarmee de titel
waren binnen.
Serooskcrke gunt streekrivaal Oost-
kappele ongetwijfeld de promotie
naar de tweede klas. „Maar", stelde be
stuurslid Joop Wattel vast, „als De
Meeuwen nu ook nog zou degraderen ii
Serooskerke de enige derde klasser op
Walcheren en daarmee verliezen wij
aantrekkelijke derby's". Succes en te
leurstelling gaan vaker hand in hand.
De vreugdedans van Oostkapelle. Links up de foto trainer Jan Meulmeester.
zwaar bevochten 0-1-zege behaalde.
Weliswaar sprongen enkele spelers
van Oostkapelle onmiddellijk na het
laatste fluitsignaal van scheidsrechter
Dieleman uit Axel ook al juichend op,
maar daarna heerste er toch minuten
lang voornamelijk een nerveuze stilte.
Spelers, trainer, bestuursleden en sup
porters bleven in angstige afwachting
op het veld. Als een lopend vuurtje
ging het nieuws rond: in Zoutelande
zou Krabbendijke (de enige rivaal voor
de titel) tien minuten voor het einde
van de wedstrijd tegen De Meeuwen
nog steeds niet verder dan 1-1 zijn ge
komen. En dat zou voor Oostkapelle
voldoende zijn om het kampioensfeest
te kunnen vieren. Plotseling, na vele
minuten van spanning, rende iemand
vanuit de kantine het veld op: Meeu
wen was er zowaar in geslaagd in de
laatste minuten Krabbendijke te ver
slaan. Dat nieuws brak de spanning.
Onmiddellijk begon een massale
vreugdedans. Oostkapelle was nu al
kampioen geworden van de derde klas
en zal promoveren naar de tweede
klas.
Als een komeet is deze Waicheree club
in de afgelopen vijfjaar naar de rangen
van de Zeeuwse topclubs gevlogen. In
het seizoen 1976(1977 moest Oostkapel
le zich nog tevreden stellen met het be
scheiden niveau van de tweede klas van
de afdeling Zeeland. Voor de club was
het ongetwijfeld belangrijk dat in 1976
Gerard Schipper van een uitstapje naar
De Meeuwen terugkeerde op het oude
nest. Prompt sprong declubinl977 een
trapje hoger: naar de eerste klas van de
afdeling. En weer een jaar later stormde
Oostkapelle de vierde klas van de
KNVB al binnen. Ook dat niveau bleek
nog te laag voor de formatie van trainer
Jan Meulmeester want al in 1979 be
reikte het team de derde klas reeds
Tn de afgelopen drie seizoenen heeft
Oostkapelle ook in deze landelijke der
de klas steeds een hoofdrol gespeeld.
Zo finishte de Walcherse club in het
eerste jaar in die derde klas als vierde
na Bruse Boys, Kloetinge en Krabben-
d i jke. Vorig jaar tekende de kracht van
Oostkapelle zich nog duidelijker af:
achter WHS werd het team tweede
(voor Krabbendijke). En nu dus reeds
de fel begeerde titel. Trainer Jan Meul
meester laat zich door de snelle opeen
volging van successen het hoofd niet
op hol brengen: „Het is allemaal won
derbaarlijk goed gegaan. Eigenlijk is
het verrassend dat we voortdurend in
de top van de derde klas konden spe
len, want in 1978 zijn we niet als kam
pioen maar als derde club naar de vier
de klas gepromoveerd. Toen werd er
zelfs gezegd: als Oostkapelle zich maar
kan handhaven in die vierde klas. En
nu zijn we dns al tweede klasser ge
worden!".
Weinig jeugd
Jan Meulmeester die aan zijn vijfde sei
zoen bij Oostkapelle begint weet ook
,,We zullen het in die tweede klas echt
nog wel zwaar krijgen. Maar het is voor
een kleine club als Oostkapelle toch
een geweldig succes om zo hoog te ko
men. We hebben maar vier seniorenelf
tallen - vong seizoen zelfs nog maar
drie - en daarmee zijn we op dit niveau
een van de kleinste KNVB-clubs. zeker
in Zeeland" Meulmeester moet ook
toegeven ,,We hebben niet geweldig
veel jeugd" Bij de junioren heeft Oost
kapelle 1 B-team n 2 C-elftallen. Dus
geen A-team: Oostkapelle heeft onvol
doende A-junioren om een ploeg te vor
men en de A-junioren die er wel zijn spe
len in de seniorenteams.
Meulmeester wil daarom wel kwijt:
„Ik hoop dat deze promotie naar de
tweede klas aantrekkingskracht zal
hebben op meer spelers, want we kun
nen nog wel wat aanvulling in de
breedte gebruiken".
In verdediger Jos Taps. middenvelder
Stoffel Schipper en aanvaller Gerard
Schipper heeft Oostkapelle spelers die
niet alleen een uitstekende balvaardig
heid hebben, maar die bovendien in alle
linies de organisatie goed kunnen rege
len. De andere spelers moeten het voor
namelijk van een sterke mentaliteit en
inzet hebben „Het zijn geweldige
werkers. We hebben het succes bevoch
ten door een enorme wedstrijdmentali-
teit en door de inbreng van enkele indi
Het vertrouwde beeld van weleer. Jan Raas is gedemarreerd en gaat af op zijn vijfde zege in de Gold Race. Op de achtegrond
zijn Stephen Roche, Gregor Braun en Hennie Kuiper verslagen.
De Duitser Gregor Braun speelde een belangrijke rol in de zeventiende Gold Race. Hier leidt hij de beklimming van de
Cauberg voor Raas, Hennie Kuiper en Sean Kelly.
1 Jan Raas (Ned.) 237 kilometer in 6 uur 10 minuten 45 sec.; 2
Stephen Roche Her.) op 2 sec.; 3 Gregor Braun (W.DL) op 7
sec.; 4 Sean Kelly (Ier.) z.t.; 5 Phil Anderson (Aus.) z.t6
Hennie Kuiper (Ned.) z.t.7 Ludo Peetere (Bel.op 1148 Adri
van der Poel (Ned.) z.t9 Jostein Wilmann (Noo.) z.t.; 10 Ad
Wijnands (Ned.) op 2.18; 11 Jos Lammertink (Ned.) z.t.; 12
Henk Lubberding (Ned.) z.t; 13 Roger de Cnijf (BeL) op 5.07;
13 Etienne de Wilde (Bel.) z.t.; 15 Daniel Willems (Bel.) op
8.14; 16 Gerrie Knetemann (Ned.) z.t.; 17 Jan Bogaert (Bel.)
op 9.56; 18 Leo van Vliet (Ned.) op 11.56; 19 Frederic Vichot
(Fra.); 20 Mare Sergeant (Bel21 Ferdi van den Haute (Bel.);
22 Bert Oosterbosch (Ned.); 23 Johan van der Velde (Ned.); 24
Ludo Delcroix (Bel.25 Jan Wijnants (Bel.); 26 Rudy Pevena-
ge (Bel.); 27 Wayne Hildred (Aus.); 28 Jan Jonkers (Ned.); 29
Rik Caethoven iBei.): 30 Eric van de Wiele (Bel.); 31 Didier
van Overschelde (Fra.i; 32 Johan Lambrechts (Bel.); 33 Ber
nard Vallet (Fra.); 34 Cees Priem (Ned.); 35 Christian Leva-
vasseur (Fra.); 36 Kim Andereen (Den.); 37 Hans Langerijs
(Ned.); 38 Willy Maessen (Ned.); 39 en laatste Jacques van
Meer (Ned.) allen in dezelfde tijd als Van Vliet
SEROOSKERKE - In een wilde vreug
dedans op het veld van Serooskerke
ontlaadden zaterdagmiddag spelers en
trainer Jan Meulmeester van Oostka
pelle hun spanning. Het gebeurde pas
een minuut of vijf na de lastige uitwed
strijd tegen streekrivaal Serooskerke,
waarin het team van Meulmeester een
Schipper van Oostkapelle, die icordt achternagezeten door Ko Bouterse.
