tonge badmintonclub 'groot sas'
met erkenning door bond
badmintonclub
kombuis
kan niet
meer groeien
marianne fraanje niet
in het districtsteam
begeleiding renners is belangrijk
boskamp na rel uitgekeken op rwdm
PZC/
extw
Officiële
IVolvo-dealerl
10rfbalster
1slag:
'een
euke
waring
PAGJ2 MAART 1982
ZEEUWSCH-VLAANDEREN 7
iVAN GENT - Het gaat goed met de BC 'Groot-Sas'. Dat is de conclusie die getrokken mag
'dèl; «jen, nadat in het vierde jaar van het bestaan het eerste team van de badmintonclub ongesla-
kampi°en werd van de derde klas afdeling. Daarnaast getuigt een grote toename van het
enaantal, zowel bij de senioren als bij de jeugdleden, van een groeiende belangstelling voor het
zo! mintongebeuren in Sas van Gent. Doch niet alleen in de gemeente zelf, maar ook daarbuiten
erkenning te bespeuren. Vooral dit laatste valt af te leiden uit het feit dat de organisatie
j districtskampioenschappen voor de jeugd en de veteranen aan de Sasse vereniging is
roezen.
frimintonvereniging Groot-Sas Ook de contacten met andere badmin-
opgencht in oktober 1978. Van tonverenigingen worden steeds beter.
gevende betekenis was
van een sporthal in Sas van
waren destijds drie badmin-
Kpjes. die een shuttletje sloegen
sportzalen van De Speye en De
jjêr Dit badmintongebeuren was
bijblijvend, waarbij de recreatie
eerste plaats kwam. Toen de plan-
iïot een sporthal in Sas van Gent
j""' jgi duidelijk gestalte kregen, sta
fleden van de drie badminton
de koppen bij elkaar. „De an-
nzaaltjes zouden ontmanteld
waardoor iedereen die wilde
r- op de sporthal zou zijn aange-
aidus Theo Hopstaken die het
de BC Groot-Sas be-
^ancieel was de zaalhuur voor
jijin groepje natuurlijk niet op te
p, vandaar dat besloten werd om
'•"leeaanin een vereniging: de BC
ïe^ ot-Sas".
'tK< 1Tinkelijk was de opzet puur re-
hspé iitf.„Er is zelfs nog sprake van ge-
tdatin de statuten moest worden
Jeimen dat recreanten ten alle tij-
6t streepje voor zouden hebben
£!e neer op prestatie gerichte le-
Dit principe, van achter de tafel
',f icokterd, bleek in de praktijk niet
Hopstaken: „Van het een
het ander. Er vond een ware
itie plaats, vooral nadat ik con-
tod ^d met Arnold Emmerik,
loen nog in Terneuzen woonde. Er
dgestart en al snel hadden we 25
j', Het ledenaantal bleef gestaag
ja en de BC groeide uit tot een
jirdige vereniging met een res-
èel ledenaantal. „Ons streven is
jjH leden geweest. Dat is er wel en
jekomen".
ff wóuióelijkt: „In de loop der jaren
Kt voorgekomen dat mensen zich
Bï! seidden als lid, een tijdje op de trai
ls meedraaiden, maar het toch vrij
weer voor gezien hielden". De oor-
daarvan is volgens de secretaris
feitdatmensen toch met een beetje
gedachte aan badminton in
jsverband beginnen. „De
usen denken nogal eens gemakke-
over deze sport. Ze kennen het van
camping, van de straat op een wind-
avond, maar dit is in wezen wel zo
rs, dat je het niet met elkaar kunt
jken".
lielt de Sasse badmintonclub mo-
izo'n70 a 75 seniorleden, en der
leden. Uit die seniorleden heeft
[in zijn korte bestaan een paar
kunnen vormen die in competi-
ïd meedraaien. Met een aantal
rsenioren-teams draaide Groot-
i de zojuist afgelopen competitie
bij het eerste team het meest
bleek. In veertien wedstrij-
Fttsef dit team ongeslagen en be-
szodoende met ruime voorsprong
naaste concurrentie het kam-
in de derde klas van de af-
waardoor het recht op promotie-
verkregen werd.
[is in de korte periode van het be-
i het accent toch ietwat verlegd
rrecreatie naar iets meer pres-
ericht bezig zijn. Het lijkt een
de zaak dat deze beide aspecten in
Hereniging ruim aan bod komen,
(h is hel gevaar dan niet denkbcel-
gdat je onbewust een scheiding gaat
n tussen twee groeperingen, te
daar voor beide groepen een
Be trainingstijd staat. Volgens
«Hopstaken, die sporthalbeheer-
rbinSas van Gent, bestaat die kans
■daad, „maar we hebben daarom
lome maandelijkse 'all-in' avond,
ppaowel competitiespelers en re-
giespelers tijdens dezelfde uren de
ïlothun beschikking hebben. We
itltndan bewust naar een bepaalde
tltorm, waardoor we de onderlinge
den kunnen verbeteren en be-
„Een goede uitwisseling is noodzaak
om een vereniging draaiende te hou
den", beseft Hopstaken. „Daarom ook
hebben we in de algelopen competitie
vijf keer op een zondagmorgen dat er
geen competitie was uitwisselingswed-
strijden gehouden voor recreanten.
Mensen van andere verenigingen kon
den dan inschrijven, waardoor de band
tussen de verenigingen onderling ver
stevigd werd. Telkens kwam er dan zo'n
team of tien. Die hebben we dan inge
deeld en daarna een aantal partijtjes
laten spelen. Het wedstrijdelement was
in zoverre taboe dat er geen standen
werden bijgehouden. De gezelligheid en
het gewoon lekker bezig zijn stonden op
de eerste plaats. Na afloop werd er dan
een bakje koffie gedronken of een pilsje
gepakt en nog eens wat bijgepraat Het
lijkt allemaal misschien eenvoudig,
maar op zo'n manier mengt een vereni
ging zich in het grote gebeuren".
De organisatie van dergelijke uitwis-
ZAAMSLAG - Twee in Belgische
dienst voetballende Nederlanders zijn
in de afgelopen week wel nadrukkelijk
in de belangstelling gekomen bij onze
zuiderburen. Allereerst was daar de
glanzende prestatie die Simon Taha-
mata in de uitwedstrijd van Standard
Luik tegen Club Brugge op de grasmat
toverde (de gewezen Ajacied scoorde
alle drie de doelpunten voor zijn team,
dat uiteindelijk met 0-3 won). In schril
contrast daarmee stond de voormalige
Feyenoorder Johan Boskamp, die het
bij RWDM zo goed naar de zin leek te
hebben. Vorige week escaleerde echter
een conflict binnen de spelersgroep in
een vechtpartij met ploeggenoot Fran-
ky Van der Eist, nadat hij eerder al on
enigheid had gehad met het jeugdbe-
stuur van de Brusselse club, waar bij
als technische man aan het hoofd
stond, van de jeugdafdeling.
Deze twee conflicten binnen korte tijd
zijn voor Boskamp wel reden om te
trachten aan het einde van dit seizoen
een andere werkgever te zoeken, al
loopt zijn contract na dit voetbaljaar
nog één jaar door. „Ik ben erg teleurge
steld in RWDM nadat ik er acht jaar
met erg veel plezier heb gespeeld. Op
het conflict met Vanderelst wil ik ech
ter niet meer terugkomen, dat is voor
mij af. Het is voor mij overigens wel de
druppel, die de emmer doet overlopen.
Als het aan mij ligt vertrek ik aan het
einde van dit seizoen bij RWDM", stel
de Boskamp, die inmiddels het jeugd
trainersschap heeft gestaakt bij
RWDM. Het liefste zou Johan Boskamp
terecht komen bij een andere Belgische
club 'en als het dan nog eens kan ook,
zelfs bij een eerste klasser. Dan kan ik
volgend jaar twee keer tegen RWDM
spelen", aldus een getergde Boskamp,
die zich afgelopen zondag tegen Cercle
Brugge overigens wel in de kijker speel
de onder het motto 'op het veld moetje
alles kunnen bewijzen'.
revanche
Andere opvallende man was dus Simon
Tahamata van Standard Luik, die zich
zondag behoorlijk revancheerde voor
zyn mindere optreden van vorige week
woensdag in het Europa Cupduel tegen
het Portugese FC Porto, waarin hij to
taal niet aan de bak kwam. Zondag te
gen Club Brugge was dat totaal anders,
links en rechts passerend en vooral
doelpunten makend. Drie maal in to
taal betekende eveneens het gehele as
sortiment aan treffers in het Olympia-
stadion. „Het liep ineens weer lekker;
maar ik vind het toch verkeerd dat ik
nu plotseling weer in het middelpunt
van de belangstelling sta nu ik indivi
dueel goed gespeeld heb. Ik heb al ver
schillende goede wedstrijden gespeeld
in het belang van de ploeg en dat valt
uiteraard niet zo op", meende Tahama
ta na die voor hem zo glorieus verlopen
ontmoeting. Overigens loopt aan-het
einde van dit seizoen zijn verbintenis
met Standard af, maar daarover hield
hij zich nog op de vlakte. „Er is wel be
langstelling voor mij vanuit Nederland,
maar het is nu nog veel te vroeg om daar
over te gaan praten. Bovendien heb ik
het best naar mijn zin hier in Luik", al
dus Tahamata.
Door die 0-3 zege is Standard Luik nu
ineens de grote favoriet geworden
voor de titel in Belgiè, mede omdat zo
wel Anderlecht (2-2 tegen Beringen)
als AA Gent (0-0 tegen FC Antwerp)
niet verder kwamen dan een gelijk
spel. Standard telt nu twee punten
voorsprong op Anderlecht en drie op
Gent. Club Brugge is inmiddels wel in
erg grote problemen geraakt nu ver
schillende onderaanstaande ploegen
zich behoorlijk aan het roeren zijn.
Twee punten achterstand op zowel Cer
cle Brugge als Beringen betekenen dat
Club in ernstige degradatiemoeilijkhe
den is terecht gekomen.
Komende competitieronde speelt lei
der Standard thuis de derby tegen Club
Luik. dat zich dit jaar tot een redelijke
middenmoter heeft opgewerkt. Ander
lecht kan van een eventuele misstap
profiteren nu uitgerekend Club Brugge
te gast is in het Astridpark. Lokeren
speelt thuis tegen Lierse, dat zondag de
'oude' Erwin van den Bergh weer eens
zag schitteren. Ook hij kwam tot drie
treffers in het duel met Tongeren. Loke
ren mist uiteraard de geschorste Eddy
Snelders, terwijl begin deze week ook
het spelen van de Deen Preben Larsen
onzeker was wegens een rugblessure,
daarnaast zal ook Lato er vermoedelijk
niet bij zijn.
De huidige stand in de eerste klasse van
de Belgische voetbalcompetitie:
Standard Luik
Anderlecht
AA Gent
Antwerp
Lokeren
Lierse
Kortrijk
Beveren
RWDM
Waregem
Waterschei
Luik
Tongeren
Win terslag
Cercle Brugge
Beringen
Club Brugge
KV Mechelen
25 13 9 3 35 40-21
25 13 7 5 33 41-29
25 11 10 4 32 30-16
25 12 6 7 30 31-18
25 11 8 6 30 40-27
25 12 5 8 29 36-35
25 11 7 7 29 30-27
25 10 9 6 29 31-20
25 10 4 11 24 33-30
25 8 8 9 24 25-23
25 8 7 10 23 33-41
25 8 5 12 21 30-26
25 7 7 11 21 32-45
25 7 7 11 21 18-30
25 6 7 12 19 38-47
25 6 7 12 19 24-38
25 5 7 13 17 32-42
25 5 4 16 14 23-42
Het volledige voetbalprogramma in de
eerste klasse: zaterdag 20.00 uur: Stan
dard Luik-FC Luik: Waterschei-
RWDM; KV Mechelen-Waregem; An-
derlechi-Club Brugge. Zondag 15.00
uur: Cercle Brugge-AA GentAntwerp-
Beveren; Lokeren-Lierse; Tongeren-
Beringen; Kortrijk-Winterslag.
selingswedstrijdjes heeft er onder
meer toe geleid dal de BC Groot-Sas de
organisatie van de districtskampioen
schappen voor de jeugd en veteranen
kreeg toegewezen. Een stukje erken
ning voor de nog vrij jonge vereniging
voor de inzet waarmee men aan de weg
timmert. En niet alleen op organisato
risch gebied staat men zijn mannetje.
In de voorbije competitie deed het eer
ste team - bestaande uit Pieter Beze-
mer, Johan Verhage. Chan tal Wouters
en Tjitske Riddink - een geslaagde
greep naar de macht in de derde klas
van de afdeling. Promotie kwam hier
door binnen handbereik. Theo Hopsta
ken verwacht dan ook dat het eerste
team volgend seizoen een klas hoger zal
spelen. „De mogelijkheid daartoe is ge
woon erg groot. Ten eerste door de kwa
liteit in eigen gelederen, maar ook de
kansen die geboden worden van bonds-
wege zijn van dien aard, dat promotie
zou moeten kunnen lukken. Er volgt bij
verlies in eerste instantie altijd nog een
verliezersronde en de winnaar daarvan
promoveert alsnog".
Mocht men in die opzet slagen, dan
hoopt de gebrilde Sassenaar dat er van
uit de jeugd in de toekomst de nodige
aanvulling komt. „Er zitten tussen de
jeugdleden die we hebben beslist ta
lentvolle badmintonnertjes en door een
gerichte training kunnen hieruit spe
lers worden afgeleverd waar iets in zit.
Voorlopig is dat echter nog afwachten".
Hopstaken is zich er dan ook van be
wust dat de BC Goort-Sas voorlopig
nog moet draaien op de geroutineerde
krachten. „Maar een Bezemer en Ver
hage zijn nu eenmaal niet meer de jong-
sten en daarom is voeding van onderaf
hard nodig". Zoals de vereniging nu
voorlopig draait, kan hij alleen maar te
vreden zijn. „Ik heb dan ook een gewel
dig groot respect voor de mensen die dit
alles van de grond hebben getild". Het
wachten is nu op wat de toekomst zal
brengen. De basis is in ieder geval ge
legd^
IADVERTENTIEI
GARAGE OU PONT
TERNEUZEN BU
Industrieweg 37
4538 AG Terneuzen
el. 01150-13451
IVOLVOI
tw
AXEL - „We moeten trachten de ren- besteed. Daarom zijn voor aanvang
ners meer en meer bij het verenigings- van het zaterdag gestarte wielersei-
leven te gaan betrekken. Daar is in het zoen te taken binnen de vereniging via
verleden veel te weinig aandacht aan enkele commissies beter verdeeld",
zegt Ab de Feijter, die sinds kort is toe
gevoegd aan de sportcommissie van de
wielervereniging Zeeuwsch-Vlaande-
ren. Tevens is hij opgenomen in het be
geleidingsteam van de amateurs sa
men met ploegleiders Freddy Ver-
meersch en Karei Donze. De Axelse ge
meentelijke voorlichtingsambtenaar
was tot vorig seizoen zelf nog actief als
amateur.
Ab de Feijter is er van overtuigd dat het
beslist noodzakelijk is, dat er veel meer
moest worden gedaan aan de begelei
ding van de renners tijdens en na grote
wedstrijden. Zijn persoonlijke ervarin
gen zijn niet al te best geweest. „Ik her
inner me nog goed toen ik begon als
amateur. Er was vanuit de wielervereni
ging helemaal geen begeleiding. Voor
een beginnend coureur is het toch erg
belangrijk dat hij na aankomst goed
wordt opgevangen: dat er iemand klaar
staat met een trainingsjack; dat zijn
kleren onmiddellijk present zijn. Daar
ontbrak het gewoon aan", weet De Feij-
Dergelijke zaken zijn voor hem de drijf
veer geweest om 'iets' in de begeleiding
te gaan doen.
omloop
De Feijter stelt dat de prestaties niet
zullen prevaleren binnen de verschil
lende formaties, die de geel-rode
Zeeuws-Vlaamse wielervereniging zul
len gaan vertegenwoordigen in de klas
sieke wedstrijden en andere uitzendin
gen. Eén uitzondering is er echter op die
regel en dat is de samenstelling van de
ploeg, die zal starten in de Omloop van
Zeeuwsch-Vlaanderen. De renners, die
daaraan willen meedoen, zullen daar
voor wel hun best moeten doen. „Be
grijpelijk uiteraard, dat iedereen daar
aan wil meedoen, maar we hebben als
sportcommissie gesteld dat men aan
minimaal twee andere grote wedstrij
den moet hebben meegedaan om in de
Omloop te kunnen vertrekken. Zijn er
dan nog teveel, dan zullen de beste
prestaties tellen en die renners zullen
dan worden opgenomen in de ploeg",
maakt Ab de Feijter duidelijk. De zes
tien amateurs, die de wielervereniging
Zeeuwsch-Vlaanderen momenteel telt,
weten dus waar ze aan toe zijn.
Verder wil hij zich ook in gaan zetten
voor de jonge coureurs, die de militaire
dienstplicht moeten vervullen. Volgens
hem is er in dat opzicht ook te weinig
begeleiding geweest. „Misschien ook
wel omdat niemand wist welke weg er
bewandeld moest worden, om een ren-
,ner in de militaire ploeg te krijgen. Ik
zelf heb het ook meegemaakt. Toen Ik
eenmaal in die ploeg zat, was het voor
mij erg moeilijk om veel te gaan trai
nen. Ik kreeg bijna geen gelegenheid
daarvoor en de militarie ploegleider,
majoor Beljaars, kon er toen ook niets
meer aan veranderen. 'Vooraf contact
opnemen met de legerleiding over het
plaatsen van een bepaalde renner, kan
wat dat betreft veel doen".
Over de plannen van de sportcommis
sie. zoals die tenminste op papier staan
voor het komende seizoen, is hij tevre
den. Wel vindt hij het jammer, dat er
nog steeds geen begeleider is gevonden
voor de jongste categorie, de nieuwelin
gen.
Deze groep wordt tot er iemand is
gevonden daarom bijgestaan door het
drietal, dat ook de amateurs onder de
hoede heeft.
Hans Pieters geeft onderricht aan de jeugd van De Kombuis.
BRESKENS - „Je moet de shuttle hoger pakken en in je slag naar voren
stappen". Deze aanwijzingen en duizend andere geeft Hans Pieters weke
lijks aan de jeugdspelers van de badminton afdeling van de omnisportver-
eniging 'De Kombuis' te Breskens. Sinds enkele weken is Pieters gestopt
met het trainen van de senioren van de badmintonclub. „Ik was gedurende
de afgelopen jaren bijna iedere maandag, dinsdag, donderdag en zaterdag
in de gymzaal te vinden en dat is me toch iets te veel", aldus Pieters die zelf
lid is van 'De Kombuis'.
„De senioren zijn nu wat wegwijs
gemaakt in de badmintonsport en
kunnen nieuwe mensen voldoende
opvangen, zodat ik niet persé aan
wezig moet zijn", zo redeneert Pie
ters. „Jemoetook niet vergeten dat
wij een recreatie-vereniging zijn en
niet de prestatie maar het spelple-
zier bovenaan staat", zo vervolgt
hij. De jeugdspelers blijft hij echter
wel training geven. Pieters- „De
jeugd is erg enthousiast en leergie
rig en zij hebben er ook het meeste
aan". Hans Pieters is tevens lid van
de clubcompetitiecommissie. Een
job waar naar zijn zeggen ook rede
lijk veel tijd in gaat zitten. De bad
minton afdeling van 'De Kombuis'
is duidelijk in beweging. Toen en
kelejaren geleden werd gestart met
het spel van shuttle en racket had
men zo'n 15 leden. Een aantal dat
uitgegroeid is naar ruim vijftig.
Omdat de groep zo groot werd. kre
gen de badmintonners naast het
hoofdbestuur een eigen bestuur.
Dit om een beter overzicht te krij
gen. Die ledenaanwas komt echter
niet omdat er propaganda voor de
badmintonsport in Breskens wordt
gemaakt. „Dit kunnen we ook niet
doen want de gymzaal in Breskens
zit bomvol, en een grote groei van
leden zou betekenen dat we een
wachtlijst, in het leven moeten roe
pen", vertelt Manon de Bree, secre
taresse van de Breskense vereni
ging. Vooral de jeugd heeft de weg
naar de badmintonsport in Bres
kens gevonden. „Vorig jaar hadden
we ongeveer 10 jeugdleden. Een
aantal wat nu reeds verdrievou
digd is", vertelt Marion verheugd.
Twee jeugdteams van 'De Kom
buis' namen voor het eerste deel
aan de districtsjeugdcompetitie.
Het eerste meisjesteam werd zelfs
kampioen in zijn klasse. Voorals
nog geen gek resultaat. De senioren
nemen nog geen deel aan de dis
trictscompetitie. Een gegeven dat
men in Breskens ook niet betreurt.
Het spelplezier moet bovenaan
staan, zo redeneert men. De leden
hebben echter voldoende aan de
oefenavond en de clubcompetitie.
De interne competitie wordt ver
speeld over zes rondes. Verder ne
men de Kombuisleden deel aan re-
creatietoemooien in Zeeland, die in
grote getale aanwezig zijn. Een pro
bleem voor de Breskense vereni
ging is de accommodatie. De gym
zaal aan de J H. van Dalestraat is
voor de badmintonsport eigenlijk
ongeschikt. De vloer vinden ze uit-
stekend maar de hoogte is zeer be
perkt en er ligt maar één badmin-
tonveld. Misschien komt er binnen
korte tijd verbetering in de zaak.
Een particulier wil zijn winterber-
ging voor pleziervaartuigen, die is
gevestigd op het industrieterrein
omtoveren tot multifunctioneel
centrum. Voor de badmintonners,
en niet voor hen alleen, zou dat mis
schien een uitkomst zijn. Ook voor
het lesgeven biedt zo'n hal uit
komst. Hans Pieters daarover:
„Een geschiktere trainingsmoge-
lijkheid zou inderdaad een hal zijn
waar meerdere badmintonvelden
liggen, zodat je als trainer maar één
avond bent bezet. Ik stel me zo
voor, op twee banen training geven
terwijl op de andere drie of vier ba
nen vrij gespeeld kan worden. Na
een uur pak je weer een andere
groep".
AMSLAG-„Ik vind het zo stom om zelf te zeggen: Ik ben zo goed", griezelt korfbalster Marianne Fraanje uit Zaamslag.
Kistrouwens ook niet nodig dat ze dat van zichzelf beweert. Anderen zeggen en schrijven het al genoeg. Het plakboek
K trouw alle stukjes over KV Zaamslag verzamelt, laat ook bij oppervlakkig doorbladeren zien dat Kees en
neFraanje nogal eens de hand hebben in een serie fraaie doelpunten, die vaak tot een overwinning voor de club
onder overdrijving kan de kleine, ten-
speelster tot de topscoorsters van
[wamslagse korfbalvereniging gere-
orden. Haar flitsende spel is in
Provincie voldoende bekend en
r°® Wel het insiders enorm tegen
met voor een plaats in het dis-
aanmerking kwam. De23-
^■aares Engels aan de dag-mavo
"volwassenen en de avond-mavo
- methaarman Kees en twee junio-
®mthun eigen vereniging kandi-
v°or de selectiewedstrijd
iwu6' Marianne Fraarye haalde
«Wame nèt een reserveplaats,
na de tweede selectiewedstrijd,
anopk de Brabantse 'finalisten'
aeftaamen, viel ze af.
C*"* hegrijpen zaak orde
nuar zelf tilt ze er niet zo
zwaar aan, al vindt ze het uiteraard
jammer. „Ze moeten op zo'n avond der
tig spelers beoordelen, dat is nogal
wat. Je moet twee keer tien minuten
spelen en in die tijd word je beoor
deeld. We meenden dat ik een goede
kans had om gekozen te worden. Ik
vond het zelf wel goed gaan. Je speelt
samen met vreemden cn je moet maar
afwachten of je je dag hebt. maar je
speelt ook met en tegen mensen uit een
hogere klasse en dat stimuleert. Ik
kwam tegenover een dame te staan die
echt heel goed was. Ze flitste overal
langs, maar ik kon haar zo van de bal
afhouden dat ze niet meer aan de bak
kwam. Het is jammer dat zo'n selectie
wedstrijd maar een momentopname
is. Je moet geluk hebben".
„Maak je een doelpunt, dan val je op.
Maar ik neem aan dat die mensen er
verstand van hebben. Ik was er in elk
geval niet meer bij, hoewel ik weet dat
ik bij sommige leden van de beoorde
lingscommissie op de lijst stond. Vol
gend jaar misschien, wie weet Ik ben
nog jong", zegt ze berustend. „Het is
natuurlijk een kroon op je korfbalcar
rière als je vijftien jaar speelt en je mag
dan meedoen aan het vijf-districten
toernooi in Rotterdam. Die selectie
wedstrijd was toch wel een leuke erva
ring. Als je met die goeie speelt gaat het
toch wel. ook al ken je elkaar niet Ieder
een weet wat hij doet".
Marianne stamt uit een echt korfbal
nest. Haar ouders speelden in de tijd
dat de club nog 'Scampolo' heette ook
al fanatiek mee. Toen de vereniging na
een tijdje weggeweest te zijn, weer op
gericht werd, - nu onder de naam korf
balvereniging Zaamslag - was het van
zelfsprekend dat de toen 10-jarige Ma
rianne lid werd. En na al die jaren speelt
ze nog met evenveel plezier. Evenals
echtgenoot Kees. die ze juist via de
korfbal heeft ontmoet. „Korfbal is mijn
lust en mijn leven. Als we eens een week
vrij zijn, mis je het gewoon. Wij willen
wel alle toernooien spelen die er zijn.
Anderen hebben misschien andere be
langen, je moet echt oppassen dat je
met te vlug oordeelt als niet iedereen op
de training verschijnt. We trainen maar
één keer per week en dat vind ik eigen
lijk te weinig. Als het aan mij lag ging
het vaker, maar je hebt twaalf mensen
op het veid. Iedereen kan niet altijd".
Ook al traint Zaamslag volgens Ma
rianne te weinig, de club weet zich
toch op een zeer behoorlijk niveau te
handhaven.. „In de micro-korfbal spe
len we in de derde klas van het district
Zuid-West en op het veld zijn we vorig
jaar naar de tweede klas gepromo
veerd. Dit jaar zit er geen promotie in.
Volgend jaar misschien, als we wat ju
nioren door krijgen. We spelen nu in de
goede middenmoot en daar proberen
we ons te handhaven. De verschillen
zijn niet zo groot. Het is een kwestie
van maar een paar keer winnen of ver
liezen of we stijgen of zakken".
Het micro-korfbal heeft, net als bij veel
andere korfballers, Mariannes voor
keur. „Binnen is het leuker en gezelli
ger. Al kijken er maar een stuk of drie
mensen, dat lijkt altijd veel meer dan
op het veld Conditioneel is het ook niet
zo zwaar als buiten. Je speelt binnen
maar met twee vakken en buiten heb je
ook het middenvak. Er wordt overigens
al over gesproken om het middenvak
buiten ook weg te laten en alleen met
een aanvals- en een verdedigmgsvak te
spelen, net als bij micro-korfbal. Je
krijgt dan wel minder spelers in het
team. Binnen heb je vier dames en he
ren. buiten zes. Als je voldoende men
sen hebt, kun je twee teams maken".
Het meest aantrekkelijke van haar
sport vindt ze het gemengd spelen.
„Het is zo gezellig. We gaan overal sa
men naar toe en je speelt in hetzelfde
team. Dat vind je in geen enkele andere
sport", meent ze.