tonge badmintonclub 'groot sas' met erkenning door bond badmintonclub kombuis kan niet meer groeien marianne fraanje niet in het districtsteam begeleiding renners is belangrijk boskamp na rel uitgekeken op rwdm PZC/ extw Officiële IVolvo-dealerl 10rfbalster 1slag: 'een euke waring PAGJ2 MAART 1982 ZEEUWSCH-VLAANDEREN 7 iVAN GENT - Het gaat goed met de BC 'Groot-Sas'. Dat is de conclusie die getrokken mag 'dèl; «jen, nadat in het vierde jaar van het bestaan het eerste team van de badmintonclub ongesla- kampi°en werd van de derde klas afdeling. Daarnaast getuigt een grote toename van het enaantal, zowel bij de senioren als bij de jeugdleden, van een groeiende belangstelling voor het zo! mintongebeuren in Sas van Gent. Doch niet alleen in de gemeente zelf, maar ook daarbuiten erkenning te bespeuren. Vooral dit laatste valt af te leiden uit het feit dat de organisatie j districtskampioenschappen voor de jeugd en de veteranen aan de Sasse vereniging is roezen. frimintonvereniging Groot-Sas Ook de contacten met andere badmin- opgencht in oktober 1978. Van tonverenigingen worden steeds beter. gevende betekenis was van een sporthal in Sas van waren destijds drie badmin- Kpjes. die een shuttletje sloegen sportzalen van De Speye en De jjêr Dit badmintongebeuren was bijblijvend, waarbij de recreatie eerste plaats kwam. Toen de plan- iïot een sporthal in Sas van Gent j""' jgi duidelijk gestalte kregen, sta fleden van de drie badminton de koppen bij elkaar. „De an- nzaaltjes zouden ontmanteld waardoor iedereen die wilde r- op de sporthal zou zijn aange- aidus Theo Hopstaken die het de BC Groot-Sas be- ^ancieel was de zaalhuur voor jijin groepje natuurlijk niet op te p, vandaar dat besloten werd om '•"leeaanin een vereniging: de BC ïe^ ot-Sas". 'tK< 1Tinkelijk was de opzet puur re- hspé iitf.„Er is zelfs nog sprake van ge- tdatin de statuten moest worden Jeimen dat recreanten ten alle tij- 6t streepje voor zouden hebben £!e neer op prestatie gerichte le- Dit principe, van achter de tafel ',f icokterd, bleek in de praktijk niet Hopstaken: „Van het een het ander. Er vond een ware itie plaats, vooral nadat ik con- tod ^d met Arnold Emmerik, loen nog in Terneuzen woonde. Er dgestart en al snel hadden we 25 j', Het ledenaantal bleef gestaag ja en de BC groeide uit tot een jirdige vereniging met een res- èel ledenaantal. „Ons streven is jjH leden geweest. Dat is er wel en jekomen". ff wóuióelijkt: „In de loop der jaren Kt voorgekomen dat mensen zich Bï! seidden als lid, een tijdje op de trai ls meedraaiden, maar het toch vrij weer voor gezien hielden". De oor- daarvan is volgens de secretaris feitdatmensen toch met een beetje gedachte aan badminton in jsverband beginnen. „De usen denken nogal eens gemakke- over deze sport. Ze kennen het van camping, van de straat op een wind- avond, maar dit is in wezen wel zo rs, dat je het niet met elkaar kunt jken". lielt de Sasse badmintonclub mo- izo'n70 a 75 seniorleden, en der leden. Uit die seniorleden heeft [in zijn korte bestaan een paar kunnen vormen die in competi- ïd meedraaien. Met een aantal rsenioren-teams draaide Groot- i de zojuist afgelopen competitie bij het eerste team het meest bleek. In veertien wedstrij- Fttsef dit team ongeslagen en be- szodoende met ruime voorsprong naaste concurrentie het kam- in de derde klas van de af- waardoor het recht op promotie- verkregen werd. [is in de korte periode van het be- i het accent toch ietwat verlegd rrecreatie naar iets meer pres- ericht bezig zijn. Het lijkt een de zaak dat deze beide aspecten in Hereniging ruim aan bod komen, (h is hel gevaar dan niet denkbcel- gdat je onbewust een scheiding gaat n tussen twee groeperingen, te daar voor beide groepen een Be trainingstijd staat. Volgens «Hopstaken, die sporthalbeheer- rbinSas van Gent, bestaat die kans ■daad, „maar we hebben daarom lome maandelijkse 'all-in' avond, ppaowel competitiespelers en re- giespelers tijdens dezelfde uren de ïlothun beschikking hebben. We itltndan bewust naar een bepaalde tltorm, waardoor we de onderlinge den kunnen verbeteren en be- „Een goede uitwisseling is noodzaak om een vereniging draaiende te hou den", beseft Hopstaken. „Daarom ook hebben we in de algelopen competitie vijf keer op een zondagmorgen dat er geen competitie was uitwisselingswed- strijden gehouden voor recreanten. Mensen van andere verenigingen kon den dan inschrijven, waardoor de band tussen de verenigingen onderling ver stevigd werd. Telkens kwam er dan zo'n team of tien. Die hebben we dan inge deeld en daarna een aantal partijtjes laten spelen. Het wedstrijdelement was in zoverre taboe dat er geen standen werden bijgehouden. De gezelligheid en het gewoon lekker bezig zijn stonden op de eerste plaats. Na afloop werd er dan een bakje koffie gedronken of een pilsje gepakt en nog eens wat bijgepraat Het lijkt allemaal misschien eenvoudig, maar op zo'n manier mengt een vereni ging zich in het grote gebeuren". De organisatie van dergelijke uitwis- ZAAMSLAG - Twee in Belgische dienst voetballende Nederlanders zijn in de afgelopen week wel nadrukkelijk in de belangstelling gekomen bij onze zuiderburen. Allereerst was daar de glanzende prestatie die Simon Taha- mata in de uitwedstrijd van Standard Luik tegen Club Brugge op de grasmat toverde (de gewezen Ajacied scoorde alle drie de doelpunten voor zijn team, dat uiteindelijk met 0-3 won). In schril contrast daarmee stond de voormalige Feyenoorder Johan Boskamp, die het bij RWDM zo goed naar de zin leek te hebben. Vorige week escaleerde echter een conflict binnen de spelersgroep in een vechtpartij met ploeggenoot Fran- ky Van der Eist, nadat hij eerder al on enigheid had gehad met het jeugdbe- stuur van de Brusselse club, waar bij als technische man aan het hoofd stond, van de jeugdafdeling. Deze twee conflicten binnen korte tijd zijn voor Boskamp wel reden om te trachten aan het einde van dit seizoen een andere werkgever te zoeken, al loopt zijn contract na dit voetbaljaar nog één jaar door. „Ik ben erg teleurge steld in RWDM nadat ik er acht jaar met erg veel plezier heb gespeeld. Op het conflict met Vanderelst wil ik ech ter niet meer terugkomen, dat is voor mij af. Het is voor mij overigens wel de druppel, die de emmer doet overlopen. Als het aan mij ligt vertrek ik aan het einde van dit seizoen bij RWDM", stel de Boskamp, die inmiddels het jeugd trainersschap heeft gestaakt bij RWDM. Het liefste zou Johan Boskamp terecht komen bij een andere Belgische club 'en als het dan nog eens kan ook, zelfs bij een eerste klasser. Dan kan ik volgend jaar twee keer tegen RWDM spelen", aldus een getergde Boskamp, die zich afgelopen zondag tegen Cercle Brugge overigens wel in de kijker speel de onder het motto 'op het veld moetje alles kunnen bewijzen'. revanche Andere opvallende man was dus Simon Tahamata van Standard Luik, die zich zondag behoorlijk revancheerde voor zyn mindere optreden van vorige week woensdag in het Europa Cupduel tegen het Portugese FC Porto, waarin hij to taal niet aan de bak kwam. Zondag te gen Club Brugge was dat totaal anders, links en rechts passerend en vooral doelpunten makend. Drie maal in to taal betekende eveneens het gehele as sortiment aan treffers in het Olympia- stadion. „Het liep ineens weer lekker; maar ik vind het toch verkeerd dat ik nu plotseling weer in het middelpunt van de belangstelling sta nu ik indivi dueel goed gespeeld heb. Ik heb al ver schillende goede wedstrijden gespeeld in het belang van de ploeg en dat valt uiteraard niet zo op", meende Tahama ta na die voor hem zo glorieus verlopen ontmoeting. Overigens loopt aan-het einde van dit seizoen zijn verbintenis met Standard af, maar daarover hield hij zich nog op de vlakte. „Er is wel be langstelling voor mij vanuit Nederland, maar het is nu nog veel te vroeg om daar over te gaan praten. Bovendien heb ik het best naar mijn zin hier in Luik", al dus Tahamata. Door die 0-3 zege is Standard Luik nu ineens de grote favoriet geworden voor de titel in Belgiè, mede omdat zo wel Anderlecht (2-2 tegen Beringen) als AA Gent (0-0 tegen FC Antwerp) niet verder kwamen dan een gelijk spel. Standard telt nu twee punten voorsprong op Anderlecht en drie op Gent. Club Brugge is inmiddels wel in erg grote problemen geraakt nu ver schillende onderaanstaande ploegen zich behoorlijk aan het roeren zijn. Twee punten achterstand op zowel Cer cle Brugge als Beringen betekenen dat Club in ernstige degradatiemoeilijkhe den is terecht gekomen. Komende competitieronde speelt lei der Standard thuis de derby tegen Club Luik. dat zich dit jaar tot een redelijke middenmoter heeft opgewerkt. Ander lecht kan van een eventuele misstap profiteren nu uitgerekend Club Brugge te gast is in het Astridpark. Lokeren speelt thuis tegen Lierse, dat zondag de 'oude' Erwin van den Bergh weer eens zag schitteren. Ook hij kwam tot drie treffers in het duel met Tongeren. Loke ren mist uiteraard de geschorste Eddy Snelders, terwijl begin deze week ook het spelen van de Deen Preben Larsen onzeker was wegens een rugblessure, daarnaast zal ook Lato er vermoedelijk niet bij zijn. De huidige stand in de eerste klasse van de Belgische voetbalcompetitie: Standard Luik Anderlecht AA Gent Antwerp Lokeren Lierse Kortrijk Beveren RWDM Waregem Waterschei Luik Tongeren Win terslag Cercle Brugge Beringen Club Brugge KV Mechelen 25 13 9 3 35 40-21 25 13 7 5 33 41-29 25 11 10 4 32 30-16 25 12 6 7 30 31-18 25 11 8 6 30 40-27 25 12 5 8 29 36-35 25 11 7 7 29 30-27 25 10 9 6 29 31-20 25 10 4 11 24 33-30 25 8 8 9 24 25-23 25 8 7 10 23 33-41 25 8 5 12 21 30-26 25 7 7 11 21 32-45 25 7 7 11 21 18-30 25 6 7 12 19 38-47 25 6 7 12 19 24-38 25 5 7 13 17 32-42 25 5 4 16 14 23-42 Het volledige voetbalprogramma in de eerste klasse: zaterdag 20.00 uur: Stan dard Luik-FC Luik: Waterschei- RWDM; KV Mechelen-Waregem; An- derlechi-Club Brugge. Zondag 15.00 uur: Cercle Brugge-AA GentAntwerp- Beveren; Lokeren-Lierse; Tongeren- Beringen; Kortrijk-Winterslag. selingswedstrijdjes heeft er onder meer toe geleid dal de BC Groot-Sas de organisatie van de districtskampioen schappen voor de jeugd en veteranen kreeg toegewezen. Een stukje erken ning voor de nog vrij jonge vereniging voor de inzet waarmee men aan de weg timmert. En niet alleen op organisato risch gebied staat men zijn mannetje. In de voorbije competitie deed het eer ste team - bestaande uit Pieter Beze- mer, Johan Verhage. Chan tal Wouters en Tjitske Riddink - een geslaagde greep naar de macht in de derde klas van de afdeling. Promotie kwam hier door binnen handbereik. Theo Hopsta ken verwacht dan ook dat het eerste team volgend seizoen een klas hoger zal spelen. „De mogelijkheid daartoe is ge woon erg groot. Ten eerste door de kwa liteit in eigen gelederen, maar ook de kansen die geboden worden van bonds- wege zijn van dien aard, dat promotie zou moeten kunnen lukken. Er volgt bij verlies in eerste instantie altijd nog een verliezersronde en de winnaar daarvan promoveert alsnog". Mocht men in die opzet slagen, dan hoopt de gebrilde Sassenaar dat er van uit de jeugd in de toekomst de nodige aanvulling komt. „Er zitten tussen de jeugdleden die we hebben beslist ta lentvolle badmintonnertjes en door een gerichte training kunnen hieruit spe lers worden afgeleverd waar iets in zit. Voorlopig is dat echter nog afwachten". Hopstaken is zich er dan ook van be wust dat de BC Goort-Sas voorlopig nog moet draaien op de geroutineerde krachten. „Maar een Bezemer en Ver hage zijn nu eenmaal niet meer de jong- sten en daarom is voeding van onderaf hard nodig". Zoals de vereniging nu voorlopig draait, kan hij alleen maar te vreden zijn. „Ik heb dan ook een gewel dig groot respect voor de mensen die dit alles van de grond hebben getild". Het wachten is nu op wat de toekomst zal brengen. De basis is in ieder geval ge legd^ IADVERTENTIEI GARAGE OU PONT TERNEUZEN BU Industrieweg 37 4538 AG Terneuzen el. 01150-13451 IVOLVOI tw AXEL - „We moeten trachten de ren- besteed. Daarom zijn voor aanvang ners meer en meer bij het verenigings- van het zaterdag gestarte wielersei- leven te gaan betrekken. Daar is in het zoen te taken binnen de vereniging via verleden veel te weinig aandacht aan enkele commissies beter verdeeld", zegt Ab de Feijter, die sinds kort is toe gevoegd aan de sportcommissie van de wielervereniging Zeeuwsch-Vlaande- ren. Tevens is hij opgenomen in het be geleidingsteam van de amateurs sa men met ploegleiders Freddy Ver- meersch en Karei Donze. De Axelse ge meentelijke voorlichtingsambtenaar was tot vorig seizoen zelf nog actief als amateur. Ab de Feijter is er van overtuigd dat het beslist noodzakelijk is, dat er veel meer moest worden gedaan aan de begelei ding van de renners tijdens en na grote wedstrijden. Zijn persoonlijke ervarin gen zijn niet al te best geweest. „Ik her inner me nog goed toen ik begon als amateur. Er was vanuit de wielervereni ging helemaal geen begeleiding. Voor een beginnend coureur is het toch erg belangrijk dat hij na aankomst goed wordt opgevangen: dat er iemand klaar staat met een trainingsjack; dat zijn kleren onmiddellijk present zijn. Daar ontbrak het gewoon aan", weet De Feij- Dergelijke zaken zijn voor hem de drijf veer geweest om 'iets' in de begeleiding te gaan doen. omloop De Feijter stelt dat de prestaties niet zullen prevaleren binnen de verschil lende formaties, die de geel-rode Zeeuws-Vlaamse wielervereniging zul len gaan vertegenwoordigen in de klas sieke wedstrijden en andere uitzendin gen. Eén uitzondering is er echter op die regel en dat is de samenstelling van de ploeg, die zal starten in de Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen. De renners, die daaraan willen meedoen, zullen daar voor wel hun best moeten doen. „Be grijpelijk uiteraard, dat iedereen daar aan wil meedoen, maar we hebben als sportcommissie gesteld dat men aan minimaal twee andere grote wedstrij den moet hebben meegedaan om in de Omloop te kunnen vertrekken. Zijn er dan nog teveel, dan zullen de beste prestaties tellen en die renners zullen dan worden opgenomen in de ploeg", maakt Ab de Feijter duidelijk. De zes tien amateurs, die de wielervereniging Zeeuwsch-Vlaanderen momenteel telt, weten dus waar ze aan toe zijn. Verder wil hij zich ook in gaan zetten voor de jonge coureurs, die de militaire dienstplicht moeten vervullen. Volgens hem is er in dat opzicht ook te weinig begeleiding geweest. „Misschien ook wel omdat niemand wist welke weg er bewandeld moest worden, om een ren- ,ner in de militaire ploeg te krijgen. Ik zelf heb het ook meegemaakt. Toen Ik eenmaal in die ploeg zat, was het voor mij erg moeilijk om veel te gaan trai nen. Ik kreeg bijna geen gelegenheid daarvoor en de militarie ploegleider, majoor Beljaars, kon er toen ook niets meer aan veranderen. 'Vooraf contact opnemen met de legerleiding over het plaatsen van een bepaalde renner, kan wat dat betreft veel doen". Over de plannen van de sportcommis sie. zoals die tenminste op papier staan voor het komende seizoen, is hij tevre den. Wel vindt hij het jammer, dat er nog steeds geen begeleider is gevonden voor de jongste categorie, de nieuwelin gen. Deze groep wordt tot er iemand is gevonden daarom bijgestaan door het drietal, dat ook de amateurs onder de hoede heeft. Hans Pieters geeft onderricht aan de jeugd van De Kombuis. BRESKENS - „Je moet de shuttle hoger pakken en in je slag naar voren stappen". Deze aanwijzingen en duizend andere geeft Hans Pieters weke lijks aan de jeugdspelers van de badminton afdeling van de omnisportver- eniging 'De Kombuis' te Breskens. Sinds enkele weken is Pieters gestopt met het trainen van de senioren van de badmintonclub. „Ik was gedurende de afgelopen jaren bijna iedere maandag, dinsdag, donderdag en zaterdag in de gymzaal te vinden en dat is me toch iets te veel", aldus Pieters die zelf lid is van 'De Kombuis'. „De senioren zijn nu wat wegwijs gemaakt in de badmintonsport en kunnen nieuwe mensen voldoende opvangen, zodat ik niet persé aan wezig moet zijn", zo redeneert Pie ters. „Jemoetook niet vergeten dat wij een recreatie-vereniging zijn en niet de prestatie maar het spelple- zier bovenaan staat", zo vervolgt hij. De jeugdspelers blijft hij echter wel training geven. Pieters- „De jeugd is erg enthousiast en leergie rig en zij hebben er ook het meeste aan". Hans Pieters is tevens lid van de clubcompetitiecommissie. Een job waar naar zijn zeggen ook rede lijk veel tijd in gaat zitten. De bad minton afdeling van 'De Kombuis' is duidelijk in beweging. Toen en kelejaren geleden werd gestart met het spel van shuttle en racket had men zo'n 15 leden. Een aantal dat uitgegroeid is naar ruim vijftig. Omdat de groep zo groot werd. kre gen de badmintonners naast het hoofdbestuur een eigen bestuur. Dit om een beter overzicht te krij gen. Die ledenaanwas komt echter niet omdat er propaganda voor de badmintonsport in Breskens wordt gemaakt. „Dit kunnen we ook niet doen want de gymzaal in Breskens zit bomvol, en een grote groei van leden zou betekenen dat we een wachtlijst, in het leven moeten roe pen", vertelt Manon de Bree, secre taresse van de Breskense vereni ging. Vooral de jeugd heeft de weg naar de badmintonsport in Bres kens gevonden. „Vorig jaar hadden we ongeveer 10 jeugdleden. Een aantal wat nu reeds verdrievou digd is", vertelt Marion verheugd. Twee jeugdteams van 'De Kom buis' namen voor het eerste deel aan de districtsjeugdcompetitie. Het eerste meisjesteam werd zelfs kampioen in zijn klasse. Voorals nog geen gek resultaat. De senioren nemen nog geen deel aan de dis trictscompetitie. Een gegeven dat men in Breskens ook niet betreurt. Het spelplezier moet bovenaan staan, zo redeneert men. De leden hebben echter voldoende aan de oefenavond en de clubcompetitie. De interne competitie wordt ver speeld over zes rondes. Verder ne men de Kombuisleden deel aan re- creatietoemooien in Zeeland, die in grote getale aanwezig zijn. Een pro bleem voor de Breskense vereni ging is de accommodatie. De gym zaal aan de J H. van Dalestraat is voor de badmintonsport eigenlijk ongeschikt. De vloer vinden ze uit- stekend maar de hoogte is zeer be perkt en er ligt maar één badmin- tonveld. Misschien komt er binnen korte tijd verbetering in de zaak. Een particulier wil zijn winterber- ging voor pleziervaartuigen, die is gevestigd op het industrieterrein omtoveren tot multifunctioneel centrum. Voor de badmintonners, en niet voor hen alleen, zou dat mis schien een uitkomst zijn. Ook voor het lesgeven biedt zo'n hal uit komst. Hans Pieters daarover: „Een geschiktere trainingsmoge- lijkheid zou inderdaad een hal zijn waar meerdere badmintonvelden liggen, zodat je als trainer maar één avond bent bezet. Ik stel me zo voor, op twee banen training geven terwijl op de andere drie of vier ba nen vrij gespeeld kan worden. Na een uur pak je weer een andere groep". AMSLAG-„Ik vind het zo stom om zelf te zeggen: Ik ben zo goed", griezelt korfbalster Marianne Fraanje uit Zaamslag. Kistrouwens ook niet nodig dat ze dat van zichzelf beweert. Anderen zeggen en schrijven het al genoeg. Het plakboek K trouw alle stukjes over KV Zaamslag verzamelt, laat ook bij oppervlakkig doorbladeren zien dat Kees en neFraanje nogal eens de hand hebben in een serie fraaie doelpunten, die vaak tot een overwinning voor de club onder overdrijving kan de kleine, ten- speelster tot de topscoorsters van [wamslagse korfbalvereniging gere- orden. Haar flitsende spel is in Provincie voldoende bekend en r°® Wel het insiders enorm tegen met voor een plaats in het dis- aanmerking kwam. De23- ^■aares Engels aan de dag-mavo "volwassenen en de avond-mavo - methaarman Kees en twee junio- ®mthun eigen vereniging kandi- v°or de selectiewedstrijd iwu6' Marianne Fraarye haalde «Wame nèt een reserveplaats, na de tweede selectiewedstrijd, anopk de Brabantse 'finalisten' aeftaamen, viel ze af. C*"* hegrijpen zaak orde nuar zelf tilt ze er niet zo zwaar aan, al vindt ze het uiteraard jammer. „Ze moeten op zo'n avond der tig spelers beoordelen, dat is nogal wat. Je moet twee keer tien minuten spelen en in die tijd word je beoor deeld. We meenden dat ik een goede kans had om gekozen te worden. Ik vond het zelf wel goed gaan. Je speelt samen met vreemden cn je moet maar afwachten of je je dag hebt. maar je speelt ook met en tegen mensen uit een hogere klasse en dat stimuleert. Ik kwam tegenover een dame te staan die echt heel goed was. Ze flitste overal langs, maar ik kon haar zo van de bal afhouden dat ze niet meer aan de bak kwam. Het is jammer dat zo'n selectie wedstrijd maar een momentopname is. Je moet geluk hebben". „Maak je een doelpunt, dan val je op. Maar ik neem aan dat die mensen er verstand van hebben. Ik was er in elk geval niet meer bij, hoewel ik weet dat ik bij sommige leden van de beoorde lingscommissie op de lijst stond. Vol gend jaar misschien, wie weet Ik ben nog jong", zegt ze berustend. „Het is natuurlijk een kroon op je korfbalcar rière als je vijftien jaar speelt en je mag dan meedoen aan het vijf-districten toernooi in Rotterdam. Die selectie wedstrijd was toch wel een leuke erva ring. Als je met die goeie speelt gaat het toch wel. ook al ken je elkaar niet Ieder een weet wat hij doet". Marianne stamt uit een echt korfbal nest. Haar ouders speelden in de tijd dat de club nog 'Scampolo' heette ook al fanatiek mee. Toen de vereniging na een tijdje weggeweest te zijn, weer op gericht werd, - nu onder de naam korf balvereniging Zaamslag - was het van zelfsprekend dat de toen 10-jarige Ma rianne lid werd. En na al die jaren speelt ze nog met evenveel plezier. Evenals echtgenoot Kees. die ze juist via de korfbal heeft ontmoet. „Korfbal is mijn lust en mijn leven. Als we eens een week vrij zijn, mis je het gewoon. Wij willen wel alle toernooien spelen die er zijn. Anderen hebben misschien andere be langen, je moet echt oppassen dat je met te vlug oordeelt als niet iedereen op de training verschijnt. We trainen maar één keer per week en dat vind ik eigen lijk te weinig. Als het aan mij lag ging het vaker, maar je hebt twaalf mensen op het veid. Iedereen kan niet altijd". Ook al traint Zaamslag volgens Ma rianne te weinig, de club weet zich toch op een zeer behoorlijk niveau te handhaven.. „In de micro-korfbal spe len we in de derde klas van het district Zuid-West en op het veld zijn we vorig jaar naar de tweede klas gepromo veerd. Dit jaar zit er geen promotie in. Volgend jaar misschien, als we wat ju nioren door krijgen. We spelen nu in de goede middenmoot en daar proberen we ons te handhaven. De verschillen zijn niet zo groot. Het is een kwestie van maar een paar keer winnen of ver liezen of we stijgen of zakken". Het micro-korfbal heeft, net als bij veel andere korfballers, Mariannes voor keur. „Binnen is het leuker en gezelli ger. Al kijken er maar een stuk of drie mensen, dat lijkt altijd veel meer dan op het veld Conditioneel is het ook niet zo zwaar als buiten. Je speelt binnen maar met twee vakken en buiten heb je ook het middenvak. Er wordt overigens al over gesproken om het middenvak buiten ook weg te laten en alleen met een aanvals- en een verdedigmgsvak te spelen, net als bij micro-korfbal. Je krijgt dan wel minder spelers in het team. Binnen heb je vier dames en he ren. buiten zes. Als je voldoende men sen hebt, kun je twee teams maken". Het meest aantrekkelijke van haar sport vindt ze het gemengd spelen. „Het is zo gezellig. We gaan overal sa men naar toe en je speelt in hetzelfde team. Dat vind je in geen enkele andere sport", meent ze.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1982 | | pagina 37