SIMON LAURENS
Zaalvoetbalteam van
Biervliet op hoger pell
Attack behield contact
met kopgroep volleybal
Terneuzense doelman
werd gevreesd
om zijn harde schot
PZC/sport
DINSDAG 10 NOVEMBER 1981
De Pooter-'t Oude Raedthuis: ...waar is die bal gebleven?
TERNEUZEN— Wat aanvanke
lijk door vele clubs met de no
dige schroom tegemoet werd
gezien, lijkt toch een geslaagd
initiatief. De regioklas zaal
voetbal in Zeeuwsch-Vlaande-
ren, door velen bepaald niet
met open armen ontvangen,
draait volop en lijkt een schot
in de roos te zijn. Nadat de
meeste teams elkaar eenmaal
werden enkele fraaie kansen gescha
pen, waarbij het echter aan de afwer
king schortte en de nodige dosis geluk
ontbrak.
Als daarnaast de momenteel van een
meniscusoperatie herstellende Robbie
van de Hemel weer terug is, moet een
plaats in de sub-top haalbaar zijn. „Een
in goede conditie zijnde Van de Hemel
is inderdaad onze topspeler", -beaamt
Jas Haak. „Hij is de man die makkelijk
een bal aan de voet kan houden. Er
straalt rust van hem uit, hij heeft een
uitstekende pass in de benen en heeft
overzicht. Voorlopig moeten we het
echter zonder hem stellen en dus roeien
met de riemen die we hebben. Toch
mikken we op het handhaven van een
middenmootpositie. Degraderen zie ik
ons niet, er zijn wel zwakkere broeders".
Ook volgens coach Rinus de Regt ligt
het spelpeil in de regioklas duidelij k ho
ger dan in de hoofdklas in Oostburg.
„Daarbij moet ik zeggen dat het team
van De Ster er echt uitspringt. Die jon
gens zijn echte zaalvoetballers en trai
nen ook in de zaal met elkaar. Dat is er
bij ons niet bij. De meeste spelers van
.ons voetballen in het eerste van Bier
vliet en trainen daar genoeg om condi
tie op te doen. Gelukkig zijn er over de
combinatie veldvoetbal- zaalvoetbal
nog nooit problemen gerezen. Als het er
op aan komt. krijgt het veldvoetbal van
de meeste jongens toch voorrang. Wij
van onze kant hebben er alles aan ge
daan om problemen te voorkomen. We
hebben namelijk van te voren bij het
bestuur van de regio-klas kenbaar ge
maakt, dat we alleen op maandag en
woensdag willen spelen. Op vrijdag
vonden wij te bezwaarlijk in verband
met het veldvoetbal. Dat aan dat ver
zoek gehoor is gegeven, is alleen maar
prettig", verzekert De Regt.
ontmoet hebben kan voorlopig
geconcludeerd worden dat het
spelpeil inderdaad op een be
hoorlijk niveau ligt en dat de
in verrassend grote getale op
komende toeschouwers volle
dig aan hun trekken komen.
Eén van de teams die in de regio-klas
uitkomen, is het Biervlietse Oude
Raedthuis, dat vorig seizoen nog in de
hoofdklas van het rayon Oostburg uit
kwam. De formatie, met louter vcld-
voetballers in de gelederen, durfde de
sprong te wagen en had geen bezwaren
tegen de lange reisduur en de late aan
vangstijdstippen, die door vele vereni
gingen terecht als bezwaren werden
aangevoerd. Volgens Jas Haak, grens
rechter en voorzitter van de Biervlietse
selectie, is de afstand niet onoverko-
menlijk voor zijn team. „We zitten hier
in Biervliet natuurlijk vrij gunstig, te
midden van Oost- en West-Zeeuwsch-
Vlaanderen. Wij zitten namelijk zo in
Terneuzen en Axel en naar de andere
kant is het naar Oostburg ook maar
even rijden. Ik kan me echter wel voor
stellen dat andere teams, bijvoorbeeld
uitOostburg, best tegen de reizen naar
Hulst aan zitten te hikken. Bovendien
is voor die Jongens Axel en Terneuzen
ook niet naast de deur. In dat geval zou
ik me ook nog eens moeten bedenken.
De caféploeg uit Biervliet, bestaande
uit Rob Gruben, Johnny Versluys,
Sjaak Lijbaart, Ko Heule, Richard Bur-
ky, Rinus Martens, Frank Inghels, Ro
bert Boeijan en de momenteel gebles
seerde Robbie van de Hemel, besloot
echter om zich op te geven als gegadig
de voor de regio-klas op een vergade
ring van het rayon Oostburg. Samen
met Diepvries flater teruggetrokken en
vervangen door Raes) en Tem. Boys
bleek het Oude Raedthuis kandidaat
voor eeb plaats in de regio-klas.
„Tot nu toe hebben we daar nog geen
moment spijt van gehad," vindt coach
en elftalleider Rinus de Regt. „We von
den het echt een sportieve uitdaging,
waarbij we de verwachting hadden om
tot een hoger spelpeil te komen, door
dat we tegen sterkere tegenstanders
zouden spelen dan in Oostburg". Die
verwachting lijkt volledig beantwoord,
«a eerst met een aantal minimale ne
derlagen genoegen te hebben genomen,
draait de Biervlietse formatie de laatste
weken aanzienlijk beter. Dat resulteer
de onder meer in twee gelijke spelen, 4-4
en 0-0, tegen Raes en De Pooter en in
beide wedstrijden was te zien, dat het
team van het Oude Raedthuis het spell-
tetje in de zaal door krijgt.
Onervaren
Jas Haak daarover: „In het begin was
duidelijk te zien dat we nog wat oner
varen waren. Nu hebben onze jongens
door dat je in de zaal niet onverhoeds
de aanval kunt zoeken. Bovendien ziet
onze coach daar op toe". „Dat is inder
daad mijn belangrijkste taak, samen
met het i n de gaten houden van de wis
sels, vult Rinus de Regt aan. Als de
scnijn niet bedriegt gaan de zaalvoet-
allers uit Biervliet daar in de toe-
omst de vruchten van plukken. Voor-
flli'-b duel met De Pooter werd da
delijk dat er perspectief is voor de toe-
omst. Met goed gegroepeerd voetbal
SAS VAN GENT-Het Koewachtse At
tack heeft in de tweede klasse van de
volleybalcompetitie de aansluiting
met de kopgroep behouden. Tegen me
de-titelkandidaat Voorwaarts ver
overde het twee punten in een van ze
nuwen bolstaande partij. Voorwaarts
lijkt door deze dederlaag iets te zijn
achterop geraakt en het is de vraag of
de ploeg uit Axel koploper Even Kij
ken nog kan inhalen. De Zuidzandena-
ren wonnen ook nu weer hun partij
met grote overmacht. In de eerste klas
is alleen Bok nog overgebleven als een
van de serieuste bedreigers van Atha-
natos. Savok moest in het onderlinge
duel met de Kapellenaren het onder
spit delven met 3-0.
Heren eerste klas
WISKA-CVC Weinig problemen voor
de ploeg uit Clinge. Wiska speelde een
bar slechte wedstrijd. Er werd te weinig
bewogen in het achterveld en daar pro
fiteerden de Clingse ploeg, zonder aan
voerder Jan de Poorter naar Wisseker-
ke vertrokken, goed van. CVC had een
sterke opslag, daardoor was de stop bij
Wiska onvoldoende. De spelverdelers
hadden de grootste moeite de bal bij
het net te krijgen en daarom is de ploeg
geen enkel moment echt gevaarlijk ge
weest. CVC komt door deze overwin
ning op de derde plaats. De ploeg blijft
het verrassend goed doen in deze com
petitie.
DE POLDER-ATHANATOS Athana-
tos kon zich in deze wedstrijd naar har
telust 'uitleven. De Polder heeft een
ploeg die beslist te zwak is voor de eer
ste klas. De ploeg is veel te statisch en
mist de echte volleybalkwaliteiten.
Daar profiteerde Athanatos grif van,
door zich- zelf niet in de problemen te
spelen. Vooral door het midden draaide
de aanval goed. Het. toch al goede blok
van de Kloosterzandenaren, moest in
de hele wedstrijd slechts zelden in actie
te komen. Volgens de coach van De Pol
der, Frans van Hoof, heeft dan ook de
beste best spelende ploeg verdiend ge
wonnen: „Deze ploeg streeft recht op de
titel af'.
BOK-SAVOK Met veel spanning werd
de wedstrijd tegen Bok tegemoet ge
zien door de Sassenaren. Door een over
winning kon de Sasse ploeg op een
tweede plaats komen ten nadele van
Bok. Dat het niet zo uitkwam, was vol
ledig aan de Sassenaren zelf te wijten.
De ploeg scoorde veel te veel punten
voor de tegenstander door op een knul
lige manier fouten te maken. Daarbij
kwam nog dat de beide spelverdelers
hun dag niet hadden, waardoor de aan
val, normaal gezien het sterkste wapen
van Savok. niet uit de verf kwam. Voor
lopig moet Savok genoegen nemen met
een gedeelde derde plaats. En met de
wedstrijd volgende week tegen Athana
tos in het vizier, zit er een hogere klasse
ring na volgende week zeker niet in.
Tweede klas
ATTACK-VOORWAARTS Deze derby
stond vol van de zenuwen. Voor beide
ploegen hing er dan ook nogal wat van
af. Zowel Attack als Voorwaarts had
den kans om koplopers IJVC 2 en Even
Kijken 2 te bedreigen. Die zenuwen
kwam het spelniveau beslist niet ten
goede. Er werden aan weerszijden een
serie onbegrijpelijke fouten gemaakt.
Ballen vielen tussen twee verdedigen in
en er werd veel vuldig in het net gesla
gen en op set-ups die al onder de ne-
trand kwamen, werd toch geslagen. Al
met al kwapi dit het spelniveau niet ten
goede. Voor het publiek was het overi
gens wel spannend. Na de derde set leek
Voorwaarts de meeste aanspraak te
kunnen maken op de overwinning. At
tack gebruikte de twee minuten rust
echter goed om elkaar eens stevig toe te
spreken en dat hielp. De twee laatste
sets stelde de Koewachtse ploeg de
overwinning veilig en blijft met één ver-
liespuntje dicht bij de koplopers.
IJVC2-SLUVOC In de eerste set kwam
IJVC al snel op een 13-3 voorsprong.
Sluvoc leek weggespeeld te worden
door de spelers uit IJzendijke. Dat liep
echter anders uit. Tot 14-14 kwamen de
Sluiskillenaren ineens terug en niets
leek hun een setoverwinning meer in
de weg te staan. Sluvoc kon het karwei
echter niet afmaken en verloor alsnog
die eerste set. Toen de tweede set ook
maar nipt verloren werd laadden de
Sluiskillenaren de akku nog eens ex
tra. Dat resulteerde in een eerste se
toverwinning. IJVC dacht echter niet
aan opgeven. Met veel tactische ballen
in het achterveld werd de Sluvoc-ver-
dediging bestookt en daar hadden de
Sluiskillenaren geen antwoord op.
IJVC blijft door deze overwinning kop
loper Even Kijken 2 het naaste bedrei
gen.
Dames eerste klas
VERDEGEM-K1KKERS De westelijke
streekderby's staan altijd garant voor
een aantrekkelijke pot volleybal. Ook
deze wedstrijd week niet af van dat vas
te patroon. De meest technische ploeg
heeft gewonnen. Dat was de conclusie
die na afloop van de wedstrijd getrok
ken kon worden. Niets was voorspel
baar in deze wedstrijd, wat het duel bij
zonder aantrekkelijk maakte. Van bei
de kanten uit werd er goed geserveerd
en was de aanvalsopbouw beslist vol
doende. Dat daaruit door beide partijen
ook lustig gescoord is bewijzen de set
standen wel. Twee punten bleven nu bij
de Oostburgse meisjes. Ware een gelijk
spel mogelijk bij volleybal, dan was dat
beslist een juistere uitslag voor het
duel.
DE STERRE-ARDITO Het Zuiddorpse
De Sterre blijft het boven verwachting
goed doen in de eerste klas. Werd na
afloop van vorig seizoen nog gevreesd
voor een plaats in de degradatie-zóne
door het verlies van enkele speelsters,
nu staat de ploeg op een tweede plaats
met maar één puntje achterstand op
leidster Mytilus 2. Achtervolgsters
heeft de ploeg uit Zuiddorpe niet meer.
Nummer drie in de rangschikking, Ver-
degem Oostburg. staat al op vier pun
ten en de rest van het veld ligt nog ver
der achter. Ook in de wedstrijd tegen
Ardito 2 is De Sterre nooit werkelijk in
gevaar geweest. Na de nederlaag in de
tweede set herstelde de ploeg van Isaac
de Graaf zich voorbeeldig en speelde de
wedstrijd gewonnen uit.
Tweede klas
ATTACK-SLUVOC Vooraf zou ieder
een gezegd hebben: dit wordt de wed
strijd van de mug tegen de olifant. De
mug zou dan Attack moeten zijn en de
olifant Sluvoc. De meisjesploeg van At
tack heeft echter de laatste weken een
enorme trainingsarbeid onder leiding
van Carlos Celie verstouwd, met als ge
volg dat de ploeg zienderogen vooruit
gaat. Dat moest de koploopster in de
tweede klas Sluvoc in de tweede set aan
der lijve ondervinden. Attack wist tot
13-13 prima bij te blijven. Met iets meer
routine in de ploeg was de setoverwin
ning een feit geweest. Voor Sluvoc blijft
het allemaal rozegeur en maneschijn.
De ploeg heeft voorlopig nog weinig
concurrentie te vrezen.
VEDEGEM 2-ATHANATOS 3 De enige
dissonant in de wedstrijd was het optre
den van de coach van Athanatos die
zich herhaalde malen tot de scheids
rechter wendde. Dat die voor de opmer
kingen gevoelig was, kwam alleen maar
ten voordele van de gasten. De ploeg uit
Kloosterzande heeft zulke maatregelen
beslist niet nodig. Athanatos 3 speelt
een goede partij volleybal met veel va
riatie. Daar werd tegen de Verdegem-
reserves dan ook dankbaar gebruik van
gemaakt.
Standen heren eerste klas: 1 Atha
natos 1 5-15; 2 BOK 5-12: 3 CVC 5-8; 4 Savok
5-8; 5 Mytilus 3 5-7; 6 EWC 3 5-7; 7 De Sterre 2
5-6; 8 Wiska 5-5:9 De Polder 5-4; 10 Mytilus 4
5-2.
heren tweede klas: 1 Even Kijken 2 5-15; 2
IJVC 2 5-10; 3 Attack 1 3-8; 4 Savok 2 4-7; 5
Voorwaarts 4-7; 6 Verdegem 2 5-7: 7 Sluvoc
4-5, 8 Kikkers 2 4-5; 9 SSV 4-4; 10 De Sterre 3
3-3; 11 Athanatos 2 4-3; 12 Attack 2 5-0.
dames eerste klas: 1 Mytilus 2 5-14; 2 De
Sterre 5-13: 3 Verdegem 5-9; 4 IJVC 4-7: 5
Klkkrtd 5-7.6 Dynamo 5-7:7 BOK 3-6; 8 Ardi
to 2 5-5.9 Mytilus 3 4-4; 10 Marathon 3 4-2:11
Athanatos 2 5-1.
dames tweede klas: 1 Sluvoc 4-12; 2 Athana
tos 3 5-11:3 Verdegem 2 5-10:4 Even Kijken 2
4-9, 5 Savok 2 4-5; 6 Attack 5-4,7 UVC 2 5-3,8
Voorwaarts 2 4-0.
-
TERNEUZEN - Simon Laurens, geboren in 1910, speelde zo'n
twintig jaar voetbal op het hoogste niveau in Zeeland en
maakte deel uit van het befaamde binnentrio van Terneuzen
voor de oorlog. De inmiddels 71-jarige Laurens werd ge
vreesd door menige doelwachter om zijn geweldige uithalen
met zijn linkerbeen. „Het was een tijd met grote uitslagen",
herinnert hij zich. „Grote overwinningen, maar ook grote
nederlagen".
„Ik was vijftien of zestien jaar toen ik
bij de snioren ging voetballen. Ik
werd in het tweede opgesteld in de
halflinie. De aanvoerder van dat
team, een groutineerde oud-eerste
elftalspeler, zag direct dat ik daar
niet op de juiste plaats stond. „Jij
moet naar voren", zei hij, „met zo'n
schot in je benen". Een jaar later
speelde Simon Laurens als zeven-
tienjarige in het eerste van Terneu
zen en maakte deel uit van het be
faamde binnentrio met Louis Dobbe-
laeir en Adriaan Kouwijzer. Terneu
zen speelde in die tijd derde klas en
had een vrij goede ploeg, getuige de
regelmaat waarmee kampioen
schappen behaald werden. „We had
den een goede voorhoede en maak
ten veel doelpunten. Toch zou het
voor ons niet meevallen als we nu
moesten spelen", beseft de linksbin
nen van weleer.
„De dekking is nu veel meer uitge
werkt, iedereen krijgt tegenwoordig
een mannetje bij zich en dat was
vroeger absoluut niet zo. Wij kregen
ontzettend veel vrijheid en daar pro
fiteerden we van".
Promotie
„Onbewust speelden we eigenlijk 4-
2-4", herinnert Laurens zich. „Na
tuurlijk, je had een vijfmansvoor
hoede, maar wanneer je in de ver
drukking kwam, ging je automa
tisch terug naar achter om die bal te
bemachtigen en aan de tegenstoot te
beginnen. In diederde klas hadden
wij bovendien geen trainer die je op
de fouten kon wijzen, en dat was
toch te merken". Verscheidene ma
len werden de Terneuzenaren kam
pioen, maar promotie wilde telkens
maar niet lukken.
„Elke keer kwamen we net weer iets
te kort, totdat we een beslissings
wedstrijd tegen Alliance moesten
spelen in Goes. Na een half uur ston
den we met 1-0 voor en opeens begon
het te regenen. Niet zo maar een
buitje, maar werkelijk een stortbui.
Iedereen naar binnen en even later
keurde de scheidsrechter het veld af,
waardoor we genoodzaakt waren om
de volgende week opnieuw naar
Goes te gaan en weer van vooraf aan
moesten beginnen. Kwamen we toch
wel met 0-2 achter".
burg, RBC, TSC en Hero, dat waren
de topploegen in die tijd. „Hero uit,
daar gingen we met 9-2 de boot in,
maar thuis wonnen we met 10-3".
Volgens Simon Laurens had de er
barmelijk slechte conditie van het
veld aan de Koedijk daar alles mee te
maken. „We hadden het slechtste
veld van heel Zeeland. Steen. Axel,
Corn Boys, noem maar op. ze hadden
allemaal een beter terrein. Het was
bij ons gewoon een koeiewei, hobbe
lig en in feite onbespeelbaar. Afkeu
ringen waren dan ook niet van de
lucht, vooral in de wintermaanden.
In een regenperiode lagen we soms
vijf, zes weken stil en als het een
beetje winter was, speelden we twee
maanden niet".
„Toch hadden we ontzettend veel
voordeel van dat veld. De tegenstan
ders hadden er een verschrikkelijke
hekel aan om naar ons toe te komen.
Spelen in die modderpoel was voor
hen geen eenvoudige opgave, te meer
daar wij over een vrij lichte ploeg be
schikten, die bovendien aan dat veld
gewend was".
Toch waren er ploegen waar Terneu
zen het altijd moeilijk mee had. „Mid
delburg bijvoorbeeld had een gewel
dige ploeg met Piet Vogel, Mercx,
Ploegaert, De Lokker (Remijn) en
zijn sterke achterhoede. Dat was ein-
gelijk de topploeg van Zeeland".
Vermoeiend
Hadden de Scheldestadbewoners bij
thuiswedstrijden een groot voordeel,
bij uitwedstrijden had men het juist
erg kwaad. De lange reisduur speelde
daarbij parten. „In de derde klas, als
we naar Zierikzee moesten, dan
stond ik om kwart over vijf op, want
om zes uur 's morgens vertrok het
bootje naar Hoedekenskerke. Dan
liepen we om half acht in Goes. Niet
één café open natuurlijk. Om negen
uur ging het bootje bij Katseveer, we
waren dan om half elf in Zierikzee en
om twaalf uur moesten we pas spe
len. 's Middag namen we het pontje
van drie uur terug om aan de thuis
reis te beginnen".
„Ook in de tweede klas duurde het
In het laatste half uur kon Terneuzen
echter orde op zaken stellen en door
drie doelpunten van het binnentrio
werd met 3-2 gewonnendus iedereen
opgewekt het veld af. Lang duurde de
vreifgde niet, want Alliance protes
teerde en claimde een strafschop, die
prompt na de wedsteijd(l) alsnog
werd toegewezen. De penalty werd
benut en er moest verlengd worden.
Terneuzen verloor met 3-4, maar pro
moveerde toch.
Met dit tweedeklasserschap van Ter-
neuzen kwam een einde aan de heer
schappij van de rood-zwarten In de
derde klas. Het binnentrio, aange
vuld met op links Jan Smit en op
rechts Tinus Riemens moest zich op
hoger niveau bewijzen. Onder bezie
lende leiding van de Engelse trainer
James Hudson, die later nog Go-
Ahead trainde, werd er fanatiek ge
traind en ging de techniek goed voor
uit. „Die man had zelf op hoog niveau
gespeeld en dan heeft een trainer
toch een streepje voor. In de winter
kwam hij van Antwerpen om op za
terdagmiddag te trainen en 's zomers
trainden we gewoon 's avonds. Zijn
enthousiasme sloeg over op de spe
lers. Toch waren er jongens die vlak
voordat we begonnen nog gauw even
een sigaretje opstaken en zich na af
loop vol goten met pils. Twee slechte
gewoonten voor een sportman en lk
heb daar vaak wat van gezegd. Som
migen begrepen dat wel, maar ze
konden het niet laten".
Modderpoel
Desondanks kon Terneuzen zich een
aantal jaren in de tweede klas hand
haven, zij het met wisselend succes.
„Een echte topper waren we niet",
herinnert de 71-jarige zich, „maar
we konden toch goed meekomen".
Grote overwinningen werden afge
wisseld met grote nederlagen. On
voorstelbaar grote afstraffingen,
vooral bij uitwedstrijden. Middel
reizen erg lang. Zes uur 's morgens
met het bootje als we naar Bergen op
Zoom of Roosendaal moesten. Ver
schrikkelijk vermoeiend was dat. Je
stond gewoon gammel op het veld.
Kwam je dan terug, dan stond je
eerst een uur of vier in Goes, want de
laatste boot ging pas om negen nar
terug op zondag. Later zijn we op
den duur over Antwerpen gegaan
met de bus. Dat was een geweldige
verbetering, want dan hoefde je pas
om half negen op".
Malaise
Het huidige voetbal heeft zeer zeker
nog de interesse van de gewezen top
scorer. „Buiten vroeger is het natuur
lijk geweldig geëvolueerd. Vooral de
betere velden ('biljartlakens"), maar
ook de betere trainingen en de ver
zorging hebben daar voor gezorgd",
mijmert Laurens.
„Toch zouden wij het nu heel moei
lijk hebben door die verdedigende
systemen. Tegenwoordig spelen ze
toch met veel te weinig mankracht in
de voorhoede? Vier-vier-twee, een en
kele maal 4-3-3. Je ziet het aan de
uitslagen. Nul-nul heb ik nooit mee
gemaakt in al die twintig jaar dat ik
gevoetbald heb. Nu is zo'n uitslag
schering en Inslag. J e ziet het ook aan
de teruglopende toeschouwersaan
tallen. De mensen komen daar niet
voor, ze willen doelpunten zien. Daar
komt nog bij dat er tegenwoordig zo
veel oyertredingen gemaakt worden,
dat er maar drie kwartier gevoetbald
wordt".
Een enkele keer gaat hij nog wel eens
kijken naar Terneuzen. Verder blijft
hij op de hoogte door kranten, radio
en tv. De oplossing van de malaise
waarin het huidige voetbal verkeert,
is volgens hem niet eenvoudig. „Het
betaald voetbal zou terug moeten
gaan naar het semi-professionalis-
me. De rode streep is voor iedereen
fataal".
Een verbetering van het spelpeil
ziet Simon Laurens alleen maar
door een bundeling van krachten.
„Ik weet dat veel kleine verenigin
gen er anders over denken, maar
voor een verhoging van hei peil is
het beslist noodzakelijk. Had je dal
vroeger gezegd, beseft de man die
ooit nog eens een drievoudige hat
trick scoorde, dan hadden ze je ge
loof ik vermoord. Nu staat men daar
gelukkig iets anders tegenover, hoe
wel men het toch betreurt als een
talent vertrekt. Dat is begrijpelijk",
zegt Laurens, „maar het is de enige
manier om het niveau weer te verho
gen".
