EXPOSITIE
SCHOOLCLUB een nieuw begin
een hommage aan
den al/ons'
SchouwenwBuiveland Extra
afdeling maatschappij
tuinbouw en
plantkunde opgericht
DONDERDAG 26 FEBRUARI 1981
jyk heb geen tijd om dood te gaan', schreef de hoogbejaarde Alfons Blomme in oktober '72 in een
Xwat onhandig getypte brief aan PZC-verslaggever (toen nog werkzaam voor de Zierikzeesche
Nieuwsbode) Jan Jongschaap. Het was in hetzelfde jaar, dat Blommes grootste hartewens in
vervulling ging: een eigen museum in zijn geboortestad Roeselaere. Toen ook pende een optimis
tisch gestemde scribent van het Belgische blad 'De Weekbode' neer, dat 'onze eeuwig jonge
kunstschilder een grote kandidaat is om eens in de galerij van onze 100-jarigen te mogen
opgehangen worden'.
Dat genoegen echter, heeft 'Den Alfons'
nimmer mogen smaken. Negentig was
hij. toen hij op 10 juni 1979 overleed. En
met zijn dood verloor Belgisch-Vlaan
deren een van zijn grootste kunste
naars van de laatste jaren. Alfons Blom-
me had een sterke binding met Schou-
wen-Duiveland. Veel van zijn schilderij
en werden op het voormalige eiland 'ge
boren'. hij beleefde er als jongeman en
kele amoureuze avontuurtjes en haalde
er tenslotte ook zijn vrouw vandaan Op
zevenentwintigjarige leeftijd hield hij
er zijn eerste expositie in de bestuurs
kamer van de toenmalige ambachts
school in Zierikzee Ook toen hij wat
ouder was verbleef hij vaak (in zijn zo
merwoning 'De Abeelen' aan Toledo's
pad m Westerschouwen) op het eiland.
Alfons Blomme: ereburger van Brugge -
St Michiels. groot-officier van kunsten,
wetenschappen en letteren van Frank
rijk en Spanje, bekroond met de gouden
medaille 1964 van de stad Parijs, win
naar van de grote prijs van Rome (schil
derkunst). stichter en ere-bestuurder
van de kunstacademie en school voor
sierkunst te Oostende. 'Blomme is
steeds zichzelf gebleven Hij schilderde
altijd zoals hij was en nog is. en bleef
onverpoosd zichzelf Zonder artis
tieke pretentie gaf hij nooit toe aan de
modestromingen in de kunst. Blomme
bleef een der grootsten van de gro
ten'. zo werd 'Den Alfons' door een Bel
gische kunstcriticus ooit eens omschre
ven.
Alfons Blomme werd in Roeselaere ge
boren. Zijn vader Petrus Joannes
Blomme was 'schildersbaas' (zelfstan
dig huisschilder) en stak wat artistici
teit betreft duidelijk uit boven de mid
delmaat. Avondlessen aan de Ant
werpse academie hadden ongetwijfeld
aan zijn vorming bijgedragen. Ook
moeder Blomme. van geboorte Maria
Theresia Cracco geheten, bezat een ze
kere artistieke begaafdheid zowel in
muzikaal als literair opzicht.
Over de jeugdjaren en opleiding van de
kunstschilder zijn talrijke gegevens
vermeld in de catalogus 'Retrospectie
ve Alfons Blomme'. Die catalogus werd
samengesteld ter gelegenheid van een
grote overzichtstentoonstelling, die (op
initiatief van de koninklijke kunst
kring) ter ere van zijn tachtigste ver
jaardag in zijn geboortestad Roeselare
totstandkwam Een citaat daaruit: 'Hij
genoot eerst aan de stadsschool en later
aan de nijverheidsschool zijn opleiding.
Rond 1902 volgde hij reeds de avond
school aan de stedelijke academie voor
tekenkunst. Daar zouden zijn artistieke
aanleg en begaafdheid een gunstige
voedingsbodem vinden'.
vluchteling
Het talent van 'Den Alfons' vond be
vestiging en bekroning in verschillen
de prijzen die hem toegekend werden.
Na 1912 verliet Blomme geleidelijk
aan zijn min of meer traditionele wijze
van schilderen: zijn doeken vertonen
dan steeds sterker de invloed van het
opkomend 'luminisme', een soort 'op
lichtende' schildertrant.
De Belgische schilder, wiens faam al
trbeeld van de Markt in Middelburg. Dit schilderij hangt in de burgemeesterskamer van het gemeentehuis te
lengs toenam, kon zijn horizon verrui
men door verschillende buitenlandse
reizen Hij bezocht Zwitserland. Italië
en Engeland In 1914 streek hij als Bel
gisch vluchteling in Nederland neer. In
het Branbantse Nuenen - de beroemd
geworden lokatie van Van Gogh - be
leefde hij in de nabijheid van zijn vriend
en schilder Nico Eeckman een vrucht
bare periode. Vanaf die tijd ondernam
Blomme regelmatig tochten naar
Schouwen-Duiveland, waar hij - zoals
hij later schreef - 'werd overrompeld
door de ongekende schoonheid' van het
landschap. Geen wonder dan ook dat
Alfons Blomme er uitzonderlijk veel in
spiratie vond.
Alfons Blomme is tot een maand voor
zijn dood blijven schilderen. Het aantal
schilderijen dat hij heeft gemaakt loopt
in de vele honderden. Enkele tientallen
daarvan zijn op Schouwen-Duiveland
in particuliere handen. Jarenlang heeft
Blomme met het plan rondgelopen om
op Schouwen nog eens een grote ten
toonstelling van zyn werk in te richten.
Blomme overleed (ondanks zijn hoge
leeftijd) te vroeg: die tentoonstelling is
er nooit gekomen.
Maar, en de PZC meldde het vorige
week al. er zal alsnog een expositie van
Blommes werk worden georganiseerd.
Dat gebeurt m de zomer. Een herden
kingstentoonstelling m het gemeente
huis van Westerschouwen. Een hom
mage aan het adres van een van de
grootste beeldende kunstenaars die
ooit op- Schouwen-Duiveland heeft ge
werkt.
Op Schouwen-Duiveland is maandag een afdeling van de Koninklijke
Maatschappij Tuinbouw en Plantkunde opgericht. Deze vereniging
telt over het hele land 46.000 leden en 148 plaatselijke of regionale afdelin
gen Die afdelingen geven voorlichting over het gebruik van bloemen en
planten in huis en tuin. Er worden lezingen en demonstraties gehouden
over alles wat met bloemen en planten - ook de wilde flora - verband
houdt.
De afdelingen organiseren excursies naar parken en kwekeryen die vaak
voor particulieren gesloten blijven. Een comité is er in geslaagd om ook op
Schouwen-Duiveland een dergelijke afdeling van de grond te tillen. De
oprichtingsvergadering werd maandagavond in de grote zaal van het Ne
derlands hervormd verenigingsgebouw aan 't Vrije in Zierikzee gehouden.
Tijdens deze bijeenkomst hield zal de heer H. Stein uit Apeldoorn een lezing
met kleurendia's over 'bloemenvreugd in huis en tuin'. Daarna vertelde de
heer W. R. Koppe uit Ermelo een en ander over de doelstellingen en het
functioneren van de vereniging. In Zeeland bestaan al drie afdelingen van
de Koninklijke Maatschappij Tuinbouw en Plantkunde: Goes, Walcheren
en Zeeuwsch-Vlaanderen
Van de twee eerstgenoemde afdelingen en van de afdeling Goeree-Overflak-
kee wonen er in totaal ruim tachtig leden op Schouwen-Duiveland. Tijdens
de oprichtingsbijeenkomst meldden zich 25 leden aan.
Alfons Blomme:geen tijd om dood te gaan...
jy-ve Babbelaar lag al een tijdje op z'n achterste. Vorig schooljaar zaten er
.L/uitsluitcnd eind-examenklassers in het bestuur. Als het goed is verdwijnen
die natuurlijk van school. Zo ging hel dan ook op de Zierikzeese christelijke
scholengemeenschap voor mavo en lhno. Dat betekende dus dat de schoolclub
'De Babbelaar' ter ziele ging. „Maar", zo redeneerden een aantal leerkrachten en
leerlingen, „een schoolclub is een onmisbaar element in het hele schoolgebeu
ren".
Na het gedoe van de eerste school-
maanden werd de behoefte aan de
schoolclub op de christelyke scholen
gemeenschap sterker. Bovendien
kwam er een ideële actie van de school
in zicht die een goede coördinatie ver
eiste. Er moest een bestuur komen. En
halverwege het schooljaar is het dan
zover. Op een maandagmiddag in fe
bruari komt het nog kersverse bestuur
voor de tweede keer bij elkaar. Er wordt
wat 'weggebabbeld' over plannen, mo
gelijkheden en onmogelijkheden van
het nieuwe bestuur. Op de brugklas na
heeft ieder leerjaar een vertegenwoordi
ger in dit bestuur. John. Cora, Joop. Ja-
queline, Nellie. Marja, Lenet, Anneke
en Miriam zyn de leden die in ieder ge
val het plan hebben om nog van zich te
laten horen.
Het bestuur is op democratische wijze
gekozen. Eerst per klas. later is een
keus uit de kandidaten gemaakt, die
daaruit tevoorschijn kwamen. Drie
leerlingen van de lhno-afdeling en de
rest van de avo. De hele school telt bij
elkaar ongeveer vierhonderd leerlin
gen. Met 5 a 600 gulden in kas kan het
nieuwe bestuur van de schoolclub aan
de slag. Nog wat onwennig zitten ze in
ee vergaderruimte, een lokaal met wat
collages over diefstal, roken en John
Lennon. Op het bord prykt een groot
papier met informatie over de komende
actie van de school. De activiteiten
staan keurig op een rijtje met namen
erbij van leerlingen of leraren die voor
de goede afwikkeling moeten zorgen.
Het hoogtepunt van de 'actie '81' valt
op donderdag 26 (vandaag) en vrijdag
27 februari. Daarna kan het nieuwe
schoolclubbestuur zich op wat andere
zaken gaan richten.
goed doel
Maar eerst dus die actie voor 'een goed
doel'. Hel is al min of meer een traditie
op de christelijke scholengemeenschap
geworden dat ieder jaar aandacht
wordt besteed aan een noodsituatie er
gens op de wereld. Om een steentje bij
te dragen zorgen de leerlingen en do
centen dan dat er een aardig bedrag op
tafel komt. Zo kon dit jaar al 500 gulden
overgemaakt worden op de rekening
van het Rode Kruis, dat hiermee de
nood in het Italiaanse rampgebied wat
kon lenigen. Vorig jaar werd maar liefst
25 000 gulden opgehaald voor een
vluchtelingenkamp in Thailand. Ook
dit jaar wordt er voor zo n kamp actie
gevoerd. Een groot aantal Schouwse
dorpen krygt vrijdag 27 februari bezoek
van leerlingen van de school. Verder
staan er nog talrijke activiteiten binnen
de school zelf op het programma.
De pas 'geïnstalleerde' bestuursleden
van 'De Babbelaar' vi den dat na die
twee actiedagen nog meer activiteiten
op poten gezet moeten worden. „Er ge
beurt gewoon te weinig op de school',
vinden ze unaniem. Eén van de be
stuursleden laat het woord 'saai' val
len. Ze gelooft dat er heel wat leerlin
gen op de school rondlopen die een ver
zetje op z'n tijd best kunnen gebruiken.
„De school is meer dan een leerfa
briek".
De negen zien het ook als hun taak om
de verhoudingen tussen leraren en leer
lingen te verbeteren. Problemen komen
op iedere school wel voor. Schoolclub
'De Babbelaar' wil daar iets aan gaan
doen Ze krijgen daardoor een wat rui
mere functie, 'n soort leerlingenraad.
Maar goed. zover is het nog niet. Eerst
moeten ze onderling nog uitmaken wie
er voorzitter wordt, wie de kas gaat be
heren en of er een secretaris moet ko
men. Ze staan daarin niet helemaal al
leen want drie docenten volgen de ver
richtingen van het leerlingenbestuur
op de voet.
Al pratend blijkt dat zo nu en dan een
disco-avond in het wensenpakket van
de bestuursleden ligt. In ieder geval een
grote feestavond. Ook nooit weg voor
het contact tussen leraren en leerlin
gen. Met een behoorlijke dosis zelfver
trouwen dragen ze nog wat ideeën aan.
verschillende clubs, een fietstocht, een
filmavond en wat toneel. Helemaal zelf
verzonnen is het met, want vorig jaar
werd onder de leerlingen een enquête
gehouden over hun verlangens. De ant
woorden zijn voor de genoemde actie al
gedeeltelijk in de praktijk omgezet.
Het woord 'christelijk' voor scholenge
meenschap komt ook nog even om
hoek kijken. „Rekening houden met de
confessies die op de school vertegen
woordigd zijn", vindt leraar M. J-
Rouw, één van de voorlopige advi
seurs van de schoolclub. Of een disco
wel zo goed bij alle ouders in de smaak
zal vallen is voor hem nog een vraag.
Een aantal bestuursleden steekt ech
ter de wens voor zo'n feest niet onder
stoelen of banken. „Doe je wat sommi
ge ouders willen dan krijg je misschien
alleen een gespreksgroep", vindt één
van hen.
Lange tijd sierde een ideeènbus de gang
van het schoolgebouw. Deze is inmid
dels verdwenen, nadat hy nog een tydje
zonder bodem de schijn heeft moeten
ophouden. „Er kwam nooit veel m".
zegt Joop. Maar van hem mag dat ding
wel weer terug gehangen worden. „Een
schoolclubbestuur moet toch weten
wat de leerlingen willen".
Echte leden heelt de club nog niet. Ook
dat moet in de nabye toekomst gere
geld worden. Het enthousiasme ont
breekt bij de negen in ieder geval niet
om te werken aan een bestuur waar nie
mand omheen kan. Lerares Ingrid van
Leeuwen deelt de moed waar de club
mee aan de slag gaat. Ook zij meent dat
het nieuwe bestuur veel kan bewerk
stelligen.
Het begint dus allemaal wat van de
grond te komen op de christelijke scho
lengemeenschap. Joop (eind-cxa-
menklasscr) rekent uit dat er nog zo'n
acht weken liggen voordat de eind
examenklassen de school de rug toe ke
ren. Of ze daarna toch verder gaan....?
„Ja. als je het goed wil doen moet dat
wel". De anderen knikken instem
mend. 'De Babbelaar' bestaat weer.
