koos van swieten WIM OVERWEEL verschoof heeft gunstige Schouwen i Duiveland Extra BROK FANATISME IN ONERVAREN PLOEG jacco stoutjesdijk 111 GEEN SELECTIE, WEL RUIM VOLDOENDE DONDERDAG 27 NOVEMBER 1980 Sinds zondagmiddag lijkt het erop, alsof het herenhandbalteam van Delta Sport na een aantal zwakke prestaties het rechte spoor heeft gevonden in de derde divisie van het landelijk handbalgebeuren. Er moet echter de uiterste terughoudendheid in acht worden genomen na de overtuigend ogende 19-12-zege op een danig verzwakt Walcheren. Weliswaar ventileerde het team van trainer-coach Cor Mol van tijd tot tijd een ongekende vechtlust, in beide speelhelften van deze pittige handbalmatch viel de gebruikelijke terugval bij het Schouwse team toch weer waar te nemen. nog dat Huib van Dalen eens een keer een dikke paal aan diggelen schoot, zo rot was het allemaal". gewillig All Ready-junior Jacco Stoutjesdijk - zondag 17 jaar oud geworden - heeft zich maandagavond niet weten te plaat sen voor het Nederlandse junioren korfbalteam. Een simpele en nauwelijks verrassende constatering voor hen die niet in de Zierikzeese sporthal Onderdak aanwezig waren. Toch liet de All Ready-korfballer zich van een meer dan voortreffelijke kant zien en mocht zijn optreden zeker als uitstekend worden bestempeld. Met zijn geringe lengte lag het echter al bij voor baat voor de hand, dat Stoutjesdijk zich niet zou kunnen kwali ficeren, maar ongetwijfeld betekende zijn spel, dat hij door de selectiecommissie wel degelijk in de gaten gehouden zal wor den, wanneer wat later een districtsteam moet worden samen gesteld. Ondanks zijn nog geringe leeftijd speelt Jacco Stoutjesdijk al ongeveer 10 jaar korfbal. „Ik ben al als pupil be gonnen", vertelt hij tussen de beide wedstrijdjes, die de 32 opgegeven spe lers en speelsters maandag moesten spelen. ,.Ik vind dit spel geweldig om te doen. Het heeft alles in zich. Het is snel en technisch en tactisch is er veel meer mee te doen. dan de buitenstaan der verwacht". Het vorig jaar probeer de Stoutjesdijk even of er ook eer te behalen was bij het basketballen, maar daarvoor bleek hij toch niet be paald uit het juiste hout gesneden „en bovendien vond ik het bij nader inzien toch maar beter om er niet mee door te gaan. omdat het schot, dat je nodig hebt bij korfbal, volledig wordt ver pest door de basketbalmethode", ver volgt hij. All Ready had voor de selectiewed strijden aanvankelijk ook Jan Saman en Hanny van de Weele opgegeven. Saman viel echter al bij voorbaat af, omdat het aanbod aan heren te groot bleek en Hanny van de Weele - voor het seizoen overgekomen van Olym- pia-wordtvlak voorliet begin van de selectiewedstrijden ziek en moest zo doende verstek laten gaan. Zo bleef Jacco Stoutjesdijk de enige vertegen woordiger van de Zierikzeese gast heer, maar hij deed dit op een voor treffelijke manier. In de eerste selectiewedstrijd had Stoutjesdijk de aanvoerder van het nationale jeugdteam van het seizoen 1979-1980 als directe tegenstander. De reputatie van Deetos-speler Jan de Ja ger maakte op de jeugdige All Ready- speler totaal geen indruk, hetgeen hij met ongecompliceerd spel demon streerde. Geen moment toonde hij zich de mindere van de boomlange Dor- drechtenaar en het moet hem behoor lijk hebben geplezierd, dat juist hij de eerste treffer mocht laten aantekenen. Met goedlopende aanvallen kwamen er voor Stoutjesdijk nog een aantal puike scoringskansen. Ook verdedigend betekende het optre den van de Zierikzeese korfballer een juime voldoende, al betekende het lengteverschil tussen hem en De Jager een duidelijke handicap. De Deetos- speler kreeg van Stoutjesdijk echter nauwelijks een open kans, hetgeen een bijzonder fijne prestatie genoemd mag worden. In z'n totaliteit mocht Stoutjesdijk, die ook het volgend jaar nog een eventuele selectie kan afdwin gen, doordat hij nu nog aan de erg jon ge kant is, beslist terugzien op een puik optreden. Het moet de All Ready- leidingeen tevreden gevoel gaven, dat Jacco Stoutjesdijk zijn aanwijzing op zo'n goede manier waar maakte. Verheugend aspect was wel, dat er ver dedigend attenter werd gespeeld, al vielen er van tijd tot tijd nog wel gaten. De frequentie, waarmee dit gebeurde was duidelijk aanzienlijk lager dan in de voorgaande wedstrijden, toen er- nog wel eens sprake was van de spreekwoordelijkeriekke zeef. Met na me doelman Koos van Swieten toonde zich duidelijk opgetogen door de ver dedigende spelverbetering. Met zijn 37 jaar is Koos van Swieten zo'n beetje de Jan Jongbloed van Del ta Sport. Ook op andere gebieden dan de leeftijd kan de vergelijking Van Swieten/Jongbloed echter worden doorgetrokken. Beiden zijn qua instel ling en fanatisme eikaars evenbeeld. „Da's zeker, ik ben vreselijk fanatiek", stelt de Delta Sport-doelman. „Ik ben van mening, dat je dat ook moet zijn als je sport goed wilt bedrijven. Ik ben ervan overtuigd, dat je best fanatiek en gezellig bezig kunt zijn. Ik bedoel, plezier hebben heeft niet tot logisch gevolg, dat het niet stevig en manne lijk kan zijn", voegt Koos van Swieten eraan toe. Van Swieten gelooft ook, dat hij naar mate hij ouder wordt ook steeds fana tieker wordt. „Ik ga er van uit, dat het vreselijk belangrijk en nodig is, dat ik als doelman van een jonge ploeg als de onze het nodige fanatisme inbreng. Vaak zijn de jeugdige, maar talentrijke spelers te flegmatiek, waardoor de ca paciteiten, die ze in werkelijkheid heb ben er totaal niet uitkomen,'gewoon omdat ze qua inzet en felheid door de mand vallen en worden afgetroefd", motiveert Koos van Swieten zijn op vallende rol in het team van Cor Mol. te een eind aan zijn voetballoopbaan. In navolging van een zus meldde hij zich zo'n twintig jaar geleden aan bij de Bussumse handbalvereniging BHC. die in die tijd in de eerste divisie speelde. Van Swieten woonde toen nog in Naarden. Hij ontmoette via het handballen ook zijn latere echtgenote Els. die bij de tweede Bussumse ver eniging SDO speelde. Vlak voor hun huwelijk kwamen de Van Swietens in 1969 naar Zierikzee. alwaar een van de eerste informaties gericht was op het aanwezig zijn van een handbalvereni ging. In dat opzicht troffen Koos en Els van Swieten het geweldig want net voor hun komst naar Schouwen-Duiveland bleek Delta Sport juist een blauwe maandag te zijn opgericht. ..Ik geloof, dat ik precies bij de eerste wedstrijd al lid was", herinnert Van Swieten zich. „We zijn in de derde klas van de afde ling begonnen en speelden toen nog zowel op het veld als in de zaal. In de zaal moesten we aanvankelijk onze thuiswedstrijden in Goes spelen, tot dat in 1971 sporthal Onderdak in Zie rikzee in gebruik werd genomen. Onze trainingen werkten we nog af in de gymnastiekzaal in de Raamstraat, hetgeen gerust met 'behelpen' betiteld kon worden. Geschikt was dit zaaltje eigenlijk nauwelijks. Ik herinner me De eerste trainer van Delta Sport was Kees Sanderse, een EMMman en een vooraanstaand Zeeuws handballer in die tijd. Latere bekende trainers wa ren Jaap Conzemulder en Piet Verrij- zer onder wiens leiding promotie naar de landelijke derde divisie werd veroverd. Na twee jaar verdween Ver- rijzer echter en degradeerde Delta Sport ook weer naar het district. Na het vertrek van de Volharding-man kwam GSC-man Cor Mol aan het roer na eerder de dames van Delta Sport onder zijn hoede te hebben gehad. Na een jaar heroverde het herenteam weer de derde divisie en afgelopen zondag mocht de formatie de eerste overwinning laten aantekenen. Ge willig slachtoffer was het behoorlijk gehandicapte Walcheren. Zonder Hans Dierickx en Peet van de Wege blijkt de Vlissingse ploeg duidelijk zijn hart kwijt te zijn. wezenloos De felheid, waarmee de Delta Sport- doelman nogal eens pleegt te ageren heeft niet altijd de gewenste uitwer king. „Ik ben me er wel degelijk van bewust, dat dit inderdaadeens fout kan gaan", geeft Koos van Swieten ruiterlijk toe. „Ik weet, dat erjongens bij zijn, die niet tegen mijn voortdu rend geschreeuw kunnen, maar als je het goed bekijkt hangen al deze din gen logisch aan elkaar. Wordt er goed gespeeld dan hoor je mij nauwelijks, wordt er daarentegen maar wat aan gerommeld, dan ergert me dat wezen loos en reageer ik me luidschreeu- wend en aanwijzingen gevend af. Jammer is dan wel, dat ook mijn eigen keepen er danig onder gaat lijden, in de hand gewerkt door ovcrconcentra- tie en geïrriteerdheid. Maar nog maals, ais het met de ploeg goed gaat, dan gaat het met mij nog beter", voegt hij er lachend aan toe en de verkla ring lijkt toch zo simpel. Voordat Koos van Swieten bij het handballen belandde beoefende hij ook nog geruime tijdhetedele voetbal spel, maar een fikse enkelbreuk maak- We hebben dan wel een forse overwin ning behaald, maar bulten een paar pieken in de wedstrijd, werd er zeker nog niet groots gespeeld", meent Koos van Swieten. „Zelf had ik ook niet mijn beste dag, maar gelukkig was de te genstand niet al te fameus en waren een paar foutjes van mijn kant niet doorslaggevend. Opvallend was wel de fikse terugval aan het eind van de eer ste helft, een terugval die zich ook in de tweede periode herhaalde. Dit is naar mijn mening beslist terug te voeren op de onervarenheid van de ploeg. Dat is geen schande, maar het is wel te ho pen, dat we er met z'n allen het hoofd bij kunnen houden, zodat deze onerva renheid niet beslist over degradatie". Nu het woord degradatie is gevallen wil Koos van Swieten zich wel enigs zins uit laten over zijn visie op de com petitie-afloop. „Ik ben beslist somber gestemd", constateert hij. „We zullen zeker niet op een van de twee onderste plaatsen eindigen, maar er zit nog een vervelend addertje onder het gras. Ook de twee plaatsen daar boven kun nen namelijk wel eens funest zijn. Dit hangt dan weer af van het presteren van de Zeeuwse ploegen in de tweede divisie. Degraderen in deze klas name lijk Zeeuwse ploegen naar de derde di visie - wat er zeer duidelijk in zit - dan moeten er ook weer meer ploegen uit de derde divisie naar de Zeeuwse com petitie terug. In dit geval kunnen we wel eens m het gedrang komen. RHV en Boemerang moeten we ongetwij feld op de onderste twee plaatsen zien te krijgen, terwijl we dan met een aan tal andere ploegen moeten knokken voor de discutabele plaatsen erboven. We zullen moeten zorgen, dat we in ie der geval de eventuele medegegadig den voor deze plaatsen in de eigen hal kloppen en dan eventueel elders nog wat puntjes bij elkaar sprokkelen. Al leen dan is er een redelijke kans om te ontsnappen", verduidelijkt Koos van Swieten. onerverend Naast het sombere geluid wil de 37- jarige doelman zich toch ook wel ge matigd optimistisch opstellen. „We hebben geweldig veel talent. Dit ta lent komt er echter door de onerva renheid niet helemaal uit. Zelfs een jongen als Bert de Vos kan nog veel en veel beter dan hij momenteel laat zien, maar zoals bij de meeste andere jongeren moet het o.ok bij hem nog groeien. Als we dit moeilijke aanpas singsseizoen door weten te komen, zal het in het komende seizoen een aan zienlijk stuk gemakkelijker worden. Degradatie zou een lelijke streep door de rekening betekenen en doodleuk impliceren, dat we terug zijn bij af. Alles, maar dan ook werkelijk alles zullen we in het werk moeten stellen om dit te voorkomen, maar geloof me: het moet kunnen. De kwaliteiten van onze trainerCor Mol en het veelvuldi ge talent in de ploeg moeten daar be slist borg voor kunnen staan. We moe ten beide echter voor de volle hon derd procent zien te benutten, dan komt dit wel goed", vertelt Koos van Swieten. Delta Sport-doelman Koos van Sioieten Peter Wijnen. Na negen competitiewedstrijden moet het de regelmatige en aandachtige bezoeker van de thuiswedstrijden van Zierikzee ongetwijfeld zijn opgeval len, dat de verhoudingen binnen het Schouwse team danig zijn veranderd, sinds de Rotterdamse trainer Aad Verschoof zijn intrede deed. Meest opvallen de positieve verbetering in het geheel is zonder enige twijfel de leidende rol, die Wim Overwccl in het concept van Verschoof is gaan vervullen. „Ik heb tijdens de oefencampagne diverse spelers uitgeprobeerd als spelbepaler", stelt de Rot terdammer, „maar niemand voldeed zo goed als Wim Overweel aan de door mij gestelde eisen. Het is dus beslist niet zo, dat ik zo maar lukraak iemand op die plaats heb neergezet. Wim Overweel heeft die plaats in de oefencampagne afgedwongen en hij doet het zonder meer uitstekend". gl I Ongeveer de helft van zijn leven beoe fent Wim Overweel de voetbalsport. Op elfjarige leeftijd debuteerde hij als gedispenseerde bij de B's van Drei- schor. Twee jaar later al speelde Over weel mee in het tweede seniorenteam van dezelfde vereniging en als vijftien jarige werd hij met het eerste team kampioen in de tweede klas en volgde promotie naar de eerste klas van de zondagafdeling Hierin duurde het voor de qua karakter zeker niet zo ge makkelijke Wim Overweel niet al te lang meer. Na tien wedstrijden in de eerste klas zorgde een conflict met de leieing van Dreischor ervoor, dat Wim Overweel de vereniging in zijn woon plaats de rug toekeerde en toenade ring zocht bij voetbalvereniging Zie rikzee, een club, die na ruim vijf jaar een aparte plaats is gaan innemen in het voetbalhart van de 23-jarige spe- conflict m sa» 9 •vVJP—ggt' Wim Overweel Ook bij Zierikzee ging het echteraan- vankelijk ook niet van een leien dak je. „Ik belandde meteen in de selectie van de toenmalige trainer René Kerk- hove - de huidige voorzitter van Zie rikzee - maar na een wedstrijd of vier, vijf moest ik terug naar het tweede team, omdat Kerkhove van mening was, dat ik het derde klas-voetbal geestelijk nog niet aan kon", vertelt Wim Overweel. „Ik heb toen wel ge zegd, dat ik het er niet mee eens was, maar echt fel benik er toch niet tegen in gegaan, omdat ik wist, dat mijn tijd nog wel zou komen", laat hij er glun derend op volgen. De rest van het sei zoen ging het allemaal voortreffelijk in het tweede en bleef hij toch danig in de picture. Na het vertrek van Kerkhove als trai ner en de komst van Gerard Olühoek keerde Wim Overweel terug bij de se lectie en na wat geexpenmenteer op diverse plaatsen in het elftal belandde hij op de rechtsbuitenplaats met op de linkerflank ene Adrie Koster als tegen pool. „Ik speelde dat eerste seizoen met wisselend succes, mag ik wel zeg gen", stelt Overweel. „Na het kam pioenschap in de derde klas was het eerste seizoen in de tweede klas duide lijk onder de maat, gevolgd door een vee beter jaar. waarin echter een con flict ontstond tussen mijn persoontje en trainer Gerard Olijhoek, waardoor ik niet alleen uit het eerste team raak te, maar zelfs helemaal van het veld verdween". Aan het eind van dat jammerlijke sei zoen volgde er een gesprek, dat klaarb lijkelijk verhelderend werkte voor bei de partijen, maai- een terugkeer in de eerste ploeg zat er vooralsnog niet in. ,,Ik wilde liever weer eerst een tijdje in het tweede team spelen, omdat het mij beter leek. dat het voetbalplezier eerst maar weer terug moest komen", moti veert Wim Overweel de stap ..Verder op in het seizoen kwam ik echter toch in het eerste team. omdat, ik in ieder geval mijn steentje wilde bijdragen in de pogingen om Zierikzee in de tweede klas te houden. De sfeer in de ploeg was echter wel dusdanig verziekt, dat er alleen daardoor al geen schijn van kans was, al lukte het onverwachts bij na toch nog. Hae ik echter alleen naar de sfeer gekeken dan had ik beter met een naar het tweede terug kunnen gaan. Door mijn bezetenheid voor Zie rikzee wilde ik dit opofferen ten koste van eventueel sportief succes van Zie rikzee één". nieuwe visie Aan het begin van het seizoen 1980- 1981 stond Zierikzee aan een com pleet nieuwe start. Een nieuwe klas, een nieuwe trainer en een nieuwe vi sie. „Het was voor iedereen duieelijk, dat we na vier jaar Olijhoek toe wa ren aan een nieuwe trainer", consta teert Wim Overweel. „Al direct zorg de de nieuwe man Aad Verschoof voor een opvallende betere sfeer in de spe lersgroep al moesten we er op een vre selijke manier tegenaan. Gebleken is echter, dat dit voor niemand proble men opleverde. We hadden het er alle maal voor over om hoe dan ook te gaan proberen hel verloren gegane terrein weer terug te veroveren. Aad Verschoof heeft in zeer korte tijd een persoonlijk stempel gedrukt op Zie rikzee. Zijn trainingen zijn stevig, maar ik denk dat dat vandaag de dag noodzakelijk is als je wat wil berei ken en zijn besprekingen zijn dood- simpel. Er is geen enkele speler, die niet weet wat hij bedoelt. Het ver trouwen tussen de spelersgroep en de trainer is dan ook van week tot week groeiend". Toch is ook hier de uitzondering de bevestiging van de regel. Een van de grootste aanvallende talenten beland de op een jammerlijke manier buiten de selectie en ging op eigen verzoek in het tweede team spelen. „Het is bijzon der jammer dat Marcel van Grunsven uit de selectie is verdwenen"is de stel lige mening van Wim Overweel. „Ik ben er namelijk van overtuigd, dat we aanzienlijk sterker en gevaarlijker zijn met Marcel van Grunsven dan zonder hem. Maarin een conflict zijn er vast wel twee schuldigen. Ik denk dat bei den in het belang van Zierikzee water in de wijn hadden moeten doen, al denk ik dat dat nog wel kan", Deze mening wordt door Verschoof in grote lijnen gevolgd. „Zeker is Marcel van Grunsven een puike aanvaller en een goede kracht in mijn team. maar hij zal zich net zo goed als een ander aan de regels moeten houden. Zo simpel ligt dat. Doet hij dat niet dan staat hij er naast maar dat geldt voor iedere spe ler". Het voornaamste facet van de inbreng van Aad Verschoof is naar de mening van Wim Overweel. dat de ploeg nu weet. dat een voetbalwedstrijd 90 mi nuten duurt. „We zouden er net vorig jaar niet in geslaagd zijn om in de laat ste minuten van de wedstrijden pun ten te pakken. Nu gebeurde dat in de twee laatste wedstrijden in Zierikzee. We kunnen nu de rust opbrengen om te blijven werken en tot de laatste se conde voor een goed resultaat te knok ken". stelt de Zierikzee-speler. Wim Overweel heeft zich naar gelang de wedstrijden vorderden steeds beter in zijn nieuwe rol weten in te werken, die hem door Aad Verschoof is opgelegd. „Ik ben ei-van overtuigd, dat het sys teem dat we spelen - 4-4-2 - niet zo aantrekkelijk is voor het publiek", stelt Aad Verschoof. „Willen we echter tot resultaten komen dan zullen we het zo moeten doen. Hier staat tegen over. dat wanneer het spelletje goed gespeeld wordt er zeker attractieve wedstrijden kunnen worden ge speeld", laat hij er snel op volgen. Wim Overweel heeft in de verwezclij- king van deze stelling een belangrijke rol. „Als Wim Overweel goed draait en zijn opdrachten goed vervult, krij gen de twee spitsen veel werk, maar worden ook de beide buitenste mid denvelders met aanvallende taken het veld ingestuurd. Op snelheid moe ten zij dan door de vrije man Wit Overweel in de diepte worden ge stuurd. Van week tot week gaat het al beter, maar nogmaals dit heeft zijn tijd nodig. Ik ben echter geduldig en ben er ook van overtuigd dat we het kunnen". Een belangrijke rol speelt Wim Over weel ook in het zaalvoetbalteam van Country Club. Samen met Rob Wijn stekers vormt hij zeker een van de technisch en tactisch beste tandems van Zeeland. Het is daarom bijzonder jammer, dat voornoemde constateri ng bijna in de verleden tijd moet worden gezet, omdat Rob Wijnstekers te ken nen heeft gegeven aan het begin van het nieuwe jaar (Januari 1981) het zaal voetbal voor gezien te houden. „Ik weet niet exact, waarom wij samen zo goed speien", meent Wim Overweel. „Dat is iets wat in de loop van de tijd zo gegroeid is. We weten gewoon precies van elkaar, wat we doen. Blindelings weten we elkaar te vinden, verder weet ik ook zo gauw geen verklaring". Vooruitblikkend op nog een lang sei zoen is het voor Wim Overweel zeker, dat Zierikzee ongetwijfeld een rol mee kan spelen in de derde klas. Hij ziet de formatie van Aad Verschoof wel niet zo maar een-twee-drie terugstappen naar de tweede klas, maar denkt wel. dat de ploeg zeker niet minder mogelijkhe den heeft dan alle andere derde klus sers. Ook trainer Verschoof zelf voor ziet niet onmiddellijk een promotie, maar stelt wel: „Ik heb nog niet één ploeg gezien, die nu werkelijk beter was dan Zierikzee. dus tel uitje winst. Zondag gaan we naar Cluzona en ver wacht ik toch minimaal een punt mee terug te brengen naar Zierikzee. Zij staan op vier punten achter ons en dat zal hen dwingen aanvallend te spelen. Dit speelt ons echter duidelijk in de kaart, omdat we dan wat vrijer kunnen spelen, dan tegen de meeste andere ploegen, die over het algemeen coun tervoetbal spelen".

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1980 | | pagina 47