dubbelbeeld
NABUURSCHAP
DONDERDAG 13 NOVEMBER 1980
•jucht-ivater-huizen- een kade: speels dubbelbeeld van zierikzee, monumentenstad.
Tjangfeen krantefoto blikt het gezicht van Joop Kol-
I V laard. Onbekend voor velen, maar voor wie hem
II wel kent, niet onbemind. Joop Kollaard, kunstenaar te
Oostburg, dat, zoals bekend, in Zeeuwsch-Vlaanderen
UQt, een beminnelijk mens.
De ongunst der tijden, zedenverwildering, het afschu
welijke verslavingsprobleem - narcotica en alcohol -
meedogenloosheid in het sociale verkeer, het ontbre
ken van goede nabuurschap, we zijn van dit alles hier
rijkelijk voorzien. Helaas. Daarom is het aardigheid,
als naast veel narigheid ook eens iets dat gewoon men
selijk is. te vermelden valt. Met enige aarzeling, omdat
ik gevoelsmatig bij het onderwerp betrokken ben.
Md puur me use Lijn. aoel ik niet op dat zweverige, ab
stracte goeddoen, dat geworteld is in traditie. En dat
bij voorkeur de kop opsteekt aan het eind van het jaar.
Het obligate kerstpakket, de oudejaarsverzoeningde
nieuwjaarswens, horen daar bij. Wel wordt bedoeld het
spontaan partij kiezen voor iets dat in bijbelse termen
'het gekrookte riet' wordt genoemd.
Formele barmhartigheid, gratis medelijden omdat het
zo slordig staat zich geheel afzijdig te houden, zijn hier
niet in het geding. Goede nabuurschap, dat kostelijke
goed, wel. En het gekrookte net bestaat in dit geval uit
de gasten van het dagverblijf De Schelp' in Oostburg.
Gekrookt. ze zijn van het ene een ietsje te weinig be
deeld, van het andere een beetje te veel. Door Onze
Lieve Heer. Zelf hadden ze hierbij geen enkele inbreng,
evenals elk ander schepsel. Ze zijn, om het zo maar
eens te stellen, niet eens verantwoordelijk voor hun
eigen gedragingen. Ze zijn kwetsbaar, misschien wel
het meest in hun gevoelsleven. Gods wegen zijn nu
eenmaal ondoorgrondelijk en moeilijk begaanbaar
Vroeger zaten deze medeschepselen verstopt bij hun
ouders, want door hun gebrek droegen ze een stigma
voor de buitenwereld. En als de ouders dood waren,
was er meestal maar één oplossing: de weg. naar wat
we zachtaardig zouden willen betitelen met psychiatri
sche inrichting. In de volksmond heette het anders. Ze
hoorden er uiteraard met thuis. Er is op dit gebied wat
afgeleden in die dagen.
OP OE PONTENEUR
In Oostburg kwamen enkele gemeentenaren in het ge
weer en spuiden hun gram legen de komst van een
nieuw onderkomen voor 'De Schelp' in hun wijk.
Anonymi, waarvan er een zegt misselijk te worden bij
de aanblik van een geestelijk andere Want of zo ie
mand misdeeld is. is nog maar de vraag. Maar me
vrouw, mijnheer, u bent hoognodig toe aan zelfkritiek.
U gaat immers ronkend van eigenwaan door het leven.'
De geestelijk anders bedeelden, ongelukkigWelnee,
hoeft niet persé. Medelijden? Ja. met de kortzichtige
visie van hen die protesteerden. Welk een verkrampte
levenshouding! Bang, om gekwetst te worden, angstig
voor het aanzien van de wijk. Welke mensen zijn er nu
eigenlijk beschadigd, de bewoners van 'De Schelp' of
opgemelde anonieme recalcitranten?
Joop Kollaard kon het allemaal niet verkroppen. Er
werd een welkomstcomité gevormd. Geen gratis mede
lijden. maar opkomen voor de naaste die hiertoe zelf
met in staat is. Gewoon: goede nabuurschap betonen
met een bloemetje en alvast een hartelijk welkom aan
de bewoners in het huidige dagverblijf Zo deden ze in
Oostburg Daarom een zoen voor Joop Kollaard en de
zijnen.
Janneke Dierx Harms.
201
aar ei
