ELS VADER FLEURDE DROEVE FTOCHT DAMESPLOEG WAT OP Geen revanche Schipper Armoe troef op NK atletiek Concurrentie moest het in Sittard ontgelden NIEK FLIPSE OOGSTTE TOCH BEWONDERING Dramatisch afscheid voor Piet Vonck (Door Frits Bakker) SITTARD - Gelukkig was daar Els Vader nog om de droeve aftocht van de Zeeuwse damesploeg wat op te fleuren. De Souburgse sprintster demonstreerde, terug in eigen omgeving, de vorm die K in Moskou niet kon bevestigen. Geprikkeld door de storm van kritiek, die tijdens de Olympi sche Spelen over de Nederlandse equipe was uitgestort, had Els Vader in de afgelopen week toegeleefd naar een evenement dat haar opeens weer inspireerde. De tegenstandsters tijdens de nationale titelstrijd in Sittard moesten dat ontgelden. Vlotter dan in voorgaande toernooien triomfeerde de Souburgse atlete op de beide sprintafstanden. Met een machtsvertoon dit keer dat baar zelf bijna in opperste verrukking bracht. „Zo gemakkelijk en ln zo'n mooie tijd; dat had ik echt niet verwacht", riep ze zaterdag na haar winnende race op de 200 meter trots uit. Zelfs op de kortste afstand was het verschil minstens zo imposant, want ook op die 100 meter finishte 2e weer vrijwel onbedreigd. Het was een herhaling van vorig jaar, toen Vader ook al winst opeiste in de sprintfinales. Indrukwekkender was evenwel in Sittard de 200 meter, want daarop bleef ze met een fraaie tijd (23.26) niet meer zo ver verwijderd van de record-race (23.08) die ze eerder dit jaar had gelopen. [Aangespoord door die overmacht in het aaüonuie gezelschap ging het ook zon- 'dagop de 100 meter erg snel. Opnieuw |washaar eigen toptijd (10.50) het richt- ~it „Proberen om daar iets af te ha- had ze vooraf verzekerd. Die po- 5 mislukte, wellicht omdat de winst Ijver voor de finish binnen was. Een [lindtljd van 11.62 was Immers ruim vol- [doende om de 'sprint-elite' op afstand phouden. lünder r niveau Binnen de Zeeuwse afvaardiging stond Els Vader meer op eenzame hoogte. Vo rig jaar vulden Marjan Olyslager en Ka rin de Nijs de medaillebuit aan met zil veren en bronzen plakken, maar de Ter- neuzense meisjes bleven op de Lim burgse kunststofbaan ver onder hun normale niveau. Vooral de veelbeloven de Maijan Olyslager is dit jaar niet echt doorgebroken. Haar toptijden dateren nog steeds van haar laatste optredens als juniore. Daarna is die stijgende lijn niet meer opgepakt. Voor het matige presteren in Sittard had Marjan Olyslager wel een excuus klaar. „Deze titelstrijd had ik voor me zelf al afgeschreven", probeerde ze haar optreden goed te praten. Het was haar niet eens zo kwalijk te nemen. „Het jeugdkamp in Moskou was een buiten kansje. Daar heb ik me niet voorbereid op deze wedstrijden. Twee weken lang ben ik overal mee bezig geweest behal ve met trainen. De vorm is teruggelo pen en in die korte tijd was dat niet meer op te halen", had Marjan Olysla ger al voorzien. Het scheelde daarom maar bitter wei nig of de Temeuzense belofte bad de eindstrijd van de 200 meter gemist. Met een zeer magere tijd (25.22) in de serie werd ze uiteindelijk toch nog geplaatst, omdat er slechts tien deelneemsters kwamen opdagen. De flnaletijd was al beter (25.03), maar leverde niet meer op mende Temeuzense studente was vooral teleurgesteld door haar falende 800 meter. „Voor die afstand had ik getraind dam ooit", gaf ze zelfs eerlijk toe. Daarmee wilde Karin de Nijs wat meer basissnelheid aankwe ken voor de langere afstanden en ze wist dat ze op de 1500 meter toch wel mee zou gaan met de sterksten. Tegenslag had Karin de Nijs (vorig Jaar zilver op die beide afstanden) echter al in de series van de 800 meter, waar ze met een schamele vijfde plaats net werd uitgeschakeld voor de eindronde. „Het begin was te langzaam voor mij Ik moet het hebben van een regelmatige wedstrijd", wist ze. Naderhand moest ze wel toegeven dat de vorm er niet was. stand en sindsdien was ze niet meer uit de eerste drie geweest. Onopvallend Jongere zus Brigit de Nijs liep diezelf de 1500 meter vrij onopvallend uit. Achterin de groep had ze al genoeg moeite om het tempo te volgen en ten slotte resulteerde dat in een laatste plaats, op bijna tien seconden van win nares Saskia Brouwer (4.22.2). Voor Karin de Nijs, die vlak achter de kop- loopsters binnen kwam, werd 4.24.9 ge klokt. Bescheiden was evenzeer de tijd waarmee Irene Pos op de 800 meter ver achterbleef bij de top. Ze liep in dezelf de serie als Karin de Nijs (2.09.8) naar de zwakste tijd uit die voorronden (2.19.1). Brigit de Nijs liep gisteren op de 3000 meter lang in de voorste lijn. Met vier meisjes bleven ze halverwege die wed strijd over om .de medailles te betwis ten. In het tempogeweld van de finale zakte de Temeuzense af naar de vierde plaats met een eindtijd van 9.39.7. dan een zesde plaats. Evenmin tot de verbeelding sprak de finaletijd (12.25) op de 100 meter, die slechts goed was voor een vijfde plaats. Basissnelheid Verbazender was het echter nog dat Karin de Nijs ver buiten de prijzen viel. De voor het Haagse Sparta uitko- Want ook op de 1500 meter kwam Karin de Nijs tempo en kracht tekort om mee te strijden voor de medailles. „Weer ging het te traag in de openings ronde. Daarom ben ik zelf maar op kop gaan lopen. Toen de finale daarna be gon, kon ik niet meer mee", verklaarde ze haar merkwaardige wedstrijd. Een vijfde plaats op de 1500 meter is voor Karin de Nijs ver onder de maat. Zes jaar geleden debuteerde ze op die af- Foto linksboven: SITTARD - Een felici tatie van Marjan Olyslager rechts voor Els Vader, die op de sprintnum mers twee gouden medailles haalde. Foto rechtsboven: SITTARD - Karin de Nijs (124) geeft het tempo aan op de 1500 meter met Tineke Kluft aan haar zijde. De Zeeuwse atlete van Sparta stelde echter teleur. Voor de uitslagen van de Nederlandse atletiekkampioenschappen zie pag. 11 kolom 1. Jos Schipper (foto) vist dit wielerseizoen nog al eens achter het net. Hij grossiert in tweede plaatsen en werd bovendien niet gekozen voor de selectie voor het wereld kampioenschap. Vooral over dat laatste feit ts de renner uit Kwadendamme boos. Met goede prestaties wil hij zich revancheren. Zondag in 's-Heerenhoek lukte dat niet. Johan van de Velde werd loinnaar met een kleine voorsprong op... Jos Schipper. zie (pag. 13). A rnemulden, de ploeg die binnenkort uitkomt in de strijd om de KNVB-voetbalbeker, heeft op het Stadhuistoer- nooi een flinke afstraffing gekregen van Middelburg. In een half uur scoorde Middelburg vijf keer En dat was ook de uitslag: 5-0. (pag. 12). Springruiter Izaak van Eijkeren heeft een zwaar con cours in Lewedorp gewonnen. Hij is op slag favoriet voor de Zeeuwse titel, die aanstaand weekeinde te pakken is. (pag. 10). Een Engelse toerist verliet zijn tentje in Haamstede en nam deel aan de halve marathon te Goes. Deze toerist, de atleet Ray Crabb, won niet alleen, maar realiseerde bovendien de beste parkoerstijd ooit gelopen, (pag. 11). Tegenstellingen in twee grote Nederlandse voetbaltoer nooien. In Rotterdam ging Feyenoord af als een gieter en te Amsterdam zorgden Ajax en AZ voor een pakkend slot met meer goede wil dan goed voetbal, (pag. 14 SITTARD - De meeste bewondering ging in het Zeeuwse kamp op de slotdag van de atletiekkampioenschappen uit naar Niek Flipse. De langza merhand tot de veteranen behorende Goesenaar worstelde zich naar een puike klassering op de 800 meter. Beter dan die zesde plaats deed niemand van de Zeeuwse heren. Want evenals vorig jaar kwam die kleine afvaardi ging zonder metaal terug van de titelstrijd. Zelfs niet in de buurt van het erepodium kwamen toch als kanshebbers gekwalificeerde atleten als Jan de Waard en Piet Vonck Teleurstellend was dat vooral van Jan de Waard, die met een tweede serietijd 11.51.9) de finale van de 800 meter binnenstapte. De Vllssinger vergaloppeerde zich evenwel volkomen in die race. Onmiddellijk vanaf de start liep hij in het strakke tempo van de koplopers Körmeling en Marcelina mee naar de leiding, maar evenals die vroege leiders kreeg Jan de Waard in de tweede omloop een terugslag. Daarom kon Niek Flipse, die zijn wedstrijd beter had verdeeld, in de eindspurt zijn streekgenoot nog moeiteloos achterlaten. „Inderdaad heb ik in het begin teveel moeten forceren", bekende Jan de Waard achteraf. „Alles heb ik toen gegeven, maar daarna kwam in kapot te zitten". Zoveel frisser eindigde Niek Flipse. die in de nadagen van zijn carrière toch maar steeds op de Zeeuwse recordhoogte blijft lopen. Paul Sturm vierde in Sittard zijn terugkeer op de sprint De lange afwezig heid (door studie) had echter de vorm aangepast Sturm werd uitgeschakeld in de sen es met een tijd van 11.19. Onopvallend liepen ook Jan van Laarho ven en Johan Breel achterin het peloton van 5 kilometer. SITTARD - Dramatisch welhaast was zondagmiddag op de Sittardse atle tiekbaan het afscheidsduel van Piet Vonck. Zijn laatste optreden op een Nederlands baankampioenschap, dat de Hulstenaar zo lang mogelijk had uitgesteld. Simpelweg omdat hij zich nog altijd dicht tegen de top waande op de lange afstand had Piet Vonck (33) zich ook voor deze titelstrijd nog eens gepijnigd met een keiharde voorbereiding. „Maar het is absoluut mijn laatste kampioenschap", verzekerde hij kort voor de start van de 5000 meter. De kleine tempobeul uit het varleden had gehoopt op een schitterend sluit stuk. Maar het werd een vernedering zoals hij die maar zelden in zijn loop baan heeft meegemaakt. Ontgoocheld en verbijsterd stapte hij nog voor het Ingaan van de laatste kilometers uit de baan. „Zware benen en geen kracht", verklaarde Vonck even later dat opgeven. Tijdens het inlopen had hij dat eigenlijk al gevoeld. Daarvóór was er nog zoveel vertrouwen. Het moest een afscheid worden in stijl. De Hulsterse loper had nog altijd een ijzeren wilskracht. „Ik denk dat ik een snelle tijd kan lopen", verwachtte hij voor de race. „Vorige week op een avondwedstrijd ring ik lekker. Gisteren heb ik thuis nog een 1500 meter gelopen, omdat ik altijd pas de tweede dag goed op gang kom Ik vertrek voor een scherpe tijd en misschien wordt het ook nog een leuke klassering", voorspelde Piet Vonck hoopvol. De werkelijkheid was onaangenaam hard. Piet Vonck liep aanvankelijk als tiende man in een langgerekt lint. dat door Klaas Lok op tempo werd gebracht. Voor die eerste kilometer had Piet Vonck angst gehad, maar het ging niet zo snel als hfj had gevreesd Vóór halfweg viel echter toch de klooi en Vonck kon niet aansluiten Zelfs niet bij een volgende groep, want steeds meer atleten schoven langs de wanhopig strijdende Zeeuw Marteltocht De marteltocht eindigde in een vervroegde afgang. Verkrampt dribbelde Piet Vonck tenslotte uit het stadion waar de illusie zo ruw werd verstoord. Een einde zonder glorie. Piet Vonck besefte dat. maar heeft in zijn carrière al zo vee! moeten incasseren. Jarenlang zat de Hulstenaar net tegen de top, maar altijd liep hij in de schaduw van een vedette. „Het tijdperk Nijstadt heb ik meegemaakt en later is Hermens gekomen. Die mannen waren gewoon sterker. Daarom heb ik nooit goud gehaald op de kampioenschap pen", blikte Piet Vonck even later weer al opgewekt terug op een glanzen de loopbaan. Veertien jaar na zijn debuut op de nationale titelstrijd somt hfj voor de vuist weg een erelijst op die menige topatleet doet verbleken. Met een totaal van 21 keer zilver en brons als de meest tastbare herinnering. Voortaan zal Piet Vonck nog uitsluitend vertrekken in wegwedstrijden en veldlopen. Langzamerhand begint hij af te bouwen, want ook de leeftijd gaat meetellen. „Die plannen had ik al eerder, maar het is lastig als de top nog zo dichtbij is. Het ging de laatste tijd weer steeds beter Ik dacht dat ik nog een vijf kilometer kon lopen rond de 14 minuten blank In de buurt van mijn persoonlijk rekord dus. Dat is een misrekening gebleken", moest Vonck in Sittard erkennen. Aangevoeld Het pronkstuk van het Zeeuwse atletenkorps heeft die verzwakking aan gevoeld. Vanaf vorig jaar is hij minder wedstrijden gaan lopen om af en toe nog eens naar een topvorm te groeien. Die was voor dit seizoen gepland in Sittard, waar de gevierde afstandsloper tenslotte zijn nederlaag in alle stilte moest meetorsen. De revanche komt er ongetwijfeld, maar dan in eigen streek op minder niveau. Want Piet Vonck heeft nog te veel klasse om nu al weg te zakken in de vergetelheid. SITTARD - Ruud Wielart, de Nederlands recordhouder hoogspringen, symboliseerde ongewild het niveau, waarop zich het afgelopen weekeinde de Nederlandse atletiekkampioenschappen hebben afgespeeld. De lange Haarlemmer mocht, voor de zoveelste keer in zijn loopbaan, de gouden medaille in ontvangst nemen, ten teken dat hij de beste hoogspringer van ons land is. Dat laatste heeft Wielart in het verleden duidelijk bewezen. Gisteren in Sittard werd hij echter nationaal kampioen met een sprong van 2.06 meter. tie- pen rk. ge van assen Wielart was niet naar Zuid-Limburg ge komen om geweldige prestaties te ver richten. Hij sukkelt al geruime tijd met een spierblessure in het afzetbeen en wilde gewoon eens kijken hoe het gene zingsproces zich tot nu toe had voltrok ken. Het feit, dat hij aan 2.06 voldoende had voor de titel, was echter tekenend voor het niveau van de rest en symboli seerde het hele peil van de NK 1980. Het was armoe troef twee dagen lang in Sittard. Een paar behoorlijke presta ties van jeugdige atleten daargelaten, heeft de Nederlandse atletiek bewezen dat de afgang van Moskou geen uit schieter in negatieve richting is ge weest. Sittard heeft aangetoond, dat het op dit moment bedroevend is gesteld met de „moeder der sporten" in Nederland. Er zijn kampioenen gekroond via presta ties, die nationaal geen enkele waarde hebben. Laat staan Internationaal. En dan mag Wlm de Beer, voorzitter van de KNAU. stellen dat een vergelijking met het buitenland niet op zijn plaats is, feit blijft dat de prestaties van Sittard zul len worden afgezet tegen die van de Olympische Spelen in Moskou. En daarbij hoeft beslist niet te worden ge keken naar de top. Ook de vergelijking met de atleten, die in de hoofdstad van de Sowjet-Unie in de achterhoede ein digden. gaat volkomen mank. Saskia Brouwer Op een paar onderdelen kunnen som mige atleten echter terugkijken op een redelijk geslaagd kampioenschap. Dat geldt bijvoorbeeld voor de Arnhemse Saskia Brouwer, die verrassend kam pioene werd op de 800 en 1500 meter. Vooral haar tijd van 2.03,9 op de 800 meter was van behoorlijk niveau. Zij lijkt dan ook in staat om in de naaste toekomst Olga Commandeur (2.01,6) van de Nederlandse recordlijst te sto ten. Naast Saskia Brouwer waren er nog drie dubbelkampioenen. Eén daarvan was uiteraard de Zeeuwse Els Vader, die zowel de 100 als de 200 meter gemak kelijk won. Tineke Hidding zegevierde behalve bij het verspringen ook op de 100 meter horden (13,93). De vierde, die met twee gouden medail les naar huis terugkeerde, was Klaas Lok van het Utrechtse Phoenix. Aan zijn eerste kampioenschap kleefde ech ter wat smet Vrij ongebruikelijk voor een nationale titelstrijd had hij met clubgenoot Joost Borm een combine gevormd op de 1500 meter. Borm trok de eerste 800 meter voor Lok aan en stapte daarna uit Een tactiek, die bij grote wedstrijden vaker wordt toege past Er kwam een protest, omdat Borm in de baan bleef en op de laatste 100 meter zijn clubmakker aanmoedig de. Dat protest werd echter niet geac cepteerd. ipri r.'ARD - Saskia Brouwer vormde één van de weinige gunstige uitzonderingen ie" b kim atletiek.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1980 | | pagina 9