ruud
simpelaar:
STEEDS IN
STROOM
VERSNELLINGEN
feestcomité organiseert
wielerkoersen in clinge
AMATEURTOP
IN ACTIE
ÜJDAG 18 JUU 1980
Zeven jaar was ik toen ik mijn vader om m'n eerste koersfiets vroeg. Het resultaat was dat ik me
liiegensvlug uit de voeten moest maken. Het feest ging dus niet door. Wat jaartjes later, toen die
«stemming mogelijk wel wat vlotter afgekomen zou zijn zullen andere zaken me wel van die
aefiets weggehouden hebben. Niettemin, de wielersport heeft me altijd geboeid, naast andere
porten, toch een extra-aantrekkingskracht op me uitgeoefend. En dus zat ik ineens middenin een
rloton trimmers bij de Tour du Flic. Een late roeping. Een kortstondige ook. Het werd wel de
nazet naar een andere hobby...met dit resultaat...".
Ruud Simpelaar: Ik wil geen etiket 'alleen voor wielersport
Simpelaar, dertig Inmiddels, che-
Bscn analist., gehuwd »n vader van
kinderen, spreidt de armen wij-
__;by die laatste woorden. Daarmee
Ejrmt hij als het ware zijn 'hobbyka?
sr1. een verzameling smeerseltjes,
kloosterbalfcm en sulker-
:n. Alles in keurige slagorde
gtsteld rondom de massagetafel, er-
ps in de nok van het grotendeels zeli
feierkte huis aan de Spaamestraat
[Temeuzen. De mathematisch recht
tp ten knaapje hangende witte jas
jtpt visioenen op van een koel-kli-
Échdoktersverblijf.
Vergis het niet", lacht Ruud Simpe-
ar. Hij verhaalt hoe het dan wel geko-
is: „Na die vroege interesse in de
telersport, een van de onvervulde
pijddromen waarschijnlijk, is alles
rerin een stroomversnelling geraakt
te de Tour du Flic Terneuzen in zijn
greep kreeg. Ik kende Toine Baart en
kwam door diens contacten dus haast
automatisch in de ploeg van Tom de
Zeeuw te zitten en later als ploegleider
bij Jan van Dixhoorn. Wel een verschil.
Bepaalde bij Tom de Olympische ge
dachte de deelname, bij Van Dixhoorn
voelde men meer voor een bijna-profes-
sionele aanpak. Daar moesten resulta
ten gehaald worden. Niet zo onbegrijpe
lijk, de ploeg beschikte daarvoor over
het nodige materiaal. Alleen, ik was er
de man niet naar om dit trimmen louter
prestatief te benaderen. Ik was als
ploegleider te lief, kon niet als een bulle
bak tekeer gaan. Ik stapte daar dus op".
Dat Ruud Simpelaar met de formatie
aardige successen haalde, schrijft hij
toe aan de kwaliteit in de ploeg. Zeker
niet aan eigen koersinzicht. Maar Sim
pelaar zag wel een heleboel andere za
ken. Toestanden die vraagtekens bij,
hem opriepen en bepaald niet in deze
trim wereld thuis hoorden. „Iedereen
rotzooide maar wat aan zonder zich af
te vragen of dat nou allemaal wel kon,
verantwoord was. Ik kreeg zo de indruk
dat uit - niet-gefundeerde - publiciteit
heel wat gecopieerd werd. Zalfjes,
drankjes, mogelijk allemaal onschul
dig, maar grif gepakt omdat de grote
voorbeelden dat ook gebruikten. Het
klinkt waarschijnlijk allemaal wat er
ger dan het was. maar het zette me toch
aan het denken...",
gevolgen
En denken betekent bij Ruud Simpe
laar dat een proces op gang gebracht
wordt dat meestal totaal onverwachte
gevolgen heeft. Want dat heeft hij erg
sterk: hij aanvaardt de consequenties
van zijn gedachtengang bijna zonder
enige beperking. Het heeft hem tot nu
toe in situaties gebracht die niemand
ooit voorzien had. Zo werd hij via een
driejarige cursus chemisch analist en
zette hij na een interval van enkele ja
ren ineens het idee van een eigen wo
ning door. en bracht de aanraking met
de trimsport hem ertoe een cursus
sportmassage en -verzorging te gaan
volgen.
Simpelaar: „Mogelijk doe ik niet al te
veel dingen. Het is wel zo dat ik datgene
wat ik doe goed wil doen Toen ik ieder
een zo aan zag modderen zette zich in
eens de gedachte in mijn hoofd vast dat
er op dit tenrein nog een aantal vage
zaken lagen die om opheldering vroe
gen. Dan moet ik dat weten. Vandaar
naar de NSF-cursus was maar een stap
je...".
Samen met Jaap" Wesdijk pendelde
Ruud Simpelaar wekelijks naar Roo-
sendaan. De eerste stap was gezet. Het
duo (Jaap Wesdijk in iets mindere mate
omdat zijn bedrijf nogal wat tijd opeis
te) boog zich over anatomische voor
stellingen, worstelde met latijnse bena
mingen, beet zich vast in voedingsleer,
verzorging en wat er verder nog allle-
maal kwam kijken. Een immense club
van drieduizend kandidaten, over heel
Nederland verspreid, stortte zich op de
negen maanden durende cursus. Ruud
Simpelaar ontving de beloning voor de
lange avondstudie (de lamp aan de
Spaamestraat ging dikwijls laat na
middernacht uit) op 7 juni, toen hij in
Utrecht het diploma in ontvangst
mocht nemen. Nog steeds passend in
dat kader van 'wat gedaan wordt moet
goed gedaan worden..'.
bittere nasmaak
Ruud Simpelaar is dus vanaf die da
tum gediplomeerd sportmasseur.
Heeft nu in die richting wat verder ge
keken. Weet ook meteen dat hij nu pas
aan het begin staat van iets dat hem
volledig in de ban heeft. Het hoge
woord komt er dan ook gemakkelijk
uit: „Mijn ideaal is altijd geweest om
fysiotherapeut te worden. Thuis heb ik
het daar wel eens over gehad, maar die
studie ging niet door. Het was werken
geblazen. Niet dat er thuis niks kon
hoor". Hij haalt die indruk meteen
weg. „Maar fysiotherapeut, alleen het
woord al". Nu hij echter, na die eerste
kennnismaking met dat knijpen en
kneden, de zaken dermate goed aange
pakt heeft dat een aantal sportmensen
de weg naar de Spaamestraat gevon
den heeft,(Carlo Steel, Hans Moens,
René Heyboer laten zich behandelen
en voorlichten) komt de therapeut
weer de kop opsteken.
Vooral omdat Ruud Simpelaar er eer
lijk van overtuigd is dat op dit terrein
nog erg veel werk verricht kan worden.
„Daarbij gaat het in de eerste plaats
bepaald niet om dat kneden en masse
ren. En ik wil ook zeker niet het stempel
opgeplakt krijgen van 'alleen-voor
wielrenners'. Er zijn inderdaad contac
ten met de nieuwelingen van de wieler
vereniging. maar ook badmintonmen-
sen heb ik wel al op de tafel gehad. Deze
NSF-cursus bestrijkt een aantal gebie
den Binnen afzienbare tijd worden ver
enigingen die een dergelijk iemand aan
willen trekken mogelijk verplicht dan
wel een gediplomeerd iemand te ne
men Men wil van beunhazerij af. Lo
gisch. die kan immers meer kwaad dan
goed doen".
Ruud Simpleaar memoreert dan plots
een artikel in de PZC waar dokter Zwar-
telé aan het woord was Het pleidooi
daarin voor een sportmedisch advies
centrum onderschljft hjj helemaal.
„Akkoord, ik heb nu dit diploma Maar
in feite ben ik natuurlijk nog niks. Dat
stelt niet al te veel voor. Op de cursus
ben ik tegen een kennis van Wagtmans
aangelopen. Die was met Wagtmans
naar de Tour de France en de Tour de
l'Avenier meegeweest. Van die man heb
ik heel wat opgestoken. Maar waar
moet ik nu op terugvallen als er vragen
zijn. Nergens. Daar komt nog bij dat de
meeste fysiotherapeuten nogal huive
rig staan tegenover sportmasseurs
Niet helemaal onbegrijpelijk. Zo'n
sportmedisch centrum zou een geweldi
ge oplossing betekenen".
helpen
Ruud Simpelaar zit overigens niet stil.
Hij laat de Zeeuws-Vlaamse sportwe
reld op dit moment ai meeprofiteren
van de vergaarde kennis. In een bad-
minlonblad zijn al een paar artikelen
van hem verschenen. „Alles nog erg
elementair, maar het zit er dik in dat ik
verder ga. Deze NSF-licentie is een be
gin. Wel een all-in papiertje. Er wordt
nog wel eens gedacht dat Heen w lei-
renners geholpen kunnen worden. Een
misvalling. Ik heb al een paar voetbal
lers die zich in laten tapen, uit volley
balclubs komen ook mensen zich laten
verzorgen. Daar ben ik blij mee. Die
mensen stellen me namelijk in staal
om mijn kennis in praktijk te brengen.
Ik zou erg graag een paar clubs behan
delen, daarnaast atleten willen hel
pen. Hoewel, ik moet dat helaas nog
beperken, zóveel vrije tijd is er nou ook
niet. Ik hoop dat een aantal sporters
over de drempel stapt.... ik voel dat ik
ze van dienst kan zijn...".
Het is duidelijk Ruud Simpelaar staat
bij wijze van spreken te trappelen om
de adviezen kwijt te kunnen Hij heeft
zich in de materie bekwaamd, is ervan
overtuigd te kunnen helpen En hij wil
zo graag Dat alles nog steeds in dat
kader van bewust iets goed doen.
Waarbij het niet hoeft te verwonderen
dat deze NSF-cursus de eerste stap is
op weg naar de fysiotherapeut Ruud
Simpelaar zou zeker een goeie zijn
Iraiddels al voor het vierde jaar blijft het feestcomité van Clinge maar bezig met het organiseren van een wielerwed-
1 voor dames, hoewel er maar een paar Zeeuwse wielrensters een licentie in bezit hebben. „Wij vinden het interessant
ibovendien trekt het altijd nog wat volk ook. Daarnaast komt ook nog dat de Clingse bevolking er om vraagt", zegt
Knitter Alouis van Dorsselaer. Reden dan ook dat overmorgen (zondag) de dames weer aan de startlijn in de Graven-
L-ut zullen staan, nadat eerst de liefhebbers het kermisprogramma hebben geopend. Dinsdag strijden traditiegetrouw
toateurs om de hoogste eer.
k het feestcomité van Clinge is het
'•;s weer een hele opgave om twee da-
wielerwedstrijd te organiseren,
ardat is geen bezwaar. „Het is mis-
wel veel om twee dagen een
te houden; wij zitten altijd in de
teatieperiode en dan missen we toch
3d weer eigen mensen. Maar dankzij
ilnzet van de hele bevolking kunnen
Mit ieder jaar toch weer opbrengen",
ais vice-voorzitter Jo Verstraeten.
wuw leven
geschiedenis van een wielerwed-
op zondag tijdens de jaarlijkse
tasis in Clinge is nog maar kort. In
5einstantie reden enkel de amateurs
ttasdag hun wedstrijd, maar toen in
het huidige comité (dat naast
ftiis van Dorsselaer en Jo Verstrae-
- verder bestaat uit secretaris
toglas van den Bergen, penningmees-
f August Bracke en de leden Omère
bcke, Maurice de Wilde, Jacq Mens
sAraold de Burger) de zaak'had over
nemen van het vorige, werd het
wennen min of meer nieuw leven in
blazen in de Oost Zeeuws-Vlaamse
rmsplaats. „Het vorige comité zag het
«meer zitten om nog een wielerwed-
"|d te organiseren; wij hebben de
toen overgenomen, want inmid-
«waren ze al overgegaan tot het hou-
van volkskoersen. Wij zijn toen
«r met amateurs gaan draaien en
ïlzonder resultaat", weet Van Dors-
Omdat er tamelijk veel vraag
^naar dames door de plaatselijke be-
Jising <die brengen toch jaarlijks een
^bedrag bij elkaar tijdens een huis
buis collecte i is die poging op touw
®t en gezien het aantal bezoekers
«telkeiyare behaald wordti kan deze
Jj®8 als succesvol worden be
bouwd. in die eerste jaren van het
?J»e feestcomité dus een aonnlg be-
üa' dat vorig jaar overschaduwd
*d door enkele overdrijvende wol-
ardden.
Een citaat uit de PZC van maandag 16
juli 1979:'Zo moest Tineke Kole-Fop-
ma tijdens haar lange vlucht nog een
keer een kind van de straat afduwen.
Vele malen moest er van de lijn wor
den afgeweken omdat er weer iemand
zo nodig de straat op moest'. Later in
die dameswedstrijd gebeurde er dan
toch een fatale valpartij en of het nog Havik,
niet genoeg was twee dagen later tij
dens de amateurkoers een herhaling
waarbij de renners Wim de Waal en
Kees van Bracht ernstig werden ge
wond. Nu was een plotseling op het
parkoers stappende dame de aanlei
ding.
men om vier uur de dames in actie; zij
hebben 51 kilometer voor de wielen. Ne
gentwintig deelneemsters en ook daar
kwaliteit. Tineke Kole-Fopma en He-
leen Hage verdedigen de Zeeuwse kleu
ren tegen onder meer Mary Barendregt,
Betsy van IJken, Nel Streef, Monique
Kauffhiann, Joke Bamhorn en Mleke
Voor het comité is dit nog altijd een
bittere nasmaak. „Wij vinden het nog
altijd verschrikkelijk wat er vorig jaar is
gebeurd, maar we blijven er van over
tuigd dat de afzetting voldoende was.
Daarom ook zullen we evenveel drang
hekken plaatsen. Wel heeft de plaatse
lijke trimclub toegezegd enkele mensen
beschikbaar te stellen en daarom is er
nu meer mankracht beschikbaar voor
die afzetting. Het is een welkome geste
van de trimclub", meldt Alouis van
Dorsselaer.
Ondanks alles een optimistisch comité,
dat met vertrouwen de komende wed
strijden tegemoet ziet en qua aantal in
schrijvingen kunnen zij dat inderdaad
doen. Want wanneer wethouder van
sportzaken Bernhard de Keijzer zon
dagmiddag om 14.00 uur het eerste
startschot zal laten horen, staan er niet
minder dan 67 liefhebbers aan de ver-
treklijn voor een wedstrijd over 60 kilo
meter. Onder hen enkele rappe mannen
als Theo van de Brande, Willy de Feber,
Sjaak de Kok, Wim Wielhouwer. Rien
van Brussel. Adje van der Ploeg en
Bram Jansen. Aangevuld met onder
meer Jaap Kiela, Krijn van der Bent,
Alfred Verschuuren en Erik van Remor-
tel moet dit peloton in staat zijn tot een
fraaie vertoning. Na de liefhebbers ko-
Dinsdag volgt dan de hoofdmoot van
het Clingse wielerprogramma; de wed
strijd voor de amteurs over 100 kilome
ter met start om 14.30 uur en niet min
der dan 70 inschrijvingen. Dat is het
maximale aantal dat toegelaten wordt.
Reden ook dat er geen vertegenwoordi
gers van de wielervereniging Zeeuwsch-
Vlaanderen de toeclips dicht zullen
trekken „Zij hebben allemaal veel te
laat ingeschreven; we waren zo aan de
70 deelnemers en toen hebben we hun
kaart met de aantekening 'vol' terug
moeten sturen Het is bijzonder spijtig,
maar wie het eerst komt, het eerst
maalt", zegt Jo Verstraeten.
Wel aan de startlijn verschijnen de de
buterende Ron Karelse en verder de
sterke Brabanders als Reneé Boeren,
Frank Laureijssen, Tiny van Rijsber-
gen, Jos Gevers, Peter Damen, Fons de
Meester. Cor Tuit, Mario van Vlimme-
ren, Cor de Jong. Herman en Pierre Frij-
ters en ook daarbij Ger Sint Nicolaas,
Henk de Jong en Thijs Fase. Maar als
grote favoriet gaat toch Wim de Waal
van start. De Axelaar verkeert momen
teel in een erg sterke periode en slechts
pech weerhoudt hem de laatste tijd van
een hoofdprijs Al met al een interes
sant veld, dat voor een schitterende
verrichting garant kan staan op het
1.700 meter lange parkoers dat er als
volgt uitziet: Gravenstraat-Frans Hals-
straat-Beukelzstraat-Beatrixstraat-K
onlngin Julianastraat weer terug in de
Gravenstraat. De liefhebbers en de da
mes rijden zondag op hetzelfde par
koers.
Het feestcomité van Clinge, dat jaarlijks garant staat voor een fraai wielerfestijn.
X och wel met enige trots meldde perschef Johan de Block van de Stichting
'Sasse Wielercomité' dat het de organisatie gelukt was om op 27 juli niemand
minder dan Joop Zoetemelk ln Sas van Gent aan de start te krijgen. „Het is
onvoorstelbaar hoe er van alle kanten getrokken wordt om de vermoedelijke
winnaar van de Tour de France van dit jaar te contracteren. Hel feit dat we
daarin geslaagd zijn en dat naast Jan Raas, nu ook Zoetemelk in onze wedstrijd
zit, stemt ons tevreden. Joop is de grote trekpleister van dit moment, we ver
wachten dat heel wielerminnend Zeeuwsch-Vlaanderen bij ons te gast is", zegt
een gelukkige Johan de Block, die overigens met het contracteren van Zoete
melk zijn pijlen nog niet verbruikt blijkt te hebben.
„Vorig jaar waren we uiteraard niet bijzonder gelukkig met de toestand die in de
koers ontstond en die alle strijd uit de wedstrijd haalde ide Raleighs lieten toen
een van hun mensen een ronde voorsprong nemen en haalden daarmee alle aan
trekkelijkheid weg), nu we een wat evenwichtiger veld hebben en toch grote
namen verwachten we ook dat het publiek volledig aan zijn trekken komt. Zes
grote formaties, wereldkampioen Jan Raas, Joop Zoetemelk en Roger de
Vlaeminck", verklaart De Block ..In Kloosterzande hebben we gezien dat Raas en
de Vlaeminck nou niet bepaald m opperste eendracht naar de finish trokken, die
revanche willen we hier wel eens uit de doeken gedaan zien Het kan onze koers
alleen maar nog meer aantrekkelijk maken Sas van Gent wordt dit keer een
onvervalste topper".
Ke,
Lermismaandag in Philippine.,
traditioneel wordt dan de wieler
ronde van het Mosseldorp verre
den en ook dit jaar wordt deze tra
ditie niet onderbroken. Voor de
vijftiende maal inmiddels komen
de amateurs maandag aan het ver
trek in de toch altijd nog aanspre
kende ronde van Philippine, die in
het verleden steeds top-amateurs
in het peloton herbergde. Ditmaal
is de deelname kwantitatief mis
schien niet zo groot, kwaliteit is er
wel degelijk. Deze derde lustru-
muitgave kan daarom een ware
wielerhappening gaan worden
met als voorprogramma een wed
strijd voor liefhebbers.
Philippine was in het verleden al
tijd één van de meest bekende wie
lerwedstrijden op het Zeeuwse wie
lerprogramma. Grote aantallen
deelnemers en daarbij ook steeds
grote namen, het zorgde er telkens
weer voor dat vele duizenden de
weg naar het knusse dorp onder de
rook van Sas van Gent vonden en
die grote toeschouwersaantallen
tekenden op hun beurt telkens
weer voor een geweldige ambiance
rond het bijzonder selectieve par
koers.
Vijftien jaar geleden min of meer
als kwajongensstreek van enkele
wielerfanaten begonnen op dat
moment bestond er zelfs nog geen
comité of iets dergelijks; het wieler
comité werd pas later opgericht)
groeide het wielerevenement uit
tot een groot gebeuren, niet in het
minst uiteraard omdat de aanvang
van het mosselseizoen bijna altijd
gelijk viel met de jaarlijkse kermis.
Na de eerste wedstrijd in 1965 zag
men in Philippine wel brood in een
terugkerende wielerwedstrijd en
enkele maanden later werd er een
comité opgericht, dat destijds be
stond uit voorzitter Henk Seghcrs,
secretaris/penningmeester Willy
Spuessens en de leden Johnny
Spuessens, Harry van Steenberge,
André Vermeire, George Roegiest.
Paul Moelker en Winer Roegiest.
Voor dit en de latere comité's was
niets teveel, want nadat de eerste
criteriums een succes bleken werd
het pakket uitgebreid met onder
meer de amateurklassieker Om
loop van de Braakman, tijdritten in
de Omloop van Zeeuwsch-Vlaan
deren en sinds enkele jaren ook de
trimklassieker Omloop van de
Braakman. Intussen heeft men ln
Philippine wel een stapje terug
moeten doen. als voornaamste oor
zaak noemt de huidige secretaris
Johan van Steenberge ..Het is
soms onvoorstelbaar welke reisver-
goeding er door de amateurs ge
vraagd wordt. Dat is gewoon niet
meer op te brengen".
Toch zijn de amateurs erg sterk
vertegenwoordigd want bijna zag
het er nog naar uit dat er een revan
che van de strijd om het Neder
lands kampioenschap zou komen,
maar de Olympische Spelen gooi
den wat dat aangaat roet in het
eten. Om die reden ontbreekt na
tionaal kampioen Jacq van Meer
op het programma, maar de num
mers twee en drie. respectievelijk
Peter Damen en Wim Jenn'en geven
wel acte de presence „Van Meer
had er zonder meer bij moeten zijn,
maar ja. wat kunnen wij er verder
aan doen. De Olympische Spelen
gaan uiteraard voor en dal vinden
wij erg jammer. Met Van Meer erbij
hadden we de eerste drie van de ti
telstrijd hier gehad", merkt Van
Steenberge op.
Sterk veld
Er mag best van een sterk deelne
mersveld worden gesproken, want
ondanks de concurrentie van een
wedstrijd in Boxmeer verschijnen
in Philippine wel Wim de Waal.
Peer Maas, Matje Dohmen en Ad
Dekkers aan de start. Daarnaast
ook nog Peet Franken, Mario van
Vlimmeren, Zeeuws kampioen
Tonnie Huyzen, Arie Versluijs,
Dick de Heer, Tiny van Rijsbergen,
Gerard van 't Geloof, Werner Wie-
meen Ad 't Gilde. Een sterke bezet
ting derhalve met ook nog drie
Zweden T. Rast, P. Ryd en C.
Karlsson en de Engelse coureurs
Peter Thomas en Steve Fleetwood.
Start om 15.00 uur en 80 kilometer
te rijden.
Dc liefhebbers openen om één uur
het programma en daar komen 60
man in de arena voor eveneens 80
kilometer. „Wij hebben daarbij ge
hoor gegeven aan de oproep van Ad
van der Ploeg om meer wedstrijden
voor liefhebbers te organiseren In
Philippine hebben we nog wel Ma
rio Rammeloo als nieuweling, maar
zij hebben tijdens de afwachting
van de Omloop van de Braakman
al gereden; daarom nu de liefheb
bers", aldus Van Steenberge. Favo
rieten zijn ongtwijfeld de terugge
keerde Ko Tolhoek, Leen Poort
vliet, Slep van Dongen. Willy de Fe
ber. Leen van de Wiele. Rien van
Brussel, en Theo van de Brande
