Duivenmelker Bert Wijnacker graait regelmatig in de kassa ZEVAC SLOOT SEIZOEN AF MET WEDSTRIJD IN HULST VOORSPRONG VOOR DE 'SCHOOL WIJNACKER' Regen spelbreker op toernooi in Biervliet Marathon-wandeltocht: slechts één uitvaller PZC/sport Hulst Sportieve duels in tennistoernooi DINSDAG 1 JULI 1980 HULST - In het kader van 'Hulst 800 jaar' werden zaterdag en zondag op het Hulster sportpark de halve- en finale wedstrijden gespeeld van een tennis toernooi voor D-spelers. Ondanks de slechte weersomstandigheden, vooral zaterdag, mag het toernooi een succes genoemd worden. Het merendeel van de dcclnemers(sters), waaronder veel recreanten, vondt het deelnemen be langrijker dan het winnen, waardoor het toernooi een sportief verloop ken de. In het herenenkel ging de overwinning naar M. Tichelman uit Temeuzen die in de finale C. Schmidt met 6-3 en 6-4 ver sloeg Tichelman bereikte die finale door in de halve finale L. Speelman met 6-4 en 6-1 te verslaan. In de andere halve finale versloeg Schmidt zijn rivaal A. Sponselee met 6-3 en 6-2. In het herendubbel was de finale tussen Vermorken-Franken en Speelman-De Waal een bijzonder spannende aangele genheid. Met veel moeite verwezen Ver morken-Franken hun rivalen met 7-6 en 7-5 naar de tweede plaats. In de halve finale's versloegen Vermorken-Fran ken hun tegenstanders Fondst-De Bock met, 7-5 en 6-1. De ander halve fi nale werd een overwinning voor Speel man-De Waal. Zij versloegen op hun beurt de gebroeders Coevorden met 6-4 en 6-4, Het damesenkel werd een overwinning voor E. Schmidt, die op haar beurt me vrouw Widdershoven met de cijfers 6-3 en 6-1 kansloos het Mejuffrouw Ineke Trapman, die bijzonder knap speelde in de derde ronde, had in de halve finale tegen mevrouw Wekkershoven geen en kele kans: 6-0 en 6-2 E. Schmidt won de andere halve finale met 6-0en 6-0 van M van Maarleveld. Mevrrouw Bassie en mevrouw Dekker wonnen het dames- dubbel M. Backe en C van Haperen die in de halve finale mejuffrouw Schmidt- Hierdes met 6-4 e 4-6 en 6-0 uitschakel den. waren in de finale legen mevrouw Bassie-Dekker niet opgewassen. Set standen: 6-4 en 6-0. De andere halve fi nale werd gewonnen door mevrouw Bassie-Dekker'. Zij versloegen K. en M van Maarleveld met 6-3. 3-6 en 6-4. Na afloop reikte burgemeester P. J. Molt- hoff van de gemeente Hulst in de kanti ne op het Hulster sportpark de prijzen uit. De Marathon-wandelaars verlaten IJzendijke. strafpuntcntotaal onder de honderd te houden. M. Willemsen en J. Cornelis uit IJzendijke wisten in een spannende strijd vijf punten voor te blijven op M. Kouwijzer en W. van Tiggelen. In de B-klasse werd duidelijk dat het koppel Korst zijn langste tijd in deze klasse heeft gehad: hun puntentotaal van 96 was voor de tegenstanders in de ze klasse niet te evenaren Wanneer de winnaars een categorie hoger inge schreven hadden, was er in de B-klasse een evenwichter strijd om de eerste plaats geweest. In de tourklasse, de kweekvijver voor het toekomstig A- en B-talent, kwamen E. Wille en M. Spuessens uit Westdorpe als nummer één naar voren. Het echt- paar Bolleman uit Axel moest zich te vreden stellen met een tweede plaats. Uitslagen De uitslagen van deze ralleyrit: A-klasse: 1 M IJsebaert-H Haselager. Ter- neuzen Hulst. 85 strafpunten. 2 H Willem- sen-J Cornells. IJzend i|ke 147. 3 M Kouwij- zer-W van Tiggelen. Sas van Gent IJzendii ke. 152, 4 Echtpaar G Vonck. Sint-Gillis Waes. 177.5 E lvens-L Broekhoven. Sluiskil/ Hulst en hel echtpaar Van Tiggelen. Biervliet met 181; 7 Echtpaar Ede Kerf. Sint-Jansteen, 188. 8 Echtpaar J Hamelink. Axel. 203: 9 R. Wauters-Verbeke. SlulsSas van Gent en E, van Hoey-B. Lootens. Smt-JansteenSas van Gent. B-klasse: 1 H. en H Korst. Sas van Gent. 96 strafpunten. 2 R. Martens-J Vernlmmer. Ter neuzen, 218; 3 Echtpaar A, de Smet. Temeu; J; zen. 224.4G.Denders-R Bastiaanse. Temetf j'; zenMUI en Brasseur-Meyennk. Temeuzen 1 met 231, 6 Echtpaar J Vinke. Sluiskil. 236:7 G de Ruvter-J van Aert. Hulst'Axel. 298:1 5 Echtpaar S. de Poorter. Temeuzen. 328. 9 EK Braber-Allaerts. Kessello. 378:10 A en C var Loo. Kapeele. 379. Tourklasse: 1 E Wlllc-.M Spuessens. West dorpe. 157. 2 Echtpaar M. Bolleman. Axel 8 183: 3 J de Kraker-J Mol. Axel ZaamsW U 186. 4 C en W de Feyter. Temeuzen. 188.! L. Echtpaar Baert-Wille. Sint-Jansteen. 198.6J; Celie-P Martens. Koewacht. 217: 7 B en A i van Kerkhoven. Koewacht. 219; 8 E Buys-0 ji Poppe. Koewacht en het echtpaar M. Wille [I Westdorpe. 237; 10 P de Smit-M de Bak* Hoek. :Waterlandkerkje. 244. ft De finalisten irz het tennistoernooi van Biervliet worden gehuldigd BIERVLIET - Op dc twee tennisba nen in Biervliet werden dit week einde wedstrijden gehouden voor beginners. Het aanmoedigings- toernooi voor de mensen die een of twee jaar tennissen is zaterdag compleet in het water gevallen. De pas gevervde baan van Biervliet die vorig jaar nog van nieuwe coa ting is voorzien lag helemaal blank en was dus niet te bespelen. Omdat het complete programma nu op een dag afgewerkt moest worden viel de competitie voor de meisjes af. Dé heren werden ingedeeld in twee poules van acht man waar de eerste plaats recht gaf om uit te komen in de finale. Fred Kerrebijn uit Ter- neuzen won zijn poule en was ook in de finale sterker dan zijn tegen stander Daan Visser. Bij de dames was er ook een winnaar uit Temeu- Een beeld van de rallyrit die de ZEVAC in Hulst ter afsluiting van hel seizoen hield HULST - Als afsluting voor de vakan tie hield de ZEVAC een rit op het grondgebied van Hulst. Met start en finish bij de Huifkar in Absdale was een rit uitgezet van om en nabij dc 50 kilometer. De deelnemers van deze bollctje-pijltje-fotorït kregen de be schikking over twee formulieren het eerste volgens het systeem bolletje pijltje. het tweede met fotografische opdrachten. Tijdens de rit bleek dat de deelnemers veel moeite hadden om de opdrachten tot een goed eind te brengen. In de A- klasse torenden M. IJsebaert en H. Ha- selager boven hun tegenstanders uit. Als enigen lsaagden zij erin om hun P AU LUSPOLDER- Hoe je het ook draait of keert, Hubertus Wijnacker heeft met zijn duiven altijd een zekere voorsprong. Vindt het overgrote deel van tie duizenden prijsvliegers over de grenzen heen moeiteloos de weg terug naar het eigen plat, de 'stal Wijnacker' huist, eenmaal in Pauluspol- der uit het zwerk geschoten, in een heuse school. Zijn duiven kunnen daar op doordeweekse rustdagen - indien nodig - door de meester zelf'bijgeschoold' worden. Een extra portie kennis opdoen die het hok van Hubertus Wijnacker die voorsprong bezorgt en winnaars produceert. Pauluspolder. Wat grillig tussen Mar- Pauluspolder gereden kon worden ..De garethsedijk en recreatiegebied de Vo- catalogusprijs was 3750 gulden, ik heb gel ncergeplante huizen. Werkmans- hem gelijk verkocht. VW's waren toen huisjes, de laatste jaren ijverig omge bouwd tot tweede - voornamelijk Belgi sche - woningen, nu buiten wonen 'in' is. In het midden van dat handjevol huizen de school mét aangebouwde"meesters- woning Domein van Hubertus Wijnac ker. van 1951 tot 1971 belast met, het geven van onderwijs aan de al dan niet naar kennis dorstende jeugd van die woonvlek. In dat laatstgenoemde jaar barstte de bom: te weinig leerlingen volgens de toen geldende norm. De school werd gesloten 'Meester' Wijnacker blikt terug: „Zon de om in de loop van de jaren de oude kern verloren te zien gaan. Ieder was hier op elkaar ingespeeld en had een aantal functies in die gemeenschap. Met het verdwijnen van de school werd meer afgebroken dan het onder wijs alleen. School weg..cafë weg- ...mensen weg....samenleving en saam horigheid weg, toen alles dat iets meer was dan een krot vlot van de hand ging voor duizenden guldens. Tienvoudige winsten vormden geen uitzondering. Buiten wonen was immers je-van-het. Een statussymbool". Wijnacker heeft duidelijk moeite met het verlies dat Pauluspolder geleden heeft. Hij bleef zelf wel. Kocht 'zijn' school, toen hij daartoe de kans kreeg en had na de sluiting nog meer tijd om zich intens met zijn duivenbevolking bezig te houden. ..Toen in de vijftiger jaren de tram in Zeeuwsch-Vlaanderen stopte, kon ik een wagon op de kop tikken. Daar hield ik het spul in. Toen de school echter mijn eigendom werd. verhuisde de club daarin Het ging goed. Met een vaste bezetting van tachtig oude en ze ventig jonge duiven kon ik regelmatig een prijsje vliegen, de kosten eruit ha len Dan ben je al een grote jongen...". Bert Wijnacker laat alle verhalen van de duivenmelkers m de streek achte loos rusten. Rept niet over de faam die hem aangesmeerd werd. Vergeet ge makshalve maar dat adspirant-kopers van ifondiduiven door de streeksjarels zonder uitzondering en welhaast auto matisch doorgestuurd werden richting Pauluspolder of Groede (Dusarduyni Daar immers zat de klasse Daarmee geconfronteerd 'herinnert' Bert Wijnac ker zich de jaren vijftig toen zijn kweek ontstellend hard door het luchtruim zeilde. Als een aantal schichten de af standen van honderden kilometers tus sen losplaats en het hok aan de Polder weg overbrugde. Daar in recordtijd naar binnen tuimelde. Met als resultaat dat de auto's, hoofdprijs van de natio nale wedvlucht op Saint-Vincent, naar dat in de duivensport Zeeland het eti ket opgeplakt krygt zo gunstig te lig gen Dat is namelijk helemaal niet zo Alleen bij oostenwind waaien de duiven eens een keer onze rich ting uit. maar uit welke hoek komt de wind hier meestal- .juist ja....west. Voor ons toevallig wel de verkeerde. En dus pakken de colle ga's in Oost-Brabant en in Limburg meestal de hoofdprijzen bij nationale vluchten. Zo ligt dat. niet anders. Inter nationaal zitten de Duitse melkers meestal in het voordeel" Een uitgebreid betoog, met een aantal technische uitspraken gelardeerd, moet het overtuigend bewijs vormen voor de stelling dat Zeeland zeker niet in een hoek ligt waar de voordelen om de hoek komen kijken. ..Internationaal stellen we hier alleen iets voor als die beruchte westenwind de Duitsers niet bevoordeelt en als de snelheid tussen de elfhonderd en dertienhonderd meter (per minuut, red.i ligt. Dat betekent na melijk dat er gewerkt moet worden Is het geen werkweer dan mag je de hoofd prijzen normaal gesproken afschre ven". weet Wijnacker. slecht te krijgen. De wagen Is in Utrecht terecht gekomen, er werd tenslotte dik vierduizend piek voor betaald". Wijnac ker ziet het nog.. Japan De prijswinnende duif bleef op het hok. Uiteraard waren er na dat succes liefhebbers zat om de winnaar te ko pen. ..Dat heb je altijd. Een paar jaar terug, in 1976 won ik met de vale. een duivin. de eerste prijs nationaal op Pau. Een vlucht van 947 kilometer, he lemaal uit de Pyreneeën vandaan. Over belangstelling niet te klagen na tuurlijk. Zelfs uit Japan. Grote, rijke melkers daar hebben een slordige cent over om de echte kleppers uit een veld van zo'n twintigduizend duiven in hun bezit te krijgen. Via een paar opkopers uit Limburg kwamen er contacten. De prijs voor die winnende 'dame' uit Pau... om en nabij de dertig mille. Der tigduizend pietermannen. Dan word je toch eclit wel even stil.... Overigens is die transactie niet doorgegaan. Toen ze in Japan te horen kregen dat het een vale was zakte de interesse op slag TOtale WedliWSChaG weg...". Meester Wijnacker heeft het al lemaal eens nagetrokken en wijt het afbreken van de contacten aan de hui ver die in het land van de rijzende zon bestaat tegen 'rooie' en 'vale' duiven. „Er schijnen daar nogal wat roofvo gels te zijn. in het zonlicht worden rooie en vale duiven eerder opge merkt. Dan zijn de eenten natuurlijk wel weg. Als het destijds een blauwe geweest was zou dc koop mogelijk wel doorgedaan zijn", vermoedt hij. Hubertus Wijnacker was er overigens niet kapot van. Pakte de draad van alle dag weer op. Vergaarde ijverig verdere overwinningen. In 1977 stond hij in Val kenburg als enige Zeeuw tussen de Lim burgers: derde marathonkampioen na tionaal. ..De wind zat toen gunstig en die ten onrechte gedeponeerde stelling over een gelukkige Zeeuwse ligging ging toen inderdaad op". Hij verklaart - en maakt zich aarbij een eerste keer een beetje kwaad ,,Ik kan het niet hebben. Hoe komt het dat Hubertus Wijnacker nationaal datn toch regelmatig in het voorste gelid mee marcheert. Heeft hij mogelijk een gelukkige hand van pak ken of een speciale, angstvallig geheim gehouden, methode ontwikkeld? Het kan immers geen stom toeval zijn dat de topmelker uit Pauluspolder wel re gelmatig met zijn handen in de kassa zit te graaien, terwijl anderen niet in het spel voorkomen. Wijnacker Jacht bij die vragen en gissingen...: „Geen ge heimen. Ook nietin de fond die ik uit sluitend speel. Van de kweek ga je op leiden. Jonge duiven naar Oreans. Cha- teauroux en Bourgcs, jaarlingen gaan tot Bergerac. Dan is het een kwestie van selecteren. Wat goed blijft 'komen' stroomt Uiteindelijk door naar de fondklas. de rest valt in etappes af. Wordt verkocht. Ik hou me vrij nauw keurig aan tachtig oude en zevehtig jonge duiven, ga daar niet boven...". Naast die weinig geheimzinnige, louter op prestatie gebaseerde selectie, vliegt meester Wijnacker het, systeem van de totale weduwschap. 'Het nieuwste' pro pageert hij, 'spelen met doffers en dut- vinnen op weduwschap, waarby alle duiven op de vluchten ingezet worden. Bij dat systeem is de duivin niet enkel een pronkstuk dat thuis op de man zit te wachten, ze vliegt nu ook zelf. Het. zal duidelijk zijn dat deze methode betere selectiemogelijkheden biedt, de kwali teit van de duivin is nu ook meer be kend. Twee goede vliegers kunnen bij eLkaar gezet worden. Het betekent ove rigens ook datje bij het inkeven nogal opzien baart' nu alle vogels vliegen geef je er al gauw twintig meer op een vlucht". Geduld en vertrouwen Meester Wijnacker speelt dit systeem van de totale weduwschap nu voor de derde keer. Zo'n vijfjaar geleden wilde het bij een eerste proef niet erg lukken cn ook de tweede keer ging het niet helemaal naar wens. Toch was de fond- crack van Pauluspolder overtuigd van de waarde van deze manier van spelen cn - mogelijk ook omdat alle goede din gen in drieën te gaan - hij de derde po ging vorig seizoen pakte het wel. „In de duivensport geldt, naast selectie en een goed systeem, zeker ook nog een andere regel", overtuigt hij, „je moet een eindeloos geduld op kunnen bren gen envertrouwen schenken. Een heleboel melkers denken dat ze, als ze iets gekocht hebben van een goed ras. meteen in de prijzen zitten. Dat is na tuurlijk niet bij voorbaat uitgesloten, meestal moet je het toch maar meteen verben. Dat voorkomt teleurstelling. Ik zeg dat wel eens tegen die jonge gas ten die pas beginnen. Mot gekochte duiven waarvan bloed en afstamming goed zijn moet je niet vliegen, daar moet je mee gaan kweken. Het kan ja ren duren om een kot goede vliegers te krijgen, wie echter een goed selectie proces hanteert verhoogt de kansen dat er ook werkelijk iets erg goeds uit komt. Daarnaast moet je je duiven ge legenheid geven zich te bewijzen. En vertrouwen schenken. Dat vraagt ge duld. En tenslotte..vie moet spelen voor de sport, nooit voor de centen. De ne men de aardigheid namelijk voor een groot deel weg. De duif speelt dan geen rol meer. het wordt een geldkwestie' met alle narigheid vandien". Wijnacker ontzenuwt tenslotte dat de duivensport niet priori weggelegd is voor mensen met veel geld. Een veel gehoorde uitspraak die hij logenstraft door zichzelf als voorbeeld te stellen. Hij ziet het, zelfs als een voordeel voor de minder draagkrachtige melkers dat de mensen die ruim in de slappe was zitten met de grote flappen staan te zwaaien. Daardoor kan iedere gewone man die een goed kot duiven bij elkaar heeft ge kregen profiteren van die knapen. Van de verkoop van een paar topdul ven kan weer jarenlang gekweekt worden. Zo helpt de rijke de arme. „Maar .geloof me of niet...topduiven kunnen voor kleine spelers soms een angstig bezit zijn. Ik ken mannen die na het winnen van een grote vlucht hun winnaar 's avonds in de mand meer naar boven namen, naast hun bed...". Eerlijke zaak Bert Wijnacker heeft genoeg gepraat. Zonder enige geheimdoenerij een tipje van de sluier opgelicht die - meestal ten om-echte - de duivensport met een waas van geheimzinnigheid omgeeft. ..Het is een eerlijke zaak", sluit hij af. .Je moet hart voor je sport hebben, liefhebberij Zonder dat gaathet niet. Ik heb de tijd. geef die aan de duiven". Wat dat betreft zit Wijnacker in een bevoorrechte posi tie. Die komt dan tot uiting in kranten berichten als: 'Wijnacker pakt hoofd prijs op Saint-Vincent' en 'Wijnacker pakt hele serie duiven na elkaar'. Dat, gebeurde onder meer op 21 juni. Een week later, en een dag nadat die won dervogels geshowd zyn doet de 'oude meester' het dunnetjes over op Pau. Als in die nationale vlucht 's middags om één uur negentien duiven gemeld ztjn. zitten er in de school op Pauluspolder al vier (van de vyf ingekeefdei binnen. En tegen vier uur in de middag is de serie compleet .vyf (en eerste landelijke dui vin I, 14.15. 19 en 37. Een nieuwe super sprestatie. Kassa en.... meteen een af straffing voor de leugen van Hubertus Wijnacker. Als er immers - weer eens - nationale en internationale telefoon tjes met Pauluspolder tot stand komen zegt Wijnacker altijd...: „Wat bellen jul lie toch. ik heb niks biizonders". Zaterdag 5 juli volgt 'Barcelona' en over enkele weken de internationale vlucht op Lourdes (deelname uit Duits land, Frankrijk. België en Nederland) ter gelegenheid van 150 jaar België. Dan keeft Hubertus Wijnacker in op Saint-Gillis. Niks bijzonders.... zen. Marion Planken bleek te sterk voor Tilly van Eek uit Biervliet. Omdat er bij de meisjes niet ge speeld kon worden is de eindover winnaar bij de jeugd nog niet be kend. De eerste prijs wordt ver speeld in een duel tussen het eerste meisje en de winnende jongen. Bertus Wijnacker samen met zijn vrouw voor zijn duivenhok. IJZENDIJKE - 57 wandelaars zijn zaterdagmorgen uit IJzendijke vertrokken voor een wandeltocht over 60 km. Eén van dc 57 slaagde er net niet in om de mostertochl te volbrengen: zeven km voor het einde moest hij opgeven. De mara thon wandeltocht werd door de IJ- zendijkse wandelsportvereniging 'Jeugdbelang' gehouden in het ka der van het twintigjarig bestaan. Het aantal deelnemers vormde voor de mensen van Jeugdbelang een aangename verrassing. Reden om zaterdag al onmiddellijk vast te stellen dat er volgend jaar weer zo'n reuzetocht wordt gehouden. Om half tien vertrokken de deelne mers vanf 'La Porte d'Or' in IJzen dijke. Via Breskens-Nieuwvliet- Zuidzande-Oostburg-Waterland- kerkje en Waterland-Oudeman keerden de wandelaars vele uren later weer terug in IJzendijke. De eerste lopers arriveerden om vijf voor half zeven zaterdagavond, de laatsten lieten tot twintig over acht op zich wachten. Als beloning voor hun prestatie kregen de volhouders een plaquette. Jeugdbelang had er voor gezorgd dat de wandelaars om de vijf kilometer een ehbo-post te genkwamen. Daarnaast was er een masseur aanwezig die. waar nodig, met. enkele handgrepen de ver moeide spieren weer wat kon fat- Frans de Dobbelaere zal nu tot woensdag moeten wachten eer zijn tegenstandster bekend is. Pas als hij ook die weet te verslaan mag hij zich winnaar noemen. Hoewel de 'onderhoudsvrije' banen door de nieuwe coating weer opti maal bespeelbaar zijn wacht Bier vliet toch met smart op een kleed gelegenheid. Tijdens de bui gedu rende het toumooi was het vrijwel onmogelijk om droog te blijven. De baan was na een kwartier droog, de meeste deelnemers niet.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1980 | | pagina 28