HET STRAND
DJOENA
SchouwenlDuiveland Extra
WIM RIEMENS
DNDERDAG 12 JUNI 1980
Het strand van renesse ligt er stil bij,
een eenzaam bootje ligt in de branding, bekeken door
enkele vroege vakantiegangers.
je voelt nu nog de stilte, maar niet meer voor lang.
N
y ouwelijks een stukje geschreven over ontluisteren-
ouderdom in krantefoto's van hoogbejaarden of
war verscheen in dit blad het beeld van een vrouw die
er zo waardig, zo uitermate verzorgd, zo vriendelijk
WW* uitzag, dat het schrikbeeld van ontluiste-
"tg door ouderdom er onmiddellijk door vervaagd
j^Q.Zo komt het dus ook voorMevrouw W Vermeu-
w-FUius die in Koudekerke de dag tevoren haar 104-
verjaardag had gevierd. Zeeuwse uiteraard, niet
men begenadigd door een sterk gestel maar ook een
"itstekende oudedags verzorging deelachtig. De oud-
s|e Zeeland.
Met meneer Brezjnev uit de Sovjet-Unie leek het de
'vatste tijd wat welbevinden betrof, niet zo goed te
Man. Toen hij een aantal weken geleden de begrafenis
Wm 'Ho bijwoonde, dachten wij: 'Ach', Het was een
gestrompel, een houterig gebaren met de armen tij
dens de voorgeschreven omhelzing van een hoogge
plaatste Joegoslaaf, een pijnlijke grimas op het ge
zicht, van jewelste.
Meneer Brezjnev, zo namen we waar, was zwaar aan
het aftakelen. De media maakten er gretig gebruik van
dit te registreren. Ze laten iemand ook nooit met rust,
alles moet altijd aan de grote klok worden gehangen.
Vroeger kon een volksleider of een ander pronkstuk
van de maatschappij nog eens op zijn gemak in het
geheim ziek zijn. Tegenwoordig staart zo iemand, zo
gauw hij maar het topje van zijn neus in het openbaar
laat zien in het oog van een onbarmhartige caméra.
De schaarse keren dat meneer Brezjnev nog aan het
openbare leven deelnam, moest hij ondersteund wor
den en eens zagen we hoe hij onwel geworden, moest
worden weggeleid.
Meneer Brezjnev zag eruit of hij binnen afzienbare lijd
de kraaienmars zou blazen. We vroegen ons af, wan
neer hij in de ziektewet zou gaan.
Mogen we afgaan op berichten - en ivaarom zouden we
dat niet doen dan heeft, er een grote verandering
plaatsgegrepen in de gezondheidstoestand van me
neer Brezjnev. Meneer Brezjnev gedraagt zich de laat
ste weken, maand, kun je wel zeggen, weer als een
jonge vent, haantje de voorste bij het afnemen van de 1
mei-parade, soepel beweeglijk, mobiel, reist weer ver
woed van her naar der. En zo nu en dan breekt de zon
door op het starre gelaat en glijdt er een lach over. Er
moet veel gepraat worden over de opzienbarende ople
ving van meneer Brezjnev.
Volgens het bericht vertellen de Moscovieten elkaar,
uai meneer Brezjnev helemaal opgefleurd is door toe
doen vaü zekere Djoena. Djoena - mooi he? - een
vrouw. Djoena is een wonderdokter, maar wonderdok
ters van wie we er hier ook een hele kluit in voorraad
hebben, bestaan volgens de wetenschap hier. noch in
de Sovjet-Unie. Wel worden haar buitengewone gaven
op zeer hoog biologisch niveau toegekend en dal is al
heel ivat.
Hoe hardnekkig is de strijd tegen het geloof aan won
deren toch altijd geweest. Het is verboden om in aange
name wonderen te gelovenhel gebeurt desondanks
toch.
Pikant detail over de capaciteiten van Djoena: Djoena
zou binnen een kivartier bij iemand een zweer hebben
genezen, alleen maar door haar handen op de zieke
plek te leggen.
Eens was Djoena serveerster, haar buitengewone ga
ven, stelden haar in staat een praktijk op te bouwen.
Een klant als meneer Brezjnev in zijn kartotheek te
mogen hebben, zou iedere arts doen waterlanden. Als
de man tenminste niet te lastig is Toch heeft volgens de
laatste lezing van deze week het fenomeen Djoena een
verrassende anti-climax ondergaan. Djoena is uit
Moskou verdiuenen, de toeloop van nieuwe patiënten
was na de verheugende opleving van meneer Brezjnev
dermate overrompelende vormen aan dal ze het met
aan kon. Een van haar patiënten heeft alle energie' uit
Djoena 'gepompt'. Einde van het bericht
Als meneer Brezjnev nu in he7nelsnaam maarzo nu en
dan eens blijft lachen.
Janneke Dierx Harnis.
mw.
