HOEMPAPA
„flutnummertjes; nooit
dat doet een
boerenkapel maar
de vele vergaderingen werd daarom het
volgende reglement opgesteld: 'Het lid
maatschap van het Fanfarecorps is on
verenigbaar met dat van de Rederij
kerskamer 'De Watergeus'.
„Zoiets zou je nu niet meer kunnen ma
ken" zegt Adri Padmos, „maar het zou
wel makkelijk zijn als we tegenwoordig
nog zo'n wetje in 't reglement konden
zetten. Dan zijn we misschien weer eens
compleet bij een repetitie".
Vijfenzeventig jaar geleden - op 23 juni -
ls Luctor et Emergo op initiatief van M
Schoof opgericht. Ze benoemden hem
tot dirigent, zijn zoon werd voorzitter
en hun eerste bode werd Simon de Fei-
ter. Op aandringen van de dirigent wer
den er meteen petten gekocht. Geld
voor uniformen was er in die tijd nog
niet, maar met zo'n pet op leek het al
heel wat. Zo'n dertig man - een kwart
heeft De Feiter - kwamen twee maal per
week op woensdag en zaterdagavond
samen in de konsistoriekamer om te re
peteren. Zo'n avond werd eens in de
week afgesloten met een vergadering.
„Waar ze iedere keer over gesproken
hebben is mij ook een raadsel" zegt
Padmos. „Maar de meest onbenullige
dingen werden in de notulen vastge
legd. Ook ruzie's werden uitgebreid en
heel gedetailleerd in de notulen be
schreven. Zo staat er ergens in de oude
boeken: er werd gekakeld, kwestie ge
maakt en er werden over en weer on
hebbelijke dingen gezegd".
zomerconcert
Er staat ook in dc notulen te lezen dat
er een jaar na de oprichting een zomer
concert werd gehouden in Renesse. En
tree voor de heren: vijftig cent. Dames
en vreemdelingen betaalden maar de
helft van de entree prijs, ze werden
blijkbaar niet voor 'vol' aangezien. Na
dirigent Schoof volgden Van der Werf
en P. de Blonde. De oorlogsjaren waren
aangebroken. Het werd steeds moeilij
ker de leden regelmatig bij elkaar te
roepen. Luctor et Emergo kwam stil te
liggen. Maar de oorlog ging voorbij en
dirigent L. C. Hoogerhuis nam de diri
geerstok weer in handen, en er werd
weer veel en enthousiast gerepeteerd.
In 1956 kwam er een nieuwe direkteur;
H. Roseboom en hij werd opgevolgd
door de zesde dirigent in 75 jaar tijd, de
heer J H. Blom. „Ik werd 21 jaar gele
den dirigent, en nog steeds liepen die
mannen in een uniform bestaande uit
niet meer dan een pet. Dat kon ik niet
langer zo aanzien. Ver schillende leden
van 't korps hebben bij de burgerij en
bij de toeristen geld losgeklopt en in
1960 liepen we allemaal keurig in 't pak.
Maar daar zat nog wel een probleempje
aan vast. Er moest een keuze gemaakt
worden. De leden wilden - heel statig - in
een effen zwart pak. maar ik was des
tijds weg van die korenblauwe pakken
van de luchtmacht kapel Een twee
kleurig pak was erg modern in die tijd,
de leden voelden er wel iets voor. We
vonden een compromis. We kochten
een zwarfblauwe broek, en een donker
blauw jasje. Het was een prachtig ge
zicht op straat, maar zo gauw we onder
lamplicht stonden veranderde dat
blauw in paars „Was afschuwelijk uit
eindelijk kreeg ik toch m'n zin. Zo'n vijf
jaar geleden werden er prachtige koren-
blauwe jasjes gekocht. We lopen er nu
heel mooi bij, ook de drumband met z'n
kleine berenmutsjes ziet er keurig uit".
J. H. Blom kwam in 1955 bij de fanfare.
Hij mocht op het kleinste saxofoontje
dat ze hadden spelen, „en met een ge
ringe bezetting piepte ik er al snel bo
ven uit" vertelt de direkteur. „Na vier
jaar werd ik benoemd tot dirigent. Ik
ben onmiddellijk dirigent-cursussen
gaan volgen onder leiding van Piet Me-
ver. Ik leerde muziek stukken schrij
ven, en dat ging zelfs zo goed. dat ik het
niet kon laten steeds meer stukken te
componeren. Behalve de gebruikelijke
marsen heb ik ook een Spaans dans
stuk gecomponeerd, de Beguine tres ni-
nas. vernoemd naar m'n drie dochters.
'Schouwse Schetsen' is één van m'n
laatste composities geweest en dit stuk
wordt nu ook al door andere muziekge
zelschappen gespeeld. Het is leuke mu
ziek, niet te moeilijk en het klinkt aar
dig. Maar vergeet niet, ik ben geen com
ponist. Ik ben een onderwijzer, hoofd
van een school, da's m'n beroep. Maar 't
componeren kan ik niet laten Ik zou
nooit willen dat ons korps een paar flut
nummertjes gaat instuderen, dat doet
een boerenkapel maar".
Voor Luctor et Emergo is het mooi mee
genomen dat hun dirigent tevens hoofd
van de lagere school is. Al in de derde
klas leren kinderén een muziekinstru
ment te bespelen. Blom pompt het er al
vroeg in, en als ze wat ouder zijn, hoeft
hij alleen maar de beste muzikantjes uit
te pikken voor z'n korps. In Renesse
liggen ze nog voor 't oprapen terwijl dat
in andere gemeenten een groot pro
bleem is voor de fanfare's. Enthousias
te, jeugdige muzikanten zijn er bijna
niet meer te vinden. „Medewerking van
de muziekscholen krijgen we bijna
niet" zegt Blom. „Hun muzieklessen
zijn op een totaal verkeerd principe ge
baseerd. Jonge mensen krijgen er de
eerste jaren alleen theorieles, da's saai.
da's niet interessant voor jonge men
sen. Ze moeten die kinderen ook met
een een instrument in handen geven
Dan krijgen ze er zin in. dan doen ze
wat. Maar op deze wijze vallen er na een
aantal maanden heel wat kinderen af.
ze houden die droge lessen niet vol. Al
leen kinderen die door hun ouders ge
stuurd worden blijven trouw gaan, ze
De fanfare 'Luctor et Emergo' uit Re
nesse zo'n vijftig jaar geleden.
moeten wel. Zo gaan er heel wat toe
komstige fanfare leden verloren. En zo
gaat dat in heel Nederland. Bij ons op
school krijgen ze meteen een blokfluit
in de handen. Later mogen ze zelf een
instrument uitkiezen, dat werkt prima
zo.
Jeugd
Toch moeten ook wij er constant aan
werken de jeugd te pakken te krijgen,
ook al kan ik ze zo uit de schookbanken
plukken. Na een paar jaar in de fanfare,
houden ze het wel weer voor gezien. Ze
hollen van de ene naar de andere ver
eniging. Maar een muziekvereniging
blijft toch een zeer aparte hobby.
Het grote verschil tussen ons en andere
verenigingen is dat we het samen doen.
Als je thuis niet oefent, gaat niet alleen
je eigen toon achteruit, maar ook de
toon van het hele korps heeft daar on
der te lijden Als er maar één vals speelt,
is het hele korps ontstemd. Daar komt
nog bij dat het niet alleen een hobby
voor jezelf is. je kunt ook iets voor ande
ren betekenen. Zo gaan we minstens
één keer per jaar naar 't ziekenhuis om
een voorstelling te geven, We hebben
een belangrijke sociale functie".
Eens in de week komt Luctor et Emergo
bij elkaar. Jazz-overture's. walsen of
een selectie uit een operette, ze repete
ren ze standvastig. „Het is moeilijk
werk" zegt de dirigent. „Twee uur lang
sta ik geconcentreerd met m'n stokje te
zwaaien, voortdurend af te tikken, want
ik moet ze op hun fouten blijven wijzen.
Maar 't blijft een hobby, dat mag ik
nooit vergeten. Er moet goed geoefend
worden, maar zo'n repetitie moet ook
plezierig blijven"
Zaterdag 14 juni organiseert muziekvereniging Luctor
et Emergo een marconcours op het sportterrein 'De Lao-
ne' in Renesse.
Optredende korpsen zijn:
Miniretten van Majorette- en Showpeleton 'Jong Leven',
Stellendam, Majorettenpeleton 'The Young Stars', Oost
SoubutgMajorettenpeleton 'HOVLevertatisPrimitiae'
Brielle; Drumband 'Con Affezzione', Kwadendamme;
Drumband 'St Caecillis'. 's-Heerenhoek; Majorettenpe
leton 'Schoonenburg', Oost-Souburg: Majorettenpele
ton 'Apollo', Sluis: Majorettenpeleton 'De Vliegende Hol
lander', Temeuzen; Drumband Fanfare 'Alem', Alem
(GLD): Drumband Muziekvereniging 'De Echo', Wilhel-
minadorp, Drumband De Volharding', Zaamslag;
Drumband 'Luctor el Emergo'. Renesse: Drumband
'Nooit Gedacht', AlmkerkDrumband 'Harmonie', Oost
burg: Drumband 'Euphonia'. Goes: Drumband Chr Mu
ziekvereniging 'Wilhelmina', Eindhoven.
^tentoonstelling 'Muziek op Schouwen-Duiveland'. Oude foto's bekijken.
Dirigent J. H. Blom: 't Componeren kan ik niet laten".
Ze zijn altijd van de partij. Geen feest zullen ze missen. Of het nou een optocht, staa of koningin
nedag is, de fanfare van Renesse is aanwezig. Toeterend en trommelend komen ze voorbij in hun
donkerblauw broeken en 'korenblauwe jasjes. Dat doen ze al jaren. Vijf-en zeventig jaar om
precies te zijn. Reden genoeg om zelf een feestje te bouwen. Een jubileumviering voor 'Luctor et
Emergo'.
Afgelopen zaterdag hield 'Luctor et Emergo' een receptie in het dorpshuis van Renesse. Ook
hadden zij ter gelegenheid van dit jubileum een tentoonstelling opgezet onder het motto: 'Muziek
tste op Schouwen-Duiveland'. Iedere muziekvereniging - of reeds verdwenen muziekkorpsen - was
«w vertegenwoordigd door middel van uniformen, oude foto's programma's en instrumenten.
eldp Voor Ujuni staat er nog een evenement
le 15 op 't programma; ma rs- drumshow en
majorette wedstrijden. Dit concours ls.
ook vanwege het feest, door Luctor et
ir (-iEmergo georganiseerd in samenwer
king met de KNF (koningklijke Neder
landse Federatie van Muziekverenigin
gen!
„Wehebben een ongekend groot aantal
deelnemers dit jaar. Het maximum
aantal zelfs" vertelt tambour-maitre
Adri Padmos. „Vorig jaar is een con
cours door het KNF afgelast vanwege
te weinig deelnemers, maar dit jaar is
helanimo voor onze wedstrijden gewel
dig. We hebben 23 inschrijvingen bin
nengekregen. meer groepen kunnen er
igewoon niet bij".
Drie kwart eeuw muziek. Hoe krijgen ze
hetvoorelkaar. Zeker in een tijd waarin
veel fanfare's verdwij nen of op het rand
de afgrond staan. Maar Luctor et
Emergo blijft worstelen en ontkomen.
[jj.: Joch blijft het ook voor ons moeilijk
een muziekvereniging draaiende te
houden" vertelt dirigent J. H Blom.
„Zeker in een recreatie-gemeente als
Renesse. We hebben vrij veel midden
standers in 't korps en in die drukke
zomermaanden is het voor hen niet ge
makkelijk een avond vrij te maken om
jte repeteren. Ook onze jeugdige leden
nu met hun vakantie baantjes.
De repetitie-avonden komen in 't ge
drang. We zullen hen moeten missen in
de komende maanden. Vandaar dat we
voor het eerst in ons 75-jarig bestaan
een zomer-stop moeten instellen Een
rustperiode van vier weken, omdat we
eenvoudigweg in die periode de mensen
niet te pakken kunnen krijgen. We kun
nen ook niet met te weinig mensen de
straat op gaan. Dat werkt negatief op
de stemming in 't korps. Ze gaan mop
peren op de wegblijvers, en da's juist zo
funest voor de sfeer. Die moet goed blij
ven, Dat vind ik één van de moeilijkste
taken van een dirigent. Ook ik ben
soms teleurgesteld omdat er veel leden
afwezig zijn, maar ik mag dat als diri
gent nooit laten merken. Daarom zeg ik
altijd maar - ook tegen onze tamboer-
maitre van de drumband - als wij als
leidinggevende figuren geen dikke huid
hadden, konden we beter postzegel
gaan verzamelen"!
eigen drumband
Sinds 1963 heeft Luctor et Emergo on
der leiding van Adri Padmos een eigen
drumband. Met veel succes hebben zij
de laatste jaren aan verschillende con
coursen deel genomen en Adri is zelfs
een keer uitgeroepen tot de beste tam-
boer-maitre van 't concour, „Ik ben als
klein jochie op een trommel gaan spe
len in 't korps. Later, in militaire
dienst, werd ik bij 't tamboer en trom-
pettenkorps ingedeeld. Daar heb ik ei
genlijk pas goed leren trommelen".
vertelt Adri. „Ik kwam terug in Renesse
en kon meteen tamboer-maitre worden
van een inmiddels volwassen geworden
Luctor et Emergo. We leiden nog steeds
onze eigen mensen op. Iemand een
trommel leren spelen is de eerste weken
saai werk. Pas later, als ze de basis on
der de knie hebbben, wordt het voor de
jeugd Interessant. En als het dan zover
is, als ze een beetje kunnen trommen,
dan zijn ze plotseling verdwenen. Ze
gaan studeren in een stad. of zoeken
gewoon een andere hobby. Dat Is een
groot verschil met vroeger. Toen had
den we niets. Maar nu moeten de kinde
ren gaan paardrijden, tennissen of zei
len. En dat valt moeüijk met een mu
ziekvereniging te combineren. Ze ko
men en ze gaan, het lijkt hier soms net
een duiventil".
Toch kende men jaren geleden ook al
dit probleem. Er was nog weinig vertier
in Renesse, maar ze hadden wel een
bloeiende toneelvereniging. Wanneer
ze, een dag na een toneelvoorstelling,
met de muziek gingen oefenen, zaten
verschillende leden nog beneveld, 'kat
terig' achter hun muziekinstrument.
En dat kon natuurlijk niet. In één van
Tamboer-maitre Adri Padmos. „Het lijkt soms net een dui
ventil".
