MIDDENSTAND onderzoek moet winkeliers axel weer op juiste spoor zetten Redactie en administratie Temeuzen, Nieuwstraat 22, tel. 01150-94457. VRIJDAG 1 FEBRUARI 1980 Hulst. Steenstraat 6, tel. 01140-14058. ZeeuwsehVlaan de ren Extra Een van de leegstaande winkels in Axel. Axel is er inmiddels alweer enigszins mee vertrouwd geraakt. De kale winkelpuien met de soms wit geverfde etalages vallen in het straatbeeld al niet meer zo op. Vaste klanten van verdwenen winkels hebben zich verzoend met die nieuwe winkelier, zijn gewend geraakt aan andere merkar tikelen. Kortom: de consument ging weer over tot de orde van de dag. Wat blijft zijn de feiten: Axel verloor in enkele maanden tijd zeven winkels; twee maken nu de laatste dagen vol. Het 'slagveld' beperkt zich niet tot één of twee branches. Vrijwel in elke sector moet een winkelier het hoofd in de schoot leggen: de levensmiddelenzaken Edah en Albert Heijn, een kledingzaak, een kapper.... De teloorgang van de winkels verliep plaatselijk niet geruisloos. Discussies in de huiskamers, de winkels, op ge meentelijk niveau. Vaak kwamen die disputen niet verder dan enkel het sig naleren van de winkelsluitingen. Oor zaken, oplossingen werden vooralsnog niet genoemd. Intussen is de storm weer wat geluwd. Niet op gemeentelijk niveau echter: daar wordt in de com missie voor het midden- en kleinbedrijf druk over het wel en wee van de mid denstand gedelibereerd. Een citaat uit het onderzoek 'Draag vlak winkelvoorzieningen Zeeuwsch- Vlaanderen', dat het Economisch Tech nologisch Instituut voor Zeeland (ETI) in 1978 vervaardigde in opdracht van de Kamer van Koophandel voor Zeeuw- sch-Vlaanderen: 'De inzet van indivi duele ondernemers, middenstandsor ganisaties. Kamer van Koophandel, lo cale, provinciale en nationale overheid is nodig om de ontvangststructuur van de Zeeuws-Vlaamse koopcentra op een hoog peil te houden'. Heeft tegen dat ücht bezien Axel dan gefaald waar plaatsen als bijvoorbeeld Hulst en Temeuzen zijn geslaagd? Juist in die plaatsen - beide op vrijwel een steenworp afstand van Axel - schijnt het midden- en kleinbedrijf goede tij den te beleven. „Nee", zegt het bestuur van de winkeliersvereniging stichting Streekcentrum Axel gedecideerd, „de terugloop in het winkelbestand is niet te wijten aan de winkelier, noch aan de service. Het Axelse midden-en kleinbe drijf doet niet onder voor dat in Hulst of Temeuzen. In sommige gevallen zijn wij zelfs beter gesorteerd". En dan komt het verhaal over die man, die in Hulst twee meter kippegaas wilde kopen. Hij slaagde niet, het ging daar alleen per rol. In Axel lukte de aankoop wel. „En dat noemen wij service". De uitspraken worden gestaafd aan datzelfde onderzoek van de Kamer van Koophandel uit 1978. Een enquête on der het Belgische kooppubiiek in Axel, Hulst en Sluis wees de Axelse midden stand qua service als de betere aan. Vergrijzing Niet de middenstand dus. Ligt de oor zaak dan in de zoveel besproken ver grijzing van de Axelse bevolking? In de laatstelijk gehouden begrotingsver gadering werd dat vergrijzingsproces nog maar 'ns luide aan de kaak gesteld. Opmerkingen als: 'Als we doorgaan met het huidige beleid is Axel op de kortst mogelijke termijn een dode stad' en 'De positie van Axel in de regio wordt sterk gedrukt'. Bij dat soort discussies komt vaak - vooral bij de al wat oudere.en autochto ne Axelaar - wrevel op tegen buurge meente Temeuzen. 'Axel is door Ter- helemaal leeggestolen'. Steek houdend, of een uitvloeisel van de vroe gere (concurrentie)strijd tussen beide gemeenten? In dat laatste geval speelt afgunst misschien een rol. Temeuzen immers, is Axel ver over de kop ge groeid In elk geval gelooft de stichting Streek centrum Axel niet (meer) aan de vergrij zing. „Dat hebben we al achter de rug. Dat was een proces uit de jaren zeven tig. Het nadeel is echter, dat al die op merkingen over de vergrijzing veel ne gatieve publiciteit heeft gebracht". Het bestuur kijkt veel meer naar de terug loop van het inwonertal. „Axel was vo rig jaar de enige gemeente in Zeeuwsch- Vlaanderen, waarvan de bevolking ver minderde. Het inwonertal loopt trou wens al jaren terug". De vinger wordt dan toch op een zere plek gelegd: de laatste jaren is er in Axel nauwelijks nog gebouwd; een huis vinden in Axel was vrijwel onmogelijk. Derhalve heeft de stichting Streekcentrum nu de hoop gevestigd op het nieuwe uitbreidings plan Noordpolder. „Die uitbreiding had veel eerder moeten komen. De econo mische sterke categorie kon niét in Axel terecht. Axel is zuiver een woonge- meente, alleen waren er geen woningen. De vraag kon niet worden gehonoreerd. Jonggetrouwden vertrokken". „De gemeente Axel heeft Jarenlang de plank misgeslagen. Goed. Axel was dan wel een artikel 12 gemeente, maar al leen maar zuinig zijn, getuigt niet van een toekomstvisie. We hebben er nu de Een leegstaande kapperszaak in Axel. gevolgen van. Gelukkig komt er nu weer beweging in de bouwactiviteiten. Maar het is nog niet genoeg. Er moet verder worden gewerkt nu het plan Noordpolder in ontwikkeling is. Voor dat uitbreidingsplan gereed is, moet er weer een nieuw terrein klaarliggen". Verwevenheid Ondanks de terugloop van de bevol king zit Axel met een omvangrijk win kelareaal. dat is gebaseerd op zo'n 25,000 Inwoners. De kem Axel heeft er momenteel zo'n 8500. Bij die vergelij king mag echter niet worden vergeten, dat de Axelse middenstand voor een deel afhankelijk is van het Belgische kooppubiiek. Citaat uit het onderzoek van de Kamer van Koophandel: 'Er is een sterke invloed van bijzondere ko perscategorieën, met name van de Bel gen en van de toeristen' en 'Tussen Zeeuwsch-Vlaanderen en het aangren zende Belgische grensgebied bestaat een vrij grote verwevenheid'. Toch heelt niet elke winkelier voordeel van de Belgische koper. De stichting Streekcentrum: 'De ene winkelier is voor zeventig of tachtig procent op de Belgen aangewezen. De andere winke lier is niet of nauwelijks afhankelijk' Het onderzoek van de Kamer van Koophandel bevestigt dat: 'Afhanke lijk van assortiment, ligging van de win kel zijn er grote verschillen met betrek king tot het nadeel van de Belgische aankopen in de totale omzet. Voor som mige centrumwinkels in Hulst en Axel zal het Belgische aandeel niet meer dan tien of vijftien procent zijn: voor andere meer dan vijftig procent' Nog steeds geen echt aanwijsbare oor zaken van de terugloop in het winkel bestand. „Een oorzaak is op dit mo ment dan ook erg moeilijk aan te ge ven", zegt het bestuur van de stichting Streekcentrum. „Je kunt je nergens aan vastklampen. Er zijn geen gege Het bestuur van de Stichting Streekcentrum te Axel. vens". Juist daarom is de stichting zeer fervent voorstander van een distribu tie planologisch onderzoek (DPO). „Daar is een duidelijk gebrek aan. Een DPO is van essentieel belang. Dan pas kan zowel gemeente als middenstand op de próblemen inspelen". „Kijkje ergens vestigen blijft altijd een gok. Een winkelier kan ook niet aan kloppen bij de gemeente, die weten het ook niet. Een DPO geeft de behoefte aan. De gemeente moet daar natuurlijk wel aan meewerken. De middenstand is in Axel de grootste werkgever. Ook voor de arbeidsplaatsen is een DPO be langrijk. En bovendien: een dergelijk onderzoek is in vrijwel elke gemeente tegenwoordig een behoefte. Wat wij wil len is niets bijzonders" Overigens zijn inmiddels de eerste stap pen op weg naar een DPO gezet. De Axelse commissie voor het midden- en kleinbedrijf heeft zich positief over het winkelonderzoek uitgelaten. In de com missievergadering zei stichtingsvoor zitter W. Dieleman: „We weten wel wat er in Axel gebeurt, maar niet waarom. Het winkelonderzoek kan een leidraad zijn voor ondernemers die zich in Axel willen vestigen De kosten van de DPO zullen zo'n anderhalve ton bedragen. Een deel daarvan zal door de midden stand zelf opgebracht moeten worden. Samenspraak Deze week werd de stichting Streek centrum Axel in de drang naar een DPO gesteund door PvdA-kamerlid N'ora Salomons. Zij vond een winkel onderzoek een manier om zo min moge lijk slachtoffers te maken onder het winkeliersbestand. Maar daarnaast wees zij expliciet ook op de taak van de gemeentelijke overheid: die moet zich ook inzetten voor het wel en wee van de middenstand. Derhalve dienen middenstand en ge meente de problemen hand in hand te lijf te gaan. De stichting Streekcentrum onderkent dat al: „Er is een groot ge brek aan samenspraak tussen winke liers. gemeente en ook politie". Hoe staat het inmiddels met de bereidheid van de gemeente'' Wethouder J van Schaik meende onlangs nog, dat de middenstand In Axel er nauwelijks nog voor de Axelaars is, dat met name op de zaterdagse marktdagen de Axelaars uitwijken naar andere plaatsen. Een basis voor samenwerking? Peter Oggel, Foto's: Camile Schelstraetc

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1980 | | pagina 39