Jan Hoekstra
MIJN WERK IS
MIJN HOBBY
PZC WJTk ZEEUWSCH-VLAANDEREN 3
werkzaamheden door loopt Jan Hoekstra even naar
ad van zijn kamer in het Middelburgse Abdijcom-
t0;a ülide kalender van het spijkertje. Een kalender waar
wijzende gedeelte is afgehaald. Wat overbleef na
een fraaie wisselkalender met werken van
Hoekstra vindt dat het tijd is om weer eens een
luktie van de meesterwerken van Hals voor te
tall op 'Regents of the old men's alms house'. Een
letTc
tór Jan Hoekstra, 58
if. schilderij niet be-
om tijdelijk een ge-
imtrwand op te sieren,
willekeurige keuze
iHoekstra. Snel keert
lu terug om via de
fk te voeren. „Af en
ixkalender eens", zegt
ire verklaring
icgenisde 'dag met
pnen In zijn bun-
Oostburgse 't Schutte-
vrouw ten afscheid
lodktjkt in de werkhoek
mee. „Ik probeer
Hoekstra zich tot zijn
"over het tijdstip van
UT
Kbting veerboot. „Nee.
over de pont", zou hij
li Eten varen volgens hem
roaen dan de in meer
:htige Westerschel-
boot
uluit hij netjes aan in
Van het voorrangs-
gedeputeerde-vloot-
tt hij zeer zelden ge-
«chl hü gewoon zijn
5 auto's die staat te
Et Breskens m Vüs-
a De boot oprijden,
a mee de zijgang in.
kent zijn auto en
Kt middendek door
istopeloton Zodat ae
een der eersten in
Je weg op kan Even
'in met het dekperso-
»t. Dan naar boven,
f De kapitein blijkt al
Jat Hoekstra naar de
Kapitein Stapel ant-
idopde vraag van de
'Je wije vaargeul' van
%boten een goede zaak
is. Een brief die In de stuurhut aanwezig
is vormt aanleiding voor een korte ge-
dachtènwisseling. „Mag de boot zo be
laden worden dat de passagiers ter
nauwernood uit hun auto komen?" Het
mag volgens het voorschrift kennelijk
niet..Maar ik kan je verzekeren dat er
zeer veel mensen zijn die er de voorkeur
aan geven dat de boot propvol wordt
geladen. Anders moeten ze langer
wachten", is de vaste overtuiging van
gedeputeerde Hoekstra, Andere klach
ten die vlootvoogd Hoekstra wel eens
bereiken betreffen het vroegtijdig laten
oprijden van auto's op het veerplein. De
motor draait langer dan nodig is: ener
gie verspillen, milieubederven. „Het
blijkt dat het echt een praktische reden
heeft Als we de auto's vast laten oprij
den dan zie je nog vlug chauffeurs rich
ting voertuig komen Doe je het niet op
deze manier dan loopt het laden van de
boot aanzienlyke vertraging op".
Voordat Hoekstra in Middelburg de
kans krijgt om naar zijn eigen kamer te
gaan (214. lid van gedeputeerde staten
J Hoekstra staat er op het bordje ver
meld wordt hij al tot de plicht geroepen
omdat een groep buitenlandse gasten
(waarhy 's avonds nog bij betrokken zal
zyn) staat te wachten op de gids.
Hoekstra regelt het en gaat dan naar
binnen.
Stokpaardje
Een stapeltje post ligt op zijn bureau.
Een kamer in bruine, zwarte en beige
kleuren. De deur is WD-blauw. Een
draadmodel van de provincie Zeeland
siert een lange wand. Een eigen idee.
blijkt uit het antwoord op een vraag in
die richting, omdat Hoekstra dit speel
se idee liever zag dan de ambtelijke
topografische kaart van Zeeland. De
bootverbindingen zijn met gele kop-
spelden aangegeven. Een stokpaardje
van Hoekstra, die bootverbindingen.
schilderij gemaakt door Hals, na 1660, toen hij zelf in armoedige
omstandigheden in het oude mannenhuis in Haarlem terecht
kwam. Een schilderij ook waarvan critici zeggen dat het een
geniale synthese is van Hals' gerijpte levensvisie. Een wérk van
Hals, aldus de critici, waarin hij er in slaagde om de werkelijk
heid zonder dramatisering en versiering om te vormen tot een
werkelijkheid zoals hij die zag.
Hals kreeg voor dit werk een kleine toelage van het Haarlemse
stadsbestuur.
..Als je dan hoort dat er gezegd wordt
dat op de mensen van de PSD roof
bouw wordt gepleegd, dan neem ik dat
goed op mijn affront". Hoekstra ge
bruikt de Cadzandse uitdrukking met
graagte. Regelmatig doet hij dat: van
die typische streekgebonden uitdruk
kingen die 'Middelburg' niet snapt. Hij
heeft er plezier in en wil er de waarde
van de streektaal mee aangeven.
Hoekstra belt om koffie. Mevrouw Van
de Bulcke brengt de dampende koppen
binnen. De gedeputeerde benadert
haar erg vriendelijk. Het blijkt in de
loop van de dag dat hij die vriendelijk
heid voor iedereen over heeft. Hef komt
bijna weldadig over: een warm woord
en vriendelijke interesse voor iedereen
die hij die dag ontmoet. Het past in zyn
portefeuille van personeelszaken die hij
als gedeputeerde moet beheren. Pro
bleempjes en problemen van wie dan
ook in het provinciale apparaat pro
beert Hoekstra persoonlijk te benade
ren. Even belt hij een jarige onder de
ambtenaren om hem te feliciteren
Met vreugde constateert hij dat een
vergadering van de bouwcommissie,
waarvan hij voorzitter is. uitgesteld is
In de vrijgekomen tijd laat Hoekstra
enkele ambtenaren by zich komen
Ambtenaar Carol ontraadt aan de ge
deputeerde om naar een bepaalde bij
eenkomst toe te gaan. „Zonde van uw
tijd hoor", meent Carol. Hoekstra volgt
het advies op. Met eerste waarnemend
griffier J. Wagenvoort (die twee kennen
elkaar al langer) maakt hy een afspraak
om samen het West-Zeeuws-Vlaamse
dialecttoneeistuk Café centraal' te
gaan bekijken Daarna nog even de
twee zaken doornemen van de derde
kamer van gedeputeerde staten. Deze
kamer zal zich straks in de eerste com
missiekamer buigen over twee be-
roepzaken in verband met admini
stratieve geschillen Eén van de zaken
is een Oostburgse „Een nadeel dat ik
zelf die situatie ken. Hoewel ik er nu wel
al in slaag om afstand te nemen en de
zaken die ik ken en die toch buiten
schot moeten blijven verdring. In dat
verband ben ik voor grotere gemeentes
het bevordert de zakelijkheid naar de
inwoners",
Het stapeltje post bevat een verzoek of
de heer Hoekstra mevrouw Charlotte
van Hoorn-Visser (PvdA-statenlid) wil
bellen. Hoekstra besluit om het onmid-
dellyk te doen. want drie dagen vakan
tie staan voor de deur Mevrouw Van
Hoorn blijkt met de gedeputeerde een
verschil van mening te hebben over een
persbericht dat over het georganiseerd
overleg door de gedeputeerde is ver
strekt. „Schrijf een brief met je opmer-
dagelijkse
kost
kmgen Ik begrijp dat het jou niet om
punten en komma's gaat. Ja. ik heb
respect voor iemand die deze zaken kri
tisch leest", praat hij in de telefoon.
Mevrouw Van Hoorn blijkt tevre
dengesteld: haar brief komt in het ver
slag van de volgende vergadering te
staan en dan is vastgelegd wat haar be
zwaren waren De glazenwasser ver
schijnt voor het raam van de kamer van
Hoekstra (twee trappen op. eerste deur
rechtsi. Hoekstra zit er met zijn rug
naar toe en merkt het verschijnen van
de ladder niet eens op Leest verder,
telefoneert
Nu gedeputeerde ('In België kijken ze
er veel meer tegen op. Daar hebben ze
het steeds over meneer d'n depute'), in
1940 begonnen als import Zeeuw als
volontair. Werkte zich op tot comp
tabele van de gemeente Oostburg. Het
NOVEMBER 1979
feit dat bij al op zesweekse leeftijd
naar West-Zeeuwseb-Vlaanderen
kwam maakt dat Hoekstra een getogen
en bijna geboren Zeeuws-Vlaming is.
„Ik ben niet vergeten dat ik zelf amb
tenaar geweest ben. Ik probeer hun
taal te blijven spreken". Hoekstra
moet dan wel meertalig zijn. Want eer
der die dag heeft hij opgemerkt dat hij
steeds meer de politieke taal gaat ge
bruiken. „1001 slagen om de arm, weet
je wel".
De bode komt waarschuwen dat het
tijd is om naar de commissiekamer te
gaan. in verband met de beroepszaken
Hoekstra zit uiterst links naast collega
mr J Boersma. In het midden voorzit
ter dr C. Boertien. daarnaast mr J
Douwes en de heer P. Boone 't Oost
burgse geval dient eerst. Hoekstra leest
mee met Boersma. die de rechterhand
voör het voorhoofd houdt. Tydens het
latere beraad (achter gesloten deuren)
krygt Hoekstra, naar hy zegtsteun van
zyn ambtsgenoot Dan een Wester-
schouwens geval Hoekstra lijkt aan
dachtiger te luisteren „Dat klopt",
geeft hij later toe „Je kent er minder
zaken omheen dan in dat Oostburgse
Voorlichting
Om 11.17 uur is hel besloten beraad
klaar. Hoekstra koert terug in zijn ka
mer waar 'Het beste boek voor de weg'
staal opgesteld naast het 'Handboek
provineiereeht' en waar de begrotin
gen vanaf 1973 op een stapeltje liggen.
Die van 1979 ligt ondersteboven maar
dat heeft niets met de actualiteit te
maken lieht de gedeputeerde toe. Hij
praat met weloverwogen woordkeus
over de voorlichting, ook een deel van
zijn portefeuille. „Die voorlichting is
er een beetje aangeplakt. We moesten
ook nog aan voorlichting doen". In
middels is hij trots op de wijze waarop
de provinciale voorlichting zijn taak
kan uitvoeren, mede door de grote
hoeveelheid materiaal die er blijkt te
zijn.
Weer telefoongesprekken, die allamaal
via de centrale lopen. „Je bent als ge
deputeerde enorm afgeschermd Wat.
niet wil zeggen dat je afstand tot de
mensen groot is. Persoonlijk houd ik
hejemaal niet van die afstand"
Na anderhalf Jaar gedeputeerde zijn
concludeert Hoekstra dat hy het werk
graag doet. „Ik zou het nog veel beter
willen kunnen. Maar eigenlijk zou je een
schaap met vijf poten moeten zijn
Een ambtenaar komt binnen om een
strategie te bespreken: „Deemoedig
opstellen", wordt er besloten om zo het
optimale te bereiken. Hoekstra ver
dwijnt enkele uren uit het beeld. Samen
met zijn collega's trekt hy zich terug
voorde vergadering van het college van
gedeputeerde staten Een vergadering
die erg lang duurt, omdat er allerlei
antwoorden moeten worden gefor
muleerd op lastige vr3gen van staten
leden „Een ramptoestand". vindt
Hoekstra van deze lange vergadering.
Liever spreekt hij van tevoren een vaste
vergadertijd af. Dan gaat het volgens
hem vlugger Eindeloos geleuter wordt
op die manier uitgebannen
Gezelschap
Uiteindelijk loopt Hoekstra uit de ver
gadering van gs weg omdat hij een ge
zelschap buitenlanders moet ontvan
gen in de voorzaal van de statenzaal.
Hoekstra spreekt de gasten in het
Frans (af en toe struikelend over onge
bruikelijke opeenvolgingen van let
ters) toe. Eerbiedig is iedereen opge
staan toen Hoekstra begon te spreken.
Na de borrel gaat het richting
'Schouwburg' waar een maaltijd
wordt gebruikt.
Aan het hoofd van de tafel zit Hoekstra,
naast hem de heer Manheim (leider van
de excursie van buitenlanders) en
rechts van Hoekstra de heer Den Her
tog. Deze laatste treedt op als tolk waar
de kennis van de Franse taal van de
gedeputeerde tekort schiet. Een laatste
afscheidswoord wordt (weer in het
Frans) in elkaar gedraaid. De heer
Manheim antwoord uitvoerig.
Hoekstra kijkt even wat bedrukt In
gedachten ziet hij zich al de boot mis
sen die er voor kan zorgen dat hij om
half elf thuis is. Net op tijd stopt de heer
Manheim Hoekstra vindt nog de tijd
om iedereen een afscheidshand te ge
ven.
Richting boot. Toch weer wat opgekik
kerd na de vergadering met gs ..Ja. ik
begon het goed te merken dat wezolang
bezig waren", gaf hij grif toe De dage
lijkse confrontatie met de Wester-
scheldeveren is ook nu weer onvermij
delijk voor Hoekstra, die in gedachten
met de dubbeldekkers bezig is. Politi
cus Jan Hoekstra is erin geslaagd om
althans zijn vrouw niet teleur te stellen
„Ik probeer half elf', had hij gezegd. En
het lukte.
Jan Hoekstra. 58 jaar jong. meent dat
hij nog steeds bijleert. Na deze periode
nog een periode als gedeputeerde en
bet zit er voor hem als 'werker' op. De
kalender met reprodukties van Frans
Hals zal inmiddels nog vele malen ge
wisseld zijn. Het oude mannenhuis is
intussen afgeschaft. Op 80-jarige leef
tijd maakte Hals nog een meesterwerk,
terwijl hij al 'met pensioen' was. Zijn
werk was zijn bobby En bij gedepu
teerde Hoekstra krijg je ook die in
druk. AI heeft hij intussen ook al de
minder plezierige kanten van zijn
werk (urenlange bijeenkomsten en
vaak buitensbuis eten) leren ontdek
ken. Hij eet net zo lief thuis preiprol....
