Ue favoriet ging heen; supportster bleef Joekel 'in arrest' ZUSSEN EN SCHOONZUSSEN VORMEN VOETBALTEAM 20 OKTOBER 1979 PZC/ provincie/kunst 13 forse boeket bloemen heeft in de huiskamer van die Steenbergse familie een ereplaats kregen. Mevrouw Jo Schillemans, bijna vijftig, raakt nog weer even aangedaan als ze terug- aifct aan het moment toen ze die bloemen kreeg. Dat was zondag in het Rotterdamse sportpaleis De afscheidsbloemen die Keetie van Oosten ontving bij de afsluiting van haar wieier- waren voor Jo Schillemans, veertien jaar lang trouw supportster van de Zeeuwse. Met graande ogen nam Jo de bloemen aan. De favoriete ging heen, de supportster bleef achter. Schillemans kan er nog niet uit dat zij zomaar die laatste kreeg. Want daar in het ^paleis waren toch ook Keeties man en zusjes en andere verwanten en bekenden. ..Ik al zo mooi dat ik de eerste kreeg, toen mijn zoon die ook het eerst won. Maar nu die vïtebloemen van een kampioen. Ik rilde over ro'n hele lichaam toen Kee tie mij die bloemen gaf. En op hetzelf de moment dacht ik terug aan al die laren. Kind. dacht ik. wat heb jij ge presteerd! Je werk. je gezin en dan ook nog de sport. Daar heb ik levensgrote bewondering voor. Ik heb het van de week verschillende keren in mezelf ge zegd toen ik die bloemen weer zag staan: Keetie, kind toch! Jammer dat |e stopt Want er valt met jou heel wat weg bij de damessport". iGeen stuiver „Kijk. stijl heeft Keetie voor geen stuiver. Je moet bijvoorbeeld eens Anne Riemersma op de baan zien hangen Dat scheelt dag en nacht. Maar Keetie kon zo knokken. Ik zie graag strijd. En dat leverde Keetie te allen tijde. Toch bleef ze een nederig meisje. Ze werd kampioen, maar ging er niet van naast haar schoenen lopen Ze bleef Keetie. Dat kan ik zo waarde ren in haar" Jo Schillemans heeft Keetie altijd op gepaste afstand gevolgd. „Ik weet het kind niet eens te wonen. Maar dat is niet nodig om een goed supportster te zijn Belangrijker is dat zij voor mij al tijd nummer een was. In goede en minder goede tijden Als je goed rijdt zijn er supporters genoeg Maar je moet er ook. nee juist dan moet je er wezen, wanneer er de downs' zijn" Mevrouw Schillemans kan hon derduit 'vertellen over de wedstrij den. die ze volgde vanaf de kant. Om zowel haar eigen fietsende zoon Jac kie te kunnen aanmoedigen en met een ook de activiteiten van Keetie op de voet te kunnen volgen, vroeg ze haar zoon om zich in te schrijven op plaatsen waar ook Keetie zou rijden. En wanneer ze dan eens om een of an dere reden verstek moest laten gaan was ze er wel als de kippen bij om de uitslag van een koers van Keetie te vernemen. Zo bleef ze toch bij. Pratend over Keetie s carrière haalt Jo Schillemans het verhaal op van die wereldkampioenschappen in Wem hout. waar het stil bleef toen Keetie in' een koetsje arriveerde Jo meldt: „Ik zei tegen mijn man moet je daar kij ken. Niemand kan z'n klauwen op el kaar gooien Toen ben ik gaan klap pen En toen pas werd iedereen wak ker. En Keetie knikte naar mij alsof ze wilde zeggen: dank je Die blik van verstandhouding was er ook bij het af scheid afgelopen zondag ..We keken elkaar aan En dat schreef al boekde len zegt Jo. voor wie ook woorden overbodig waren toen zij daags voor het afscheid van Keetie haar een vaasje aanbood met daarop deze twee woorden 'thank you Zoon Jackie Schillemans kreeg on langs een shirt van Keetie. „Maar ik denk dat ik er blijer mee ben dan hij", meldt moeder Jo. Dat shirt gooi ik na tuurlijk nooit weg ook al komt Jackie er een keer mee te vallen en is het misschien helemaal kapot. Dat shirt is een aandenken aan een bele fijne sportvrouw. Zo een krijgen we er nooit meer!". H„ ?t wemelt in die Biggekerkse fa milie Jakobsen Van de voetballief hebbers. En het zijn geen kijkers, maar doeners. Eerst waren het de broers en zwagers die de koppen bij elkaar staken en een familie elftal vormden. Nu hebben de dames dat voorbeeld gevolgd. Ook zij hebben een voetalteam. Het plan was destijds door de mannen met hoongelacht begroet „Dat redden lullie nooit" hadden ze uitgeroepen Voor de dames was die uitdagende houding een extra st imulans om er se rieus werk van te maken Aan de con ditie hoefde het niet te liggen, want de zussen en schoonzussen houden de spieren soepel via hun lidmaatschap pen van trim- en gymnastiekclub én tafeltennisvereniging Het familie voetbalteam uit Blggeker- ke besaat uit Nel Jakobsen-Huibregt- se. Rina Jakobsen-Huibregtse, Jannie Jakobsen-Kpjger. Anneke Huibregt- se-Jakobsen Jopie Konraad-Jakob- sen. Tannie van Bekkum-Jakobsen, Koos van Rooyen-Jakobsen. Bctsie Stroo-Jakobsen. Magda Jakobsen en Ineke Jakobsen-Peper Dezer dagen debuteerde een jongedame Jakobsen: de twaalfjarige Linda, dochter van Nel. Op zondagmorgen kan men ze bezig zien: op het trapveldje bij de molen van Biggekerke. Er wordt clan Veel geschreeuwd, maar daarnaast ook hard gewerkt. De dames zeggen het zelf- „De Jakobsvrouwen zijn behoor lijk fanatiek". JAC0UES CATS De zeven jaar oude Joekel, een hond van een onduidelijk ras, bevindt zich 'in arrest'. De Vlissingse politie haal de de hond dezer dagen uit een flat, waar de hond langdurig zijn een zaamheid had uitgeblaft. Gevanke lijk werd het beest meegevoerd naar het dierenasiel, waar Joekel nu wacht op het moment waarop er ter recht bank in Middelburg over zijn lol wordt beslist. Blaffende honden kunnen een boel na righeid veroorzaken. Met name op momenten waarop een mens poogt het moede hoofd te rusten te leggen. En kele gezinnen konden er gewoon niet van slapen Daarop is de politie de flat van de eigenaresse binnen gegaan om Joekel mee te nemen. En daarmee zoals dat officieel heet. beslag op de hond te leggen. In het dierenasiel blaft de hond nu hardnekkig verder Maar in de flat kunnen ze tenminste weer rustig slapen. Volgens hoofdofficier van justitie mr Hage hoeven de hondebezittersuithet politie optreden in Vlissingen niet het benauwde gevoel over te houden, dat hen een soortgelijke ontwikkeling bo ven het hoofd hangt wanneer hun huisdier zich niet koest houdt. Dit ge val staat geheel op zichzelf. „Je moet", stelt mr. Hage „in de samenleving van elkaar wat kunnen tolereren. Maar er zijn natuurlijk grenzen. In dit geval is de situatie gruwelijk de pand uit gere zen" De eigenaresse van het beest heeft inmiddels al heel wat traantjes gela ten. Na zeven vriendschap laat zo'n plotseling vertrek wel een leegte ach ter. De eigenaresse wil ook liever niet de confrontatie aan met de hond, dus daarom heeft ze zich nog niet in het dierenasiel laten zien. Wanneer de of ficier van justitie haar volgende week mogelijk zal vragen of zij afstand wil doen van de hond, zal ze waarschijn lijk ja zeggen. Want dat is voor haar ook heel duidelijk: die overlast kan niet. Aan de andere kant zou de eige naresse niet weten hoe ze zo'n situatie in de toekomst zou kunnen voorko men. „Ik heb", vertelt ze. „wel eens gehoord dat er mensen waren die wat aan de stembanden van zo'n hond hadden la ten doen. Maar dat vind ik wel zo zielig. Zo'n ingreep is ook niet natuurlijk. Ik ben wel erg aan Joekel gehecht, maar als het zo zou moeten doe ik er liever afstand van" Volgens hoofdinspecteur Schuller van dc gemeente politie in Vlissingen komt het wel vakerwoor. dat de wets- diènaren er bij worden gehaald omdat honden, die door hun werkende bazen en bazinnen alleen thuis worden ach tergelaten. in hun eenzaamheid nogal wat stampij maken. Het maakt daar bij wel verschil of die overlast overdag ofs nachts wordt veroorzaakt: De poli tie gaat dat de betrokkenen vertellen dat anderen, terwijl de hondebezitters op het werk zijn of elders, last hebben van dat huisdier Zo'n gesprek wil in een groot aantal gevallen wel helpen eslag bond op nachtelijk geblaf VLISSINGEN-De gemeevtepolüte singen he Volgens de heer Schuller zou men ech ter best eens wat meer in een sfeer van onderling overleg dit soort zaken kun nen doorpraten in plaats van maar meteen al naar de politie te stappen. Datzelfde geldt ook wanneer er ge luidsoverlast wordt veroorzaakt door boog opgedraaide stereo installaties. Nog onlangs moest de politie zelfs overgaan tot in beslagname van dit soort geluidsapparatuur, omdat er overmatig veel lawaai was geprodu ceerd, Dit soort klachten zal. zo vreest de heer Schuller. gezien de belang stelling voor steeds omvangrijker apparatuur, alleen nog maar meer toenemen. „De mensen zouden bij dit soort zaken eens w at meer aan de buren moeten denken" vindt de heer Schuller. Het zou een nieuwe slogang kunnen zijn: denk aan de buren antiekbeurs nigszins 'verjongd' ie31e Oude Kunst- en Antiekbeurs te Delft zijn de grenzen in zoverre verlegd dat er nu ook L'riaanse juwelen worden verkocht, en belangrijke schilderstukken uit de Romantische scho- Dtze ontwikkeling is onvermijdelijk. Een-en-dertig antiekbeurzen, dat betekent bij voor- lookdat een heel nieuw geslacht van antiquairs is opgegroeid, en dat is uiteraard niet aileen leratie met andere inzichten en plannen, maar ook een generatie die moeilijk kan instem-1 it het "tot en met Empire en niet verder" dat zo ongeveer aangehouden werd door de oudere ichten antiquairs die het tot nu toe alleen voor het zeggen hadden. Delft nog al strikt de hand en. De antiekgrens ver- 'catuurlijk elk jaar één jaar, en itiet zo te merken, maar na 31 .-a'tr toch wel een aanmerkelijke Si» lijd en opvatting Deze keer ïffisdus alleen maar verlegd wat ïtn schilderijen uit de romanti- bestref!, maar het kan niet Stnofook voorwerpen uit andere .j. «ên zullen volgen, en terecht ,t] ïfoironiewordt opgemerkt dat jfeft waarmee ik dit schrijf over antiek is tantot Delft en dit jaar te bepa- !?j3 'kteen verrijking, een verbete- jj] riutnee? Het lijkt me voorals- l', meest op een experiment. Vre ter mee als het gebeurt zoals in van Nystad/Den Haag, waar vijfde generatie in deze an- Bbmilie, als enige uitzondering landschap van Daubigny exposeert, 'Falaise a "it 1876, een schilderij van ho- ililfil dal wel ieder graag aan de ""willen hebben. 'ii te denken van de blikvanger 'tonenkomt bij Douwes: het |P #edoek 'Schaatsenslijpen in 1VJW van Christoffel Bisschop •Wl een schilderij uit de broca- «'waardoor het peil van 'Delft' Jït ^de wordt gedaan. Douwes Souwens meer slechte schilde- *tsei een in elkaar geklodderde imolen met ongelijk grote 'ktorentje ergens hangend in figuurtjes lomp. zon naven- "iereens bewijst dat een grote f»garant staat voor een goed K En die Victoriaanse j uwelen /i'het niet. ik houd er niet zo '•=nks goed vakmanschap en Materialen doen ze vaak 'goedkoop' aan. 'Kermisachtig' oor deelde degen met wie ik ze bekeek; ik vor.d dat een nog al scherpe veroorde ling, maar in mijn hart was ik het er mee eens Het is glitter en show. Een juweel moet echt leven, deze juwelen hebben meestal iets doods, al zijn ze nog zo flonkerend. Dit wat betreft de nieuwe inbreng, de ingeslagen weg lijkt me de enig moge lijke. en de koper zal zijn ogen terdege de kost moeten geven Tenslotte is er immers ook heel veel antiek van voor 1800 waarmee je voor geen goud zou witten leven. Ik voor mezelf doe meestal een spelletje op zo'n beurs: stille prijs uitreiking voor het grootste horreur' dat dan meestal nog een echt kapitaal zou moeten kosten. Do, "eze 31ste beurs is overigens een erg mooie beurs die de bezoeker veel kijk genot oplevert. Een snelle rondgang langs enkele hoogtepunten, geïllu streerd met enkele foto's, veel meer kan ik u niet bieden. Direct al in de derde stand op de begane grond hangt een belangrijke verzameling etsen van Rembrandt, bijLaurentius. Maar liefst 32 stuks, waaronder heel bekende als het zelfportret met Saskia, de ets met de witte schutting, de drie hutten, etc. Ook Douwes biedt een paar Remb- randt-etsen aan, terwijl Cramer weer eens de twee aan Rembrandt toege schreven schilderijtjes 'Het Gevoel' en 'Hel Gehoor' heeft opgehangen. Bijzonder rijk is dit jaar decollectie pre- Columbiaans van Nico Bunschoten, een van de weinige stands waarin ook steeds voor de man met de niet zo dikke portefeuille nog heel aardige dingen te koop zijn. (Dat geldt overigens ook voor Laurentius en Schulman Bovendien staan er drie vitrines opgesteld met voorwerpen die minder dan ƒ3000,- kosten). Bij Noortman hangen ean paar opvallende schilderijen. Een vroege (maar niet mooie) Cuyp. en een fraaie kleine Wouwermans (PaardenVnarkt). Schulman toont, behalve de gebruike lijke munten, enkele vitrines met bij zonder fraaie voorwerpen, afkomstig van opgravingen, voornamelijk uit Griekenland. Italië en Egypte. Daar onder is heel sierlijk aardewerk en gla swerk. en zijn mooie figuurtjes in brons en terracotta (o.a een kostelijk stelletje heel vroege parelhoentjesi, teveel om op te noemen. Bij Cramer valt een Ma donna van Sano di Pietro op. ongeveer 1450 ontstaan. Dirven toont iweer. maar 't is een fijn weerzien) de schitte rende sculptuur van Maria Magdalena met de zalfpot, en Beeling een zilveren specerijbus in de vorm van een steige rend paard. Een prachtig nutteloos ding dat wel altijd een puur showstuk moet zijn geweest, maar als zodanig werkelijk een juweel, een groot mu seum waardig Ook op de bovenverdieping valt heel veel te genieten. Het begint daar met Vecht, zaal 21naar mijn smaak een van de prachtigste stands van de hele beurs, alles van de allerhoogste kwali teit. Voornamelijk beeldhouwwerken uit west en oost. heerlijk rustig opge steld (niet te vol), een werkelijk voor naam geheel, het ls er goed pozen Spe ciale stukken noemen heeft hier weinig zin, bij Vecht eist alles de volle aan dacht op. Ook in de zaal van Nystad, Den Haag (enkel schilderijen) heerst een weldaige harmonie en rust. Er hangt veel moois, o.a. een frappant win terlandschap van Gijsbrecht Leytens, een bekoorlijk, fraai opgebouwd Ita liaans landschap van Leblanc uit 1838 en een belangrijk gezicht op het oude stadhuis te Amsterdam, vervaardigd door Beerstraten en Storck. in samen werking dus. Een van de nieuwkomers op de beurs is Polak, die voornamelijk in Aziatica en Europese sculptures handelt.Als ik hij ïem eén stukje mee had mogen nemen was het een verrukkelijke Indiase mi niatuur geweest met twee sierlijke danseresjes. Een onvoorstelbaar gijn en prachtig dingetje. Helaas, het moet 14.500,- kostenPolak toont ook een vroege madonna uit Cataloniè waar nog al ophef over gemaakt wordt. Ze viel me tegen; zonder enige twijfel is het gezicht nog wel eens door Helena Rubinstein bewerkt en daardoor blomzoet geworden; de polychromie van de rest is authentiek. Nystad/Lochem toont naast zeer veel algemeen fraais (vooral in meubelen) een oude favoriet: het terracotta flora beeld, frans, I8e-eeuws, de hele charme van het rococo straalt er van af. Het is een anoniem beeld, wonderlijk voor zo n meesterwerk, een stuk dat zó vol maakt een tijdperk weerspiegelt Even eens bij Nystad een paar zeer fraaie vroege bronzen. Otender exposeert enkele uitzon derlijke klokken, o.a. een staand hor loge van Morris uit het laatste kwart van de 17e eeuw en een zeer zeldzame, prachtige Renaissance-tafelklok van Hans Koch. gedateerd 15&0. Vander Ven Vander Ven tonen een ronduit schitterende verzameling achttiende eeuwse doosjes van goud, edelstenen, émail etc., in totaal een dertig stuks. Ze zijn van een haast onvoorstelbare pracht en in onberispelijke conditie. Bij kunsthandel De Boer hangen bij zonder mooie schilderijen, o.a een erg mooie Van Ooyen. oeslist kleurig voor deze 'bruine' schilder, en een heel mo dern aandoend berglandschap van Al- lart van Everdingen Limburg Antiek is. ondanks de wat misleidende' naam de enige Zeeuwse deelnemer, deze zaak is gevestigd in Schuddebeurs bij Zierikzee. Getoond worden fraaie meu bels ivooral kasten) en een 55-dellg blauw Delfts aardewerken servies, uit Engels bezit afkomstig. Belangrijk ook de 'Zwart-Delftse' schotel'izie afb.) Dc inzendingen van Aaldermk en Schlichtê Bergen, die anders altijd me de tot de interessantste van de beurs horen, vallen dit jaar wat tegen, al brengt Aalderink een importante Ko reaanse zijdeschildering en een zeld zaam Kashmir-bronsje. en valt er bij Schlichtê Bergen een frappant schilde rij te bewonderen van de jonggestorven Aprins Alexander Benedikt Sobieski, van de hand van de Bohemer Johann Kupetsky, een werk dat wel uit de eerste decade van de 18e eeuw zal date ren HANS WARREN Antiekbeurs Delft: 19 okt t.m 7 nov 1979,10-17zondag 13-17 u. dinsdag en donderdagavond van 19-22 u. entrèe 6.50. catalogus <181 afb.. vele in kleun f20.. Schotel. Zwart Detfls

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1979 | | pagina 13