FRANS DE MUNCK: panter is nog lang niet grijs, maar versleten' PZC/sport I jtfERDAG 7 JULI 1979 !RNHEM - Geen sterveling had het Frans de Munck kwalijk kunnen nemen, als hij na zijn belachtige carrière onder de lat en een kleurrijke loopbaan als trainer ver over de vijftig was ^gestapt als de gevierde voetbalheld. En niemand zou de meest befaamde doelman uit het etbalverleden van Oranje op zijn kwaliteiten onderschatten, wanneer hij na al die avontuur- |ke escapades wat meer afstand had genomen van het vak waarin hij zulke stormachtige tccessen heeft beleefd. Maar de Zeeuwse voetbalreus bezit nog altijd de ambities van een ras dat odang geleden is uitgezwaaid op de sportvelden. „De panter wordt al wat grijs, maar hij is niet -"trsleten", verzekert hij aan de vooravond van zijn derde jeugd. Inderdaad. Frans de Munck Tiist na een korte tussenstop weer van enthousiasme. Als de nieuwe trainercoach van een Higdteam van DS'79 keert hij volgend seizoen terug op het nationale voetbalpodium. De Zwarte "inter heeft de uitdaging gretig aangenomen. Want het temperament is nog lang niet geblust /onverwoestbare Frans de Munck Afstraalt nog een vurige bezetenheid wan een beginneling in het vak. Bui end van de lach als hy een sappige mnering ophaalt. Maar grimmig in j oordeel over de huidige generatie .apwandelaars'. Een man met een bluffende vakkennis. Hoe kan het Iers, na dertig jaar in die keiharde van voetbal en poen. ygj harde mentaliteit, die ik als iuw heb meegekregen, heeft me een jeind op weg geholpen in het vak", laveert hij nog steeds. „Ik heb heel ir.| tegenslagen op moeten vangen, j. ar een Zeeuw komt altijd terug. Die jgen ze nooit kapot". ricfdie waanzinnige inzet, gekoppeld "•Qi onbetwistbare klasse, heeft Frans de top gehaald. Als jon- nan van eenvoudige afkomst, gebo- j in een arbeidersgezin in Goes, pfde hij later de roem van een vedet- Jlet grote geld lag toen nog niet in de [tbalstadions. ,,De tijd van de grove mies en de vette contracten heb ik rnjgemist. Ik heb één keer een enorme cilinder gemaakt. Barcelona heeft me teen handgeld geboden van een ton. twas een verschrikkelijk bedrag in tijd. Maar ik was zo stom om te Igeren. Dat heb ik mezelf nooit ver- ren", bedenkt hij somber. -assale ovatie interesse was er al in iprille begin van zijn carrière na een met Sittardse Boys. De Lim- rgse club maakte een toernee naar waar het eerste optreden i De Munck beloond werd met een 'ssale ovatie. „We speelden voor een met 60.000 mensen", herinnert Izich die wedstrijd. „Het was een jelooflijke belevenis, ook al verlo- i we die eerste keer met 3-0. Een paar fen later hebben we weer tegen tcelona gespeeld. Toen kregen we p met 8-4, maar ook in die wedstrijd 1 ik een formidabele partij gekeept, afloop stonden er aan de uitgang (Éenden mensen op me te wachten. Portero' was de held. Ik had de eniw gemaakt. Tijdens een helse van de Spanjaarden plukte ekde balletjes met één hand. Dat had- I ze daar nog nooit gezien", mmiddellljk werd Frans de Munck de Spaanse club benaderd voor snelle transfer. ,,Ik kon gelijk In ui,?hje blijven, kreeg daar een huls. een tolk. een auto en een fors salaris. Na tuurlijk had ik meteen moeten happen. Maar ik zat met het Nederlands elftal in m'n hoofd. Een jaar later heb ik die ver gissing ingezien. Toen hoefde het niet meer voor Barcelona. Ze hadden een nieuw talent ontdekt, een zekere Ra- melets. Die jongen heeft daarna nog wel een jaar of tien gekeept". Het Nederlands elftal was een jeugddroom. Frans de Munck had het al vrij snel bekeken. „Toen ik net vijf tien was. zag ik in Rotterdam m'n eerste interland. Nederland speelde te gen België en Michiels van VSV stond onder de lat, Ik was nauwelijks onder de indruk van zijn kwaliteiten. Wat die man presteert, kan ik veel beter, wist ik toen al. Dat zelfvertrouwen had ik al vroeg. Karei Lotsy heeft eens over mij gezegd: -'Frans de Munck is gek. Die komt nooit in Oranje'. Die uitspraak heb ik altijd bewaard Later, na m'n de buut, heb ik hem daar met een triomfantelijke glimlach aan herin nerd". Gevreesd schot In Goes kwam Frans de Munck op z'n vijftiende in de eerste ploeg. Als kee per, omdat een lastige knie een carriè re als spitsspeler verhinderde. „Mid- voor, dat was eigenlijk mijn ideaal", weet De Munck nog. „Ik speelde het totdat ik een jaar of elf was. En in die voorhoede was ik gevreesd om m'n harde schoten. Later ben ik gaan suk kelen met m'n knie en kwam ik onder de lat terecht. Het liefst speelde ik met jongens die veel ouder waren en ze vonden het maar gek, dat ik nergens bang voor was. Ze mochten nog 7.0 hard schieten, ik ging nooit uit de weg". Behalve een veelbelovende voetballer was Frans de Munck in die periode ook een begaafd atleet, een talentvol hand baller en vooral ook erg snel op de fiets. „Eigenlijk heb ik lang getwijfeld, welke richting ik op zou gaan", vertelt hij geamuseerd. „Handballen deed ik ont zettend graag. Meestal speelde ik 's morgens een wedstrijd met de Goese handbalclub en 's middags voetballen Wielrennen was toen een rage. Ik kreeg een racefiets van m'n vader en begon keihard te trainen. Min of meer stond ik toen voor de keus en uiteindelijk werd het toch voetballen Hij wordt even onderbroken door een telefoontje. Een kennis, die informeert naar zijn plannen voor volgend seizoen. „Nee. ik blijf hier in Arnhem wonen. Het contract loopt voorlopig een jaar. Leuk datje gebeld hebt Jullie leven mee. dat is hartstikke fijn". Even later: „Goh ja, die Zeeuwse tijd. Wat heb ik daar verschrikkelijk veel sporten beoefend. Korfballen, hand ballen. wielrennen en niet te verge ten atletiek. Ik zag het als een basis voor voetballen. Ben nog1 eens kam pioen van Zeeland geweest in het speerwerpen, met een worp van 51 me ter. En ik liep de 100 meter in 11.3. Als keeper heb ik daar later plezier aan beleefd. Ik gooide een bal, vanop de doellijn, tot ver over het middenveld". Schorsing Plotseling wipt hij driftig op de punt van zijn stoel. De markante grijns zakt even weg. Verbitterd dwaalt hij af: „Een Zeeuw, ja. Ze hebben altijd ge dacht, dat ik alles wel zou slikken. De heren die toen aan het bewind waren, hebben geprobeerd om De Munck langs alle kanten te pakken. Ik was de eerste Nederlander die tot be roepsvoetballer werd verklaard. Om dat ze een voorbeeld moesten stellen. Ze wilden iemand bij de kuif pikken na natuurlijk was dat De Munck. Ik kreeg een jaar schorsing aan m'n broek, hoewel ze niets konden bewijzen. Voor mij was dat de aanleiding om naar Duitsland te vertrekken. Toen ik te rugkwam. hebben ze me nog eens aan gepakt In Keulen had ik een train- nersopleiding gevolgd. Toen ik hier ging trainen, moest ik eerst een cursus gaan volgen, omdat het Duitse di ploma niet geaccepteerd werd". Z'n eerste transfer. Frans de Munck had zich met Goes in de kijker gespeeld tij dens een nacompetitie voor promotie naar de eerste klas. De oorlog met Duitsland was nog in volle .gang en Frans de Munck kreeg een oproep om bunkers op te ruimen in Frankrijk. Toen kwam dat verrukkelijke aanbod van Sittardse Boys. Een Limburgse za kenman kon een 'ausweiss' versieren en dat kon De Munck moeilijk weigeren. „Ik had in Goes ook een enorme indruk gemaakt op de Duitsers die regelmatig kwamen kijken", vertelt De Munck. „Ze kwamen vaak achter de goal staan En dan begonnen ze na afioop tegen me aan te praten. .Jij moet naar Fortuna Dusseldorp. Voor een keeper met jouw kwaliteiten is daar veel geld te verdie boulevard van Knokke in trainingskamp met Club Brugge Onder het bewind van Frans de Munck vierde de Belgische de eerste successen. nen', riepen ze dan. Maar ik zag het niet zo zitten in Duitsland, met al die bom bardementen daar". Frans de Munck was net 21 toen hij wegtrok uit Goes. Voorgoed, zo zou la ter blijken. Want na een lange om zwerving via Duitsland en België proeft de Zwarte Panter nog altijd gul zig de sfeer van het profvoetbal. „Ik ben nu 56 en nog een jaar of vier wil ik meedraaien. Ik voel me fit genoeg. Als ik straks begin in Dordrecht, zullen ze De Munck weer fanatiek bezig zien op de velden. Nadie vier jaar ga ikhet wat rustiger doen. Een amateurclubje mis schien, hier in de omgeving van Am- hem. Zeeland? Ach, ik kom er nog wel eens. M'n vader woont nog steeds in Goes. Maar na al die jaren trekt het me niet meer zo aan. Toch jammer, dat ze de boot gemist hebben toen het betaal de voetbal is opgericht. Hoewel, ik voel me nog altijd trots als Zeeuw. Ik zit met volle teugen te genieten achter de tv als Jantje Raas ergens een grote koers wint Dat karakter, het is type rend voor een Zeeuw". Vijf jaar SIttard en vervolgens de op zienbarende transfer naar de FC Köln, Inmiddels ook het debuut in het Ne derlands elftal. In Rotterdam tegen Frankrijk. De overwinning (4-1) was het sein voor een massale uittocht van Ne derlandse voetballers. De Munck-..Het was 1949 en in Nederland werd nog steeds niet betaald. De eerste voetbal lers waren al over de grens vertrokken. Bakhuys naar Metz en Wilkes naar In- ter. Maar na die winst op Frankrijk is het pas goed begonnen Theo Tim mermans, die in dat duel drie goals had gemaakt, werd al gelijk weggekocht door Nimes. Later volgden ook Van der Hart en Rijvers". Amper een jaar later werd De Munck in Nederland tot prof verklaard. „Een schandelijke vertoning was het", briest hij. „Ik wou van Sittard naar Ajax. Was al verhuisd naar Am sterdam en trainde daar al volop mee. De weigering van de voetbalbond kwam als een donderslag. Ik moest maar eerst eens bewijzen, dat ik niet betaald werd. Ze hebben zelfs m'n spaarbankboekje opgevraagd. Op een middag kwam het grote nieuws over de radio, zonder dat ik zelf was inge licht. De Munck was prof en werd voor een jaar geschorst. Vriendelijk be dankt voor alles wat je voor Oranje hebt gedaan en hoepel nu maar op. Daar kwam het op neer". Voetbalwonder De koppige Zeeuw nam revanche op zijn manier. Hij week uit naar Keulen, speelde daar vier jaar long de sterren van de hemel, en werd daarna bin nengehaald als een wereldvedette. Het waren de vetste jaren uit zijn voetbal loopbaan. En natuurlijk beleefde Frans de Munck die onvergetelijke wedstrijd met de Nederlandse profs in Parijs als het absolute hoogtepunt uit zijn carrière. Voor dat duel met Frank rijk, ten bate van de slachtoffers van de watersnoodramp in Zeeland, waren de Nederlandse profs opgetrommeld. „Een samengeraapt elftal met voor namelijk aanvallers", glundert De Munck. „Er waren enorme wedden schappen afgesloten. Frankrijk, toen een elftal van wereldklasse, zou die Nederlanders even van'het veld spe len. Het werd een fantastische wed strijd. Uit Nederland waren zo'n tienduizend supporters af komen zak ken. We hebben ze beloond met een schitterende demonstratie. Frankrijk^ werd verslagen met 2-1 en dat werd toen beschreven als een voetbal wonder". Het Keulse voetbalpubliek bejubelde Frans de Munck in vele toonaarden. 'Die Schwarze Katze'. werd hij daar ge noemd. In Nederland werd het vertaald in 'De Zwarte Panter' Hij groeide in die Duitse periode langzaam naar zijn top. De enorme sprongkracht, de magi strale stijl en de onberispelijke souples se werd pas goed ontdekt in het buitenland De voetbalbond, inmiddels was in Nederland In 1954 ook de Ne derlandse beroepsvoetbalbond opge richt. heeft na de terugkeer van de Pan ter die veelzijdige klasse nooit meer on derschat. Onmiddellijk werd De Munck weer onder de lat gezet in het Neder landse elftal Hij haalde nog respecta bel aantal van 31 interlands. Frans de Munck sloot zijn aktieve car rière af bij Vitesse Hy was toen 44 „Dat record blijft eeuwig overeind. Ik ver wacht niet. dat er ooit no^ iemand tot. z'n 44e mee zal draaien in het profvoet Frans de Munck in zijn gloriedagen als keeper van het Nederlands elftal. bal", veronderstelt hij nuchter. For tuna Geleen was de eerste overstap na Keulen. Daarna volgden DOS. Veen- dam, Cambuur en tenslotte Vitesse. Grote slag Bij Vitesse begon Frans de Munck ook zijn loopbaan als trainer. Drie jaar la ter sloeg hij de grote slag. Club Brugge deed gigantische investeringen. De Munck werd trainer en de Belgische club telde daarnaast vele tonnen neer voor Rob Rensenbrink en Henk Houwaart. De Munck: „Club Brugge was een ploeg in de opbouw. Ze wilden gaan concurreren met Anderlecht en Stan dard en in die twee jaar dat ik er trainer geweest ben, is die aansluiting er definitief gekomen. We eindigden twee keer net onder Standard in de competitie en haalden wel de Belgi sche beker. Een jaar later, toen ik bij Lierse werkte, werd Brugge onder Canjels landskampioen. Ik kreeg een leuke bedankbrief van de voorzitter. Dat het ook mijn werk was geweest". Europees telde Brugge onder het be wind van De Munck nog nauwelijks mee. Typerend voor het gebrek aan er varing was de blamerende uitschake ling door Ujpest Dosza. Thuis had Brugge met 5-2 gewonnen In Hongarije werd de formatie van De Munck gewipt via een 3-0 nederlaag. Europees resultaat heeft Frans de Munck merkwaardig genoeg wel ge boekt in dat ene seizoen bij Lierse. De Belgische subtopper zorgde voor de sensatie uit de eerste bekerronde. Thuis werd met 2-0 verloren van Leeds, maar in Engeland overtrof Lierse de stoutste verwachtingen. De Munck: „We werden door Don Revie zwaar on derschat. Hij had een jonge keeper op gesteld en die blunderde afschuwelijk. Bij de rust stonden we al met 3-0 voor. We wonnen tenslotte met 4-0 Het was de verrassing van het jaar in Belgie". Afgegleden Lierse rolde ook PSV nog op, maar werd uit. de Europese beker gekegeld door AC Milaan. Het waren de mooiste suc cessen van De Munck als trainer. Want na dat Belgische avontuur is het niveau afgegleden. Nog twee jaar heeft hij met Vitesse tegen de top van de eerste divi sie gespeeld De titelrace mislukte op het laatste moment. „En toen was ik finaal opgebrand", be kent De Munck, Ik week niet af van mijn vraagprijs en aan het eind van die twee jaar Vitesse stond ik zonder club, Bewust heb ik toen een hele tijd af stand genomen van voetbal. Ik moest het geestelijk allemaal verwerken". Het toekomstbeeld was onzeker Frans de Munck was volkomen uitgeteld Trainde nog een jaar bij Minerva, een bescheiden amateurclubje. Was zelfs nog een paar maanden in Tunesië aan de slag en had tenslotte eind vorig jaar een afgerond gesprek met Soerabaja. „Daar zou ik twee jaar gaan trainen Maar op het laatste moment kreeg ik geen werkvergunning. En dus zat ik weer zonder werk moppert De Munck. DS'79, de nieuwste aanwinst van het betaalde voetbal in Nederland, gunt de Zwarte Panter nog een laatste kans voor open doel. De Munck: „Ik had ge solliciteerd voor hoofdtrainer. Maar Nico de Vries, waar ik een gesprek mee had. kwam met andere plannen. De jeugd tot 18 jaar iszijn hobby. Hij zocht een deskundige vent voor de opleiding van die jongeren. Ik heb het aanbod aanvaard. Maar ergens is het moeilijk Frans de Munck. „Eindelijk kan ik weer aan de slag" werken met die semi-profs. Ik kan niet trainen zoals ik dat zelf graag wil. Ja renlang heb ik met profs gewerkt, dus overdag twee keer opdraven. In Dor drecht heb ik m'n spelers alleen in de avonduren. Een leuke job. maar het is half werk Frans de Munck wil die kans met twee handen grijpen. Een al te florissante re putatie als trainer heeft de Zeeuw nooit op kunnen bouwen. Maar de faam die hij in zijn voetballoopbaan heeft ver worven, staat nog fier overeind. vermaken op de Tornado (de 1ste in Europa), op de Wilde Rivier, op het Reuzerad (50 m hoog), op de Vlotten, met de Avonturen van Kuifje, enz In Walibi breng je een heerlijke onlspannings- dag door De entreeprijs van 200 BF geeft Je gratis en onbeperkte toegang tot 30 attraktles en spektakels. Gratis toegang onder de 5 jaar. Walibi. op 22 km van Bnissel. snelweg E 40 richting Namen, afrit Wavre Tot en met

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1979 | | pagina 29