EEN TEVREDEN
BURGEMEESTER
Een verzetje
voor de
bewoners
van
Rozenoord'
Mr. Van den Beid:
gevoel voor decorum
PZC/braderie sluis
WOENSDAG 20 JUNI 1979
»»Het opvangen van al die dagrecreanten? Tja, dat is niet zo eenvoudig. Het meest voor de hand
ligt het om parkeergelden te heffen. Op de nieuwe terreinen die er komen zal dat zeker ook
gebeuren". Burgemeester mr. H. P. L. van den Beid van Sluis voegt er aan toe dat de vele
dagjesmensen die Sluis bezoeken best een bedrag voor parkeren willen betalen omdat ze dan
weten dat hun auto in veilige handen is. De gemeenteraad liet nog onlangs doorschemeren dat
men er best voor is dat er een opbrengst komt voor de gemeentekas uit de dagrecreatie omdat
Sluis nu eenmaal veel geld uitgeeft ten behoeve van die dagrecreanten.
Jk denk niet dat de Belgen weg zullen
blijven als we dit zoudendoen. De men
sen uit België zijn gewoon graag een
dagje uit. Willen een neutje op het ter
ras drinken en eens goed eten", vertelt
de heer Van den Beid. Vanaf 1970 is hij
eerste burger van Sluis. Hij was de
eerste katholieke WD burgemeester in
heel Nederland, werkte voordien enkele
jaren als directeur van de sociale dienst
in Den Helder en nog daarvoor was hij
in de advocatuur werkzaam. Zeeuwsch-
Vlaanderen heeft hem altijd al getrok
ken.
Hij kende het land door regelmatig op
bezoek te komen bij vrienden in Ter-
neuzen. „Wat me er in aantrekt? Het
gezagsgetrouwe dat je hier nog vindt.
En het historische dat Sluis eigen is".
De heer Van den Beid vond het wat hij
noemt, attractief om zijn loopbaan als
burgervader te beëindigen. „Je kan je
in dat beroep vrij bewegen. Daarnaast
leek het mij dat met name een jurist
geschikt is om burgemeester te wor
den in een kleinere plaats.
Hij licht die uitspraak desgevraagd toe:
De burgemeester in de kleine plaatsen
heeft nog veel direct werk te verrichten
omdat een grote schare van ambtena
ren hem nu eenmaal ontbreekt. Die ju
ridische knobbelarijen, dat trok mr Van
de Beid altijd al en hij kon er zich in
blijven uitleven in Sluis. Een periode
Sluis die eind volgend jaar afloopt want
dan is de heer Van den Beid pen
sioengerechtigd.
Een periode ook die
hij als overwegend positief heeft erva
ren. De 'strijd' met Paul Metz is het era-
ge wat hij met 'vervelend' bestempeld.
Van den Beid' „Jammer vind ik het dat
door die zaak er min of meer een wig
isgedreven tussen een gedeelte van de
bevolking en mij. Verder is er uit dit
burgemeestersambt gekomen wat ik
me er van voorstelde. Die inhoud, die ik
ervan dacht, ja daar kan ik tevreden
over zijn".
De heer Van de Beid heeft
'veel plezier beleefd' aan zijn eerste
burgerschap, een ambt met 'speciale
aspecten'. Een ambt dat toch een vrij
heid laat om als persoon een bepaald
stempel te kunnen drukken, om iets tot
stand te kunnen brengen, Als voor
beeld noemt hij het plan Stenen Beer
dat mede door zijn toedoen tot uitvoe
ring is kunnen komen nadat er wat
strubbelingen waren. Burgemeester
zijn: „Eigenlijk nooit vrij", zegt de heer
Van de Beid ervan. Meent dat er altijd
een goede verhouding met de raad is
geweest. Is verder voorzitter van de
braderiestichting en van het VW. Za
ken die zich zijns inziens goed met el
kaar laten verdragen.
Decorum
Tevreden is hij erover dat Sluis de
braderie binnen zijn muren heeft. Al
vindt hij ook dat de bevolking er zich
in groter totaliteit bij zou moeten be
trekken. „De mensen moeten zich nog
meer inleven in die middeleeuwers. En
niet alleen zo gekleed gaan".
Begrijpelijk is het dat de heer Van de
Beid een dergelijke opzet kan waarde
ren.
Hij heeft gevoel voor deconuj,
houdt van tradities. Weet ook dat te
steeds moeilijker wordt voor hetbrate
riecomité om iets nieuws te verzinna
Nog anderhalfjaar is de heer Van oe
Beid burgemeester. Voor die tijd hoopt
hij bereikt te hebben dat 'het ovaaltje'
Kaai, Kerkstraat, Kapellestraat i
voetgangersdomein wordt. Grote
blijft de uitbreiding van parkeerterrei
nen en het bouwen van garages,
college doet er zijn best voor", zeg
burgemeester, die na zijn pensioe»
ring niet in Sluis blijft wonen. Knokt'
of misschien Brabant Maar welindi
buurt van de Vlamingen...
Bejaarde mannen op het bankje bij 'Rozenoord': praten en kijken...
Voor de bewoners van 'Roze
noord' brengt de Sluisse bra
derie een aangename afwisse
ling. Sommigen van de 78 be
woners ondernemen zelf de
tocht naar het centrum van
Sluis om daar een kijkje te ne
men bij braderie of kermis.
Anderen gaan samen met de
verzorgster naar de evenemen
ten kijken in de Sluisse win
kelstraten en op de Markt.
Over het algemeen zoeken de bewoners
van 'Rozenoord' (eigendom van de
'Vereniging protestants tehuis') vol
gens administrateur Johan Vermeulen
tijdens de erg drukke dagen bij voor
keur Sluis niet in. „We hebben tegen
woordig wat meer dan voorheen te ma
ken met minder vitale mensen. Dat
komt doordat de mensen nu geplaatst
worden door de indicatiecommissie",
aldus Johan Vermeulen.
Door de week willen enkele bewoners
van 'Rozenoord' nog wel eens stapje
doen richting Sluis. Als het goed weer is
zitten er altijd wel een paar bejaarde
mannetjes voor de bank bij 'Rozenoord'
te kijken naar het voorbij rijdende ver
keer.
Kleintje
'Rozenoord' bestaat inmiddels al mee:
dan een halve eeuw en is met des
overigens hoogbejaarde leeftijd nog si-
tijd een 'kleintje' in het aan historie»
rijke Sluis. In 1913 ging de 'vereniging
protestants tehuis' in Sluis van start
De villa 'Rozenoord' werd gekocht voor
14.000,-. Vanuit de diaconieën van de
Nederlands hervormde kerk in West-
Zeeuwsch-Vlaanderen werden de
grondvesten gelegd voor dit werk. Inde
loop der tijden volgden uitbreidingen
en aanpassingen van 'Rozenoord'. In
1944 werd het gebouw door het oorlogs
geweld zwaai- beschadigd. In 1952 werd
er nog een nieuwe vleugel bijgebouwd
en de vereniging ontplooide verdere ac
tiviteiten. Er kwamen een serviceflatln
Biervliet en een verzorgingstehuis in
Breskens bij. De jaarexploitatie vandc
vereniging is inmiddels opgelopen bo
ven de vier miljoen gulden en datisnog
al wat meer dan de acht duizend waai
men mee startte.
Maar 'Rozenoord' en de andere gebou
wen van de vereniging zijn dan ook
vrij modern. De bejaarden hebben het
er best naar hun zin. Maar eve
uitstapje naar de braderie, dat zien ve
len toch wel zitten. Voor de afwisseling
en de gezelligheid.
