Bouke
Beumer
DENNIS
de man achter Margaret Thatcher
Reeperbahn
Broadway
Langste straat
Grote witte weg
Ellen Burstyn
'IK BEN GEEN TWIJFELAAR
f 1
ZATERDAG 19 MEI 1979
PZC/opinie en achtergrond
In onze reeks vraaggesprekken met de Nederlandse lijsttrekkers voor de Europese verkiezingen komt vandaag
Bouke Beumer (CDA) aan de beurt
De PZC publiceerde tot nu toe reeds deinterviews met Aart de Goede iD'66i. Bouice Kalma PSP) en Anne Vondeling
(PvdA)
(Door Paul de Vries)
D e media portretteren Bouke Beumer (44), lid van de Tweede Kamer en lijstaanvoerder van het
CDA voor de Europese verkiezingen, als een onzeker mens. Een twijfelaar. Geen ras-politicus, die
ziin standDunten met een breed armgebaar en in felle kleuren op het doek zet. Wel iemand die
blijft steken in zijn eigen voorzichtigheid. Hij vindt van niet.
„Nee, ik ben geen twijfelaar. Ik doe er
lang over om tot een oordeel te komen.
Ik bekijk bij voorkeur een zaak van alle
kanten, maar ik houd duidelijk vast
aan een eenmaal genomen besluit. Dat'
kan ook niet anders als je geregeld -
zoals nu in de CDA-fractie - afwijkende
standpunten inneemt. Dan moet je
wel". In de kamer behoort hij tot de
kleine groep CDA-,.loyalisten", die na
de formatie van het kabinet-Van Agt-
Wiegel weigerden hun handtekening,
onder het regeerakkoord te zetten en'
sindsdien dikwijls dissidente opinies
verkondigen.
Stoelendans
Zijn lijstaanvoerderschap heeft Beu
mer vooral te danken aan zijn AR-af-
stamming. De Antirevolutionairen
claimden - in de stoelendans om
sleutelfuncties binnen het CDA - de
hoogste post in de CDA-deputatie naar
de EVP-fractie (Europese Volkspartij)
in het toekomstige Europees Par
lement. De naam Bouke Beumer viel
toen bleek dat zijn partijgenoten Jan
de Koning, nu minister van ontwik
kelingssamenwerking, en Tweede-
Kamerlid Hans de Boer niet be
schikbaar waren. Zij hebben inter
nationale ervaring. Bouke Beumer
niet: hij was burgemeester van de
Groningse gemeente Midwolda, vóór
hij in 1975 kamerlid werd. Het deert
hem geenszins. Hij heeft zich in ver
bluffend korte tijd een respectabele
kennis van Europese zaken eigen ge
maakt.
Dat maakt hem evenwel niet tot een in'
brede kringen bekend politicus. Recen
te opiniepeilingen hebben uitgewezen
dat landelijk slechts vier procent van
de kiezers ooit van Bouke Beumer heeft
gehoord. Binnen de eigen partij kent
maar vijf procent hem. Weinig be
moedigende cijfers. Beumer: .Ach, in
de Kamer waar ik me voorql met fis
cale zaken heb beziggehouden, heb ik
altijd een specialistisch taakgebied ge
had. Maar het kan natuurlijk zijn dat
mijn eigen presentatie er iets mee te
maken heeft. Ik moet nu veel meer poli
ticus zijn. In kort tijd moetje zo'n pro
ces doormaken. Het is een ontwikke
ling en ik heb het gevoel dat het lukt.
Bovendien wil ik spreken vanuit mijn
christelijke overtuiging, allerminst
vanuit het verleden. Ik acht het van
groot belang de mensen op hun geeste
lijke achtergrond aan te spreken". Is
dat voldoende? „Ik heb een grote
huiver voor alles wat zweemt naar de
magogie, maar ik besef best datje een
stuk enthousiasme naar buiten moet
brengen. En, toegegeven, ik kan nog
wel wat leren," aldus Beumer.
Nog onlangs schiep hij duidelijkheid
over de vraag of hij er voor voelde met
oer-conservatieven uit de CSU van
Franz Josef Strauss - zoals de keizers-
zoon Otto von Habsburg - in dezelfde
fractiebank te zitten. Het antwoord
was nee. Beumer voelt er. zo verklaar
de hij in een verkiezingstoespraak,
buitengewoon weinig voor te worden
geïdentificeerd met notoire conserva
tieven. „Ik heb geen zin in de antiso
cialistische koers, die de CSU vaart,
maar ik wil de socialisten wel kritisch
volgen. Overigens vind je dat con
servatieve element naar mijn mening
niet terug in ons Europees ver
kiezingsprogramma." (In de EVP, de
Europese Volkspartij, werkt het CDA
samen met de andere christendemo
cratische partijen in de Negen, red.)
(Advertentie)
Nu is dat Europa-programma op veel
punten niet identiek aan het /.nationa
le" programma van het CDA. „Niet bij
Brood Alleen". „Er is erg gewogen."
zegt Bouke Beumer, „en veel gediscus
sieerd in de fractie. We hebben nogal
wat CDA-elementen kunnen inbrengen
en ik vind echt dat we ons er in kunnen
terugvinden. Op het punt van de mede
zeggenschap in de bedrijven bijvoor
beeld. Of dat van een anticiperend mi-
lieu-beleid Ontwikkelingssamen
werking ook. Het staat er allemaal in.
Minder duidelijk misschien dan in ons
eigen programma en ik zou het zelf ook
niet altijd zo hebben geformuleerd. Het
gaat om de uitleg van wat er staat
Stimuleren
Hij ziet aankomen dat de Nederlanders
in het Europees Parlement in de toe
komst nogal eens eikaars hand zullen
grijpen. „Neem de beperking van de
groei, die leeft ferg in Nederland. Bij
bijvoorbeeld de Duitse socialisten zie
je dat veel minder, terwijl 'in Europa'
EUROPA STEMT
fanoy boeken
Nieuwe Burg 26-28 en Walplein
Middelburg, tel. (01180) 12114
NIEUW!
KLEINE GESCHIEDENIS
VAN DE DELTA
door
M. P de Bruin
5,90
verkrijgbaar in iedere
boekhandel
en bij de uitgever
de Nederlandse WD veel dichter hij
ons staat. Het zou dan ook zinnig zijn
als Nederlanders te kijken wat je kunt
stimuleren. Ik denk ook aan de kern
bewapening. Het is een heel legitieme
zaak om dan samen te werken.
De CD A-lijsttrekker loopt niet warm
voor een flinke dosis landelijke politiek
in de strijd om de Europese par
lementszetels. Daar waar echter duide
lijke verbanden bestaan met Europese
knelpunten, wil hij die verbanden ech
ter ook niet uit de weg gaan, „Ik zou het
een ongelukkige zaak vinden als het
kabineUVan Agt inzet wordt van de
Europese verkiezingen. Dan wordt het
een soort voorverkiezing naar Ameri
kaans model. Ik zou ook willen vermii-
den dat Bestek '81 als zodanig als on
derwerp wordt opgevoerd. Dat is iets
typisch Nederlands Maar als het er om
gaat hoe je de werkloosheid de baas
moet worden, de inflatie moet be
teugelen, dan zal ik de Nederlandse
kant daarvan niet uit de weg gaan. Ik
ben echt niet bang om me aan koud
water te branden, maar de nationale
politiek blijft Lubbers' handel.
Einddoel
Bouke Beumer is een warm voorstan
der van uitbreiding van de be
voegdheden van het Europees Par
lement. „We zeggen, ook in ons pro
gramma, dat een volwaardig par
lement ons einddoel is. Zo ver zijn we
over vijf jaar natuurlijk nog niet. Wat
we Wel nu al willen is bijvoorbeeld een
vertrouwensstemming over het beleid
van de Europese Commissie, het 'dage
lijks bestuur'van de gemeenschap. Ik
kan me niet voorstellen dat er dan geen
voorwaarden worden gesteld aan dat
beleid.
Het moet ook een 'gewichtig' debat zijn,
want uiteindelijk kan het Europees
Parlement de Commissie naar huis stu
ren. Hoewel, dan ontstaat er natuurlijk
een impasse en de Commissie staat zelf
ook nogal onmachtig tegenover de
Europese Raad (ministers en rege
ringsleiders, red. (.Trouwens, de Raad
zou allerlei dingen niet zo vreselijk lang
onder zich moeten houden. Het Euro-
pees Parlement moet de positie van de
Raad dan ook ter discussie stellen en
niet alleen daar: ook in de nationale
parlementen."
Het gaat. vindt Beumer. om heel fun
damentele problemen, die niet in een
paar tellen zijn opgelost. „Weliswaar
leven we in een tijd van snelle beslissin
gen", formuleert hij weloverwogen,
„maar dit soort zaken moeten rijpen
Vergeet niet dat we nog nooit zo bewust
bezig zijn geweest aan de opbouw van
een staat. Als we dit niet realiseren, zal
de positie van Europa er niet sterker op
worden. Immers, we hebben maar een
beperkte ruimte en een tekort aan
grondstoffen"
Moeizaam proces
Dc opbouw van'een verenigd Europa
zal een moeizaam proces zijn - Bouke
Beumer hamert er voortdurend op.
Maar wat denkt hij dan op korte ter
mijn te realiseren? „Wel, het zou goed
zijn als we duidelijk kunnen maken dat
gezamenlijk beleid werkelijk tot resul
taten kan leiden. Zo zou het erg
schadelijk zijn als we er niet in slagen
tot een gemeenschappelijke aanpak
van de werkloosheid te komen. Ik denk
ook dat er een soort gemeenschappelij
ke SER zou moeten komen, want er zijn
onvoldoende kanalen - op Europees ni
veau - tussen werkgevers en werkne
mers. Een dergelijk forum is hard nodig,
vind ik Als dat nou lukt. desnoods m
kleine stappen, dan komen we ergens.
Zoals het nu gaat is het allemaal zo on
duidelijk. Daarom is het belangrijk dat
de kiezers straks zien dat verantwoor
delijke mensen een verantwoordelijk
beleid voeren"
In 1974 moest, ik voor zaken in Hamburg zijn Ik repte me naar de Reepe,
bahn. Die liad ik me voorgesteld als een soort Amsterdamse Zeedijk, eet
oud nauw kronkelig straatje, vol harmonicamuziek en ontucht, in 'Icer.
kelijkheid pakte de Reeperbahn uit als een lange rechte en brede verkeert
weg, een soort Overtoom, met aan beide zijden van een brede middenstrooi
nog een tweebaansweg voor de langsrazende auto's. Het beeld van de Ree
erbahn werd overheerst door morsige snackbars waar Frankfurter loont
jes werden verkocht.
Van Broadway had ik me de volgende voorstelling gemaakt. Een brede
korte boulevard, midden in Neio York. waar de theaters zich aaneenregen
als de kopersmeden in het kopersmedenstraatje in Sarajevo Was heterj
theater uitverkocht, dan ging je naar het theater daarnaast, en als je ha
toneelstuk aldaar al gezien had, dan ging je naar het aanpalende theote,
Op Broadway woonde je niet, daar vertoefde je alleen in theaters.
Een groter misverstand is niet denkbaar. Weliswaar dankt Broadway^
naam (Bredeweg) aan zijn oorspronkelijke breedte, in het begin van di
vorige eeuw. maar tegenwoordig is het. op een enkele verdikking als Tïma
Square na. een straat die zeker niet breder is dan de Avenues. Wel langer
Broadway wordt wel de ..langste straat ter wereld" genoemd metzijnii
kilometer lengte. Niemand zal ontkennen dat dat behoorlijk lang is, maar
de Yonge Street in Canada meet bijna 1900 kilometer, en zolang we Canada
ook tot de wereld rekenen, is Broadway dus niet de langste straat. Misschien
wel de langste st raat in een stad, een stadsgedeelte (Manhattan) bovendien,
dat zelf ruim 3 kilometer korter is dan zijn langste straat, die zich er w,
boven- tot onderpunt doorheen slingert, zich niets aantrekkend van ha
rechthoekige stratenplan dat Manhattan zo uniek maakt.
„De Grote Witte Weg", zoals Broadway genoemd wordt, is buiten de actiera
dius van de theaterwereld gewoon een grijze, slonzige, morsige straat, dien
niets verschilt van de vervallen straten die hem snijden. We liepen op zon
dagmorgen door Hester Street, waar de joden plaats hebben gemaakt voor
de Chinezen, toen een oude Oldsmobile met een neger aan het stuur naai
ons stopte om de weg te vragen. We stonden al op het punt om hulpeloosonzt
schouders op te halen, toen hij naar Broadwayvroeg. HaDe triomf, om
een Newyorkse neger de weg naar Broadway te kunnen wijzen (30 meter
achter ons, in dit geval). Maar het toont wel aan dat „de grote witte wetf
zich niet automatisch, dankzij z'n glitter en neonkabaal. altijd en overal
meteen aandient, ook niet op dertig meter afstand.
Broadway werd overigens pas op 14 februari 1899 „de langsti
wereld", toen het voormalige Indianenpad bij de ivet over zijn gehele lengte
Broadway werd gedoopt. Daarvoor hadden de Nederlanders h
straat genoemd, en de Engelsen Great George Street, terwijl sc
deeltes voor die algehele omdopingN in Broadway achtereenvolgens the
Boulevard. Boulevard Lafayette, Eleventh Avenue en Kingsbridge R
heetten. En wat die opeenhoping van theaters betreft: dat mag u ru
vergeten. Het lijstje met 37 „Broadivay Theatres" telt maar vijf theaters da
hun adres op Broadway hebben: „Broadway", „Mark Hellinger", „Circlein
the Square ..Palace" enWinter Garden De overige bevinden zich welin
de onmiddellijke omgeving, maar toch in de zijstraten: 44th.45th.46th,Hik.
48th en 49th Street. Op Broadivay vind je nu veel bioscopen (Loews Astor
Plaza. National. Loews State I& II. Criterion. Embassy I. Embassy
IV. RKO Cinerama I II, Rivoli, Cinema Studio I II, Regency, I
72ndLoews 83rd. New Yorker, Olympia). discountzaken n
elektronica, gokautomaten, beefburgerzaken, peep show
Broadway het uiterlijk heeft aangenomen van een opgedirkte N
Maar je kan er natuurlijk nog wel eens iemand tegenkomen. Toen w
afloop van een toneelvoorstelling in een der zijstraten, in een Orange J
op Broadway eenjulius namen, stond daar op de stoep Ellen Burstyn,dien
1974 de Oscar kreeg voor haar rol in „Alice doesn't live here anymore
„Yes... yes... yes", zei ze ongeïnteresseerd tegen een jonge vrouw die op hac
inpraatte. Ellen had een zwart afgebiesde Mondriaanachtige jurk vu
knalgroen en knalrood aan die haar vale gelaatskleur danig accentueeré
en liep even later verder met een jongere, knap uitziende jongeman di
beugels droeg over zowel zijn boven- als zijn ondertanden. Want het is niet
alles glitter wat er blinkt op Broadivay.
VERKOOP en SERVICE
AUTO-HENDRIKS
GOES
01100-16210
Van onze correspondent)
Terwijl eerste minister Margaret
Thatcher met een zalmkleurige hoed
op gisteren in het Britse Hogerhuis
naar de traditionele troonrede luister
de waarin koningin Elizabeth aan
kondigde wat haar regering voor het
Verenigd Koninkrijk in petto had. zat
een in jacquet geklede heer op de pu
blieke tribune en keek nauwlettend
toe. Het was Dennis Thatcher, 64 jaar,
de man achter de schermen van Mar
garet's leven.
Terwijl de meeste Britten nog steeds
moeten wennen aan een vrouw die in
het parlement en kabinet de lakens
uitdeelt, is Dennis Thatcher al jaren
lang onderdeel van de entourage die
zijn vrouw als iedere politicus omgeeft.
Hij is daarin zo rolvast geworden als
„man op de achtergrond" dat het soms
lijkt of hij onzichtbaar is geworden. In
de afgelopen verkiezingen reisde hij
vrijwel overal met zijn vrouw heen.
maar als men omstanders zou vragen of
zij Dennis Thatcher ook hadden gezien,
dan zou men te horen krijgen óf dat hij
er niet was, óf dat ze hem niet van ge
zicht kenden. Dennis Thatcher heeft
geleerd een kameleon te zijn.
Volgens gangbare theorièn heeft een
overheersende vrouw altiid een Hmide
echtgenoot - en niemand zou in het.
Britse koninkrijk ontkennen dat Mar
garet niet overheersend is Maar het mi
rakel schijnt te zijn dat Dennis That
cher allesbehalve timide is. Hij was ge
scheiden van zijn eerste vrouw die ook
Margaret heette, toen hij zijn tweede
Margaret ontmoette.
Dat was aan het eind van de jaren veer
tig, toen hij de opdracht van zijn lokale
conservatieve partij kreeg om de
spreekster van die avond en kandidate
voor het parlement, ne zijn auto naar
haar logement te rijden Het was blijk
baar snel bekeken, want in 1951 trouw
den ze.
Thatcher, dat wil zeggen de heer That
cher. zat toen in de directie van een fa
miliebedrijf dat Castrol heette Het was
geen kleine handel, want in 1965 werd
Castrol voor een slordige vier miljoen
gulden verkocht aan Burmah Oil. waar
Dennis Thatcher een van de commissa
rissen werd,
In interviews geeft Margaret Thatcher
het ideale beeld van een huwelijk.
Wachten met eten, totdat de verlate
echtgenoot thuis komt. Luisteren naar
wat man en vrouw elkaar te vertellen
hebben. De kinderen hebben ook hun
zegje Man en vrouw vol begrip voor el
kanders problemen. Tijd voor onenig
heden hadden de Thatchers blijkbaar
nooit.
..Ik geloof niet in die onzin van met
thuis over je werk en je problemen pra
ten. Wij praten over politieke proble
men en mijn eigen problemen, net zoals
wij over zijn problemen praatten toen
hij nog in zijn familiezaak zat", zegt
Margaret Thatcher.
Beschermen
„Natuurlijk praat ik met Dennis- over
alles. Maar het is niet alleen praten.
Hij beschermt me ook, werkelijk waar.
Soms ontmoet je vrouwen met krach
tige persoonlijkheden die een milde
man hebben getrouwd, of andersom -
de aantrekkingskracht van uitersten.
Maar dat is bij ons niet het geval ge
weest, gedeeltelijk omdat hij ouder
was dan ik en al een vaste positie had
in de maatschappij en omdat hij een
sterke persoonlijkheid heeft.
Tegen de tijd dat we trouwden, had lk
al kandidaat gestaan voor het par
lement en dus wist hij dat ik ook mijn
eigen leven had. En hij wilde ook dat ik
dat had en zou blijven houden. Dat is
altijd de basis voor ons huwelijk ge
weest. Maar soms heb ik het gevoel dat
het leven voor hem tdch moeilijker is
dan hii laat blijken"
Van Dennis Thatcher, die in de Tweede
Wereldoorlog majoor was bij de Britse
artillerie, zijn geen officiële uitspraken
bekend. Ik heb althans nog nooit een
krante- of een televisievraaggesprek
met hem gezien, noch hem over de radio
gehoord. Volgens Britse collega's die
zeggen dat zij over goede contacten be
schikken, heeft hij een huishoudelijke
rol op zich genomen. Zo zou hij er nu
voor zorgen dat sommige kamers in de
residentie van de premier, opnieuw be
hangen worden omdat zijn vrouw er iets
anders wil hebben.
Toen president Jack Kennedy een of
ficieel bezoek bracht aan Parijs stelde
hij zich aan de Panjzenaars voor als „Ik
ben de echtgenoot van Jacqueline
Kennedy" en oogstte daarmee de blij
vende bijval van in ieder geval de Fran
se vrouwen.
Thatcher (Dennis) heeft daar een va
riant op. Hij zegt..Ik ben ook een That
cher". maar veel bijval heeft hem dat
blijkbaar niet gebracht, want tenslotte
is niet hij. maar zijn vrouw de baas van
de regering en afgezien daarvan is hij op
zijn leeftijd niet het soort sexidool dat
de rijzige Anthony Eden ook op latere
leeftijd nog was
Vraag
Vooral de Britse boulevardpers stelt
zich al enige tijd de kwellende vraag
hoe het daar in die officiële residentie
nu eigenlijk wel toegaat. Komt Mar
garet aan het eind van de dag boven in
de ruime flat en staat brave Dennis
daar dan te wachten met een milde
whisky (het enige dat de eerste minis
ter aan spiritualiën drinkt - Dennis
drinkt gin) om haar te laten uitrazen
over de gemene vragen die haar door
Labour in het parlement werden ge
steld?
Maakt ze hem midden in de nacht wak
ker om te vragen wat hij ervan vindt
wanneer zij haar voorganger Edward
Heath toch maar een kabinetspositie
denkt aan te bieden? Laat ze hem de
super-geheime documenten lezen die
haar dagelijks in de „rode doos" worden
bezorgd als huis- of strafwerk?
Niemand zal daar het antwoord op we
len, maar het is veilig aan te nemen dat
het m het Thatcher-huwelijk net zo
toegaat in alle andere Staatsgeheimen
strekken zich niet uit tot hen die niet
bevoegd zijn ze aan te horen ofte ont
vangen. en Dennis is wat dat betreft
geen bevoegde
Het wachten is nu nog op het ogenblik
dat Dennis Thatcher door de Britse fe
ministen wordt uitgeroepen als ,,de
man van het jaar"
Dennis kust zijn vrouw een eerste minister Margaret Thatcher