ZAKELIJKE PARTNER VAN CRUIJFF
VOELT ZICH NIET BEDREIGD
AFBOUWPERIODE
'NADERT VOOR
ÜBETTY STOVE
Ni rFRPAG 5 MEI 1979
PZC/ sport
29
MADRID - De rivaliteit om de macht, vermeende slimmigheid met de bedoeling zo min mogelijk
belasting te betalen, gebrek aan zakelijk inzicht, een slecht benul van de Spaanse wetgeving en
nog niet bewezen deviezensmokkel van peseta's naar het buitenland hebben ervoor gezorgd dat
het trio Johan Cruijff-Michel Georges Basilevitch-Cor Coster met elkaar overhoop ligt. Gevolg:
ruïnering van Cruijffs zakelijk belangen in Spanje en drie kinderen van de rekening: Cruijff,
Basilevitch en Coster.
die volgens het Spaanse ministerie
van financiën aanzienlijk moet zijn.
Basilevitch heeft zijn zaken, die indi
rect met Cruijff te maken hebben, ln
handen gegeven van de Catalaanse
advocaat Granados. Deze advocaat,
die volgens Basilevitch de beste jurist
in strafrecht van Spanje is. heeft uit
voerig de materie bestudeerd voordat
hij de opdracht aannam. ..Granados
heeft mij gezegd dat ik helemaal goed
zit. Daarom beheert hij mijn fiscale en
monetaire zaken. Als hij niet honderd
procent zeker was van mijn handelin
gen. zou Granados hier nooit op inge
gaan zijn. want als gerenommeerd ad
vocaat kan hij zich geen blunders ver
oorloven", zegt Michel Georges Basi
levitch triomfantelijk.
Deviezensmokkel
Op het gebied van financiering heeft
Basilevitch het voor elkaar gekregen
dat Johan Cruijff persoonlijk borg
stond voor niet op tijd terug betaalde
termijnen van afgesloten leningen.
Twee maanden geleden kwam het zo-
ven Johan had geen geld om de schul
den af te lossen en een van de drie
banken, waarmee Cruijff en Basile
vitch werken, hing het aan de grote
klok. Hoe komt het dat Johan Cruijff
geen geld had om als borg het ontbre
kende bedrag te betalen? Deviezens
mokkel?
„Cruijff verdiende met de door mij
opgestelde contracten in Spanje twee
miljoen dollar, alleen maar met
voetballen voor Barcelona. Daar
naast had hij nog andere inkomsten
uit reclame plus de 1.800.000 dollar uit
Zwitserland".
Na lang zeuren geeft Basilevitch de in
druk dat Johan Cruijff voor juli 1976 in
totaal ongeveer 3.600.000 dollar heeft
verdiend. Een eenvoudig reken
sommetje geeft een totaal aan van
5.600.000 in Spanje en 1.800.000 dollar
uit Zwitserland. Totaal dus 7.600.000
dollar.
Het lijkt geen twijfel dat er aanwijzin
gen zijn tot deviezensmokkel. Daar
mee zou Cor Coster best gelijk kunnen
krijgen, maar het is wel de vraag of hij
het kan bewijzen. De hele af-
faire-Cruijff heeft zich afgespeeld in
een periode, waarin sommige oude
francistische monetaire wetten zijn
aangepast aan de eisen van deze tijd,
waardoor er zoveel juridische verwar
ring heerst op dit gebied, dat alleen
super-experts door dc bomen het bos
kunnen zien. Deze hoog gespeciali
seerde mensen, die in Spanje op één
hand zjjn tellen, zijn best bereid een
onderzoek in te stellen op voorwaarde
dat de opdrachtgever brandschoon is.
Dit laatste wordt van Cor Coster in
Spanje ernstig betwijfeld
Zwarte schaap
Diverse welingelichte bronnen me
nen dat er door Basilevitch. Cruijff en
Coster een gemeenschappelijk spel is
gespeeld dat uit de hand is gelopen.
Deels met het oogmerk om een zielige
indruk bij de Spaanse fiscus te ma
ken, anderzijds om belastingfacilitei
ten, gebaseerd op sentimentele ar
gumenten zoals: „Ja, wist Cruijff als
voetballer veel?", af te dwingen. Ba
silevitch geeft toe dat hij in deze krin
gen het zwarte schaap wilde spelen
om op deze manier de belangen van
Johan Cruijff zoveel mogelijk uit te
buiten. „Want als de zakelijke belan
gen van Cruijff achteruit gaan, gaan
de mijne ook de mist in", lacht Basi
levitch.
Uit zichzelf waagt Basilevitch zich er
niet aan om te zeggen dat hij met deze
fikse ruzie tussen hem en Cor Coster
zyn aandelen gaat verkopen. Na enig
aandringen meent hy dat hij het
eigenlijk zal moeten doen. „Ja, het ls
nu een ongunstig moment, want door
alle verhalen in de pers zijn ze natuur
lijk flink in waarde gedaald. Eigenlijk
zou ik het moeten doen, maar ja..."
Granados, de advocaat van Basile
vitch, zou gek zijn om zijn cliënt de
verkoop van zijn aandelen te advise
ren. Basilevitch heeft zich op een han
dige manier in het zakelijke imperium
van Cruijff vastgenesteld. Hij !s een
blijft aandeelhouder. Basilevitch
vraagt zich af voor hoeveel Cruijff en
Coster zijn aandelen willen kopen.
Niemand kan hem dwingen zijn par
ticipatie van de hand te doen. Cruijff
zit voor Cosmos en waarschijnlijk bij
Cosmos en na Cosmos in Spanje zake
lijk vast aan de slimme, in zijn1 vuistje
lachende, Basilevitch De Fransman
Michel Georges Basilevitch geniet van
het gastvrije Spanje, dat hem geld en
roem heeft gegeven.
„Ja, nog een laatste opmerking", zegt
Basilevitch. „Ik ben er niet helemaal
zeker van of Cruijff wel bij Cosmos
gaat spelen".
Was Johan Cruijff in Barcelona en in
Spanje een van de populairste figuren
in de geschiedenis, deze bc-lasting- en
deviezenverwikkelingen hebben hem
een uiterst slecht image gegeven. El
ke Spanjaard vindt het in zijn hart
jammer dat hij de eens zo geliefde
voetbalster nu ziet als een zakelijk
berekende figuur, die miskleunen
maakt. Wat eens liefde en bewonde
ring voor Cruijff was is in Spanje nu
omgeslagen in haatgevoelens.
De zakelijke partner van Johan Cruijff,
de 36-jarige Fransman Michel Georges
Basilevitch, voelt zich allerminst be
dreigd door de beschuldigingen van
Cor Coster dat hij geld van Cruijff en
Neeskens heeft achterovergedrukt of
dat hij aan deviezensmokkel zou heb
ben gedaan.
Basilevitch: „Als dit waar zou zijn dan
was ik allang uit Spanje vertrokken. Ik
houd mij niet met dergelijke praktij
ken bezig. Niettemin heeft deze nega
tieve publiciteit mij veel schade be
rokkend. Mijn tactiek is rustig afwach
ten. Ik verdedig mij wel als Coster het
nogmaals in zijn hoofd haalt om mij
aan te vallen. Maar hij bluft. Coster
heeft niet eens een aanklacht tegen
mij ingediend, anders had ik allang
iets gehoord. Ik neem het Cruijff wel
kwalijk dat hij tegenover de pers niet
heeft verklaard dat de beweringen van
zijn schoonvader nonsens zijn. Hij
heeft mij persoonlijk gezegd dat Cor
Coster onzin uitkraamt, maar wat heb
ik daaraan als hij voor de rest aan het
handje van zijn schoonpapa mee
loopt?"
Johan Neeskens, die is hersteld van
zijn voedselvergiftiging, valt Basile
vitch bij: „Als Basilevitch de kans
heeft gehad Cruijff te belazeren dan
heeft hij deze kans ook in de laatste
twee jaar bij mij gehad. Nou, Michel
Georges Basilevitch heeft mijn zake
lijke belangen correct afgehandeld en
ik hoop dat hij in de toekomst mijn
zaken blijft behartigen". Basilevitch
neemt deze uitspraak van Neeskens
met een dankbare glimlach aan.
Basilevitch: „Cor Coster is een im
pulsief man. Het is niet mijn stijl om
bij onderhandelingen een pistool op
tafel te leggen als ik mijn zin niet
krijg. Ik heb een andere manier van
werken. Het gedonder tussen Coster
en mij is eigenlijk begonnen toen ik in
juli 1976 voor Johan Cruijff een con
tract van 1 miljoen dollar voor een
jaar bij FC Barcelona versierde. Ja, 1
miljoen dollar, schoon aan de haak!
Coster, met zijn jarenlange ervaring
als directeur van Inter Football, wist
dat hij dit niet kon flikken, maar hij
was niet te beroerd om toch zijn
commissie van 10 procent over dit
contract op te strijken zonder er iets
voor gedaan te hebben. Een jaar later
heb ik voor Johan Cruijff een derge
lijk contract voor elkaar gekregen. Ik
heb - nota bene op verzoek van Cor
Coster zelf - de grootste voetbal
contracten van de wereld gemaakt en
dat kan Coster niet uitstaan!".
Het verhaal klopt. De naam Cor Coster
komt inderdaad op de computerlijsten
van FC Barcelona voor. De voetbal
club heeft volgens de regels vergun
ning aangevraagd bij het ministerie
van handel om de commissies aan de
niet in Spanje woonachtige Cor Coster
uit te betalen. Volgens Basilevitch
heeft Coster ook commissies in Spanje
geind over voetbalcontracten van an
dere clubs, waarvoor geen uitbeta
lingsvergunning is aangevraagd bij de
Spaanse autoriteiten. Aanneinend dat
Basilevitch de waarheid spreekt kan
Cor Coster in principe een boete oplo
pen voor het illegaal aannemen van
peseta's in Spanje en is het voor de
directeur van Inter Football van het
grootste belang aan te tonen dat dit
geld in Spanje is gebleven, wil hij niet
een extra boete krijgen wegens de
viezensmokkel.
Basilevitch toont zich zelfverzekerd
maar zijn trots wordt door een bere
kende sluwheid in toom gehouden. Op
de vraag waarom Cruijff via een Zwit
serse bankrekening ruim 1.800.000
dollar op de rekening van Ganadera
Catalana SA heeft gestort, antwoordt
Basilevitch dat dit geld uit andere in
komsten. dus los van Johan's inkomen
uit Spanje, afkomstig is. Dat kan.
Maar is deze investering van dollars in
Spanje aangemeld bij het ministerie
van handel, zodat Cruijff bij de ver
koop van zijn zaken dit geld weer naar
Zwitserland kan overbrengen? Ant
woord: „Nee, op dat moment interes
seerde dit niemand".
Blunder
Een grotere zakelijke blunder is nau
welijks voorstelbaar. Iedere zaken
man weet dat je in Spanje uit moet
kijken met de deviezenbepalingen.
Iedereen kan in Spanje in guldens,
dollars of wat dan ook investeren en
heeft, als alles volgens de regels gaat,
geen enkele moeite om bij verkoop
van het project zijn aanvankelijke
investering, vermeerderd met een
meerwaarde, weer naar het buiten
land over te maken. In dit geval bete
kent dit dat de 1.800.000 dollar van
Cruijff in Spanje moeten blijven. Er is
een legale weg om, gerekend vanaf de
datum van de verkoop van het project
in Spanje, na drie jaar het grootste
gedeelte van dit bedrag naar het
buitenland over te brengen. Uiter
aard brengt dit met zich mee dat als
Cruijff naar Cosmos gaat, hij een be
heerder over zijn zaken in Spanje zal
moeten aanstellen. En wie kent het
beste de weg in het doolhof van
Cruijffs moedermaatschappij Grape-
co SA en zijn zeven werkmaat
schappijen? Basilevitch natuurlijk.
De varkensvetmesterij, een bedrijf dat
twee jaar geleden ln financiële moei
lijkheden zat. is op aandringen van
Basilevitch opgekocht, omdat er vol
gens hem een enorme expansie in
moest zitten. Niet geremd door enige
kennis van zaken was het argument
om de bijna failliette boedel op te ko
pen: „Vandaag hebben we één varken,
het beest jongt vijf biggen, dus over
drie jaar is ons bedrijf zes keer zoveel
waard, want als moeder-varken niet
opnieuw jongthebben wij in totaal zes
varkens". Welnu, de varkens hebben
flink gejongd, maar de waarde van het
bedrijf is verre van omhoog gegaan.
„Ja, wij hebben eigenlijk geen goed
vooronderzoek gepleegd. Toen Johan
en ik het bedrijf kochten zijn wij mis
leid met valse balanzen. Wij hebben er
veel te veel voor betaald", aldus Basi
levitch, die toegeeft dat er naast de
koopprijs van ongeveer 12 miljoen
gulden nog een behoorlijk bedrag bij
moest om de onderneming up to date
te maken.
Van de zeven werkmaatschappijen
van Johan Cruijff beantwoordt er
eigenlijk maar één aan de verwachtin
gen. Inmobiliaria Ibiza SA, de
bouwmaatschappij op het eiland Ibi
za, stelt niet teleur. Hier heeft, Cruijff
300.000 dollar vanuit Zwitserland in
gestoken, die hij, net zoals de overige
anderhalf miljoen vanuit Zwitserland
overgemaakte dollars, bij verkoop in
Spaiye moet laten. Het kweekbedrijf
Horticulturas Mediterraneas SA be
doeld om de tuinen van de projecten
van Ballast Nedam in Saoedi-Arabié
op te sieren, is nooit van de grond ge
komen. Afgezien van het Spaanse geld
dat er door Cruijff is Ingestoken heb
ben zijn 20.000 vanuit Zwitserland ge
storte dollars tot nu toe niets opge
bracht. De andere ondernemingen ge
ven de indruk dat zij in het stadium
zijn tussen „hangen of wurgen".
Ingepalmd
Het is voor het bedrijfsleven in Bar
celona steeds een doorn in het oog
geweest dat de als louche zakenman
bekendstaande Basilevitch Cruijff
zodanig heeft ingepalmd dat de Ne
derlandse voetbalster hem carte
blanche gaf voor al zijn zaken. Twee
jaar lang zwaaide Basilevitch zonder
enige deskundige controle de scepter
over Cruijffs vermogen. Daarnaast
regelde Basilevitch reclamecontrac
ten, die hem in totaal ongeveer
100.000 gulden aan commissie per jaar
opleverden. Basilevitch: „Ik werkte
dag en nacht, soms meer dan zestien
uur per dag, ook de weekeinden. Voor
mijn managingactiviteiten van
Cruijffs ondernemingen heb ik nooit
een peseta ontvangen. De commissies
van de reclamecontracten van Cruijff
waren voor mij genoeg om te leven.
Eigenlijk was ik gek dat ik nooit iets
voor het beheer van zijn zaken heb
gevraagd, want een normale manager
zou er zeker honderdduizend gulden
per jaar voor hebben gehad".
Het meelijwekkende spel van Basile
vitch is aandoenlijk. Hij doet voorko
men of dit van tevoren zo met Cruijff is
afgesproken en dat de mantel van de
vriendschap met de Nederlandse
voetbalster zijn offers goedmaakte.
„Ja, ln het begin deden wij alles op
fifty-fifty-basis. maar op den duur kon
ik het tempo van de investeringen van
Cruijff niet bijhouden. Zelf heb ik to
taal ongeveer 500.000 gulden in de
zaak gestoken en Cruijff in totaal on
geveer 4,5 miljoen gulden.
Basilevitch blijkt behendig tussen
sommige mazen van de Spaanse wet
door te glippen. Wat hij er niet bij ver
telt, is dat hij als Fransman, zonder
werkvergunning of verblijfsvergun
ning best zaken in Spanje mag behe
ren, maar dat hij daarvoor geen grote
geldbedragen mag ontvangen. De
vraag of Basilevitch een „NIV" (een
Spaans fiscaal identificatienummer)
heeft, brengt hem aan de rand van pa
niek. „Niet over praten", zegt hij, alsof
hy bang is dat er slapende honden
wakker worden.
De Spaanse fiscus is al geruime tijd
wakker. Er is een speciale knip-
seldlenst ingesteld, die de ln de pers
genoemde bedragen veriflèert Een
speciale rechter is belast met het on
derzoek naar Cruijffs belastingschuld.
Johan Neeskens
MADRID - Het Europese dames-
circuit, d2t deze week in Madrid
van start is gegaan, vormt het af
scheidscadeau van Betty Stöve als
presidente aan de Womens Tennis
Association. September aan
staande is het drie jaar geleden,
dat ze de voorzittershamer over
nam van chris Evert, de tweede in
de lijn van opvolging, die begon
bij Billie Jean King. Betty Stove
acht het dan een passende gele
genheid om afscheid te nemen.
„Vorig jaar wilde ik al stoppen,
maar toen ben ik overgehaald het
nog een jaar te doen, omdat men
mij als Europese speelster moei
lijk kon missen bij de voorberei
dingen van het Europese circuit".
Tegen de WTT (Amerikaanse stede
comepetltte) hebben we ge-
zegd:„Wij hebben jullie nu vijfjaar
gesteund. Zorg nu maar dat je de
beste heren onder contract krijgt.
Dat lukte ze niet. Wie weet volgend
jaar wel. Europa heeft met uitzon
dering van Scheveningen alert ge
reageerd. De acht toernooien
fourneren een prijzengeld van meer
dan één miljoen dollar, zodat Betty
Stöve zich met een gerust hart kan
terugtrekken. Wie haar opvolgster
wordt, weet ze nog niet. Er bestaat
niet veel belangstelling voor. Mis
schien zijn de meisjes bang dat hun
tennis erdoor in het gedrang zal
komen. Dat heeft in elk geval niet
voor mij gegolden. Ik ben er beter
door gaan spelen. Je ontmoet zo
veel mensen, raakt bij zoveel zaken
betrokken, datje gedwongen wordt
je tijd goed in te delen. Zomaar wat
rondhangen is er niet bij". Dat
doelloos rondhangen heeft Betty
■Stöve trouwens altijd al een crime
gevonden. „Als Je echt met tennis
wat wilt bereiken, ben he met con
ditietraining, trainen en het bekij
ken van andermans partijen- wel
zo'n zes a acht uur per dag bezig.
Vooral kijken naar wat anderen
doen, is zo belangrijk".
-
Lege kas
De tennissport mag de laatste ja
ren een stormachtige ont wikke
ling hebben doorgemaakt, de nei-
[ingtot expansie is groot, de WTA
zo mogelijk nog groter. Vijf jaar
nadat Betty Stöve op Wimbledon
als beheerster van een nog lege kas
rondging om de eerste contribu
ties op te halen, beschikt de or
ganisatie over zestien professione
le krachten, te beginnen bij direc
teur Jerry Diamond, via mode
ontwerper Teddy Tinling tot aan
de altijd aanwezige fysio-thera-
peut toe.
Geen toemooi-organisatie, die er
omheen kan of er omheen zou wil
len. Die positie is zo sterk, dat
vrouwen-emancipatie in de organi
satie geen belangrijk item meer is.
Heel anders dan in de dagen van
Billie Jean King, die destijds de we
reld schokte met de mededeling
dat ook zij abortus had laten ple
gen en betrokken raakte bij de cir-
cus-aehtige 'battle of the sexes' te
gen een belegen heer als Bobby
Riggs
Betty Stöve stelt zich heel anders
op ten aanzien van het in sommige
levallen nog bestaande verschil in
«taling tussen mannen en vrou
wen. „Wie het meeste publiek trekt,
reoet het meeste krijgen. Alleen
kon dat vroeger nooit worden ge
heten, omdat wij bij de herentoer-
nooien altijd een ondergeschikte
rel vertolkten Vandaar dat wij nu
onze eigen toernooien willen. Dan
kan ledereen zien, wat we waard
UT."
begint zelfs begrip te dagen voor
oen zekere vorm van samen
werking „Het lijkt me zinvol als we
Bozameniijk proberen meer prij
sgeld bij de grote toernooien los
«praten. Op Wimbledon gaat mis
ken tien procent van wat er bin
nenkomt naai- degenen, die de
show maken. De winst wordt zoge
naamd gebruikt voor de ontwikke
ling van jonge talenten. Maar er is
geen land in de wereld, waar op dat
gebied zo weinig gebeurt als juist in
Engeland".
Vakbond
Bctty Stöve vindt dat de WTA be
slist niet als een vakbond mag wor
den gezien. „Wij zijn een belan
genvereniging. Een vakbond ziet er
juridisch gezien heel anders uit
Met sociale functies en dergelijke.
Bij ons is er een streven om het le
den-aantal beperkt te houden om
te voorkomen dat de lagere regio
nen beslissingen gaan nemen over
de top".
Dat is aardig gelukt. Van de enkele
honderden tennisspeelsters, die de
wereld rondreizen, zijn er slechts 64
lid. De overigen voldoen niet aan de
voorwaarden: een plaats bij de
eerste honderd en een verdiend
prijzengeld van 10.000 dollar of
minder vinden de contributie van
350 dollar per jaar eenvoudig te
hoog.
„In sociaal opzicht kunnen we
weinig voor onze leden doen", al
dus Betty Stöve. „Neem alleen
maar de vraag onder welk arbeids
recht je de mensen wilt laten val
len. Onder die van het land waar ze
vandaan komen, of onder die van
het land waar de WTA geregi
streerd staat? Hulp bij de afbouw
van een tenniscarrière, vorming
van fondsen voor later als het niet
meer zo goed mocht gaan. Allemaal
interessante gedachten. Maar -wij
gaan voorlopig uit van de stelregel:
als je zoveel verdient, moetje voor
jezelf kunnen zorgen"
Afscheid
Voor Betty Stöve, die op 24 juni 34
jaar wordt, begint de periode van
de afbouw te naderen. „Dat is iets
dat ik alleen moet doen. Zoals ik ln
mijn hele leven zoveel dingen zelf
heb moeten beslissen. Het af-
scheidnemen ook, misschien kan Ik
nog een paar jaar mee. Uitgekeken
op tennis ben ik nog niet. Als mijn
gezondheid me maar niet in de
steek laat".
Daar liggen echter de problemen
Een constante pijn in de knieen
was er de oorzaak van dat zij deze
winter in het enkelspel maar weinig
partijen won. Daar kwam begin dit
jaar nog een ontsteking aan de pols
bij. „Aan die knie is niets meer te
doen. Kapotgegaan in de vijf jaar
dat we op die keiharde Amerikaan
se vloeren hebben gespeeld. Wat
dat betreft, is het een zwaar beroep
Rugblessures, ontzette schouders,
pijnlijke benen, de kleedkamers
lijken vaak een ziekenzaal. Overal
ligt verband en zakken met ijs.
Greer Stevens en Rosemary Casals
zijn aan hun knie geopereerd Rosie
kan zelfs haar been niet strekken
Veel te vroeg begonnen. Billie Jean
King had zelfs drie knie-operaties
Desondanks schreeuwden de toer-
nooi-organisatoren moord en
brand als we er een tijdje tussenuit
willen"
Ondanks dat alles maakt Betty
Stöve in Madrid een vrij fitte in
druk. „Dat komt omdat ik zoveel
mogelijk rust heb gehouden. Bij
een paar toernooien heb ik alleen
de dubbels gespeeld". Dat laatste
ging overigens zo succesvol dat
Betty met een verdienste van
75.000 dollars over de laatste vier
maanden op de zevende plaats van
de financiële hitlijst prijkt. „Een
zwaar beroep, een eenzaam be
staan ook, maar zeker de moeite
waard", zo vat ze het samen.
„Ik zeg altijd: Je leert ln één jaar op
het tenniscircuit net zoveel als in
vjjf jaar op school"