ZAKELIJKE PARTNER VAN CRUIJFF VOELT ZICH NIET BEDREIGD AFBOUWPERIODE 'NADERT VOOR ÜBETTY STOVE Ni rFRPAG 5 MEI 1979 PZC/ sport 29 MADRID - De rivaliteit om de macht, vermeende slimmigheid met de bedoeling zo min mogelijk belasting te betalen, gebrek aan zakelijk inzicht, een slecht benul van de Spaanse wetgeving en nog niet bewezen deviezensmokkel van peseta's naar het buitenland hebben ervoor gezorgd dat het trio Johan Cruijff-Michel Georges Basilevitch-Cor Coster met elkaar overhoop ligt. Gevolg: ruïnering van Cruijffs zakelijk belangen in Spanje en drie kinderen van de rekening: Cruijff, Basilevitch en Coster. die volgens het Spaanse ministerie van financiën aanzienlijk moet zijn. Basilevitch heeft zijn zaken, die indi rect met Cruijff te maken hebben, ln handen gegeven van de Catalaanse advocaat Granados. Deze advocaat, die volgens Basilevitch de beste jurist in strafrecht van Spanje is. heeft uit voerig de materie bestudeerd voordat hij de opdracht aannam. ..Granados heeft mij gezegd dat ik helemaal goed zit. Daarom beheert hij mijn fiscale en monetaire zaken. Als hij niet honderd procent zeker was van mijn handelin gen. zou Granados hier nooit op inge gaan zijn. want als gerenommeerd ad vocaat kan hij zich geen blunders ver oorloven", zegt Michel Georges Basi levitch triomfantelijk. Deviezensmokkel Op het gebied van financiering heeft Basilevitch het voor elkaar gekregen dat Johan Cruijff persoonlijk borg stond voor niet op tijd terug betaalde termijnen van afgesloten leningen. Twee maanden geleden kwam het zo- ven Johan had geen geld om de schul den af te lossen en een van de drie banken, waarmee Cruijff en Basile vitch werken, hing het aan de grote klok. Hoe komt het dat Johan Cruijff geen geld had om als borg het ontbre kende bedrag te betalen? Deviezens mokkel? „Cruijff verdiende met de door mij opgestelde contracten in Spanje twee miljoen dollar, alleen maar met voetballen voor Barcelona. Daar naast had hij nog andere inkomsten uit reclame plus de 1.800.000 dollar uit Zwitserland". Na lang zeuren geeft Basilevitch de in druk dat Johan Cruijff voor juli 1976 in totaal ongeveer 3.600.000 dollar heeft verdiend. Een eenvoudig reken sommetje geeft een totaal aan van 5.600.000 in Spanje en 1.800.000 dollar uit Zwitserland. Totaal dus 7.600.000 dollar. Het lijkt geen twijfel dat er aanwijzin gen zijn tot deviezensmokkel. Daar mee zou Cor Coster best gelijk kunnen krijgen, maar het is wel de vraag of hij het kan bewijzen. De hele af- faire-Cruijff heeft zich afgespeeld in een periode, waarin sommige oude francistische monetaire wetten zijn aangepast aan de eisen van deze tijd, waardoor er zoveel juridische verwar ring heerst op dit gebied, dat alleen super-experts door dc bomen het bos kunnen zien. Deze hoog gespeciali seerde mensen, die in Spanje op één hand zjjn tellen, zijn best bereid een onderzoek in te stellen op voorwaarde dat de opdrachtgever brandschoon is. Dit laatste wordt van Cor Coster in Spanje ernstig betwijfeld Zwarte schaap Diverse welingelichte bronnen me nen dat er door Basilevitch. Cruijff en Coster een gemeenschappelijk spel is gespeeld dat uit de hand is gelopen. Deels met het oogmerk om een zielige indruk bij de Spaanse fiscus te ma ken, anderzijds om belastingfacilitei ten, gebaseerd op sentimentele ar gumenten zoals: „Ja, wist Cruijff als voetballer veel?", af te dwingen. Ba silevitch geeft toe dat hij in deze krin gen het zwarte schaap wilde spelen om op deze manier de belangen van Johan Cruijff zoveel mogelijk uit te buiten. „Want als de zakelijke belan gen van Cruijff achteruit gaan, gaan de mijne ook de mist in", lacht Basi levitch. Uit zichzelf waagt Basilevitch zich er niet aan om te zeggen dat hij met deze fikse ruzie tussen hem en Cor Coster zyn aandelen gaat verkopen. Na enig aandringen meent hy dat hij het eigenlijk zal moeten doen. „Ja, het ls nu een ongunstig moment, want door alle verhalen in de pers zijn ze natuur lijk flink in waarde gedaald. Eigenlijk zou ik het moeten doen, maar ja..." Granados, de advocaat van Basile vitch, zou gek zijn om zijn cliënt de verkoop van zijn aandelen te advise ren. Basilevitch heeft zich op een han dige manier in het zakelijke imperium van Cruijff vastgenesteld. Hij !s een blijft aandeelhouder. Basilevitch vraagt zich af voor hoeveel Cruijff en Coster zijn aandelen willen kopen. Niemand kan hem dwingen zijn par ticipatie van de hand te doen. Cruijff zit voor Cosmos en waarschijnlijk bij Cosmos en na Cosmos in Spanje zake lijk vast aan de slimme, in zijn1 vuistje lachende, Basilevitch De Fransman Michel Georges Basilevitch geniet van het gastvrije Spanje, dat hem geld en roem heeft gegeven. „Ja, nog een laatste opmerking", zegt Basilevitch. „Ik ben er niet helemaal zeker van of Cruijff wel bij Cosmos gaat spelen". Was Johan Cruijff in Barcelona en in Spanje een van de populairste figuren in de geschiedenis, deze bc-lasting- en deviezenverwikkelingen hebben hem een uiterst slecht image gegeven. El ke Spanjaard vindt het in zijn hart jammer dat hij de eens zo geliefde voetbalster nu ziet als een zakelijk berekende figuur, die miskleunen maakt. Wat eens liefde en bewonde ring voor Cruijff was is in Spanje nu omgeslagen in haatgevoelens. De zakelijke partner van Johan Cruijff, de 36-jarige Fransman Michel Georges Basilevitch, voelt zich allerminst be dreigd door de beschuldigingen van Cor Coster dat hij geld van Cruijff en Neeskens heeft achterovergedrukt of dat hij aan deviezensmokkel zou heb ben gedaan. Basilevitch: „Als dit waar zou zijn dan was ik allang uit Spanje vertrokken. Ik houd mij niet met dergelijke praktij ken bezig. Niettemin heeft deze nega tieve publiciteit mij veel schade be rokkend. Mijn tactiek is rustig afwach ten. Ik verdedig mij wel als Coster het nogmaals in zijn hoofd haalt om mij aan te vallen. Maar hij bluft. Coster heeft niet eens een aanklacht tegen mij ingediend, anders had ik allang iets gehoord. Ik neem het Cruijff wel kwalijk dat hij tegenover de pers niet heeft verklaard dat de beweringen van zijn schoonvader nonsens zijn. Hij heeft mij persoonlijk gezegd dat Cor Coster onzin uitkraamt, maar wat heb ik daaraan als hij voor de rest aan het handje van zijn schoonpapa mee loopt?" Johan Neeskens, die is hersteld van zijn voedselvergiftiging, valt Basile vitch bij: „Als Basilevitch de kans heeft gehad Cruijff te belazeren dan heeft hij deze kans ook in de laatste twee jaar bij mij gehad. Nou, Michel Georges Basilevitch heeft mijn zake lijke belangen correct afgehandeld en ik hoop dat hij in de toekomst mijn zaken blijft behartigen". Basilevitch neemt deze uitspraak van Neeskens met een dankbare glimlach aan. Basilevitch: „Cor Coster is een im pulsief man. Het is niet mijn stijl om bij onderhandelingen een pistool op tafel te leggen als ik mijn zin niet krijg. Ik heb een andere manier van werken. Het gedonder tussen Coster en mij is eigenlijk begonnen toen ik in juli 1976 voor Johan Cruijff een con tract van 1 miljoen dollar voor een jaar bij FC Barcelona versierde. Ja, 1 miljoen dollar, schoon aan de haak! Coster, met zijn jarenlange ervaring als directeur van Inter Football, wist dat hij dit niet kon flikken, maar hij was niet te beroerd om toch zijn commissie van 10 procent over dit contract op te strijken zonder er iets voor gedaan te hebben. Een jaar later heb ik voor Johan Cruijff een derge lijk contract voor elkaar gekregen. Ik heb - nota bene op verzoek van Cor Coster zelf - de grootste voetbal contracten van de wereld gemaakt en dat kan Coster niet uitstaan!". Het verhaal klopt. De naam Cor Coster komt inderdaad op de computerlijsten van FC Barcelona voor. De voetbal club heeft volgens de regels vergun ning aangevraagd bij het ministerie van handel om de commissies aan de niet in Spanje woonachtige Cor Coster uit te betalen. Volgens Basilevitch heeft Coster ook commissies in Spanje geind over voetbalcontracten van an dere clubs, waarvoor geen uitbeta lingsvergunning is aangevraagd bij de Spaanse autoriteiten. Aanneinend dat Basilevitch de waarheid spreekt kan Cor Coster in principe een boete oplo pen voor het illegaal aannemen van peseta's in Spanje en is het voor de directeur van Inter Football van het grootste belang aan te tonen dat dit geld in Spanje is gebleven, wil hij niet een extra boete krijgen wegens de viezensmokkel. Basilevitch toont zich zelfverzekerd maar zijn trots wordt door een bere kende sluwheid in toom gehouden. Op de vraag waarom Cruijff via een Zwit serse bankrekening ruim 1.800.000 dollar op de rekening van Ganadera Catalana SA heeft gestort, antwoordt Basilevitch dat dit geld uit andere in komsten. dus los van Johan's inkomen uit Spanje, afkomstig is. Dat kan. Maar is deze investering van dollars in Spanje aangemeld bij het ministerie van handel, zodat Cruijff bij de ver koop van zijn zaken dit geld weer naar Zwitserland kan overbrengen? Ant woord: „Nee, op dat moment interes seerde dit niemand". Blunder Een grotere zakelijke blunder is nau welijks voorstelbaar. Iedere zaken man weet dat je in Spanje uit moet kijken met de deviezenbepalingen. Iedereen kan in Spanje in guldens, dollars of wat dan ook investeren en heeft, als alles volgens de regels gaat, geen enkele moeite om bij verkoop van het project zijn aanvankelijke investering, vermeerderd met een meerwaarde, weer naar het buiten land over te maken. In dit geval bete kent dit dat de 1.800.000 dollar van Cruijff in Spanje moeten blijven. Er is een legale weg om, gerekend vanaf de datum van de verkoop van het project in Spanje, na drie jaar het grootste gedeelte van dit bedrag naar het buitenland over te brengen. Uiter aard brengt dit met zich mee dat als Cruijff naar Cosmos gaat, hij een be heerder over zijn zaken in Spanje zal moeten aanstellen. En wie kent het beste de weg in het doolhof van Cruijffs moedermaatschappij Grape- co SA en zijn zeven werkmaat schappijen? Basilevitch natuurlijk. De varkensvetmesterij, een bedrijf dat twee jaar geleden ln financiële moei lijkheden zat. is op aandringen van Basilevitch opgekocht, omdat er vol gens hem een enorme expansie in moest zitten. Niet geremd door enige kennis van zaken was het argument om de bijna failliette boedel op te ko pen: „Vandaag hebben we één varken, het beest jongt vijf biggen, dus over drie jaar is ons bedrijf zes keer zoveel waard, want als moeder-varken niet opnieuw jongthebben wij in totaal zes varkens". Welnu, de varkens hebben flink gejongd, maar de waarde van het bedrijf is verre van omhoog gegaan. „Ja, wij hebben eigenlijk geen goed vooronderzoek gepleegd. Toen Johan en ik het bedrijf kochten zijn wij mis leid met valse balanzen. Wij hebben er veel te veel voor betaald", aldus Basi levitch, die toegeeft dat er naast de koopprijs van ongeveer 12 miljoen gulden nog een behoorlijk bedrag bij moest om de onderneming up to date te maken. Van de zeven werkmaatschappijen van Johan Cruijff beantwoordt er eigenlijk maar één aan de verwachtin gen. Inmobiliaria Ibiza SA, de bouwmaatschappij op het eiland Ibi za, stelt niet teleur. Hier heeft, Cruijff 300.000 dollar vanuit Zwitserland in gestoken, die hij, net zoals de overige anderhalf miljoen vanuit Zwitserland overgemaakte dollars, bij verkoop in Spaiye moet laten. Het kweekbedrijf Horticulturas Mediterraneas SA be doeld om de tuinen van de projecten van Ballast Nedam in Saoedi-Arabié op te sieren, is nooit van de grond ge komen. Afgezien van het Spaanse geld dat er door Cruijff is Ingestoken heb ben zijn 20.000 vanuit Zwitserland ge storte dollars tot nu toe niets opge bracht. De andere ondernemingen ge ven de indruk dat zij in het stadium zijn tussen „hangen of wurgen". Ingepalmd Het is voor het bedrijfsleven in Bar celona steeds een doorn in het oog geweest dat de als louche zakenman bekendstaande Basilevitch Cruijff zodanig heeft ingepalmd dat de Ne derlandse voetbalster hem carte blanche gaf voor al zijn zaken. Twee jaar lang zwaaide Basilevitch zonder enige deskundige controle de scepter over Cruijffs vermogen. Daarnaast regelde Basilevitch reclamecontrac ten, die hem in totaal ongeveer 100.000 gulden aan commissie per jaar opleverden. Basilevitch: „Ik werkte dag en nacht, soms meer dan zestien uur per dag, ook de weekeinden. Voor mijn managingactiviteiten van Cruijffs ondernemingen heb ik nooit een peseta ontvangen. De commissies van de reclamecontracten van Cruijff waren voor mij genoeg om te leven. Eigenlijk was ik gek dat ik nooit iets voor het beheer van zijn zaken heb gevraagd, want een normale manager zou er zeker honderdduizend gulden per jaar voor hebben gehad". Het meelijwekkende spel van Basile vitch is aandoenlijk. Hij doet voorko men of dit van tevoren zo met Cruijff is afgesproken en dat de mantel van de vriendschap met de Nederlandse voetbalster zijn offers goedmaakte. „Ja, ln het begin deden wij alles op fifty-fifty-basis. maar op den duur kon ik het tempo van de investeringen van Cruijff niet bijhouden. Zelf heb ik to taal ongeveer 500.000 gulden in de zaak gestoken en Cruijff in totaal on geveer 4,5 miljoen gulden. Basilevitch blijkt behendig tussen sommige mazen van de Spaanse wet door te glippen. Wat hij er niet bij ver telt, is dat hij als Fransman, zonder werkvergunning of verblijfsvergun ning best zaken in Spanje mag behe ren, maar dat hij daarvoor geen grote geldbedragen mag ontvangen. De vraag of Basilevitch een „NIV" (een Spaans fiscaal identificatienummer) heeft, brengt hem aan de rand van pa niek. „Niet over praten", zegt hij, alsof hy bang is dat er slapende honden wakker worden. De Spaanse fiscus is al geruime tijd wakker. Er is een speciale knip- seldlenst ingesteld, die de ln de pers genoemde bedragen veriflèert Een speciale rechter is belast met het on derzoek naar Cruijffs belastingschuld. Johan Neeskens MADRID - Het Europese dames- circuit, d2t deze week in Madrid van start is gegaan, vormt het af scheidscadeau van Betty Stöve als presidente aan de Womens Tennis Association. September aan staande is het drie jaar geleden, dat ze de voorzittershamer over nam van chris Evert, de tweede in de lijn van opvolging, die begon bij Billie Jean King. Betty Stove acht het dan een passende gele genheid om afscheid te nemen. „Vorig jaar wilde ik al stoppen, maar toen ben ik overgehaald het nog een jaar te doen, omdat men mij als Europese speelster moei lijk kon missen bij de voorberei dingen van het Europese circuit". Tegen de WTT (Amerikaanse stede comepetltte) hebben we ge- zegd:„Wij hebben jullie nu vijfjaar gesteund. Zorg nu maar dat je de beste heren onder contract krijgt. Dat lukte ze niet. Wie weet volgend jaar wel. Europa heeft met uitzon dering van Scheveningen alert ge reageerd. De acht toernooien fourneren een prijzengeld van meer dan één miljoen dollar, zodat Betty Stöve zich met een gerust hart kan terugtrekken. Wie haar opvolgster wordt, weet ze nog niet. Er bestaat niet veel belangstelling voor. Mis schien zijn de meisjes bang dat hun tennis erdoor in het gedrang zal komen. Dat heeft in elk geval niet voor mij gegolden. Ik ben er beter door gaan spelen. Je ontmoet zo veel mensen, raakt bij zoveel zaken betrokken, datje gedwongen wordt je tijd goed in te delen. Zomaar wat rondhangen is er niet bij". Dat doelloos rondhangen heeft Betty ■Stöve trouwens altijd al een crime gevonden. „Als Je echt met tennis wat wilt bereiken, ben he met con ditietraining, trainen en het bekij ken van andermans partijen- wel zo'n zes a acht uur per dag bezig. Vooral kijken naar wat anderen doen, is zo belangrijk". - Lege kas De tennissport mag de laatste ja ren een stormachtige ont wikke ling hebben doorgemaakt, de nei- [ingtot expansie is groot, de WTA zo mogelijk nog groter. Vijf jaar nadat Betty Stöve op Wimbledon als beheerster van een nog lege kas rondging om de eerste contribu ties op te halen, beschikt de or ganisatie over zestien professione le krachten, te beginnen bij direc teur Jerry Diamond, via mode ontwerper Teddy Tinling tot aan de altijd aanwezige fysio-thera- peut toe. Geen toemooi-organisatie, die er omheen kan of er omheen zou wil len. Die positie is zo sterk, dat vrouwen-emancipatie in de organi satie geen belangrijk item meer is. Heel anders dan in de dagen van Billie Jean King, die destijds de we reld schokte met de mededeling dat ook zij abortus had laten ple gen en betrokken raakte bij de cir- cus-aehtige 'battle of the sexes' te gen een belegen heer als Bobby Riggs Betty Stöve stelt zich heel anders op ten aanzien van het in sommige levallen nog bestaande verschil in «taling tussen mannen en vrou wen. „Wie het meeste publiek trekt, reoet het meeste krijgen. Alleen kon dat vroeger nooit worden ge heten, omdat wij bij de herentoer- nooien altijd een ondergeschikte rel vertolkten Vandaar dat wij nu onze eigen toernooien willen. Dan kan ledereen zien, wat we waard UT." begint zelfs begrip te dagen voor oen zekere vorm van samen werking „Het lijkt me zinvol als we Bozameniijk proberen meer prij sgeld bij de grote toernooien los «praten. Op Wimbledon gaat mis ken tien procent van wat er bin nenkomt naai- degenen, die de show maken. De winst wordt zoge naamd gebruikt voor de ontwikke ling van jonge talenten. Maar er is geen land in de wereld, waar op dat gebied zo weinig gebeurt als juist in Engeland". Vakbond Bctty Stöve vindt dat de WTA be slist niet als een vakbond mag wor den gezien. „Wij zijn een belan genvereniging. Een vakbond ziet er juridisch gezien heel anders uit Met sociale functies en dergelijke. Bij ons is er een streven om het le den-aantal beperkt te houden om te voorkomen dat de lagere regio nen beslissingen gaan nemen over de top". Dat is aardig gelukt. Van de enkele honderden tennisspeelsters, die de wereld rondreizen, zijn er slechts 64 lid. De overigen voldoen niet aan de voorwaarden: een plaats bij de eerste honderd en een verdiend prijzengeld van 10.000 dollar of minder vinden de contributie van 350 dollar per jaar eenvoudig te hoog. „In sociaal opzicht kunnen we weinig voor onze leden doen", al dus Betty Stöve. „Neem alleen maar de vraag onder welk arbeids recht je de mensen wilt laten val len. Onder die van het land waar ze vandaan komen, of onder die van het land waar de WTA geregi streerd staat? Hulp bij de afbouw van een tenniscarrière, vorming van fondsen voor later als het niet meer zo goed mocht gaan. Allemaal interessante gedachten. Maar -wij gaan voorlopig uit van de stelregel: als je zoveel verdient, moetje voor jezelf kunnen zorgen" Afscheid Voor Betty Stöve, die op 24 juni 34 jaar wordt, begint de periode van de afbouw te naderen. „Dat is iets dat ik alleen moet doen. Zoals ik ln mijn hele leven zoveel dingen zelf heb moeten beslissen. Het af- scheidnemen ook, misschien kan Ik nog een paar jaar mee. Uitgekeken op tennis ben ik nog niet. Als mijn gezondheid me maar niet in de steek laat". Daar liggen echter de problemen Een constante pijn in de knieen was er de oorzaak van dat zij deze winter in het enkelspel maar weinig partijen won. Daar kwam begin dit jaar nog een ontsteking aan de pols bij. „Aan die knie is niets meer te doen. Kapotgegaan in de vijf jaar dat we op die keiharde Amerikaan se vloeren hebben gespeeld. Wat dat betreft, is het een zwaar beroep Rugblessures, ontzette schouders, pijnlijke benen, de kleedkamers lijken vaak een ziekenzaal. Overal ligt verband en zakken met ijs. Greer Stevens en Rosemary Casals zijn aan hun knie geopereerd Rosie kan zelfs haar been niet strekken Veel te vroeg begonnen. Billie Jean King had zelfs drie knie-operaties Desondanks schreeuwden de toer- nooi-organisatoren moord en brand als we er een tijdje tussenuit willen" Ondanks dat alles maakt Betty Stöve in Madrid een vrij fitte in druk. „Dat komt omdat ik zoveel mogelijk rust heb gehouden. Bij een paar toernooien heb ik alleen de dubbels gespeeld". Dat laatste ging overigens zo succesvol dat Betty met een verdienste van 75.000 dollars over de laatste vier maanden op de zevende plaats van de financiële hitlijst prijkt. „Een zwaar beroep, een eenzaam be staan ook, maar zeker de moeite waard", zo vat ze het samen. „Ik zeg altijd: Je leert ln één jaar op het tenniscircuit net zoveel als in vjjf jaar op school"

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1979 | | pagina 29