DEUKEN
Bejaarden
Voor carrosseriebedrijf
moet grote klap nog komen
extw
JUBILEUM VAN BOND
GEPENSIONEERDEN
VRIJDAG 9 MAART 1979
TERNEUZEN - Het loopt niet als anders", zegt Nemi de Vin (40) van het carosseriebedrijf De
Vin in Terneuzen. Zijn garage, middenin het woongebeid aan de westzijde van de Terneuzense
binnenstad, is niet overvol. Er staan wat auto's met een deukje, één met een verfrommelde
voorzijde, maar het is 'rustig'. In een hoek haalt iemand een kwastje over de romp van een
zeilbootje
„Iedereen riep begin dit jaar, toen al die ellende met die wegen ontstond, 'jullie zitten natuurlijk
hardstikke vol, we wachten wel even'. Nou, om nu te zeggen drukhelemaal niet. En wacht
tijden kennen we niet", stelt De Vin vast. „Ik ben bang dat ze straks allemaal tegelijk komen en
dat we dan wél alles op een hoop krijgen.
Zeeuwsch-Vlaanderen kent twee of
ficiële carosseriebedrijven. De Vin
ismds '49; is er één van. Er werken acht
mensen, uitdeuken, spuiten, het ver
nieuwen van onderdelen. Luxe wa
gens, maar ook bedrijfswagens en
voertuigen van de overheid, van PTT
en waterstaat bijvoorbeeld, goede
klanten én 'goed van betalen'.
De autobezitterDie auto is een
heilige koe voor veel mensen hè. dat is
zo langzamerhand wel bekend", stelt
De Vin vast. Een week of wat geleden
stond het nog in de krant. Nederland
telt 4 miljoen auto's en de verwachting
is dat er over zes jaar al 5 miljoen rond
rijden. In het carosseriebedrijf wordt
die ontwikkeling handenwrijvend ga
degeslagen. De Vin kan meteen gerust
hart investeren Nog voor de zomer
vakantie hoopt hij te verhuizen naar
een gloednieuw bedrijfspand op het
industrieterrein, weg uit de bin
nenstad, ingebouwd tussen tientallen
woningen.
„We kunnen hier geen kant op Daar
om ben ik blij dat de zaak nu met de
Een harde klap weerklonk, Achter het stuur van de knalgroene tweede
hands auto werd het hoofd van de automobiliste langzaam purper. De
mede weggebruiker sprong uit zijn glimmend gepoetste, witte voertuig en
beende heftig gebarend naar de 'knalgroene'. Wat doe je nou. mens",
begon hij jouw schuldverwaaide het. Ze lieten de politie erbuiten,
wisselden adressen uit en vervolgden, de een chagrijnig, de ander onze
ker. hun wegEen botsinkje op een gladde weg, op een vroege ochtend in
januari. IJzel, sneeuwdeuken.
ZEEUWSCH-VLAANDEREN 7
Voorzitter De Vries (links) aan het woord in de bestuursvergadering.
TERNEUZEN - Natuurlijk wordt er ook over vroeger gepraat,
tijdens zo'n vergadering van het bestuur. Maar niet minder
aandacht wordt besteed aan de échte zaken, waar de bond voor
vecht: de belangen van de gepensioneerde overheidsfunctiona
rissen en de leeftijdgenoten, die bij de semi-overheidsbedrij-
ven hebben gewerkt en nu 'van Drees' trekken. „Dat is nu toch
wel opvallend hè", zegt de viee-voorzitter, die binnenkort
voorzitter wordt, „Wiegel praat met de vertegenwoordigers
van de ambtenarenbonden. Maar hoor je iemand praten over de
positie van de gepensioneerde ambtenaren? Nee toch. Kijk, en
daar gaat het ons nu om, wij zijn min of meer een verlengstuk
van de ambtenarenbonden. Wij komen voor de gepensioneer
den op
Dat zegt oud-politieman N. V. Eekman
uit Hulst. Een paar jaar geleden nam
hij afscheid van de rijkspolitie. Op
Tholen was dat. Nu woont hij in Hulst
en: zet zich in voor de Bond van Gene-
sioneerden. Hij is nu vice-voorzitter
van de afdeling Oost-Zeeuwsch-
Vlaanderen van de bond. Zijn mede
bestuursleden willen hem op 27 maart,
op de jaarvergadering in 'De Halle' in
Axel. voordragen voor het voorzitter
schap. Maar ze hebben meer plannen
met Eekman. Hij moet, vinden ze, ook
kandidaat worden gesteld voor het
hoofdbestuur van de bond. Eekman
heeft tenslotte ervaring, hij maakte ja
ren achtereen deel uit van het hoofd
bestuur van de Nederlandse Poli
tiebond
In het kamertje waar bestuursleden
van menige vereniging al zo vaak het
glas hieven, zitten ze bijeen, de leden
van het bestuur van de afdeling Oost-
Zeeuwsch-Vlaanderen van de Neder
landse Bond van Gepensioneerden.
De huiskamer van de 82-jarige Johan
de Vries in Terneuzen. „Drie port, drie
jenever en een pils", luidt de bestelling
aan de huishoudster in de keuken. De
stemming stijgt, de bestuursvergade
ringen van de afdeling zijn altijd ge
zellig en duren vaak uren Er wordt ge
praat over sigaren, over gepensio
neerde PTT-ers en over secretaresse
Irma Ferket, die de afdeling al 30 jaar
dient. Zij blijft. Maar Johan de Vries
neemt afscheid. „Ik vind het wellet
jes". laat De Vries weten „Van '63 af
ben ik voorzitter geweest en ik ga het
wat kalmer aandoen".
Johan de Vries, die eind vorig jaar ere
burger van Terneuzen werd. neemt op
verschillende fronten was gas terug,
dit jaar. Eind april zet hij een punt ach
ter de jaarlijkse lezingen die hij hield
voor de vereniging 'Oud-Terneuzeri.
Dat gebeurt tijdens een bijeenkomst
in het Zuidlandtheater. Van 'Oud-
Temeuzen' blijft hij wél voorzitter
Johan de Vries. Irma Ferket, '2e secre
taresse A. M Boogaart-Arends, pen
ningmeester J. A. A. Jurry en vice-
voorzitter Eekman. Bestuursleden
van een afdeling die in december 30
jaar bestaat, aangesloten bij een bond
die dit jaar 60 jaar bestaat. Een
feestjaar kortom en de plannen voor
de maartvergadering zijn dan ook al
rond.
Het jubileum van de bond wordt ge
vierd tijdens de voorjaarsvergadering
(„we hebben jaarlijks twee vergade
ringen. maar de voorjaarsvergadering
noemen we onze jaarvergadering") in
Axel. Na het huishoudelijke gedeelte,
waarin afscheid wordt genomen van
voorzitter Johan de Vries, volgt het
feest. Bingo-expert mevrouw Boog-
aart: „Ja. we gaan een speciale'bingo
houden, met 2 ronden met iedere keer
3 prijzen".
Feest
De Vries: „En dan gaan we natuurlijk
ook een beetje gezellig met elkaar
praten, dat spreekt vanzelf, want dat
vinden we erg belangrijk". Dat is het
feest van maart. Maar in december
moet ook het 39-jarig bestaan van de
afdeling nog worden gevierd. Een
speciaal feestcomité komt er niet, het
bestuur acht zich deskundig genoeg
op dat gebied. Duidelijke plannen zijn
er overigens nog niet, die worden la
ter dit jaar gesmeed.
De Nederlandse Bond van Gepensio
neerden stelt zich 'politiek neutraal'
op. Toch moet penningmeester Jurry,
even tussen neus en lippen, kwijt dat
het met Wiegel toch allemaal pnma
verloopt in dit land
Vice-voorzitter en 'coming man' Eek
man: „De bond telt op dit moment
tienduizend leden. Wij doen, aook als
afdeling, erg veel aan begeleiding bij
sterfgevallen. Kijk. die dood schuiven
we graag weg. maar voor de nabe
staanden moet gezorgd worden. Die
moetje, zeker in het begin, begeleiden.
Je ziet zo vaak dat er helemaal niets
geregeld is, dat er mensen bellen met
de mededeling: m'n man is overleden,
wat moet ik nou Op zulke momen
ten bemoeien we ons ermee. Daarom
zeggen we ook: Mensen, zorg toch dat
er ergens een kaartje in de kast ligt,
met daarop allerlei gegevens. Dat
maakt het zoveel gemakkelijker bij de
ontwikkeling van allerlei zaken
Belangen
„Wij komen op voor verschillende be
langen van de gepensioneerden. Ik
noemde die begeleiding bij sterf
gevallen, maar er ligt natuurlijk veel
meer werk. Al die zaken worden over
het algemeen niet opgepakt door de
vakorganisaties. Dan komen wij.
Noem ons maar een verlengstuk van
die vakorganisaties... En geloof
maar dat er heel wat te doen is. Ieder
een roept altijd: Laat die ambtenaren
maar schuiven, die zitten goed. Ja, je
staat niet zo snel op straat, maar er
zijn allerlei zaken op te noemen die
duidelijk maken dat het voor de amb
tenaren en ook voor de gepensioneer
de ambtenaren niet zomaar allemaal
rosegeur en maneschijn is... kom
nou
Eekman doet het woord, de overige
bestuursleden knikken. 30 jaar gele
den, toen de afdeling werd opgericht,
telde de afdeling 50 leden. Het zijn er
nu al bijna 350. Fanatieke ledende
zaal is iedere vergadering weer afgela
den
Vorig jaar besloot de afdeling een 'rep
resentatiefonds' in het leven te orpen,
een besluit dat ook werd gemeld in het
bondsblad 'De Wachter. Terwijl de
port- en de jenerverfles nogeens rond
gaan. slaan de bestuursleden zich op
dijen en knieën van het lachen: „We
kregen reacties uit het hele land. Er
was zelfs iemand uit het noorden, die
belde en zei dat hij gebruik wilde ma
ken van het fonds, omdat hij zoveel
huisvestingsproblemen hadEn het
fonds is er alleen om iets te doen bij
jubilea en sterfgevallen. En dan na
tuurlijk alleen in onze afdelingDe
bestuursleden praten vervolgens nog
een uurtje of wat gezellig na Want
'Een beetje gezellig met elkaar praten,
dat vinden we erg belangrijk', zei
scheldend voorzitter De Vries
gemeente geregeld is. Het heeft lang
geduurd. Dat kan toch met, zo'n be
drijf midden in de binnenstad, daar
over was iedereen het allang eens. De
zaak is nu prettig geregeld", con
stateert de 40-jarige directuer. De ver
huizing paste ook precies in de uitvoe
ring van het structuurplan voor de
Terneuzense binnenstad, geen bedrij
ven in het woongebeid
Februari '79. IJzel. Pa stond minuten
lang bij de voorruit van zijn auto. IJs
krabben en kou lijdenOm half ne
gen zou hij bij de wethouder zijn. De
ruiten schoon, even gezwaaid en ge
toeterd en weggeglibberd. Op het ge
mak en toeneven teveel gas
gegeven op de hoek van de straat
,,Dat gaat mis", dacht hij bij zichzelf.
En „gas geven, dan gebeurt er niks",
schoot het even door z'n hoofd. Het
paaltje, waartegen de hond 's avonds
laat altijd nog even de achterpoot op
tilde, brak af. Deuk.
„Hoeveel telefoontjes ik al niet heb
gehad van mensen, die er vanuit gin
gen dat wij wel tot onze oren in het
werk zouden zittenzegt De Vin.
„Maar weet je wat het is? Er zijn heel
wat mensen, die hun auto 's winters
lekker in de garage laten staan en de
bus pakken of gewoon te voet of op de
flets gaan. De auto drie maanden uit
de belasting".
„Ik begrijp al die verhalen in de kran
ten over garages die overvol zitten met
uitdeuken met. Dat moet gewoon
overdreven zijn. De mensen wachten
gewoon af tot het weer beter wordt, tot
het zonnetje doorbreekt en dan komen
ze bij ons langs".
De ervaring. „Dit jaar waren de maan
den januari en februari gewoonweg
minder dan andere jaren. Maar we
klagen niet hoor. Het voorjaar en de
zomer, die zijn voor ons belangrijk In
de vakanties worden er veel brokken
gemaakt. Gaan de mensen naar de
kust, drukke wegen Dat moeten we
hebben".
De stem uit de praktijk. „De auto
die heilige koe hè Maar één ding moet
ik zeggen: Nederland heeft een prima
wagenpark. Het ziet er goed uit. We
merken dat trouwens ook wel. Tegen
woordig hebben we veel spuitwerk
Mensen, die eens een ander kleurtje
willen. Mensen die zuinig zijn op hun
auto? Die heb je ook. Van die mannen,
die speciaal bellen met de vraag 'of ie 's
nachts toch binnen staat' en zo"
Zo'n pietje precies is Nemi de Vin zelf
niet. Zijn auto ziet zelden een spons.
Hij steekt het op de drukte in de zaak.
Het vervoermiddel van de medeweg
gebruiker 'slokt' hem op. In dienst van
'die heilige koe'. De Vin: veearts
W. Bareman
De heer Dc Vin in zijn bedrijf
mevrouw Ferket is al dertig jaar secretariesse. De heer Eekhout zal de heer De Vries als voorzitter opvol
gen. -
Overzicht carrosseriebedrijf Deze auto is net niet onherstelbaar beschadigd.
