WONINGTOEWIJZING
Minderheden vallen uit de boot
bij woningbouwvereniging Hulst
'In principe voor
iedereen een huis
VRIJDAG 9 MAART 1979
Redactie en administratie:
Terneuzen, Nieuwstraat 22, tel.
01150-94457.
Hulst, Steenstraat 6, tel. 01140- 4058.
PSC
Zeeuwsch-Vkunderen Extra
HULST - De PvdA Groot-Hulst is ongerust over het beleid van de Hulster woningbouwvereniging
naar aanleiding van klachten onder de burgerij.
Al eerder heeft de afdeling zich in een brief tot de woningbouwvereniging gericht om aan te
dringen op een beleid, dat beter afgestemd is op de bestaande behoeften. Op deze brief is nog geen
enkele reactie gekomen. Er is ook geen sprake van enige zichtbare ombuiging.
Plan Moerschans demonstreert dat
Hulst zich nog steeds flink uitbreidt,
vooral door woningbouw in de particu
liere sector. Het bouwen van woning
wetwoningen komt hierdoor in de knel.
De Hulster Woningbouwvereniging
dient zich hier tegen als eerste te ver
zetten, maar heeft tot op heden geen
enkele aktie ondernomen in die rich
ting.
Benno Martens, gemeenteraadslid voor
de PvdA heeft al vragen gesteld om aan
deze ontwikkeling een halt toe te roe
pen. Martens: „Tot op heden heb ik
geen enkele reactie ontvangen. Zelf
denk ik In dit kader aan de moeilijke
'positie van gemeentesecretaris Van
Denderen, die seeretaris/penningmees-
j ter van de woningbouwvereniging is en
tegelijkertijd grote belangen heeft in de
particuliere woningbouw. Deze ver-
menging van functies is onmogelijk,
omdat mijns inziens in dit geval beide
belangen met elkaar in botsing komen.
|Het is voor mij volkomen duidelijk, dat
igaan van functies een on-
Ibare zaak is. al wil ik geen enkele
itiek geven op het door hem gevoerde
ïancièle beleid ln zijn functie van
lingmeester. Wat dat betreft ziet de
zaak er gezond uit".
Volgens een publikatie van het minis
terie van volkshuisvesting, gedateerd
25 april 1977 zijn woningwetwoningen
vooral bedoeld voor de mensen met een
bescheiden inkomen en voor hen die
ren zwakke positie in de maatschappij
innemen. Deze groeperingen moeten
aan een goede betaalbare woning ge
holpen worden.
De woningbouw moet mede afgestemd
zijn op de behoefte aan woonruimte
voor alleenstaanden, ongehuwd sa
menwonenden. homofielen die drin
gend woonruimte behoeven.
De Hulster woningbouwvereniging is er
Mg niet aan toegekomen de jongste
nchtlijnen toe te passen. De sociale
doelstellingen van het volkshuis
vestingsbeleid moeten beter gewaar
borgd worden.
Martens: „Er zijn in onze gemeente be
slist minderheidsgroeperingen, die
nauwelijks aan de bak komen". Voor
zitter van de woningbouwvereniging en
tevens voorzitter van de toewijzings-
tommissie. de heer F. de Meurichy. is
ach van geen kwaad bewust.
DeMeurichy: „Er zijn geen problemen
bij de toewijzing. In principe is er voor
iedereen een huis. Het is onzin, ons aan
te rekenen dat we geen woningen heb
ben voor alleenstaanden, homofielen,
of wie dan ook. Iedereen kan in aan
merking komen voor een woning.
Natuurlijk bekijken we wel of de huur
in overeenstemming is met het inko
men. Je kunt niet iedereen een woning
toezeggen in 'de Linie'." Alleenstaan
den kunnen in het gunstigste geval een
eensgezinswoning krijgen. Veelal gaat
het daarbij om jongeren, die dringend
behoefte aan woonruimte hebben,
maar voor wie een eensgezinswoning
te groot en niet efficiënt is.
Bovendien liggen ook de eengezinswo
ningen niet voor het opscheppen. Als er
zo'n woning leeg komt. is het in de prak
tijk ondoenlijk om een jongere die wo
ning toe te wijzen en een gezin dat op de
urgentielijst staat te laten wachten.
Uitzonderingen die hierin gemaakt
worden vormen nog geen mede op deze
groepering afgestemd beleid. Bedoelde
jongeren hebben meestal een betrek
kelijk laag inkomen en kunnen slechts
naar draagkracht huur betalen.
ken ik enkele gevallen van mensen die
in een noodsituatie verkeren en toch
maar geen woning krijgen. Vaak zijn die
mensen al bij maatschappelijk werk
geweest en is hun aanvraag onder
steund door een positief rapport van
genoemde instelling. Zulke mensen
proberen je dan als raadslid te benade
ren om hun zaak te bepleiten. Helaas
kan ik er ook niets aan doen, omdat
niemand vat heeft op het beleid.
Het is onbegrijpelijk dat niemand van
die gedupeerden zijn mond open doet
en openlijk aan de bel trekt. Duidelijk
herkenbaar is een zekere angst bij de
mensen om hun ongenoegen te uiten
uit vrees hun verdere belangen te scha
den. Misschien bederven ze daarmee
ook hun kansen om in de partikuliere
sfeer aan bod te komen".
Bij de toewijzing van bejaardenwonin
gen is het heel wat beter geregeld. Er
bestaat een commissie die de woning
bouwvereniging daarin moet advise
ren. Er zitten onder meereen artsen een
maatschappelijk werker in.
Won i ngtoewijzi ng
Martens: „Het toewijzingsbeleid Is on
toereikend. De gevolgde procedure is
volkomen ondoorzichtig. Niemand
heeft inzage in het gevoerde beleid. De
woningen worden toegewezen door de
voorzitter, in samenspraak met me
vrouw Van de Waterschoot, die tege
lijkertijd secretaresse van de woning
bouwvereniging is. Samen zijn ze
daartoe door het bestuur gemachtigd".
De Meurichy: „We voeren een volko
men eerlijk beleid. Er is een woning
voor allemaal. We behandelen elke
aanvraag zeer consciëntieus. Naar mijn
mening is er geen enkel geval bekend,
dat werkelijk staat te springen. Er is
geen ontevredenheid onder de burgers
over het door ons gevoerde beleid. Ik
ben graag bereid ten allen tijde ieder
een te ontvangen die klachten heeft.
Laat ze maar komen. We bedrijven geen
vriendjespolitiek"
Martens: „Er is wel degelijk een stuk
ontevredenheid en er staan ook mensen
te dringen om een woning. Persoonlijk
Binnenkort moeten er vierentwintig
bejaardenwoningen worden toegewe
zen Moeilijkheid hierbij is. dat. de in
aanbouw zijnde woningen aan de Gla-
cisweg en Zoutestraat een tweede
woonlaag hebben die alleen per trap
bereikbaar is. Onder de ruim zestig in
geschreven woningzoekende bejaarden
zijn er geen twaalf die in staat zijn re
gelmatig trappen te klimmen. Bij de
opzet van deze woningen is aan dit pro
bleem voorbij gegaan Woningen, die
daardoor noodzakelijkerwijze leeg blij
ven. kunnen aan andere groeperingen
worden toegewezen. Het is de vraag of
deze noodgedwongen combinatie wel
ideaal is voor de bejaarden.
De Meurichy „Bij de toewijzing doen
zich tal van moeilijkheden voor. We
zullen uiteindelijk moeten loten om te
beslissen welke bejaarden op de Glaci-
sweg terecht komen en wie in de Zoute
straat. Iedereen wil natuurlijk op de
Glacisweg wonen vanwege het prach
tige uitzicht op stad en wallen. Ook
hierin is voor ons iedereen gelijk en
trekken we heus niemand voor.
Zolang ik voor mezelf een honderd pro
cent zuiver geweten heb. kan ik alle
klachten hieromtrent rustig naast me
neer leggen Er komt toch altijd kritiek
en in feite doe je nooit iets goed".
Bredere basis
De Meurichy: „Trouwens, iedereen die
iets wil, moet maar eens komen praten.
Daar sta ik ten allen tijde voor open".
Lachend voegt hij er aan toe: „Als ik in
het potje probeer te piesen moet
niemand zeggen dat ik er ook vast wel
eens naast gepist zal hebben".
Martens: „We twijfelen niet aan de in
tegriteit van de heer De Meurichy. On
ze kritiek richt zich niet op zijn per
soon. We willen alleen dat het tot nu
toe gevoerde beleid op wezenlijke pun
ten verandert. Woningtoewijzing is
voor deze twee mensen een veel te gro
te belasting, ai hebben ze zelfde indruk
dat alles op rolletjes loopt. Het is in het
belang van de gemeenschap, dat de
commissie een bredere basis krijgt De
mensen voor wie het beleid gevoerd
wordt, moeten zelf bij de besluitvor
ming betrokken worden".
De Meurichy: „Er moet iemand zijn die
het doet en meestal moet het nog vlug
gebeuren ook. Je kunt geen woningen
zo maar een tijdje leeg laten staan tot
zo'n grotere commissie eindelijk eens
bij elkaar kan komen. Je moet een slag
vaardig beleid voeren. Een grote com
missie werkt veel te log en is niet in het
belang van de woningzoekenden".
Martens:„Het gaat hier om sociale wo
ningbouw. Ik vind het vanzelfsprekend
als er dan ook een duidelijk sociaal be
leid gevoerd wordt, dat gericht is op de
belangen van de 'wakkeren' in onze
samenleving"Behalve over een toewij
zingsbeleid richt Martens' belangstel
ling zich ook op het daaraan gekoppel
de afwijzingsbeleid. Waarom komt
iemand op een gegeven moment niet in
aanmerking voor een woning? Welke
motieven spelen daarbij een overheer
sende rol?
Martens: „Het is van groot belang, dat
Iemand die geen woning krijgt toege
wezen een met duidelijke redenen om
kleedde afwijzing krijgt. De adsplrant-
huurder heeft recht op openheid om
zich eventueel tegen een genomen be
slissing te kunnen verweren Voor ons is
dit een kwestie van behoorlijk bestuur.
Wanneer het een aanvraag via maat
schappelijk werk betreft is het ook voor
de hulpverlener dringend gewenst de
motieven voor afwijzing te kennen. Nu
blijft hij net als zijn cliënt in de kou
staan en is kritiek op de genomen be
slissing uitgesloten. Het is mede van
belang in verband met de verdere hulp
verlening. Op de manier waarop het nu
toegaat wek Je de schijn van discrimi
natie".
De woningbouwvereniging is een ech
te vereniging met duidelijke statuten.
Alle leden kunnen door het bijwonen
van de ledenvergadering invloed uit
oefenen op het te voeren beleid. Mar
tens: „In de praktijk komt er weinig
van terecht. Ik heb de indruk dat de
Hulster woningbouwvereniging men
sen liever probeert al te houden van
het lidmaatschap. Lang niet iedereen
die zich als lid opgeeft, wordt ook
daadwerkelijk als lid geaccepteerd.
De participatie van huurders en ad-
spirant-huurders steekt schril af ten
opzichte van andere woningbouwvere
nigingen. De regionale Zeeuwsvlaamse
woningbouwvereniging te Axel pro
beert alle bij haar ingeschreven wo
ningzoekenden te stimuleren om tege
lijk met hun inschrijving lid te worden
van hun vereniging. Leden hebben daar
bovendien voorrang bij de toewijzing
boven niet leden. Ook verschijnt er re
gelmatig een voorlichtingsblad, zodat
iedereen ten allen tijde behoorlijk
geïnformeerd wordt over de activitei
ten binnen hun vereniging.
De leden hebben inspraak in het te voe
ren beleid, waardoor er duidelijker
wordt ingespeeld op de bestaande be
hoeften".
Verbaasd
De Meurichy is verbaasd over zoveel
kritiek en heeft inmiddels de door ver
ontruste mensen uit de PvdA gevorm
de commissie uitgenodigd om in on
derling overleg het tot nu toe gevoerdt
beleid door te lichten. Hij zegt toe be
reid te zijn alle beschikbare gegevens
op tafel te leggen. De Meurichy: ,.Er zit
niks geheimzinnigs aan. Ons beleid
kan de toets der kritiek ruimschoots
doorstaan".
Er zal echter meer voor nodig zijn om
tot daadwerkelijke veranderingen te
komen, zodat er in de nabije toekomst
een doorzichtig beleid gevoerd gaat
worden, afgestemd op de behoeften.
Martens: „Het moet duidelijk worden
welke criteria de toewijzingscommis
sie nu hanteert. Naar onze mening
schort er hier en daar wel wat aan. Ik
pleit voor grotere openheid zodat ie
dereen die dat wil het beleid kan vol
gen. Op grond van die en die criteria
hebben we zus en zo gehandeld".
Er moet een andere opzet gevonden
worden voor de woningtoewijzing. De
structuur van de maatschappij is de
laatste jaren Ingrijpend veranderd
Overal is vraag naar een verdere de
mocratisering van bestuur. Ook het
beeleid van de woningbouwvereniging
moet zich hierbij aanpassen. De men
sen voor wie het beleid bestemd is moe
ten inspraak krijgen bij de besluitvor
ming.
De toewijzingscommissie moet verder
gestructureerd worden door meer men
sen op te nemen, die de doelgroep ver
tegenwoordigen. Op die manier wordt
het beleid algemeen acceptabel en wint
aan rechtvaardigheid.
Is de woningbouwvereniging bereid
niet alleen ten opzichte van een kleine
groep verontrusten verschillende gege
vens op tafel te leggen, maar ook de
discussie aan te gaan over het toekom
stige sociale beleid? Het komende ge
sprek kan daartoe misschien een eerste
aanzet vormen.
Tekst: Moos Bakkers
Foto's: Camile Schelstraete
Grond voor woningwetbouw in beslaggenomen door duurdere panden.
