Zonder tegenslagen mikt Sint Aloysius op een hogere klassering UNDERDOG 't ZAND ZIT MET ZIJN STERKE JEUGD MIDDELBURG-ZUID DICHT OP DE HUID TRIESTE FRANS VAN WATERSCHOOT: 'HET IS AFGELOPEN MET WEDSTRIJDSPORT VOOR ME' Nationale topprestaties jongste jeugd Westerzicht 17 VEILIG FINISHEN EN DAARNA VERDER ZIEN HEREN MOETEN ZICH IN DE NIEUWE COMPETITIE BEWIJZEN Eerste team Effect uit competitie teruggetrokken Juniorenteam Middelburgers miste juist topkias VRIJDAG 19 JANUARI 1979 PZC/sport TERNEUZEN - Frans van Water schoot, veelvoudig tafeltennis kampioen van Zeeland, heeft afgelo pen weekeinde in de Zierikzeese sporthal Onderdak noodgedwongen afscheid genomen van de actieve wedstrijdsport. De reden: het eerste seniorenteam van het Terneuzense Effect, waarvan Frans van Water schoot trainer'ijpcler was, kan dit seizoen niet meedoen in de landelijke competitie, omdat de landelijke bond van mening is, dat het bestuur van Effect dit team teruggetrokken heeft. De narigheden voor de Zeeuws- Vlaamse formatie begonnen toen twee seniorspelers. Ronnie de Jonge en Leo Lampert. meldden, dat ze zich niet meer beschikbaar stelden voor het team, dat uitkwam in de promotie- overgangsklas. Effect vroeg daarop dispensatie aan voor twee talentvolle jeugdspelers uit het in de landelijke jeugdklas spelende team, te weten Arjen Wilting en Eric Houg De NTTB itafeltennisbond) meldde evenwel, dat daar geen kijk op was, waarop het Ef- fectbestuur besloot in hoger beroep te gaan. De zaak zou volgens Frans van Water schoot op 10 januari voorgekomen zijn, maar Effect kreeg reeds op 27 de cember een schrijven, dat de over schrijving van de twee junioren beslist niet doorging. De rampzalige gebeur tenissen voor Effect namen vervolgens een snelle wending, nadat eerst voor zitter Ben Roeland per telefoon mee deelde. dat het seniorenteam zich zou moeten terugtrekken als de dispensa tie niet afkwam, waarna kort daarop de twee senioren meldden toch het halve seizoen, een hele competitie dus. te willen spelen Het Effect-bestuur meldde het team dus weer aan, maar kreeg van bond- swege te horen.dat het trio njet meer in de promotie-overgangsklasse kon spelen, „omdat het team immers tele fonisch teruggetrokken was.... 'Dupe geworden' „Ik ben de dupe van dat alles gewor denmeent Frans van Waterschoot, „want ik zie het niet meer zo zitten om weer. in het tweede team, in de Zeeuw se afdeling te gaan spelen. In ben in de tweede helft van de zestiger jaren vijf maal in successie Zeeuws kampioen geweest en daarnaast nog vele malen als tweede geëindigd en ik had het leuk gevonden om nog een jaar met. die twee talentrijke knapen als Houg en Wilting overgangsklas te kunnen spe len". „Ik vind het erg van de bond", vind Frans van Waterschoot triest. „Als het eerste herenteam wegvalt dan gaat de moed er uit bij een niet zo kleine ver eniging als de onze met tachtig leden De aanvulling komt natuurlijk wel. maar misschien is daar wel drie a vier jaar mee gemoeid. Ik vind. datde bond naar het belang van de vereniging had moeten kijken" Over de reden waarom de dispen- satieaanvraag is afgewezen weet de Zeeuwse trainer Peter Boon. die lid is van de hationale centrale jeugdcom missie, te melden, dat de jeugdklas- sen beschermd zijn. „Het is begrijpe lijk". oordeelt Boon, „dat Effect de dispensatie aangevraagd heeft, maar de club had het voor het seizoen moe ten doen. Tussen de twee competities in wordt het niet toegestaan". Als kampioen van de C-Iicentie- houders nam Frans van Waterschoot afscheid van het actieve tennis Hij won namelijk de finale van Karei Smet van Sint'Laurens en dat vergoedde de bittere pil voor de meervoudig-Zeeuw- se kampioen wellicht nog enigszins Hel ereklas-damesteam van St Aloy: vlnr Vivian Blanckaert. Sterra Blanckaert en Belgische Karin Verachtert. GRAAUW - De optimistische kreten, waarmee Johan Braet onlangs nog de prolongatie van het verblijf in de eredivisie bejubelde, zijn voorlopig even opgeborgen. Aan de vooravond van de tweede competitieronde blijkt de coach van het damesteam van Sint Aloysius uit Graauw heel wat voorzichtiger in zijn voorspellingen. „Natuurlijk, ik blijf er bij, dat we met deze drie meisjes de absolute top van Nederland kunnen halen", ventileert de Graauwse trainer ook nu nog gretig. „Maar ik realiseer me wel, dat we dit seizoen zeker nog niet zo ver zijn. We mogen tevreden zijn als we straks zonder problemen de finish kunnen halen". dat we in de thuiswedstrijden zo voor treffelijk gesteund worden door onze supporters In die wedstrijden groei ik meestal naar een topvorm. Maar in uit wedstrijden kan het nog veel beter Daar zullen we dit jaar ook punten moeten halen, anders wordt het weer moeilijk om in de eredivisie te blyven". Tegenvaller VLISSINGEN - Met zijn bijna honderd leden en veer tien competitïetcams is Westerzicht, de tweede Vlis singse tafeltennisclub, na Middelburg-Zuid en 't Zand (ook uit Middelburg) de derde vereniging in Zeeland. De jongste jeugd van Westerzicht levert momenteel na tionale topprestaties. Het is niet zo vreemddat he t vooral wat de j eugd betreft goed gaat met deze Vlissingse vereniging, want trainer Dick Hendrikse is leraar aan de lagere school de Start baan in Westerzicht en het gymnastieklokaal van die school is de thuishaven van de tafeltenniscliub tafel tennisclub... Dick Hendrikse maakte duidelijk, dat het de ttv Wes terzicht bij de oprichting iets anders is gegaan dan nor maal het geval is bij een nieuwe club. „Meestal begin je een club met senioren en dan komt er wat jeugd bij", vertelt de Westerzichttrainer, „maar bij ons heeft de jeugd vanaf het allereerste begin voor de groei gezorgd. Het begon in Westerzicht ais zovaak met een scholieren- toernooi. Dick Hendrikse speelde toen nog bij Sint- Laurens. maar twee jaar geleden kwam hij als trainer bij de Vlissingse club. Begin dit jaar kwamen er flink wat jongeren naar de senioren over. hetgeen wel blijkt uit de groei van het aantal seniorenteams. van twee naar ze ven Daarachter zit het ook goed: Westerzicht heeft een aantal jongensadspirantenteams in de landelijke com petitie; bij de jongste jeugd (pupillen en welpen) zijn ook talentjes aanwezig. Liscttc ter Wiel bijvoorbeeld is door gedrongen tot de halve finales van de achtkampen voor welpen en Vera Mes hoorde daar eigenlijk ook bij. maar zy is per vergissing in een andere leeftijdscategorie inge deeld Bert Hendrikse meldt tenslotte, dat zijn club een nieuwe jongste aanwas van 30 jongens en meisjes heeft, waarvan hij verwacht, dat er tenminste tien naar de competities zullen doorstromen. En met dat veilig finishen mikt Johan Braet op een derde of vierde plaats. Vo rig jaar bleef Sint Aloy net onder die middenmoot. Door allerlei tegenslagen moesten de zusjes Vivian en Sterra Blanckaert en de Belgische aankoop Kann Verachtert uiteindelijk nog in een beslissingswedstrijd tegen Het Hooge Huis uit Alkmaar voor het be houd vechten. Maar uit het resultaat van dat duel bleèk toch wel duidelijk, dat Sint Aloy veel sterker is dan de teams die net te gen het niveau van de eredivisie aan hangen En na de spectaculaire 6-0 overwinning bekende de coach van Het Hooge Huis dan ook ruiterlijk „Toen we wisten dat Sint Aloy onze tegen stander was, hebben we de promotie eigenlijk al op voorhand afgeschreven En nu heeft iedereen nog eens kunnen zien, dat jullie in de eredivisie thuisho ren". Kwetsbaar De eindsprint, na het teleurstellende begin, was inderdaad magistraal. Maar desondanks blijft Sint Aloy straks ook in de nieuwe competitie kwetsbaar. „Als er geen blessures ko men en de drie meisjes het hele seizoen voluit kunnen spelen, is er beslist geen reden voor paniek", meent Johan Braet. „Dan zijn we.zowel uitalsthuis. in ieder duel goed voor vijf of zes winstpartijen. Maar als er ook maar een meisje wegvalt, zijn we tegen de sterke teams kansloos. Dat is het grote probleem van Sint Aloy. We hebben maar drie volwaardige speelsters voor dit niveau en dat is voor de eredivisie te weinig". Om die risico's uit te sluiten, zal Remy Mangnus ook tijdens het nieuwe seizoen naar aanvullend talent blyven speuren De bezielende leider achter de professioneel gerunde Graauwse club weet echter- „De vraagprijs van een ge renommeerde speelster is voor ons nog wel op te brengen. Maar de reiskosten naar Graauw maken het zo ontstellend duur om de selectie verder uit te brei den. We zijn daardoor op Belgie aange wezen en omdat het spelpeil daar niet bepaald hoog ligt. ben je vrij snel uitge keken". Toch bleek Karin Verachtert. een van de vier topspeelsters in Belgie. al by haar debuut in de Nederlandse com petitie goed voor een acceptabel ge middelde. De 17-jarige scholiere uit He- rentaïs won ongeveer de helft van haar partyen en bleel daarmee maar net achter by Vivian Blanckaert. „Overheel de competitie genomen is ze mij niet tegengevallen", concludeert Remy Mangnus. „Alleen in het begin speelde ze onder haar normale niveau, daarna kwam ze er steeds beter in". En Johan Braet vult aan: „Ik weet bijna zeker, dat Karin straks in de nieuwe competitie nog veel beter gaat preste ren. Ze heeft zich hier even aan moeten passen. In Belgie speelde ze meestal voor lege zalen. Hier bij ons is het in de thuiswedstrijden ren complete hek senketel cn natuurlijk heeft ze daar aanvankelijk problemen mee gehad". Door die zwakke aanloop kwam de zwaarste last in de eindfase op de frele schouders van Vivian Blanckaert. De jongste speelster uit het team demon streerde naarmate de competitie vor derde een stijgende vorm en vooral daardoor ontsnapte Sint Aloy aan de degradatie Vivian Blanckaert, inmiddels weer een paar Zeeuwse titels ryker. schaarde zich door haar resultaten onder de zes beste speelsters van Nederland „En toch", zo vindt ze zelf, „speel ik nog te wisselvallig. Het komt misschien om- Van een beduidend minder gehalte zijn de laatste tijd de prestaties van het he renteam van Sint Aloy. Want ook vorig jaar misten Wilfried Dumez. Paul Matthijssen cn Matthieu van Vroenhove ruimschoots tie promotie in dc hoofdklas. „Ik denk zelfs niet, dat we met deze ploeg hoger kunnen spe len", oordeelt Remy Mangnus. „Want ook bij de heren hebben we geen aan vulling. Van Vroenhove hebben w e vo rig jaar in Eindhoven weggekoeht. Hij was langdurig geblesseerd geweest en misschien is hij daardoor wel wat te gengevallen. In het nieuwe seizoen ga ik bekijken, of we zijn contract straks gaan verlengen. En verder zullen we af moeten wachten of Wilfried en Paul zich nog verder ontwikkelen. Zoals ze nu spelen, is de hoofdklas het hoogste dat we kunnen halen. Je kunt er wel een veel sterkere speler bijkopen, maar onze eigen jongens zullen zelf ook mee moeten kunnen. En daar hangt het nu van af. de nieuwe competitie is be slissend voor onze verdere toekomst plannen". Faalt het herenteam. dan zal Sint Aloy zich wellicht volgend jaar voornamelijk richten op de dames. Remy Mangnus gokt nu eenmaal nadrukkelijk op de landelijke top. Dat mag best een paar centen kosten. Mangnus en de immer actieve supporters van de Graauwse club zijn vrijwel iedere week bezig om met allerlei nevenactiviteiten de kas te spekken „We zijn nu bij die top en we willen daar blijven", benadrukt Mang nus .En omdat er hier in Graauw geen talenten meer op komst zijn. zal het ons wel altijd veel geld kosten om een goed team te vormen. Maar dat hebben we er allemaal graag voor over". MIDDELBURG -- 't Zand. de ambitieuze tafeltennisclub in de gelijknamige Middelburgse wijk heeft dicht bij huis een voortreffelijk mikpunt op weg naar detop. Trainer Jan van de Voorde merkt op: „Wc hebben in Middelburg-Zuid een mooi richtsnoer. We werken er wat uit de underdogpositic naar toe, hoewel we na MZ niettemin al de tweede club van Zeeland zijn wat het ledental betreft". Mer Boon. eveneens trainer van 't Zand, voegt er aan toe: „We zijn beslist "eg niet op alle terreinen de grote con sent van Middelburg-Zuid Onze se toren staan nog maar aan het begin de ladder wat de landelijke com petitie betreft, maar de junioren gaan 'at aantal en prestaties betreft al be hoorlijk achter Middelburg-Zuid aan". Ter onderstreping van zijn betoog over Ue sterke jeugd van 't Zand maakt Pe- jer Boon duidelijk, dat het Junioren- kam van zijn ólub juist de boot miste de nationale kampioensklas. 'aarin de beste zes teams van Neder- "Jri spelen, binnen te stappen. „De be- ötssingswedstrijd tegen Avanti uit Ha- «rewoude verloren we met 6-4. maar Wist in die penode hadden we een zieke speler en bovendien was ikzelf gedu imde een maand wegens ziekte niet in 5taat oni het team te coachen Maar rigenlijk hadden we, evenals Middei- burg-Zuid, in de kampioensklas moe- t«n zitten" Jan van de Voorde voegt, er aan toe: „Alles leek bovendien mis te gaan. toen het tweede juniorenteam de beslis singswedstrijd voor een plaats in de landelijke B-klas verloor Maar er kwam toch nog een gelukje bij al die ongelukken, omdat een team zich te rugtrok uit de B-klas. zodat wij die plaats konden Innemen. Het is alleen jammer, dat ons eerste jeugd team nu in een zwakke landelijke A-klas is onder gebracht". Het meisjesteam van 't Zand speelt voor het eerst landelijk. Aanvankelijk waren er niet voldoende meisjes, maar nu Bianca Minheere en Sandra Taha- parv versterking hebben gekregen van Monique van de Voorde, kon de sprong uit de afdeling Zeeland ook voor dit team gemaakt worden. Ook het herenteam i gevormd door Henk Meulmeester, Thom Slager en de pas van de junioren overgekomen en direct in het eerste herenteam ge plaatste Eric Hageman) waagt opnieuw een poging om in de promotie-over- gangsklas te blij ven In de tweede com petitie van vorig seizoen promoveerde 't Zand-senioren naar de landelijke re gionen, maar het team slaagde er niet in daar te blijven. Degradatie was het ge volg. doch vorige competitie werden de Middelburgers opnieuw Zeeuws kam pioen. Jan van de Voorde: „Ik vertrouw er nu op. dat het team in de landelijke competitie blijft- Dat is immers belang rijk voorde doorstroming van de jeugd, want het is in de nabije toekomst mo gelijk, dat we met twee seniorenteams in de landelijke competitie uitkomen". All-rounders 't Zand is er trots op. dat het drie gedi plomeerde trainers bezit: naast Jan van de Voorde en Peter Boon trad vo rige week ook Marijke van de Voorde tot dit 'keurkorps' toe. Van de Voorde en Boon trainen samen de selecties. Van Peter Boon: „Ze worden dan niet aan eén persoon gehecht. Want de ene trainer heeft die specialiteit cn de an dere trainer let op andere zaken. Op die manier vorm je meer all-rounders". 't Zand. dat nu elf jaar bestaat, is na een geringe terugval de scholen gaan be werken met het gevolg een sterke jeugdselectie momenteel. Belangrijk was. dat de club kader heeft, die de jeugd kan opvangen.Onlangs is een nieuwe groep gevormd, de jeugd van acht tot tien jaar. die onder leiding van Marijke van de Voorde traint. „We ho pen". zeft Jan van de Voorde, „op die manier in volgende jaren ook op kam pioenschappen te kunnen rekenen. On ze onderbouw daarvoor is goed Middagtrainingen Elk team bij 't Zand heeft een eigen be geleider ..Daarin zijn we de enige club in Zeeland beweert Peter Boon „Dat is bok de reden, waarom er nooit junio ren bij ons vertrekken. Een deel van on ze club is zelfs afkomstig van andere verenigingen't Zand is volgens de beide trainers ook de enige club in deze provincie, die middagtrainingen geeft, De beide trainers zijn namelijk amb tenaar (Jan van de Voorde provinciaal ambtenaar monumentenzorg en Peter Boon rijksambtenaar volkshuis vesting). waardoor het hen mogelijk is om variabele werkuren te maken 't Zand staat hekend als een fanatieke club. Vooral de aanhangers springen uitermate geestdriftig or hun teams in de bres: gevolg is, dat 't Zand in thuis wedstrijden veel sterker is dan 'uit'. Dat houdt de vier landelijk spelende teams vermoedelijk wel ver gemoeg boven de degradatie lijn. Sandra Tahapary, samen met Bianca Minheere en Monique van de Voorde voor het eerst in landelijke klasse.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1979 | | pagina 17