Goudzwaard: Marathon
heeft nu een team om
kampioen te worden
KERSTACO/EVVC:FATSOEN
DEED ONS DE DAS OM...!
HEREN M0RRES/HULST NAMEN UITDAGING
AAN: PROMOTIE NAAR DERDE DIVISIE
[pzc7
19
\lQVOoy
Ik weet een raadsel:
't is lekkerder op brood
en gezelliger op tafel.
Makkelijk hè?
BEKIJK HET ZELF
Niet te versmaden.
sport
Herstaco-EVVC en de Lange-Dynamo '70. samen in de promotieklas.
VLISSINGEN - Wanneer het eerste herenteam van Zeelands eni
ge tweede divisionist van het ogenblik, het Vlissingse Herstaco/
EVVC, ooit dicht bij promotie naar de eerste divisie van het
landelijk volleybal geweest is, dan was het wel in de afgelopen
competitie. Zoals tevoren al fverwacht werd. bleken de Vlissin-
gers opnieuw één van de toonaangevende teams te vormen uit die
tweede divisie C. Tot aan het weekeinde van de achttiende feb
ruari leken de spelers van trainer Ad Schreurs dan ook de enige
werkelijke bedreiging voor het oppermachtige Apollo, dat toen
met dertig punten uit twaalf wedstrijden de ranglijst aanvoerde,
gevolgd door onder meer Herstaco met vierentwintig uit elf ont
moetingen.
Een tweede plaats, die recht geeft op het
spelen van promotiewedstrijden, leek
sowieso realiteit, zeker gezien het feit
dat alle concurrenten nog naar de Vlis
singse sporthal moesten komen En
toen sloeg de griep toe!
„Ik had op een gegeven ogenblik, dat
was in de week die vooraf ging aan de
uitwedstrijd tegen VC Rooy. van mijn
basisspelers nog maar twee mensen
over", vertelt Schreurs, die al vanaf de
fusie in 1971 tussen de twee Vlissingse
volleybalverenigingen EWC en Mata
dor trainer bij de Zeeuwse volleybal
vereniging is. „Wij belden dus de com
petitieleider op en legden hem onze
problemen voor. Hij was toen in prin
cipe wel bereid uitstel te verlenen, mits
de thuisspelende vereniging mede be
reid was. Wel, VC Rooy was dat niet. We
hebben toen overal waar mogelijk ons
licht opgestoken wat betreft vergelijk
bare gevallen in het verleden en de uit
leg van het reglement en uiteindelijk
meenden wij vrijdagsavonds met recht
de competitieleider opnieuw op te kun
nen bellen, met de mededeling dat we
thuisbleven Die man stelde ons toen
meteen al allerlei straffen in het vooruit
zicht, maar we dachten toch sterk ge
noeg te staan om met af te reizen. We
hebben toen drie weken niets meer ge
hoord"
Inderdaad hoorde men bij Herstaco van
mets, totdat begin maart het nieuwe
nummer van het bondsorgaan 'Volley-
bar verscheen, waarin uit de stan-
denlijst af te lezen viel dat HerstacoI
EWC drie winstpunten in mindering
gekregen had. terwijl de niet gespeelde
wedstrijd tegen VC Rooy verloren was
verklaard.
Vreemde zaak
•.Het is natuurlijk een hoogst vreemde
zaak", meent Schreurs, ..dat een ge
strafte vereniging niet eens behoorlijk
bericht krijgt van die opgelegde straf.
We hebben meteen gereageerd en het is
toen al met al een heel langdurige
kwestie geworden. Dat is er mijns in
ziens dan weer de oorzaak van dat we
die zaak definitief verloren. Nii blijkt
er namelijk een reglementswijziging
Ze zijn er weer
De originele Oostenrijkse
LODEN JASSEN
Eigen import. Nieuwe modellen.
Voor de dames; jagersjassen in
div. kleuren, eventueel met capu
chon
Voor de heren: jagersjassen in
grijs, groen en bruin, gekledo jas
sen en een enorme collectie auto
coats.
HERENMODE
goedgekeurd te zijn. waarin een derge
lijke straffencombinatic, puntenmin-
dering en een niet gespeelde wedstrijd
verloren verklaard, niet meer mogelijk
is. De heren van het hoofdbestuur zagen
dus toen waarschijnlijk ook al wel in
dat een dergelijk iets onzinnig was.
Maar door de tijdnood, de promo
tiewedstrijden stonden al voor de deur.
heeft men zich denk ik genoodzaakt ge
zien ons beroep af te wijzen. Wat ik op
zich wel begrijpen kan. maar of het re
delijk is
De pil die de spelersgroep te slikken
kreeg, werd nog eens extra bitter toen
bleek dat nummer twee, in dit, geval het
Tilburgse Odu.phus. zonder zelfs maar
een promotiewedstrijd te winnen pro
moveerde naar de eerste divisie, door
dat zich daaruit de vereniging Robot'
Tornado had teruggetrokken. „Wan
neer we dus naar Rooy gegaan waren
met spelers van het laagste team en we
hadden bij wijze van spreken met drie
keer 15-0 verloren, dan waren we nog
tweede geworden en dus automatisch
gepromoveerd"
Veel gemakkelijker echter had de Vlis
singse vereniging het zich gemaakt als
ze enkele spelers naar Venray gestuurd
had en verder daarheen gebeld had. dat
de rest met panne onderweg gestrand
was Officieel was er dan niets aan de
hand geweest en was de wedstrijd ge
woon verzet. „Je zou inderdaad kunnen
stellen, dat ons fatsoen ons de das om
heeft, gedaan", geeft Schreurs toe
Een en ander heeft gelukkig ook nog een
positieve kant. want door de gang van
zaken zijn de spelers extra geprikkeld
om sportief revanche te nemen op het
hoofdbestuur. Een dergelijke motivatie
is maar goed ook. want Herstaco zal het.
nog moeilijk genoeg knjgen. nu spel
verdeler Jan Schut wat dichter bij huis
wenste te blijven en overschrijving naar
Morres Hulst aanvroeg.
„Hoe het ook zij. het is en blijlt een
kwestie van afwachten", stelt Ad
Schreurs tot slot, „in die eerste wed
strijden zal blijken in hoeverre het
team is ingespeeld en van daaruit kun
je je verdere verwachtingen gaan op
houwen".
MIDDELBURG - Praten met
Ad Goudzwaard over volley
bal, is zoiets als het aanboren
van een rijke oliebron. Zittend
op het puntje van zijn stoel in
de onderofficiersmess van de
OCMA in Middelburg, waar de
vlot formulerende sportin-
structeur zijn dagelijks brood
verdient, zit hij voortdurend op
scherp om de vele door hem ge
spuide theorieën onmiddellijk
met enkele driftig uitgevoerde
bewegingen te illustreren.
Meer dan een uur filosofeert hij
over zaken als het beleid ten
aanzien van de jeugd, de in
vloed van scheidsrechters op
het spelpeil in een district en,
natuurlijk, over 'zijn' Mara
thon.
„Die degradatie vorig jaar had beslist
nooit plaatsgevonden, als ik dat seizoen
steeds de beschikking had gehad over
mijn voltallige selectiegroep'steekt
Goudzwaard van wal „Ik weet best- dat
achteraf praten altijd gemakkelijk is
maar bedenk wel dat ik de hele tweede
helft van die competitie niet meer dan
vier speelsters van mijn eerste team fit
had Vandaar ook. dat we - al ruim
schoots vóór de degradatie vaststond -
de koppen bij elkaar hebben gestoken
om te overleggen wat we het volgende
seizoen zouden doen- Die meiden stel
den toen zelf voor met zijn allen te blij
ven en te proberen het verloren terrein
zo snel mogelijk terug te winnen. Zo
doende ging er niemand weg"
De confrontatie met de derde divisie F is
Ad Goudzwaard en de zijnen echter bit
ter tegengevallen. Volleybaltechnisch
was het jaar al een flop door het enorme
verschil tussen de bovenste twee. drie
en de rest i„De eerste tien wedstrijden
wonnen we met 3-0!") terwijl de aanvan
kelijk vrijwel zekere promotie op het
laatste nippertje de neus voorbij ging
nieuwe competitie beginnen", meldt
Goudzwaard enthousiast „Ik heb nu
namelijk zo waar een groep van 17
speelsters voor twee teams, een situatie
die ik bij Marathon nog nooit, heb mee
gemaakt. Stuk voor stuk meisjes die el
kaar qua mogelijkheden niet veel ont
lopen Daardoor durf ik mijn basisselec
tie zelfs nu al in de schatten op de top
van de tweede divisie' Die basis
verbreding kwam voornamelijk tot
stand, doordat twee speelsters van het
Souburgse Ardito. dat naar het district
is gedegradeerd, het bij hun oude ver
eniging niet meer zagen zitten en over
schrijving naar Marathon aanvroegen.
.Met Janny van Elzelingen heb ik er een
speelster bij gekregen die zo in het
eerste team in te zetten is. terwijl Joke
Coppoolse er beslist wel komt. ai start
die voorlopig nog in het tweede"
Naast deze zoveelste aanvulling van
buitenaf (in voorgaande jaren al kwa
men Ank van de Bliek en Els van
Doesem over van HerstacoJEWC en
verwisselde Els Begijn het Middelburg
se De Lange/Dynamo '70 voor de Vlis
singse divisionist), is er echter in de ko
mende jaren eindelijk ook kans op aan
vulling vanuit de eigen gelederen Mara
thon is namelijk sinds kort gestart met
de opleiding van een groep meisjes, die
in leeftijd variëren van 14 tot 20 jaar en
die getraind zullen worden door spel-
verdeelster Pita ten Voorde
„Ik kan het niet genoeg zeggen, hoe be
langrijk het is dat je bij zo'n groep be
ginnende volleyballertjes een be
kwaam iemand zet en niet de eerste de
beste vrijwilliger. Ik weet best hoe
moeilijk het in de meeste verenigingen
is geschikte trainers en coaches te vin
den. maar zet je beste mensen alsje
blieft bij die jeugd neer. want woor je
het weet heb je die kinderen allerlei
dingen verkeerd aangeleerd. En later
zit je dan zelf met de brokken".
De toekomst lijkt er dus beslist
rooskleurig uit te zien voorhet Vlissing
se Marathon, temeer daar het eerste
team van een zodanige kwaliteit en leef
tijd is. dat het nog jaren mee kan. De
meeste speelsters zitten zo tussen de 20
en 28 jaar. stelt Goudzwaard
.We hebben beslist een team om kam
pioen te worden. Dat bleek onder meer
uit de oefenwedstrijd tegen het Bredase
Brevok. dat uitkomt in de eerste divisie
en waaraan we volkomen gelijkwaardig
waren. We wonnen zelfs. Maar kam
pioen kunnen worden, betekent na
tuurlijk nog lang niet dat je het ook
wordt! We hebben voorlopig nog twee
ëntwintig wedstrijden voor de boeg en
daaruit zullen toch altijd nog minstens
één punt meer moeten halen dan de
rest meent Goudzwaard tot slot op.
„Maar de kwaliteit is er en de sfeer is
uitstekend dus ik hoop er het beste
van".
Onderschatting
Bestel nu het 'witboek'over een zwarte bladzijde in de Nederland
se geschiedenis.
U gireert 2,- op giro no. 2963282 t.n.v. Stichting 'Recht Zonder
Onderscheid'. Postbus 275 te Nijmegen en u ontvangt het
'Witboek' zonder meer thuis
Bij aantallen voor verspreiding in uw omgeving, 20% k
Na een gedwongen pauze van vijf maanden begint morgen de nieuwe vol
le,vbalcompetitie. Weliswaar zullen de inspanningen aan de diverse netten
op deze gedenkwaardige zaterdag beperkt blijven tot wedstrijden in het
kader van de bekercompetitic, waarvoor in de eerste ronde alleen de teams
uit de lagere afdelingen zullen uitkomen, maar het begin is er dan toch weer!
Op twee pagina's vindt u voorbeschouwingen op de komende competitie. De
tekst is van onze volleybalniedcwerkcr Bert Peene.
„Daarbij hebben twee factoren een rol
gespeeld", legt de Marathon-trainer
uit. „allereerst een steeds groter wor
dende onderschatting van de tegen
standers. Daar was op den duur nauw
elijks iets tegen te doen. Je kunt best
wel een aardig verbaaltje ophangen
van te voren, maar als je dan al die
wedstrijden steeds op je slofjes wint,
helpt het op den duur geen zier. En juist
die onderschatting heeft ons enkele be
langrijke puntjes gekost. Zo verloren
we in de eindfase van de competitie
bijvoorbeeld volkomen onnodig met
3-2 van Target, waarmee we thuis geen
enkele moeite hadden gehad. Verder
raakte ik in de belangrijkste fase van
de competitie twee van mijn beste
speelsters kwijt. Erna Ramsteijn was
in verwachting en Pita ten Voorde
werd uitgeschakeld door een virus
ziekte. Daardoor waren we volstrekt
kansloos in de beslissende wedstrijd
tegen onze voornaamste concurrent.
Gerard de Lange".
Rijst natuurlijk meteen de vraag, of er
van onderuit geen behoorlijke aanvul
ling plaats had moeten vinden. Maar
juist dat bleek op dat moment geen
haalbare kaart De kwaliteit was dom
weg niet voorhanden. „En dat is nu juist
de grote voorsprong waarmee we aan de
HULST - Opnieuw kostte het
heel wat moeite voor de afdeling
Zeeland een promotiekan
didaat bij de heren gevonden
had. Nadat aan het eind van het
seizoen 76/77 kampioen Blok '73
besloten had, dat een divisie-
avontuur weinig perspectieven
bood, zag dit jaar het herenteam
van VenV/Scheldesport geen
kans een hernieuwde ken
nismaking met de derde divisie
succesvoller te doen verlopen
dan twee jaar geleden, toen vijf
wedstrijdpunten de totale op
brengst vormden van een jaar
vechten tegen de bierkaai.
Voor de tweede maal in successie kwam
het er op neer dat een van de lager
geëindigde clubs de gelegenheid kreeg
aan het grote werk te ruiken, Evenals
vorig jaar, bleek er ook nu zo'n vereni
ging bereid de uitdaging aan te nemen.
Jo Everaert, al jarenlang trainer van een
van Zeelands meest bloeiende vereni
gingen. Morres Hulst, had maar weinig
woorden nodig om zijn jonge ploeg 'ja' te
laten zeggen.
„Toch is die uiteindelijke tweede plaats
achter Scheldesport bij ons nooit als een
grote teleurstelling ervaren", haast Jo
Everaert zich te verklaren. „Iedereen
had er vrede mee volgend jaar in de
nieuwe promotieklas uit te komen, totr
dat Provoost (de secretaris van het dis
trict Zeeland, red mij opbelde met de
mededeling dat Scheldesport van pro
motie had afgezien en dat nu de keus
aan ons was Of ik diezelfde avond nog
maar wilde beslissen! Ik heb de jongens
toen op de training gevraagd of ze zin
hadden in die stap omhoog en zij waren
meteen enthousiast"
Everaert temperde die geestdrift echter
direct, door zijn selectie de noodzaak
onder ogen te brengen van een capabele
speler, die in en buiten het veld de nodi
ge leiding kan geven Waarop de spelers
en bloc met de figuur van Jan Schut aan
kwamen dragen. Schut, op dat moment
trainer van De Sterrc uit Zuiddorpe en
van een van Zeelands jeugdteams. als
mede speler bij het Vlissingse Herstaco/
EWC. zag na rijp beraad de overstap
naar het jonge Hulsterse team wel zit
ten. „Ten eerste had ik me. toen ik naar
Herstaco ging, al voorgenomen daar
niet langer dan enkele jaren tc blijven.
De drie jaar die ik er nu ben geweest,
vind ik feitelijk al heel wat Bovendien
zat ik twee keer per week met de beroer
de verbinding tussen Axel en Vlissin-
gen Tel daarbij op dat ik in elk geval in
een vereniging met toekomst terecht
ben gekomen en mijn overstap wordt,
dat ik. begrijpelijk"
Jan Schut voegt hieraan toehet erg spij
tig te vinden dat hij niet met het Vlis
singse team naar de eerste divisie ge
promoveerd is, „want dan was ik onge
twijfeld gebleven1" Is het echter wel ver
standig met deze jonge ploeg, die uit
eindelijk toch niet tegen de ervaring van
VenV/Scheldesport op heeft kunnen
boksen, een eigenlijk onnodig divisie-
avontuur aan te gaan. Immers, de situa
tie leek ideaal: tweede geworden, dus
geen 'promotiedwang', nog een jaartje
rijpen in de promotieklas met opponen
ten als Ovisa en. opnieuw. Scheldesport.
en pas dan, bü een eventueel kampioen
schap. promoveren naar het landelijke
volleybal
tend leuk seizoen gespeeld", stelt Ever
aert, „de resultaten waren goed, de
sfeer was goed en de jongens spraken
zich toen unaniem uit voor promotie.
Wanneer je da. als vereniging nee gaat
zeggen, neem je wel een flink stuk mo
tivatie voor het volgend
Behalve de ervaring, is er dan ook nog
de kwestie van het vertoonde spel. Het
veldwerk was. zoals immer, ook de af
gelopen competitie weer goed verzorgd
bij het jonge Morresteam. maar aan het
net konden maar weinig Hulsterse spe
lers regelmatig tot aansprekende ac
ties komen.
..Dat is juist geeft zowel Jan Schut als
Jo Everaert toe. „er was beslist nog geen
sprake van het totale volleybal dat no
dig is voor succes op landelijk niveau.
We zijn dan ook hard aan het werk om
met name de spelhoogte aan het net op
te voeren Mede daartoe hebben we ook
„Kijk. vorig jaar hebben we een ontzet- Jan Schut en Jo Everaert „Er moet meer hoogte in ons spel komen
een jongen als Piet Hamelink aange
trokken; hij moet onder meer de hoogte
in het spel brengen. Maar doordat alge
mene techniek en beweeglijkheid van
de selectie voldoende zijn. is die hoogte
praktisch het enige punt dat uitvoerig
bijgeschaafd moet worden"
Alles realisme dus. wat de klok in Hulst
slaat En dat is nodig ook. want het jon
ge herenteam zal straks wel van het ene
uiterste in het andere terecht komen:
vanuit een seizoen waarin voor de hele
vereniging maar eén wedstrijden
verloren ging, een jaar tegemoet, waarin
men in Hulst, zoals ze het daar zelf stel
len. blij zal zfin als er eens een puntje
gepakt wordt.
Grotere kans
Optimistischer wordt Jo Everaert als
de dames ter sprake komen. „Die geef ik
cel grotere kans erin te blijven.
Damesvolleybal is ten enen male an
ders dan herenvollcybal. terwijl bo
vendien de 3e divisie F bij de dames
beduidend zwakker is dan bij de heren.
Maar er zal wel hard gewerkt moeten
worden, temeer daar het team voor een
groot deel bestaat uit junioren. Maar
als je dan bedenkt dat deze meisjes drie
jaar geleden nog derde werden bij de
Nederlandse kampioenschappen voor
adspiranten, dan is een beetje opti
misme toch niet helemaal ongegrond,
dunkt me!" Het wordt een belangrijk
volleybaljaar, daar in Hulst. Want hier
is opnieuw het moment waarop Jo
Everaert en de zijnen kunnen bewijzen
wat ze waard zijn. Dat het geen loze
kreten zijn. als ze stellen dat hun oplei
ding een van de hetere in Zeeland is.
Zeeland zal het zien!