Oranje was favoriet maar Duitsers
wonnen de Europese hockeytitel
Tahamata bracht Ajax
oplossingen voor een
2-0 overwinning op PSV
Peterson en Brambilla gewond bij
crash op het circuit van Monza
PZC/S
TE GOED VOOR DE RESERVEBANK
Keetie
van Oosten
valt wereld
uurrecord
aan
Leefers beste
toernooispeler
SPION VOOR
ATLETICO:
AJAX IS
GROOT TEAM
OPERATIE VOOR
VAN DER LEM
sport
MAANDAG 11 SEPTEMBER 1978
AMSTERDAM - Simon Tahamata heeft zaterdagavond tegen PSV nog eens ten overvloede aange
toond dat hij te goed is om een pendeldienst te blijven onderhouden tussen de dug-out en het veld.
Omdat Ajax-trainer Cor Brom in de prettige situatie verkeert dat hij ten minste vier (goede) spelers
tot zijn beschikking heeft voor drie plaatsen op het middenveld, heeft hij een rouleersysteem
moeten invoeren. Een aflossing van de wacht, die tot nu toe voor Tahamata vrij eenzijdig is
geweest, hoewel juist hij nog geen moment in gebreke is gebleven.
nde thuiswedstrijd tegen PEC werd pas
13 minuten voor tijd een beroep op hem
gedaan en had hij maar vier minuten
bedenktijd nodig om Ling op weg te stu
ren naar het voor de Amsterdammers
verlossende vierde doelpunt. Afgelopen
woensdag bewees de kleine Zuidmo-
lukker in de uitwedstrijd tegen PEC
geen warming-up nodig te hebben, door
zijn eerste de beste actie als invaller in
de 82e minuut zelf om te zetten in een
schitterend doelpunt, waarmee hij be
wees dat inzet in zijn spel gezelschap
heeft gekregen van inventiviteit.
Brom heeft tot dusver bij herhaling ver
kondigd dat hij Tahamata beslist niet
als een vaste reserve beschouwt. Een
feit is echter dat hij zijn donkere pupil
tegen PSV in principe weer een plaats
op de „bank" had toebedacht. Alleen als
KLOETINGE - Keetie van
Oosten-Hage uit Kloetinge
gaat over veertien dagen
proberen het werelduur
record wielrennen voor da
mes te verbeteren. De
Zeeuwse heeft besloten het
record aan te vallen op de
wielerbaan in het Westduit-
se München, waar ze vorige
maand tijdens de wereld
kampioenschappen scherpe
tijdens realiseerde op het
onderdeel achtervolging.
Het wereldrecord staat momenteel
met 41.471 meter op naam van de
Italiaanse Maria Cressari Na het
weekeinde van 23 en 24 september
hoopt de Zeeuwse dat scherper te
hebben gesteld. „Voor de winter was
er al sprake van dat ik het zou doen",
verteltze. „Trouwens, aljaren roepen
mensen tegen mij dat Ik dat toch wel
moet kunnen".
Over de keuze voor MQnchen en niet
voor een zogenaamde hoge baan als
die van Mexico (die de voorkeur van
de beroepsrenners heeft) zegt ze: „Als
Je het in Mexico doet, moet je er drie
weken van te voren naar toe om te
acclimatiseren. Dat is voor mij geen
haalbare kaart".
Keetie van Oosteft, na haar overwin
ning van zaterdag in Oude Tonge dit
jaar al goed voor 41 triomfen (een
ruime verbetering van haar record
dat op 34 seizoenzeges stond), zal in
München het record aanvallen op
een superlichte Van Rossum-Bets.
die speciaal voor haar geconstrueerd
ls om tijdritten op te rijden.
Hoewel de datum wat haar betreft
vaststaat, ls er nog een mogelijkheid
dat de aanval naar een andere tijd of
een andere plaats verhulst. De bin
dende afspraken konden namelijk
nog niet worden gemaakt omdat de
directeur van de wielerplste in Mün
chen wegens vakantie afwezig was.
Vandaag (maandag) zal worden ge
tracht alles rond te maken.
HANNOVER - De zilveren medaille
die het Nederlands hockeyteam op
het Europees kampioenschap te
Hannover veroverde was weliswaar
een teleurstelling, maar Oranje
kwalificeerde zich door dat resul
taat wel voor de Olympische Spelen
te Moskou. Kampioen West-Duits-
land verdiende die deelname en ook
Engeland krijgt zijn kaartjes, omdat
het als derde eindigde via een 2-0-
overwinninl op Spanje.
Wouter Leefers' zilveren plak werd
nog een beetje opgepoetst, doordat
hij met een overweldigende meer
derheid werd uitgeroepen tot de be
ste speler van het kampioenschap
De Hagenaar ontving 40 van de 62
stemmen en bleef de Rus Lampejew
(7 stemmen), Ron Steens en de
Duitser Michael Peter (elk zeven)
ruim voor. Zelf was hij verrast en
vond zijn Indrukwekkende beker
maar een schrale troost. „Ik vond dat
er door diverse spelers uitstekend is
gespeeld, zodat het me hoogst ver
baasd dat ik ben gekozen".
gevolg van het wegvallen van de
woensdag met een enkelblessure opge
scheepte verdediger Jan Everse was er
plotseling alsnog plaats voor Tahama
ta, omdat Soren Lerby ditmaal moest
bijspringen in de defensie.
Breekpunt
Tahamata greep ook deze keer de gele
genheid aan om te solliciteren naar een
vaste aanstelling in het eerste elftal.
Niet alleen door steeds oplossingen in
moeilijke situaties aan te dragen, maar
vooral ook door de wijze waarop hij (in
samenwerking met Dick Schoenaker)
het breekpunt in de wedstrijd wist te
forceren. In de 58e minuut trok hij een
lange sprint op de linkervleugel, van
waar hij de bal op maat afleverde bij
Schoenaker, die ineens uithaalde.
Dat Tahamta de voorbereidselen voor
dat openingsdoelpunt had kunnen
treffen, weet trainer Kees Rijvers van
PSV achteraf vooral aan de onattend-
heid van Willy van de Kerkhof en Kees
Krilgh: „We hadden met elkaar afge
sproken dat Tahamata niet veel vrijheid
mocht krijgen, maar dertien minuten na
rust was Willy van de Kerkhof niet te
bekennen en was Krijgh te laat om nog
iets te kunnen redden. We hoefden niet
per se te winnen, maar wat gebeurde er,
in hun ijver speelden mijn jongens te
veel op de helft van de tegenpartij, ook
op het moment dat ze bij Tahamata
hadden moeten zijn. We hebben een
goede eerste helft gespeeld. Op deze
manier hadden we niet hoeven te verlie
zen".
In zijn chauvinisme zag Rijvers echter
over het hoofd dat zijn ploeg met een
nederlaag van 2-0 (vijf minuten voor tijd
vloerde Ernie Brandts Ruud Krol en
benutte Ray Clarke de penalty) bepaald
niet tekort was gedaan. Afgezien van
een wat moeizame inwerkperiode van
Ajax, waarin bijvoorbeeld Harry Lubse
de bal juist over kopte en Paul Post-
huma net naast schoot, was het woord
wel heel duidelijk aan de Amsterdam
mers. Dat zij niet in een vroeger stadium
wisten uit te lopen, is onder meer terug
te voeren op reddingsacties van Adrie
van Kraay en Brandts op de doellijn en
op een gecorrigeerde beslissing van
scheidsrechter Weerink bij een
doelpunt van Schoenaker.
Massaal protest
Nadat Weerink al in de dertiende mi
nuut wat al te snel een gele kaart had
getrokken voor de PSV'er Stevens, die
Ling op het veld had uitgestrekt, leek
Weerink in eerste instantie geen reden
te zien om zijn medewerking niet te
verlenen aan een doeltreffend afstand
schot van Schoenaker. Pas na een mas
saal protest van de Eindhovenaren be
dacht hij zich echter en kwam hij tot de
conclusie dat er sprake was van hinder
lijk buitenspel. Verdediger Brandts:
..Clarke stond achter mij en Van Kraay
en veranderde de bal van richting toen
Schoenaker schoot".
Het was niet de enige keer dat Clarke
PSV te hulp kwam. In de eerste helft was
de Engelse spits het richtingsgevoel zo
danig kwijt, dat hij met een volledig
mislukte pass zijn scherp opgestelde te
genstander René van de Kerkhof bijna
een vrije loop in de richting van
doelman Piet Schrijvers toestond. Al
leen omdat Van de Kerkhof niet op een
dergelijke geste had gerekend, ging dat
bezoek niet door.
Clarke liet vooral op deze momenten
blijken nog niet te zijn gewend aan zijn
nieuwe omgeving. Hij probeert in te
spelen op het artistieke voetbal van
zijn medespelers, maar tot nu toe is hij
in feite alleen van waarde voor de ploeg
als hij gaten trekt voor opkomende col
lega's en zich verder niet met het spel
bemoeit. In de spits wordt hij dan ook
constant afgelost door Schoenaker.
Tahamata, Ling, Geert Meyer en afwis
selend de centrale verdedigers Krol en
Pim van Dord, die herhaaldelijk ac
centueren hoe aanvallend Ajax mo
menteel denkt.
AMSTERDAM - Onder de 30.000 toe
schouwers die Ajax-PSV zaterdag
avond in De Meer volgden, bevond zich
Gonzalo Beitla, de tweede trainer van
het Spaanse Atletico Bilbao,
woensdagavond de tegenstander van
Ajax. Beitia vond „Ajax een groot team,
dat waarschijnlijk te groot zal blijken te
zijn voor Bilbao. Ik ben erg onder de
indruk gekomen van de manier van
spelen. Het team blijft gaan. Iedereen
valt aan en verdedigt mee tot de laatste
minuut", aldus Beitia.
ROTTERDAM - Feyenoord wacht met
spanning op de uitslag van de foto's, die
vandaag zullen worden gemaakt van
de knie van Gerard van der Lem. De
Rotterdamse rechtsbuiten klaagt al
enige tijd over pijn, die hem o.m. belet
te om zaterdagavond aan te treden in
de wedstrijd tegen AZ'67.
Van der Lem. ..Er schijnt een beens
chilfertje ontdekt te zijn dat, wanneer de
knie onder druk komt, ondragelijke pij
nen veroorzaakt. Voor mezelf houd lk er
rekening mee dat operatief ingrijpen
onvermijdelijk zal zijn".
In het begin leek PSV die voortvarend
heid van zijn opponent te zullen uitbui
ten. maar al snel bleek dat Willy van der
Kuylen als centale man niet over de
verdeelsleutel beschikte waarmee de
verdediging van Ajax had moeten wor
den geopend. Van der Kuylen kwam
niet verder dan het terugleggen van de
bal en kreeg ook geen steun van andere
halfspelers. Jan Poortvliet had Frank
Amesen weliswaar tegen diens gewoon
te een verdedigende rol opgedrongen
(Amesen. „Ik ben bewust teruggegaan,
omdat zijn sterkste punt het verdedigen
is en Tahamata mijn rol gemakkelijk
kon overnemen"), maar wist daarente
gen niet voor aanvallende impulsen te
zorgen. Hetzelfde gold in feite voor René
van de Kerkhof, die al gauw gedwongen
was om te gaan zwerven, eenvoudig
omdat hem geen inspraak werd gegund
door een alleen in het begin onzeker op
tredende Lerby.
Tekortkoming
-ra
In tegenstelling tot Ajax. waar de solis
ten (Ling, Tahamatai zich gemakkelijk
lieten inpassen in het als een harmonica
werkende collectief, kwamen de indivi
dualisten bij PSV te zwemmen. Zij ver
loren het onderlinge contact en konden
afzonderlijk geen antwoord vinden op
de pressie van de Amsterdammers. Ze
ker niet na rust, toen Ajax soms zo supe
rieur was. dat het positiespelletjes uit-
voerde als gold het een trainingspartij.
Dat het bij 2-0 bleef, ls dan ook eerder
een tekortkoming van Ajax dan de ver
dienste van PSV. dat in Ton van Enge
len een zwakke stand-in had voor de met
een vingerblessure tobbende Jan van
Beveren. Van Engelen had vaak geen
vat op de bal en vergrootte alleen maar AMSTERDAM - Leden van de mobiele eenheid vun de Amsterdanise politie geven doelman Piet Schrijvers hier 'rugdekking'
de onrust. tijdens de voetbalwedstrijd, waarbij het bijzonder roerig toeging.
MONZA - De veertiende Formule
I-rdce. meetellend voor het wereld
kampioenschap. heeft in Monza een
dramatische start gekend- Enkele
seconden na de start botsen de wa
gens van Ronnie Peterson en Victor
Brambilla in de eerste chicane, zo'n
300 meter na de eindstreep. De Lotus
van Ronnie Peterson explodeerde en
vloog onmiddellijk in brand.
Ronny Peterson heeft volgens het
eerste medische bulletin beide benen
op diverse plaatsen gebroken en lich
te brandwonden aan gezicht, handen
en benen. Victor Brambilla. de Ita
liaanse Surtees-coureur, kwam eerst
in het Niguarda-ziekenhuis in Mi
laan, waarheen beide coureurs per
helicopter vervoerd werden, bij be
wustzijn. De Italiaan had ook beide
benen gebroken en ernstig hersen
letsel.
Het ongeluk ontstond luttele secon
den na de start, op zo'n 300 meter
afstand van de streep in de eerste,
dubbele chicane. Over de toedracht
bestaan verschillende lezingen. De
officiële lezing van de organisatie in
Monza legt het accent op een
stuurfout van een van de coureurs.
Wie is niet bekend. Een coureur zou
van zijn baan afgeweken zijn. waarna
binnen tienden van seconden de bot
singen tot stand gekomen waren. De
overige coureurs, die zonder verwon
dingen bleven doch wier wagens
brokken opliepen, waren: Hans
Stuck (Shadow), Clay Reggazoni
(Shadow), Didier Pironi (Tyrrell). Pa
trick Depailler (Tyrrell). Carlos
Reutemann (Ferrari). Arturio Mer-
zario (Merzarlo) en Brett Lunger (Mc
Laren).
Het laatste ongeluk in de Formule
I-wereld waarbij een wagen in brand
vloog, dateert uit 1976, toen op de
Nurburgrlng Niki Lauda op Het
laatste moment uit zijn brandende
Ferrari gesleept kon worden.
Diezelfde Niki Lauda werd nu win
naar van de Formule I-race. Drie urn-
na het ongeval werd er opnieuw ge
start. Lauda's stalgenoot Watson
werd tweede.
MONZA - Het reinigen van de baan. Op de achtergrond het wrak van de
wagen van de Zweed Peterson, die ernstig gewond in een ziekenhuis werd
opgenomen.
HANNOVER - Een aanval op het doel van Maarten Sikking, die het schot van de Duitser Seifert af kan toeren. Op de
achtergrond Dooyer len Steens
HANNOVER - Ook in de 75e
wedstrijd onder het bewind
van prestatietrainer Wim van
Heumen kon het Nederlandse
hockeyteam geen internationa
le titel bemachtigen. Na de
vierde plaats op de Olympische
Spelen van 1976 in Montreal en
het verlies in de finale van het
toernooi om de wereldbeker
(begin april in Buenos Aires)
eindigde Nederland in de strijd
om het Europees kampioen
schap in somber Hannover op
nieuw als tweede.
„We zijn rijp voor een titel", had Van
Heumen telkens gezegd. Rijp of niet,
West-Duitsland liet voor 4500 toe
schouwers zien. dat alleen het gastland
recht op het kampioenschap had. Met
een 3-2 nederlaag kwam Nederland er
nog genadig af.
Toch forceerde oranje, aangemoedigd
door vele overgekomen supporters, in
de slotfase nog bijna een verlenging. Tot
afgrijzen van alles wat West-Duitsland
was kende de Franse scheidsrechter Se-
gui Nederland met nog zes minuten te
spelen een strafbal toe omdat de zwaar
lijvige doelman Ludwiczak de bal had
geblokkeerd bij een gezamenlijke actie
van Leefers en Van 't Hek. Paul Litjens.
het hele toernooi danig op schot getuige
zijn eerste plaats op de topscorersüjst
met zestien treffers, zou het vonnis vol
trekken. Onder oorverdovend gefluit
van de tribunes zag Litjens dn de nacht
van zaterdag op zondag nog Iaat ain een
bar gesignaleerd, hetgeen door de
Westduitse boulevardpers breeduit
werd uitgemeten) zijn inzet gekeerd
door een uitgestoken been van Lud
wiczak.
Wachten
Zei auspatzer Bart Taminlau later: „Ik
snap niet waarom Paul die bal in die
herrie toch nam. Hij had moeten wach
ten tot het stil werd. Dat hoort gewoon
zo bij een strafbal". Litjens voelde zich
echter zo zeker dat hij toch schoot. „Ik
kan eigenlijk geen goede reden beden
ken waarom ik toch miste", zei de
Kampongspeler, die na afloop zoals ge
bruikelijk direct een sigaret opstak.
„Ik moet nog maar eens goed oefenen".
Een gelijkspel, en daarmee de verlen
ging, zou voor Nederland veel te veel
van het goede geweest zijn. „Bij ons was
niemand echt gied in vorm", con
stateerde Van Heumen spijtig. „De
Duitsers hebben de overwinning eerlijk
verdiend. ZIJ maakten twee fantastische
treffers en toen het ook snel 3-0 werd
kregen onze spelers een geweldige men
tale klap. Het herstel kwam te laat. Bo
vendien hebben we eigenlijk geen uitge
speelde kans gehad".
Na de hooguitgevallen overwinning op
Engeland in de halve finales <5-0 door
twee treffers van Litjens en Van 't Hek
en een doelpunt van Leefers) en de na
een voorzprong van 3-0 tocch nog moei
zame 3-2 van WestrDuitsland tegen ti
telverdediger Spanje waren de ver-
wachtingen in het Nederlandse kamp
bijzonder hoog gespannen. „We moeten
nu maar eens kampioen worden", vond
menigeen. „We zijn er aan toe".
Het pakte heel anders uit Voordat de
Nederlanders (met negen 'Olympische
spelers' barstend van ervaring) goed en
wel beseften wat er gebeurde stond
West-Duitsland al met 2-0 voor via tref
fers van Seifert en Wistuba en toen Wis-
tuba In de 19e minuut 3-0 scoorde leek
Nederland een débacle tegemoet te
gaan. Elke aanval van de Westduitsers
(en dat waren er heel wat) hield een po
tent' el gevaar voor Nederland in. ..We
speelden,een soortgelijk spelletje ln
Buenos Aires tegen India, toen we met
7-0 wonnen", zei Hugo Budinger. naast
Klaus Klelter de begeleider van de
Westduitse ploeg. „Ik had de spelers in
gepompt in ieder geval het initiatief te
nemen. Een afwachtende houding zou
tegen dit Nederlandse elftal funest zijn
geweest"
Nog voor de rust kon Nederland op het
loodzware veld iets terugdoen toen Paul
Litjens een strafcomer benutte (3-1).
Het hield echter geen belofte voor ver
der herstel ln. Nederland kwam iets
meer in de aanval, maar de combinaties
verliepen veel stroever dan bij de West
duitsers. Geert van E(jk. die zijn laatste
interland speelde, probeerde zijn me
despelers tevergeefs te bereiken.
Nederland moest pressie uitoefenen om
nog iets te bereiken, wilde dat ook wel.
maar kon deze taak niet aan. Toch
kroop oranje met nog zestien minuten
te spelen dichterbij toen Litjens an
dermaal een strafcomer achter Lud
wiczak mikte: 2-3. Daarbij bleef het
eehter.