Oranje was favoriet maar Duitsers wonnen de Europese hockeytitel Tahamata bracht Ajax oplossingen voor een 2-0 overwinning op PSV Peterson en Brambilla gewond bij crash op het circuit van Monza PZC/S TE GOED VOOR DE RESERVEBANK Keetie van Oosten valt wereld uurrecord aan Leefers beste toernooispeler SPION VOOR ATLETICO: AJAX IS GROOT TEAM OPERATIE VOOR VAN DER LEM sport MAANDAG 11 SEPTEMBER 1978 AMSTERDAM - Simon Tahamata heeft zaterdagavond tegen PSV nog eens ten overvloede aange toond dat hij te goed is om een pendeldienst te blijven onderhouden tussen de dug-out en het veld. Omdat Ajax-trainer Cor Brom in de prettige situatie verkeert dat hij ten minste vier (goede) spelers tot zijn beschikking heeft voor drie plaatsen op het middenveld, heeft hij een rouleersysteem moeten invoeren. Een aflossing van de wacht, die tot nu toe voor Tahamata vrij eenzijdig is geweest, hoewel juist hij nog geen moment in gebreke is gebleven. nde thuiswedstrijd tegen PEC werd pas 13 minuten voor tijd een beroep op hem gedaan en had hij maar vier minuten bedenktijd nodig om Ling op weg te stu ren naar het voor de Amsterdammers verlossende vierde doelpunt. Afgelopen woensdag bewees de kleine Zuidmo- lukker in de uitwedstrijd tegen PEC geen warming-up nodig te hebben, door zijn eerste de beste actie als invaller in de 82e minuut zelf om te zetten in een schitterend doelpunt, waarmee hij be wees dat inzet in zijn spel gezelschap heeft gekregen van inventiviteit. Brom heeft tot dusver bij herhaling ver kondigd dat hij Tahamata beslist niet als een vaste reserve beschouwt. Een feit is echter dat hij zijn donkere pupil tegen PSV in principe weer een plaats op de „bank" had toebedacht. Alleen als KLOETINGE - Keetie van Oosten-Hage uit Kloetinge gaat over veertien dagen proberen het werelduur record wielrennen voor da mes te verbeteren. De Zeeuwse heeft besloten het record aan te vallen op de wielerbaan in het Westduit- se München, waar ze vorige maand tijdens de wereld kampioenschappen scherpe tijdens realiseerde op het onderdeel achtervolging. Het wereldrecord staat momenteel met 41.471 meter op naam van de Italiaanse Maria Cressari Na het weekeinde van 23 en 24 september hoopt de Zeeuwse dat scherper te hebben gesteld. „Voor de winter was er al sprake van dat ik het zou doen", verteltze. „Trouwens, aljaren roepen mensen tegen mij dat Ik dat toch wel moet kunnen". Over de keuze voor MQnchen en niet voor een zogenaamde hoge baan als die van Mexico (die de voorkeur van de beroepsrenners heeft) zegt ze: „Als Je het in Mexico doet, moet je er drie weken van te voren naar toe om te acclimatiseren. Dat is voor mij geen haalbare kaart". Keetie van Oosteft, na haar overwin ning van zaterdag in Oude Tonge dit jaar al goed voor 41 triomfen (een ruime verbetering van haar record dat op 34 seizoenzeges stond), zal in München het record aanvallen op een superlichte Van Rossum-Bets. die speciaal voor haar geconstrueerd ls om tijdritten op te rijden. Hoewel de datum wat haar betreft vaststaat, ls er nog een mogelijkheid dat de aanval naar een andere tijd of een andere plaats verhulst. De bin dende afspraken konden namelijk nog niet worden gemaakt omdat de directeur van de wielerplste in Mün chen wegens vakantie afwezig was. Vandaag (maandag) zal worden ge tracht alles rond te maken. HANNOVER - De zilveren medaille die het Nederlands hockeyteam op het Europees kampioenschap te Hannover veroverde was weliswaar een teleurstelling, maar Oranje kwalificeerde zich door dat resul taat wel voor de Olympische Spelen te Moskou. Kampioen West-Duits- land verdiende die deelname en ook Engeland krijgt zijn kaartjes, omdat het als derde eindigde via een 2-0- overwinninl op Spanje. Wouter Leefers' zilveren plak werd nog een beetje opgepoetst, doordat hij met een overweldigende meer derheid werd uitgeroepen tot de be ste speler van het kampioenschap De Hagenaar ontving 40 van de 62 stemmen en bleef de Rus Lampejew (7 stemmen), Ron Steens en de Duitser Michael Peter (elk zeven) ruim voor. Zelf was hij verrast en vond zijn Indrukwekkende beker maar een schrale troost. „Ik vond dat er door diverse spelers uitstekend is gespeeld, zodat het me hoogst ver baasd dat ik ben gekozen". gevolg van het wegvallen van de woensdag met een enkelblessure opge scheepte verdediger Jan Everse was er plotseling alsnog plaats voor Tahama ta, omdat Soren Lerby ditmaal moest bijspringen in de defensie. Breekpunt Tahamata greep ook deze keer de gele genheid aan om te solliciteren naar een vaste aanstelling in het eerste elftal. Niet alleen door steeds oplossingen in moeilijke situaties aan te dragen, maar vooral ook door de wijze waarop hij (in samenwerking met Dick Schoenaker) het breekpunt in de wedstrijd wist te forceren. In de 58e minuut trok hij een lange sprint op de linkervleugel, van waar hij de bal op maat afleverde bij Schoenaker, die ineens uithaalde. Dat Tahamta de voorbereidselen voor dat openingsdoelpunt had kunnen treffen, weet trainer Kees Rijvers van PSV achteraf vooral aan de onattend- heid van Willy van de Kerkhof en Kees Krilgh: „We hadden met elkaar afge sproken dat Tahamata niet veel vrijheid mocht krijgen, maar dertien minuten na rust was Willy van de Kerkhof niet te bekennen en was Krijgh te laat om nog iets te kunnen redden. We hoefden niet per se te winnen, maar wat gebeurde er, in hun ijver speelden mijn jongens te veel op de helft van de tegenpartij, ook op het moment dat ze bij Tahamata hadden moeten zijn. We hebben een goede eerste helft gespeeld. Op deze manier hadden we niet hoeven te verlie zen". In zijn chauvinisme zag Rijvers echter over het hoofd dat zijn ploeg met een nederlaag van 2-0 (vijf minuten voor tijd vloerde Ernie Brandts Ruud Krol en benutte Ray Clarke de penalty) bepaald niet tekort was gedaan. Afgezien van een wat moeizame inwerkperiode van Ajax, waarin bijvoorbeeld Harry Lubse de bal juist over kopte en Paul Post- huma net naast schoot, was het woord wel heel duidelijk aan de Amsterdam mers. Dat zij niet in een vroeger stadium wisten uit te lopen, is onder meer terug te voeren op reddingsacties van Adrie van Kraay en Brandts op de doellijn en op een gecorrigeerde beslissing van scheidsrechter Weerink bij een doelpunt van Schoenaker. Massaal protest Nadat Weerink al in de dertiende mi nuut wat al te snel een gele kaart had getrokken voor de PSV'er Stevens, die Ling op het veld had uitgestrekt, leek Weerink in eerste instantie geen reden te zien om zijn medewerking niet te verlenen aan een doeltreffend afstand schot van Schoenaker. Pas na een mas saal protest van de Eindhovenaren be dacht hij zich echter en kwam hij tot de conclusie dat er sprake was van hinder lijk buitenspel. Verdediger Brandts: ..Clarke stond achter mij en Van Kraay en veranderde de bal van richting toen Schoenaker schoot". Het was niet de enige keer dat Clarke PSV te hulp kwam. In de eerste helft was de Engelse spits het richtingsgevoel zo danig kwijt, dat hij met een volledig mislukte pass zijn scherp opgestelde te genstander René van de Kerkhof bijna een vrije loop in de richting van doelman Piet Schrijvers toestond. Al leen omdat Van de Kerkhof niet op een dergelijke geste had gerekend, ging dat bezoek niet door. Clarke liet vooral op deze momenten blijken nog niet te zijn gewend aan zijn nieuwe omgeving. Hij probeert in te spelen op het artistieke voetbal van zijn medespelers, maar tot nu toe is hij in feite alleen van waarde voor de ploeg als hij gaten trekt voor opkomende col lega's en zich verder niet met het spel bemoeit. In de spits wordt hij dan ook constant afgelost door Schoenaker. Tahamata, Ling, Geert Meyer en afwis selend de centrale verdedigers Krol en Pim van Dord, die herhaaldelijk ac centueren hoe aanvallend Ajax mo menteel denkt. AMSTERDAM - Onder de 30.000 toe schouwers die Ajax-PSV zaterdag avond in De Meer volgden, bevond zich Gonzalo Beitla, de tweede trainer van het Spaanse Atletico Bilbao, woensdagavond de tegenstander van Ajax. Beitia vond „Ajax een groot team, dat waarschijnlijk te groot zal blijken te zijn voor Bilbao. Ik ben erg onder de indruk gekomen van de manier van spelen. Het team blijft gaan. Iedereen valt aan en verdedigt mee tot de laatste minuut", aldus Beitia. ROTTERDAM - Feyenoord wacht met spanning op de uitslag van de foto's, die vandaag zullen worden gemaakt van de knie van Gerard van der Lem. De Rotterdamse rechtsbuiten klaagt al enige tijd over pijn, die hem o.m. belet te om zaterdagavond aan te treden in de wedstrijd tegen AZ'67. Van der Lem. ..Er schijnt een beens chilfertje ontdekt te zijn dat, wanneer de knie onder druk komt, ondragelijke pij nen veroorzaakt. Voor mezelf houd lk er rekening mee dat operatief ingrijpen onvermijdelijk zal zijn". In het begin leek PSV die voortvarend heid van zijn opponent te zullen uitbui ten. maar al snel bleek dat Willy van der Kuylen als centale man niet over de verdeelsleutel beschikte waarmee de verdediging van Ajax had moeten wor den geopend. Van der Kuylen kwam niet verder dan het terugleggen van de bal en kreeg ook geen steun van andere halfspelers. Jan Poortvliet had Frank Amesen weliswaar tegen diens gewoon te een verdedigende rol opgedrongen (Amesen. „Ik ben bewust teruggegaan, omdat zijn sterkste punt het verdedigen is en Tahamata mijn rol gemakkelijk kon overnemen"), maar wist daarente gen niet voor aanvallende impulsen te zorgen. Hetzelfde gold in feite voor René van de Kerkhof, die al gauw gedwongen was om te gaan zwerven, eenvoudig omdat hem geen inspraak werd gegund door een alleen in het begin onzeker op tredende Lerby. Tekortkoming -ra In tegenstelling tot Ajax. waar de solis ten (Ling, Tahamatai zich gemakkelijk lieten inpassen in het als een harmonica werkende collectief, kwamen de indivi dualisten bij PSV te zwemmen. Zij ver loren het onderlinge contact en konden afzonderlijk geen antwoord vinden op de pressie van de Amsterdammers. Ze ker niet na rust, toen Ajax soms zo supe rieur was. dat het positiespelletjes uit- voerde als gold het een trainingspartij. Dat het bij 2-0 bleef, ls dan ook eerder een tekortkoming van Ajax dan de ver dienste van PSV. dat in Ton van Enge len een zwakke stand-in had voor de met een vingerblessure tobbende Jan van Beveren. Van Engelen had vaak geen vat op de bal en vergrootte alleen maar AMSTERDAM - Leden van de mobiele eenheid vun de Amsterdanise politie geven doelman Piet Schrijvers hier 'rugdekking' de onrust. tijdens de voetbalwedstrijd, waarbij het bijzonder roerig toeging. MONZA - De veertiende Formule I-rdce. meetellend voor het wereld kampioenschap. heeft in Monza een dramatische start gekend- Enkele seconden na de start botsen de wa gens van Ronnie Peterson en Victor Brambilla in de eerste chicane, zo'n 300 meter na de eindstreep. De Lotus van Ronnie Peterson explodeerde en vloog onmiddellijk in brand. Ronny Peterson heeft volgens het eerste medische bulletin beide benen op diverse plaatsen gebroken en lich te brandwonden aan gezicht, handen en benen. Victor Brambilla. de Ita liaanse Surtees-coureur, kwam eerst in het Niguarda-ziekenhuis in Mi laan, waarheen beide coureurs per helicopter vervoerd werden, bij be wustzijn. De Italiaan had ook beide benen gebroken en ernstig hersen letsel. Het ongeluk ontstond luttele secon den na de start, op zo'n 300 meter afstand van de streep in de eerste, dubbele chicane. Over de toedracht bestaan verschillende lezingen. De officiële lezing van de organisatie in Monza legt het accent op een stuurfout van een van de coureurs. Wie is niet bekend. Een coureur zou van zijn baan afgeweken zijn. waarna binnen tienden van seconden de bot singen tot stand gekomen waren. De overige coureurs, die zonder verwon dingen bleven doch wier wagens brokken opliepen, waren: Hans Stuck (Shadow), Clay Reggazoni (Shadow), Didier Pironi (Tyrrell). Pa trick Depailler (Tyrrell). Carlos Reutemann (Ferrari). Arturio Mer- zario (Merzarlo) en Brett Lunger (Mc Laren). Het laatste ongeluk in de Formule I-wereld waarbij een wagen in brand vloog, dateert uit 1976, toen op de Nurburgrlng Niki Lauda op Het laatste moment uit zijn brandende Ferrari gesleept kon worden. Diezelfde Niki Lauda werd nu win naar van de Formule I-race. Drie urn- na het ongeval werd er opnieuw ge start. Lauda's stalgenoot Watson werd tweede. MONZA - Het reinigen van de baan. Op de achtergrond het wrak van de wagen van de Zweed Peterson, die ernstig gewond in een ziekenhuis werd opgenomen. HANNOVER - Een aanval op het doel van Maarten Sikking, die het schot van de Duitser Seifert af kan toeren. Op de achtergrond Dooyer len Steens HANNOVER - Ook in de 75e wedstrijd onder het bewind van prestatietrainer Wim van Heumen kon het Nederlandse hockeyteam geen internationa le titel bemachtigen. Na de vierde plaats op de Olympische Spelen van 1976 in Montreal en het verlies in de finale van het toernooi om de wereldbeker (begin april in Buenos Aires) eindigde Nederland in de strijd om het Europees kampioen schap in somber Hannover op nieuw als tweede. „We zijn rijp voor een titel", had Van Heumen telkens gezegd. Rijp of niet, West-Duitsland liet voor 4500 toe schouwers zien. dat alleen het gastland recht op het kampioenschap had. Met een 3-2 nederlaag kwam Nederland er nog genadig af. Toch forceerde oranje, aangemoedigd door vele overgekomen supporters, in de slotfase nog bijna een verlenging. Tot afgrijzen van alles wat West-Duitsland was kende de Franse scheidsrechter Se- gui Nederland met nog zes minuten te spelen een strafbal toe omdat de zwaar lijvige doelman Ludwiczak de bal had geblokkeerd bij een gezamenlijke actie van Leefers en Van 't Hek. Paul Litjens. het hele toernooi danig op schot getuige zijn eerste plaats op de topscorersüjst met zestien treffers, zou het vonnis vol trekken. Onder oorverdovend gefluit van de tribunes zag Litjens dn de nacht van zaterdag op zondag nog Iaat ain een bar gesignaleerd, hetgeen door de Westduitse boulevardpers breeduit werd uitgemeten) zijn inzet gekeerd door een uitgestoken been van Lud wiczak. Wachten Zei auspatzer Bart Taminlau later: „Ik snap niet waarom Paul die bal in die herrie toch nam. Hij had moeten wach ten tot het stil werd. Dat hoort gewoon zo bij een strafbal". Litjens voelde zich echter zo zeker dat hij toch schoot. „Ik kan eigenlijk geen goede reden beden ken waarom ik toch miste", zei de Kampongspeler, die na afloop zoals ge bruikelijk direct een sigaret opstak. „Ik moet nog maar eens goed oefenen". Een gelijkspel, en daarmee de verlen ging, zou voor Nederland veel te veel van het goede geweest zijn. „Bij ons was niemand echt gied in vorm", con stateerde Van Heumen spijtig. „De Duitsers hebben de overwinning eerlijk verdiend. ZIJ maakten twee fantastische treffers en toen het ook snel 3-0 werd kregen onze spelers een geweldige men tale klap. Het herstel kwam te laat. Bo vendien hebben we eigenlijk geen uitge speelde kans gehad". Na de hooguitgevallen overwinning op Engeland in de halve finales <5-0 door twee treffers van Litjens en Van 't Hek en een doelpunt van Leefers) en de na een voorzprong van 3-0 tocch nog moei zame 3-2 van WestrDuitsland tegen ti telverdediger Spanje waren de ver- wachtingen in het Nederlandse kamp bijzonder hoog gespannen. „We moeten nu maar eens kampioen worden", vond menigeen. „We zijn er aan toe". Het pakte heel anders uit Voordat de Nederlanders (met negen 'Olympische spelers' barstend van ervaring) goed en wel beseften wat er gebeurde stond West-Duitsland al met 2-0 voor via tref fers van Seifert en Wistuba en toen Wis- tuba In de 19e minuut 3-0 scoorde leek Nederland een débacle tegemoet te gaan. Elke aanval van de Westduitsers (en dat waren er heel wat) hield een po tent' el gevaar voor Nederland in. ..We speelden,een soortgelijk spelletje ln Buenos Aires tegen India, toen we met 7-0 wonnen", zei Hugo Budinger. naast Klaus Klelter de begeleider van de Westduitse ploeg. „Ik had de spelers in gepompt in ieder geval het initiatief te nemen. Een afwachtende houding zou tegen dit Nederlandse elftal funest zijn geweest" Nog voor de rust kon Nederland op het loodzware veld iets terugdoen toen Paul Litjens een strafcomer benutte (3-1). Het hield echter geen belofte voor ver der herstel ln. Nederland kwam iets meer in de aanval, maar de combinaties verliepen veel stroever dan bij de West duitsers. Geert van E(jk. die zijn laatste interland speelde, probeerde zijn me despelers tevergeefs te bereiken. Nederland moest pressie uitoefenen om nog iets te bereiken, wilde dat ook wel. maar kon deze taak niet aan. Toch kroop oranje met nog zestien minuten te spelen dichterbij toen Litjens an dermaal een strafcomer achter Lud wiczak mikte: 2-3. Daarbij bleef het eehter.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1978 | | pagina 9