fpza
Schuilen voor de bui
is attractief in Goes
L. P. Boon op zoek naar de
plaats waar hij ontspoorde
Blaasmuziek van hoog
niveau in kerk Veere
kunst
Duizend-koppig
publiek bij
Guillou
Optreden van drs P.
Midgard Middelburg
EXPOSITIE IN MIDDELBURG
Duiker vreest
zeilplank-zwaard
L
DONDERDAG 10 AUGUSTUS 1978
provincie
GROTE KERK. VEERE
B laasmuziek van hoog niveau viel er
woensdagavond te beluisteren in de
Grote Kerk van Veere. Daar trad op de
'K N F Jeugd Road Band 1978', een 75
jonge muzikanten sterk, groot bezet
harmonieorkest, gevormd uit jeugdige
leden van bij de Kon. Nederlandse Fe
deratie van Muziekverenigingen aan
gesloten korpsen./2 Hoewel we hier
met een voor de gelegenheid samen
gesteld ensemble te doen hadden - de
groep trekt in een dubbeldeksbus het
land rond - bleek dit orkest een prima
ingespeelde, homogeen musicerende
band te zijn. In slechts vijf repetities
zijn de jongelui erin geslaagd een zeer
gevarieerd programma op te bouwen.
'Delta Cultureel' niet geheel juist als een
'fanfare-concert' aangekondigd - had
een hoog peil. Het optreden begon met
een daverende mars uit 'Zapfenstreich
nr. 1' van Ludwig van Beethoven, ge
volgd door een al even vlot gespeelde
'Slavische Dans nr. 8' van Dvorak. Goed
getimed samenspel en prima uitgevoer
de dynamische nuances vielen bij deze
werken al direct op. De punctuele en
duideüjke directie van de jonge Friese
dirigent Wiebren Valkema stond ook
voor het verdere van de avond borg voor
goede Vertolkingen
De Road Band onderscheidde zich ook
door een uitstekende klankbalans tus
sen houten en koperen instrumenten.
Van overheersing van de ene groep dooi
de andere was geen sprake, al zal de
akoestiek van de Grote Kerk ongetwij
feld wel enig aanpassingsvermogen
hebben gevraagd.
Met de fraaie kiankleur van de klannet-
sectie kon men apart kennis maken in
'Capnce for Clarinets' van Grundman
Het orkest speelde naast werk van de
Amerikaan Smith - een fraaie, klank
volle ouverture 'Emperata' - ook com
posities van Nederlanders als Louis An-
driessen ('Moments of the Netherlands',
een marciale bewerking van 'Merck
toch hoe sterek') en Henk van Lijn-
schooten (Rhapsody form the Low
Countries'); werken, die de goede tech
niek en de muzikale interpretatie van de
jeugdige orkestleden volop de kans ga
ven. Die kansen werden dan ook benut.
Na de pauze was het programma wat
lichter van karakter met een medley uit
'Man of La Mancha', een musical van
Lelgh, een nummer in big band jazz-stijl
- 'Count Down' - van Feldstein en mooie,
melodieuze arrangementen van muziek
uit de film 'Rocky' van Conti. Een kleine
Dixieland-groep ontlokte het publiek
veel applaus met de met band-begelei
ding gespeelde 'Radio Rag' van James
Mac Lead. Het concert werd besloten
met een swingend gespeeld 'Rock
around the Clock', dat gezien de ovaties
van het talrijke publiek nog eens moest
worden herhaald.
Road-manager Chris Leenders over
handigde voorzitter Cranenburg van
'Veere's Genoegen' een geschenk als
dank voor de bemoeienissen van deze
muziekvereniging met de organisatie
van dit concert.
Voorzitter C. Schout van KNF-Zeeland,
die in zijn openingswoord burgemeester
A Hack van Veere en ere-vooreitter Jac.
Uitterhoeve van de Zeeuwse KNF wel
kom had geheten, bracht in zijn slot-
woord hulde aan 'Delta Cultureel' en
aan organisator J. Wisse en zijn mede
werksters Voor dirigent Valkema en la
dy-speaker Annemarie Kooyman waren
er bloemen. De KNF Jeugd Road Band.
die vandaag deze provincie weer verlaat
om elders in het land de concerten voort
te zetten, trad woensdagmiddag ook in
een besloten concert in het Middelburg
se Vijvervreugd op.
De 'Road Band '78' toonde zich althans
tijdens het Zeeuwse optreden een or
kest, dat model kan staan voor heel wat
uit volwassenen gevormde amateur
korpsen; een homogeen en zuiver spe
lend ensemble.
G. C. van L.
MIDDELBURG. NIEUWEKERK
Orgelconcert door de Franse organist Jean
Guillou met werken van Bach. Mozart, Widor
en Schumann.
Publiciteit was er genoeg geweest
rondom het concert dat de Franse or
ganist Jean Guillou in de Nieuwe Kerk
te Middelburg gaf en uit dien hoofde
mocht men kunnen concluderen, dat er
iets bijzonders aan de hand was. Fabu
leuze techniek in dienst van bovenna
tuurlijke interpretatiekunst; bezieling
gedrevenheid en de rotsvaste overtui
ging, dat dit te volbrengen, zijn onont
koombare levensroeping is. waarvooi
alle andere overwegingen moeten wij
ken. Met deze. niet mis te verstane, ui
tingen geladen, begaf ik mij naar de
Nieuwe Kerk
Na afloop moest ik constateren, dat niet
alles zo was als in bovenstaande regels
werd geschetst. Jean Guillou heeft ze
ker een goede techniek, maar een fabu
leuze? Een bovennatuurlijke interpre
tatietechniek? Kom nou.
Twee publiektrekkertjes waren er in het
programma van Jean Guillou en zij wa
ren allebei van Charles Marie Widor; uit
de vijfde Symfonie was dat het 'Alle
gro Vivace' en uit de zesde Symfonie
het 'Allegro'. Eerstgenoemde is een ge
liefkoosd, maar gevaarlijk werk, dat op
vele programma's prijkt. Jean Guillou
kan de compositie uiteraard met een
zeker gemak aan en het virtuose gaat
hem ook gemakkelijk en goed af; in het
'Allegro' van de zesde treft men frag
mentarisch iets van het vorige werk aan.
Beide delen bevatten vele speelse in
vallen. die door de snelheid aan gela
denheid winnen. Geen wonder dat er
wat tussenapplaus uit de eivolle kerk
kwam.
De organist was zijn programma be
gonnen met een 'Stmphonia' uit de Cen-
tate 29 (Wir danken dir Gott) van Joh.
Seb. Bach. Het werd een goed. zij het
wat snel openingswerk. Die snelheid in
een wat geforceerd tempo was ook in
Bachs Concerto in D BWV 972' te be
luisteren, waarbij het orgelspel soms
wat opgeofferd wordt aan de virtuosi
teit. zonder dat er nu direkt met de
Franse slag gespeeld wordt
De 'Fantasie no. 1 in f van Mozart kreeg
onder de handen van Guillou een vak
kundige behandeling. Mozart die voor
het orgel niet zo'n grote belangstelling
had. wordt met dit werk altijd nog
geëerd.
Van Robert Schumann speelde Jean
Guillou 'Drei Kanons', waarvan de
middelste (in As) mij het meeste boeide.
Ook deze componist heeft erg weinig
voor orgel geschreven en veel verder
dan 'Sechs Fugen über den Namen
Back' is hij niet gekomen.
Met een improvisatie opgegeven door
organist Anfhon de Vnes. eindigde dit
concert. Het gegeven was Psalm 134.
'Gij dienaars aan den Heer gewijd',
voorheen 'Looft. looft nu aller heren
Heer'). Liever had ik gezien, dat de or
ganist zelf een thema had gemaakt, wat
mijns inziens interessanter is. dan een
bekend werk.
Jean Guillou liet 't gehele thema eerst
horen en begon vervolgens in de hoge
ligging het gegeven te verwerken; net
ging allemaal langs voor de organist be
gaanbare paden, waarbij kleine
schermutselingen a la Widor in voor
kwamen, diverse modulaties de klank
kleuren verscheidene malen wijzigden,
maar waar het thema meestal niet ver
der kwam dan de helft van het opgege-
vene. Met een sterk dynamisch element
aan het slotgedeelte was het slotap
plaus al verzekerd, hoewel de improvi
satie mij nu niet direct heeft kunnen
boeien. Dat slotapplaus was zeer na
drukkelijk en langdurig
MIDDELBURG - In het jongeren
centrum Midgard te Middelburg treedt
vrijdagavond drs P opDeze woordkun
stenaar. bekend van televisie en tal van
optredens, heeft onder meer een aantal
platen uitgebracht en een tiental boe
ken. Het optreden begint om 21.00 uur.
tetspel zou ontbreken. Dat is er dus
ook, zodat men zich in gedachte al
weer aan de huiskamertafel kan zien
zitten, de partner uitvragend in deze
geest 'Mag ik van jou, van de Veld
bloemen de ganzenbloem en, van de
bloesemtakken, de lijsterbes'.
Boeken vol met 'zwartjes', ze zijn er
eveneens te zien, evenals die
poesieplaatjes. dus zonder puntjes op
de eerste e - drukdozen, kinderser
viesjes en 'cents-prenten'platen die
voor een cent te koop waren en die
kinderen kregen aangeboden als ze
zich op school nogal hadden uitge
sloofd.
Getuigschriften van goed gedrag op
school kan men er ook vinden op die
expositie, zoals die 'prijs van naarstig
heid' die in de eerste klas van J. de
Croo, door het plaatselijk bestuur van
de gemeente St. Laurens in 1837 werd
toegewezen aan Maatje Jacobse. 'zoo
wegens goed gedrag en loffelijke vor
deringen als ter aansporing van verde
re naijver en leerlust'. Over dat
schoolleven in vroeger tijden valt
overigens nog veel meer te zien. zoals
enkele duidelijk uitgesleten school
plakken. waarmee de meester, buiten
het lesrooster om. lijfelijke straffen
placht uit te voeren. En natuurlijk
hoort in zo'n collectie ook het reken
boekje thuis van mr. Willem Bartjens,
waaraan we de uitdrukking 'volgens
Bartjens' te danken hebben.
Bij de illustraties: klassieke pop-
penmeubelljes, timmer-en drukdozen.
een fragment uit het beeldverhaal van
de toverlantaarn uit vroeger tijden.
Uit een gymnasti'ekboekje van 1816,
ter lering ende vermaeck nog even de
ze passage opgelepeld: 'de houding
des ligchaams geeft eenen bepaalden
vorm aan de gelaatstrekken en eene
evenredige rigting aan den groei der
ledematenzij is een waarborg voor de
zuiveren ontwikkeling der organen'.
Het is maar dat u het weet.
Een aparte afdeling gaat over die
jeugdsentimentele toverlantaarn,
waarmee men in vroeger tijden een
eigentijdse dia-achtige avond kon be
leven. Tegenwoordig heet zo'n ap
paraat. dat kinderen gebruiken om
plaatjes te kunnen bestuderen, een
viewer. Misschien ligt zo'n viewer wel
op een expositie, die over honderd jaar
wordt ingericht over het speelgoed
van vroeger!
Kortom, het is daar in het museum in
Goes, waar overigens nog veel meer
interessants valt te zien. leerzaam
toeven wanneer het buiten weer 's re
gent. Maar u bent er ook van harte
welkom als de zon schijnt. Zondag en
maandag gesloten.
IIDDET
ZIET!
Schuilen voor de regen - met name in deze vakantieperiode een regelmatig terugkerend noodza
kelijk kwaad - kan een plezierige tijdspassering vormen wanneer u, als u toch in de buurt bent,
ter ontwijking van die plensbuien het museum voor Zuid- en Noord-Beveland zou binnen
vluchten. Want daar aan de Singelstraat in Goes, is in deze weken een kostelijke collectie
kinderspeelgoed te zien.
Duiken en windsurfen zijn
sporten die goed te combine
ren zijn. Dat pak heb je toch al
aan, dus dat zit wel goed. Maar
het zijn ook sporten die elkaar
niet zo goed verdragen. In het
maandblad van de Neder
landse onderwatersportbond
wordt daar een boekje over
open gedaan.
Plankzeilers kunnen een regelrecht
gevaar vormen voor duikers. Wanneer
een duiker weer naar de oppervlakte
komt loopt hij de kans om te worden
getroffen door het als een mes door het
water snijdende 65 cm lange zwaard
van een windsurfplank. Als je zo'n
zwaard voor je hoofd krijgt is het leed
niet te overzien, vooral als je weet dat
een windsurfer met een beetje wind al
een snelheid van 35 km per uur kan
bereiken', zo meldt het blad. Om on
gelukken te voorkomen dient men in
gebieden waar én wordt gedoken én
aan plankzeilen wordt gedaan, als
duiker gebruik te maken van een
duikvlag. Door de enorme toename
van het aantal windsurfers, vooral op
de Grevelingen, waar veelvuldig wordt
gedoken, is het gevaar voor ongeluk
ken sterk toegenomen, zo zegt het blad
van de onderwatersportbond NOB
Van zaterdag 12 augustus af stelt de
Vlaamse schrijver en kunstschilder
Louis Paul Boon zijn werk ten toon
in het pand van Antiquariaat Mer-
lijn op het Damplein in Middelburg.
Ongeveer veertig werken van Boon
tje, waarbij enkele die nooit eerder
werden geëxposeerd zullen er te zien
zijn. Speciaal voor de tentoon
stelling ontwierp de Belgische
schrijver een linoleumsnede die
voor 85 gulden zal verkocht worden
bij de catalogus op groot formaat
waarin een volledige biografie van
Boons literair werk is opgenomen.
Tentoonstellingen van teken- en
schilderwerk van schrijver Louis
Paul Boon behoren sinds enkele ja
ren tot de gewoontevorming bij het
galerijpubliek in Belglé. In Neder
land toonde Boon zich nog niet zo
vaak van die zijde. Nochtans, voor hij
begon te schrijven was hij al met de
beeldende expressie begaan Sinds
enkele jaren, vooral sinds zijn pen
sioen bij de Gentse krant 'Vooruit', is
de nadruk weer iets duidelijker op de
schilderkunst in al haar aspecten
komen liggen, L. P. Boon sneed li
no's, maakte beeldhouwwerken, pas
tels, cojlages, schilderijen, tekenin
gen en hij droomt van meer: „Van
zodra ik er de tijd voor heb. ga ik me
toeleggen op werk met houtskool dat
dan achteraf wordt ingekleurd met
kleurkrijtjes. Wat de reacties erop
zullen zijn trek ik me niet erg aan Ik
moet nu eenmaal voor mezelf toch de
plaats terugvinden, waar ik ont
spoord ben als schilder toen ik begon
boeken te schrijven. Misschien als
mijn laatste boek zal geschreven zijn,
leg ik me dan compleet toe op de
plastische kunst".
Terugzoeken
Heb je het als plastisch kunstenaar
niet moeilijk om je monumentnaam
in de literatuur weg te spelen?
L. P, Boon: „Het publick kent me na
tuurlijk eerst van mijn boeken en het
is maar wat normaal, dat ze de Boon,
die ze daaruit kennen gaan terug
zoeken in die schilderijen. Of ze mij
daarom als plastisch kunstenaar
minder gaan achten weet ik niet.
hoewel zulks wel vaker gebeurt met
schrijvers die beeldhouwen of
schilderen of zo. Meestal ligt dat dan
wel niet aan het publiek maar aan de
artiest zelf. omdat hij in zijn ander
emplooi veelal echt minderwaardig
is. Veel schrijvers, die ook naar het
penseel grijpen zijn vaak te verlitera
tuurd om dat te doen en ze beperken
zich tot het maken van prentjes bij
wat ze schreven. Anderzijds zijn er
ook collega's, die naast goed literair
werk, goed plastisch werk maken:
denk maar aan Jan Cremer. Hugo
Claus en Snoeck. Niemand neemt ze
op dat vlak evenwel ernstig. Men
blijft ze zien als zondagsschilders,
amateurs die er plezier in vinden wat
met verf te smossen omdat ze moe
geschreven zijn"
De verhouding tussen je schrijven en
je schilderen is bijna deze tussen
dialoog en beeld in de film-, of is dat te-
ver gezocht.
L. P. Boon: „Een van mijn jeugddro
men was om cineast te worden, maar
allerlei omstandigheden in onze sa
menleving waar het kapitaal dan
toch maar het belangrijkste blijft,
hebben mij daarvan afgehouden. Je
merkt dat ook wel in een aantal van
mijn werken: "De kleine Eva uit de
Kromme Bijlstraat". "Dc Bende van
Jan de Lichte" en ook "Vergeten
straat" zijn eigenlijk filmscenario's.
Veel liever dan ze alleen maar te
schrijven had ik ze zelf in een film
vorm gegoten. Ik ben een beetje een
ontspoord schrijver, ik schrijf zo
maar wat en op een ander moment
teken ik zomaar wat,... En toch weet
ik dat ik af en toe een boek kan ma
ken. waarin tot op zekere hoogte,
datgene staat wat ik nou net wou
zeggen. Ook in mijn schilderkunst
heb ik nu en dan dat gevoel".
Voorliefde
Als je enig overblijvende artistieke
kommunikatie de beeldende kunst
zal worden, zal het beeld dan met te
overladen worden om wille van zijn
volle inhoud?
L. P. Boon: „Ik wil hoge. tot de hemel
komende muren tekenen, waartegen
de wolken zich doodlopen of einde
loos schijnende hangars in
leegstaande fabrieken. Tussen
vuilnis en weggegooide rommel zal ik
dan een paar mensjes verloren zet
ten. Misschien val ik ook wel terug op
mijn erotische voorliefde. iBoon be
zit een 'feminateek' met duizenden al
dan niet uitgeklede vrouwen uit on
telbare binnen- en buitenlandse re
vues). In de immense zalen van een
oud vervallen kasteel dat meer een
katedraal lijkt, zal een adelyke dame
rondhangen in het rare gezelschap
van haar hond Beest en haar kamer
dienaar Bochel. De kinderen van
Madame zal ik dan een vreemd ero
tisch lpven laten leiden".
De tentoonstelling Louis Paul Boon
wordt op zaterdag 12 augustus 's
middags om 16.00 uur geopend door
de directeur van het Letterkundig
Museum in Den Haag. dr G. Borgers.
De expositie is behalve op maandag,
elke dag toegankelijk van 12.00 tot
17.30 uur.
F. N.
JACQUES CATS
Aanvankelijk was er het plan om de
expositie op te bouwen uit materiaal
dat afkomstig is uit museaal bezit,
maar het einde van het liedje is gewor
den, dat wat er te zien valt voorname
lijk afkomstig is uit particulier bezit.
Dat is daar bij een bezoek aan die ten
toonstelling historie happen geblazen,
want het materiaal gaat soms terug
tot perioden van voor grootmoeders
fijd.
Behalve dat kinderspeelgoed liggen er
ook hoogbejaarde kinderkleertjes te
kijk en kan men attributen aanschou
wen, die voor het opgroeiende kind
van nutte waren, zoals een comforta
bele 'kakstoel' uit de eerste helft van
de negentiende eeuw. Daarnaast staat
er onder meer een vuurmand opge
steld. die - op temperatuur gebracht
door gloeiende kooltjes ervoor moest
zorgen dat de kleertjes van de baby
konden worden voorverwarmd.
Begeleid door een achtergrond
muziekje dat rept over Jan Pierewiet
en Kortjakje die almaar ziek is, stuit
de bezoeker op de wandeltocht langs
de vitrines verder op een verzameling
straatspelletjes en spelen waarmee in
vroeger tijden de tv-loze avonden wer
den opgevuld. Er liggen een ijzeren
hoepel, benen bikkels en ook prijkt er
een tol tussen, die volgens een toelich
ting uit de zestiende eeuw moet date
ren. maar waarbij ze net zo goed het
bordje 'anno 1977" hadden kunnen zet-
ten. want de vorm van dat speeltuig
heeft in de loop van de eeuwen nauw
elijks revolutionaire wijzigingen ge
kend. Ook ligt daar het vertrouwde
halmaspel nog steeds of beter gezegd
weer te koop - en zo n spelletjesverza
meling zou een gapende leegte verto
nen. wanneer er het Verkades kwar-
