BRUIN IS SE
wereld
vol contrasten
Tussen drukte en rust
„SOMMIGE ZOUDEN WEL DOOR DE
RAMEN HEEN WILLEN VLIEGEN"
Schouweit5ft)uiveland Extra
Gerrit Bakker uit Zierikzee over zijn wedstrijdduiven
DONDERDAG 10 AUGUSTUS 1978
Een wereld vol contrasten. Drukte. Kapitale jachten in de verderop, rust. Het vissershaventje bij de kom van Bruinisse.
overvolle jachthaven van het gigantische recreatieproject Zij hebben er geen oog voor. Zij zien alleen elkaar
Aquadelta even buiten Bruinisse. Een paar honderd meter (Foto's Wim Ricmcns)
Bij sommige wedstrijdduiven houden we de doffer en de duivin
gescheiden. Vlak voordat de duiven ingekorfd worden en naar de
plaats van bestemming vervoerd worden, laten we de doffer even
zijn vrouwtje zien. Als ze dan vanuit de vertrekplaats naar huis
moeten vliegen, zijn ze zo fel dat ze thuis door de ramen heen
zouden willen vliegen".
Duivenmelken is niet alleen maar een
kwestie van hokken timmeren en voe
ren. Kijk maar eens rond in de achter
tuin van een verwoed duivenmelker.
Kijk maar eens bij Gerrit Bakker uit
Zierikzee. Over een lengte van ongeveer
twintig meter staat het ene hok na het
andere. Het krioelt er werkelijk van de
duiven. Ergens in een hoekje begint een
kleinpropje dons voorzichtig zijn kopje
bulten het nestbakje te steken. Het stelt
niet meer voor dan een dotje dons met enkel probleem,
een snavel er aan. Maar Gerrit Bakker
heeft er kijk op. Dat blijkt wel. „De kans
Is groot, dat dit een goede wedstrijdduif
wordt. Want hoe meer dons hij heeft, des
te beter vliegt 'ie". Naast een liefheb
berij is het duivenmelken een keiharde
wedstrijdsport. De duiven worden op
een professionele manier gefokt. Hele
stambomen worden bijgehouden. In
Belgie zijn ze al zover, dat mensen full
time bezig zijn met het fokken van dui
ven. Er worden dan ook soms enorme
bedragen betaald voor een koppel dui
ven. Duiven, waarvoor een bedrag van
duizend piek wordt neergeteld, zijn echt
geen uitzondering. Maar Je kunt er dan
ook behoorlijke prijzen mee winnen.
De afstanden die de duiven moeten
overbruggen zijn erg verschillend.
Voor een afstand van honderd kilome
ter haalt een wedstrijdduifslechts zijn
snavel op. Echt serieus wordt het, als er
bijvoorbeeld van Barcelona gevlogen
®oet worden. En dan vallen er ook
nogal eens slachtoffers. Want zo'n duif
komt onderweg heel wat hindernissen
t^gen. Electriciteitsdraden bijvoor
beeld. Hoe vaak gebeurt het niet. dat
wn duif zich daar tegen te pletter
vliegt
Televisieantennes; dat zijn dikwijls ge
liefkoosde rustplekjes van wed
strijdduiven. En groot is dan de ergernis
van de duivenmelker, die een hele hoop
tijd verloren ziet gaan. Bakker heeft ook
zo'n duif Hij heeft hem de bijnaam 'an
tenne' gegeven. En zo hebben veel dui
ven een bijnaam. Hoewel het voor het
ongeoefende oog van de leek onmogelijk
is al die duiven uit elkaar te houden,
vormt dat voor de duivenmelker geen
Via de radio wordt de duivenmelker op
de hoogte gehouden of de duiven gelost
worden en op welk tijdstip. Dat tijdstip
is erg belangrijk. Gerrit Bakker: Op
korte vluchten ben je namelijk ver
plicht om thuis te zijn om op je duiven
te wachten. Nu kun je zelf wel ongeveer
uitrekenen wanneer ze binnen zullen
zijn, maar er zit toch wel zo veel ver
schil tussen, dat je gewoon niet weg
kunt gaan".
Meestal wordt het uitstellen van het los
sen van de duiven door het slechte weer
veroorzaakt, De duiven kunnen name
lijk alleen de weg naar huis vinden,
wanneer ze zich kunnen orienteren op
de zon. Als het nu mistig of donker weer
is, wachten ze tot het weer verbetert en
daarna worden ze pas losgelaten. Maar
ondanks deze voorzorgen komen er toch
'rampvluchten' voor, zoals onlangs het
geval was met een wedvlucht vanuit
Orleans. Heel weinigduiven zijn toen te
rug gekomen. De vermoedelijke oor
zaak: het slechte weer. Onweersbuien
bijvoorbeeld zorgen ervoor, dat de duif
zijn orientatievermogen helemaal kwijt
raakt. Vandaar ook. dat de meeste wed
vluchten in de zomer gehouden worden.
In september zijn dan ook meestal de
laatste vluchten. Het winterseizoen
wordt meestal benut voor het organise
ren van tentoonstellingen. Ook daar zijn
weer de nodige prijzen te verdienen. Het
is al zover gekomen, dat er duivenmel
kers zijn, die geen duiven meer houden
voor de wedvluchten, maar uitsluitend
duiven fokken voor tentoonstellingen.
Een probleem blijft voor de duivenmel
kers van essentieel belang. Dat zijn de
gemeenteverordeningen. In veel ge
meenten is het verboden om in
nieuwbouwwijken duivenhokken of vo
lières te bouwen. En daarom zul Je de
meeste duivenmelkers meestal in de
oudere wijken vinden. En zo blijft Gerrit
Bakker maar doorpraten. Zelf heeft hij
geen enkele last van allerlei gemeente
lijke beperkingen. Gerrit Bakker woont
in een - voor de duivenliefhebber para
dijsje. Alles in de kamer heeft op de een
of andere manier wel met zijn hobby te
maken. Talloze foto's, schilderijen, me
dailles. stenen beelcijes. Gerrit Bakker;
een van de vele duivenmelkers, die bijna
alles voor hun liefhebberij over heb
benJ. van K.
pzc-sport-pzc-sport-pzc
