WONEN in het Venkeltje Schouweitj|Ouiveland Extra DONDERDAG 27 JULI 1978 Alleen op stap in het Venkeltje. Speeltraat voor de kinderen. Willem van Paassen: aan de binnenstad' 'emotionele binding Een handeltje op straat. Fruitverkoper Hendrik Saman is een oekende verschij- Krot en vuilnis naast een aardig nieuw pandje, ning in de Venkelstraat. tijd gemeentelijk voorlichtster van Zierikzee. In het knusse woninkje wordt uiteraard volop gemusiceerd. Het artistieke paar speelt ook samen in enige orkesten. Liesbeth: „Ik vind het Venkeltje uniek. Zoals oud en jong hier in de straat samengaan, dat vind je bij na nergens meer. De mensen hier in de buurt zorgen tenminste nog een beetje voor elkaar. Als je door de straat loopt wordt er links en rechts gezwaaid. Het wonen dicht bij de winkels maakt het boodschappen doen en winkels kijken erg gemakkelijk en plezierig". Wonen in een nieuwbouwwijk of binnen de stadspoorten in het hartje van het eeuwenoude Zierikzee. Willem van Paassen, leraar Nederlands aan de rijksscholengemeenschap, verliet met vrouw en kinderen na een aantal jaren zijn woning in Poortambacht. Hij heeft een duidelijke voorkeur: „Zierikzee is een stad om van te houden. Je moet wel in de binnenstad gaan wonen als je aan deze emotionele binding uitdrukking wil geven. De nieuwbouw van Poortam bacht behoort niet wezenlij k bij de stad er is geen echte relatie. Wij zijn uit de nieuwbouw naar de stad getrokken om dat we het fijn vinden in de stad te wo nen, en ook omdat het vanuit Poortam- bacht altijd een hele onderneming was om naar het centrum te gaan. In de nieuwe wijk wordt geen vorm gegeven aan het echte woongebeuren. De men sen raken er niet echt gehecht. Het wo nen daar is relatieloos". De familie Van Paassen verliet de nieuwbouw van de Zierikzeese stads uitbreiding en koos voor de problemen van het opknappen en onderhouden van een eigen monumentaal pand in de St. Domusstraat in het Havenkwartier. Op deze wijze vond een gezin een eigen niet gemakkelijke weg om uitdrukking te geven aan emotionele en practische wensen om te kunnen wonen in de bin nenstad. Veel andere gezinnen en op zich zelf staanden maakten gebruik van de daarvoor meer collectief geopende mo gelijkheid in de vorm van de in het Ven keltje gebouwde nieuwe woningen in aangepaste stijl. Anderen zullen onge twijfeld volgen in de woningen die thans het stadium van afbouw al dicht gena derd. zijn 7,o zal binnen afzienbare tijd ook In de Molenstraat een nieuwe leef gemeenschap ontstaan. En dat bete kent dat opnieuw een aantal inwoners de kans zal krijgen te kiezen tussen het smalle straatje en de emotionele bin ding, of de doorzonwoning met ruimer uitzichtJan Jongschaap Een speelstraat. Wat een leuke huisjes. Een stille straat. Kijk eens even: wat een hardstikke gezellige buurt. Het ziet er hier verrekte artistiek uit". „Ik zou van m'n leven niet in zo'n smal straatje willen wonen, 't Lijkt me maar eng, dat buurtje bij de haven. Je moet hier maar eens een dronken kerel tegenkomen. Wie haalt het in zijn hoofd om hier te gaan wonen". „Schat, als we hier eens een huisje zouden kunnen krijgen. Jongen, nou moet je toch eens kijken: dat is een leuke straat. Heb je die ouderwetse schuiframen gezien? Het is hier net als vroeger". „Moet je die geveltjes eens zien. Een straatje om in te wonen. Een straatje om in te leven. Wat staan hier een fantastische huizen. Wat jammer: daar staat nog een oud krot naast dat mooie geveltje". Reacties in vele toonaarden van de vele nieuwsgierigen -vooral vakantiegan gers - die iedere dag een kijkje nemen in de Zierikzeese Venkelstraat, het (nieuwe) hart van het oude Havenkwar tier. Toeristen nemen er de tijd voor om in "Het Venkeltje" rond te neuzen, te fotograferen en te filmen. De oude binnenstad van Zierikzee. Er is al heel wat over te doen geweest. En er is nog veel over te doen. Want de woning bouwvereniging "Beter Wonen" staat na de voltooiing van een aantal wonin gen in aangepaste "historiserende" stijl voor de niet eenvoudige taak om de ou de pandjes die voor afbraak gespaard bleven te renoveren. Directeur Ph. H van Doome van "Beter Wonen": „Bij het vullen van de vele "kaalslagplek- ken" In de binnenstad was het uit gangspunt het goede te behouden. Wat gespaard gebleven is zal, voorzover het eigendom is van de woningbouwvereni ging, gerenoveerd moeten worden. In fi nancieel opzicht verkeert die hoogst noodzakelijke renovatie nu echter duidelijk in de gevarenzone. Als gevolg van de bezuinigingen op alle fronten staan we dan ook voor een hele strijd met de rijksoverheid. Maar ik zou het zonder meer dwaas vinden wanneer er voor de renovatie in het Havenkwartier geen geld op tafel zou komen. Want dat zou betekenen dat het totale plan voor de binnenstad in feite wordt afgeknipt". De heer Van Doome. Het blijft een moeilijke zaak om in de te hanteren ou de schaal de nieuwe eisen te realiseren. Een nadeel dat zich hierbij in de eerste plaats manifesteert is de beperkte ont sluitingsmogelijkheid van de woningen aan de achterzijde. Vast staat wel dat de vraag naar woningen in de binnenstad, na de ingebruikneming van de nieuwe huizen in de Venkelstraat, constant ge bleven is". De laatste tijd is het als gevolg van het ontbreken van bouwactiviteiten op vallend stil in de havenstraatjes van de oude binnenstad. Na de bouwvak vakantie zal het "gaten vullen" met aan het historische karakter van de stad aangepaste nieuwbouw weer volop in uitvoering komen. De Venkelstraat is bij de uitvoering van dit proces wat vormgeving betreft "het" voorbeeld voor de bouw van aangepaste wonin gen in andere straten. „Venkel is "een cruut dat warmt". Mis schien kan dit symbolisch zijn voor de nieuwe woongemeenschap van de her nieuwde Venkel", aldus schreef onlangs stadsarchivaris W. H. Keikes. Het ziet er naar uit dat de verwachting van de Zierikzeese archivaris, die de Venkel als een bloemrijke straat karakteriseert, niet te hoog gegrepen is. „Eerst zei ik: in de Venkel, daar ga ik niet wonen. Toen ze nog volop aan het bouwen waren ben ik er toch maar een paar keer gaan kijken. En ik vond het steeds aantrekkelijker. Nu woon ik hier al weer ruim anderhalfjaar. Ik ben nog steeds enthousiast; 's morgens staat de zon in mijn keuken, 's middags in de kamer. Maar er is één ding waar ik wel eens de griebels van krijg. Dat is van al die troep die aan de achterkant naast mijn huis wordt neergesmeten. Het lijkt daar wel een vuilstortplaats. Dat moest toch eigenlijk niet mogen". Mevrouw Den Boer - Wijsman, Venkel straat 33, is nog altijd erg blij met haar nieuwe behuizing. Na een aantal jaren te hebben gewoond in de nieuwe wijk Poortambacht - het "vroegere" plan West - ervaart zij elke dag weer de ple zierige kant van het wonen in de direc te nabijheid van de winkels in de bin nenstad. „Van Poortambacht is het naar de winkels in het centrum, vooral als je wat ouder bent en op de fiets of lopen moet, nogal een flinke afstand. In de winter is boodschappen doen dan zeker geen pretje". Havenmeester R. Visscher heeft het met vrouw en drie kinderen in zijn ruime woning uitstekend naar de zin. „Ik ben op m'n fiets in een wip op de haven en in huis beschikken we over een geweldig fijne leefruimte". Echtgenote Annie heeft wel enige be denkingen, omdat de woning niet erg geschikt is om logeergasten te ontvan gen. Ruimte genoeg, want er is zelfs een grote zolder. Maar die zolder - "daar zou je prachtig gasten te slapen kunnen leg gen" - is moeilijk bereikbaar. „Voordatje naar boven kan gaan moet je eerst via een luik een houten trap naar beneden manoeuvreren. En die trap komt dan in uitgetrokken toestand be neden midden in de slaapkamer te staan". Annie Visscher-Danser vindt dit een verre van ideale situatie. Het is trouwens een klacht die door andere bewoners in de Venkelstraat wordt on derschreven. Mevrouw Visscher sig naleert niet alleen de moeilijke be reikbaarheid van de zolders in de Ven- kelstaatwoningen: zij heeft ook wat moeite met het uitzicht. Dat uitzicht is dan ook vrijwel nihil: de straat is smal en de bewoners kijken, als ze geluk heb ben, op de gevels van de woningen aan de overkant. Maar sommige buren moe ten het doen met een gezicht op minder fraai afgewerkte aan vroeger tijden herinnerende oud pakhuisdeuren, of de dichtgespijkerde ramen van een onbe woonbaar krot. De familie Visscher vindt de straat ideaal voor kinderen om te spelen. In de Venkel mogen geen auto's worden ge parkeerd. Er is weinig verkeer en de straat vormt dan ook het dagelijkse speelterrein voor de jeugd van het hele havenkwartier. „Het is 't einde om hier te wonen. Het hele idee van ons huis vind ik fantas tisch, al zijn er wat kleinigheden die wel eens storend zijn. Bijvoorbeeld de schuiframen: die sluiten niet zoals het moet en dat veroorzaakt tocht". Han Leendertz, staalconstructeur bij rijks waterstaat en musicus, werkt in Voor burg, wonde tot voor kort in Schie dam en heeft het tegenwoordig reuze getroffen in een van de kleinere Ven- kelstraatwoningen. Hij woont samen met zijn verloofde Liesbeth de Jonge, schilderes, violiste en tot voor enige

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1978 | | pagina 21