DE DONKERE WEKEN
EN DE LICHTE DROOM
Rijks-Broodkaart
200200 50
200 200 2
200 200 50
200 200 5i.
Sluis 1919-1924:
1321 ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VRIJDAG 16 DECEMBER 1977
SLUIS, DECEMBER - Voor een half centje koop je bij 'Kokertje'
(de Kooker, Markt) een sigaret, merk Red-Fox. De tabaksbelas
ting is nog niet ingevoerd. En bij Treze Vrielynck, Hoogstraat 'an
het tramgat', wij zeggen: Treze Frieling, krijg je voor één cent een
handvollètje toverballen. De weeuwe Eekhout (moeder van de
dichter Jan H. Eekhout), Hoogstraat, even voorbij Ko (de) Vos,
maar iedereen noemt hem 'Ko Lombok', verkoopt voor het eerst
gebrande pinda's, 5 ct. per ons. Kort nadien is het maar 3 cent
meer, bij de vrouw van Louis de Broek, Markt, lang voordien de
winkel van Pétillon!
Het is 1919. de oorlog is voorbij, al zijn er
nog kinderen van vluchtelingen bij ons
op school. Paula Hamelinck, Erna
Czemy (in 1914 gevlucht uit Brugge, met,
haarHongaarse ouders). LothairPierets
('Lotje Prèts'), en de durvige gebroeders
Braet. Maunce. Gilberten Marcel, altijd
met de zakken vol 'voetzoekers', uit
Duitse granaten, die zy aan de grens
Nlangs de vaart gaan halen. Mijn beste
vriendje. Prudent- Strubbe. uit Dudzele
gekomen, is er niet meer. zijn vader
dreef het vlasfabriekje. St Jansstraat.
Goed, de oorlog is voorbijTochkomter
voorjaar 1919 nog één Duits soldaat uit
België, die had zich weggestoken bij een
landarbeidersgezin, omdat hij daar in
de buurt 'een liefhad zitten' Als zij toch
met. een ander gaat vrijen, vlucht hij
wanhopig de Belgisch-Nederlandse
grens over en geeft zich in Sluis aan bij
de marechaussee
Peperholle
NoordhofT, Groningen, 1915. 'negentig
ste tot honderdentiende duizendtal',
speciaal bestemd (gewéést) voor 'onze
soldaten'. Prijs 10 ets. Bij 1.000 ex. 7 ets.
Het zijn de donkere weken voor Kerst
mis en een liedje staat niet in dat boekje
met zijn rood-witrblauw kaft. maar wij
leren juist dat kinderversje met intens
genoegen, omdat het onze geest en ons
hart verblijd, door die'beloftevolle'
tekst: - Hel sneeuwt, 't zijn ijle vlinders,
die dansen door de lucht, zo vlug als
blijde hinders, de schooldeur uitge
vlucht!
Als het maar sneeuwen wil, hoe eerder
hoe liever, dan hebben wij de fijnste
wij lopen 's-avonds door het donkere
Sluis, met een uitgeholde raap of
koebiel op een stok. waarin een gezicht
of een ster gesneden is en vanbinnen
brandt er een stompje kaars in. Wij.
kinderen, brengen het eerste licht van
het oeroude midwinterfeest en wij we
ten het niet. Ik vind dat heerlijk en je
krijgt er zo'n honger van. Het avond
brood is weer goed, heel anders dan in
1917-'18, toen wij moeder hoorden
zuchten: - Hoe kom ik nu toch met die
broodkaarten rond? Tweehonderd
gram slecht brood, je kunt van het bin
nenste alleen poppetjes kneden, het
geen wij dan ook doen, m'n zusje en ik.
Oom Ko Risseeuw uit Oostburg zendt
ons een spotkaart, met een dikke
O.W.-er op. zó'n fuifnummer. Eronder
staal: - Al moet ik honderd gulden Oor
logswinst belasting betalen, toch. mag ik
niet meer dan 2 ons brood bij de bakker
halen.
Maar winter 1919-'20 is dat verleden tijd.
al eten ze niet alléén by André Baert
thuis twee- tot driemaal per dag aard
appelen. Dat doen wij ook. En wij stoken
harde turfjes met hout, turfjes van 4 ct
per stuk. want waar blijven de kolen?
Lekker ruikte die turf vind ik. Maar het
Jas Blaas!
Willem werkt aan een beschrijving van
de protestantse gemeente van Sluis, die
in 1978 vierhonderd jaar bestaal..
Ach. rond 1600 hadden ze in de her
vormde kerk nog geen kerstviering.
Zoals ik ze meemaak in 1919. 1920 en
later Wij allemaal, van de zondag
school rond een enorme kerstboom. Jas
Blaas, die Jas Goethals heet en die kos
ter is. loopt rond die boom. met een
lange stok. waarop een blikken doosje
met een nat stuk spons Om te hoog
brandende kaarsen of even vlam-gevat
dennègroen meteen te doven. Terwijl
wij zigen: Heerlijk klonk het lied der En
gelen. in het veld van Ephrata. Ik hoor
de engelen, maar ik hoor nu nóg: het
Bijbelverhaal over de geboorte van
Christus, uit Lucas 2. Sam van Hal kan
dat prachtig uit het hoofd opzeggen,
helder, dat je de grote ster ziet, die de
weg wijst naar Bethlehem. Logisch dat
Sam zijn kerstgeschenk meer dan ver
diend heeft, Wij krijgen trouwens alle
maal hetzelfde. Een 'appelsiene', luxe
artikel dan. wel 5 of meer centen per
Ik zit. in de 3e klas van de openbare la
gere school, bij meester Jan H. Gevaert
(overl. mei 1975), naast mijn volgende
beste vriendje: André Baert. uit de St.
Jansstraat, hoek 'Schallestraatje'
(Schaliestraatje), dóór woont niemand.
Maar achter de haag, in de hof van vader
Baert. staat een reusachtige
houtvumme. Die mensen bakken dan
nog zelf, denk ik Tussen de hoge heb en
de tas takkebossen is het koel en don
ker. André en ik hebben daar ons 'kotje',
met een schatkamer vol stokjes ijzerd-
raad. wit-porseleinen 'potjes' van de
Dui tse veldtelefoon, die wij in november
1918 al gegapt hebben uit een verlaten
grenspost naby Retranchement en
groene appels, die wij rijp proberen te
krijgen in een kistje hooi. wat niet lukt.
Een altijd vrolijk ventje. André! Later
een prima meubelmaker geworden bij
du Fossé, maar nog altijd vol prima
grappen. Meester Jan Gevaert heeft
verrassingen voor ons, op sinterklaas-
dag. Dc pakjes zijn 'verborgen' in de
voorste bank. daar zit een zoontje Mur-
lijn, die wij 'Sissenpatjes' noemen en die
heeft van de njke voorraad niets ge
merkt- Hij heeft nu eenmaal de kropsla
met uitgevonden, laat staan hetstroop-
vet (dat wij 's-morgens op onze boter
ham smeren, spekvet met stroop ge
mengd, als het tenminste geen kaantjes
zijn. van mijn oom Izak Vermeulen uit
de Kapellestraat en van beide heerlijk
heden krijg je nooit genoeg).
André Baert heeft 5 december een klein
kartonnen doosje op zijn bank gezet,
naast de inktpot, met, een briefje erin:
'Sinterklaas, legt er asjeblief een peper-
bolle in'. Want welk eenvoudig kind. er
zijn véél arme kinderen in Sluis dan.
krijgt er geschenken en lekkers?
Hoogstens een chocoladelettertje. 3
centimeter hoog, Zitten de gelukkige
eigenaars op 6 dec. 's-morgens mee in de
klas. vertroetelen die zeldzaamheden in
hun vuile, natte handjes. Mijn vader, die
voor de 4e en 5e klas samen staat, krijgt
zo'n bezweet, beduimeld lettertje
van nu ja. van een van zijn leerlin
gen. Voor de meester is niets goed ge
noeg.
Voor 10 cent liedjes
Andre heeft zijn peperholle niet gekre
gen, wel iets anders natuurlijk, maar
(lal is dan ook boven zijn stoutste ver
wachtingen. Ik hoor hem nog zingen: -
Makkers staakt uw wild geraas! Dat
vind hij praeSïtig. want onbegrijpelijk.
Wij zingen nog de liedjes uit het bun
deltje 'Kun je nog zingen, zing dan mee',
van Veldkamp en De Boer. uitgave
:^rajti;órOod. Gram brood. or. brood.
Gram brood Gram brood. Sr.-Voo#
Uitsluitend ten ge brui ke'
van den houder en het ft/%
jfd/fn waartpe hijbehoort yy
Gr brcsycf. Ï;,(1.Qr. JsrOi.rf.
i
Gram brood ©ram brood. Gram brood. o-
l, Giram brood. Gtam brood. Gram brood.aj
Nederlandse 'Riojks-Broodkaart' van najaar 1918! In het vrije vaderland, met zijn tienduizenden gemobiliseerde jongens, was
het allesbehalve 'een vetpot'. Wij 'pallieterden' op aardappelen, soms met een zeldzaam stukje vlees, van een noodstachtmg
'slierbaone' in de Kanonnestraat, die
naar de Dinsdagstraat afloopt- Lange
Wolstraat heet zij. maar dat zegt ons
niets, al weten wij absoluut niet, dat die
naam Kanonnestraat eraan gegeven
werd omdat voor de Franse tijd dóór
'het arsenaal' stond. De 4 kleine stukjes
veldgeschut van 1917-1918 zijn allang
weg (voor: 'als de Duitsers eens de grens
overgekomen-zouden zijn'!), maar wij
zien die kanonnen soms nog voor ons,
's-avonds als wij 'mi den iesbak. ofmi de
pikslee' (met. de ijsbak of de prikslee),
vliegensvlug vasn Hoogstraat naar
Dinsdagstraat de spiegelgladde baan
van bevroren sneeuw hebben afgerend,
roepend, wat wij van onze Belgische
vluchtelingenvriendjes geleerd hebben:
- Astasjpn. astasjön! (Attention!).
100gulden O.ïï -belasting
Die donkere dagen. 1919. Ze beginnen
eigenlijk met Sint-Maarten. Wij heb
ben zelfs de naam nooit gehoord, maar
lekkerst zijn de ovenkoeken, die ik eet
bij André's ouders, daar in de SL-Jans
straat, 'an 't Schallestraatje'. en die ge
bakken zijn van de rest van het brood-
deg die met voldoende meer was om er
nog een heel brood van te vormen.
Als ik dat thuis vertel, bij het vuur van
de koude avond, praat mijn vader over
die St- Jansstraat, die naar de 14e
eeuwse St- Janskerk is genoemd des
tijds en welke in 1811 is afgebrand 'door
de onvoorzienheid eens loodgieters'
W at mijn vader niet weet, is. dat het hu is
van het gezin Baert, van 1676 dateert en
dat het. gebouwd werd om als pastorie te
dienen voor de dominee van die oor
spronkelijk roomse, maar na 1578 pro
testants geworden kerk. En ik heb dat
(van diepastoneipasvoorenkele weken
gehoord. Van mijn goede oude Sluisse
vriend Willem J. Visser, die al wat ervan
de kerkarchieven der Ned herv ge
meente en andere oude documenten na
stuk. Chocoladebeestje, of beestje van
suikergoed. En altijd een boekje.
Hoeveel tienduizenden van die boekjes
zou Callenbach in Nijkerk wel gedrukt
hebben, over misschien veertig jaar
heen? Weet ik op geen stukken na. Maar
ik zie ze nog. Ik proef nog de chocolade
melk. die een tikje naar vanille smaakt
en wat ik vooral weet is. dat onze
'roomse vriendjes" die in de kerkbanken
ook ons kerstfeest mogen bijwonen
evengoed genieten van "eenzelfde bakje
poeier'
Op kerstdag zelf gaan wij met hen mee.
naar de kapel van het rk SL Jozef
spensionaat. waar een kerststalletje
staat, met de kribbe, het kindje, Jozef en
Maria, de Os en de ezel. De Franse kost
schooljongens zijn met kerstvakantie
naar huis. op enkele na. die geen thuis
hebben. Het zijn meestal oorlogswezen,
de oorlog is nog zó dicht bij. Kan je goed
merken als het 80 jongens sterke mu
ziekkorps van het pensionaat 'uitrukt',
met schallende klaroenen en snelle
marsen van hun 'poilus de France': 'Le
Régiment de Sambre et Meuse" heb ik
van hen geleerd.
frontsoldaten, van: - Die Vóglein im
Walde, die sangen es so wunder-. wun-
derschon: in der Heimat in der Heimat,
da gibt's ein Wiedersen'n' Als die
Sluisse avonturiers in 1920 voor de
duizendste keer hun 'roemrijke avontu
ren' vertellen, zegt een herbergier die er
schoon genoeg van heeft - Je moe' nu
mao' voor al die held'aftigheid een dik-
kerasie gaon vraogen in Berlien. zén d'r
dao nog wel een paor over'
ANDERE soldalen in Sluis, een foto uit 1922. hoogstens 1923: de afdeling Sluis van de 'Bijzonder Vrijwillige Landstorm'!
Staande v.l.n.r.: Jeróme Lobel, Verheul ibediende v.d. Bank Hendrlkse Co.). Andre Wemaer tzoon van bakker Wenaen.
Arthur Gevaert. Adriaan Focke van St.. - Anna ter Muiden, André Wenaere (zoon v. boer Wemaere. Beestenmarkt). Willem J
Visser (mijn goede vriend van nu, die mij de foto leende&,. Fons Vermeesch. de timmerman, en: sergeant Julien du Fossé
'overleden mei '77), die de vrijwilligers een militaire opleiding gaf. Op de voorgrond, geknield, réchts: Izadk Mille i'masjenist'.
Ml hij zel,f. 'op de mesiene van de stoomtram Breskens-Maldegem')en links: Lucien Coppens
Oorlogshelden
Wij kennen wel 'oorlogsliedjes', maar
behalve 'Tiepoerèrie' (Tipperarv) zijn
die niet van de properste, van tekst en
ik zal er niet overschrijven. Alleen zeg
gen dat ik al in 1918 'Moonlight Bay"
geleerd heb. dat nu nog een van mijn
lievelingsmelodieën is. Hoe jammer
vind ik het (vond ik toen, bedoel ik), dat
wij geen 'oorlogshelden' hebben, als die
Franse jongens, 'van 't meziek', met
voorop de 'clairon' (klaroenblazer): een
Broeder van een jaar of veertig met een
blozend gezicht: die draagt op zijn
soutane tegen elkaar tinkelende Franse
eretekens van jarenlange frontdienst,
hij heeft bij Verdun gevochten 'tegen
den Bochel
Nu ja. dat wil zeggen: wij hebben wel
twee 'oorlogshelden', maar onze diepe
bewondering voor hen verdwijnt zodra
wij de oud-soldaten met Franse of Bel
gische oorlogskruisen' op de borst heb
ben gezien. Ik bedoel: er waren 2 (nogal'
brave Sluizenaars. die hadden in 1916
een kijkje genomen in 't door de
Duitsers overweldigde België Die wa
ren meegereden met een of ander 'toe
gestaan transport' van Nederland naar
Belgié en die waren in Brugge 'blijven
hangen', tot zij met een volgend trans
port terug konden geraken. Vermagerd,
dat wel, want ze hadden tn Brugge in de
bak gezeten, verdacht van spionage,
doch wat kunnen zij toch vertellen: over
paraderende mannen van het Marine
korps Flandem en vooral over de regi
menten dte ieder ogenblik te zien waren
In de Smedenstraat, op weg naar Tor
hout en verder: naar het IJzerfront toe
Muziek voorop, en dan mannen met nog
de punthelm op. (Pas in 1917 werden alle
fronttroepen van de stalen helm voor
zien). En hoe ze zongen, die LJzer-
Dê Landstorm
In 1922, misschien al in 1921. dan zijn
'onze soldaten' allang weg. die van
mobilisatie, maar ineens zijn er andere,
en wij kennen ze allemaal. Want be
halve 'broedende revolutie' in de grote
steeën in Holland, zijn de Belgen zo
stom geweest om Zci-uwseh-Vlaande
ren en Zuid-Limburg voor zich op le
eisen. En dan komt «ie anti-amiexatie-
act ie los. met vurige redevoeringen van
'doomnie' (domineei Pattist van
Eerenburg; ineens zingt 'iedereen', de
kinderen toch. het Zeeuwse, doch
vooral het Zeeuws-Vlaamse volkslied:
- Dat is ons eigen landje, maar deel van
Nederland. Wij weten maar al te goètl,
dat het ons eigen landje blijvpn zal. Ik
weet niet wanneer precies, maar in Ne
derland is de Bijzonder Vrijwillige
Landstorm opgericht, en de ouderen
zeggen in Sluis: Drie'onderd-düzend
man sterk, en laat dan de Belgen mao'
kommen!
Ik ben blij dat ik (nu pas!) van de afde
ling Sluis van die BVL een foto heb. Om
het souvenir van wel 56 jaar geleden.
Ook omdat dat plautje mij er thans aan
herinnert, dat ik erbij had willen zijn,
maar ik was minstens tien jaar te jong
toen Ik zie nog de Sluisse Vrijwilligers. De Nea. Herv. pastorie van de daar vlakbij gelgen Sint-Janskerk.'in 1811 afge-
in uniform, met geweer, met mijn neef brand. Maar hoe kon ik in l920-r22 weten dat in dal huis van 1676 eenmaal de
(achterneef eigenlijk) Julien du Fossé dominéé had gewoond? Ik speelde er vaak, achter de haag. bovenhnks. met mijn
aan het hoofd pittige sergeant-instruc- schoolvriendje van toen: André BaerL Wijhadden er ons veilig kotje', tussen de heg
teur van de kleine troep en hoe die en de 'houtvumme'. naast het 'Schallestraatje' (waar de schalies, leien dakbedek-
weimge mannen ineens de hoek van de king, voor de oude SL Janskerk eenmaal werden bewaard).
'Kanonnestraat' omkomen, de Hoog
straat, inslaand, op het commando van
'neef Julien": - Met rotten rechts, voor
waarts. mars!
Ook dat moet in de winter geweest zijn,
een donkere dag. nat. winderig weer. Ik
weet dat nog zo goed. omdat wij die na
middag thuis 'bolletjes' gemaakt hed-
den, bolletjes deeg, waar moeder 'sü-
kerwafelt.jes' van bakt, Nieuwjaarswa
feltjes. Deeg van bloem, eieren, boteren
suiker, ik geloof in gelijke parten. Ik zie
het wafelijzer nog met zijn ster aan een
kant en een bloemenmolief aan de an
dere zijde en ik proef (veel meen de lek
kertje van die bolletjes, die ons beter
smaken dan de wafeltjes zelf. Want je
weet dat je die op Nieuwjaarsmorgen
overal zou knjgen. waar je ook gaat
"wensen', in de hoop een centte 'verdie
nen' Maar in die dagen kan je met een
cent nog wat doen en velen kunnen hun
enkele centjes niet gebruiken om zo
maar weg te geven 'an kleine snotjoen-
gers'.
Toch vind ik de weinige wel gekregen
centjes in mijn herinnering belangrijker
dan de rijksdaalder (voor de spaarpot)
die wij van moeder krijgen. Grootvader
geeft ons een gulden, tante een of twee
kwartjes. En mijn ouwe Moeye Suusje.
die in de 80 geworden is. 'omdat zij elke
dag 27 bakjes koffie droenk', die boven
'Kokertje' op de Markt woont., stopt ons
een blinkend dubbeltje toe. 'Kiek. 't is
d'r nog eentje van ons Willemientje mi
(met) los'angend haai''. Je mag me gelo
ven of niet, maar ik heb die dubbeltjes
nog
Rijksdaalder
Ook heb ik nog (ie rijksdaalder, de
laatste die ik van mijn lieve moeder
kreeg, doch dat was op de laatste dag
van 1935. Zij ligt te bed. in de huiska
mer, zij probeert nog ons toe le lachen,
doch zij worstelt tegen haar verschrik
kelijke pijnen. Als zij ons de rijks
daalder geeft, is die warm en nat van
het zweet van haar hand. die het geld
stuk misschien urenlang heel! om
klemd. Dat zal ik nog minder vergeten
dan al het schone van die heel fijne,
geurige herinneringen, die alle samen
nu zijn, in mij, als een verre, heerlijk
lichte droom, die werkelijkheid was,
maar een zo verre werkelijkheid uil de
weken en maanden van mijn jeugd,
toen 'de donkere dagen' voor en na
Kerstmis-Nieuwjaar de onvergetelijke
reuk hadden van sükerwaofeltjes, van
houtrook en de smook van harde turf
jes. van het dennegroen van mijn eerste
kerstboompje. Ennevan hei braad-
vèrken (speenbarken) dat hij grootva
der op tafel komt, 10 januari, als hij
jarig is.
Dat is dèenige dag in hetjaar. dat ik een
glas wijn krijg, een edele Bordeaux die
geurt naai- een onbekende kruidigheid.
Het is de uitzonderlijkste feestdag van
heel hetjaar, omdat de mannen <dat wil
zeggen mijn grootvader, vader en de
tien- of elfjarige ik) genieten van oesters.
Die kosten dan, voor een vaatje van 50
st., misschien wet het kapitaal van tien
gulden. Het braadverkentje: niet meer
dan 2,50. al moet bakker De Hullu dan
nog betaald worden.die 'tzwijntje 'naar
den eisch' bakt in zijn oven.
Het is na zo'n verjaardag, dat er in de
'Cinema' (van OscarGrahame en Pierre
Wallet), een reclame-avond plaatsvindt
van een tabaksfabriek. Iedereen krijgt
een half onsje beste herenbaai, ik ook.
Dat kost in de winkel zes cent Mooi.
maar ik heb geen pijp. Die ga ik dan
speciaal kopen bij 'Lewieze Broek': 13
cent. Ik weet nog dat ik later. 1926.
daaruit rook. bij het bewonderend lezen
in het éérste kerstnummer van het
weekblad 'Ons Zeeland', uitgave G W.
den Boer. Middelburg. Wij hebben dan
(boven tenminstei nog geen gaslicht,
laat staan electricitcit. Wij gebruiken
nog een 'petroLiecomfoor' en 'een loop-
lampje'. of zelfs 'een dryvertje' Maar al
die souvenirs heb ik bewaard tot in dit
tijdperk van electronica en kernenergie.
En dal pijpje van 13 ct.. heb ik ook nog.
EMILE BUYSSE
Duitse soldaten op weg naar het front, 1916, de mannen marcheren over de brug die
vóór de Smedenpoort over de oude stadsgracht, van Bniggc ligt. om dan via de
Torhoutsteenweg en ia Zedelgem het Frontgebied te bereiken dat te Torhout begon,
en dat liep tol aan de Uzer.
SLUISKILSE NKV-
V ROUWEN VIERDEN
30-JARIG JUBILEUM
SLUISKIL- De NKV-vrouwenbeweging
afdeling Sluiskil vierde woensdagavond
in het 'Gildehuis' te Sluiskil haar der
tigjarig bestaan.De voorzitstervan de
vrouwenbeweging, mevrouw C van de
Voorde, memoreerde de hoogtepunten
uit de dertig voorbije jaren.
Ilet trio 'Anita and the Roberto's" uit
Amsterdam voerde een amusementsp
rogramma van country and western op
en Zuid-Amerikaanse en Nederlandse
liedjes. De avond werd besloten meteen
verloting.
Jaap Zwart geeft
orgelconcert
TERNEUZEN - Dinsdag 20 december
geeft Jaap Zwart, zoon van de bekende
organist en componist Jan Zwart, een
orgelconcert in de grote kerk in Ter-
neuzen.
Op zijn programma staan: kerstsuites 1
en 2 van Jan Zwart, drie koraal
voorspelen en de Dorische toccata van
3ach, Prière et Berceuse van Elex
Guilmant en improvisatie over een
kerstlied van Jaap Zwart.
De avond begint en eindigt metsamen-
zang. De organisatie is in handen van de
orgelcommissie 'De Prestant'. aanvang:
20 uur.
Kaarting
SINT-JANSTEEN - De duivenmaat-
schappy 'De Zwaluw' uit Sint-Jansteen.
hield in café-restaurant 'Sport' te Sint-
Jansteen een kaartwedstrijd. waaraan
27 personen meededen. De uitslag luidt,
1 A. Aerts: 2 J. de Kort: 3 Em. Verhagen:
4 A- Pieters en 5 A. Mattens.
Bloemverkoopaotie
in Terneuzen
levert 3000 op
TERNEUZEN - Hopman P. Gerreman
van de scouting-groep Temeuzen en
Sluiskil heeft woensdagavond ln het
clubgebouw van de padvinders de op
brengst bekend gemaakt van de afgelo
pen zaterdag gehouden bloemen-
verkoopactie ten bate van de Zon
nebloem.
Hij deed dit door voorzitter G. Heynen
van de Zonnebloem Temeuzen te ver
zoeken een bord waarop het bedrag
vermeld stond van een vlag te ontdoen.
3.161,34 was het bedrag dat toen
zichtbaar werd. Dat was de netto-op
brengst van de in Terneuzen. Sluiskil.
Hoek en Zaamslag gehouden huis-aan-
huisverkoop waarbij 2896 potjes Chry
santen werden verkocht door 350 pad
vinders.
Een paar giften van in totaal 350.-
brachten het bedrag tol boven de
drieduizend gulden. De heer Heynen
sprak namens de Zonnebloem een
dankwoord en beloofde het geld goed te
gebruiken.
