Museumstukken van brandweer Aardenburg Ernest Joachim vindt rust en inspiratie in oude school ext*a William Verstraeten exposeert bij 'Uilenspiegel' Sas van Gent Humor en liedjes in politiek getint stuk van Antwerpse groep 'De mannen van de dam' 'HET VERHAAL VAN DE MAN DIE BRUGGEN BOUWr BEELDHOUWER-SCHILDER WOONT EN WERKT IN DRIEWEGEN Hontenisse gaf voorlichting over brandpreventie ZEEUWSCH-VLAANDEREN SAS VAN GENT - Bij de galerie 'Uilen spiegel' in Sas van Gent zijn van 23 april tot 7 mei schilderijen en tekenin gen te zien van de Hulster kunstenaar William Verstraeten. Deze expositie gaat vrijdagavond om 20 uur officieel open. William Verstraeten werd op 27 februari 1951 geboren in Hulst, waar hij al een aantal jaren als beeldend kunstenaar werkt. Hij is auto- diaakt, behoudens tweejarige opleidin gen beeldhouwen en Akademie voor Schone Kunsten in Antwerpen Zijn technieken zijn voornamelijk tekenen en schilderen en hij nam deel aan igroepsi exposities in Apeldoorn. Den Haag. Hulst. Middelburg en Breda. AARDENBURG - De Aardenburgse brandweer is in het rijke bezit van nog enkele oude brandblusmiddelen. Wat te denken van een emmerspuit: een pomp in een emmer met een slang aan die pomp zodat tenminste van rede lijke afstand (nou ja enige meters) de brand bestreden kon worden. Dan hebben de Aardenburgers ook nog een krui wagenspuit, waarschijnlijk af komstig van Draaiburg. Val de leren emmertjes die bij de spuit horen - het ding werkt nog ook en kan er voorzorgen dat je een fiks nat pak oploopt-is er nog slechts een over. De rest is vermoedelijk verdwenen in privé bezit. De kem St Kruis werkte lang met de paardespuit: een prachtige koperen ketel' op een onderstel dat dooreen paard moest worden getrokken. De ketel is door de Aardenburgse brandweer schoongepoetst en voorzien van een laag haarlak Om er voor te zorgen dat het geel koper ook geel blijft.... De nu afgedankte moterspuit is ook al weer 27 jaar oud en kan een museumstuk genoemd worden. Dat is althans af te leiden uit de belangstelling, die het brandweem useum m Middelhamis voor het voertuig heeft. Van oud naar nieuw. De tijd schrijdt voort De Aardenburgse brandweer blust nu meteen hypermoderne moterspuit. Met hoge en lage druk. Met 2000 liter per minuut. Het paard zou raar kijken als het zo n straal zag... De 27jaar oude motorspuit van Aardenburg. De paardespuit. De kruiwagenspuit. wbi.IDAG 22 *PRIL 1977 ANTWERPEN- Eind maart was in Gent de première van de nieuwste produktie van de Mannen van de Dam, één van de twee groepen, die momenteel door Vlaanderen en Nederland trekken on der dezelfde noemer: Internationale Nieuwe Scène, mistero Buffo; de pro duktie die ze alweer enkele ren geleden samen brachten, ligt duidelijk achter de rug, en beide groepen hebben duide lijk een eigen gezicht gekregen bij het publiek. De Mannen van de Dam kwa men vorig jaar voor het eerst alleen naar voor met het stuk Het spel van Angele en Adèlel I De groep is wel enigszins veranderd sinds de eerste versie van dat stuk. Overdag werd er druk gewerkt aan de politieke en artistieke scholing van de medewerkers. Er werd ook onderhan deld over een nieuwe produktie waar voor ondermeer Walter Van den BroecklGroente uit Bale) is aangezocht De groep vroeg hem over de avonturen te schrijven van iemand die in België geboren is en er ook sterft, met alles wat hij daartussen meemaakt Dat plan sprong af omdat zo zegt men bij De Mannen van deDam". Van den Broeck dacht in een bepaald stramien te moe ten schrijven omdat het voor de nieuwe scène was. wat uiteindelijk nooit van hem gevraagd was-Vorig jaar kwam men bij toeval in een ander straatje te recht Een aantal leden van de groep zag in het Amsterdamse Mickervteaterëen voorstelling van '7/84' een politieke to neelgroep uit Engeland. Meteen waren ze gewonnen voor wat deze mensen brachten. Er werd onderhandeld, en er zou een stuk worden opgevoerd van John McGrath, de stichter en auteur van de twee Engelse groepen onder de vlag '7/84'de Schotse en de Londense. De keuze viel op Ündemeath; in Ant werpen vertaald als Het verhaal van een man die bruggen bouwt; meteen ook de KLOOSTERZANDE - De horeca- en campingexploitanten in de gemeente Hontenisse hebben dinsdagavond ge praat met een delegatie van de ge meente over de brandpreventie. Onder enkele horeca-mensen was nogal wat beroenng ontstaan over de hoge kosten die de nieuwe brandpreventie maatregelen voor hun zaken met zich mee zouden brengen. Gisteravond werd van de zijde van de gemeente tekst en uitleg over de nieuwe verordening gege ven; waaraan men moet voldoen om een zaak aan de nieuwe regeling te laten voldoen. eerste zin van het stuk. Dat verhaal gaat over twee families. Eén familie omvat een ingenleur-disigner die vrij artistiek revolutionaire ontwerpen maakt (op gebied van bruggen, tunnels en wegen), zijn vrouw, zijn dochter en zoon samen bracht in een verburgelijkt milieu. An derzijds is er een klassiek gezin met een heleboel kinderen. De vader is lasser en voert de ontwerpen uit van de ingenieur. In het begin van het stuk al verlaat de ingemeurszoon zijn familie en komt op een vnj toevallige manier bij de andere terecht De politieke bewustwording van die zoon is de rode draad van het stuk. HUMOR- Humor is niet onbelang rijk in de stukken van John McGrath. Vaak een typisch Engelse humor, en met zijn Schotse groep uiteraard een Schotse humor. Dat bracht evenwel weinig specifieke problemen mee bij de vertaling. Soms waren er wel woordspe lingen die moeilijk te vertalen waren, maar daar werd in het Vlaams dan ook maar wat anders voor gezet gezocht. Er was wel een moeilijkheid buiten de hu mor om. Er is een passage in het stuk waarin iets wordt aangehaald van Lenln over de Engelse arbeidersklasse. Het was niet zo makkelijk een citaat van de zelfde waarde te en, waarin Lenln zich uitspreekt over de Belgische klassen strijd. John McGrath gebruikt naast een verhalend element ook wel grappen en liedjes. In het stuk, dat door de man nen van de Damwordt opgevoerd, zit ten zes liedjes, die door Wannes van de Velde van nieuwe muziek en Nederland stalige woorden werden voorzien- De groep zal begeleid worden door vier mu zikanten. Wie niet direkt meewerkt aan Het verhaal van de man die bruggen bouwt, maar wel aktief deeluitmaakt van de Mannen van de Dam" ls Wlm Meeuwissen. Hij is momenteel Ingelijfd bij het cirkus van Vuile Mong en zijn vieze gasten: Over dat onverwachtte wegvallen van Meeuwissen bij de groep zegt Herman Gillis;-Wim heeft een vr{j moeilijke periode achter de rug en is nogal onvermoeid. Hij probeert een beetje zijn hart op te halen bij Mong; wat hem wel lukt. Volgend seizoen is hij te- Freek Neirynck TERNEUZEN - Iedere inwoner van Temeuzen weet dat deze gemeente twee kernen telt die de naam Driewe gen dragen. Dit verhaal gaat over een bewoner van het plaatsje Driewegen dat bij Biervliet is gelegen. Eens was dit Driewegen een latere school rijk, bezocht door de jeugd uit de omgeving, maardat isallang verleden tijd. Het uit de vorige eeuw stammende schoolge bouw staat er nog, maar is, sinds de school slechts zeven leerlingen meer telde, omgebouwd lot atelier van beeldhouwer en kunstschilder Emest Joachim. Hei is winters koud als Joachim staat te wachten bij de bushalte om ons per auto door het Zeeuwsvlaamse landschap te voeren. Het land ligt overal braak. Hier en daar flakkeren houtvuren die het overtollige hout verbranden dat in deze tijd van het jaar door de boeren wordt gekapt „Jammer van al dat hout", zegt Emest Joachim, „Zeeuwsch- Vlaanderen wordt steeds boomlozer. Kijk naar Oostburg en Temeuzen, die plaatsen worden steeds kaler". Hij rijdt het enige honderden inwoners tellende Driewegen binnen en stopt al gauw bij het huis waar eens de hoofdon derwijzer moet hebben gewoond en dat pal naast het schoolgebouw is gelegen. Eenmaal binnen toont hij het interieur, dat radikaal veranderd moet zijn. De wanden zijn betimmerd met een fijn soort hout en behangen met schilderij en. Op verschillende voetstukken, in de rust en eenvoud ademende kamers, staan bronzen, keramische en andere plastieken. „Dat ls wat ik het liefst doe, bezig zijn met brons en steen", zegt Emest Joa chim. Hij vertelt) over zijn levensloop, die in 1949 begon in Maarssen. waar hij ais zoon van de literator Willem Enzmck werd geboren. Reeds kort daarna ver huisde het gezin naar Oostburg en Em est Joachim, die zich alleen met zijn twee voornamen pleegt aan te duiden, volgde hier de lagere en de middelbare Een plastiek van Joachim school. Reeds spoedig kwamen zijn aan leg en voorkeur voor de beeldende kunst tot uiting en hij ging lessen volgen op de academie van Eeklo. vlak overde grens in België. Hij volgde daar de cursus beeldhouwen, later uitgebreid met een soortgelijke cursus in Gent, waarna hij nog overging op tekenen, ditmaal als leerling van de kunstacademie in Brug ge. Hij werkte zo onder verschillende le raren, waardoor hij kennismaakte met wisselende zienswijzen en technieken. Ter afronding van zijn studie volgde hij een seizoen lang de zomeracademie in Salzburg. Vooral dit laatste jaar ver schafte hem inzicht bij het werken met grotere plastieken en inspireerde hem om de weg te vervolgen die hij inmiddels was ingeslagen. Jaar bezig Drie jaar geleden vestigde Emest Joa chim zich met zijn vrouw in het school gebouw in Driewegen. Een schoolge bouw dat nu een staaltje is van ge rechtvaardigde kunstenaarstrots. Er zijn drie lokalen, waarvan elk is inge richt tot atelier: een ruimte om te schilderen en twee werkplaatsen voor het keramiek, het brons en niet te ver geten hel beeldhouwwerk. Meterslang gesteente ligt te wachten om bewerkt te worden met kapmes en beitel. Emest Joachim vertelt over de restau ratie van deschooL Een jaarlang was hij bezig met uitbreken van muren en kas ten en het verleggen van plafonds. In die periode was er weinig tijd en ruimte voor creatief werk. Toch kwamen er al op drachten. De gemeente Temeuzen bij voorbeeld nodigde hem uit tot het ma ken van een monumentaal schilderij ter opluistering van het nieuwe stadhuis. Later volgden er exposities in binnen- en buitenland, groepsexpedities maar ook eenmanstentoonstellingen in onder meer Salzburg, Deventer, Venlo, Ter- neuzen, Middelburg en ook Gent waar hij te zamen met Appel en Lucebert ex poseerde. Een lange reeks van tentoon stellingen. die de laatste tijd in frequen tie alleen maar toeneemt Maar de exposities zijn vaak bepaald met dicht bij huis. Vandaar ook het idee dat Emest Joachim nu heeft gelan ceerd. De school waarin hij werkt is zo groot dat hij mogelijkheden te over biedt om het recente werk voor het pu bliek tentoon te stellen. Iedereen is daarom vrij om de schilderijen, het ke ramiek en de bronzen te komen bekij ken en ook om te zien hoe Emest Joa chim leeft en werkt Ook de tuin die zich bij het huis bevindt zal gereed gemaakt worden tot een vrij toegankelijke open ruimte waar beeld houwwerk zal worden geëxposeerd. Ernest Joachim wil zo zijn werk dich ter bij het Zeeuws-Vlaamse publiek brengen, maar hij mikt ook op de vele toeristen die deze streek in de zomer maanden bevolken. Een bezoek aan deze jonge kunstenaar is ook voor hen, als het zo uitkomt, zeker de moeite waard. Intrede ds. Wolbers te Terneuzen /TERNEUZEN - Zondag 3 mei doet ds E. H. Wolbers. momenteel hervormd pre dikant te Kerkdriel, intrede in Terneu zen. Hij wordt hier in de middagdienst, aanvang half drie, bevestigd door plaat selijk predikant ds E. J Rietveld Ds Wolbers, die op 1 mei afscheid preekt in Kerkdriel, werd In 1944 te Putten gebo ren. Hij bezocht het gymnasium te Har derwijk en studeerde theologie te Utrecht. Hij is sinds 1972 predikant te Kerkdriel, zijn eerste gemeete. Inwoner Philippine in de ossewei PHILIPPINE - op zaterdag 23 april komt er in Philippine weer iemand in de ossewei. Het ls een van de leden van Ce KPJ afdeling Philippine. Na een op tocht door Philippine krijgt hij de sleu tel van de ossewei. De optocht begint om half drie vanaf de markt te Philippi ne Veteranenrit ZEVAC ZAAMSLAG - Zaterdag houdt de 'Ze- vac' (Zeeuws-Vlaamse Automobielclubi haar 'Veteranen-rit' voor leden en oud leden. Deze rit wordt gehouden in het kader van het zilveren bes taansjubileum van de 'Zevac'. Vanaf 16.00 uur kan er worden inge schreven in café-restaurant. 'De Kraag te Zaamslag, waar de eerste equipe om 16.31 uur start. De rit gaat over een par koers van circa 40 km en wordt gereden met een gemiddelde snelheid van 20 km per uur

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1977 | | pagina 37