BIERVLIET WIL WEER
EEN EIGEN MUZIEKKORPS
Kuril u met missen, geen dag! W
Vlaamse
courant
extïA
„Misschien treden we bij de
komende Geuzenfeesten al op
ZEEUWSCH-VLAANDEREN
De man, die dit standaardwerk in de vo
rige eeuw heett samengesteld is beslist
een betekenisvolle figuur voor Frans-
Vlaanderen.
Hij sticht in 1853 samen met enkele
vrienden in Duinkerken het gezagheb
bende 'Comité Oamand de France', dat
als hoofddoel had <en heeft) het bestu
deren, opsporen en vooral het bewaren
van de Nederlandse letterkunde in
Frans-Vlaanderen.
Edmond de Coussemaker heeft op dit
stuk schitterend werk gepresteerd. Voor
het samenstellen van zijn bundel volks
liederen legde hij zijn geoefend oor te
luisteren en tekende hij melodieën op in
de arrondissementen Hasebroek en
Duinkerken. Hij luisterde naar kant
werksters, oude vissers en naar de kin
deren in de zondagsscholen. Eigenlijk
werkte hij in opdracht van de regering,
want bij dekreet van 16 september 1852
liet Napoleon III een groot repertorium
van nationale liederen opstellen.
Het berust nu in de nationale biblio
theek te Parijs, maar werd nooit uitge
geven. vooral omdat meestal de melodie
ontbrak. Met Edmond de Coussemaker
zat het anders. Hij was met alleen jurist,
maar hij was ook wetenschappelijk ge
wapend als musicoloog. Daarom werd
zijn bundel, die nu erg zeldzaam gewor
den is, ook gedrukt.
Volkskunstgroepen en koren, die een
steeds stijgende bijval kennen in
Frans-Vlaanderen, vertolken de liede
ren, zoals hij ze 120 jaar geleden heeft
opgetekend. Duinkerke bezit een 'Reu-
zenkoor" met 35 leden; in Belle treden
'De Kadullen' rof gezellen) geregeld op
voor stampvolle zalen en een typisch
voorbeeld van de herlevende volkscul
tuur in dit gewest is zeker de jongeren
groep 'De Haeghedoorn' uit Gode-
waarsbelde. Ze bespelen vergeten
streekinstrumenten als doedelzak, vi-
lier, rommelpot en blazeveer. Hun doel
is het oude muzikale erfgoed weer te
doen kennen. Hiervoor trekken ze op
stap. gewapend met een bandopnemer
en net als Edmond de Coussemaker leg
gen ze op die moderne manier melo
dieën en teksten vast. die ze bij de oude
ren in Frans-Vlaanderen nog kunnen te
horen knjgen.
Zo is de continuïteit verzekerd in deze
mooie landelijke streek, waar liet Neder
lands stilaan weer veld wint. al gaat. het
dan meer om de beschaafde omgangs
taal, terwijl het dialect verdwijnt.
TERNEUZEN - Veel tekenfilms in de:e
donkere dagen na kerst in de Zeeuw;-
Vlaamse bioscopen. 'Uitjes' voor het
gehele gezin kortom en volop pret me;
de veelkleurige, immer succesvolk
films van Walt Disney. Het Luxor-
theater in Temeuzen vertoont 'Hugo de
hippo'het verhaal van een nijlpaard in
Zanzibar. Een Amerikaanse tekenfilm
met in het Nederlands nagesynchroni
seerde teksten, waarvoor mensen als
Ton van Duinhoven, Lex Goudsmit,
John Lanting en Ko van Dijk tekenden.
En met die namen op een rijtje voor je,
is het niet moeilijk vast te stellen wie
de stem van het nijlpaard voor zijn re
kening neemt: natuurlijk Ko van Dijk...
Een kostelijke film kortom-
In het Ledel-theater in Oostburg draait
'Robin Hood', ook al een tekenfilm van
Disney. De eeuwige Robin Hood wordt
vertolkt door een vos en verder is het
één grote dierenparade.
In het Luxor-theater in Temeuzen
draait de komende dagen ook de film
'Drie Tirolers' in heet Bangkok'. Als we
toch geen Tirolers hadden... wat zou er
terechtkomen van het sexleven van
menig Europeaans vrouwtje-
Verder in Luxor 'De kanonnen van Na-
varonne', een film die geen enkele toe
lichting meer behoeft.
In het Ledel-theater in Oostburg wordt
'Mash op wielen' vertoond, een prima
parodie op de al even kostelijke 'echte
Mash-film'. Het gaat om de strijd tussen
enkele concurrerende ambulancedien
sten Brokstukken verzekerd dus...
In Oostburg voor de echte liefhebber
tenslotte nog 'Harde jongens, zachte
poesjes'. De rangen en standen worden
ditmaal doorgenomen op een flatje.
In 'De bioscoop van Engeland' m Hulst
de komende dagen de volgende films:
'Vakantieperikelen met funeste gevol
gen', 'Usa de wolvin van de SS', 'Patton'
en 'Pomo-feelings'. Keus genoeg dus,
wanneer u voor een momentje de om uw
hoofd ontploffende rotjes wilt ontlo
pen...
VRIJDAG 31 DECEMBER 1976
BIERVLIET - Als de plannen naar
wens verlopen beschikt Biervliet bin
nenkort weer over een eigen muziekge
zelschap. Tijdens de komende Geuzen
feesten in mei volgend jaar is het eerste
optreden gepland. Misschien, als alles
meezit, zelfs al wat eerder.
Aan de initiatiefnemers zal het in ieder
geval niet liggen. Die beginnen liever
vandaag nog dan morgen. De afgelopen
12 jaar is Biervliet 'Harmonieloos' ge
weest. Voor de muzikale opluistering
van openbare feestelijkheden waren de
organisatoren dan ook steeds genood
zaakt een beroep te doen op een gezel
schap van buiten het dorp.
Talrijke oud-muzikanten was dit een
doom in het oog. Toen twee jaar gele
den. met succes 'de muziek" van IJzen-
dijke werd heropgericht dachten som
migen. „Dit moei bij ons in Biervliet ook
mogelijk zijn."
De heer A. de Reu was een van hen Hij
polste het bestuur van de drumband
'Willem Beukelszoon', die wel wat
voelde voor het idee. Om korf te gaan:
vonge week ontvingen alle leden en do
nateurs van de drumband een bestuur
lijk schrijven waarin de plannen uit de
doeken werd gedaan
Degenen die belangstelling hadden
werden vriendelijk verzocht dinsdaga
vond 14 december naar café 'Het oude
Raadhuis' te komen. Het liep die be
wuste avond allemaal wat anders dan
dc bestuurders zich hadden voorge
steld. Oorzaak de slechte opkomst:
voorzitter I. de Ruysscher kon slechts
een handjevol mensen welkom heten.
Hetgeen hem deed verzuchten: ..Eige
naardig toch, je hoort er op straatzoveel
over praten, maar zien doe je niemand.
Op deze manier kunnen we een herop
richting van een harmonie wel verge
ten." De andere aanwezigen knikten in
stemmend: Het oordeel over de harmo
nie leek geveld.
Bestuurslid J. Lippens uit Driewegen
wilde er niet aan dat nu alles definitief
van dc baan was. Hij merkte op: Men
sen. bedenk wel, wie niet waagt die niet
wint. „De stemming in het vergader
zaaltje klaarde dan ook direct ziender
ogen op.
Snel
Door het bestuur werd bij monde van
de voorzitter gesteld dat er een
heroprichtings-werkgroep zou moeten
worden gevormd. Leden waren al snel
gevonden: Een voor een werden de in
het zaaltje aanwezige belangstellenden
door de voorzitter tot lid van de werk
groep gebombardeerd.
Binnen vijf minuten was alles geregeld
en kon de kersverse werkgroep zich in
afzondering gaan beraden wat hen voor
de naaste toekomst te doen stond. Alvo
rens men uitelkaar gingwerden methet
bestuur van Willem Beukelszoon een
aantal afspraken gemaakt En van die
aispraken was dat het bestuur geen ver
antwoordelijkheid draagt voor het doen
en laten van de werkgroep. Men is wel
bereid hen met raad en daad terzijde te
staan
Hoe men de Biervlietenaren warm gaat
maken voor de heroprichting van een
harmonie? A. de Reu: „Erzijn nogal wal
oud muzikanten die nu nog de kat uit de
boom kijken. Die gaan we eerst polsen
Via stencils gaan we de nieuwkomers
bewerken. Als we 10 man bij elkaar heb
ben, en dat moet ons zeker lukken, gaan
we van start."
Na afloop werd er nog wat nagepraat,
over vroeger. „Weetje nog." zegt Isaac
de Rijsscher. „drie maal in de week re
peteren. Waar nu het standbeeld van
Willem Beukels staat, was vroeger een
muziektent. Daar gaven we in onze glo
riejaren regelmatig uitvoeringen." Hij
glundert. Oud-voorzitters als J. van de
Sande en H. A. M. v. d. Vijver passeren
de revue. Het hoogtepunt, daar was
dinsdagavond ieder het roerend over
eens, was het radio-optreden in '51.
„Heel Biervliet zat toen aan het toestel
gekluisterd Alle aanwezigen, zelfs de
genen die het. niet bewust hebben mee
gemaakt. zien het helemaal voor zich.
Nog een laatste dronk op het. welslagen
en men keert huiswaarts. Vastbesloten
de tijden van weleer te laten herleven.
Verhuizing naar nieuw Brugs zie
kenhuis duurt vol jaar.
Reeds ruim tien jaar bouwt Brugge voor
de derde maal in zijn eeuwenoude ge
schiedenis een nieuw ziekenhuis, dat
een van de modernste van Europa zal
worden. De eerste afdelingen zijn nu ge
bruiksklaar en enkele dagen geleden
werd de dienst pediatrie er al onderge
bracht. Na een grondige studie werd be
slist de nieuwe gebouwen aan de Rud-
dershovelaan in de wijk St-Pieters,
slechts geleidelijk open te stellen. Om
de twee maanden zal een bepaalde afde
ling van de oude panden in het hart van
Brugge daarheen verplaatst worden.
Zo zal de verhuizing een vol jaar in be
slag nemen, dit in tegenstelling met wat
bijvoorbeeld nog niet zó lang geleden in
Eindhoven is gebeurd. Daar knapte
men de karwei in één etmaal op. maar
daar heeft men toch minder goede erva
ringen mee opgedaan. In feite is het im
mers een kleine stad, die volledig moet
overgeheveld worden. Het nieuwe hos
pitaal. dat naar schatting ongeveer mil
jard Bfr. heeft gekost hebben, omvat 900
bedden.
Er zullen duizend personen werk vin-
dea Men zal er beschikken over twin
tig poliklinieken, negen operatieka
mers. verscheidene laboratoria - ook
voor wetenschappelijk onderzoek - een
urgentiedienst en natuurlijk de bureaus
voor de receptie en de administratie. De
patiënten hebben in hun kamer radio,
televisie, toilet en alle moderne comfort.
Zij kunnen ook gebruik maken van een
bibliotheek, van een restaurant en
noem maar op. Onderaan worden win
keltjes ingericht. waar men gewoon van
alles en nog wat zal kunnen kopen. Er is
ook parkeerruimte voor 1 400 auto's.
Vooral dit laatste vormde in het oude
complex aan de Mariastraat in het hart
van Brugge wel een enorm probleem.
Dit academisch ziekenhuis wordt het
medisch knooppunt van de provincie
West-Vlaanderen. Hiermede werd trou
wens terdege rekening gehouden, want
het is uitstekend te bereiken, vooral van
de kust. Het is immers gelegen langs de
snelweg, die Zeebrugge met de autoweg
Oostende - Brussel (via Loppemi ver
bindt.
ST-JANSHOSPITAAL WORDT
NIET ALLEEN MUSEUM VAN MEM-
LING.
Net achthonderd jaar geleden kwamen
de eerste panden van het St-
Janshospitaal in Brugge tot stand. Het
ziekenhuis groeide in feite samen met de
stad en het beslaat thans een opper
vlakte van 33.000 m2 Van deze ruimte,
die in de komende maanden vrij komt,
zal natuurlijk dankbaar gebruik ge
maakt worden. In de allereerste plaats
wordt gedacht aan musea en aan een
toenstische functie. Velen kennen on
getwijfeld reeds de prachtige gotische
zaal, waar de werken van Hans Memling
ondergebracht zijn.
Men kan er ook een middeleeuwse apo
theek bezoeken en een kruidenboek
doorbladeren, uit 1644, dat onlangs op
zolder tussen een stapel rommel ont
dekt werd. Het St-Janshospitaal. dat in
de 12de eeuw ontstond, bevat kunst
schatten, die fortuinen waard zijn. Een
groot gedeelte daarvan werd tijdens het
afgelopen jaar ondergebracht in een
tentoonstelling, die een reusachtige bij
val genoot. Het is echter de bedoeling
daar een bestendig karakter aan te ge
ven.
Alleen al het historisch overzicht van de
instrumenten, die in de loop der tijden
door de artsen werden gebruikt, vormt
een boeiende (en soms ook wel wat grei-
zeligei afdeling.
Dankzij de eeuwenoude panden, waar
over men nu eindelijk kan beschikken
en die ook keurig zullen gerestaureerd
worden, zal men ook wat meer armslag
krijgen in het museumbeleid van Brug
ge. Stapels geschiedkundige kleinoden
en kunstvoorwerpen staan nu ergens op
zolder, gewoon wegens plaatsgebrek
GROEIEND STREEKBEWUST-
ZIJN IN FRANS-VLAANDEREN.
Frans-Vlaanderen, dat drie eeuwen ge
leden van de Nederlandse cultuurge
meenschap werd afgezonderd, is thans
een stevig streekbewustzijn aan het
groeien. Terwijl het sappige Vlaamse
dialect, dat nog door amper 100.000 in
woners van de landelijke Westhoek ge
sproken wordt, dreigt uit te sterven op
de lippen van de huidige generatie veer
tigers. stelt men sedert een tiental jaren
een steeds levendiger wordende belang
stelling vast voor alles wat te maken
heeft met de eigen volksaard: de eeuwe
noude tradities, de folklore, de typische
bouwstijl en zeker ook de liederenschat.
In het licht van deze verrassende evolu
tie moet men ook het gelukkig initiatief
zien van de Westvlaamse werkgroep (uit
Kemmell 'Malegijs' tot de heruitgave
van het in 1856 verschenen standaar
dwerk 'Chants populaires des Fla-
mands de France' van de juristen musi
coloog Edmond de Coussemaker, uit
Bailleuil of Belle. Dit prachtige boek
met Frans-Vlaamse volksliederen
wordt door al degenen, die in deze streek
ijveren voor het behoud van de eigen
volksaard, beschouwd als een bijbel en
een wegwijzer. Ook voor de Nederlan
ders bevat het echter een meestal al tot
de verre folklore behorende schat. De
meeste van de 150 liederen, die in dit
werk werden opgenomen zullen de
meesten - zij het dan in een wat gewij
zigde vorm - herkennen. De meolodie za
1 wellicht een beetje anders klinken en
de tekst is gesteld in het oud-
Nederlands, maar juist deze confronta
tie is zo boeiend.
'Jr
