hoort-ziet-scAm# IYHA, 50 jaar 'goedgekeurd' PZC/provincle 11 Yeerboot in de mist: varen door een krentebrood van schepen Groter'attractiegebied' voor parkeerontheffing FEEST Sb JULIANA EN BERNHARD 795 DONDERDAG 16 DECEMBER 1976 onder redactie van Jacques Cats Dagelijkskruisenoptweeplaatseu op cLe Weste rscheldeveerooten het immer drukke zeescheepvaartverkeer. Aan boord van die veerboten honderden passagiers op weg naar een van de twee overkanten. Jarenlang gebeurt dat vrijwel kreukeloos. Vorige week ging het op de over steek Vlissingen - Breskens eventjes mis. Een klein beetje maar. Een dertigtal auto's werd bij een aanvaring tegen el kaar geduwd. Maar de aanvaring was als een schampschot. Het bleef bij ma teriële schade. De passagiers kwamen ongedeerd aan de kant. Wéér was er een overtocht nog betrekkelijk goed afge lopen. Opnieuw kon men op het water en aan de wal opgelucht ademhalen. Hetwasweereens goed gegaan. En dat is meegenomen. Want in de monding van de Westerschelde, op die route die de veerboot Vlissingen - Breskens zo vele keren per dag aflegt, loert voortdu rend het gevaar. Dat was niet alleen vorige week zo. Dat zal ook vandaag zo zijn. En morgen. En daarna. Zelfs de mensen die het weten kunnen, d e mannen van de praktij k. de PSD-ers diedagelijksopdebrugvandeveerboot staan, zijn akelig zeker in hun overtui ging.'Vroegoflaatbijtdathondje'.zozei een van hen het. Vroeg of laat gaat het een keer goed fout tijdens zo'n over tocht. De risico's zijn soms groot. On dragelijk groot. Vooral als de mist als eenklammedekenoverhetwaterhangt en de wereld na enkele honderden me ters of nog minder lijkt op te houden. Lot in handen Waarschijnlijk heeft u er nooit bij stil gestaan, maar als u zich aan boord van een PSD-veerboot begeeft legtu uw lot in handen van de kapitein. Wie zal het ooit hebben overwogen op een mistige dag. Zal ik wel of zal ik niet metde boot meegaan? Welnee, je denkt alleen! als debootnogvaartzalhetwelgoedzitten. En we vertrouwen volledig op het drie manschap vóór op de brug Er is ook geen haar op ons hoofd, die er aan denkt om de heren van de PSD na afloop van zo'n moeilijke reis dwars door een wereld van watten te bedan ken. Daar zijn die mensen toch voor. zeggen we. Daar worden ze voor be taald. En wegzijn we Weerdruk doende met onze eigen beslommeringen. Niet bewust van het hachelijke avontuur. dat we zojuist hebben beleefd. Nu zal geen veerbootkapitein, stuurman ol kwartiermeester na een riskante over tochtbij de afrit klaarstaan om schou derklopjes in ontvangst te nemen. Aan de andere kant vinden zij toch wel. dat depassagierszichveelteweinigrealise- renmetwelkeen verantwoordingzij dat driemanschap hebben opgezadeld tij- densde voorbije toch t. Maaralserreden tot kankeren islaten de passagiers zich wel horen. Dan wordt er gemopperd over de vertragingen ofover hetuitval- len van dedienstwegensslechtzichtof zwaar weer. Dan wordt er gepraat over 'die rotboot' En het personeel op 'die rotboot' mag royaal meedelen in scheldpartijen Erwtensoep Toch hebben die verantwoordelijke mensen op de brug - daar mede toe in staat gesteld door de rest van de be- manning-opeenmomentdatjijdaarals passagier in de lounge je erwtensoep naar binnen zit te werken, de boot voor de zoveelste keer weer heelhuids van tussen het lepelen door even hebben geluisterd naar het strenge hoomsig- naalbovenje.opde veerboot. Ten teken van waarschuwing aan het andere scheepvaartverkeer. Wij komen eraan. En dan maar hopen dater vrij baan is... In de statencommissie voor de stoom- bootdiensten ishetdezerdagen al vast' gesteldveerbootkapiteins moeten wel vaak onder zware druk staan: zij moe ten beslissen of er al dan niet gevaren wordt. Maar zij weten het ook dat er de druk is van de wachtende automobilist aandekant.Eenvandiekapiteinsdieik erover spreek zegt het zo: ..Je voelt die druknatuurlijk.Maardeenekeerweegt die zwaarder dan de andere keer. Kijk als je op nieuwjaarsdag een eerste reis moetmakenbijmistenjezietdan dater twee PSD-kelners en één dronken feestganger staan te wachten, dan maakjeergeen-puntvan.Maardatligt toch anders als het hele veerplein vol staaten.zoals in Vlissingen welgebeurd, is. de wachtende files het verkeer bij de' Keersluisbrug helemaal ontwrichten Als je dan na een mistige vaart binnen komt. staa tdeman. die op het veerplein de zaken regeltje al met vragende ogen op te wachten. En het eerste wat ie dan naar je roept is: zegje vaart toch zeker wel hè. Want hij ziet er natuurlijk tegenop om tegen al die au tomobilisten te moeten gaan zeggen dat de boot er even mee stopt" Klein wereldje Maandag, toen het weer eens dicht zat en de veerboot zich behoedzaam een weg zocht in dat benauwend kleine we reldje op het water, heb ik zo'n over- tochtlang voorop de bootgestaan. Met voortdurend die mistslierten in je ge zicht goed om een akelige ziekte op te lopen. Maar het is wel de manierom iets van de sfeer te proeven. Op de brug mocht ik niet komen. Directeur Ad- rïaansen van de Provinciale Stoom- bootdienst had het me een uur eerder door de telefoon laten weten: met die dichte mist kunnen ze echt geen pot tenkijkershebben.daarin diestuurhut. Zelfsikkomerdanniet.haddedirecteur gezegd. Dus 'behelp' ik me met een standplaats een verdieping lager, op het dek. Naar boven kijkend, richting stuurhut, constateer ik een grote be drijvigheid. Een man in hemdsmouwen tuurt in een koker, die uitzicht moet bieden op een radarschip. Van tijd tot tijd grijpt hij naar een handle boven hem. waarna een doordringend signaal klinkt uit de scheepshoorn, een straf geluid dat uitwaaiert over de mistige watervlakte Ook andere mensen, ik tel erbij elkaar vijf. zijn druk in de weer op de brug. Een PSD-man zal me latei- vertellen dat het gebruik en zelfs regel is. dat-bij erg slecht zicht naast de kapi tein. de stuurman en de kwartiermees- terook nogtwee matrozen worden inge schakeld. dieals uitkijk moeten i'unge- Hel zijn de mannen die even later bij het aftneren de hekjes naar de uitgan gen zullen ontgrendelen, maar die tij- densdetochtviaeenopengeklaptraam in de stuurhut door het dikke mistgor dijn proberen te kijken, een taak die in de reglementen zo is geregeld, een acti viteit echter waar - vooral wanneer het zicht korter wordt dan de af te leggen remweg - door menig kapitein vraagte kens bij worden gezet, want watzal dat extra gekijk met dat geringe zicht nog kunnen uithalen? Onheilspellend Netzozeeralsmenzichafvraagtwatdat onheilspellende geklep met de scheepsbel dat ten anker liggende schepen laten horen nog voor zinvols kan betekenen. Op een doorgaande route is tijdens mist dat teken van aa n- wezigheid erg belangrijk. Maar op een oversteek als die welke de veerboot Vlissingen-Breskens moet maken, is 9 Eenzame passagier aan dek van 'n veerboot indemist. Kijkendinhct'niets Luisterend naar de geluiden rondom hem. Het blazen van een scheepstoeter Het luiden van een bel Zijn lol ligt nu in handen van de veerbootkapitein het eerder reden tol verwarring, wan neer je van diverse kanten dat getingel hoort. ..'tBedriegtontzachelijk", zegt een ka pitein me ..Want op een varend schip kun je nooit de richting bepalen waar dat gebel vandaan komt. Je wordt er alleenmaarhondsdol van alsdaar links en rechts en voor je allerlei schepen liggen te bellen. Vooral wanneer de beloodsing is ge staakt en het ene na het andere schip Uit dit eenvoudige schetsje blijkt duidelijk, dat een veerboot bij mist soms nogal ver moet afwijken i au de ideale rechtstreekse route, zoals die wordt afgelegd bij goed zicht, s til wateren bij afwezigheidvan andere schepen in de buurt. De grillig gevormde stippellijn geeft schetsmatig een variant aan van een koers die moet worden gevolgd wanneer tijdens dichte mist de Westerscheldemonding bezaaid ligt met schepen. Grote en kleintjes. De mannen op de brug van de veerboot welen het. een opeenvolgende verkoersing is funest voor een goede radarwaarneming Toch is dat bij mist vaak noodzakelijk. Er moet Lussen vele 'ankerliggers' worden dgorgemanouvreerd. Vijfentwintig totdertig schepen o m onderweg rekening mee te houden: het is geen uitzondering bij aanhoudende mist.Ik lieb er wel eens 43 geteld", verleide deze week één van de verantwoordelijke PSD'-mannen. datopdoorreisisergens tussen Vlissin gen en Breskens ligplaats kiest, wordt het extra moeilijk voorde veerbootom in die route tussen alle ankerliggers door de manouvrerend aan de andere kant te komen. Of. zoals een veerbootkapitein het me vertelde. ..erligtdaarkrentebrood voor je en daar moetje doorheen zonder dat je een krent raakt, want dan zitje goed fout". Oversteekplaats In het verleden is er wel eens voor geijverd omeensoort oversteekplaats voor veerboten te creëren, een vrije weg waar geen ander schip zou mogen stilliggen. Het idee stuitte in de prak tijk echter op talloze problemen, waardoor de praktische uitvoerbaar heid van deplannen onmogelijk bleek. Inmiddels is de verkeersintensiteit te- water verder toegenomen. Er wordt door de zeeschepen ook harder geva ren. Men knijpt eens wat meer een oogje dicht als de weersomstandighe den eigenlijk nopen tot matiging van de snelheid, tot voorzichtiger varen. Want er staan economische belangen op het spel. Er wordt op de lading ge wacht. Dus douwt men maar door. En daar wordt zo'n veerboo tdan allemaal mee geconfronteerd. „Je vraagt je wel eens af hoe het moge lijk is dat we zolang de dans zijn ontr sprongen", zegt een van die verant woordelijkemensen, dieettelijkekeren per dag een veerboot met zoveel men- senheenenweervaart.Enhijverteltdat voor die verantwoordelij ken op de brug zo n overtochtbij dichte mist, vaak net zo spannend is als het neerduiken van een vliegtuig op een mistige landings baan. zij het dan dat zo'n toestel nog echt vrij baan heeft en dateen veerboot voortdurend heeft te maken met krui send ofwegens de mist ten anker gaand zeescheepvaartverkeer op deze route. Zigzaggend door een steeds dichter schepenveld moeten ze naar de andere veerhaven. Daarbij vertrouwend op het instrumentarium en op hun eigen visie Om al die anker-liggers te omzeilen moeten ze vaak tien. vijftien verschil lende koersen varen Op zo'n kippen- eind tussen Vlissingen en Breskens klinken voortdurend de bevelen op de brug. „Vijftien graden stuurboord, twintig graden bakboord" Want de oversteekroute zit na een periode van Toegang lol de brug. Geen pottekij- kers. Zeker met als alles dicht zit en de misten spanning te snijden zijn. ..Zelfs ik kom daar dan niet", zegt de PSD- directeur aanhoudendedichte mist vol metsche pen zodat die vaarweg tussen de beide veerhavens op de duur oogt als een par- keerplaatsbij een drukbeklantwaren- huis. Zelfs het kleinste gaatje wordt benut En de veerboot moet maar zien datrie er doorheen komt. Hulp dichtbij De PSD-directeur heeft dezer dagen opmerkingengemaaktoverdehulpver- lening voor het geval er nog eens een keer wa t aan de knikkerzalzijn. Hulp is er altijd dichtbij, heeft hij verteld. Die hulp zal hard nodigzijn. Veerbootkapi teins hebben me verteld dat het niet denkbeeldig is dat een veerboot wan- neerdiemidscheepswordtgeramd.kan omklappen. Alle lading van de boot. de vrachtwagens, de personenauto's, staat boven de waterlijn en kan door de dreun van de botsing, opzij naar een kant worden gestuwd. Met alle cata strofale gevolgen van dien. Trouwens, tel als passagier ook uit je winst als een veerboot frontaal op een ankerligger loopt. Is het niet regel dat een tankwagen, met benzine bijvoor beeld. helemaal vóór of achter op de veerboot moet staan en niet ergens middenin, zodat de wagen soepeitjes overboord kan worden geschoven als er wat opdoet. Daarom ook dient de be stuurder van de tankwagen tijdens de overtocht steeds bij zijn voertuig te blij ven. Maar hoeveel van die chauffeurs zitten er nietboven, indeloungevan de boot, boven een dampende kop koffie? Met weinig verbeeldingskracht kan men zich voorstellen water kan gebeu- renalserietsgebeurteneen tankwagen voor op de boot staat bij een frontale botsing. Hard hoofd En er kan wat gebeuren. De aan varing van vorige week heeft dat duidelijk gemaakt. Toen liep het allemaal goed af. Hoe zal het een volgende keer gaan. Er zijn veerbootkapiteins, die er een hard hoofd in hebben. Hoe zei die ene PSD-man het ook al weer? „Vroeg of laat bijt dat hondje...". iet u ook regelmatig zo'n groen keurmerk,je op een huishoudelijk ge bruiksvoorwerp of electrisch appa raat? 'Goedgekeurd door de Neder landse Vereniging van Huisvrouwen', slaat er in een cirkeltje omheen. Een betrouwbare aanbeveling die bij me nig huisvrouw de doorslag geeft wanneer ze bij haar inkopen tussen een paar ogenschijnlijk gelijkwaar dige artikelen aarzelt. Zo maken da gelijks vele kopers onbewust gebruik van het I.V.H.A.-werk, voluit Stich ting Instituut voor Huishoudtech- nisch Advies. Een service instelling die dit jaar een halve eeuw bestaat, als onderdeel van de NvvH. De eerste organisatie die zich in Neder land met voorlichting voor consumen ten ging bemoeien heelt 'Abraham" gezien. Instituut tot voorlichting bij huishoudelijke arbeid heette het in 1926. dat zich helemaal ging toeleggen op een stukje opvoeding waannee de NwH zich in die tijd alweerzo'n 12 jaar bezig hield: de huisvrouw bewust ma ken van naar eigen waarde als vakar beidster (tenslotte huisbewoonster, werkgeefster, consumente). En haar langzaam maar zekeraanpraten datze best eens waar voor haar geld kon ei sen. Zelfs wanneer er op geen enkele manier uit gelijksoortige artikelen te kiezen viel. Want de huisvrouwen van toen sprongen nooit op de barricaden, zeiden zelfs metzachtonaerelkaardat ze bepaalde fabrieksprodukten maar matigjes vonden. Tobden zonder te kikken met. slecht schenkende ketels, theepotten, melkkokers Vulden hoogst ondoelmatige vuilnisbakken Verdroegen bewerkelijke kranen en deurknoppen die almaar opgewreven moesten worden Alweer met onvol waardig poets- en schoonmaakspul natuurlijk, dat niemand zal verbete ren zolang geen mens ronduit zegt dat het middel maar vodde is. 'We hoeven toch niet-alles kritiekloos en berus tend in huis te halen?', prentte de NwH haar leden voortdurend in. 'La ten we onder elkaar reclame maken voor 'deugdelijke en praktische' pro- Db GbüCHIbDENI'2 VAN Jb CONSUMENT .EN' ZIJN BELANGEN IN NEDERLAND dukten en het eensgezind vertikken die ongemakkelijke rest nog langer aan te schaffen. Dan zullen fabrikant en winkelier uit eigen belang wel reke ning leren houden met onze huis- houdwensen' Om de NvvH wat werk uit handen te neme., werd de I.V.H.A. op poten ge zet.. een instituut waar producenten uit zichzelf mochten aankloppen om hun maaksels door de dames te laten testen. Een erkenning, beloond met het bekende (meest groene» keunnerk die ze maar al te graag in de wacht sleepten. De IV.H A.-medewerksters stonden er immers binnen de kortste keren om bekend dat ze met kennis van zaken en grondig te werk gingen Zo kreegde huisvrouw enige zekerheid dat haar aankoop goed was bekeken en getest, door collegaas of laboratorium-onderzoek. En fabrikan ten zagen het keunnerk al gauw als een haast eervolle onderscheiding die de omzet met sprongen omhoog bracht. Zodra een I.V.H.A.-rappori dan ook ongunstig uitviel probeerden sommigen hun produkt zo snel moge lijk verbeterd en opnieuw bij de kies keurige dames op tafel te leggen. 'Het begin van een strijd om allerlei produkten verbeterd te knjgen'. zegt mevrouw M. J Frenks-v.d. Peijl uit Goes. Zij is alweer zeven jaar contact- lid. dus aanklopadres voor iedereen - ook voor nieHeden van de NvvH - die het spoor tussen alle aankoopmoge lijkheden kwijt is. Helpt in haar func tie van 'panellid' door denken en doen mee om nieuwe artikelen al dan niet te onderscheiden: plust uit welke eerder goedgekeurde zaken hun sporen nog steeds verdienen Want eenmaal ge prezen, steeds geprezen, dat gaat bij de I.V.H.A niet op. Om de twee jaai moet de fabrikant opnieuw door de mangel met z'n zaakjes. Mevrouw Frenks: 'Een goede verzekering dat er niet ongemerkt ander materiaal ol maatstaven toegepast worden" Ze vertelt met smaak hoe die I.V.H.A.- werksters van het eerste uur het aan pakten. Allereerst collega huisvrouwen wakkerschudden. laten zien waarop ze moesten letten bij aan koop van schoonmaakmiddel of steel pan Dus reisden de dames, praktisch op eigen kosten Met een grote kist de afdelingen langs. In die kist zoveel mogelijk van de toen ongeveer tachtig stuks goedgekeurde gebruiksvoor werpen. Daarvoor moesten de con tactleden uil die tijd. toen nog corres pondenten genoemd, belangstelling kweken bij de leden. Niet. om te betut telen, maar uit solidariteit elkaar een minder ingewikkelde dagtaak bezor gen. De periode van de goede en goed kope dienstmeisjes was definitiel voorbij, mevrouw had de handen zeil maar laten wapperen Of het aandur ven meteen van die nieuwe electrische huishoudtoestellen. Zoals een vreemdsoortige stofzuiger, aange kocht door sommige NvvH-afdelingen en voor 20 cent per uur te huur aan elk dapper vrouwmens dat enig risico durfde nemen "Door I.V.H.A is dan ook enorm gehamerd op veiligheid' legt mevrouw Frenks met nadruk vast. Die beoordeling is nu. evenals in het verleden, altijd in deskundige handen gelegd, dus geen huisvrou wenwerk. Weet je overigens dat die chemische en technische heren des tijds voor geen goud wilden weten dat ze samenwerkten met vrouwen? Vergelijk maar eens met nu Meewer- waarop mag je rekenen als het etiket je weer netniet vertelt wat erop of aanzit 'Jammer dat zo weinig kopers ons. contactleden, om informatie vragen', vindt mevrouw Frenks 'Het is toch onpartijdige voorlichting. Wie neemt nu het risico van een miskoop door te bezuinigen op wat moeite en een paar kwartjes? Gelukkig maken de huis houdscholen graag van onze waren kennis gebruik Men weet ook lang niet aityd aatje bij ons' met klachten terecht kunt. Zowel voor goed- als niet goedgekeurde artikelen heeft I.V.H.A. kende instituten, zoals TNO. VEG- gasinstiluut, KEMA. Centrilab en het Keuringsinstiluut voor waterleidin- gartikelen worden graag hardop ge noemd'. Etikettering 'De afgelopen vijftig jaar is een boel bereikt' stelt contactlid Frenks te vreden vast. Denk naast technische betrouwbaarheid maar eens aan bij voorbeeld duidelijke etikettering op textiel, ledereen kan in een oogopslag zien of kleding van kunststof dan wel gewoon huishoudtextiel gemaakt is. Brandgevaarlijk, wasbaar en op welke manier dat gedaan moet wor den wil jc het dure Iraaisniet blijvend naar de vernieling helpen. Op lakens staan duidelijke maten, plus de lengte waarop na de eerste wasbeurt gere kend mag worden. En zo kun je een waslijst volschrijven met kleine van zelfsprekende dingen waar voor in het verleden lel gevochten is. Geen giftige verf op kinderspeelgoed; ko peren pannen zonder chemische bij werking. En steeds vergelijkend wa renonderzoek, vaak samen met een paar andere goed lopende consumen tenorganisaties. Het resultaat van die vergelijkende onderzoeken vindt je terug in zoge naamde koperskompassen. voor NwH-leden 2.-. ieder ander twee kwartjes duurder. Eu soort van rap port zou je kunnen zeggen, per onder werp gerangschikt, dat jc precies ver telt waar je bij een bepaalde aankoop naar kijken moet. Vloerbedekking, keuken, naaimachine, steunkousen, wasemkap. pannen, zonwering, dek bedden en nog zo'n hele winkel van sinkel. Hoe duurzaam is dit of dat, welk onderhoud moet ik plegen en verder een verwijslijst met in lichtingen- en klaagadressen. voor wat dan ook. Een kwestie van de weg weten'. Gouden keurmerk Vijftig jaar I.V.H.A. Een feest dat het instituut graag aangrijpt om nog eens terug te kijken naar een tijdperk waarin de verbruiker in Nederland bijna onbelangrijk was. Het verschil tussen nu en toen is indrukwekkend, een verandering w aaraan I.V.H.A. een behoorlijk hoeksteentje heeft bijge dragen. Hel is allemaal na te slaan in een I.V.H.A.-uitgave'Tussen koop en miskoop'. Met kostelijke plaatjes uil grootmoeders huishoudtijd, dat de le zer die daar plezier in heeft een aardig stukje geschiedenis levert over de opkomst van het hedendaagse troe telkind de consument. En de volhardend afgedwongen eis voor kwaliteit en veiligheid. Zoals ge zegd. bijzonder leuk geïlusireerd. maar voor 'wie geen belangstelling heeft voor ontstaan van voedingsraad en warenwet nauwelijks lichte kost. Het schoteltje het gedrag voor van de consument tegen het decor van de snel veranderende wereld tussen het eind van de 19e eeuw en 1976". Tussen koop en miskoop' zal dus lang niet van iedereen het groene keunnerk krijgen. Die onderscheiding zal het I.V.H.A. zelf heel wat makkelijker in de wacht slepen. Bijna iedereen kent haar be langrijke werk en vaart er graag op dicht. Ze moet zichzelf dus maar het keunnerk toekennen, dat mag in dit geval best eens haar eigen heel spe ciale gouden zijn. Tenslotte word jc niet zomaar vijftig jaar een stuk 'goed gekeurd door de Nederlandse vereni ging van Huisvrouwen'. i ADVERTENTIE* WETHOUDER VERGISTE ZICH MIDDELBURG - Het Middelburgse 'attractiegebied' uit welk deel van de stad de inwoners bij de gemeente een betaalde ontheffing kunnen krijgen voor parkeren in de binnenstad, bestaal niet alleen uit w andelgebieden Lange Delft en Nieuwe Burg. Wethouder A. Berghoef!' vergiste zich, toen hij dinsdagavond in de verga dering van de gemeenteraadscommissie voor financiën verklaarde, dat b. en w. het zogenaamde 'attractiegebied' voorlopig tot deze twee loopstraten wilden beperken. Burgemeester drs. P A Wolters attendeerde er daarom gisteren op. dat het attrac tiegebied met voorde bewoners de mogelijkheid van een parkeerontheffing een veel groter deel van de stad beslaat. Het gaatom een gebied dat vanaf de Vlissingse binnenbrug begrensd wordt door de Poelendaelevest tot en met de Baanstraat, de Molenberg, de Penningshoeksinge» tot aan de Korte Noordstraat. de Blindenhoek, de Boogaardstraat, de Balans, de Sint Pieterstraat, het Damplein, de Nieuwstraat. de Londense Kaai en het parkeer terrein Koutsteensedijk, waar men voor de begrenzing van het gebied weer de aansluiting moet zoeken bij de Vlissingse binnenbrug. ADVERTENTIE'l Op 7 januari 1977 viert heel ons volk, samen met de koninklijke familie, het 40-jarig huwelijksfeest van De geschiedenis van hun veertig bewogen huwelijksjaren kunt u in woord en beeld méé- beleven in "Geschiedenis van een huwelijk.' Dit vorstelijke boek,met meer dan 150 foto's die alle hoogtepunten vereeuwigen, is overal verkrijgbaar voor slechts "Geschiedenis van een huwelijk" is een zeer bijzondere uitgave van Libelle.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 13