hoort-ziet-scAm#
IYHA, 50 jaar 'goedgekeurd'
PZC/provincle 11
Yeerboot in de mist: varen door
een krentebrood van schepen
Groter'attractiegebied'
voor parkeerontheffing
FEEST
Sb
JULIANA EN BERNHARD
795
DONDERDAG 16 DECEMBER 1976
onder redactie van Jacques Cats
Dagelijkskruisenoptweeplaatseu op cLe Weste rscheldeveerooten
het immer drukke zeescheepvaartverkeer. Aan boord van die
veerboten honderden passagiers op weg naar een van de twee
overkanten. Jarenlang gebeurt dat vrijwel kreukeloos. Vorige
week ging het op de over steek Vlissingen - Breskens eventjes mis.
Een klein beetje maar. Een dertigtal
auto's werd bij een aanvaring tegen el
kaar geduwd. Maar de aanvaring was
als een schampschot. Het bleef bij ma
teriële schade. De passagiers kwamen
ongedeerd aan de kant. Wéér was er een
overtocht nog betrekkelijk goed afge
lopen. Opnieuw kon men op het water
en aan de wal opgelucht ademhalen.
Hetwasweereens goed gegaan. En dat
is meegenomen. Want in de monding
van de Westerschelde, op die route die
de veerboot Vlissingen - Breskens zo
vele keren per dag aflegt, loert voortdu
rend het gevaar. Dat was niet alleen
vorige week zo. Dat zal ook vandaag zo
zijn. En morgen. En daarna.
Zelfs de mensen die het weten kunnen,
d e mannen van de praktij k. de PSD-ers
diedagelijksopdebrugvandeveerboot
staan, zijn akelig zeker in hun overtui
ging.'Vroegoflaatbijtdathondje'.zozei
een van hen het. Vroeg of laat gaat het
een keer goed fout tijdens zo'n over
tocht. De risico's zijn soms groot. On
dragelijk groot. Vooral als de mist als
eenklammedekenoverhetwaterhangt
en de wereld na enkele honderden me
ters of nog minder lijkt op te houden.
Lot in handen
Waarschijnlijk heeft u er nooit bij stil
gestaan, maar als u zich aan boord van
een PSD-veerboot begeeft legtu uw lot
in handen van de kapitein. Wie zal het
ooit hebben overwogen op een mistige
dag. Zal ik wel of zal ik niet metde boot
meegaan? Welnee, je denkt alleen! als
debootnogvaartzalhetwelgoedzitten.
En we vertrouwen volledig op het drie
manschap vóór op de brug
Er is ook geen haar op ons hoofd, die er
aan denkt om de heren van de PSD na
afloop van zo'n moeilijke reis dwars
door een wereld van watten te bedan
ken. Daar zijn die mensen toch voor.
zeggen we. Daar worden ze voor be
taald. En wegzijn we Weerdruk doende
met onze eigen beslommeringen. Niet
bewust van het hachelijke avontuur.
dat we zojuist hebben beleefd. Nu zal
geen veerbootkapitein, stuurman ol
kwartiermeester na een riskante over
tochtbij de afrit klaarstaan om schou
derklopjes in ontvangst te nemen. Aan
de andere kant vinden zij toch wel. dat
depassagierszichveelteweinigrealise-
renmetwelkeen verantwoordingzij dat
driemanschap hebben opgezadeld tij-
densde voorbije toch t. Maaralserreden
tot kankeren islaten de passagiers zich
wel horen. Dan wordt er gemopperd
over de vertragingen ofover hetuitval-
len van dedienstwegensslechtzichtof
zwaar weer. Dan wordt er gepraat over
'die rotboot' En het personeel op 'die
rotboot' mag royaal meedelen in
scheldpartijen
Erwtensoep
Toch hebben die verantwoordelijke
mensen op de brug - daar mede toe in
staat gesteld door de rest van de be-
manning-opeenmomentdatjijdaarals
passagier in de lounge je erwtensoep
naar binnen zit te werken, de boot voor
de zoveelste keer weer heelhuids van
tussen het lepelen door even hebben
geluisterd naar het strenge hoomsig-
naalbovenje.opde veerboot. Ten teken
van waarschuwing aan het andere
scheepvaartverkeer. Wij komen eraan.
En dan maar hopen dater vrij baan is...
In de statencommissie voor de stoom-
bootdiensten ishetdezerdagen al vast'
gesteldveerbootkapiteins moeten wel
vaak onder zware druk staan: zij moe
ten beslissen of er al dan niet gevaren
wordt. Maar zij weten het ook dat er de
druk is van de wachtende automobilist
aandekant.Eenvandiekapiteinsdieik
erover spreek zegt het zo: ..Je voelt die
druknatuurlijk.Maardeenekeerweegt
die zwaarder dan de andere keer. Kijk
als je op nieuwjaarsdag een eerste reis
moetmakenbijmistenjezietdan dater
twee PSD-kelners en één dronken
feestganger staan te wachten, dan
maakjeergeen-puntvan.Maardatligt
toch anders als het hele veerplein vol
staaten.zoals in Vlissingen welgebeurd,
is. de wachtende files het verkeer bij de'
Keersluisbrug helemaal ontwrichten
Als je dan na een mistige vaart binnen
komt. staa tdeman. die op het veerplein
de zaken regeltje al met vragende ogen
op te wachten. En het eerste wat ie dan
naar je roept is: zegje vaart toch zeker
wel hè. Want hij ziet er natuurlijk
tegenop om tegen al die au tomobilisten
te moeten gaan zeggen dat de boot er
even mee stopt"
Klein wereldje
Maandag, toen het weer eens dicht zat
en de veerboot zich behoedzaam een
weg zocht in dat benauwend kleine we
reldje op het water, heb ik zo'n over-
tochtlang voorop de bootgestaan. Met
voortdurend die mistslierten in je ge
zicht goed om een akelige ziekte op te
lopen. Maar het is wel de manierom iets
van de sfeer te proeven. Op de brug
mocht ik niet komen. Directeur Ad-
rïaansen van de Provinciale Stoom-
bootdienst had het me een uur eerder
door de telefoon laten weten: met die
dichte mist kunnen ze echt geen pot
tenkijkershebben.daarin diestuurhut.
Zelfsikkomerdanniet.haddedirecteur
gezegd. Dus 'behelp' ik me met een
standplaats een verdieping lager, op
het dek. Naar boven kijkend, richting
stuurhut, constateer ik een grote be
drijvigheid. Een man in hemdsmouwen
tuurt in een koker, die uitzicht moet
bieden op een radarschip. Van tijd tot
tijd grijpt hij naar een handle boven
hem. waarna een doordringend signaal
klinkt uit de scheepshoorn, een straf
geluid dat uitwaaiert over de mistige
watervlakte Ook andere mensen, ik tel
erbij elkaar vijf. zijn druk in de weer op
de brug. Een PSD-man zal me latei-
vertellen dat het gebruik en zelfs regel
is. dat-bij erg slecht zicht naast de kapi
tein. de stuurman en de kwartiermees-
terook nogtwee matrozen worden inge
schakeld. dieals uitkijk moeten i'unge-
Hel zijn de mannen die even later bij
het aftneren de hekjes naar de uitgan
gen zullen ontgrendelen, maar die tij-
densdetochtviaeenopengeklaptraam
in de stuurhut door het dikke mistgor
dijn proberen te kijken, een taak die in
de reglementen zo is geregeld, een acti
viteit echter waar - vooral wanneer het
zicht korter wordt dan de af te leggen
remweg - door menig kapitein vraagte
kens bij worden gezet, want watzal dat
extra gekijk met dat geringe zicht nog
kunnen uithalen?
Onheilspellend
Netzozeeralsmenzichafvraagtwatdat
onheilspellende geklep met de
scheepsbel dat ten anker liggende
schepen laten horen nog voor zinvols
kan betekenen. Op een doorgaande
route is tijdens mist dat teken van aa n-
wezigheid erg belangrijk. Maar op een
oversteek als die welke de veerboot
Vlissingen-Breskens moet maken, is
9 Eenzame passagier aan dek van 'n
veerboot indemist. Kijkendinhct'niets
Luisterend naar de geluiden rondom
hem. Het blazen van een scheepstoeter
Het luiden van een bel Zijn lol ligt nu in
handen van de veerbootkapitein
het eerder reden tol verwarring, wan
neer je van diverse kanten dat getingel
hoort.
..'tBedriegtontzachelijk", zegt een ka
pitein me ..Want op een varend schip
kun je nooit de richting bepalen waar
dat gebel vandaan komt. Je wordt er
alleenmaarhondsdol van alsdaar links
en rechts en voor je allerlei schepen
liggen te bellen.
Vooral wanneer de beloodsing is ge
staakt en het ene na het andere schip
Uit dit eenvoudige schetsje blijkt duidelijk, dat een veerboot bij mist soms nogal
ver moet afwijken i au de ideale rechtstreekse route, zoals die wordt afgelegd bij
goed zicht, s til wateren bij afwezigheidvan andere schepen in de buurt. De grillig
gevormde stippellijn geeft schetsmatig een variant aan van een koers die moet
worden gevolgd wanneer tijdens dichte mist de Westerscheldemonding bezaaid
ligt met schepen. Grote en kleintjes. De mannen op de brug van de veerboot welen
het. een opeenvolgende verkoersing is funest voor een goede radarwaarneming
Toch is dat bij mist vaak noodzakelijk. Er moet Lussen vele 'ankerliggers' worden
dgorgemanouvreerd. Vijfentwintig totdertig schepen o m onderweg rekening mee
te houden: het is geen uitzondering bij aanhoudende mist.Ik lieb er wel eens 43
geteld", verleide deze week één van de verantwoordelijke PSD'-mannen.
datopdoorreisisergens tussen Vlissin
gen en Breskens ligplaats kiest, wordt
het extra moeilijk voorde veerbootom
in die route tussen alle ankerliggers
door de manouvrerend aan de andere
kant te komen.
Of. zoals een veerbootkapitein het me
vertelde. ..erligtdaarkrentebrood voor
je en daar moetje doorheen zonder dat
je een krent raakt, want dan zitje goed
fout".
Oversteekplaats
In het verleden is er wel eens voor
geijverd omeensoort oversteekplaats
voor veerboten te creëren, een vrije
weg waar geen ander schip zou mogen
stilliggen. Het idee stuitte in de prak
tijk echter op talloze problemen,
waardoor de praktische uitvoerbaar
heid van deplannen onmogelijk bleek.
Inmiddels is de verkeersintensiteit te-
water verder toegenomen. Er wordt
door de zeeschepen ook harder geva
ren. Men knijpt eens wat meer een
oogje dicht als de weersomstandighe
den eigenlijk nopen tot matiging van
de snelheid, tot voorzichtiger varen.
Want er staan economische belangen
op het spel. Er wordt op de lading ge
wacht. Dus douwt men maar door. En
daar wordt zo'n veerboo tdan allemaal
mee geconfronteerd.
„Je vraagt je wel eens af hoe het moge
lijk is dat we zolang de dans zijn ontr
sprongen", zegt een van die verant
woordelijkemensen, dieettelijkekeren
per dag een veerboot met zoveel men-
senheenenweervaart.Enhijverteltdat
voor die verantwoordelij ken op de brug
zo n overtochtbij dichte mist, vaak net
zo spannend is als het neerduiken van
een vliegtuig op een mistige landings
baan. zij het dan dat zo'n toestel nog
echt vrij baan heeft en dateen veerboot
voortdurend heeft te maken met krui
send ofwegens de mist ten anker gaand
zeescheepvaartverkeer op deze route.
Zigzaggend door een steeds dichter
schepenveld moeten ze naar de andere
veerhaven. Daarbij vertrouwend op het
instrumentarium en op hun eigen visie
Om al die anker-liggers te omzeilen
moeten ze vaak tien. vijftien verschil
lende koersen varen Op zo'n kippen-
eind tussen Vlissingen en Breskens
klinken voortdurend de bevelen op de
brug. „Vijftien graden stuurboord,
twintig graden bakboord" Want de
oversteekroute zit na een periode van
Toegang lol de brug. Geen pottekij-
kers. Zeker met als alles dicht zit en de
misten spanning te snijden zijn. ..Zelfs
ik kom daar dan niet", zegt de PSD-
directeur
aanhoudendedichte mist vol metsche
pen zodat die vaarweg tussen de beide
veerhavens op de duur oogt als een par-
keerplaatsbij een drukbeklantwaren-
huis. Zelfs het kleinste gaatje wordt
benut En de veerboot moet maar zien
datrie er doorheen komt.
Hulp dichtbij
De PSD-directeur heeft dezer dagen
opmerkingengemaaktoverdehulpver-
lening voor het geval er nog eens een
keer wa t aan de knikkerzalzijn. Hulp is
er altijd dichtbij, heeft hij verteld. Die
hulp zal hard nodigzijn. Veerbootkapi
teins hebben me verteld dat het niet
denkbeeldig is dat een veerboot wan-
neerdiemidscheepswordtgeramd.kan
omklappen. Alle lading van de boot. de
vrachtwagens, de personenauto's,
staat boven de waterlijn en kan door de
dreun van de botsing, opzij naar een
kant worden gestuwd. Met alle cata
strofale gevolgen van dien.
Trouwens, tel als passagier ook uit je
winst als een veerboot frontaal op een
ankerligger loopt. Is het niet regel dat
een tankwagen, met benzine bijvoor
beeld. helemaal vóór of achter op de
veerboot moet staan en niet ergens
middenin, zodat de wagen soepeitjes
overboord kan worden geschoven als er
wat opdoet. Daarom ook dient de be
stuurder van de tankwagen tijdens de
overtocht steeds bij zijn voertuig te blij
ven. Maar hoeveel van die chauffeurs
zitten er nietboven, indeloungevan de
boot, boven een dampende kop koffie?
Met weinig verbeeldingskracht kan
men zich voorstellen water kan gebeu-
renalserietsgebeurteneen tankwagen
voor op de boot staat bij een frontale
botsing.
Hard hoofd
En er kan wat gebeuren. De aan varing
van vorige week heeft dat duidelijk
gemaakt. Toen liep het allemaal goed
af. Hoe zal het een volgende keer gaan.
Er zijn veerbootkapiteins, die er een
hard hoofd in hebben. Hoe zei die ene
PSD-man het ook al weer? „Vroeg of
laat bijt dat hondje...".
iet u ook regelmatig zo'n groen
keurmerk,je op een huishoudelijk ge
bruiksvoorwerp of electrisch appa
raat? 'Goedgekeurd door de Neder
landse Vereniging van Huisvrouwen',
slaat er in een cirkeltje omheen. Een
betrouwbare aanbeveling die bij me
nig huisvrouw de doorslag geeft
wanneer ze bij haar inkopen tussen
een paar ogenschijnlijk gelijkwaar
dige artikelen aarzelt. Zo maken da
gelijks vele kopers onbewust gebruik
van het I.V.H.A.-werk, voluit Stich
ting Instituut voor Huishoudtech-
nisch Advies. Een service instelling
die dit jaar een halve eeuw bestaat,
als onderdeel van de NvvH.
De eerste organisatie die zich in Neder
land met voorlichting voor consumen
ten ging bemoeien heelt 'Abraham"
gezien. Instituut tot voorlichting bij
huishoudelijke arbeid heette het in
1926. dat zich helemaal ging toeleggen
op een stukje opvoeding waannee de
NwH zich in die tijd alweerzo'n 12 jaar
bezig hield: de huisvrouw bewust ma
ken van naar eigen waarde als vakar
beidster (tenslotte huisbewoonster,
werkgeefster, consumente). En haar
langzaam maar zekeraanpraten datze
best eens waar voor haar geld kon ei
sen. Zelfs wanneer er op geen enkele
manier uit gelijksoortige artikelen te
kiezen viel. Want de huisvrouwen van
toen sprongen nooit op de barricaden,
zeiden zelfs metzachtonaerelkaardat
ze bepaalde fabrieksprodukten maar
matigjes vonden. Tobden zonder te
kikken met. slecht schenkende ketels,
theepotten, melkkokers Vulden
hoogst ondoelmatige vuilnisbakken
Verdroegen bewerkelijke kranen en
deurknoppen die almaar opgewreven
moesten worden Alweer met onvol
waardig poets- en schoonmaakspul
natuurlijk, dat niemand zal verbete
ren zolang geen mens ronduit zegt dat
het middel maar vodde is. 'We hoeven
toch niet-alles kritiekloos en berus
tend in huis te halen?', prentte de
NwH haar leden voortdurend in. 'La
ten we onder elkaar reclame maken
voor 'deugdelijke en praktische' pro-
Db GbüCHIbDENI'2 VAN Jb CONSUMENT
.EN' ZIJN BELANGEN IN NEDERLAND
dukten en het eensgezind vertikken
die ongemakkelijke rest nog langer
aan te schaffen. Dan zullen fabrikant
en winkelier uit eigen belang wel reke
ning leren houden met onze huis-
houdwensen'
Om de NvvH wat werk uit handen te
neme., werd de I.V.H.A. op poten ge
zet.. een instituut waar producenten
uit zichzelf mochten aankloppen om
hun maaksels door de dames te laten
testen. Een erkenning, beloond met
het bekende (meest groene» keunnerk
die ze maar al te graag in de wacht
sleepten. De IV.H A.-medewerksters
stonden er immers binnen de kortste
keren om bekend dat ze met kennis
van zaken en grondig te werk gingen
Zo kreegde huisvrouw enige zekerheid
dat haar aankoop goed was bekeken
en getest, door collegaas of
laboratorium-onderzoek. En fabrikan
ten zagen het keunnerk al gauw als
een haast eervolle onderscheiding die
de omzet met sprongen omhoog
bracht. Zodra een I.V.H.A.-rappori
dan ook ongunstig uitviel probeerden
sommigen hun produkt zo snel moge
lijk verbeterd en opnieuw bij de kies
keurige dames op tafel te leggen.
'Het begin van een strijd om allerlei
produkten verbeterd te knjgen'. zegt
mevrouw M. J Frenks-v.d. Peijl uit
Goes. Zij is alweer zeven jaar contact-
lid. dus aanklopadres voor iedereen -
ook voor nieHeden van de NvvH - die
het spoor tussen alle aankoopmoge
lijkheden kwijt is. Helpt in haar func
tie van 'panellid' door denken en doen
mee om nieuwe artikelen al dan niet te
onderscheiden: plust uit welke eerder
goedgekeurde zaken hun sporen nog
steeds verdienen Want eenmaal ge
prezen, steeds geprezen, dat gaat bij
de I.V.H.A niet op. Om de twee jaai
moet de fabrikant opnieuw door de
mangel met z'n zaakjes. Mevrouw
Frenks: 'Een goede verzekering dat er
niet ongemerkt ander materiaal ol
maatstaven toegepast worden" Ze
vertelt met smaak hoe die I.V.H.A.-
werksters van het eerste uur het aan
pakten. Allereerst collega
huisvrouwen wakkerschudden. laten
zien waarop ze moesten letten bij aan
koop van schoonmaakmiddel of steel
pan Dus reisden de dames, praktisch
op eigen kosten Met een grote kist de
afdelingen langs. In die kist zoveel
mogelijk van de toen ongeveer tachtig
stuks goedgekeurde gebruiksvoor
werpen. Daarvoor moesten de con
tactleden uil die tijd. toen nog corres
pondenten genoemd, belangstelling
kweken bij de leden. Niet. om te betut
telen, maar uit solidariteit elkaar een
minder ingewikkelde dagtaak bezor
gen. De periode van de goede en goed
kope dienstmeisjes was definitiel
voorbij, mevrouw had de handen zeil
maar laten wapperen Of het aandur
ven meteen van die nieuwe electrische
huishoudtoestellen. Zoals een
vreemdsoortige stofzuiger, aange
kocht door sommige NvvH-afdelingen
en voor 20 cent per uur te huur aan elk
dapper vrouwmens dat enig risico
durfde nemen "Door I.V.H.A is dan
ook enorm gehamerd op veiligheid'
legt mevrouw Frenks met nadruk
vast. Die beoordeling is nu. evenals in
het verleden, altijd in deskundige
handen gelegd, dus geen huisvrou
wenwerk. Weet je overigens dat die
chemische en technische heren des
tijds voor geen goud wilden weten dat
ze samenwerkten met vrouwen?
Vergelijk maar eens met nu Meewer-
waarop mag je rekenen als het etiket je
weer netniet vertelt wat erop of aanzit
'Jammer dat zo weinig kopers ons.
contactleden, om informatie vragen',
vindt mevrouw Frenks 'Het is toch
onpartijdige voorlichting. Wie neemt
nu het risico van een miskoop door te
bezuinigen op wat moeite en een paar
kwartjes? Gelukkig maken de huis
houdscholen graag van onze waren
kennis gebruik Men weet ook lang
niet aityd aatje bij ons' met klachten
terecht kunt. Zowel voor goed- als niet
goedgekeurde artikelen heeft I.V.H.A.
kende instituten, zoals TNO. VEG-
gasinstiluut, KEMA. Centrilab en het
Keuringsinstiluut voor waterleidin-
gartikelen worden graag hardop ge
noemd'.
Etikettering
'De afgelopen vijftig jaar is een boel
bereikt' stelt contactlid Frenks te
vreden vast. Denk naast technische
betrouwbaarheid maar eens aan bij
voorbeeld duidelijke etikettering op
textiel, ledereen kan in een oogopslag
zien of kleding van kunststof dan wel
gewoon huishoudtextiel gemaakt is.
Brandgevaarlijk, wasbaar en op
welke manier dat gedaan moet wor
den wil jc het dure Iraaisniet blijvend
naar de vernieling helpen. Op lakens
staan duidelijke maten, plus de lengte
waarop na de eerste wasbeurt gere
kend mag worden. En zo kun je een
waslijst volschrijven met kleine van
zelfsprekende dingen waar voor in
het verleden lel gevochten is. Geen
giftige verf op kinderspeelgoed; ko
peren pannen zonder chemische bij
werking. En steeds vergelijkend wa
renonderzoek, vaak samen met een
paar andere goed lopende consumen
tenorganisaties.
Het resultaat van die vergelijkende
onderzoeken vindt je terug in zoge
naamde koperskompassen. voor
NwH-leden 2.-. ieder ander twee
kwartjes duurder. Eu soort van rap
port zou je kunnen zeggen, per onder
werp gerangschikt, dat jc precies ver
telt waar je bij een bepaalde aankoop
naar kijken moet. Vloerbedekking,
keuken, naaimachine, steunkousen,
wasemkap. pannen, zonwering, dek
bedden en nog zo'n hele winkel van
sinkel. Hoe duurzaam is dit of dat,
welk onderhoud moet ik plegen en
verder een verwijslijst met in
lichtingen- en klaagadressen. voor
wat dan ook. Een kwestie van de weg
weten'.
Gouden keurmerk
Vijftig jaar I.V.H.A. Een feest dat het
instituut graag aangrijpt om nog eens
terug te kijken naar een tijdperk
waarin de verbruiker in Nederland
bijna onbelangrijk was. Het verschil
tussen nu en toen is indrukwekkend,
een verandering w aaraan I.V.H.A. een
behoorlijk hoeksteentje heeft bijge
dragen. Hel is allemaal na te slaan in
een I.V.H.A.-uitgave'Tussen koop en
miskoop'. Met kostelijke plaatjes uil
grootmoeders huishoudtijd, dat de le
zer die daar plezier in heeft een aardig
stukje geschiedenis levert over de
opkomst van het hedendaagse troe
telkind de consument.
En de volhardend afgedwongen eis
voor kwaliteit en veiligheid. Zoals ge
zegd. bijzonder leuk geïlusireerd.
maar voor 'wie geen belangstelling
heeft voor ontstaan van voedingsraad
en warenwet nauwelijks lichte kost.
Het schoteltje het gedrag voor van de
consument tegen het decor van de snel
veranderende wereld tussen het eind
van de 19e eeuw en 1976". Tussen
koop en miskoop' zal dus lang niet van
iedereen het groene keunnerk krijgen.
Die onderscheiding zal het I.V.H.A.
zelf heel wat makkelijker in de wacht
slepen. Bijna iedereen kent haar be
langrijke werk en vaart er graag op
dicht. Ze moet zichzelf dus maar het
keunnerk toekennen, dat mag in dit
geval best eens haar eigen heel spe
ciale gouden zijn. Tenslotte word jc
niet zomaar vijftig jaar een stuk 'goed
gekeurd door de Nederlandse vereni
ging van Huisvrouwen'.
i ADVERTENTIE*
WETHOUDER VERGISTE ZICH
MIDDELBURG - Het Middelburgse 'attractiegebied' uit welk deel van de stad de
inwoners bij de gemeente een betaalde ontheffing kunnen krijgen voor parkeren
in de binnenstad, bestaal niet alleen uit w andelgebieden Lange Delft en Nieuwe
Burg. Wethouder A. Berghoef!' vergiste zich, toen hij dinsdagavond in de verga
dering van de gemeenteraadscommissie voor financiën verklaarde, dat b. en w.
het zogenaamde 'attractiegebied' voorlopig tot deze twee loopstraten wilden
beperken.
Burgemeester drs. P A Wolters attendeerde er daarom gisteren op. dat het attrac
tiegebied met voorde bewoners de mogelijkheid van een parkeerontheffing een veel
groter deel van de stad beslaat.
Het gaatom een gebied dat vanaf de Vlissingse binnenbrug begrensd wordt door de
Poelendaelevest tot en met de Baanstraat, de Molenberg, de Penningshoeksinge»
tot aan de Korte Noordstraat. de Blindenhoek, de Boogaardstraat, de Balans, de
Sint Pieterstraat, het Damplein, de Nieuwstraat. de Londense Kaai en het parkeer
terrein Koutsteensedijk, waar men voor de begrenzing van het gebied weer de
aansluiting moet zoeken bij de Vlissingse binnenbrug.
ADVERTENTIE'l
Op 7 januari 1977 viert heel ons volk,
samen met de koninklijke familie, het
40-jarig huwelijksfeest van
De geschiedenis van hun veertig bewogen
huwelijksjaren kunt u in woord en beeld méé-
beleven in "Geschiedenis van een huwelijk.'
Dit vorstelijke boek,met meer dan 150
foto's die alle hoogtepunten vereeuwigen,
is overal verkrijgbaar voor slechts
"Geschiedenis van een huwelijk"
is een zeer bijzondere uitgave van Libelle.