Oom Hibbe, het zwarte
schaap van de familie
extta
Cultureel Contact Axel: „Smaak
krijgen kwestie van gewenning
99
Tobias
IK HERINNER MIJ (5)... DOOR JOHAN DE VRIES
WOENSDAG 8 DECEMBER 1976
Zetu maar schrap: in deze vijfde
aflevering van zijn memoires
schrijft Johan de Vries over zijn
legendarische oom Hibbe
Een boeiend verslag van watje
rustig een 'verknoeid leven'
mag noemen. Hoewel, ook het
zwarte schaap van de familie
had zijn sympathieke en char
mante trekjes
hebben een goed huwelijk aan te
gaan. Stel je voor, als eenvoudig boe
renmeisje trouwen met een hoofdon
derwijzer. Om kort te gaan, ze heeft
er een hondeleven mee op d'er hals
Wanneer ik zou beschikken over alle gegevens en leiten die op
het leven van oom Hibbe betrekking hadden, dan denk ik dat
ik een boeiend boek zou kunnen schrijven over een verknoeid
leven. Eigenlijk maar goed dat ik die kennis mis; hoe zou ik dit
verhaal anders ooit ten einde brengen?
Maar nu dan het een en ander over
oom Hibbe. Als kind reeds was hij
onhandelbaaren onberekenbaar. En
het volgende heeft mijn pa dan toch
verteld. Hibbe, leerling bij zijn va
der in de 6e klas van de 1 agere school
te Zaamslag, een moeilijk te regeren
jongen, 't Is half elf, tijd voor een
kopje koffie en opa Iaat de leerlin
gen even alleen. Opa's gouden hor
loge, een erfstuk, ligt op zijn lesse
naar. Voor opa naar binnen gaat
leest hij Hibbe nog eerst goed de les;
hij kende blijkbaar zijn Pappen
heimers".
Maar niet goed genoeg, want nauwe
lijks is opa de klas uit of Hibbe smijt
het horloge zo hard als hij kan tegen
de muur. Daar kunnen die dingen
niet tegen en ik twijfel er niet aan dat
opa bij zijn terugkeer zoonlief zowat
lamgeslagen heeft. Sla dat er maar
eens uit. Eerder sla je d'er nog wat in.
Wat wel meer voorkomt, Hibbe bezat
een grote mate van intelligentie. Er is
een oud gezegde: hoe groter geest,
hoe groter beest en dat was hier be
paald van toepassing. Nu had opa
van moederszijde wat men noemde
'goede familie'. Dat was de familie
Hettinga. Eén daarvan was notans
en kinderloos als hij was. bood hij
aan. Hibbe bij zich te nemen op zijn
kantoor, waar hij bij behoorlijke stu
die een goede toekomst kon ver
wachten.
't Liep al gauw fout Binnen een jaar
deed Hibbe een greep in ooms kas en
smeerde hem (hij was toen misschien
15 jaar) naar Amsterdam. Dat zal bij
opa een consternatie hebben gege
ven. Politienasporing bracht Hibbe
vrij spoedig terecht. Over de dierstal
zal wel niet gerept zijn, maar 't was
uit met de mooie kans bij oom.
Toen was het volgend doel onderwij
zer. Ik zei het u al, leren kon hij en na
de gestelde tijd verkreej? hij zijn aan
stelling. Hij haalde binnen zeer korte
tijd hoofdakte en akte Engels, werd
benoemd tot. hoofd der school in Zou-
telande (Walcheren) en trouwde met
de dochter van een klein Walchers
boertje. Haar achternaam was Ova,
meer weet ik daar niet van, dan al
leen dat ze de Walcherse dracht
droeg. Het mens zal zeker gedacht
Hibbe die, als hij dat wilde, zich zeer
populair kon maken, speelde op za
terdagavond met de boerenjongens
een spelletje, dat wat betreft de fi
nanciën ver boven zijn bereik lag.
Hij gooide met die jongens met
rijksdaalders naar het 'schreefje'.
Als je wil weten wat dat betekent,
herinner je dan het spelletje dat wij
met knikkers of griffeltjes deden.
Wispelturig van aard verrichtte hij
naast zijn goede baan nog enkele an
dere zaken. Wat was het geval? In
Engeland, waar het wedden bijna tot
een nationale ondeugd was uitge
groeid, hadden zich kantoren geves
tigd, waar het personeel, 'bookma
kers' genaamd, zich met die sport be
lastte, meer ten eigen gerieve dan
wel om de deelnemers aan deze
'sport' rijk te maken. Hoe dat alles
werkte dat weet ik niet. maar dat hier
ook niks ter zake. De Engelse over
heid stak er een stokje voor, met ge
volg dat veel van die kantoren naar
Nederland. België enz. werden over
gebracht Zo werd dan ook in Vlis-
singen een dergelijk kantoor geves
tigd en oom Hibbe, die met de En
gelse taal geen moeite had, kreeg
daar een goed betaald baantje. De
brieven uit Engeland, waarin door de
deelnemers geldwaardig papier werd
gestopt, werden te Vlissingen in be
handeling genoimen. Met het gevolg
dat oom Hibbe zich meermalen over
de inhoud ontfermde, ten eigen ate
Een - onscherpe-foto van de legendarische ome Hibbe.
natuurlijk Je begrijpt, dat moest wel
mislopen en dat deed het dan ook: hij
werd er zondermeer uitgetrapt.
Daamaast was hij ook nog agent van
een brandverzekering. Erger was dat
hij ook in deze baan verkeerde prak
tijken toepaste wat hem in aanra
king met de justitie bracht Lees dit
bericht maar eens:
22-4-1902. Vrijdag en zaterdag voor
de arr.-rechtbank te Middelburg be-
handeld,de zaak tegen H- d. V.. on
derwijzer te Zoutelande, beklaagd
van verduistering als agent ener
brandwaarborgmaatschappij en
valsheid in geschrifte. Niet minder
dan 96 getuigen waren gedagvaard.
Bekl. bekende vo'Iedig het hem ten
laste gelegde. Het O M vorderde zijn
veroordeling tot 1 jaar en 6 maanden
gevangenisstraf met mindering van
de in voorlopige hechtenis doorge
brachte tijd.
Je begrijpt welk een slag dit was
voor zijn gezin en voorouders. Ik mag
ook wel zeggen voor zijn broers en
zusters. Heden ten dage strekt een
gevangenisstraf wegens diefstal niet
bepaald tot aanbevling, maar rond
1900 werd dit als een regelrechte
schande, ook voor de familie, be
schouwd.
Ook nu moet ik me wat gaan beper
ken. anders brengen we ome Hibbe
nooit aan zijn eind. Wat overigens
een christelijk einde is geworden,
maar dat lees je straks wel.
Leijssenaar
Zijn gezin, vrouw éen zoon, Anne.
en twee dochters, liet hij na zijn
vrijkoming in de steek. Ik moet nog
wel even vermelden dat hij enkele
jaren geleden zoon Anne naar Kam
pen had gezonden ter opleiding van
sergeant-majoor in actieve dienst
bij het leger. Oom Hibbe richtte nu
in Den Haag een soort van instituut
op, nota bene de naam dragende van
zijn moeder: 'Instituut Leijssenaar'.
De bedoeling was om rijkeluiszoon
tjes die te stom waren om voor de
duvel te dansen wat kennis bij te
brengen. Vraag niet hoe dit alles mo
gelijk was, maar dergelijk soort men
sen, glad van tong, drijft nu eens bo
ven. dan weer valt het diep neer
Geen wonder, dat instituut, als het
ooit gewerkt heeft, is al spoedig ter
ziele gegaan. Dan volgteen zwervend
leven. Ik herinner me nog goed de
paniek, waarin vooral ome Daan
kwam te verkeren als oom Hibbe
Zeeuwsch-Vlaanderen met een be
zoek vereerde. Hij meldde zich dan
op school B. Ik zat in de 6e klas toen
oom Hibbe op het schoolplein ver
scheen. Hij scheen me te kennen,
want hij zei: „Breng me eens bij je
pa".
Ik weet ook nog wat voor opmerking
ik toen maakte. De hoofdingang was
namelijk in verband met reparatie
afgesloten en ik zei. dat hij langs het
achterste lokaal moest binnengaan
Toen zei hij - en de daarachter schuil
gaande schunnige bedoeling is me
dèstijds ontgaan - 'wegens reparatie
van voren is de ingang langs achte
ren'. Toen ik datlater aan pa vertelde
heeft die er ondanks alles hartelijk
om moeten lachen.
Die bezoeken van oom Hibbe hadden
natuurlijk tot doel wat uit de zak te
kloppen van pa en oom Daan. Daar
bleef het niet bij. want wat later
kwam je dan te weten, dat hij bij en
kele boeren onder Zaamslag, die als
kind bij opa op school waren ge
weest. met zijn geslepen praatjes hier
en daar een tientje had losgekregen
Die bezoeken hielden op. We hoorden
later van zijn zoon Anne dat hij vol
komen zwerver was geworden.
Amsterdam
Anne, die als sergeant in garnizoen
te Delft lag. werd op zekere vroege
morgen door de wacht gevraagd
even bij het hek te komen. Iemand,
een of andere schooier, had naar
hem gevraagd. En jawel hoor, dat
was hem, zijn vader.
Lappen van schoenen aan zijn voe
ten, kortom op en top een zwerver.
Om verder schandaal te vermijden
heeft hij van zijn mager loontje ook
nog even een tientje afgeschoven.
Weg was hij. Als hij helemaal geen
raad meer wist, dan trok hij naar
Amsterdam en probeerde ook daar
wat af te troffelen. Opoe was een
echt vroom mens en dat buitte die
smeerlap ten volle uit. Door wat
schristelijke praatjes wist hij het
oude mens te bedotten. Tenslotte:
het w as toch haar kind en nog w el
haar eerstgeborene.
We maken nu een grote sprong en
belanden in 1926. dan kun je mijn ei
gen belevenissen met oom Hibbe
eens nalezen Veel jaren zijn verstre
ken en we hoorden weinig of mets
over oom Hibbe In 1926 werd ik
overgeplaatst naar het postkantoor
Lekkerkerk Ik vond daar een pen
sion bij Ane Ligthart (Aay de Roti.
Ik was per 1 mei overgeplaatst en
midden juli. op een zaterdagmorgen
kwam er voor mij op het kantoor een
telefoontje uit Culemborg. Ik dacht
eerst aan een misverstand, want ik
kende daar geen sterveling. Tot mijn
verbazing - en ik mag wel zeggen tot
mijn schrik - sprak de stem uit Cu
lemborg: „Je spreekt met je oom
Hibbe. ik kom je vanmiddag opzoe
ken. ik arriveerde met de boot die om
3 uur in Lekkerkerk is."
Hoe hij aan npjn adres was geko
men? Joost mag 't weten, maar ik
was te verbouwereerd om te zeggen
dat ik verhinderd was. Enfin, 't Is drie
uur en wie stapt van boord? Ome
Hibbe. 'k moet zeggen fatsoenlijk ge
kleed. 'k Had geen moeite om hem te
herkennen, want hij leek genoeg op
pa Wat nu te doen? Ik had de nare
gedachte dat zijn bezoek mij centjes
zou kosten. Mijn kostbaas Arie, had
ik ingelichtdat ik een oom op bezoek
kreeg, maar dat het een beetje
vreemde snuiter was. Ik had afge
sproken dat ik met hem een kopje
koffie kwam drinken en tevens had ik
het idee dat hij na een paar uur weei
zou vertrekken. Maardatliep anders.
84 jaar
Toen we naar Aay gingen, een kwes
tie van een paar minuten, zei hij na
zijn uitbundige begroeting: „Denk
erom, als je me bij je kostbaas
brengt, zeg dan dat ik 84 jaar ben".
Hij was toen misschien 65 of 70 jaar
We komen bij Aay na een prachtbe-
groeting, want daar was hij meester
in, ziet hij in de kamer een piano
staan, 't was een oud ding met een
slecht geluid. Maar geen bezwaar
voor oom Hibbe. Hij vliegt er op af,
zet zich op 't krukje en speelt een oud
liedje dat ik pa menigmaal had ho
ren zingen:
Tc Ben jarig, iaat wordt mij des mor
gens gestuurd.
pantoffels, pantoffels, door haar ge
borduurd.
En ik schrijf haar, ik zeg haar, wat
denk je juffrouw,
dat ik loon ivacht, dat ik loon wacht,
voor liefde en trouw?
En hij er maar luidkeels bij zingen en
hij deed het nog niet slecht ook.
Na de koffie zware gesprekken. Te
gen Aay: „Hoe oud schat je me?"
„Zo'n 70 jaar", zegt Aay. „Mis man, 84
jaar". Aay, volkomen ingepalmd,
kan er niet over uit. En dan krijgen
we een fantastisch verhaal te horen
hoe hij als het ware kind aan huis is
bij prins Hendrik.
Nog vonge maand, in gezelschap van
de prins en een aantal hoge pieten,
zijn ze na een avondfeest in Delft,
waar het volgens hem lustig toeging,
op een platboomvaartuig naar Den
Haag gevaren, midden in de nachten
hij met nog anderen leverden de
prins af bij het paleis Noordeinde.
Aay zijn ogen werden maar steeds
groter van louter bewondering, maar
ik begreep dat hij het hele verhaal
aan elkaar zat te liegen. Maar ik moet
zeggen: hij deed het zeer verdienste
lijk. Het liegen ging hem bijzonder
goed af. Ik zat intussen op hete kolen.
Ik wist dat er om 6 uur een boot de
richting Rotterdam uitging en hoe
eerder ik hem kwijt zou zijn, des te
liever.
Rondje voor mij..'
„Is hier ook een hotel om te over
nachten?" vroeg hij en eer ik kon
antwoorden zei Aay: „Jazeker,
mijnheer, in hotel De Grote Boer".
Er zat voor mij niet anders op dan
hem tegen zessen naar de Grote Boer
te brengen. Nauwelijks binnen - er
zaten 6 of" mensen in het café-zegt
hij tegen de baas: „Een rondje voor
die mannen, van mij".
Verdomme, dacht ik. dat rondje het
verblijf en wat er misschien van
avond nog volgt zal hij op mij af
schuiven. Ook dat liep anders. Om
kort te gaan. hij vertelde me dat hij
een goede betrekkmg had bij de vei
ling in Zuid-Beijerland. wat hij met
enige bewijzen staafde. Ik zei het al.
op- en neergang, zo was zijn hele le
ven
Als hij iets goeds te pakken had. dan
kon je er wel op rekenen dat hij door
een of andere verkeerde handeling de
laan werd uitgestuurd 'k Was
blij dat het 10 uur werd; hij wilde
gaan slapen en zei dat hij morgen
ochtend om 10 uur zou vertrekken
naar Rotterdam. Prompt kwart voor
tien was ik aan de boot omdat ik voor
100 procent zekerheid wilde hebben
dat liij vertrokken was. „Johan. dat
vind ik nou nog eens prachtig, datje
ie ome Hibbe nog goeden dag komt
Een oude foto van Zoutelande, waa r Hibbe nog een tijdje schoolhoofd was.
En kijk, geloof me of niet, toen heb ik
me vanbinnen even geschaamd Na
het vertrek ging ik met loden schoe
nen de Grote Boer binnen, waar
bleek dat alles betaald was. De baas
had mets dan lol over die oom van
mij. zo vertelde hij me
Van af dinsdag daarop kreeg ik 14da-
gen aan een stuk een ansichtkaart
met 'de groeten van je ome Hibbe
Na die tijd heb ik nooit meer iets van
hem gehoord
Enkele jaren later vernamen ze thuis
van de familie uit Amsterdam dat
Hibbe gestorven was. Het bleek, dat
hij. wederop als zwerver in Rotter
dam in een soort van dolerend kerkje
het medelijden van een oud echtpaar
had weten op te wekken. Die hebben
hem in huis genomen en als tegen
prestatie speelde hij zondags op
het kerkorgeltje de psalmen, want hij
was bovendien nog zeer muzikaal
ook. Al wat we van hem weten is. dat
hij zich daar als vroom christen heelt
voorgedaan en dat hem door zijn
vrome broeders en zusters in Rotter
dam een christelijke begrafenis is be
reid.
Ziedaar in 'tkortde geschiedenis van
oom Hibbe. over wiens levensloop
boekdelen zouden zijn te schrijven
ZEEUWSCH-VLAANDEREN
'Sas '70' hield
kleurwedstrijd
SAS VAN GENT - Zondagmiddag was
er in de Vlaandercnhal te Sas van Gent,
de trekking van dc kleurwedstrijd die
de middenstandsvereniging 'SAS '70'
uit Sas van Gent hield in het kader van
de Sint-Nicolaasactie. Op alle lagere
scholen te Sas van Gent werden kleur
platen uitgereikt, die op zondag '28 no
vember ingeleverd moesten worden bij
'Flip van Ticl' op de Grote .Markt tc Sas
van Gent.
Deze kleurwedstrijd was m drie groepen
verdeeld: 1 tot 6 jaar. van 7 tot en met 10
jaar en van 11 toten met 12 jaar. Enkele
honderden kinderen werden in de
Vlaanderenhal verwelkomd door sin
terklaas en zijn knechten.
Hiema was er een optreden van 'Peppi
en Kokki'. Na de pauze was er een op
treden van een goochelaar Ad Engel uit
Amsterdam, hiema volgde een kort op
tredenoptreden van Peppi en Kokki. Na
ditontspannings gedeelte, hield men de
trekking van de grote kleurwedstrijd.
Deze werd verricht door 'Flip van Ticl'.
De uitslag was als volgt: groep l tot en
metejaar. 1 Nancy de Meester: 2 Bianca
van Poucke. 3 Anja Naessens; 4 Sandy
de Muynck: 5 Mario de Zeeuw, groep 2 7
toten met 10 jaar 1 Manon v c Abeele: 2
Sandra Buyze: 3 Gerald Tevreden; 4
Sandra de Pauw; groep 3 11-12 jaar: 1
Kurt v. Wijnsberghe; 2 Sonja Obrie; 3
Anneke van Sam. 4 Ellen "de Beule: 5
Isabelle van Durme
Kerstgroet
SCHOONDIJKE - Vrijdag 17 december
brengen de kinderen van de hervormde
zondagscholen en de kinderen van de
gereformeerde kinder nevendiensten
samen hun traditionele 'kerstgroet' te
Schoondijke. Deze kerstgroet bestaat
uit zang, muziek, declamatie en een
door de kinderen gemaakt kerstge
schenkje
DIT SEIZOEN DRUK PROGRAMMA
AXEL - Het Cultureel Contact Axel is
voor een groot deel van de Axelse be
volking een grote onbekende. Dat de
llalle er slaat weet zo zachtjes aan ie
dereen wel, dat daar regelmatig voor
stellingen en lezingen worden gegeven 'i Kiekkot
is ook nog wel bekend, maar er is nog
altijd een zekere drempelvrees om het
gebeuren in de Halle mee te maken, laat
staan eens te informeren wat het CCA
daar nu mee te maken heeft.
belangrijk. De begeleiding moet weder
zijds zijn. Wij weten wat voor aanbod er
is. zij moeten ons laten weten waar de
leerlingen aan toe zijn."
Smaak publiek
En dat is nu juist wat de werkgroep weg
wil nemen. Zij wil dat iedereen de kans
heeft deel te nemen aan het culturele
leven. „De bedoeling van het CCA bij
het begin van haar werkzaamheden in
1963 is geweest een zo groot mogelijke
coördinatie te krijgen tussen het aan
bod van evenementen en de verdeling
naar belangstelling van verenigingen en
publiek in Axel," aldus mevr. Reina
Sanderse, éen van de werkgroepleden
en tevens grondlegster van het CCA
zoals dat momenteel functioneert Ook
voorzitter Paul Martens is de mening
toegedaan. Hij gaatnogwatverderinop
het grote belang van het meewerken
van de diverse scholen aan de zoge
naamde scholenplatformactiviteiten.
Voor de basisschool worden er twee
programma's gebracht, voor de onder
en de bovenbouw. Momenteel wordt
ook gedacht aan een derde programma
voor de kleuterschool. Dit naar aanlei
ding van het optreden van het poppen
theater vorig jaar, waarbij men de in
druk kreeg dat ook de wat oudere kleu
ters hierbij betrokken konden worden.
Het programma voor de basisscholen
voor dit seizoen is nog niet precies be
kend. De organisatie hiervan loopt via
de Stichting Cultuurspreiding Zeeland
in Middelburg, waar men te kampen
heeft met een gebrek aan deskundig
personeel, wat- tot gevolg heeft dat
sommige activiteiten vertraagd wor
den. Op de middelbare scholen worden
schoolconcerten verzorgd. Tevens wor
den speciale voorstellingen gegeven af
gestemd op de leeftiid van de scholieren.
Dit seizoen krijgen ze een optreden te
zien van hel Nationaal folkloristisch
danstheater en het Nationale Jeugd
theater met een voorstelling van 'Don
Quichotte' ..Smaak krijgen is een kwes
tie van gewenning." zeggen de werk
groepleden, „daarom is een goede sa
menwerking met dc onderwijswereld zo
Eén van de andere activiteiten van het
CCA is 't Kiekkot. Hiermee is men vorig
jaar van start gegaan en lx per maand
wordt nu in Terneuzen, Oostburg. Hulst
en Axel een filmvoorstelling verzorgd
onder auspiciën van 't Kiekkot.
Het be
treft hier niet commerciële films, die ook
niet in bioscopen vertoond worden,
maar wel zijn opgenomen in het zoge
naamde vrije circuit. De films zijn voor
he t grootste deel werk van jonge cineas
ten die hun werk een meer poëtische,
artistieke of zelfs politieke inhoud wil
len geven. De films worden uitgezocht
door een subgroep, waarin alle werk
groepen vertegenwoordigd zijn, behalve
Sas van Gent.
Deze week staat op het
programma de film Wildwechsel van R.
W. Fassbinder. In de tekst van het pe
riodiek van de Stichtmg Uit staat hier
over o.a.: „De film is doortrokken van
mededogen met en begrip voor zijn per
sonages: mensen die nauwelijks hun ge
voelens in woorden kunnen uiten. Fass
binder toont wat niet gezegd kan wor
den." Deze film is dus zaterdagavond te
zien in de kleme zaal van de Halle. De
Stichting Zeeuwse Volksuniversiteit,
kortweg ZVU. is eveneens opgenomen
in de CCA-werkgroep. De werkzaamhe
den van de ZVU betreffen voornamelijk
de organisatie van lezingen en het geven
van cursussen.
Dit seizoen wordt een
cursus Engels gehouden o.Lv. de heer J.
Th. Klein, in de aula van de chr. mavo en
een cursus karweitjes in huis in de lts.
o.l. v. de heer G. D. Zegers De koffiecon
certen mogen zich verheugen in een
steeds toenemende belangstelling, die
naar het idee van de werkgroepleden
zeker niet in de laatste plaats te wijten is
aan het feit dat ook kinderen hierbij
welkom zijn. Het zijn echt evenemen
ten voor het hele gezin. Men is momen
teel in onderhandeling met leerlingen
van net Conservatorium in Maastricht,
met de bedoeling voor de nog komende
koffieconcerten ook eens een bijzonder
instrument, zoals bijv. de harp. naar vo
ren te brengen. Ook voor kinderen is dit
Vorig jaar heeft het CCA bewust inge
haakt op een door de PvdA gehouden
enquete naar de smaak van het publiek.
Het programma is toen ook bewust wat
minder literair gehouden, maar het
vreemde verschijnsel deed zich voor
dat er minder publiek kwam.
Dit seizoen is men daar dus maar weer
vanaf gestapt. Voor 14 januari staat op
de agenda: „Hou jij nou van mij ol ik van
jou', een blijspel in een bewerking van
Gregor Frenkel Frank met Simone
Rooskens en Luc Lutz. Verder in het sei
zoen komt Roel Slol'stra met het
Kliekske een reportoire brengen van
oude Vlaamse en Nederlandse volks
liedjes. Aan het eind van het seizoen
komt in een geheel nieuwe bewerking
het modem/klassieke stuk 'Van de brug
af gezien' met o.a. Joan Remmelts.
Enkele werkgroepleden hebben het
plan geopperd om in Axel regelmatig
exposities te verzorgen. Tot nu toe was
er altijd het probleem van de behuizing,
en uiteraard de hoge verzekeringskos
ten. Men is nu van plan om eens met het
gemeentebestuur te gaan praten over
een vaste expositie-ruimte in het voor
malige postkantoor, wat door de ge
meente is aangekocht met de bedoeling
er de Axelse Boerenkamer in te huisves
ten. Het voorstel van de werkgroep zou
zijn, een combinatie te maken Axelse
Boerenkamer/wisselende exposities,
met een informatiestand, waar iedereen
zijn/haar licht op kan steken, over de
mogelijkheden die Axel te bieden heeft.
Het zou dan een eent doe- en kijkcen
trum kunnen worden op een bijzonder
gunstige plaats. Een van de wensen die
de werkgroep Cultureel Contact Axel
heeft is een betere communicatie met.
andere verenigingen, vooral wat da
tumplanning betreft. Ze zou graag in
haken op de mogelijkheden van het ver
enigingsleven en als dat nodig mocht
blijken een helpende hand reiken wat
het realiseren van wensen betreft. Ver
der zal men het bijzonder op prijs stellen
als men vanuit de bevolking contactzou
zoeken met de werkgroep, als men wen
sen heeft op het gebied van cursussen
etc.
De naam Tobias is overbekend maar toen ik vorste naar
de oorspronkelijke Tobias, die we als heilige horen ver
noemen. kon niemand hem thuisbrengen.
Dat begon al direct toen ik er iemand naar vroeg.
„Tobias, o ja. dat was de ongelovige Tobias'.
..Pardon, maar dat was Thomas."
De reden van mijn benieuwdheid was dal ik iets over
Asmodeus had gelezen en daar zou Tobias meer van we
ten Maar wat? Wal? Ik ictlde het weten en moest dus
Tobias zien op te sporen.
Op weg naar de stad kwam ik een kennis tegen. „Waar
kan ik Tobias l inden?" vroeg ik haar. „Tobias -ja kijk. ik
heb op school natuurlijk iets over hem geleerd maar ik zou
her jc zo toch niet kunnen zeggen. Hel spijt me
Dat was dat. Sn op naar Ineke, vers van de middelbare
school en in elk geval nog niet zo lang af gestudeerd dal ze
alles vergelen zou zijn wal ze geleerd had.
Ze was direci bereid me te heipen hoewei ze hei druk had
met de toptien en de platenspeler.
Tobias O ja, volgens mij is het die man die opgegeten
werd door een ris.
„Dat was Jonas."
„Je moet volgens mij" - begon Ineke weer - „naar een
bejaardeninstituut."
„Is dat met een beetje vroeg?"
Dat bedoel ik natuurlijk niet. Maar die bejaarden daar
weten letter/Ok alles wal vroeger gebeurd is. Ook met
Tobias."
„Zo En Asmodeus?"
„Nou, da's helemaal niet moeilijk he? Volgens mij-Ineke
zette vlug een andere plaat op - was die man een genezer
van astma, een goddelijke zelfs. Deus betekent god. Nou,
met moeilijk he
Even later wipte ik bij Hans, de boekenwurm, aan. „To
bias'' Tsjaa. ik weet alleen dat hij aan een stadspoort zat
met een potscherf i« de hand."
„Ik geloof datje in de war bent met Job."
O, nou dan kan ik hem niet thuisbrengen Ik der,
gens datje vertrekpunt met Asmodeus fout zit. Asr.
is een plant, familie van de Azalea."
„Dat wist ik met."
„WAcht eens even", kwam de buurman die op bezoi
tussenbeide, „ik denk datje Ananias bedoelt. „Anar
zijn vrome Safftra.
..Ik wil Tobias en met Ananias en Saffira.
Broer Piet kwam binnen. TobiasTobias?" herhan
fronsend.
..Was dat niet die ondergeschoven zondaar
Toen riep Anna. de vrouw van Hans die in de keukci
was met de koffie. „Bel toch een kwismeesler op. da
ie het zo."
n encyclopedie dacht blijkbaar me
de kennis van mijn vrienden te hoog aar
Des avonds belde mij de man van de vro,
naar Tobias gevraagd had. Nu ja. hij
icijzer
Hel boek Tobias" zei hij, „is een aprocne)
deus komt erin voor. Hij nas de vorst van
iemand, die het gemunt had op de vent
huwelijksgeluk Hij doodde de zeven man
.Mijn hemel, had Sara er zeven? U'cs he
die..?"
„Dat weet ik met. 7 Staat ademaal In I
schnfl. Vroeger hadden alle mannen meer
de vrouwen zullen er dus ook wel meer c
nagehouden hebben Bedoelde Sara zal e
gehad hebben.
En ik, die aanvankelijk dacht dat As mi
geest was!