Oom Hibbe, het zwarte schaap van de familie extta Cultureel Contact Axel: „Smaak krijgen kwestie van gewenning 99 Tobias IK HERINNER MIJ (5)... DOOR JOHAN DE VRIES WOENSDAG 8 DECEMBER 1976 Zetu maar schrap: in deze vijfde aflevering van zijn memoires schrijft Johan de Vries over zijn legendarische oom Hibbe Een boeiend verslag van watje rustig een 'verknoeid leven' mag noemen. Hoewel, ook het zwarte schaap van de familie had zijn sympathieke en char mante trekjes hebben een goed huwelijk aan te gaan. Stel je voor, als eenvoudig boe renmeisje trouwen met een hoofdon derwijzer. Om kort te gaan, ze heeft er een hondeleven mee op d'er hals Wanneer ik zou beschikken over alle gegevens en leiten die op het leven van oom Hibbe betrekking hadden, dan denk ik dat ik een boeiend boek zou kunnen schrijven over een verknoeid leven. Eigenlijk maar goed dat ik die kennis mis; hoe zou ik dit verhaal anders ooit ten einde brengen? Maar nu dan het een en ander over oom Hibbe. Als kind reeds was hij onhandelbaaren onberekenbaar. En het volgende heeft mijn pa dan toch verteld. Hibbe, leerling bij zijn va der in de 6e klas van de 1 agere school te Zaamslag, een moeilijk te regeren jongen, 't Is half elf, tijd voor een kopje koffie en opa Iaat de leerlin gen even alleen. Opa's gouden hor loge, een erfstuk, ligt op zijn lesse naar. Voor opa naar binnen gaat leest hij Hibbe nog eerst goed de les; hij kende blijkbaar zijn Pappen heimers". Maar niet goed genoeg, want nauwe lijks is opa de klas uit of Hibbe smijt het horloge zo hard als hij kan tegen de muur. Daar kunnen die dingen niet tegen en ik twijfel er niet aan dat opa bij zijn terugkeer zoonlief zowat lamgeslagen heeft. Sla dat er maar eens uit. Eerder sla je d'er nog wat in. Wat wel meer voorkomt, Hibbe bezat een grote mate van intelligentie. Er is een oud gezegde: hoe groter geest, hoe groter beest en dat was hier be paald van toepassing. Nu had opa van moederszijde wat men noemde 'goede familie'. Dat was de familie Hettinga. Eén daarvan was notans en kinderloos als hij was. bood hij aan. Hibbe bij zich te nemen op zijn kantoor, waar hij bij behoorlijke stu die een goede toekomst kon ver wachten. 't Liep al gauw fout Binnen een jaar deed Hibbe een greep in ooms kas en smeerde hem (hij was toen misschien 15 jaar) naar Amsterdam. Dat zal bij opa een consternatie hebben gege ven. Politienasporing bracht Hibbe vrij spoedig terecht. Over de dierstal zal wel niet gerept zijn, maar 't was uit met de mooie kans bij oom. Toen was het volgend doel onderwij zer. Ik zei het u al, leren kon hij en na de gestelde tijd verkreej? hij zijn aan stelling. Hij haalde binnen zeer korte tijd hoofdakte en akte Engels, werd benoemd tot. hoofd der school in Zou- telande (Walcheren) en trouwde met de dochter van een klein Walchers boertje. Haar achternaam was Ova, meer weet ik daar niet van, dan al leen dat ze de Walcherse dracht droeg. Het mens zal zeker gedacht Hibbe die, als hij dat wilde, zich zeer populair kon maken, speelde op za terdagavond met de boerenjongens een spelletje, dat wat betreft de fi nanciën ver boven zijn bereik lag. Hij gooide met die jongens met rijksdaalders naar het 'schreefje'. Als je wil weten wat dat betekent, herinner je dan het spelletje dat wij met knikkers of griffeltjes deden. Wispelturig van aard verrichtte hij naast zijn goede baan nog enkele an dere zaken. Wat was het geval? In Engeland, waar het wedden bijna tot een nationale ondeugd was uitge groeid, hadden zich kantoren geves tigd, waar het personeel, 'bookma kers' genaamd, zich met die sport be lastte, meer ten eigen gerieve dan wel om de deelnemers aan deze 'sport' rijk te maken. Hoe dat alles werkte dat weet ik niet. maar dat hier ook niks ter zake. De Engelse over heid stak er een stokje voor, met ge volg dat veel van die kantoren naar Nederland. België enz. werden over gebracht Zo werd dan ook in Vlis- singen een dergelijk kantoor geves tigd en oom Hibbe, die met de En gelse taal geen moeite had, kreeg daar een goed betaald baantje. De brieven uit Engeland, waarin door de deelnemers geldwaardig papier werd gestopt, werden te Vlissingen in be handeling genoimen. Met het gevolg dat oom Hibbe zich meermalen over de inhoud ontfermde, ten eigen ate Een - onscherpe-foto van de legendarische ome Hibbe. natuurlijk Je begrijpt, dat moest wel mislopen en dat deed het dan ook: hij werd er zondermeer uitgetrapt. Daamaast was hij ook nog agent van een brandverzekering. Erger was dat hij ook in deze baan verkeerde prak tijken toepaste wat hem in aanra king met de justitie bracht Lees dit bericht maar eens: 22-4-1902. Vrijdag en zaterdag voor de arr.-rechtbank te Middelburg be- handeld,de zaak tegen H- d. V.. on derwijzer te Zoutelande, beklaagd van verduistering als agent ener brandwaarborgmaatschappij en valsheid in geschrifte. Niet minder dan 96 getuigen waren gedagvaard. Bekl. bekende vo'Iedig het hem ten laste gelegde. Het O M vorderde zijn veroordeling tot 1 jaar en 6 maanden gevangenisstraf met mindering van de in voorlopige hechtenis doorge brachte tijd. Je begrijpt welk een slag dit was voor zijn gezin en voorouders. Ik mag ook wel zeggen voor zijn broers en zusters. Heden ten dage strekt een gevangenisstraf wegens diefstal niet bepaald tot aanbevling, maar rond 1900 werd dit als een regelrechte schande, ook voor de familie, be schouwd. Ook nu moet ik me wat gaan beper ken. anders brengen we ome Hibbe nooit aan zijn eind. Wat overigens een christelijk einde is geworden, maar dat lees je straks wel. Leijssenaar Zijn gezin, vrouw éen zoon, Anne. en twee dochters, liet hij na zijn vrijkoming in de steek. Ik moet nog wel even vermelden dat hij enkele jaren geleden zoon Anne naar Kam pen had gezonden ter opleiding van sergeant-majoor in actieve dienst bij het leger. Oom Hibbe richtte nu in Den Haag een soort van instituut op, nota bene de naam dragende van zijn moeder: 'Instituut Leijssenaar'. De bedoeling was om rijkeluiszoon tjes die te stom waren om voor de duvel te dansen wat kennis bij te brengen. Vraag niet hoe dit alles mo gelijk was, maar dergelijk soort men sen, glad van tong, drijft nu eens bo ven. dan weer valt het diep neer Geen wonder, dat instituut, als het ooit gewerkt heeft, is al spoedig ter ziele gegaan. Dan volgteen zwervend leven. Ik herinner me nog goed de paniek, waarin vooral ome Daan kwam te verkeren als oom Hibbe Zeeuwsch-Vlaanderen met een be zoek vereerde. Hij meldde zich dan op school B. Ik zat in de 6e klas toen oom Hibbe op het schoolplein ver scheen. Hij scheen me te kennen, want hij zei: „Breng me eens bij je pa". Ik weet ook nog wat voor opmerking ik toen maakte. De hoofdingang was namelijk in verband met reparatie afgesloten en ik zei. dat hij langs het achterste lokaal moest binnengaan Toen zei hij - en de daarachter schuil gaande schunnige bedoeling is me dèstijds ontgaan - 'wegens reparatie van voren is de ingang langs achte ren'. Toen ik datlater aan pa vertelde heeft die er ondanks alles hartelijk om moeten lachen. Die bezoeken van oom Hibbe hadden natuurlijk tot doel wat uit de zak te kloppen van pa en oom Daan. Daar bleef het niet bij. want wat later kwam je dan te weten, dat hij bij en kele boeren onder Zaamslag, die als kind bij opa op school waren ge weest. met zijn geslepen praatjes hier en daar een tientje had losgekregen Die bezoeken hielden op. We hoorden later van zijn zoon Anne dat hij vol komen zwerver was geworden. Amsterdam Anne, die als sergeant in garnizoen te Delft lag. werd op zekere vroege morgen door de wacht gevraagd even bij het hek te komen. Iemand, een of andere schooier, had naar hem gevraagd. En jawel hoor, dat was hem, zijn vader. Lappen van schoenen aan zijn voe ten, kortom op en top een zwerver. Om verder schandaal te vermijden heeft hij van zijn mager loontje ook nog even een tientje afgeschoven. Weg was hij. Als hij helemaal geen raad meer wist, dan trok hij naar Amsterdam en probeerde ook daar wat af te troffelen. Opoe was een echt vroom mens en dat buitte die smeerlap ten volle uit. Door wat schristelijke praatjes wist hij het oude mens te bedotten. Tenslotte: het w as toch haar kind en nog w el haar eerstgeborene. We maken nu een grote sprong en belanden in 1926. dan kun je mijn ei gen belevenissen met oom Hibbe eens nalezen Veel jaren zijn verstre ken en we hoorden weinig of mets over oom Hibbe In 1926 werd ik overgeplaatst naar het postkantoor Lekkerkerk Ik vond daar een pen sion bij Ane Ligthart (Aay de Roti. Ik was per 1 mei overgeplaatst en midden juli. op een zaterdagmorgen kwam er voor mij op het kantoor een telefoontje uit Culemborg. Ik dacht eerst aan een misverstand, want ik kende daar geen sterveling. Tot mijn verbazing - en ik mag wel zeggen tot mijn schrik - sprak de stem uit Cu lemborg: „Je spreekt met je oom Hibbe. ik kom je vanmiddag opzoe ken. ik arriveerde met de boot die om 3 uur in Lekkerkerk is." Hoe hij aan npjn adres was geko men? Joost mag 't weten, maar ik was te verbouwereerd om te zeggen dat ik verhinderd was. Enfin, 't Is drie uur en wie stapt van boord? Ome Hibbe. 'k moet zeggen fatsoenlijk ge kleed. 'k Had geen moeite om hem te herkennen, want hij leek genoeg op pa Wat nu te doen? Ik had de nare gedachte dat zijn bezoek mij centjes zou kosten. Mijn kostbaas Arie, had ik ingelichtdat ik een oom op bezoek kreeg, maar dat het een beetje vreemde snuiter was. Ik had afge sproken dat ik met hem een kopje koffie kwam drinken en tevens had ik het idee dat hij na een paar uur weei zou vertrekken. Maardatliep anders. 84 jaar Toen we naar Aay gingen, een kwes tie van een paar minuten, zei hij na zijn uitbundige begroeting: „Denk erom, als je me bij je kostbaas brengt, zeg dan dat ik 84 jaar ben". Hij was toen misschien 65 of 70 jaar We komen bij Aay na een prachtbe- groeting, want daar was hij meester in, ziet hij in de kamer een piano staan, 't was een oud ding met een slecht geluid. Maar geen bezwaar voor oom Hibbe. Hij vliegt er op af, zet zich op 't krukje en speelt een oud liedje dat ik pa menigmaal had ho ren zingen: Tc Ben jarig, iaat wordt mij des mor gens gestuurd. pantoffels, pantoffels, door haar ge borduurd. En ik schrijf haar, ik zeg haar, wat denk je juffrouw, dat ik loon ivacht, dat ik loon wacht, voor liefde en trouw? En hij er maar luidkeels bij zingen en hij deed het nog niet slecht ook. Na de koffie zware gesprekken. Te gen Aay: „Hoe oud schat je me?" „Zo'n 70 jaar", zegt Aay. „Mis man, 84 jaar". Aay, volkomen ingepalmd, kan er niet over uit. En dan krijgen we een fantastisch verhaal te horen hoe hij als het ware kind aan huis is bij prins Hendrik. Nog vonge maand, in gezelschap van de prins en een aantal hoge pieten, zijn ze na een avondfeest in Delft, waar het volgens hem lustig toeging, op een platboomvaartuig naar Den Haag gevaren, midden in de nachten hij met nog anderen leverden de prins af bij het paleis Noordeinde. Aay zijn ogen werden maar steeds groter van louter bewondering, maar ik begreep dat hij het hele verhaal aan elkaar zat te liegen. Maar ik moet zeggen: hij deed het zeer verdienste lijk. Het liegen ging hem bijzonder goed af. Ik zat intussen op hete kolen. Ik wist dat er om 6 uur een boot de richting Rotterdam uitging en hoe eerder ik hem kwijt zou zijn, des te liever. Rondje voor mij..' „Is hier ook een hotel om te over nachten?" vroeg hij en eer ik kon antwoorden zei Aay: „Jazeker, mijnheer, in hotel De Grote Boer". Er zat voor mij niet anders op dan hem tegen zessen naar de Grote Boer te brengen. Nauwelijks binnen - er zaten 6 of" mensen in het café-zegt hij tegen de baas: „Een rondje voor die mannen, van mij". Verdomme, dacht ik. dat rondje het verblijf en wat er misschien van avond nog volgt zal hij op mij af schuiven. Ook dat liep anders. Om kort te gaan. hij vertelde me dat hij een goede betrekkmg had bij de vei ling in Zuid-Beijerland. wat hij met enige bewijzen staafde. Ik zei het al. op- en neergang, zo was zijn hele le ven Als hij iets goeds te pakken had. dan kon je er wel op rekenen dat hij door een of andere verkeerde handeling de laan werd uitgestuurd 'k Was blij dat het 10 uur werd; hij wilde gaan slapen en zei dat hij morgen ochtend om 10 uur zou vertrekken naar Rotterdam. Prompt kwart voor tien was ik aan de boot omdat ik voor 100 procent zekerheid wilde hebben dat liij vertrokken was. „Johan. dat vind ik nou nog eens prachtig, datje ie ome Hibbe nog goeden dag komt Een oude foto van Zoutelande, waa r Hibbe nog een tijdje schoolhoofd was. En kijk, geloof me of niet, toen heb ik me vanbinnen even geschaamd Na het vertrek ging ik met loden schoe nen de Grote Boer binnen, waar bleek dat alles betaald was. De baas had mets dan lol over die oom van mij. zo vertelde hij me Van af dinsdag daarop kreeg ik 14da- gen aan een stuk een ansichtkaart met 'de groeten van je ome Hibbe Na die tijd heb ik nooit meer iets van hem gehoord Enkele jaren later vernamen ze thuis van de familie uit Amsterdam dat Hibbe gestorven was. Het bleek, dat hij. wederop als zwerver in Rotter dam in een soort van dolerend kerkje het medelijden van een oud echtpaar had weten op te wekken. Die hebben hem in huis genomen en als tegen prestatie speelde hij zondags op het kerkorgeltje de psalmen, want hij was bovendien nog zeer muzikaal ook. Al wat we van hem weten is. dat hij zich daar als vroom christen heelt voorgedaan en dat hem door zijn vrome broeders en zusters in Rotter dam een christelijke begrafenis is be reid. Ziedaar in 'tkortde geschiedenis van oom Hibbe. over wiens levensloop boekdelen zouden zijn te schrijven ZEEUWSCH-VLAANDEREN 'Sas '70' hield kleurwedstrijd SAS VAN GENT - Zondagmiddag was er in de Vlaandercnhal te Sas van Gent, de trekking van dc kleurwedstrijd die de middenstandsvereniging 'SAS '70' uit Sas van Gent hield in het kader van de Sint-Nicolaasactie. Op alle lagere scholen te Sas van Gent werden kleur platen uitgereikt, die op zondag '28 no vember ingeleverd moesten worden bij 'Flip van Ticl' op de Grote .Markt tc Sas van Gent. Deze kleurwedstrijd was m drie groepen verdeeld: 1 tot 6 jaar. van 7 tot en met 10 jaar en van 11 toten met 12 jaar. Enkele honderden kinderen werden in de Vlaanderenhal verwelkomd door sin terklaas en zijn knechten. Hiema was er een optreden van 'Peppi en Kokki'. Na de pauze was er een op treden van een goochelaar Ad Engel uit Amsterdam, hiema volgde een kort op tredenoptreden van Peppi en Kokki. Na ditontspannings gedeelte, hield men de trekking van de grote kleurwedstrijd. Deze werd verricht door 'Flip van Ticl'. De uitslag was als volgt: groep l tot en metejaar. 1 Nancy de Meester: 2 Bianca van Poucke. 3 Anja Naessens; 4 Sandy de Muynck: 5 Mario de Zeeuw, groep 2 7 toten met 10 jaar 1 Manon v c Abeele: 2 Sandra Buyze: 3 Gerald Tevreden; 4 Sandra de Pauw; groep 3 11-12 jaar: 1 Kurt v. Wijnsberghe; 2 Sonja Obrie; 3 Anneke van Sam. 4 Ellen "de Beule: 5 Isabelle van Durme Kerstgroet SCHOONDIJKE - Vrijdag 17 december brengen de kinderen van de hervormde zondagscholen en de kinderen van de gereformeerde kinder nevendiensten samen hun traditionele 'kerstgroet' te Schoondijke. Deze kerstgroet bestaat uit zang, muziek, declamatie en een door de kinderen gemaakt kerstge schenkje DIT SEIZOEN DRUK PROGRAMMA AXEL - Het Cultureel Contact Axel is voor een groot deel van de Axelse be volking een grote onbekende. Dat de llalle er slaat weet zo zachtjes aan ie dereen wel, dat daar regelmatig voor stellingen en lezingen worden gegeven 'i Kiekkot is ook nog wel bekend, maar er is nog altijd een zekere drempelvrees om het gebeuren in de Halle mee te maken, laat staan eens te informeren wat het CCA daar nu mee te maken heeft. belangrijk. De begeleiding moet weder zijds zijn. Wij weten wat voor aanbod er is. zij moeten ons laten weten waar de leerlingen aan toe zijn." Smaak publiek En dat is nu juist wat de werkgroep weg wil nemen. Zij wil dat iedereen de kans heeft deel te nemen aan het culturele leven. „De bedoeling van het CCA bij het begin van haar werkzaamheden in 1963 is geweest een zo groot mogelijke coördinatie te krijgen tussen het aan bod van evenementen en de verdeling naar belangstelling van verenigingen en publiek in Axel," aldus mevr. Reina Sanderse, éen van de werkgroepleden en tevens grondlegster van het CCA zoals dat momenteel functioneert Ook voorzitter Paul Martens is de mening toegedaan. Hij gaatnogwatverderinop het grote belang van het meewerken van de diverse scholen aan de zoge naamde scholenplatformactiviteiten. Voor de basisschool worden er twee programma's gebracht, voor de onder en de bovenbouw. Momenteel wordt ook gedacht aan een derde programma voor de kleuterschool. Dit naar aanlei ding van het optreden van het poppen theater vorig jaar, waarbij men de in druk kreeg dat ook de wat oudere kleu ters hierbij betrokken konden worden. Het programma voor de basisscholen voor dit seizoen is nog niet precies be kend. De organisatie hiervan loopt via de Stichting Cultuurspreiding Zeeland in Middelburg, waar men te kampen heeft met een gebrek aan deskundig personeel, wat- tot gevolg heeft dat sommige activiteiten vertraagd wor den. Op de middelbare scholen worden schoolconcerten verzorgd. Tevens wor den speciale voorstellingen gegeven af gestemd op de leeftiid van de scholieren. Dit seizoen krijgen ze een optreden te zien van hel Nationaal folkloristisch danstheater en het Nationale Jeugd theater met een voorstelling van 'Don Quichotte' ..Smaak krijgen is een kwes tie van gewenning." zeggen de werk groepleden, „daarom is een goede sa menwerking met dc onderwijswereld zo Eén van de andere activiteiten van het CCA is 't Kiekkot. Hiermee is men vorig jaar van start gegaan en lx per maand wordt nu in Terneuzen, Oostburg. Hulst en Axel een filmvoorstelling verzorgd onder auspiciën van 't Kiekkot. Het be treft hier niet commerciële films, die ook niet in bioscopen vertoond worden, maar wel zijn opgenomen in het zoge naamde vrije circuit. De films zijn voor he t grootste deel werk van jonge cineas ten die hun werk een meer poëtische, artistieke of zelfs politieke inhoud wil len geven. De films worden uitgezocht door een subgroep, waarin alle werk groepen vertegenwoordigd zijn, behalve Sas van Gent. Deze week staat op het programma de film Wildwechsel van R. W. Fassbinder. In de tekst van het pe riodiek van de Stichtmg Uit staat hier over o.a.: „De film is doortrokken van mededogen met en begrip voor zijn per sonages: mensen die nauwelijks hun ge voelens in woorden kunnen uiten. Fass binder toont wat niet gezegd kan wor den." Deze film is dus zaterdagavond te zien in de kleme zaal van de Halle. De Stichting Zeeuwse Volksuniversiteit, kortweg ZVU. is eveneens opgenomen in de CCA-werkgroep. De werkzaamhe den van de ZVU betreffen voornamelijk de organisatie van lezingen en het geven van cursussen. Dit seizoen wordt een cursus Engels gehouden o.Lv. de heer J. Th. Klein, in de aula van de chr. mavo en een cursus karweitjes in huis in de lts. o.l. v. de heer G. D. Zegers De koffiecon certen mogen zich verheugen in een steeds toenemende belangstelling, die naar het idee van de werkgroepleden zeker niet in de laatste plaats te wijten is aan het feit dat ook kinderen hierbij welkom zijn. Het zijn echt evenemen ten voor het hele gezin. Men is momen teel in onderhandeling met leerlingen van net Conservatorium in Maastricht, met de bedoeling voor de nog komende koffieconcerten ook eens een bijzonder instrument, zoals bijv. de harp. naar vo ren te brengen. Ook voor kinderen is dit Vorig jaar heeft het CCA bewust inge haakt op een door de PvdA gehouden enquete naar de smaak van het publiek. Het programma is toen ook bewust wat minder literair gehouden, maar het vreemde verschijnsel deed zich voor dat er minder publiek kwam. Dit seizoen is men daar dus maar weer vanaf gestapt. Voor 14 januari staat op de agenda: „Hou jij nou van mij ol ik van jou', een blijspel in een bewerking van Gregor Frenkel Frank met Simone Rooskens en Luc Lutz. Verder in het sei zoen komt Roel Slol'stra met het Kliekske een reportoire brengen van oude Vlaamse en Nederlandse volks liedjes. Aan het eind van het seizoen komt in een geheel nieuwe bewerking het modem/klassieke stuk 'Van de brug af gezien' met o.a. Joan Remmelts. Enkele werkgroepleden hebben het plan geopperd om in Axel regelmatig exposities te verzorgen. Tot nu toe was er altijd het probleem van de behuizing, en uiteraard de hoge verzekeringskos ten. Men is nu van plan om eens met het gemeentebestuur te gaan praten over een vaste expositie-ruimte in het voor malige postkantoor, wat door de ge meente is aangekocht met de bedoeling er de Axelse Boerenkamer in te huisves ten. Het voorstel van de werkgroep zou zijn, een combinatie te maken Axelse Boerenkamer/wisselende exposities, met een informatiestand, waar iedereen zijn/haar licht op kan steken, over de mogelijkheden die Axel te bieden heeft. Het zou dan een eent doe- en kijkcen trum kunnen worden op een bijzonder gunstige plaats. Een van de wensen die de werkgroep Cultureel Contact Axel heeft is een betere communicatie met. andere verenigingen, vooral wat da tumplanning betreft. Ze zou graag in haken op de mogelijkheden van het ver enigingsleven en als dat nodig mocht blijken een helpende hand reiken wat het realiseren van wensen betreft. Ver der zal men het bijzonder op prijs stellen als men vanuit de bevolking contactzou zoeken met de werkgroep, als men wen sen heeft op het gebied van cursussen etc. De naam Tobias is overbekend maar toen ik vorste naar de oorspronkelijke Tobias, die we als heilige horen ver noemen. kon niemand hem thuisbrengen. Dat begon al direct toen ik er iemand naar vroeg. „Tobias, o ja. dat was de ongelovige Tobias'. ..Pardon, maar dat was Thomas." De reden van mijn benieuwdheid was dal ik iets over Asmodeus had gelezen en daar zou Tobias meer van we ten Maar wat? Wal? Ik ictlde het weten en moest dus Tobias zien op te sporen. Op weg naar de stad kwam ik een kennis tegen. „Waar kan ik Tobias l inden?" vroeg ik haar. „Tobias -ja kijk. ik heb op school natuurlijk iets over hem geleerd maar ik zou her jc zo toch niet kunnen zeggen. Hel spijt me Dat was dat. Sn op naar Ineke, vers van de middelbare school en in elk geval nog niet zo lang af gestudeerd dal ze alles vergelen zou zijn wal ze geleerd had. Ze was direci bereid me te heipen hoewei ze hei druk had met de toptien en de platenspeler. Tobias O ja, volgens mij is het die man die opgegeten werd door een ris. „Dat was Jonas." „Je moet volgens mij" - begon Ineke weer - „naar een bejaardeninstituut." „Is dat met een beetje vroeg?" Dat bedoel ik natuurlijk niet. Maar die bejaarden daar weten letter/Ok alles wal vroeger gebeurd is. Ook met Tobias." „Zo En Asmodeus?" „Nou, da's helemaal niet moeilijk he? Volgens mij-Ineke zette vlug een andere plaat op - was die man een genezer van astma, een goddelijke zelfs. Deus betekent god. Nou, met moeilijk he Even later wipte ik bij Hans, de boekenwurm, aan. „To bias'' Tsjaa. ik weet alleen dat hij aan een stadspoort zat met een potscherf i« de hand." „Ik geloof datje in de war bent met Job." O, nou dan kan ik hem niet thuisbrengen Ik der, gens datje vertrekpunt met Asmodeus fout zit. Asr. is een plant, familie van de Azalea." „Dat wist ik met." „WAcht eens even", kwam de buurman die op bezoi tussenbeide, „ik denk datje Ananias bedoelt. „Anar zijn vrome Safftra. ..Ik wil Tobias en met Ananias en Saffira. Broer Piet kwam binnen. TobiasTobias?" herhan fronsend. ..Was dat niet die ondergeschoven zondaar Toen riep Anna. de vrouw van Hans die in de keukci was met de koffie. „Bel toch een kwismeesler op. da ie het zo." n encyclopedie dacht blijkbaar me de kennis van mijn vrienden te hoog aar Des avonds belde mij de man van de vro, naar Tobias gevraagd had. Nu ja. hij icijzer Hel boek Tobias" zei hij, „is een aprocne) deus komt erin voor. Hij nas de vorst van iemand, die het gemunt had op de vent huwelijksgeluk Hij doodde de zeven man .Mijn hemel, had Sara er zeven? U'cs he die..?" „Dat weet ik met. 7 Staat ademaal In I schnfl. Vroeger hadden alle mannen meer de vrouwen zullen er dus ook wel meer c nagehouden hebben Bedoelde Sara zal e gehad hebben. En ik, die aanvankelijk dacht dat As mi geest was!

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 25