Geef eens wat aangepaste kamerplantenzorg
Vlissings Museum liep kans mis
op gratis portret De Ruyter"
PZ C/pro vine ie 11
Centrale dienst heefi
plan voor verbetering
weg Graauw-Hulst
Medaille voor W. Timmerman
na 36 jaar wachten
W. TIMMERMAN - Blij met onderscheiding...
OUD MARINIER ALSNOG ONDERSCHEIDEN VOOR
ACTIE BIJ UITBREKEN VAN DE OORLOG
EUROPESE
EREKRUIS
OUD-STRIJDERS
MIDDELBURG - Sinds enkele da
gen bezit de Middelburgse oud-
marinier W. Timmerman een wel
verdiende onderscheiding, waar
voor hij echter een klein mensenle
ven-meer dan 36 jaar-heeft moeten
wachten.
Als 19-jarige marinier vocht de heer
Timmerman in de meidagen van
1940 bij de Maasbruggen in Rotter
dam en als een van de tien overle
venden kreeg hij daarvoor zaterdag
het ere-kruis van de Europese orga-
bisatie van oud-strijders uitgereikt.
Daarmee werd na vele jaren recht
gedaan aan een kleine groep militai
ren die bij het uitbreken van de oor
log in de felle en ongelijke strijd rond
de Maasbruggen in Rotterdam nog
kans zagen om anderhalve dag weer
stand te bieden aan het overweldi
gende Duitse overwicht.
Voor deze heroïsche actie werd de
overlevende 'zwarte duivels van Rot-
terdam' al in 1940 een onderschei
ding beloofd, maar de snelle capitu
latie van het Nederlandse leger
maakte dat toen onmogelijk. Ook la
ter werd deze zaak niet meer goed
gemaakt en gingen ruim 36 jaar
voorbij.
De heer Timmerman „Vorig jaar
hoorden we dat een Nederlandse on
derscheiding er niet meer in zat. Zelf
geloofde ik er toen niet meer in. maar
enkele anderen zijn doorgegaan. Dat
heeft uiteindelijk toch succes gehad.
Nu hebben we geen Nederlandse
maar een Europese onderscheiding.'
Die onderscheiding werd het ere
kruis van de Europese organisatie
van oud-strijders (CEAC). Tijdens
een speciale bijeenkomst ln de Rot-
Lerdam.se Van Geht-kazerne kregen
Timmerman en zijn collega's deze za
terdag opgespeld door de president
van de CEAC. de Franse parachutis
tencommandant generaal Rigion de
Fougeroles.
Naast de heer Timmerman maakt in
1940 nog een Zeeuw de actie rond de
Maasbruggen mee. Dat was de Vlis-
singer A J. Meulmeester. die com
mandant van de kleine groep mari
niers was. Hijzelf overleefde de be
storming van de Maasbruggen niet.
Zijn onderscheiding werd posthuum
verleend en in ontvangst genomen
door diens zuster, mevrouw J. I-I. van
Beers-Meulmeester uit Vlissingen
Hele mooie
De heer Timmerman vertelt dat het
moment van de onderscheiding een
aangrijpend moment was: ..Dan
komt spanning toch weer even vers
boven." Metde onderscheiding is hij
zeer ingenomen. „Het is een hele
mooie onderscheiding, ik ben er erg
blij mee," laat hij weten.
Over zijn aandeel in de stnjd ronde
Maasbruggen wil de heer Timmer
man nu 36 jaar later niet veel meer
kwijt. „Ik heb er mijn herinneringen
over en die haal ik liever niet meer
op," zegt hij.
De toen 19-jarige Timmerman vocht
bij de Maasbruggen als bijna nieuw
bakken militair. Pas enkele maan
den eerder - in j anuari '40 - was hij in
dienst gekomen bij het keurkorps
mariniers. De plotselinge oorlog
maakte aan de opleiding een einde
en bracht de jonge 'zwarte duivel'
midden in het krijgsgeweld.
Na de strijd van anderhalve dag
volgde periode van gevangenschap
van enkele maanden. Nadat hij een
papiertje tekende om verder niet
meer actief aan de strijd deel te ne
men mocht Timmerman naar zijn
woonplaats Yerseke terugkeren.
Daar werd hij in 1943 toch krijgsge
vangen gemaakt.
Na een krijgsgevangenschap van
twee jaar in Duitsland keer hij na de
bevrijding in Nederland terug. Dat
verblijf duurde ech ter maar veertien
dagen. Nederland had zijn mariniers
hard nodig en Timmerman werd ver
scheept naar Indonesië. Daar werd
hij echter in 1947 om medische rede
nen afgekeurd
Na zijn afkeuring als marinier
zwaaide de heer Timmerman over.
naar de marine waar hij als majoor
bottelier tot 1971 diende. Als gepen
sioneerd militair werkt hij sindsdien
nog bij de Nederlandse Credietbank
in Middelburg en Vlissingen.
DONDERDAG 21 OKTOBER 1976
MIDDELBURGSE TAXATEUR VERHAGE:
SCOUTING ZEELAND
HOUDT OPEN HUIS
IN MIDDELBURG
MIDDELBURG - Het gewest Zeeland
van scouting Nederland heeft sinds
kort een nieuwe huisvesting in het
vroegere gebouw van het Zeeuws Mu
seum aan ce Wagenaarstraat. Zater
dagmiddag 13 november van twee tot
ongeveer 5 uur <S deze nieuwe accom
modatie te bezichtigen.
Het bureau wordt bemand door be
roepskracht Teun van Elsacker. Vanuit
dit bureau is scouting Zeeland werk
zaam voor ruim 2200 meisjes en jongens
die verspreid over de hele provincie bij
deze organisatie zijn aangesloten.
Er wordt voorgesteld om de weg in vier
stukken te knippen, om de verbetering
in vier fasen uit te voeren. In de ko
mende weken zal het plan van dé Cen
trale Dienst onderwerp van bespreking
vormen in b. en w.", zover de heer Mol-
thoff.
De gemeente Hulst heeft al weer enkele
tijd geleden de Centrale Dienst op
dracht. gegeven een reconstructieplan
voor de in slechte toestand verkerende
weg van Hulst naar Graauw op te ma
ken,
Burgemeester Molthoff vertelde dat re
constructie van de weg in vier gedeelten
een mogelijkheid is om de kosten te
spreiden. „In zijn geheel is het een mil
joenenzaak. Een paar jaar geleden werd
de reconstructie geraamd op 4.5 miljoen
gulden. Ik denk dat het nu tussen de vijl
en zes niiljpen,gulden gaat kosten."
CONSERVATOR
VELDHUIS:
„ALLEEN OVER
KOOP GESPROKEN"
VLISSINGEN- ..Het Stedelijk Museum
in Vlissingen heeft begin dit jaar de
kans laten lopen om een zeventiende
eeuw portret van Michiel Adriaansz. de
Ruyter gratis in haar bezit te krijgen".
Dit zegt de Middelburgse makelaar en
taxateur in antiquiteiten, de heer A. 1.
Verhagc, over het woensdagavond in
de i commissie museum besproken
voorval over dit bewuste portret.
Tijdens de rondvraag van deze commis
sievergadering bracht de heer A. Feen-
stra naar voren dat de heer Verhage in
mei contact heelt gezocht met het Ste
delijk Museum in verband met een por
tret van Michiel de Ruyter dat in zijn
bezit was. Naar zijn zeggen was er een
afspraak gemaakt voor de volgende
dag, waar echter niemand op is geko
men. De heer Feenstra deelde de com
missie mee dat bij zijn weten de heer
Verhage van plan is geweesthetschilde-
nj aan het Stedelijk Museum te schen
ken.
Dit ot grote verbazing van de secretaris
van de commissie en conservator van
het museum, de heer N, Veldhuis. „De
heer Verhage heeft nooit over geschen
ken gesproken. In eerste instantie was
er sprake dat het schilderij vijftiendui
zend gulden op moest brengen. De ma
kelaar moest het, zo herinner ik me, ver
kopen van een familie", aldus de heer
Veldhuis.
De heer Verhage wilde, gevraagd om
commentaar, duidelijk stellen dat het
van het begin af aan zijn bedoeling is
geweest om het schilderij meteen afme
ting van 120 bij 140 cm te schenken. De
heer Verhage: „Hoe de heer Veldhuis
aan die, informatie komt weet ik niet
maar ik heb nooit met hem gesproken
Het portret van De Ruyter heb ik in mei
opeen veiling van Slheby gekocht uit de
collectie van Geus van den Heuvel uit
Amsterdam. Mijn plan was om het ca
deau te doen aan het Stedelijk museum
in Vlissingen, omdat ik weet dat musea
er over het algemeen niet zo goed bij
zitten. Ik heb toen contact opgenomen
met het museum en met iemand een af
spraak gemaakt dat er de volgende dag
iemand zou komen kijken Helaas is er
geen mens geweest".
Hij benadrukte dat er nooit over een
prijs is gepraat. „Wat de heer Veldhuis
heeft gezegd is voor zijn verantwoorde
lijkheid. Het is een zeer geslaagd schil
derij uit de zeventiende eeuw en is van
een buitengewone schoonheid. Er zijn
sindsdien ettelijke kopers geweest. Tot
nog toe is er 12.500 gulden voorgeboden
maar voorlopig hou ik het in mijn bezit",
legt hij uit.
De hem voorgelegde uitspraak uit de
commissie dat er, na de woorden van de
heer Feenstra, contact met hem zal
worden opgenomen ontlokt de heer
Verhage de volgende reactie: „Nu is het
te laat Toendertijd heb ik er niet over
gesproken dat ik het wilde schenken,
maar als er sowieso geen interesse voor
bestaat pieker ik er niet meer over om
het aan het Stedekijk Museum te ge
ven". benadrukt hij.
Prijs te hoog
Dat er geen interesse voor bestond
beaamt de heer Veldhuis met de woor
den dat de prijs naar zijn zeggen te hoog
was. „Ik heb wel degelijk met de heer
Verhage gesproken en hij heeft toen ge-
Foto: Het portret van Michiel de Ruyter.
dat Vlissingen naar zeggen van de heer
Verhage heeft misgelopen.
zegd dat hij er vijftienduizend gulden
voor kon krijgen. Ons museum heeft al
veel schilderijen over De Ruyter. de
prijs vond ik te hoog, dus zijn we er niet
op ingegaan, aldus de heer Veldhuis.
Hij benadrukt dat er tijdens dat be
wuste telefoongesprek uitsluitend is
gesproken over kóóp van het schilderij.
„Ik heb het uitsluitend om de prijs af
gewimpeld", vertelt hij. „Maar na de
vergadering van vanavond (woensdag)
zal ik contact met hem opnemen, maar
u begrijpt dat ik geen advertentie wil
zijn voor de heer Verhage. Wat hij heeft
gezegd moet de heer Verhage maar voor
zijn rekening nemen", aldus de conser
vator. „Verder had hij. als hij hel schil
derij aan de gemeente had willen
schenken gewoon een brief moeten
schrijven aan b en w. Die beslissen of in
feite de raad. of een geschenk wordt
aangenomen of niet".
GLOBALE SCHETS BINNEN
BIJ GEMEENTE HULST
BURGEMEESTER
RAAMT TOTALE
KOSTEN OP VIJF
A ZF.S MILJOEN
HULST - De Centrale Dienst voor
Bouw- en Woningtoezicht en Gemeen
tewerken in Oost-Zeeuwsch-
Vlaanderen heeft bij de gemeente Hulst
een globaal plan op tafel gelegd over de
verbetering van de weg van Hulst via
Zandberg naar Graauw.
Burgemeester P. J G. Molthoff van
Hulst vertelde woensdag desgevraagd
dat de gemeente enige tijd geleden af
rondende besprekingen heeft gevoerd
met mensen van provinciale waterstaat
en verkeerskundigen. „Nu staat er een
suggestie op kaart met een fasering van
de verbeteringen.
Toevalligerwijs valt de komst van het
globale plan van de Centrale Dienst ge
lijk met de bijeenkomst die verontruste
bewoners van Zandberg gisteravond
hielden, om aan te dringen op een zo
spoedig mogelijke verbetering van de
weg Hulst Graauw.
i ADVERTENTIE i
Voor onze kamerplanten breken weer
donkere tijden aan. Beschikbare lich-
turen hollen met de dag achteruit.
Vochtige kilte rukt op, dus zetten we
na een overtuigde blik op de kalender
onze kacheltoestanden alvast op
scherp. Heerlijk als je weldadige
warmte in een handomdraai beschik
baar weet. Maar voor onze groenver-
siering is diezelfde handomdraai
compleet te vergelijken met een neks
lag. Want bij ieder begin en einde van
een stookseizoeu hebben veel kamer
planten de grootste moeite het hoofd
boven water te houden. Volgens P. A.
Dekker van een Middelburgs plant
en tuincentrum kun je dat 'hoofd bo
ven water' maar het best erg letterlijk
opvatten. Misschien dat we met een
beetje begrip en aangepaste planten-
zorg dit najaar eens wat minder plan
ten eigenhandig 'verdrinken'.
Planten in huis zijn niet meer weg te
denken. Je kunt zo'n prachtig inge
richte kamer niet hebben of zonder le
vende planten blijft, het toch een dooie
boel. Haal maar eens alles wat. groeit -
voor badbeurt of het gemak van va
kantiehulp - uit de vensterbank en je
ontdekt dat zelfs de meest fleurige
prulletjes geen kans zien de ongezel
lige leegte op te vrolijken. De sfeer in
huis staat of valt nu eenmaal met na
tuurlijk groen. In de goed verwarmde
en lichte huizen van tegenwoordig
slaat het opkweken van plantjes dan
ook opvallend goed aan. Tieners bege
leiden met engelengeduld hun stekjes
tot opgeschoten exemplaren. Drijven
een bloeiende ruilhandel met rijp en
groen. Sommige huizen herbergen een
weelderige kamerplantentuin. Bij
jonge gezinnen knjgt de vitrage
industrie gewoon geen kans meer.
verdreven door een uit de kluiten ge
wassen hangpartij dat als een ade
mend scherm tussen huiselitk leven
en de straat bengelt. We geven er met
elkaar kapitalen aan uit. Zo telden we
vorig jaar 127 miljoen voor potplan
ten neer, 9 miljoen meer dan het jaar
daarvoor.
Week in week uit zijn we met het ver
anderlijke goedje in de weer, proberen
op alle mogelijke manieren een zo
gunstig mogelijk klimaat te scheppen
voor onze toch kostbare troetelkinde
ren. Alleen bij het wisselen van de sei
zoenen. als de verwarming na lange
tijd weer aan- of uitgaat, dan loopt de
verzorging in de soep. Een doorn in het
oog van plantenman Dekker. En voor
dat u nu gaskachel, oliestook of de
centrale verwarming gewoontege
trouw erop aankijkt, beste mensen,
dat warmteding treft geen enkele
schuld. We doen het helemaal zelf ver
keerd, de meesten van ons moeten op
dit punt echt de hand in eigen boezem
steken. Zeker iedereen die dagelijks
methet gietertje rondgaat en alles wat
groen is gedachteloos een scheutje
geeft. Dus de kundige plantenliefheb
bers niet te na gesproken, die lopen er
tenslotte ook bij bosjes rond
P A Dekker: „Veel mensen vergeten
dat een kamerplant een levend iets is.
gieten water door dik en dun kun je wel
zeggen en daar moet zo'n plant, dan
maar tegen kunnen. Ze staan er verder
gewoon niet bij stil Zelf heb je toch
ook de ene keer minder trek dan de
andere. En zodra de verwarming dan
aangaat, is het hek helemaal van de
dam De lucht wordt, droger, dus be
hoorlijk veel water geven denken
haastige lieden. En dat is nu net het
slechtste wat je m die situatie kunt
uithalen, Zo'n plant wil juist een paar
weken met rust gelaten worden, dus
geen voedsel en weinig water".
Een potplant schikt zich automatisch
naar de natuur, ook als er nog nooit
een zuchtje buitenlucht langs de
blaadjes streek. Zodra er minder lich-
Luren zijn weel hij bij wijze van spre
ken dat de grote groeiperiode afneemt.
Zelfs door een bloedhete nazomer laat
een plant zich niet van de wijs bren
gen. Hij groeit naar de rust toe, stelt
zich tevreden in op schralere tijden. En
wat doet mens kouwkleum intussen
met de beste bedoelingen Lekker
warm stoken die tent en een zorgzaam
slokje extra voor het groen. „Fout, he
lemaal fout", waarschuwt Dekker. „Zo
blijft een plant scheutig uit zijn slof
schieten, vergeet uit louter overdaad
om knoppen te vonnen En dus schiet
de verwachtte bloemenweelde er voor
het grootste deel bij in".
'Lekker rotten'
Als je Dekker eenmaal over 'zijn' plan
ten hebt horen vertellen dan vergeet je
vast nooit meer dat het om levend ma
teriaal gaat dat zich hoogst ongeluk
kig voelt wanneer het in verkeerde
handen valt. Omdat het altijd men
senhanden zijn die de waterhuishou
ding regeren, over staanplaats en
frisse lucht gaan. Kijk uzelf er eens in
alle nuchterheid op na. Hebt u er ook
een handje van om vlak voor het sla
pen gaan nog even de groene makkers
te 'verzorgen'? Denkt u zich eens even
nacht? Plens, plons, te veel en te koud,
daar kan het beste kamergewas de
eerste uren niets van naar binnen krij
gen of hoe je dat noemen wilt- Vervol
gens gaat het licht uit, kachel of ther
mostaat begrijpelijk zuinig op laag.
Voor een mens geen probleem, die
schurkt zich behaaglijk onder de wol
len dekens. Daar staat nu onze kapi
tale decoratie, heel de nacht geluid
loos te gillen van ellende met zijn natte
voetjes. Zo'n plant kan geen aange
namer plekje opzoeken, evenmin die
kille plas van zijn schoteltje kieperen.
Zijn enige verweer is 'lekker toch rot-
ten' of op zijn minst geel worden en
blad laten vallen. En dat is dan op
nieuw een bron van onbegrip. Bij
bladval denken we automatisch aan
water tekort dus begieten maar weer.
Zodat het strukje, onmachtig nog iets
in hun plaats. Wanneer de groenver-
siering zijn slokje krijgt op een tijdstip
dat die dag de warmte komt - meestal
's-inorgens en alleen als plantiief te
droog staat, dus voelen met het vin
gertje - dan kan een kamerplant op
zijn gemakje naar eigen behoefte
vocht opnemen. Vocht om te verdam
pen en om in de donkere uren te ver
bruiken. Maar wat leveren die lastge
vers hun plant nu vlak voor midder
ou te nemen middein de nattigheid
van gebrek verkommert,
Maar wat moetje dan legen die veel te
droge binnenlucht ondernemen?
Welke oplossing draagt plantenman
Dekker hiervoor aan? „Al eens aan de
plantenspuit gedacht0", is zijn droge
commentaar. „Naast verdampings-
bakken gewoon wat vaker voor blad-
vocht zorgen, met een modern
sproeiertje beslist geen heksentoer. Ja
natuurlijk, voor de cactus is een op-
frisser ook fijn. Buiten spoelt het stof
er toch ook ongevraagd af? Breng.een
planteens ingedachten terug naarzijn
natuurlijke standplaats, waar komt
hij vandaan, hoe heeft hij daar ge
staan. Wie het zo doet begrijpt wat hjj
nodig heeft, kan voor elke piant zor
gen. Wat ideaal zou zijn? Voordat ie
mand een plant koopt eerst kijken
waar hij terecht komt- Bij het raam.
noordkant, zuid, hoeveel zon. waar
licht? Daarna met een goed planten
boek uitpluizen wat zoal de mogelijk
heden zijn".
Bouwcentrum
Wie er nog meer van wil weten dan het
plantenboek kwijt wil vindt op dit
ogenblik in Rotterdam alle voorlich
ting kant en klaar staan. Het B ouw-
centrum, pal tegenover het Centraal
Station, heeft in samenwerking met
het bureau voorlichting bloemen en
planten en de koninklijke maatschap
pij tuinbouw en plantkunde een expo
sitie ingericht onder de titel: Planten
in huis. Tot en met 20 november, op
maandag open van half 2 tot 5, de rest
van de week vanaf 9 uur tot 5 en 's-
zondags dicht. Het Bouwcentrum laat
uitgebreid zien hoe je in huis iets met
planten kunt doen en ook welke soor
ten daarvoor geknipt zijn en waarom
in gewone bouwmaterialen gepoot
zoals lichtkoepels, rioleringsbuizen,
glazen pronelen en doorzichtige ste
nen brengen ze je op de leukste ideeën.
Verder allerlei soorten plantenbakken
en potten, deels leeg, deels beplant, in
kamerachtige ruimtes. Te gul met wa
ter geven? Probeer het eens met moe
rasgewas, Juist telkens te krenterig?
Waarom niet eerlijk tegenover jezelf,
neem een overstapje naar vetplant of
cactus. Denk ook eens aan makkelijke
watergeefsystemen of de echte
hydro-water-cultuur. Je ziet er met ei
gen ogen hoe -alles werkt, kunt nog toe
lichting vragen bovendien. Aan prak
tisch alle kneepjes is gedacht.
Natuurlijk, de echte groene vingers
zullen wel aangeboren zijn, die kun je
niet op commando laten ontkiemen.
Maar je gaat toch wel iets anders re
tour Zeeland dan een paar uur terug:
op het gebied van planten in huis een
beetje minder groen.
