Heren van
hebben teveel
problemen voor toppositie
ZWAKKE MENTALITEIT BELEMMERT
GROEI ZEEUWS-VLAAMS HANDBAL
Trainer Nico Geelhoed (oiympus)
voorspelt moeilijk jaar
PZC
LIA VAN EENENAAM:
TOEKOMST WALCHEREN
OP LANGERE TERMIJN
NIET AL TE GUNSTIG
Ex-Tonidodoelman Bartelse nu trainer van Hontenisse
Meer teams
in Zeeuwse
zaalhandbal
Volgend seizoen wellicht andere
structuur van de competitie
Zondag start
zaalhandbal
VRIJDAG 15 OKTOBER 1976
TERNEUZEN - Het antwoord op de vraag waarom er zo weinig
handbalclubs in Zeeuwsch-Vlaanderen zijn kost de nieuwe
Hontenisse-trainer Albert Bartelse uit Terneuzen duidelijk enige
moeite. Hij praat veel makkelijker over zijn oude club Tonido uit
Goes, maai- tussen de interessante herinneringen over zijn keep
ersloopbaan bij deze Zeeuwse topploeg uit even voor en in de
zestiger jaren, zet hij toch enige punten op een rijtje, die de groei
van het Zeeuws-Vlaamse handbal bemoeilijken.
„Het is duidelijk, dat de jeugd vooral op voetbal ingesteld is. Die
tak van sport floreert geweldig. En als er al enige twijfel ontstaat
over de keuze tussen handbal en voetbal dan zijn de jongelui al
ongeveer achttien a negentien jaar. Vaak stoppen ze dan hele
maal met de sport".
Wat voor Albert Bartelse zwaarder telt
is de zwakke mentaliteit bij de jeugd.
„De jeugd is lang zo fanatiek niet als
wij vroeger waren. Trainen deden we
bij Tonido drie a vier keer in de week.
voldoende ka-
Alle zakcenten gingen aan de handbal
sport op. Nu ontbreekt dal allemaal".
De stroeve gang van zaken in
Zeeuwsch-Vlaanderen wijt de Honte-
nissetrainer ook aan het vehrek aan
goede zaalruimt
derleden.
Hij onderkent vooral ten aanzien van dit,
laatste punt de moeilijkheden: „Eigen
lijk heb ik zelf ook de vereiste papieren
niet om een handbalclub te trainen Nu
ben ik in het bezit van het diploma
jeugdhandbaltrainer. maar verdere cur
susmogelijkheden zijn er in Zeeland nog
niet geweest, terwijl ik door continue-
werkzaamheden bij DOW Terneuzen
niet in de gelegenheid ben om bijvoor
beeld in Breda of Tilburg een vervolg-
trainerscursus bij te wonen".
Overigens zit de ex-Tonidokeeper be
slist niet bij de pakken neer: hij heeft
zich studieboeken aangeschaft, waar
mee hij de teams van Zeeuwsch-
Vlaanderen oudste handbalvereniging
Hontenisse met name op technisch ge
bied sterker wil maken. Het dames
team van de dit jaar zijn 25-jarig be
staan vierendeZeeuws-Vlaamseclub is
al verschillende jaren een sterk
Zeeuws le klas team. „Steeds zitten de
dames tegen het kampioenschap aan.
Ook vorig jaar bereikten ze de tweede
plaats in de competitie. Wanneer ik er
in slaag om in de komende jaren de
techniek bij te schaven, dan halen we
wellicht de landelijke competitie",
meent Bartelse.
Nooit systeem
In feite is Bartelse de eerste 'echte
tramer, die Hontenisse aangetrokken
heeft. „Ze hebben wel eens een paai
trainers gehad, maar die deden nooit
iets om het damesteam op een hoget
plan te brengen", laat Bartelse weten. -
„Het is", vervolgt hij. zelfs voor hel
eerst, dat de dames een systeem spelen
Maar daarbij stuiten we op het zalen-
probleem. In de kleine gymnastiekzaal
van Kloosterzande kun je met 23 dames
slechts oefenen op de kleine systemen.
In de sporthal in Hulst nemen we gro
tere systemen door. maar het is ontzetr
tend moeilijk om deze hal tot onze be
schikking te krijgen. Als er geen zaal
voetbalwedstrijden moeten worden ge
speeld dan zijn er twee tennissers bezig,
terwijl er een groep van dertig handbal-
sters in een klein zaaltje moet trainen".
Trainer Bartelse benadrukt: „Als we
een sporthal tot onze beschikking had
den dan zou de handbalsport in Honte
nisse sterk kunnen opbloeien". In het
aanstaande seizoen komt de oudste
Zeeuws-Vlaamse handbalvereniging
ook meteen heren team in de competitie
uit. „Het valt niet altijd mee, maar we
gaan stug door om het heren team van
de grond te krijgen". verzekertBartelse,
die bovendien nog zeven junioren- en
pupillenteams onder zijn hoede heeft.
„Daar heb ik het druk genoeg mee".
De Hontenissetrainer kan de komende
weken zijn ploegen alleen maar vanaf
een bankje instrueren, gevolg van het
feit, dat hij tijdens een van de jongste
trainingen de duim van zijn rechter
hand gebroken heeft in een poging een
val over een mat te breken. „En dan te
weten dat ik mijn keepersloopbaan
niet één keer ernstig geblesseerd ben
geweest terwijl toch de handbalsport
een specifieke valsport is", merkt Bar
telse verbaasd op.
Oorspronkelijk maakte Albert Bartelse
furore als juniorenkeeper bij de Goese
voetbalclub Robur. maar omdatde hui
dige continuploeg-voorman bij DOW
het handbalkeepen spectaculairder
vond kwam hij als 17-jarige bij Tonido
terecht. „Bovendien was het voetbal te
ruw. Je wend maar voor je duvel ge
schopt. Soms liepen de tegenstanders je
met bal en al het doel in", Na een half
jaar kwam Bartelse Ln het eerste van
Tonido terecht: vooral op het veld had
hij zijn lengte (1.87) mee. hij keepte
twaalf jaar in het eerste van de Goese
club en speelde daarin samen metonder
andere Lou Traas. Adrie Korstanje. Piet
Verrijzer en Dies Jacobs. „Deze Toni-
doploeg heb ik nog meegemaakt in de
overgangsklas. We speelden zelfs pro
motie voor de hoofdklas. maar in de be
slissende wedstrijd verloren we met 10-9
van Swift Helmond. Niettemin was To
nido toen een ploeg, waar vele tegen
standers bang voor waren", herinnert de
nu 39-jarijje Bartelse zich met gepaste
trots.
De talenten van de toenmalige Tonido-
keeper werden ook opgemerkt door de
'keuzeheren', zodat Albert Bartelse
doelman werd van het Zeeuws handbal
team. „Op een gegeven moment be
stond het Zeeuwse elftal voor het groot
ste deel uitTonidoleden, van 'buiten' de
club kwamen toen.menn ik. alleen Rob
Uylenbroek van Marathon en Lo Potfliet
van EMM"
Na zijn komst naar DOW Temeuzen
hielp hij de handbalafdeliing van
Schelde Sportoprichten, waarna hij ook
mede aan de basis stond van DOW
(Door Onderlinge Wilskracht), nog weer
later omgedoopt in Utopia. Hij trainde
het nieuwe Oostburgse Operatie, stond
zelf vorig j aar nog in het doel van U topia
('Je kunt wel tot je vijftigste keepen,
maar ik stopte er mee om de jongeren
een kans te geven') en stapte dit jaar
over naar Hontenisse.
„Ik ben er nog maar acht weken, maar
ik vind het één van de fijnste vereni
gingen. die ik ken. Nog nooit heb ik zo
plezierig gewerkt. Ook buiten de
sportkring trekken de leden erg goed
metelkaar om", merkt Bartelse op. Hij
laat verder weten, dat het zijn bedoe
ling is om de twee maanden met de
dames- en heren teams bij elkaar te ko
men: „dat mogen ze zeggen wat ik op de
trainingen verkeer doe en kunnen we
daardoor wellicht nog betere resulta
ten bereiken".
GOES - Het aantal teams dat deel
neemt aan de zaalhandbalcompeti
tie in Zeeland is dit jaar gegroeid. Er
kwamen zeven teams bij, zodat het
totaal aantal steeg tot 120.
In de afdeling Zeeland worden ko
mend seizoen 806 wedstrijden ge
speeld. Vorig jaar waren er dat 680.
Acht teams uit Zeel and komen uitin
een landelijke klas.
De Inschrijvingen en indeling van de
zaalhandbalcompetitie 1976/1977
zie ter als volgt uit. De tussen haakjes
vermelde cijfers geven de aantallen
aan van de competitie 1975/1976.
Dames afdeling Ie klas 9 (3). dames
afdeling2eklas9 (8). dames junioren
le klas8 (6i. dames junioren 2e klas 6
(6). meisjesasspiranten I 8 (7). meisje
saspiranten II 8 (7). meisjesaspiran
ten III 7 18), meisjespupillen I 7 (6).
meisjespupillen II7 (7). meisjespupil
len III 5 (5). heren afdeling 1c klas 8
(3). heren afdeling 2e klas 7 (7). heren
aTdeling 3e klas 7 <7). herenjunioren
le klas7 (8). jongensaspiranten 19(8).
jongenspupillen I 8 (6). Totaal 120
(113).
Indeling
De Zeeuwse teams die uitkomen in
de landelijke klasse zaalhandbal zijn
als volgt Ingedeeld-
hoofdklasse dames. AMC/Niloc; At-
tila: DVO;.EMM;.IDEM/Hellas: Mo-
ra/Swift; Swift/Amhem; SW - HMS.
Landelijke le klasB, heren: Achilles:
Ancora: Animo: Attïla; Blauw Wit;
Dongen; EMM; idem/Hellas; Inter
nos; Vlug Lenig; landelijke 2e klas
D. dames: Desk: Gïlze; Olympus;
Tornado. Uno Animo; Volt: Were Dl,
Zeeland Sport; landelijke 2e klas D
heren: Fortuna; GHV, Groene Ster:
GSC; Olympus; Tachos; Volharding:
Volt; Were Di.
Landelijke eerste klas B. dames:
Zonnebloem, Idem/Hellas II, Athe
ne, Bax/Foreholte; Fortuna/Geleen,
Walcheren, Ancora, SVM.
De indeling van de teams in de
Zeeuwse zaalhandbalcompetitie
voor senioren en junioren team afde
ling Zeeland ziet er als volgt uit: da
mes afdeling le klas: Hontenisse I.
GSC, DHC; EMM IT. Delta Sport;
Sluiskil; Olympus II; Walcheren II;
Marathon: dames afdeling 2e klas:
Hontenisse H; Zeeland Sport II:
Utopia; EMM III; Operatie '71;
Sluiskil II, Olympus III; EMM IV;
Olympus Iv; dames junioren le klas.
Hontenisse; GSC; Utopia I; EMM I;
Operatie '71: Marathon I, Olympus I;
Walcheren I: dames junioren 2e klas:
Marathon II; Walcheren II; Utopia II;
Olympus II; Delta Sport; Sluiskil.
sport
VLISSINGEN - Dc dames van Olym- Overhaaste beslissingen over wel ofniet daar terdege rekening mee worden ge-
pus, die reeds vele malen op de valreep overgaan kan gevolg hebben dat er houden. Zeeland Sport is echter zeker
struikelden voor een plaats in de lande- speelsters vertrekken. „Gezien de ge- van plan om zijn huid zo duur mogelijk
Tijke eerste klas, gaan volgens trainer middelde leeftijd van onze ploeg moet te verkopen", besluit Jeltje Langedijk.
Nico Geelhoed een zwaar seizoen tege
moet De Vlissingse trainer, die het
moet doen zonder de midden
verdedigster Nelleke van Heerde, geeft
grif toe dat dit een verlies voor de nloee-
betekent, maar net zo erg vindt hij dat
Yvonne Smit en Lenie de Kam op dit
moment geblesseerd zijn.
„Gelukkig starten wij de competitie een
week later dan de rest van de teams wat
weerenige ruimte biedt. Maarnietalleen
door deze blessures zal de competitie
zwaar worden", stelt de rustig pratende
Nico Geelhoed. Ook het feit dat slechts
vier teams uit de bestaande tweede klas
zullen overgaan maar de nieuw te vor
men tweede divisie, die in het- seizoen
1977/1978 van start zal gaan. De ploegen
die gezien de resultaten van vorig sei
zoen weinig voor elkaar onderdoen zul
len nu eikaars killers zijn. „Het is dan
ook maar te hopen dat wij vooral in het
begin leuke resultaten kunnen boeken.
Dat zal zeker een stimulans zijn voor de
verdere competitie"
Olympus, dat met, Were Di een van de
jongste ploegen uit de landelijke 2e klas
is, is bereid te knokken ondanks het feit
dat de aanloopperiode in de vorm van
oefenwedstrijden nu niet direct opti
maal is verlopen. De opbouw vergde
veel tijd en üe blessures zorgden er voor
dat veelvuldig moest worden geëxperi
menteerd. „De voorbereiding is bij ons
dan ook nog niet afgelopen en in de laat
ste twee weken hopen we dat alles goed
zal komen", stelt Nico Geelhoed
Zeeland Sport-dames
De tweede vertegenwoordiger in de
landelijke 2e klas D dames is het Vlis
singse Zeeland Sport, dat zijn tweede
seizoen in deze klas ingaat. De bepaald
niet jonge ploeg is aanzienlijk ver
sterkt. Zo keerde Yvonne Smit op het
oude nest terug, na een teleurstellende
periode bij EMM.
Van Marathon kwamen Mercedes de
Meunchy en Roeüien Segboer, die vol
gens speelster Jeltje Langedijk een
goede versterking voor de ploeg bete
kenen. „Zowel aanvallend als verdedi
gend zijn we na een jaar landelijk te
hebben gespeeld zeker in de breedte ge
groeid". zegt de met een blessure kam
pende Jeltje, „Zeeland Sport heeft in
Rita van de Velde een goede trainster",
aldus Jeltje Langedijk, „die de dames
bijzonder goed weet op te peppen". Of
de ploeg in de hoogste regionen zal kun
nen eindigen is een zaak die volgens
Jeltje halverwege de competitie beke
ken zal moeten worden. Er zullen dan
zeker afspraken gemaakt moeten wor
den over het al of niet promoveren.
VLISSINGEN - Het ziet e:
het landelijk zaalhandbal volgend se
zoen een andere competitiestructuur
zal hebben. Zo ligt het in dc bedoeling
een eredivisie, eerste divisie, tweede
divisie en derde klas te formeren. In het
seizoen 1977/1978 zullen de hoofdklas
seclubs na een competitie nog een
halve competitie moeten gaan spelen.
De bovenste zes vormen dan een kam
pioenpoule. de overige vier moeten na
een volledige competitie uitmaken wie
er degradeert. De eerste divisie wordt
gpvormrl door de huidige eersteklas
formaties, maar in de tweedeklas gaat er
iels veranderen, Uit de acht tweede
klassen. die er nu zijn. moeten vier
ruit dat tweede divisies gevormd worden. De
ploegen die dit jaar bij de eerste'
de tweedeklas eindigen komen in aan
merking voor een plaats in de tweede
divisie. De overigen gaan naar de derde
n .klas: Afdelingskampioenen gaan dan
overigens niet automatisch over naar de
derdeklas. Ze kunnen, net als hele
slimme leerlingetjes op school, een klas
overslaan. De afdelingskampioenen
moeien namelijk onderling uit maken
wie er naai- de tweede divisie promove
ren. Het gaat hier echter nog maar om
een plan. maar in handbalkringen wordt
verwacht dat het op de volgende jaar
vergadering met grote meerderheid van
stemmen zal worden aangenomen.
VLISSINGEN - Het toekomstbeeld dat
Lia van Eenennaam, speelster van het
eerste damesteam van Walcheren, op
langere termijn heeft voor haar club is
niet bepaald gunstig. Walcheren heeft
volgens haar een kans om dit jaar mee
te spelen in de top van dc landelijke
eerste, klasse, hetgeen betekent dat een
kampioenschap tot de mogelijkheden
moet behoren. Wat daarna komt is ech
ter minder positief. „Als we weer in de
hoofdklas zouden komen duikelen we
er volgens mij weer meteen uit. Of ze
zouden de hoofdklas moeten uitbrei
den, dan zijn er voor ons wat meer mo
gelijkheden".
Lia van Eenennaam heeft al acht jaar
met dezelfde onverzettelijkheid waar
mee ze haar verdedigende taak uitoe
fent in het veld de stormen bij Walche
ren getrotseerd- Acht jaar geleden
stopte ze na een conflict bij de vereni
ging Marathon met handballen, maar ze
werd bijna onmiddellijk ingelijfd bij
Walcheren. Op dat moment was het een
uitgesproken topteam. „Toen ik er bij
kwam was Walcheren op zijn top met
speelsters als Riek Pruïjssers, Yvonne
Smit en Corrie Houmes Toen zat de
sporthal nog vol als we speelden. Nu
krijg je een afknapperals je de zaal bin
nenkomt, zo'n onbehaaglijk gevoel. Het
is niet zo dat wepublieksspeelsters zijn,
maar als je in een volle zaal komt is het
net of je vleugels krijgt".
Lia van Eenennaam was onmiddellijk
eerste keus van trainer Harrie Tijssen.
Ze ontwikkelde zich toteen stevige ver
dedigster en een supersnelle aanvalster.
die bijzonder bruikbaar is bij break
out-s. Alleen is haar schotkracht niet
enorm „Ik ben ook geen opvallende
speelster", zegt Lia van Eenennaam,
„hoewel ik iedere wedstrijd meespeel".
VLISSINGEN - AI jaren heeft het her
enteam van EMM alle mogelijkheden
om een meer dan uitstekende eerste
klasser te worden. Dc spelersgroep
herbergt de beste handballers van Zee
land, die technisch en tactisch de wen
sen van iedere trainer kunnen bevredi
gen. Toch gaat het jaarlijks op een gru
welijke manier mis. EMM mist name
lijk stabiliteit. De ploeg kan een kwar
tier lang tophandbal spelen om vervol
gens terug te zakken tot een bedenke
lijk laag peil. En dat is de nachtmerrie
van alle trainers die het hoofdstede
lijke keurkorps onder hun hoede heb
ben gehad.
Cees de Ridder uit Vhssingen. als altijd
uiterst correct gekleed en een milde
glimlach om de lippen, ziet er weliswaar
met naar uit dat hij 's nachts gillend
overeind schiet maar geeft wel toe dat
het een enorm probleem voor hem en
zijn ploeg is. „We moeten inderdaad
continuïteit zien te krijgen in de presta
ties, Ze drukken tien minuten op het
gaspedaal en dan stopt het ineens. Ik
hoop dat we daar eens een punt achter
kunnen zetten en dat via de trainings-
opbouw kunnen veranderen".
In zijn eerste jaar als trainer van EMM
heeft De Ridder aan dat euvel niets
kunnen veranderen. In de afgelopen oe
fenperiode. waarin maar liefst achttien
wedstrijden werden gespeeld, stak de
oude kwaal al weer spoedig de kop op,
„Het eerste deel van de oefencampagne
tegen sterke tegenstanders is goed ver
lopen", stelt De Ridder, „het tweede
deel tegen op papier zwakkere ploegen
was matig. Het grote pluspunt van het
eerste jaar is dat de jongens allemaal
bereid zijn om alles te doen wat ik vraag.
Ik vond dat in eerste instantie het be
langrijkste. Er zijn jongens afgevallen
die dat niet konden opbrengen".
Plumpudding
Individueel gedragen de spelers van
EMM zich zeer zelfverzekerd. Dat komt
misschien omdat de ploeg door dc jaren
heen de topploeg van Zeeland is ge
weest. „Ze doen ook alsof ze een top
club zijn, maar als ze buiten Zeeland
komen krijgen zc sterkere tegenstan
ders. Toen ik kwam konden ze met hun
mond alles, maar als ze op de training
drie minuten hadden gelopen zakten ze
als een plumpudding in elkaar. Dal is
nu helemaal veranderd, vooral omdat
wc erg veel aan conditietraining heb
ben gedaan. Je moet niet zo snel zeggen
dat je het goed kunt, ook al kunnen we
het. In het eerste team zitten een aantal
spelers die de beste van Zeeland zijn,
maar dat wil nog niet zeggen dat we een
topclub zijn".
Overigens traint EMM wel als een top
club. Er wordt vijf maal in de veertien
dagen getraind. Cees de Ridder ver
wacht niet dat de opgevoerde trainings-
frequentie onmiddellijk een positief re
sultaat zal hebben op de prestaties. „In
het begin van de competitie zal het vol
gens mij zelfs een nadelige invloed heb
ben. Het eist een grote omschakeling.
Wij zijn amateurs en alles moet stapje
voor stapje gebeuren. Ze zijn daar li
chamelijk niet op ingesteld. Ze moeten
zich eerst lichamelijk en mentaal op de
derde trainingsavond instellen. Als je
dat niet goed aanpakt kunnen spelers
daaraan kapotgaan. Ik denk dat.ze hal
verwege de competitie geen last meer
hebben van die derde avond en tegen
het einde kunnen we er misschien voor
deel van hebben", .stelt hij
Van enorm belang vindt Cees de Ridder
het feit dat het binnen de selectiegroep
volkomen rustig is. Daarom venvacht
hij ditseizoen toch betere prestaties. Al
leen hoeven de supporters volgens De
Ridder niet op een flitsende start të re
kenen. ..We zullen echt niet de blitz ma
ken in het begin van de competitie. Ik
hoop dat de supporters daar begrip voor
zullen opbrengen". Met name de over
gang tussen de systemen verloopt uit-
erst stroef Wat EMM in vroeger jaren
teveel had aan improvisatievermogen
heeft het nu te weinig. „Op de trainingen
gaat het bijzonder aardig, maar zodra er
een andere verdediging tegenoverstaat
gaat het niet",
Handbalmoe
EMM mist in vergelijking met vorig
seizoen vier spelers. Kuud Bostelaar en
Johnny Janssen zijn teruggekeerd naar
hun vroegere vereniging Olympus,
Chiel Castenmiller ging naar Volhar
ding en Chris Mïjnsbergen wil voorlo
pig niet spelen. „Chris is een beetje
handbalmoe geworden vorig seizoen.
Maar zodra hij weer wil beginnen,
komt hij weer naar ons. Ik hoop dat
onze ploeg dan zo goed is geworden dat
hij moet vechten vooreen plaatsje". De
plaatsen van die spelers worden nu be
zet door Yntze Zijlstra, Cees Woudstra
en Rennie Minnaert.
De schutters uit de tweede lijn zijn vol
gens De Ridder sterker geworden,
waarbij het opvallend is dat aanvoerder
Fred van der Weel zich tot een uitste
kend schutter heeft ontwikkeld. „Fred
heeft altijd in dienst van Jan Jongepier
gespeeld en komt nu op zijn achtent
wintigste tot ontdekking dat ie zelf ook
hard kan gooien. Verder zijn Woudstra,
Jan Dupon en Jan van Hanegem uitste
kende tweede-lijnspelers.
EMM mist echter een linkshandige spe
ler. „Dat is een groot gemis", zegt De
Ridder, „al moet ik zeggen dat Jan Du-
pon het op die plaats voortreffelijk doet
ondanks he t feit a at hij niet linkshandig
is." Voorliet werk aan de cirkel beschikt
hij over de twee potige spelers Rob de
Vos en Rennie Minnaaert. Alles bij el-
kaarbeschikt,DeRldderovereenaardig yjf jjg ygrf
arsenaal spelers.
..Buiten het veld zijn ze wel kritisch voor
zichzelf, alleen in het veldzijnze nog wat
te lawaaierig tegen scheidsrechters die
er meestal niks aan kunnen doen dat het
niet goed gaat. Toch zou er ook bij de
scheidsrechters wat- meer eenheid in op
treden moeten zijn. Tegen de één kun je
alles zeggen en bij de ander ga je er al uit
als je nog maar met je ogen knippert",
zegt. de Vlissingse bondsoefenmeester.
„Ondanks het feit dat we qua uitslagen
geen goed voorseizoen hebben gehad is
iedereen toch gemotiveerd. Alle spelers
zijn er van overtuigd dat we er komen.
Op dit moment zijn er nog iets te veel
problemen om een toppositie te hebben,
maar ik ben er van overtuigd dat het
team op iets langere termijn redelijk uit
de verf zal komen", besluit Cees de Rid
der
De Walcheren-speelsterheeftechterwel
een bijzonder grote inzet. „Ik ben bij
Walcheren gaan spelen, omdat ik toch
prestatiegericht ben. Ik stap niet zon
dags om acht uur 's morgens in de trein
om te verliezen. Ik wil me vijftig minu
ten voluit geven. Altijd wil ik winnen.
Zelfs wanneer we tijdens de training een
partijtje spelen".
Fusie noodzakelijk
Over de verre toekomst van Walcheren
is ze desalniettemin niet al te positief.
Er is te weinig aanvulling vanuit de
jeugd, hoewel de jeugclspeelsters die er
sinds zij bij Walcheren is er bij zijn ge
komen wel talent hebben. Lia van Ee
nennaam is er dan ook van overtuigd
dat een fusie van Vlissingse verenigin
gen noodzakelijk is. „Dat moet haast
wel", zegt ze, „vier clubs is teveel. Er
lopen goedespeelstersrond en als je die
zou kunnen bundelen zou je in de
breedte sterker worden. Dat betekent
natuurlijk dat er speelsters voor een
eerste team zouden afvallen, maar die
moeten er dan voor vechten om hun
plaats terug te krijgen. Dat kan alleen
maargoed zijn voor het peil. Ik geloof
dat alle speelsters van Walcheren er zo
over denkeu. alleen heb ik niet de in
druk dat er op bestuurlijk niveau over
wordt gesproken."
Walcheren gaat daarom moeilijke jaren
tegemoet. Van een topclub Is Walcheren
teruggezakt tot goed eersteklaspeiL De
Vlissingse formatie is te goed voor de
eerste klas, maar netiets te licht voor de
hoofdklasse. Dat is een vrijwel uitzicht
sloze positie. Voorlopig zai Wim Geer-
lings zich moeten richten op dit seizoen.
Over de oefenperiode die Walcheren
achter de rug heeft is Lia van Eenen
naam niet ontevreden. „Zondag speel
den we zonder Corrie van de Wege en Nel
Geerlings tegen ESCA en Raak. Tegen
ESCA behaalden we een ruime over
winning en tegen Raak verloren we net.
Ais je ziet dat twee speelsters er niet bij
zijn, vind ik dat wel meevallen".
Walcheren heeft zich in de voorberei
ding op twee zaken in het bijzonder toe
gelegd. „Ditseizoen spelen we weer met
een vijf-één verdediging. Ik sta er dan
voor. In de oefenwedstrijden hebben we
daarook op getraind", zegt Lia van Ee-
nennaam, die komend seizoen dus weer
een bijzonder lastige stoorzender zal
zijn in de vijandige aanvalslinies. Een
andere zaak waarop Walcheren zich bij
zonder heeft toegelegd is het correct
verdedigen. „Vorig seizoen kregen we
nogal wat penalty's tegen omdat we bij
een sprongschot uit de hoek op een arm
sloegen. Nu hebben we er hard op ge
traind om de bal uit de hand te tikken
bij een sprongschot".
Bovenste vier
Lia van Eenennaam hoopt alleen dat
Wim Geerlings voorlopig nog even bij
Walcheren blijft, omdat het snel wisse
len van trainers niet bevorderlijk is
voor de rust en de stabiliteit in de
ploeg. Dit seizoen blijft Geerlings in ie
der geval wel. „Ik geef ons een kans om
bij de bovenste vier te eindigen. Nor
maal gesproken moet dat kunnen. Ik
wil ook wel weer terug naar de hoofd
klasse, maar dan moeten de mogelijk
heden om er in te blijven er wel zijn",
besluit ze.
In de Zeeuwse sportwereld neemt
zaalhandbal al jaren een bijzondere
plaats in. Het is een van de weinige
sporten in deze provincie die op hei
hoogste nationale niveau wordt
beoefend. Zondag begint de competi
tie voor de dames van Walcheren.. De
overige teams komen de week
daarop pas in actie. Op twee pagi
na's wordt een voorbeschouwing ge
geven op de komende competitie,
even teruggeblikt op de verrichtin
gen in hel vorig seizoen en gemijmerd
over de mogelijkheden voor en fou
ten van het Zeeuwse handbal.
