Joegoslavië moet oppassen voor de Russen Wiegel wil wel degelijk meeregeren 'DISSIDENTE' PARTIJFILOSOOF MILOVAN DJILAS: VERKIEZINGEN IN ZWEDEN: NEK-AAN NEK-RACE TUSSEN GROTE PARTIJEN De greep der leiders ZATERDAG 18 SEPTEMBER 1976 (Van onze correspondent) STOCKHOLM - Aanstaande zondag is het weer zo ver. Acht miljoen Zwe den hebben de kans via de slembus te bevestigen of te ontkennen dat ze de huidige sociaal-democratische rege ring weg willen hebben of willen be houden. Volgens de laatste cijfers wordt het een uiterst spannende nek-aan-nek race. De vorige keer, in 1973, werd er gestemd door 90,8 pro cent van de bevolking: een verras send hoog cijfer. De rest bekommerde zich om stembus noch regering, maar de algemene situatie is dit jaar duide lijk anders. De indruk die men krijgt in vergelij king met vorige malen, is dat dit jaai het verkiezingsdebat ongewoon scherp en levendig is. Enkele punten hebben het debat nu ai maandenlang gaande gehouden, waarvan de belang rijkste kernenergie en belastingen zijn. Vragen betreffende vermogen- saanwasdeling (VAD), algemene loon fondsen, het nationaliseren van be drijven en dergelijke nemen een tweede plaats in. Wat de belastingen betreft, heeft Zwe den het hoogste percentage ter wereld, maar daarentegen - volgens de laatste cijfers van het OECD-rapport- ook het hoogste inkomen per hoofd van de be volking, zelfs hoger dan in de Ver enigde Staten. Wanneer vooraanstaande persoon lijkheden als filmregisseur Ingmar Be rgman het land ontvluchten, zich be klagend over de te hoge belastingd ruk, en dit gebeurt een paar maanden voor de verkiezingen, dan doet dit na tuurlijk geen goed aan het image van Zweden in het buitenland. Wanneer daarna ook nog de schrijfster Astrid Lindgren (Pippi Langkous) een fel de bat gaat houden met de minister van financiën, is dat genoeg om de wereld pers te halen. De algemene vraag blijft dan ook: is de prijs die de Zweden beta len voor hun zogenaamde sociale wel vaartsstaat niet te hoog? Hoe ziet het er eigenlijk uit met die zogenaamde zekerheid van de wieg tot het graf- Klopt het beeld dat de bui tenwereld zich heeft gevormd over Zweden met de toestand van van daag? Antwoord: ja en nee. Na 44 jaar lang een sociaal-democratische rege ring te hebben gehad, heeft Zweden gemerkt dat deze partij haar pro gramma niet volgt. Men past zich aan aan de tijd. Er is geen monarchie afge schaft. minder dan tien procent van de industrieën zijn genationaliseerd, en staat en kerk zijn nog steeds onver brekelijk verbonden. Daarentegen is men erin geslaagd het land binnen iets meer dan een genera tie te veranderen van een agrarische samenleving tot een van de hoogst geïndustrialiseerde landen ter wereld. En goed beschouwd is geen der poli tieke partijen daar ontevreden mee. Anderzijds zijn er veel mensen van mening dat een regeringswisseling ook nadelige effecten zou kunnen hebben op bijvoorbeeld de handelsbe trekkingen. Zoals reeds eerder gezegd ae z.weease economie floreert, maar bij regerings wisselingen ontstaat altijd een zekere vorm van onzekerheid bij de buiten landse handelspartners, die moeten proberen uit te vinden welke koers er gevaren moet worden. De meeste bui tenlandse waarnemers in Zweden zijn echter van mening dat er geen rege ringswisseling zal plaatsvinden; hel blijft een fifty-fifty-verhouding tussen regering en oppositie. Doordat het aantal parlementsleden inmiddels is teruggebracht van 350 tot 349, hoopt men nu ook het loten te kunnen vermijden om bepaalde par lementaire beslissingen te nemen, wat in de afgelopen dne jaar het geval is geweest Gezegd kan worden dat de huidige regering, door zich aan te pas sen - dikwijls ook in overleg met de oppositie - de belangrijkste proble men heeft weten op te vangen. De be lastingdruk is hoog, maar hier tegen over staan ook de redelijk goede so ciale voorzieningen, met beter oi slechter dan in Nederland, maar in elk geval is men er tevreden over. De problemen die men heeft en waar aan gewerkt wordt om tot een oplos sing te komen, zijn - evenals in Neder land - onderwijs, cröhes en milieu. En wat dit laatste betreft voornamelijk het uitbreiden van het aantal kerncen trales van vijf naar dertien. Aangezien de Zweden vrij conservatief zijn. wordt over het algemeen verwacht dat er weinig verandering zal komen in de betaande situatie. Ze weten wat ze hebben en niet wat ze met een andere regering gaan krijgen. In de verkiezingsdebatten zijn steeds dezelfde punten naar voren gekomen. De huidige regering belooft, net als de oppositiepartijen, belastingverlagin gen en bovendien medezeggenschap in meer uitgebreide vorm voor de werknemers dan nu het geval is, plus een verbetering van de sociale voor zieningen. Zoals het er momenteel uitziet, wordt het precies dezelfde nek-aan-nek-race als in 1973. Toen kwamen de socialis ten met behulp van de communisten precies met de hakken over de sloot en konden verder regeren. Niettemin zijn velen van mening dat de 44-jarige re geringsperiode van de sociaal democraten nu maar eens onderbro ken moet worden. De oppositie moet ook maar eens een kans krijgen, zo zegt men, en nieuwe bezems vegen schoon. De laatste cijfers van het algemeen instituut voor opinieonderzoek SIFO waren donderdag: regering met communisten 48,9 procent, oppositie 48,5 procent. (Van onze correspondent) PARIJS - De Joegoslavische „dissidente" partij filosoof Milo van Djilas vindt de Franse communistenleider Marchais „een leninist en stalinist van het ergste soort". Djilas verklaarde dit in een interview met het conservatieve Franse dagblad de Figaro, waarin hij ook zijn mening overJoegoslavië's toekomst gaf op het moment dat de 84-jarige maarschalk Tito voor de zoveelste keer op het ziekbed geworpen is. Eens de rechterhand en kroonprins van Tito, raakte Djilas uit de pas toen hij in levende lijve kennismaakte met de praktijk van het Sowjetsysteem in het Rusland van Stalin. Zijn in talloze talen vertaalde „De nieuwe klasse" schreef Djilas nadat hij zich was gaan ergeren aan de parvenu-achtige nieuwe toplaag die ook het commu nistische regime (in zijn land) had ge produceerd. Terwijl zijn geschriften verboden werden, verbleef Djilas een belangrijk deel van zijn leven verder in Joegoslavische gevangenissen. Djilas hoopt erop dat na de dood van Tito de intellectuele vrijheid in Joe- goslaviezal terugkeren. „Filosofische vraagstukken zullen niet langer meer taboe zijn voor de regering", aldus Dji las. En hij voegde eraan toe: „Literaire werken zullen niet langer omringd zijn door een sfeer van achterdocht, zoals dat nu het geval is". Djilas. die nog enige Jaren geleden door het Joegoslavische militaire weekblad „Front" voor een „verrader en vijand van het volk" werd uitgekre ten. bekent dat hij er niet zeker van is dat na de dood van Tito de toekomst van Joegoslavië als eenheid verzekerd is. Het land zal voortdurend bloot staan aan de manoeuvres van de Sowjet-Unie. Met name rond Mace donië zullen de Sovjets al hun "duivel- spraktijken" aanwenden om deze pro vincie van Joegoslavië los te scheuren en er een autonome pro-Sowjetstaat van te maken. De politiek van de Sow- jets zal erop gencht zyn Joegoslavië li teen te scheuren en het daarna on der de macht van Moskou te brengen, aldus Djilas. Ondanks al deze sombere toekomst- voorspellingen rekent Djilas er echter op dat zijn land zal overleven. „In tegenstelling tot wat er in Tsjechoslo- wakije gebeurd is" - aldus Djilas - „is er hier altijd nog wel iemand over om van zich af te blijven slaan". Boven dien werd Joegoslavië in de tweede wereldoorlog maar gedeeltelijk door de Sowjets bevrijd, en ook hier ligt de situatie anders dan bij bijvoorbeeld de Tsjechen. Djilas herinnert er nog aan dat de Joe goslavische intelligentsia bij lange na niet geheel marxistisch denkt. Boven dien heeft ook de boerenstand zijn on afhankelijkheid grotendeels weten te behouden. Terwijl niet meer dan 15 procent van de grond in staatshanden is, is de meerderheid van de produkten die op de markt kom t afkomstig uit de particuliere sector. Djilas merkte verder op dat Belgrado zich echter in de toekomst nog nauwer dient aan te sluiten bij het Westen, zonder echter ooit deel uit te gaan ma ken van de NAVO, die tenslotte terug gebracht kan worden tot een Duits- Amerikaans instrument. Aan de andere kant bergt de politiek die verbonden is aan he t lidmaatschap van de Derde Wereld het gevaar in zich dat men zich te veel verliest in de oude slogans over de klassestrijd, die in Joegoslavië geen werkelijke betekenis meer hebben en het land van het Wes ten vervreemden. „Men moetnamelijk goed begrijpen", aldus Djilas, „dat het enige imperialisme dat er op de wereld nog bestaat het imperialisme van de Sowjetrünie is. dat sinds 1945 niets heeft afgestaan". Op de vraag of het communisme zich wat ideeën betreft kan wijzigen, ant woordde Djilas: „Ik zie geen verander ingen in het communisme, maar wel in de communisten. In het Westen wel te verstaan. In het Oosten zullen de communisten geen enkele kans krij gen hun lot in eigen handen te nemen zolang ze onder het Sowjet-juk zuch ten Djilas ging voort: „In het Westen komt het voorbeeld voornamelijk uit Italië, waar mannen als Berlinguer, Amen- dola en Napolitano een opmerkelijk proces van democratische ontwikke ling op gang hebben gebracht. In Spanie ook. met Carrillo". „In Frankrijk is dat niet het geval, waar Marchais ondanks zijn schoon schijnende geloofsbelijdenissen over op handen zijnde veranderingen en een schijn van echtheid in het ge meenschappelijk program, een Leni nist en een Stalinist van het ergste soort blijft. In dit licht - en ondanks zijn honger naar de macht - is de hou ding van (de socialistenleider) Mitter rand, gespannen als hij is voor de kar van een verkalkt Frans communisme, onbegrijpelijk, zo niet onverantwoor delijk", aldus Djilas. Voorzitter A L. S Lockejeer van de Ver eniging Zeeuwse Visserij Belangen was aardig op dreej. vorige week iii Zlertk- zee. Stevig acuter liet spreekgestoelte in de zaal van Mondragon geplant, Ineld Inj een Jeest rede, die voor een niet onbe langrijk. deel gewijd was aan uitspra ken. die voorstanders van afsluiting van de Oosterse/lelde in hel verleden deden Lockejeer iiad blijkbaar zijn ar chieven opengetrokkenmet een lichte glimlach om de mond strooide liij gul met citaten van lieden die liet geheelbij het verkeerde eind hebben gehad De heer Loekefeergaf ook een overzicht van de bijna mendie hem in de loop oer jaren ran actie deelachtig werdts. Zoals Don Quichot. nar. volksmislekir en tovenaarsleerling uit Hulst. Waartt) kan worden aangetekend dat het wn bescheidenheid getuigt dat hij crnvti- meld liet welke officiële titels hij rijk ij; Commandeur in de Orde van de Heilige Gregorlus de Grote en Officier in de Orde van Oranje Nassau. De heer Lockef eer ging in Zienkzee ook nog even in op de omvang van de ope ningen in de pijlerdam m de mandag van de Oosterschelde. Hij gaf de feeststemming vergaderde vissers de verzekering dat er zo nodig gestreden zal worden voor de bouw van een dam met een zo groot mogelijke doorstroom- opening, waarachter een zo groot moge lijk getij behouden kan blijven. Dat nu wekte enige bevreemding. Op vrijdag 17 augustus van dit jaar name lijk zei de Zevibelvoorzitter dat de visse rij ook met een dam met kleine openin gen tevreden en voldaankon zijn. Di heer Lockejeer zelf zei. toen ik hem vroeg hoe liet nou kwam dat hij van op stelling was veranderd, dat hier sprake was van een nuancering van zijn stand punt. En ingewijden in Mondragon he ten desgevraagd weten, hoe die nuance ring tot stand was gekomen. Een aantc'. vissers was nogal geschrokken van de milde uitlatingen die de voorzitter s. eerste instantie had gedaan en ze hui den hem dat ook laten weten. Waarmee de geschiedenis zich herhaal de. De voorzitter van de Zienkzeese vis sersvereniging, de heer Ben Schot, haalde tijdens het feestelijk samenzijn wat herinneringen op. Hij had nog eens in de notulen van dertien jaar geleden gebladerd en daarin stond dat de heer Lockcfcer in augustus 1963, toen in Zie- rikzee de roep om een open Ooster schelde klonk, zich terughoudend op stelde Toen de vissers liet poot stijl hielden en hoe dan ook actie wilden, ging Lockefeerom en in dejarendaam ontwikkelde hij zich tot een fel tegen stander van afsluiting van de zee-arm." Ik zal met eerder zoet zijn, voor duide lijk is dat de Oosterschelde zout bij/!," riep h(j in die tijd. Op 30 augustus klaagde de Zevibel voorzitter tijdens een bijeenkomst m Den Oever dat het de bestuurlijke lei ders van vissers steeds zitaarder valt om de greep op hun leden Ie behouden. Dat zou best eens waar kunnen ajn. Maar daar staat dan weer legenouer dal de vissers de greep op hun be.nluur- lijke leiders in de loop der jaren niet to rnaar verloren: niet in 1963 en niet In 1976. A J. Snel „Toch heb ik in dat interview niets aangetroffen waarmee ik hetnieteens kan zijn". „Ik weet dat met name Geertsema heeft gezegd dat hij de WD onvol- boende sociaal bewogen vindt. Ik heb hem toen gevraagd of dat kritiek in houdt op ons beleid ent antwoord was nee. Als u de fractieleiders van na de oorlog eens op een rijtje zet, dan heb ben de mensen gezegd: na de progres sieve liberaal Stikker komt nu de uit de Partij van de Arbeid overgelopen Oud, die de WD in conservatieve rich ting zal bewegen. En toen Oud weg ging: na de vrijzinnig democraat Oud komt nu de gladde opportunistische advocaat Toxopeus uit Breda En na Toxopeus: na de soepele Toxopeus valt de WD nu in handen van de rechtse regent Geertsema, burge meester van Wassenaar. En na Geert sema: de laatste echte liberaal moet nu plaats maken voor de Jonge reac tionair Wiegel. En als ik wegga, zullen ze zeggen: na de dynamische jonge po liticus Wiegel die de WD aanzienlijk heelt helpen vergroten, komtnu...-en dan zullen ze ook mijn opvolger wel weer voor conservatiever uitmaken dan mij". „Ik weet wel dat de mening op dit mo ment is dat er geen samenwerking in zit met de Partij van de Arbeid. Maar als ik kij k naar het programma van het CDA - dat zijn principieel anders- getinte partijen - dan zie ik wel aan knopingspunten waarop we een ge sprek kunnen aangaan met redeU]»® kans op overeenstemming". - En met het programma van Dutsen- berg? „Dat is so-wie-so redelijker dan da van de top van de PvbA. Maar nog wei erg vaag. En 't programma van één man. Eerst maar eens kijken wai daarvan overblijft". - Toch kom ik terug op de vraag: Wuw verkiezingsprogramma nou °P9esJrr om zoveel mogelijk stemmen en zete te behalen, of om openingen te ma. naar het delen in de regeringsvera woordelijkheid? „Noch het een. noch bet andere.Dt kies deze koers omdat ik hem de juisie acht. Ik kies voor de inhoud I vanBM beleid. Als veel kiezers bet daarmee eens zijn. dan is dat een wneliO" waarmee ik erg blij zou is niet op stemresultaat gesohreve Is ook niet alleen geschreven om we op de regeringsbanken te komc moet eerst zeggen waar je staat, dat je met anderen gaat praten (Door Max L. Snijders) DEN HAAG - „Als op een gegeven moment na de verkiezingen", zegt oppositieleider Hans Wiegel, „dit land de richting inslaat van een coalitie tussen VVD en CDA, dan sluit ik niet uit dat er ook buitenstaanders bij worden betrokken". - „Inbreken" is dat bij de vorige regeringsformatie genoemd, zeg ik. „Onafhankelijke mensen die van huis uit socialisten zijn, mag je niet van samenwerking uitsluiten". Hij kijkt alsof hij nog iets zeggen wil, trekt even aan zijn sigaar, besluit om het niet te doen en voegt dan toe: „Maar dat zou best een irreële gedachte kun nen zijn". Die uitspraak komt aan het eind van een gesprek met WD-aanvoerder Wiegel, dat voornamelijk is gegaan over de vraag of de politieke situatie met al zover is geëvolueerd, dat de kans op een plaats voor de VVD in een volgende regeringscombinatie eigen lijk al verkeken is - en over de vraag of dat voor een belangrijk deel niet komt omdat Wiegel zich in zijn rol als oppositieleider misschien veel beter thuisvoelt dan als mede verantwoordelijke voor een kabinet. Den Uyl heeft bij zijn beantwoording van de sprekers in het debat over het rapport van de commissie-Donner niets gezegd over Wiegels aandeel in dat debat Van Agt haalde bij de bespreking van zijn geruchtmakende „Bloemenhove-brieven" in de Tweede Kamer fel uit naar de WD. Vergeer, de partijvoorzitter van het CDA, die bij zijn optreden, nu een jaar geleden, de indruk wekte dat hij een onafhankelijker opstelling wenste van de drie samenwerkende confessionele partijen ten opzichte van de Partij van de Arbeid, heeft onlangs een duide lijke voorkeur uitgesproken voor voortzetting van de samenwerking met de socialisten. En AR- fractlelelder Aantjes noemde in de discussie rondom de ëén- procentsoperatie het tegenvoorstel van de WD „weinig minder dan schaamteloos" Allemaal gegevens die leiden tot de vraag of de WD niet reeds nu al is uitgesloten van mogelijke toekom stige samenwerking met het CDA - een gedachte die wordt versterkt door de reacties op het ontwerp programma van de WD dat een week geleden is gepubliceerd. De verwaarlozing door Den Uyl van Wiegels bijdrage aan het Lockheed- debat noemt hij „typerend voor de man. b(j wie de partypoliticus het steeds weer wint van de staatsman" Wel heeft Den Uyl hem na afloop op gebeld en gezegdJa, sorry, ik ben het vergeten" De felheid van Van Agt verklaart hij door erop te wijzen dat deze minister beseft dat onder zijn kiezers wordt in gezien dat onder zijn verantwoorde lijkheid de abortuswet niet wordt na gekomen en dat een vroeger principe akkoord tussen VVD. ARP en KVP door die laatste partij eenzijdig is ver broken. Het feit dat hy met de waar heid werd geconfronteerd heeft hem geïrriteerd En wat Vereeer betrelt: „De huidige politieke constellatie is nu eenmaal zodanig dat men zich nogal positief uitlaat over de toekom stige samenwerking met de Partij van de Arbeid". En Aantjes. als de ver- woorder van de voortgezette samen werking tussen de confessionele par tijen en de PvdA, kan toch moeil(jk anders doen dan kritiek leveren op de WD? Aantjes - Ook in een televisiedebat van enkele dagen geleden heeft Aantjes nog ge zegd dat htj in het ontwerp programma van de WD de geest van medegevoel met de maatschappelijk zicakkeren mist. terwijl de program mapunten in veel opzichten lijken op die van het CDA „Maar hij zei ook dat de WD een grot« constructieve partij is en dat hij toe komstige samenwerking met die grote constructieve partij niet uitsluit Zijn hele opstelling in dat debat is mij ge weldig meegevallen. Maar hij kan ook moeilijk anders, want uit opinie- onderzoekingen blijkt, dat twee derde van zijn aanhang liever met de WD wil samenwerken dan met. de PvdA. En het is opmerkelijk dat bij de con fessionelen wordt gezegd dat met het ontwerp-programma van de WD eer der tot overeenstemming is te komen dan met dat van de PvdA". „Samenwerking tussen ons en de Par tij van de Arbeid behoort onder de huidige politieke omstandigheden niet tot de mogelijkheden. Maar ik heb de indruk dat een gesprek met het CDA met kans op succes kan worden beëindigd". - Waarom tonen zij dan toch een zo duidelijke voorkeur voor de socialis ten? „Dat heeft te maken met hun presen tatie naar de kiezers, zeker zolang ze regeringsverantwoordelijkheid dra gen En met de vrees die driejaar gele den bestond voor een PvdA in de op positie en met de gedachte dat het met een kabinet met socialisten gemakke lijker zou zijn om te praten met de vakbeweging". - Is het met zo dat de rol van oppositie leider hem eigenlijk zo goed bevalt - en zijn kiezersaanhang zo heeft ver sterkt. dat hij daarin liever blijft zit ten? „Het is waar. als we in de regering zou den komen, zouden we inderdaad weinig leuke maatregelen te bieden hebben voor de niet-linkse mensen Maar toch - desalniettemin - juist daarom - zullen wij alles op alles zei ten - als er een mogelijkheid is - maar niet ten koste van ons zelfrespect- Wij willen geen blauwe rand zijn aan een wit kabinet". - Maar de manier waarop u oppositie bedrijft, beneemt de mogelijke part ners de lust om met u te gaan praten. „Wy zijn uiterst redelijk en uiterst ge matigd En is in deze kabinetsperiode nog niet zoiets voorgekomen als onder het vorige kabinet toen Andrlessen tegen de oppositieleider Den Uyl zei; „Meneer Den Uyl, u maakt alles wat deze regering doet kapot. De verhou dingen zijn op het ogenblik zodanig, dat tot onderling zakendoen te komen is". Zwakkeren - Blijft dat vencijt. dat uw ontwerp programma weinig rekening houdt met de maatschappelijk zwakkeren „Wij zijn bereid dit programma na de verkiezingen niet als een dictaat op ta fel te leggen En dat Is heel wat anders dan de PvdA bij de vorige gelegenheid deed. Bovendien; de sociale zekerheid staat in de tweede paragraaf - het loopt langs dezelfde lijnen als dat van het CDA" - Er staat niets in over inkomensver deling en 't wijst vermogensaanwasde- ling in collectief beheer af, zonder aan te geven of een andere vorm van die vermogensaanwasdeling wel aan vaardbaar is voor de WD. Wiegel verwijst naar de alleroudste plannen voor vermogensaanwasde ling van Romme en de toenmalige KVP-)minister van economische za ken Van den Brink. „Voor die tijd was dat een wijze aanpak", zegt hij. „Maar de arbeidsinkomensquote (het aan deel van het arbeidsinkomen in het nationaal produkt) was toen 70 pro cent en dat is nu tot 95 gestegen. On der de huidige verhoudingen is zo'n vermogensaanwasdeling volstrekt onuitvoerbaar, 't Gaat of ten koste van de lonen of ten koste van bestaande winstuitkeringen. Ik kies vuoi uitbrei ding van die winstuitkeringen. En ik vind dat er een mogelijkheid is de VAD weer ter discussie te stellen, bijvoor beeld als het nieuwe kabinet er zit. Ik ben bereid erover te praten. Maar het onderwerp moet uit de politieke sfeer worden gehaald. Daarom heb ik voor gesteld er een commissie van drie wijze mannen over te laten studeren". Schop uitdelen - De grootste vakcentrale, de FNV. heeft de VAD tot een van zijn belang rijkste doelstellingen gemaakt. „Toch zegt een van de niet onbelang rijke leden uit de top van de vakbewe ging dat hij liever te maken heeft met een-regering waar de WD in zit, dan meteen waarin de socialisten domine ren; dan kunnen we nog eens een schop uitdelen en zakendoen". -Wie is dat? „Dat zeg ik niet. Wij zullen tegen de vakbeweging onverhuld nee zeggen als iets echt niet kan, maar anderzijds laten weten dat je op wezenlijke pun ten tegemoet wilt komen aan hun ver langens, zoals ten aanzien van de ver betering van de koopkracht Den Uyl heeft niet ten onrechte gezegd dat dit kabinet meer zal worden beoordeeld naar de vraag hoeveel werk het heeft gebracht dan hoe het staat met de in vesteringen". - Blokkeert u toch niet een werkelijk akkoord met de vakbeweging door die afioijzing van de VAD? „Lang niet de hele vakbeweging is daar zo voor. 't Is meer een ideologie van de kaderleden dan van de aan hang. Groenevelt zegt zelf dat de VAD een lachertje is. En niet te miskennen valt dat negen procent van hun leden op ons stemt, 't Is ook geen toeval dat Boersma de bocht is ingegaan met zijn opmerking van vorige week dat bij de parlementaire behandeling verander ingen in het ontwerp mogelijk moeten zijn. Bij de kwestie van de btw- verhoging staan de vakbeweging en wy aan dezelfde kant en ook bij de voorkeur voor vrije loonvorming. Er zijn dan mensen die tegen vakbonds leiders zeggen: kim je dat standpunt wel innemen dat ook door de WD wordt aangehangen. Maar een van die FNV-leiders, Schelling, heeft gezegd: als ik met Wiegel in een onweer loop, ga ik toch met zeggen dat het droog is. En ook Kok, de voorzitter, zegt dat een kabinet zal worden beoordeeld naar zijn daden". „Wij zullen de verkiezingen niet in gaan met fraaie beloften, 't Enige dat we beloven, Is dat we ons best zullen doen". - Ook in de VVD zijn nogal wat mensen die vmden dat zonder uw leiding de partij te veel de conservatieve kant is uitgegaan. Een tijdje geleden werden Toxopeus, Geertsema en Vonhoffdoor Elsevier geïnterviewd en hun uitspra ken kwamen erop neer dat zij menen dat de VVD ook bereid moet zijn maat schappelijke veranderingen na te streven. Twee van die drie zijn voor gangers van u.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 4