Opgravingen in Persepolis laten
pracht en praal van Darius zien
Grote reünie van familie
Thomaes in Hoofdplaat
OVERTREFFEN EFESE IN PRACHT
PZC/s
ONGEVEER 200 MENSEN
LEERLING-KELNER
CAFÉ-RESTAURANT-KELNER
AMBULANT-KELNER
afwashulp
vrouw of meisje
J slagersvakman
WOENSDAG 1 SEPTEMBER 1976
Wissel Zeeuws-Vlaanderen
MFFITTDT ANFIFDC Img besef je dan. datje ln de gloeiende vele parken en planmatig aangelegde peerd. De accommodatie was nou niet getje dat we in de woestijn zage
In EyLlli/KljAlN LI Jc,K5 <mr mil mm icfahan Hi» iiixi beoaald wat ie noemt, maar we hoefden met enkele takies hout bii ziet
streek
jrTK"
NEDERLANDERS
MET BUSJE
TOT IN INDIA
De pracht van de opgravingen
van Efese wordt nog overtroffen
door hetgeen Persepolis te zien
geeft. Het paleizencomplex dat
Darius I en zijn opvolgers hier
hebben gerealiseerd, is werke
lijk het hoogtepunt van het
Achamenidenrijk te noemen.
Voor het jaar 520 v. Chr. toen
men met de bouw van Persepo
lis begon, was Pasargade de
hoofdstad van het grote rijk.
Darius I liet Parsa (de naam
Persepolis is van Alexander de
Grote en betekent letterlijk
'stad van de Perzen') conform de
paleizenbouw van Pasargade
optrekken op een terras aan de
voet van een berg. Elk jaar zou
hij daar in het voorjaar de ver
tegenwoordigers van al zijn vol
keren - zijn rijk strekte zich uit
van de Indus tot Griekenland -
ontvangen.
Deze volkeren betraden dan te paard
zijn paleis via een grote dubbele trap
om dan door 'de poort van alle volke
ren' op een binnenplein aan te komen.
Die grote poort was gebouwd met mas
sieve blokken steen en was versierd
met figuren van 17 meter boog, die
deels van stier, leeuw, adelaar en mens
waren.
De vertegenwoordigers van de volkeren
mochten vervolgens het Apadana-
paleis binnentreden om hun meege
brachte geschenken als blijk van goede
vriendschap aan hun keizer aan te bie
den. De trappen die naar het verhoogde
zuilenpaleis leiden, vertonen een reliéf
waarop Meden en Perzen met handen
vol geschenken de op de troon gezeten
Darius tegemoet treden. Het was dus
erg moeilijk om er met lege handen aan
te komen. In de onderhoeken van de
trappen beeldt het reliëf een leeuw uit
die een stier bijt, met andere woorden
hetsterrebeeld leeuw verdringt het ster-
rebeeld stier en dat is precies de tijd van
de lente, het nieuwjaarsfeest bij de Per
zen en tevens de tijd dat de keizer zijn
volksvertegenwoordigers uitnodigde.
Het geheel is ongelooflijk mooi en de re
liëfs spreken grotendeels voor zich.
Toen ik er zo voorstond zag ik al die
lange rijen mensen op marcheren naar
het paleis. Slaven droegen kruiken wa
ter aan voor de fontein aan de voet van
de troon terwijl andere slaven het de
koning aangenaam maakten door met
waaiers heen en weer te zwaaien. Plotse
ling besef je dan. datje in de gloeiende
zon staat en wat schaduw en verfrissing
nodig hebt
Alexander
Er is in totaal zo'n 58 jaar aan dit
bouwwerk gewerkt De komst van de
Griekse veldheer Alexander de Grote
in 331 v. Chr. maakte middels een grote
brand een einde aan het grote Persepo
lis van vroeger.
Vanafhethoge paleizen terras had je een
prachtig overzicht op de tentenstad,
gebouwd ter gelegenheid van het 2500
jarig keizerrijk in 1971. Waar kan het
Tëest beter beginnen dan aan de voet
van het historische Persepolis. Ter gele
genheid van dit feest is in Teheran een
45 meter hoge 'triomlboog' gebouwd.
Dit Shahyad-monumen moet een
waardigheidsteken zijn van het mo
derne Iran. Als je de krottenwijken aan
de rand van Teheran zag en hoe die
mensen daar weliswaar achter hoge mu
ren verstopt in de modder en slechte
huizen moesten leven zou je toch anders
gaan denken. Het erg westers aan
doende Iran bleek trouwens nog meer
uiterlijke schijn in zich te verbergen.
Een paar Duitsers, die in Teheran werk
ten konden daar een aardig boekje over
opendoen. Ze vertelden dat ze waren
aangetrokken om de moderne machines
in de munitiefabriek te bedienen. De
Perzen zouden het zelf moeten gaan
overnemen en daarom waren er mensen
van het platteland aangetrokken, die
zonder enige scholing zo'n machine van
een paar miljoen moesten gaan bedie
nen. Ze gebruiken zo'n bedieningspa
neel als een muziekinstrumenten druk
ken op de mooist gekleurde knopjes met
als gevolg dat elk moment de produktie
stil ligt. Om zijn status van welvarende
staat hoog te houden zal men steeds een
beroep moeten blijven doen op de dure
buitenlandse arbeidskrachten. Een bui
tenlandse machinebankwerker ver
dient hier meer dan 3.000,- Dm. per
maand.
vele parken en planmatig aangelegde
wegen, voor mij mag Isfahan die titel
toebedeeld krijgen. Sjah Abbas heeft
hier in de 17e eeuw een zeer mooi archi
tectonisch erg harmonisch uitgebalan
ceerd marktplein laten bouwen. Deze
Meidan Shah is rechthoekig van opzet
met aan alle kanten galerijen, waaron
der allerlei winkeltjes hun huisvesting
vonden en nog vinden Aan elke rech
thoekszijde heeft de bouwmeester een
belangrijk bouwwerk geprojecteerd.
Twee van deze bouwwerken zijn mos-
keeen. terwijl een ander het paleis van
de Sjah was. Dit laatste. Ah Qapu ge
naamd is een erg fraai paleisje met zeer
mooie zalen, rijk aan houtsnijwerk en
beschilderde wanden Het heeft ook een
zeer aardig balkon vanwaar de Sjah
het stadsleven en de polospelen die op
het plein gehouden werden gadesloeg.
De moskeeën hebben onbeschrijflijk
mooie koepels en pleinen met zuilenga
lerijen. De hoofdkleur is blauw en aller
lei bloemmotieven slingeren zich over
de geglazuurde tegels. Uitermate sier
lijk zijn de minaretten, wier platform
vanwaar de muezzin de gelovigen enige
malen per dagtotgebed oproept, uit fijn
houtsnijwerk bestaat en met bladgoud
is afgebiesd. Het geheel laat zich niet
eens in superlatieven vangen. De Perzen
houden erg veel van versieren. We zagen
vrachtwagens waarvan de cabine veel
weg had van een flink uitgedoste kerst
boom. Rondom het raam hingen glitter
franjes en kleine gekleurde lampjes. De
laadbak was met allerlei leuke tekenin
getjes van vogels en bloemen tot com
plete berglandschappen toe opgesierd.
De achterkant van zo'n wagen was een
en al lampen, doch je moest ze 's-avonds
niet voor je hebben rijden, want van die
grote hoeveelheid achterlichten was er
hooguit eén datschaars licht opleverde
Het is trouwens af te raden om 's-avonds
te rijden omdat de helft van de wegge
bruikers onvoldoende of geen verlich
ting heeft.
peerd. De accommodatie was nou niet
bepaald watje noemt, maar we hoefden
er nagenoeg ook niets te betalen (onge
veer 80 cent per nacht», 's-Avonds dre
ven er allerlei hasjgeuren rond. De her
komst was niet zo moeilijk vast te stel
len. want op het grasveldje zat een
groepje jongeren in Lotus-houding el
kaar aan te staren, terwijl de door de
hoteleigenaar vakkundig gedraaide
joint van mond totmond ging. Verschil
lende jongelui komen in Kabul hun va
kantie doorbrengen om eens flink en
goedkoop hasj te kunnen roken. Dat het
echter niet gemakkelijk is omdat ver
dovende spul het land uit te smokkelen
hebben we aan de grens Afghanistan -
Iran gezien. Bij een auto die Afghanis
tan verliet, moest niet alleen alle bagage
uitgeladen worden, doch ook de auto
zelf werd met behulp van een schroe-
vedraaier om de bekleding los te ma
ken en een boor om de chassisbalken te
doorboren aan een gedegen controle
onderworpen. Tenslotte werden nog de
banden leeggelaten om te kijken of daar
misschien verdovende middelen in ver
stopt zaten.
Hasj-borden
Isfahan
Ongelukken
Mogen de Perzen zelf Shiraz de mooiste
stad van het land vinden vanwege zijn
Op 1 juli van dit jaar vertrok de
uit Nieuw-Namen afkomstige on
derwijzer Frans Smet voor een
rondreis door Zuidoost-Aziè en
N'oordwest-Afrika. De reis zal in to
taal vier maanden in beslag nemen.
Frans Smet reist niet alleen, er zijn
drie reisgenoten: econoom Victor
van de Laar uit Arnhem, fotograaf
Theo Willems uit Valkenswaard en
chef-automonteur Piet Smits uit
Udenhout Het gezelschap reist met
een speciaal voor dit doel omge
bouwde VW-bus. Van zijn ervarin
gen en belevenissen onderweg
schrijft Frans Smet reisverslagen
die elke maand in de PZC worden
opgenomen.
Op onze weg van Teheran naar Shiraz
troffen we ongelooflijk veel vrachtwa
genongelukken aan. Vrachtwagen
combinaties lagen in zeer zorgwek
kende toestand langs de weg. Mis
schien was de lange eentonige route
daar niet vreemd aan.
Om te voorkomen dat buschauffeurs te
hard gaan rijden zijn er langs de routes
regelmatig verplichte haltplaatsen in
gelast. waar een politiebeambte contro
leert of hun rijtijdenboekje wel in orde
is. Immers voor elk traject staat een be
paalde minimum rijtijd. De automobi
list wordt door middel van een tentoon
gesteld autowrak bij de politieposten
gewaarschuwd wat voorzichtiger te rij
den. Bijgeplaatste borden vragen hoe
veel doden het volgende wrak zal her
bergen.
Via een tolweg die met Russische en
Amerikaanse hulp is aangelegd konden
we in Afghanistan lekker vlot doorrij
den. In Kabul hebben we op de binnen
plaats van een klein hotelletje gekam-
Reeds voor de grens staan grote bor
den: „Als je hasj hebt gooi het weg,
want we zullen het vinden en als wij
het niet vinden dan zal de Iranese
douane het zeker vinden en moge Allah
je dan helpen baby".
Als binnenkomend toerist hebben wij
weinig last gehad van controle. Een
vluchtige blik in onze bus was alles wat
er gebeurdë. misschien mede door een
lekkere sigaar die we hem gegeven heb
ben toen hij op de sigarenkist van Victor
stuitte. De douanebeambten zijn in dit
soort landen erg gemakkelijk om te ko
pen. Bij de Afghaans-Pakistaanse grens
stonden we al ruim drie uur te wachten
toen vier Italianen binnenkwamen en
hun paspoort met een bankbiljet erin
afgaven. Meteen werden ze geholpen en
waren binnen een kwartier de grens
over. Tijdens de controle van onze wa
gen zag de douane-beambte de auto-
pechlamp liggen en vroeg of hy die met
kon kopen iHij bedoelde krijgen». Even
later bij het nakijken van onze provisie-
kist probeerde hij het nog eens door een
blik vlees eruit te nemen en dat opzij te
zetten met de woorden 'Kan ik dit krij
gen?' We hebben hem toch duideüjk
kunnen maken dat we het zelf nodig
hadden.
Een natuurwondertje op zich zijn de ze
ven meren van Bande Amir in Afghanis
tan Door verschil in hardheid van de
gesteenten is niet alleen een Canyon-
achtig gebied ontstaan, doch zijn ook
natuurlijke bekkens gevormd die vol
staan met heerlijk koel water. De meren
liggen op verschillende hoogten en
staan onderling met elkaar in verbin
ding doordat het overstromende water
van het hoogstgelegen meer in het
eronder gelegen meer terecht komt en
dit herhaalt zich dan een aantal malen
We ervaarden het als een lust om er te
wandelen en op een paard rond te rijden,
terwijl we genoten van de rust en het
zeer fraaie landschap. Waar Je voor
moest uitkijken was dat je niet ver
brandde, want op zo'n hoogte van meer
dan 3000 meter gebeurt zoiets gemak
kelijk. Het bekijken van dit unieke
stukje natuur is ons de ellende van de
600 km steenslagweg met grote kuilen
en het overmatig stof eten zeker waard
geweest
getje dat we in de woestijn zagen lopen
met enkele takjes hout bij zich, zodat
moeder er thuis weer een potje water op
kon koken om thee van te zetten. Thee is
wel de volksdrank nummer één in deze
streken. Een gebruik is om het glas of
schoteltje (in sommige gebieden drinkt-
men thee uit het schoteltje in plaats van
uit het glas) voor te verwarmen met wat
thee en die dan in een speciaal daarvoor
bestemd bakje dat op tafel staat te
gooien. Voor een toerist is thee de meest
veilige drank, omdat je zeker weet dat
het water goed gekookt is.
Nadat we evenals Alexander de Grote
zoveel eeuwen geleden via de nog steeds
omstreden Khyberpas Pakistan waren
binnengekomen, overviel ons meteen de
drukkende, vochtige lucht, die eigen
schijnt te zijn aan de moesson. De kleren
plakken aan je lijf en het liefst zou je
maar een hele dag zonder kleding op een
bed willen liggen met een grote ventila
tor boven je hoofd. Dat de temperaturen
hier flink kunnen oplopen constateer
den we aan de koorts thermometer die
tot op nog geen twee tiende van de
tweeënveertig graden was opgelopen.
Dat niet alleen deze vochtige hitte een
minder prettig bijverschijnsel van de
moessontijd is bleek wel toen we Lahare
naderden. Daar bleek het ruim drie da
gen en nachten zonder ophouden gere
gend te hebben, zodat niet alleen alles
blank stond maar ook de rivieren de
aangeboden hoeveelheid water niet
meer konden verwerken en de dijken
het begaven. Verschrikkelijk was het
om te zien hoe mensen langs de berm
van de verhoogde weg htm tentje had
den opgeslagen terwijl ze uitkeken op
hun ondergelopen huis. De loslopende
waterbuffels en koeien begaven zich op
de weg tussen het rijdende verkeer op
zoek naar wat eetbaars. Verschillende
loslopende honden lagen als verkeerss
lachtoffer op de weg. terwijl rondzwe
vende roofvogels hun maal tegemoet
zagen. In de buitenwijken van Lahare
was het helemaal een verschrikking.
Daar stonden vele tenten in de modder
opgeslagen en degenen die geen plaats
in een tent konden vinden zochten on
der een paar gesloopte reclameborden
beschutting tegen de regen. Vele met
hulpgoederen geladen vrachtwagens
waren tot over hun assen weggezakt en
stonden muurvast Ook de weg zelf was
er niet zonder littekens afgekomen.
De grote kuilen en de stukken wegge
zakte rijbaan zorgden voor een onge
kende verkeerschaos. Op een rotonde
plein had 'de Rode Maan' (dit is het
Rode Kruis in Azië) zijn eerste hulpten
ten opgezet Het was een ontstellende
chaos rond de hulpverlenende tenten
en van coördinatie was nog geen spra
ke. In de stad zelf stonden ook ver-
scheidene straten blank, doch er was
nog wel doorheen te rijden. De vol
gende dag lazen we in de krant dat er
ruim honderd doden te betreuren vie
len. Als het water niet vlug wegzakte
zouden bovendien vele oogsten mis
lukken.
Totnu toe had de weg vrij hoog gelegen,
doch net even over de grens met India
was de Grand Trunck Road die we tot
nu toe gevolgd hadden overstroomd. Er
stond over een lengte van 60 meter meer
dan één meter water. Daar konden we
met onze VW-bus op eigen kracht nooit
doorheen komen. Een vrachtwagen
chauffeur wilde ons in zijn laadbak voor
300 Indiase Rupies (t 100,-) naar de
overkant brengen. Ook een Indiase boer
zag er wel brood in en wilde ons voor 60
Rupies er door heen trekken met zijn
ossen. Een passerende Engelse truck
van 'Overland Tours' heeft ons tenslotte
op sleep genomen en er doorheen ge
trokken. Vanwege de hoge waterstand
liep het luchtfilter en de uitlaat vol wa
ter met als gevolg dat onze motor af
sloeg. Eenmaal weer op het droge viel de
waterschade erg veel mee omdat we alle
kieren goed afgedicht hadden. Na de
motor gedroogd en het luchtfilter ge
reinigd te hebben wilde hij weer draaien
en konden we verder op weg naar Delhi.
Laagvlakten
HOOFDPLAAT - Op 11 juni 1848 trad
Bemardus Josephus Thomaes uit
Hoofdplaat in het huwelijk met Jo
hanna Maria Goethals uit Watervliet
Het echtpaar, dat op de Plaskreek-
hoeve te Hoofdplaat ging wonen, kreeg
vier zonen en drie dochters. Van de 7
kinderen van het echtpaar Thomaes
stapten er 6 in het huwelijksbootje en
deze kregen op hun beurt ook weer vele
kinderen.
Anno 1976 wordt het aantal nazaten van
Bemardus Josephus Thomaes en Jo
hanna Maria Goethals geschat op onge
veer 500. Ongeveer 200 afstammelingen
komen zaterdag in Hoofdplaat bijeen.
Een vijfmans commité, bestaande uit
Prudent Thomaes, Frits Thomaes, Gas
ton Dauwe, Arthur Timmerman en me
vrouw GovaertrGocthals is maanden
lang met de voorbereidingen van de fa
miliereünie bezig geweest Het comité
heeft eerst de volledige familiestam
boom uitgezocht Een tijdrovend kar
wei. waarbij men veel hulp kreeg van
professor C. Puijlaert uit Utrecht. Uit
een stamboomonderzoek bleek, dat be
paalde takken uitgewaaierd waren naar
België (Eeklo en Gent), Duitsland
(Frankfurt) en Canada.
Er zijn ongeveer
75 nazaten van B. J. Thomaes, die nog
de originele familienaam dragen. De
meeste Thomaessen wonen in West-
Zeeuwsch-Vlaanderen. De familie
Thomaes heeft altijd een grote rol ge
speeld in het openbare leven. Zo was de
vader van B. J. Thomaes een tijdlang
burgemeester van Hoofdplaat Hu bezat
vele landerijen in West Zeeuwsch-
Vlaanderen. die nu anno 1976 voor een
groot deel nog m bezit zijn van de fami
lie. De reüme begint zaterdag om 4 uur
met een Latijns gezongen H. Mis in de
rooms-katholieke kerk te Hoofdplaat
Na afloop zal professor C. Puijlaert een
korte uiteenzetting geven over de ge
schiedenis van de familie. Daarna gaat
het gezelschap naar hotel De Vriend
schap te Hoofdplaat, alwaar men onder
het drinken van een aperitiefje nader
kennis met elkaar kan maken. Om 6 uur
gaat men tafelen. Na afloop is er in de
feestzaal van De Vriendschap een gezel
lig samenzijn met alle familieleden.
Fotode twee initiatiefnemers van de
reünie, de heer F. Thomaes (links) en de
heer P. Thomaes.
In de vruchtbare laagvlakten had men
de oogst al binnengehaald en was men
druk doende met het dorsen. Dit ge
beurt in Afghanistan nog steeds door
met een paar ossen over het graan te
lopen. Soms slepen de ossen een zware
plank achter zich aan die hun helpt de
graankorrels uit de aren te drijven. Als
dat gebeurt is gaat men het graan om
hoog gooien zodat de wind vat krijgt op
de lichtere deelt jes en zo het kaf van het
koren scheidt.
De mensen hier zijn niet rijk, doch lijden
ook niet aan ondervoeding. Ze zijn
zuinig op de kleine dingen zoals het jon-
Jeugdclubs kunnen
in Uitkomst blijven
BRESKENS - De jeugdclubs in Bres-
kens kunnen toch gebruik blijven ma
ken van het gebouw 'De Uitkomst', het
gebouw van de Nederlands hervormde
kerk in Breskens. Dit schrijft de com
missie beheer verenigingsgebouw 'De
Uitkomst' aan de Oostburgse jeugd
raad. Aanleiding voor de brief vormde
een artikel in de PZC waarin gemeld
werd dat de deuren van de 'L'itkiomst'
gesloten zouden worden voor de jeugd
verenigingen.
Reden echter voor de ongerustheid bij
de jeugdclubs berust op een misver
stand. zo blijkt uit de brief van de be
heerscommissie. Doordat de beheers
commissie voor 'De Uitkomst' pas ge
vormd is, terwyl de vorige beheerder
plotseling stopte metzyn functie als be
heerder van het gebouw ontstond bij de
jeugdclubs de indruk dat 'De Uitkomst'
definitief dicht ging.
De beheerscommissie wil zo ver gaan
dat het gebouw grondig wordt opge
knapt en dat er veelvuldig gebruik van
wordt gemaakt door de Bressiaanders.
Het schnj ven van de beheerscommissie,
ondertekend door de heer C. J. Mlkhout,
vormde maandagavond nog even een
punt van bespreking tijd» s de verga
dering van de jeugdraad van de ge
meente Oostburg. Deze jeugdraad had
het onderdakprobleem in Breskens op
de agenda staan, maar door de op het
laatste moment binnengekomen brief
nam dit agendapunt nog weinig tijd in
beslag: de zaak was opgelost zonder dat
de jeugdraad in hoefde te springen.
aKKKXXKXXXXXKXXXXXXXKXKXXKXXXXMXXXXX!*
1
*"J X
GEORGE HENDRKSE
NELLY HENDRJXSE-VAN HOUT
hun 50-jarig huwelijksfeest te vieren.
Een H. Mis uit dankbaarheid wordt opgedragen m
de Parochiekerk van O.L. Vrouw ter Hemelopne- l:
ming te Uzendijke om 11.00 uur.
Receptie van 16.00-17.30 uur in Hotel „Het Hof x
van Koophandel", Markt 23, te Uzendijke. g
Kinderen en kleinkinderen.
Uitslag Tombola
Paalse Kermis
1976
Nr.: 3351 - 4449 - 2926 - 4899
- 4658 - 5331 3399 - 4312 -
4384 - 5418 - 4113 - 4293 -
4201 - 3493 - 3406 - 4085 -
4813 - 4495 - 3867 - 3736 -
3090 - 4631 - 5338 - 3727 -
3191.
'fe AAM MissWOLLAMÖ
WAMT HET is de
Mooisre biel< MeB
KLEUREN-
tv
66 cm 1 2000.-
78,- per maand
p.lj
Ook zondags open
van 14.00-18,00 uur
SAS VAN GENT
PROMENADE
GENTSESTRAAT 4
01158-1938
rectificatie
Totonze diepe droelheid is nog vrij onverwachts
van ons heengegaan, mijn geliefde man en onze
zorgzame vader, behuwdvader en opa. broer,
behuwdbroer en oom
KAREL OPPENEER
echtgenoot van Allewijna Meijer,
op de leeftijd van 68 jaar
A. Oppeneer-Meijer
P J K Oppeneer
A J. C. Oppeneer-
Jansen van Roosendaal
Winny. Corri, Arianne
en Karla
C. II. Buyze-Oppeneer
A. Buyze
Silvia en Andrea
Temeuzen, 30 augustus 1976
Donze Visserstraat 53
De begrafenis zal plaatshebben op donderdag 2
september a.s„ om 14.15 uur op de Zuiderbe
graafplaats, na voorafgaande rouwdienst vanuit
de Opstandingskerk, Bellamystraat, aanvan
gende om 13.30 uur.
Gelegenheid tot condoleren na de begrafenis in
de Opstandingskerk.
Liever geen bezoek aan huis.
Gevraagd voor
zo spoedig mogelijk
Restaurant 'Zomerlust'
Boslaan 1, Axel, Tel. 01155-1693
Hotel 'De Schelde'
Cadzand-Bad
Tel.: 01179-1307.
vraagt voor direct
(voor de avonduren)
voorde hotelhuishouding (enkele ochtend
uren).
Goed salaris.
GEMEENTE HULST
De burgemeester van Hulst maakt ter
voldoening aan het bepaalde in artikel
21 van de wet op de ruimtelijke orde
ning bekend dat de gemeenteraad in
zijn vergadering van 26 augustus 1976
heeft besloten te verklaren dat een her
ziening van het bestemmingsplan lan
delijke bebouwingsconcentraties wordt
voorbereid, voor een gebied aan de Ju-
lianastraat, aangegeven op tekening
nummer V 170.
Genoemd besluit ligt met de bijbeho
rende tekening voor een ieder ter ge
meentesecretarie, afdeling algemene
zaken, ter inzage.
Hulst, 1 september 1976.
De burgemeester voornoemd,
P. Molthofi
Met spoed gevraagd volledig
uitbenen en slachten.
b H. B. PICAVET ZN. B.V.
Stationsweg 4 - HULST
Tel.: 01140-2345, na 19.00 uur:
fi 01140-2794.