Opgravingen in Persepolis laten pracht en praal van Darius zien Grote reünie van familie Thomaes in Hoofdplaat OVERTREFFEN EFESE IN PRACHT PZC/s ONGEVEER 200 MENSEN LEERLING-KELNER CAFÉ-RESTAURANT-KELNER AMBULANT-KELNER afwashulp vrouw of meisje J slagersvakman WOENSDAG 1 SEPTEMBER 1976 Wissel Zeeuws-Vlaanderen MFFITTDT ANFIFDC Img besef je dan. datje ln de gloeiende vele parken en planmatig aangelegde peerd. De accommodatie was nou niet getje dat we in de woestijn zage In EyLlli/KljAlN LI Jc,K5 <mr mil mm icfahan Hi» iiixi beoaald wat ie noemt, maar we hoefden met enkele takies hout bii ziet streek jrTK" NEDERLANDERS MET BUSJE TOT IN INDIA De pracht van de opgravingen van Efese wordt nog overtroffen door hetgeen Persepolis te zien geeft. Het paleizencomplex dat Darius I en zijn opvolgers hier hebben gerealiseerd, is werke lijk het hoogtepunt van het Achamenidenrijk te noemen. Voor het jaar 520 v. Chr. toen men met de bouw van Persepo lis begon, was Pasargade de hoofdstad van het grote rijk. Darius I liet Parsa (de naam Persepolis is van Alexander de Grote en betekent letterlijk 'stad van de Perzen') conform de paleizenbouw van Pasargade optrekken op een terras aan de voet van een berg. Elk jaar zou hij daar in het voorjaar de ver tegenwoordigers van al zijn vol keren - zijn rijk strekte zich uit van de Indus tot Griekenland - ontvangen. Deze volkeren betraden dan te paard zijn paleis via een grote dubbele trap om dan door 'de poort van alle volke ren' op een binnenplein aan te komen. Die grote poort was gebouwd met mas sieve blokken steen en was versierd met figuren van 17 meter boog, die deels van stier, leeuw, adelaar en mens waren. De vertegenwoordigers van de volkeren mochten vervolgens het Apadana- paleis binnentreden om hun meege brachte geschenken als blijk van goede vriendschap aan hun keizer aan te bie den. De trappen die naar het verhoogde zuilenpaleis leiden, vertonen een reliéf waarop Meden en Perzen met handen vol geschenken de op de troon gezeten Darius tegemoet treden. Het was dus erg moeilijk om er met lege handen aan te komen. In de onderhoeken van de trappen beeldt het reliëf een leeuw uit die een stier bijt, met andere woorden hetsterrebeeld leeuw verdringt het ster- rebeeld stier en dat is precies de tijd van de lente, het nieuwjaarsfeest bij de Per zen en tevens de tijd dat de keizer zijn volksvertegenwoordigers uitnodigde. Het geheel is ongelooflijk mooi en de re liëfs spreken grotendeels voor zich. Toen ik er zo voorstond zag ik al die lange rijen mensen op marcheren naar het paleis. Slaven droegen kruiken wa ter aan voor de fontein aan de voet van de troon terwijl andere slaven het de koning aangenaam maakten door met waaiers heen en weer te zwaaien. Plotse ling besef je dan. datje in de gloeiende zon staat en wat schaduw en verfrissing nodig hebt Alexander Er is in totaal zo'n 58 jaar aan dit bouwwerk gewerkt De komst van de Griekse veldheer Alexander de Grote in 331 v. Chr. maakte middels een grote brand een einde aan het grote Persepo lis van vroeger. Vanafhethoge paleizen terras had je een prachtig overzicht op de tentenstad, gebouwd ter gelegenheid van het 2500 jarig keizerrijk in 1971. Waar kan het Tëest beter beginnen dan aan de voet van het historische Persepolis. Ter gele genheid van dit feest is in Teheran een 45 meter hoge 'triomlboog' gebouwd. Dit Shahyad-monumen moet een waardigheidsteken zijn van het mo derne Iran. Als je de krottenwijken aan de rand van Teheran zag en hoe die mensen daar weliswaar achter hoge mu ren verstopt in de modder en slechte huizen moesten leven zou je toch anders gaan denken. Het erg westers aan doende Iran bleek trouwens nog meer uiterlijke schijn in zich te verbergen. Een paar Duitsers, die in Teheran werk ten konden daar een aardig boekje over opendoen. Ze vertelden dat ze waren aangetrokken om de moderne machines in de munitiefabriek te bedienen. De Perzen zouden het zelf moeten gaan overnemen en daarom waren er mensen van het platteland aangetrokken, die zonder enige scholing zo'n machine van een paar miljoen moesten gaan bedie nen. Ze gebruiken zo'n bedieningspa neel als een muziekinstrumenten druk ken op de mooist gekleurde knopjes met als gevolg dat elk moment de produktie stil ligt. Om zijn status van welvarende staat hoog te houden zal men steeds een beroep moeten blijven doen op de dure buitenlandse arbeidskrachten. Een bui tenlandse machinebankwerker ver dient hier meer dan 3.000,- Dm. per maand. vele parken en planmatig aangelegde wegen, voor mij mag Isfahan die titel toebedeeld krijgen. Sjah Abbas heeft hier in de 17e eeuw een zeer mooi archi tectonisch erg harmonisch uitgebalan ceerd marktplein laten bouwen. Deze Meidan Shah is rechthoekig van opzet met aan alle kanten galerijen, waaron der allerlei winkeltjes hun huisvesting vonden en nog vinden Aan elke rech thoekszijde heeft de bouwmeester een belangrijk bouwwerk geprojecteerd. Twee van deze bouwwerken zijn mos- keeen. terwijl een ander het paleis van de Sjah was. Dit laatste. Ah Qapu ge naamd is een erg fraai paleisje met zeer mooie zalen, rijk aan houtsnijwerk en beschilderde wanden Het heeft ook een zeer aardig balkon vanwaar de Sjah het stadsleven en de polospelen die op het plein gehouden werden gadesloeg. De moskeeën hebben onbeschrijflijk mooie koepels en pleinen met zuilenga lerijen. De hoofdkleur is blauw en aller lei bloemmotieven slingeren zich over de geglazuurde tegels. Uitermate sier lijk zijn de minaretten, wier platform vanwaar de muezzin de gelovigen enige malen per dagtotgebed oproept, uit fijn houtsnijwerk bestaat en met bladgoud is afgebiesd. Het geheel laat zich niet eens in superlatieven vangen. De Perzen houden erg veel van versieren. We zagen vrachtwagens waarvan de cabine veel weg had van een flink uitgedoste kerst boom. Rondom het raam hingen glitter franjes en kleine gekleurde lampjes. De laadbak was met allerlei leuke tekenin getjes van vogels en bloemen tot com plete berglandschappen toe opgesierd. De achterkant van zo'n wagen was een en al lampen, doch je moest ze 's-avonds niet voor je hebben rijden, want van die grote hoeveelheid achterlichten was er hooguit eén datschaars licht opleverde Het is trouwens af te raden om 's-avonds te rijden omdat de helft van de wegge bruikers onvoldoende of geen verlich ting heeft. peerd. De accommodatie was nou niet bepaald watje noemt, maar we hoefden er nagenoeg ook niets te betalen (onge veer 80 cent per nacht», 's-Avonds dre ven er allerlei hasjgeuren rond. De her komst was niet zo moeilijk vast te stel len. want op het grasveldje zat een groepje jongeren in Lotus-houding el kaar aan te staren, terwijl de door de hoteleigenaar vakkundig gedraaide joint van mond totmond ging. Verschil lende jongelui komen in Kabul hun va kantie doorbrengen om eens flink en goedkoop hasj te kunnen roken. Dat het echter niet gemakkelijk is omdat ver dovende spul het land uit te smokkelen hebben we aan de grens Afghanistan - Iran gezien. Bij een auto die Afghanis tan verliet, moest niet alleen alle bagage uitgeladen worden, doch ook de auto zelf werd met behulp van een schroe- vedraaier om de bekleding los te ma ken en een boor om de chassisbalken te doorboren aan een gedegen controle onderworpen. Tenslotte werden nog de banden leeggelaten om te kijken of daar misschien verdovende middelen in ver stopt zaten. Hasj-borden Isfahan Ongelukken Mogen de Perzen zelf Shiraz de mooiste stad van het land vinden vanwege zijn Op 1 juli van dit jaar vertrok de uit Nieuw-Namen afkomstige on derwijzer Frans Smet voor een rondreis door Zuidoost-Aziè en N'oordwest-Afrika. De reis zal in to taal vier maanden in beslag nemen. Frans Smet reist niet alleen, er zijn drie reisgenoten: econoom Victor van de Laar uit Arnhem, fotograaf Theo Willems uit Valkenswaard en chef-automonteur Piet Smits uit Udenhout Het gezelschap reist met een speciaal voor dit doel omge bouwde VW-bus. Van zijn ervarin gen en belevenissen onderweg schrijft Frans Smet reisverslagen die elke maand in de PZC worden opgenomen. Op onze weg van Teheran naar Shiraz troffen we ongelooflijk veel vrachtwa genongelukken aan. Vrachtwagen combinaties lagen in zeer zorgwek kende toestand langs de weg. Mis schien was de lange eentonige route daar niet vreemd aan. Om te voorkomen dat buschauffeurs te hard gaan rijden zijn er langs de routes regelmatig verplichte haltplaatsen in gelast. waar een politiebeambte contro leert of hun rijtijdenboekje wel in orde is. Immers voor elk traject staat een be paalde minimum rijtijd. De automobi list wordt door middel van een tentoon gesteld autowrak bij de politieposten gewaarschuwd wat voorzichtiger te rij den. Bijgeplaatste borden vragen hoe veel doden het volgende wrak zal her bergen. Via een tolweg die met Russische en Amerikaanse hulp is aangelegd konden we in Afghanistan lekker vlot doorrij den. In Kabul hebben we op de binnen plaats van een klein hotelletje gekam- Reeds voor de grens staan grote bor den: „Als je hasj hebt gooi het weg, want we zullen het vinden en als wij het niet vinden dan zal de Iranese douane het zeker vinden en moge Allah je dan helpen baby". Als binnenkomend toerist hebben wij weinig last gehad van controle. Een vluchtige blik in onze bus was alles wat er gebeurdë. misschien mede door een lekkere sigaar die we hem gegeven heb ben toen hij op de sigarenkist van Victor stuitte. De douanebeambten zijn in dit soort landen erg gemakkelijk om te ko pen. Bij de Afghaans-Pakistaanse grens stonden we al ruim drie uur te wachten toen vier Italianen binnenkwamen en hun paspoort met een bankbiljet erin afgaven. Meteen werden ze geholpen en waren binnen een kwartier de grens over. Tijdens de controle van onze wa gen zag de douane-beambte de auto- pechlamp liggen en vroeg of hy die met kon kopen iHij bedoelde krijgen». Even later bij het nakijken van onze provisie- kist probeerde hij het nog eens door een blik vlees eruit te nemen en dat opzij te zetten met de woorden 'Kan ik dit krij gen?' We hebben hem toch duideüjk kunnen maken dat we het zelf nodig hadden. Een natuurwondertje op zich zijn de ze ven meren van Bande Amir in Afghanis tan Door verschil in hardheid van de gesteenten is niet alleen een Canyon- achtig gebied ontstaan, doch zijn ook natuurlijke bekkens gevormd die vol staan met heerlijk koel water. De meren liggen op verschillende hoogten en staan onderling met elkaar in verbin ding doordat het overstromende water van het hoogstgelegen meer in het eronder gelegen meer terecht komt en dit herhaalt zich dan een aantal malen We ervaarden het als een lust om er te wandelen en op een paard rond te rijden, terwijl we genoten van de rust en het zeer fraaie landschap. Waar Je voor moest uitkijken was dat je niet ver brandde, want op zo'n hoogte van meer dan 3000 meter gebeurt zoiets gemak kelijk. Het bekijken van dit unieke stukje natuur is ons de ellende van de 600 km steenslagweg met grote kuilen en het overmatig stof eten zeker waard geweest getje dat we in de woestijn zagen lopen met enkele takjes hout bij zich, zodat moeder er thuis weer een potje water op kon koken om thee van te zetten. Thee is wel de volksdrank nummer één in deze streken. Een gebruik is om het glas of schoteltje (in sommige gebieden drinkt- men thee uit het schoteltje in plaats van uit het glas) voor te verwarmen met wat thee en die dan in een speciaal daarvoor bestemd bakje dat op tafel staat te gooien. Voor een toerist is thee de meest veilige drank, omdat je zeker weet dat het water goed gekookt is. Nadat we evenals Alexander de Grote zoveel eeuwen geleden via de nog steeds omstreden Khyberpas Pakistan waren binnengekomen, overviel ons meteen de drukkende, vochtige lucht, die eigen schijnt te zijn aan de moesson. De kleren plakken aan je lijf en het liefst zou je maar een hele dag zonder kleding op een bed willen liggen met een grote ventila tor boven je hoofd. Dat de temperaturen hier flink kunnen oplopen constateer den we aan de koorts thermometer die tot op nog geen twee tiende van de tweeënveertig graden was opgelopen. Dat niet alleen deze vochtige hitte een minder prettig bijverschijnsel van de moessontijd is bleek wel toen we Lahare naderden. Daar bleek het ruim drie da gen en nachten zonder ophouden gere gend te hebben, zodat niet alleen alles blank stond maar ook de rivieren de aangeboden hoeveelheid water niet meer konden verwerken en de dijken het begaven. Verschrikkelijk was het om te zien hoe mensen langs de berm van de verhoogde weg htm tentje had den opgeslagen terwijl ze uitkeken op hun ondergelopen huis. De loslopende waterbuffels en koeien begaven zich op de weg tussen het rijdende verkeer op zoek naar wat eetbaars. Verschillende loslopende honden lagen als verkeerss lachtoffer op de weg. terwijl rondzwe vende roofvogels hun maal tegemoet zagen. In de buitenwijken van Lahare was het helemaal een verschrikking. Daar stonden vele tenten in de modder opgeslagen en degenen die geen plaats in een tent konden vinden zochten on der een paar gesloopte reclameborden beschutting tegen de regen. Vele met hulpgoederen geladen vrachtwagens waren tot over hun assen weggezakt en stonden muurvast Ook de weg zelf was er niet zonder littekens afgekomen. De grote kuilen en de stukken wegge zakte rijbaan zorgden voor een onge kende verkeerschaos. Op een rotonde plein had 'de Rode Maan' (dit is het Rode Kruis in Azië) zijn eerste hulpten ten opgezet Het was een ontstellende chaos rond de hulpverlenende tenten en van coördinatie was nog geen spra ke. In de stad zelf stonden ook ver- scheidene straten blank, doch er was nog wel doorheen te rijden. De vol gende dag lazen we in de krant dat er ruim honderd doden te betreuren vie len. Als het water niet vlug wegzakte zouden bovendien vele oogsten mis lukken. Totnu toe had de weg vrij hoog gelegen, doch net even over de grens met India was de Grand Trunck Road die we tot nu toe gevolgd hadden overstroomd. Er stond over een lengte van 60 meter meer dan één meter water. Daar konden we met onze VW-bus op eigen kracht nooit doorheen komen. Een vrachtwagen chauffeur wilde ons in zijn laadbak voor 300 Indiase Rupies (t 100,-) naar de overkant brengen. Ook een Indiase boer zag er wel brood in en wilde ons voor 60 Rupies er door heen trekken met zijn ossen. Een passerende Engelse truck van 'Overland Tours' heeft ons tenslotte op sleep genomen en er doorheen ge trokken. Vanwege de hoge waterstand liep het luchtfilter en de uitlaat vol wa ter met als gevolg dat onze motor af sloeg. Eenmaal weer op het droge viel de waterschade erg veel mee omdat we alle kieren goed afgedicht hadden. Na de motor gedroogd en het luchtfilter ge reinigd te hebben wilde hij weer draaien en konden we verder op weg naar Delhi. Laagvlakten HOOFDPLAAT - Op 11 juni 1848 trad Bemardus Josephus Thomaes uit Hoofdplaat in het huwelijk met Jo hanna Maria Goethals uit Watervliet Het echtpaar, dat op de Plaskreek- hoeve te Hoofdplaat ging wonen, kreeg vier zonen en drie dochters. Van de 7 kinderen van het echtpaar Thomaes stapten er 6 in het huwelijksbootje en deze kregen op hun beurt ook weer vele kinderen. Anno 1976 wordt het aantal nazaten van Bemardus Josephus Thomaes en Jo hanna Maria Goethals geschat op onge veer 500. Ongeveer 200 afstammelingen komen zaterdag in Hoofdplaat bijeen. Een vijfmans commité, bestaande uit Prudent Thomaes, Frits Thomaes, Gas ton Dauwe, Arthur Timmerman en me vrouw GovaertrGocthals is maanden lang met de voorbereidingen van de fa miliereünie bezig geweest Het comité heeft eerst de volledige familiestam boom uitgezocht Een tijdrovend kar wei. waarbij men veel hulp kreeg van professor C. Puijlaert uit Utrecht. Uit een stamboomonderzoek bleek, dat be paalde takken uitgewaaierd waren naar België (Eeklo en Gent), Duitsland (Frankfurt) en Canada. Er zijn ongeveer 75 nazaten van B. J. Thomaes, die nog de originele familienaam dragen. De meeste Thomaessen wonen in West- Zeeuwsch-Vlaanderen. De familie Thomaes heeft altijd een grote rol ge speeld in het openbare leven. Zo was de vader van B. J. Thomaes een tijdlang burgemeester van Hoofdplaat Hu bezat vele landerijen in West Zeeuwsch- Vlaanderen. die nu anno 1976 voor een groot deel nog m bezit zijn van de fami lie. De reüme begint zaterdag om 4 uur met een Latijns gezongen H. Mis in de rooms-katholieke kerk te Hoofdplaat Na afloop zal professor C. Puijlaert een korte uiteenzetting geven over de ge schiedenis van de familie. Daarna gaat het gezelschap naar hotel De Vriend schap te Hoofdplaat, alwaar men onder het drinken van een aperitiefje nader kennis met elkaar kan maken. Om 6 uur gaat men tafelen. Na afloop is er in de feestzaal van De Vriendschap een gezel lig samenzijn met alle familieleden. Fotode twee initiatiefnemers van de reünie, de heer F. Thomaes (links) en de heer P. Thomaes. In de vruchtbare laagvlakten had men de oogst al binnengehaald en was men druk doende met het dorsen. Dit ge beurt in Afghanistan nog steeds door met een paar ossen over het graan te lopen. Soms slepen de ossen een zware plank achter zich aan die hun helpt de graankorrels uit de aren te drijven. Als dat gebeurt is gaat men het graan om hoog gooien zodat de wind vat krijgt op de lichtere deelt jes en zo het kaf van het koren scheidt. De mensen hier zijn niet rijk, doch lijden ook niet aan ondervoeding. Ze zijn zuinig op de kleine dingen zoals het jon- Jeugdclubs kunnen in Uitkomst blijven BRESKENS - De jeugdclubs in Bres- kens kunnen toch gebruik blijven ma ken van het gebouw 'De Uitkomst', het gebouw van de Nederlands hervormde kerk in Breskens. Dit schrijft de com missie beheer verenigingsgebouw 'De Uitkomst' aan de Oostburgse jeugd raad. Aanleiding voor de brief vormde een artikel in de PZC waarin gemeld werd dat de deuren van de 'L'itkiomst' gesloten zouden worden voor de jeugd verenigingen. Reden echter voor de ongerustheid bij de jeugdclubs berust op een misver stand. zo blijkt uit de brief van de be heerscommissie. Doordat de beheers commissie voor 'De Uitkomst' pas ge vormd is, terwyl de vorige beheerder plotseling stopte metzyn functie als be heerder van het gebouw ontstond bij de jeugdclubs de indruk dat 'De Uitkomst' definitief dicht ging. De beheerscommissie wil zo ver gaan dat het gebouw grondig wordt opge knapt en dat er veelvuldig gebruik van wordt gemaakt door de Bressiaanders. Het schnj ven van de beheerscommissie, ondertekend door de heer C. J. Mlkhout, vormde maandagavond nog even een punt van bespreking tijd» s de verga dering van de jeugdraad van de ge meente Oostburg. Deze jeugdraad had het onderdakprobleem in Breskens op de agenda staan, maar door de op het laatste moment binnengekomen brief nam dit agendapunt nog weinig tijd in beslag: de zaak was opgelost zonder dat de jeugdraad in hoefde te springen. aKKKXXKXXXXXKXXXXXXXKXKXXKXXXXMXXXXX!* 1 *"J X GEORGE HENDRKSE NELLY HENDRJXSE-VAN HOUT hun 50-jarig huwelijksfeest te vieren. Een H. Mis uit dankbaarheid wordt opgedragen m de Parochiekerk van O.L. Vrouw ter Hemelopne- l: ming te Uzendijke om 11.00 uur. Receptie van 16.00-17.30 uur in Hotel „Het Hof x van Koophandel", Markt 23, te Uzendijke. g Kinderen en kleinkinderen. Uitslag Tombola Paalse Kermis 1976 Nr.: 3351 - 4449 - 2926 - 4899 - 4658 - 5331 3399 - 4312 - 4384 - 5418 - 4113 - 4293 - 4201 - 3493 - 3406 - 4085 - 4813 - 4495 - 3867 - 3736 - 3090 - 4631 - 5338 - 3727 - 3191. 'fe AAM MissWOLLAMÖ WAMT HET is de Mooisre biel< MeB KLEUREN- tv 66 cm 1 2000.- 78,- per maand p.lj Ook zondags open van 14.00-18,00 uur SAS VAN GENT PROMENADE GENTSESTRAAT 4 01158-1938 rectificatie Totonze diepe droelheid is nog vrij onverwachts van ons heengegaan, mijn geliefde man en onze zorgzame vader, behuwdvader en opa. broer, behuwdbroer en oom KAREL OPPENEER echtgenoot van Allewijna Meijer, op de leeftijd van 68 jaar A. Oppeneer-Meijer P J K Oppeneer A J. C. Oppeneer- Jansen van Roosendaal Winny. Corri, Arianne en Karla C. II. Buyze-Oppeneer A. Buyze Silvia en Andrea Temeuzen, 30 augustus 1976 Donze Visserstraat 53 De begrafenis zal plaatshebben op donderdag 2 september a.s„ om 14.15 uur op de Zuiderbe graafplaats, na voorafgaande rouwdienst vanuit de Opstandingskerk, Bellamystraat, aanvan gende om 13.30 uur. Gelegenheid tot condoleren na de begrafenis in de Opstandingskerk. Liever geen bezoek aan huis. Gevraagd voor zo spoedig mogelijk Restaurant 'Zomerlust' Boslaan 1, Axel, Tel. 01155-1693 Hotel 'De Schelde' Cadzand-Bad Tel.: 01179-1307. vraagt voor direct (voor de avonduren) voorde hotelhuishouding (enkele ochtend uren). Goed salaris. GEMEENTE HULST De burgemeester van Hulst maakt ter voldoening aan het bepaalde in artikel 21 van de wet op de ruimtelijke orde ning bekend dat de gemeenteraad in zijn vergadering van 26 augustus 1976 heeft besloten te verklaren dat een her ziening van het bestemmingsplan lan delijke bebouwingsconcentraties wordt voorbereid, voor een gebied aan de Ju- lianastraat, aangegeven op tekening nummer V 170. Genoemd besluit ligt met de bijbeho rende tekening voor een ieder ter ge meentesecretarie, afdeling algemene zaken, ter inzage. Hulst, 1 september 1976. De burgemeester voornoemd, P. Molthofi Met spoed gevraagd volledig uitbenen en slachten. b H. B. PICAVET ZN. B.V. Stationsweg 4 - HULST Tel.: 01140-2345, na 19.00 uur: fi 01140-2794.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 21