VOGELS EN VISSEN MELDDEN
JUKKEMA AMERIKAANSE KUST
PZC/z
miinminimiurn
DE HATTRICK VAN HARM WIERSMA
vTw
INTERZONALE TOERNOOIEN
i i
4
11
i i
x i
;t i
B
I I
B
B
IP
NIET TE SNEL
OVERTROEVEN
ZATERDAG 28 AUGUSTUS 1976
zaterdagkrant
23
(Door Henk Jukkema)
Yvindkracht 6 pal uit het westen, daar loaar ik heen moet. Voor
het geval ik soms mocht gaan denken geen waar voor m'n geld te
krijgen. Hevig stampend werkt de „Hesperia" zich tegen de gol
ven in. Zo af en toe maakt ze een oorverdovende klapdie je door
merg en been gaat. Of ze haalt net niet de top van een brekende
golf, zodat ze een schuiver maakt en de witte kop over het dek
spoelt. De zon schijnt en het overkomende water is lauw. Ik lig in
de kuip te zonnebaden op m'n polystreen matras en krijg de
kans niet om te zweten vanwege het buiswater. Als je een poos zo
gelegen hebt, ben je dan ook wit van de zoutkristallen. En samen
met de olijfolie, op de huid gesmeerd tegen de zonnebrand, geeft
je dat het gevoel een Portugese sardine op vakantie te zijn.
Het grootzeil heb ik gestreken en we
varen alleen onder de grote fok num
mer één. Behalve als de boot gestopt
wordt door een golf. loopt ze even
goed hoog aan de wind 5, soms 6 kno
pen.
's Middags vliegt er een prachtige vo
gel met een schelle stem rond het
schip. Hij probeert voortdurend neer
te strijken op de wild slingerende
masttop. Het is een keerkringvogel,
die je alleen tegenkomt in de warmere
oceanische wateren aan de Ameri
kaanse kant. Hij heeft twee lange
staartveren en vliegt lang zo moeite
loos niet als de stormvogels. Aan het
leven om je heen, de temperatuur en
de kleur van het water, kun je zien dat
je in andere streken komt. De zeelui
van vroeger gebruikten dit soort te
kenen als hulp bij hun navigatie.
Ook wat het weer betreft, vertrouw ik
op wat ik zie. Mijn barometer wijst
volkomen verkeerd aan en mijn water
thermometer is gebroken. Eigenlijk
komt dat wel goed uit, want ik ben
helemaal niet zo'n getallenmens. Ik
kijk liever naar de wolken en de kleur
van de lucht als de zon op of onder
gaat. Wat ik daaruit kan afleiden, is tot
dusverre betrouwbaarder geweest dan
de weerberichten van de BBC. In een
zeilboot heb je alle tijd om deze teke
nen nauwkeurig te observeren.
De vierde juli is het wat rustiger en ik
heb tijd om me in het achteronder te
wurmen om de lenspomp. die al een
paar dagen kapot is. eruit te halen.
Sinds het avontuur met de vinvis is de
uitlaat immers kapot en stroomt het
koelwater in het schip als ik de motor
gebruik om stroom te laden, eens per
twee weken een uur. Na een paar be
nauwde minuten sleutelen ligt de
pomp aan dek, en na demontage blijkt
de uitlaatklep gescheurd te zijn. Ik
probeer de scheur te lijmen met een
overvloedige hoeveelheid bisonkit,
maarhetluktniet-Datbetekenthozen
de rest van de tocht. Om de andere dag
een uur lang in de stank van dieselgas-
sen op een slingerend schip tot je ogen
ervan tranen en je misselijk wordt. Er
bestaan prettiger dingen in dit leven,
maar een ramp is iets anders
Op vijf juni is de lucht zwart om me
heen, de wind is gaan liggen en de zee
is ruw en ongeordend. Dan komt de
regen voor de wind uit, en dat is mees
tal een slecht teken. Bij bakken valt
het de zwangere wolken uit, de zee is
een sissende witte vlakte geworden,
en het zicht is hooguit een paar hon
derd meter. Plotseling splijt de hemel
en een geweldige bliksemflits slaat
met een oorverdovende knal in zee. Ik
ben verlamd van schrik door dit
startschot, want nu steekt de wind op.
die in één minuut de kracht van een
storm heeft bereikt en de „Hesperia"
plat op de golven drukt. Benedendeks
valt van alles om, en dan lpopt de boot
uit haar roer en draait in de wind. Ze
richt zich weer op en de fok begint
angstaanjagend te klapperen. Vlug
ontkoppel ik de zelfstuur. laat de
schoot vieren en stuur haar terug op
koers.
Het wordt een onstuimige rit. terwijl
de regen het naakte lijf striemt en ik
nauwelijks wat kan zien. Die grote fok
moet eraf, dit is te link! De zelfstuur
kan het gelukkig weer aan en op han
den en voeten kruip ik naar voren om
het grootzeil te hijsen. Na veel gewor
stel staat het bij met een dubbel rif.
zodat de „Hespena" nu weer meer
helt
Maar dat is slechts van korte duur,
want nu kan die grote fok tenminste
naar beneden zonder dat het schip een
speelbal van de golven wordt zonder
sturend zeil. Op het voorschip hangt
het bestaan aan de veiligheidsgordel
en de dol geworden fok doet alle
moeite zich te bevrijden uit mijn
greep Eindelijk ligt hij gebonden en
krachteloos aan dek. en dan is alles
rustig. De wind huilt nog onver
minderd door het want. maar de „Hes
peria" rijdt met de wind bijna dwars
inkomend comfortabel over de golven
Op zo'n moment voel je je geweldig blij
lukkema bezig mei liet trimmen van
ie genua.
en trots. Brul maar wind. mij krijgje zc
maar niet! En je klopt de ..Hesperia"
liefkozend op haar flank, want dat
heeft een boot nodig (als u dat niet ge
looft. dan zeilt u maar eens een oceaan
over) Rustig rijden we over de kwaaie
golven met een vaartje van vijf kno
pen. en de zelfstuur heeft niet de min
ste moeite om haar netjes op koers te
houden. Het grootzeil staat er prach tig
bij. ondanks het haastige reefwerk
De storm blaast de gehele nacht on
verminder door, en de rust waarmee de
.Hesperiawestwaarts va art. wordt zc
af en toe onderbroken door een echte
hoge breker die haar zijwaarts weg
drukt en vervolgens met veel lawaai
over haar heen spoelt. Even na mid
demacht naderen er lichten uit hei
oosten, en als ze dichtbij zijn gekomen
kan ik eruit opmaken dat het een grool
schip moet zijn dat behoorlijk slinger!
en op mijn koers ligt. Met de schijn
werper belicht ik het grootzeil er
daarna sein ik de letter „K": I want tc
communicate with you.
Contact
Een paar seconden later klinkt een
stem met zwaar Spaans accent uit de
marifoon: „Sailing ship, sailing ship,
this is cargoship „Alejandro Zubiza-
retta". Hij vraagt of het nodig is koers
te veranderen om een aanvaring te
voorkomen, en ik antwoord dat het
voor mij moeilijk is nog meer in de
wind te draaien en dat ik het erg op
prijs zou stellen als hij wat verder uit
mijn buurt bleef. Hij verlegt z'n koers
meer noordelijk en gaat toch nog
dicht boven me langs, echter zonder
dat het gevaarlijk wordt, want ik had
hem mijn koers opgegeven.
Als hij langszij is. floept er een schijn
werper aan, die de „Hesperia" doet
baden in het licht. Knipperend tegen
het felle licht zwaai ik maar eens. al-
Vandaag nog een aflevering
van een serie verhalen die de
Enschedese solozeiler Henk
Jukkema. deelnemer aan de
transatlantische oceaanrace.
voor deze krant heefl geschre
ven.
Jukkema beschrijft hierin
vooral zijn ontmoetingen met
vis- en vogelsoorten, die erop
duidden dat hij de overkant, na
derde. Daarnaast had hij nog
enkele interessante ontmoetin
gen met schepen. Duidelijk
werd vooral ook hoe afhanke
lijk de oceaanzeiler is van de
vaak sterk wisselende weers
omstandigheden.
hoewel niet te zien is of er iemand te-
rugzwaait. Hij belooft me te rapporte
ren bij ..Lloyd's" in Londen en ik be
dank hem nogmaals voor de gedane
moeite. Als de koopvaardij er toch niet
was' Tegen de morgen gaat de storm
liggen en ik kan meer zeil gaan byzet-
ten Aan dek vind ik een paar minus
cule vliegende vissen, die in de loop
van de nacht aan boord gevlogen zijn
en dat met overleefd hebben. We zitten
dus nog steeds in de warmere wateren.
De zesde is de wind geheel gaan liggen
en het lijkt alsof we in een gat midden
op de oceaan zijn terechtgekomen
waar het nooit meer waait en waar je
nooit meer uitkomt. Het is bloedheet,
en mijn laatste boek is al half uit. En
slapen om ook dat te vergeten, kun je
niet in deze hitte. Pas als de zon de
volgende dag al ver boven de horizon
is. begint hel voorzichtig te waaien.
Kringen
De achtste is ook nog een slappe dag.
's Ochtends word ik wakker van een
enorm geplons. maar eenmaal aan
dek zijn er slechts grote, schuimende
kringen te zien. Aan het geluid te ho
ren waren het geen dolfijnen of wal
vissen. Niets vertoont zich en ik be
sluit weer verder te slapen. Nauwe
lijks benedendeks begint het weer, en
als ik nu boven kom, kan ik ze zien!
Het zijn enorme tonijnen, minstens
anderhalve meter lang. die met een
geweldig kabaal telkens geheel uit
het water springen. Ik pak m'n came
ra, maar ze laten zich eenvoudig niet
fotograferen en komen altijd boven
water op een plek waar je ze niet ver
wacht.
De komende dagen neemt de wind
weer toe en 12 juli. nota bene mijn ver
jaardag. wordt de moeilijkste dag tot
dusverre, want een eindeloze stoet
buien met zware windstoten komt uit
het zuidwesten over me heenzeilen.
Het ene moment vlagen van wind
kracht 9 en een kwartier later bijna
geen wind. De zee is zeer verward, en
als ik net meer zeil heb gezet, komt de
volgende vlaag en ligt de „Hesperia"
plat op het water. Tegen de tijd dat ik
gereefd heb, is de wind weer gaan lig
gen. Deze toestand duurt twee dagen
en vreet aan m'n humeur. De anderen
zijn natuurlijk allang binnen, en ik lig
hier te modderen met dit dwarse weer.
De 14e is mijn positie 40 45' NB en
65 45' WL; ondanks alles kom ik dich
terbij De dag daarop is de hemel in het
noorden een grijze muur, het is kouder,
de kleur van het water is donkergroen
en ik voel een lichte opwinding. Alsof
al deze tekenen nog niet duidelijk ge
noeg zijn, duikt er ook nog een school
grienden op aan bakboord. Het zijn er
minstens 50 en ze liggen luid te blazen
aan de oppervlakte. Ze zijn tussen de 5
en 8 meter lang. pikzwart en goed te
herkennen aan htm grote, gebogen
rugvinnen en stompe koppen. Al deze
tekenen duiden erop, dat ik door de
Golfstroom in de koude, zuurstofrijke
Labradorstroom terecht ben geko
men; de stroom die langs de Ameri
kaanse kust loopt
j
QE.
In een tijdschrift zie ik een adverten
tie van de Cunard Line: de Queen Eli
sabeth 2 vertrekt 14 juli uit New York
met bestemming Southampton. Ik zit
vlak onder de scheepvaartroute van
New York naar het Kanaal, en ik be
denk dat ik haar best eens zou kunnen
tegenkomen.
Nog geen kwartier later wordt een
groot schip zichtbaar in de nevel ten
noorden van me. Een schip dat precies
lijkt op dat van de foto in de adverten
tie: de QE 2! Hoe bestaat het! Ze pas
seert een mijl ten noorden van me. en
nadat ik haar opgeroepen heb, vragen
ze of alles in orde is en ze beloven mij te
rapporteren bij Lloyd's. Het lijkt een
beetje alsof ik voortdurend schepen
zie. maar het laatste schip passeerde
negen dagen geleden.
Die dag zie ik telkens grienden en ook
twee potvissen, die een eindje met me
op zwemmen maar gelukkig op af
stand blijven. Als hun staarten boven
water komen, weet ik dat ze diep gaan
duiken, en een kwartier later komen
ze weer boven, ver voor me. Een groot
soort zwarte dolfijnen zwemt traag
achter de boot aan. Wat is hier een
boel te zien. Zonder al dat dierlijk le
ven zou een oversteek heel wat saaier
Opduikende grienden, een klein soort
walvis, in de Labradorstroom voor de
Amerikaanse kust
zijn. Regelmatig passeer ik nu ook
grote knaloranje vissersboeien: wc
zijn niet meer in het diepe oceaanwa
ter.
De 16e vaart er een rood jacht achter
me. aan de horizon op dezelfde koers.
Het zou een andere deelnemer kunnen
zijn. en ik roep hem via de radio, maar
hij antwoordt niet. Het lijkt alsof er
meerdere mensen aan dek zijn en door
de kijker zie ik dat men bezig is de
spinnaker te zetten. Ik blijf onder ge
nua varen en verwacht dat het jacht
me wel zal inhalen, maar het lukt ze
niet. Zo te zien is het groter dan de
„Hespenaen dat doet me natuurlijk
wel goed. Tegen het einde van de mid
dag is het jacht met het blote oog niet
meer te zien. zover is het achterge-
raakt.
Regelmatig zie ik haaievinnen om het
schip zwerven en een grote maanvis
met een vreemd flappende rugvin weet
zich ternauwernood uit de baan van
het schip te ..verplaatsenzioemmen
kun je dat bijna niet. noemen, zo traag
is dit. dier. Ik kan nu het Nantucket-
lichtschip met de radionchtingzoeker
peilen Ik voel me opgewonden en blij
en zelfs tegen die laatste paar nachten,
die zonder slaap zullen zijn. zie ik niet
op. Ik luister naar Amerikaanse ra
diostations en ik ben ontzettend be
nieuwd hoe het daar is. Uiteindelijk
heeft het me bijna anderhalve maand
gekost om er te komen als alles blijft
gaan zoals het nu gaat
Over twee dagen kan ik tegen de kant
liggen, het is bijna niet te geloven!
dammen/1, anderson
Een nadeel van een wekelijkse ru
briek is, dat de actualiteit er nogal
eens bij in kan schieten. Schreven
wc vorige week nog, dat de titel
strijd in feite nog slechts ging tussen
het superieure trio Tsjègolew,
Wiersma en Gantwarg; op het mo
ment, dat u dat las had Gantwarg al
afgehaakt en streden Tsjegoiew en
Wiersma nog alleen om de hoogste
,eer. En nog geen twee dagen later
had Wiersma ook deze Rus van zich
afgeschud en had hij de titel bij
wijze van spreken al op zak. En ter
wijl u dit leest is Wiersma's wereld
titel waarschijnlijk al lang in zijn
bezit En misschien Rob Clerce- de
grote ontdekking van dit toernooi
op de tweede plaast geëindigd.
Uit dit alles kan tevens worden afge
leid. dat het WK 1976 een zeer
boeiend verloop heeft gehad en dat
de Nederlandse spelers druk doende
zijn de hegemonie in het dammers-
wereldje van de Russen over te ne
men. In dit verband spreekt de hatr
trick van Wiersma - Koeperman,
Tsjegoiew en Gantwarg werden door
hem geklopt - boekdelen. Maar
vooral ook de manier waarop deze
overwinningen werden bevochten
zal nog lange tijd onderwerp van ge
sprek zijn. In onderstaande partij
tegen Tsjegoiew is Wiersma heer en
meester op de honderd velden. Een
magistrale partij
TSJEGOLEW
w/
IS
jg g gj
m
y////,
II
L
9
H
O
SI
O
H
O
li W;
Stand na 39. .18-22
De combinatie, die in deze stand - na
49-43 - mogelijk was, werd eigenlijk
al ingeleid bij de 36e zet 43-38. Na
49-43 besluit zwart schijf 39 te offe
ren. maar er is dan ook geen alterna
tief. Immers, op 13-19 volgt 43x34,
24-19 en 29x16, terwijl op 40. ...39-44
een vernietigende combinatie volgt:
41. 47-41 36x47 42. 23-19 14x34 43.
30x50 47x20 44. 25x5!!
Wiersma - Tsjegoiew 2-0.
1 32-28 17-22: 2. 28x17 11x22; 3. 37-32
12-17: 4. 41-37 6-11; 5. 46-41 8-12; 6
32-28 16-21: 7. 31-26 21-27; 8.35-30 2-8;
9 30-25 27-31: 10 36x27 22x31; 11.34-
29 31-36: 12. 37-32 1-6: 13. 40-34 19-23;
14. 28x19 14x23; 15. 25x14 10x19; 16.
45-40 5-10: 17. 29-24 19x30: 18 34x25
10-14. 19. 39-34 13-19: 20. 50-45 17-21,
21.26x17 11x22; 22. 44-39 8-13: 23. 34-
29 23x34; 24. 39x30 6-11: 25. 32-28 11-
17: 26 40-34 3-8; 27. 34-29 4-10; 28. 29-
23 18x29; 29 33x24 22x33: 30. 38x29
19-23, 31. 29x18 13x22: 32. 41-37 9-13.
33.42-38 12-18.34 38-33 8-12,35.33-29
22-28; 36. 43-38 28-33; 37. 38-32 33-39:
38 32-287-11.39.28-23 18-22; 40 49-43
13-18; 41. 43x34 11-16; 42. 45-40 16-21,
43. 40-35 21-26. 44. 24-19 22-28: 45
23x3219x28; 46.47-4136x47:47 32-27
47x24; 48. 30x28 17-21: 49. 27x16 12-
17; 50. 34-29 10-14. 51. 35-30 15-20: 52.
28-23 18-22; 53. 30-24.
Dat overigens Tsjegoiew zelf ook
over grote combinatieve vermogens
bezit zien we hem demonstreren in
zijn partij tegen Jansen Tekenend
voor de kwaliteiten van de Russische
grootmeester, maar tevens van de
klasse van Wiersma, die een derge
lijke speler zo definitief weet terug te
wijzen.
TSJEGOLEW
W
gg
m 9
9
O
9
a
9
9
O 9
9
0 12
O 9
O
©I
JANSEN
Stand na 24. 36-31
Jansen - Tsjegoiew 0-2.
1. 34-29 19-23. 2. 33-28 23x34; 3. 40x29
17-21; 4. 45-40 14-19; 5. 39-34 10-14. 6.
38-33 21-26; 7 44-39 18-23; 8. 29x18
12x23,9.35-3020-24:10.30-257-12; 11.
31-27 2-7: 12. 42-38 12-18; 13. 47-42
7-12; 14. 50-45 5-10: 15. 49-44 1-7: 16.
34-2923x34 17 40x20-15x24: 18 36-31
10-15; 19. 41-36 18-23: 20. 44-40 12-18;
21. 27-22 18x27; 22. 31x22 7-12; 23. 46-
41 4-10: 24. 36-31 24-29; 25. 33x24
19x30; 26. 28x19 14x23; 27. 25x34 23-
29; 28.34x23 12-18; 29.23x12 8x28:30.
32x23 13-18; 31.23x12 11-17; 32.12x21
16x47; 33. 39-34 47-36; 34. 40-35 36-13;
35. 34-30 15-20.
Delhom - Verpoest.
Oscar Verpoest, die zo goed was ge
start, liet zich ook door Delhom ver
rassen. Als bij toverslag zijn in deze
wat kleurloze partij bij de 30e 39-34
(zie diagramstand) een tweetal ver
raderlijke finesses geslopen, te weten
de dreiging 26-21 16x38; 29-24 19x28
en 42x4 alsmede de variant: 26-21
16x38; 25-20 15x24: 29x20 38x29:
34x5. Bij zo'n dubbele dreiging - een
zeldzaamheid - wil het gemakkelijk
gebeuren, dat de belaagde speler er
een over het hoofd ziet. Zo ook hier.
Verpoest onderkende het gevaar van
de eerste dreiging, maar overzag
daarbij de andere. Met 19-23 had hij
ze beide kunnen pareren, want de
dam door 26-21, 29-24 en 25x5 levert
hem door 18-22 schijfwinst op.
1 32-28 19-23: 2. 28x19 14x23; 3. 33-28
23x32, 4. 37x28 10-14. 5. 41-37 5-10; 6.
37-32 14-19, 7. 46-41 10-14; 8. 41-37 18-
m
83
m
9
'fS
m
jü
m
m
m
m
S
n
Delhom - Verpoest 2-0.
23: 9. 35-30 12-18; 10. 39-33 20-24; 11.
30-25 7-12; 12. 44-39 16-21: 13. 34-29
23x34; 14. 40x20 15x24; 15. 31-26 18-
23: 16. 36-31 12-18: 17. 31-27 11-16; 18.
50-44 17-22:19.26x17 22x31; 20 37x26
18-22; 21. 44-40 22x11: 22. 39-34 4-10;
23. 34-29 23x34; 24. 40x20 19-23; 25.
28x19 13x15; 26. 33-29 1-7; 27. 38-33
7-12; 28. 45-40 14-19; 29. 43-39 12-18.
30. 39-34 8-13; 31. 26-21 16x38; 32. 25-
20 15x24; 33. 29x20 38x29; 34. 34x5
schaken/c. jansen
De interzonale toernooien in Ma
nilla en Biel hebben weinig schok
kende verrassingen opgeleverd. Het
gedeeltelijk falen van de Russen
was min of meer te verwachten. Ze
hebben, behalve Karpov, op het
ogenblik geen volwaardige opvol
gers van de oude beproefde groot-
meestergarde. De overwinningen
van Mecking (Manilla) en Larsen
(Biel) waren volkomen verdiend.
Men zal nu toch werkelijk ernstig
met Mecking als wereldkampioens
kandidaat rekening moeten houden,
hoewel hij in Manilla eigenlijk wat
de kwaliteit van zijn partijen be
treft, weinig bijzondere dingen heeft
gepresteerd. Larsen daarentegen
won niet alleen .maar speelde ook
enkele opmerkelijke partijen, die
lieten zien dat hij weer volkomen de
oude is. Zijn zwaarbevochten over
winning op Portisch was een prach
tig staaltje uithoudingsvermogen in
een taai eindspel.
Terwijl m Manilla al snel duidelijk
was., dat Mecking. Hort en Poluga-
jewski zich zouden plaatsen, bleef in
Biel de strijd tot de laatste ronde
volkomen onzeker. Nog zelden heeft
een toernooi zo'n spannende finish
gehad. Zeer dramatisch was de in
storting van de West-Duitser Hüb-
ner. die met nog drie ronden te gaan
alleen aan de leiding ging. Ztjn neder-
laag in de voorlaatste ronde tegen
Petrosjan kostte hem niet alleen de
eerste plaats, maar ook zijn plaats in
het kandidatentoernooi. De laatste
loodjes wogen voor hem te zwaar1
Hoezeer de laatste ronden van be
slissende betekenis waren moge,
blijken uit de eindsprint van de vier
spelers die bovenaan eindigden: Pe
trosjan 4 uit5. Tal 5.5 uit7, Larsen 2,5
uit 3. Portisch 3 uit 3
De driekamp tussen Tal, Petrosjan
en Portisch om twee plaatsen in het
kandidatentoernooi, wordt bijzon
der interessant Bij gelijk eindigen
beslist Sonnebom-Berger. Dat is
voor Tal ongunstig.
Een tweetal interessante partyen uit
Biel.
Tal - By me (USA)
Siciliaans
l.e4 c5 2.Pf3 d6 3 d4 cd4 4.Dd4:
Minder gebruikelijk, maar daarom
nog niet slecht. 4 Pc6 5.Lb5 Ld7
6 Lc6'7.Pc3 Pf68.Lg5e69 0-0-0 De
tegenovergestelde rokades leiden tot
een scherpe strijd 9 Le7 lOThel
0-0 11 Dd2 Da5 12 Pd4 Tac8 13 Kbl
Kh8 Er dreigde de bekende wending
14 Pd5' 14 f4 h6
Zie diagram.
Weigeren van het stukoffer was mis
schien kansrijker.
16.hg5: Pe4 17.Dd3'Slaan op e4
was natuurlijk voor zwart voordelig,
17Lg5. Er was niets beters meer
18.Pe4. Le4. Of 18Lf4:19.ThU Lh6
20.Pf6! g6 21.Th6: Kg7 22.Th7v Kf6:
23.Tfl Ke7 24.Dg6:. aldus een ana
lyse in '64'. 19.Te4: Lh6: 20.g4 f5
15.h4! hg5:
21.Te6: Lf4. 22,Pf5. Zwart gaf het op.
Tegen de dreigingen 23 Pg7: 23.Pe7,
23.Thl-, of 23 Te7 is niets te verzin
nen
Rogoff - Portisch
Engels
1.C4 e5 2.Pc3 Pf6 3.Pf3 Pc6 4 g3 Lb4
5 Lg2 0-0 6.0-0 Te8 7.Pd5 Pd5 Por
tisch is niet bang om een paar stuk
ken af te rullen Ook in mmder mge-
wikkelde stellingen weet een groot
meester wel de weg naar winst te
vinden 8 cd5 Pd4 9.d3 Pf3:- 10.Lf3:
Lc5 11 Ld2 d6 12.Dc2 Wit denkt
aan een initiatief op de damevleugel,
via de c-lljn. 12... Ld7 13.b4 Ld4
14 Lc3 Lb6 15 a4 a6 16.a5 La7 17 Tacl
Tc8 18.e3 f5. Zwarts kansen liggen
natuurlijk aan deze kant. 19.d4De
loper op a7 wordt buitenspel gezet,
tenminste dat zou men verwachten.
Wit heeft echter andere plannen.
19ed4: 20.Ld4:Meer kansen
bood 20.ed4:. 20. Ld4. 21.ed4: Df6
22.Dd2 f4 23.Tc3 Wit combineert
zyn aanval op c7 met de verdediging
van zyn koningsvleugel. 23... Lh3
'24 Tfcl TfB 25.Lhl Dg5!
Zie diagram.
Erdreigde26 fg3:27 Dg5: gf2: mat!
26 Tf7! 27.TelOp 27.Tf4 volgt
27 Tcffi!. 27. TcfB 28.Te4 L)g6
26.Tf3
29.Del Tf6 30.TC3 h5! 31.Te7 fg3.
32.Tg3: h4ü De beslissende klap. Op
33.Tg6: volgt 33... Tg6;t 34.Lg2
Tg2: 35.Khl Tgf2: enz. 33.Tg7: Kg7;.
Wit gaf het op.
Correspondentie. De oplossingen
van de heren Gaal en Strubbe (vijf-
zet) zijn incorrect!
bridge t. schipperheyn
Deze week een tweetal interessante spellen uit re
cente toemooipraktijk. Het eerste demonstreert
weer eens de juistheid van Jean Besse's tip: troef
niet te snel over; misschien maakl u door dit niet
te doen meer slagen. Het tweede spel is een goed
voorbeeld van een coup; een troef-inkortende
speelwijze, zodat een ogenschijnlijk zekere ver-
liesslag niet verloren gaat.
Sch 9 8 5 2
Ha A V 6
Ru V 7 2
KI 8 4 2
Sch H 10 3
Ha V 10 5 3
Ru 8 6 5 4
KI H 3
Sch 6
Ha 9 7 4
Ru H 9 3
KI A V B 10 7 6
Sch A V B 7 4
Ha H 8 2
Ru A B 10
KI 9 5
Zuid moest 4 Sch spelen en daar oost tydens het
bieden klaveren had geboden, kwam west met KI
heer uit Oost nam de tweede slag over en speelde
daarna opnieuw klaveren, die doorzuid melde boer
werd getroefd. West kon de verleiding niet weer
staan en troefde met de heer over. Het contract
werd daarna natuurlijk gemaakt
Indien west echter met had overgetroefd, had hi)
met zijn H 10 3 achter A V 7 altijd twee slagen
kunnen maken
Sch H V 5
Ha 4 3
Ru A 10 5 2
KI H V 9 6
Sch B 10 8 7
Ha 6
Ru 9 8 7 6 3
KI 10 8 3
Sch 9 6 3
Ha B 9 8 7
Ru H V 4
KI B 5 2
Sch A 4 2
Ha A H V 10 5 2
Ru B
KI A 7 4
Een populair con tract was 7 Ha. te spelen door zuid.
West kwam uit met Ru 9. genomen met het aas. Het
spelen van harten aas en heer openbaarde het
slechte hartenzitsel. zodat het verlies van een har
tenslag onvermijdelijk leek. Eén der zuidspelers
legdezijn kaarten neer en claimde het spel voor één
down. Een andere zuidspeler was wat minder pes
simistisch. Hy bedacht dat hij het spel zou kunnen
maken indien oost beschikte over tenminste drie
kaarten in iedere zwarte kleur. Zuid speelde hiertoe
schoppen aas en een kleine schoppen naar tafel.
Een ruiten werd ingetroefd. gevolgd door scllqppen
en opnieuw een ingetroefde ruiten. Zuid had nu zyn
troefbezet ingekort tot gelijke lengte als oost. Kla
veren aas en heer en vrouw volgden, waarna zuid
met vrouw-tien van troef de laatste twee slagen
maakte. Oost had ondanks boer-vierde van troef
geen enkele troefslag gemaakt1
T Schipperheyn