VOGELS EN VISSEN MELDDEN JUKKEMA AMERIKAANSE KUST PZC/z miinminimiurn DE HATTRICK VAN HARM WIERSMA vTw INTERZONALE TOERNOOIEN i i 4 11 i i x i ;t i B I I B B IP NIET TE SNEL OVERTROEVEN ZATERDAG 28 AUGUSTUS 1976 zaterdagkrant 23 (Door Henk Jukkema) Yvindkracht 6 pal uit het westen, daar loaar ik heen moet. Voor het geval ik soms mocht gaan denken geen waar voor m'n geld te krijgen. Hevig stampend werkt de „Hesperia" zich tegen de gol ven in. Zo af en toe maakt ze een oorverdovende klapdie je door merg en been gaat. Of ze haalt net niet de top van een brekende golf, zodat ze een schuiver maakt en de witte kop over het dek spoelt. De zon schijnt en het overkomende water is lauw. Ik lig in de kuip te zonnebaden op m'n polystreen matras en krijg de kans niet om te zweten vanwege het buiswater. Als je een poos zo gelegen hebt, ben je dan ook wit van de zoutkristallen. En samen met de olijfolie, op de huid gesmeerd tegen de zonnebrand, geeft je dat het gevoel een Portugese sardine op vakantie te zijn. Het grootzeil heb ik gestreken en we varen alleen onder de grote fok num mer één. Behalve als de boot gestopt wordt door een golf. loopt ze even goed hoog aan de wind 5, soms 6 kno pen. 's Middags vliegt er een prachtige vo gel met een schelle stem rond het schip. Hij probeert voortdurend neer te strijken op de wild slingerende masttop. Het is een keerkringvogel, die je alleen tegenkomt in de warmere oceanische wateren aan de Ameri kaanse kant. Hij heeft twee lange staartveren en vliegt lang zo moeite loos niet als de stormvogels. Aan het leven om je heen, de temperatuur en de kleur van het water, kun je zien dat je in andere streken komt. De zeelui van vroeger gebruikten dit soort te kenen als hulp bij hun navigatie. Ook wat het weer betreft, vertrouw ik op wat ik zie. Mijn barometer wijst volkomen verkeerd aan en mijn water thermometer is gebroken. Eigenlijk komt dat wel goed uit, want ik ben helemaal niet zo'n getallenmens. Ik kijk liever naar de wolken en de kleur van de lucht als de zon op of onder gaat. Wat ik daaruit kan afleiden, is tot dusverre betrouwbaarder geweest dan de weerberichten van de BBC. In een zeilboot heb je alle tijd om deze teke nen nauwkeurig te observeren. De vierde juli is het wat rustiger en ik heb tijd om me in het achteronder te wurmen om de lenspomp. die al een paar dagen kapot is. eruit te halen. Sinds het avontuur met de vinvis is de uitlaat immers kapot en stroomt het koelwater in het schip als ik de motor gebruik om stroom te laden, eens per twee weken een uur. Na een paar be nauwde minuten sleutelen ligt de pomp aan dek, en na demontage blijkt de uitlaatklep gescheurd te zijn. Ik probeer de scheur te lijmen met een overvloedige hoeveelheid bisonkit, maarhetluktniet-Datbetekenthozen de rest van de tocht. Om de andere dag een uur lang in de stank van dieselgas- sen op een slingerend schip tot je ogen ervan tranen en je misselijk wordt. Er bestaan prettiger dingen in dit leven, maar een ramp is iets anders Op vijf juni is de lucht zwart om me heen, de wind is gaan liggen en de zee is ruw en ongeordend. Dan komt de regen voor de wind uit, en dat is mees tal een slecht teken. Bij bakken valt het de zwangere wolken uit, de zee is een sissende witte vlakte geworden, en het zicht is hooguit een paar hon derd meter. Plotseling splijt de hemel en een geweldige bliksemflits slaat met een oorverdovende knal in zee. Ik ben verlamd van schrik door dit startschot, want nu steekt de wind op. die in één minuut de kracht van een storm heeft bereikt en de „Hesperia" plat op de golven drukt. Benedendeks valt van alles om, en dan lpopt de boot uit haar roer en draait in de wind. Ze richt zich weer op en de fok begint angstaanjagend te klapperen. Vlug ontkoppel ik de zelfstuur. laat de schoot vieren en stuur haar terug op koers. Het wordt een onstuimige rit. terwijl de regen het naakte lijf striemt en ik nauwelijks wat kan zien. Die grote fok moet eraf, dit is te link! De zelfstuur kan het gelukkig weer aan en op han den en voeten kruip ik naar voren om het grootzeil te hijsen. Na veel gewor stel staat het bij met een dubbel rif. zodat de „Hespena" nu weer meer helt Maar dat is slechts van korte duur, want nu kan die grote fok tenminste naar beneden zonder dat het schip een speelbal van de golven wordt zonder sturend zeil. Op het voorschip hangt het bestaan aan de veiligheidsgordel en de dol geworden fok doet alle moeite zich te bevrijden uit mijn greep Eindelijk ligt hij gebonden en krachteloos aan dek. en dan is alles rustig. De wind huilt nog onver minderd door het want. maar de „Hes peria" rijdt met de wind bijna dwars inkomend comfortabel over de golven Op zo'n moment voel je je geweldig blij lukkema bezig mei liet trimmen van ie genua. en trots. Brul maar wind. mij krijgje zc maar niet! En je klopt de ..Hesperia" liefkozend op haar flank, want dat heeft een boot nodig (als u dat niet ge looft. dan zeilt u maar eens een oceaan over) Rustig rijden we over de kwaaie golven met een vaartje van vijf kno pen. en de zelfstuur heeft niet de min ste moeite om haar netjes op koers te houden. Het grootzeil staat er prach tig bij. ondanks het haastige reefwerk De storm blaast de gehele nacht on verminder door, en de rust waarmee de .Hesperiawestwaarts va art. wordt zc af en toe onderbroken door een echte hoge breker die haar zijwaarts weg drukt en vervolgens met veel lawaai over haar heen spoelt. Even na mid demacht naderen er lichten uit hei oosten, en als ze dichtbij zijn gekomen kan ik eruit opmaken dat het een grool schip moet zijn dat behoorlijk slinger! en op mijn koers ligt. Met de schijn werper belicht ik het grootzeil er daarna sein ik de letter „K": I want tc communicate with you. Contact Een paar seconden later klinkt een stem met zwaar Spaans accent uit de marifoon: „Sailing ship, sailing ship, this is cargoship „Alejandro Zubiza- retta". Hij vraagt of het nodig is koers te veranderen om een aanvaring te voorkomen, en ik antwoord dat het voor mij moeilijk is nog meer in de wind te draaien en dat ik het erg op prijs zou stellen als hij wat verder uit mijn buurt bleef. Hij verlegt z'n koers meer noordelijk en gaat toch nog dicht boven me langs, echter zonder dat het gevaarlijk wordt, want ik had hem mijn koers opgegeven. Als hij langszij is. floept er een schijn werper aan, die de „Hesperia" doet baden in het licht. Knipperend tegen het felle licht zwaai ik maar eens. al- Vandaag nog een aflevering van een serie verhalen die de Enschedese solozeiler Henk Jukkema. deelnemer aan de transatlantische oceaanrace. voor deze krant heefl geschre ven. Jukkema beschrijft hierin vooral zijn ontmoetingen met vis- en vogelsoorten, die erop duidden dat hij de overkant, na derde. Daarnaast had hij nog enkele interessante ontmoetin gen met schepen. Duidelijk werd vooral ook hoe afhanke lijk de oceaanzeiler is van de vaak sterk wisselende weers omstandigheden. hoewel niet te zien is of er iemand te- rugzwaait. Hij belooft me te rapporte ren bij ..Lloyd's" in Londen en ik be dank hem nogmaals voor de gedane moeite. Als de koopvaardij er toch niet was' Tegen de morgen gaat de storm liggen en ik kan meer zeil gaan byzet- ten Aan dek vind ik een paar minus cule vliegende vissen, die in de loop van de nacht aan boord gevlogen zijn en dat met overleefd hebben. We zitten dus nog steeds in de warmere wateren. De zesde is de wind geheel gaan liggen en het lijkt alsof we in een gat midden op de oceaan zijn terechtgekomen waar het nooit meer waait en waar je nooit meer uitkomt. Het is bloedheet, en mijn laatste boek is al half uit. En slapen om ook dat te vergeten, kun je niet in deze hitte. Pas als de zon de volgende dag al ver boven de horizon is. begint hel voorzichtig te waaien. Kringen De achtste is ook nog een slappe dag. 's Ochtends word ik wakker van een enorm geplons. maar eenmaal aan dek zijn er slechts grote, schuimende kringen te zien. Aan het geluid te ho ren waren het geen dolfijnen of wal vissen. Niets vertoont zich en ik be sluit weer verder te slapen. Nauwe lijks benedendeks begint het weer, en als ik nu boven kom, kan ik ze zien! Het zijn enorme tonijnen, minstens anderhalve meter lang. die met een geweldig kabaal telkens geheel uit het water springen. Ik pak m'n came ra, maar ze laten zich eenvoudig niet fotograferen en komen altijd boven water op een plek waar je ze niet ver wacht. De komende dagen neemt de wind weer toe en 12 juli. nota bene mijn ver jaardag. wordt de moeilijkste dag tot dusverre, want een eindeloze stoet buien met zware windstoten komt uit het zuidwesten over me heenzeilen. Het ene moment vlagen van wind kracht 9 en een kwartier later bijna geen wind. De zee is zeer verward, en als ik net meer zeil heb gezet, komt de volgende vlaag en ligt de „Hesperia" plat op het water. Tegen de tijd dat ik gereefd heb, is de wind weer gaan lig gen. Deze toestand duurt twee dagen en vreet aan m'n humeur. De anderen zijn natuurlijk allang binnen, en ik lig hier te modderen met dit dwarse weer. De 14e is mijn positie 40 45' NB en 65 45' WL; ondanks alles kom ik dich terbij De dag daarop is de hemel in het noorden een grijze muur, het is kouder, de kleur van het water is donkergroen en ik voel een lichte opwinding. Alsof al deze tekenen nog niet duidelijk ge noeg zijn, duikt er ook nog een school grienden op aan bakboord. Het zijn er minstens 50 en ze liggen luid te blazen aan de oppervlakte. Ze zijn tussen de 5 en 8 meter lang. pikzwart en goed te herkennen aan htm grote, gebogen rugvinnen en stompe koppen. Al deze tekenen duiden erop, dat ik door de Golfstroom in de koude, zuurstofrijke Labradorstroom terecht ben geko men; de stroom die langs de Ameri kaanse kust loopt j QE. In een tijdschrift zie ik een adverten tie van de Cunard Line: de Queen Eli sabeth 2 vertrekt 14 juli uit New York met bestemming Southampton. Ik zit vlak onder de scheepvaartroute van New York naar het Kanaal, en ik be denk dat ik haar best eens zou kunnen tegenkomen. Nog geen kwartier later wordt een groot schip zichtbaar in de nevel ten noorden van me. Een schip dat precies lijkt op dat van de foto in de adverten tie: de QE 2! Hoe bestaat het! Ze pas seert een mijl ten noorden van me. en nadat ik haar opgeroepen heb, vragen ze of alles in orde is en ze beloven mij te rapporteren bij Lloyd's. Het lijkt een beetje alsof ik voortdurend schepen zie. maar het laatste schip passeerde negen dagen geleden. Die dag zie ik telkens grienden en ook twee potvissen, die een eindje met me op zwemmen maar gelukkig op af stand blijven. Als hun staarten boven water komen, weet ik dat ze diep gaan duiken, en een kwartier later komen ze weer boven, ver voor me. Een groot soort zwarte dolfijnen zwemt traag achter de boot aan. Wat is hier een boel te zien. Zonder al dat dierlijk le ven zou een oversteek heel wat saaier Opduikende grienden, een klein soort walvis, in de Labradorstroom voor de Amerikaanse kust zijn. Regelmatig passeer ik nu ook grote knaloranje vissersboeien: wc zijn niet meer in het diepe oceaanwa ter. De 16e vaart er een rood jacht achter me. aan de horizon op dezelfde koers. Het zou een andere deelnemer kunnen zijn. en ik roep hem via de radio, maar hij antwoordt niet. Het lijkt alsof er meerdere mensen aan dek zijn en door de kijker zie ik dat men bezig is de spinnaker te zetten. Ik blijf onder ge nua varen en verwacht dat het jacht me wel zal inhalen, maar het lukt ze niet. Zo te zien is het groter dan de „Hespenaen dat doet me natuurlijk wel goed. Tegen het einde van de mid dag is het jacht met het blote oog niet meer te zien. zover is het achterge- raakt. Regelmatig zie ik haaievinnen om het schip zwerven en een grote maanvis met een vreemd flappende rugvin weet zich ternauwernood uit de baan van het schip te ..verplaatsenzioemmen kun je dat bijna niet. noemen, zo traag is dit. dier. Ik kan nu het Nantucket- lichtschip met de radionchtingzoeker peilen Ik voel me opgewonden en blij en zelfs tegen die laatste paar nachten, die zonder slaap zullen zijn. zie ik niet op. Ik luister naar Amerikaanse ra diostations en ik ben ontzettend be nieuwd hoe het daar is. Uiteindelijk heeft het me bijna anderhalve maand gekost om er te komen als alles blijft gaan zoals het nu gaat Over twee dagen kan ik tegen de kant liggen, het is bijna niet te geloven! dammen/1, anderson Een nadeel van een wekelijkse ru briek is, dat de actualiteit er nogal eens bij in kan schieten. Schreven wc vorige week nog, dat de titel strijd in feite nog slechts ging tussen het superieure trio Tsjègolew, Wiersma en Gantwarg; op het mo ment, dat u dat las had Gantwarg al afgehaakt en streden Tsjegoiew en Wiersma nog alleen om de hoogste ,eer. En nog geen twee dagen later had Wiersma ook deze Rus van zich afgeschud en had hij de titel bij wijze van spreken al op zak. En ter wijl u dit leest is Wiersma's wereld titel waarschijnlijk al lang in zijn bezit En misschien Rob Clerce- de grote ontdekking van dit toernooi op de tweede plaast geëindigd. Uit dit alles kan tevens worden afge leid. dat het WK 1976 een zeer boeiend verloop heeft gehad en dat de Nederlandse spelers druk doende zijn de hegemonie in het dammers- wereldje van de Russen over te ne men. In dit verband spreekt de hatr trick van Wiersma - Koeperman, Tsjegoiew en Gantwarg werden door hem geklopt - boekdelen. Maar vooral ook de manier waarop deze overwinningen werden bevochten zal nog lange tijd onderwerp van ge sprek zijn. In onderstaande partij tegen Tsjegoiew is Wiersma heer en meester op de honderd velden. Een magistrale partij TSJEGOLEW w/ IS jg g gj m y////, II L 9 H O SI O H O li W; Stand na 39. .18-22 De combinatie, die in deze stand - na 49-43 - mogelijk was, werd eigenlijk al ingeleid bij de 36e zet 43-38. Na 49-43 besluit zwart schijf 39 te offe ren. maar er is dan ook geen alterna tief. Immers, op 13-19 volgt 43x34, 24-19 en 29x16, terwijl op 40. ...39-44 een vernietigende combinatie volgt: 41. 47-41 36x47 42. 23-19 14x34 43. 30x50 47x20 44. 25x5!! Wiersma - Tsjegoiew 2-0. 1 32-28 17-22: 2. 28x17 11x22; 3. 37-32 12-17: 4. 41-37 6-11; 5. 46-41 8-12; 6 32-28 16-21: 7. 31-26 21-27; 8.35-30 2-8; 9 30-25 27-31: 10 36x27 22x31; 11.34- 29 31-36: 12. 37-32 1-6: 13. 40-34 19-23; 14. 28x19 14x23; 15. 25x14 10x19; 16. 45-40 5-10: 17. 29-24 19x30: 18 34x25 10-14. 19. 39-34 13-19: 20. 50-45 17-21, 21.26x17 11x22; 22. 44-39 8-13: 23. 34- 29 23x34; 24. 39x30 6-11: 25. 32-28 11- 17: 26 40-34 3-8; 27. 34-29 4-10; 28. 29- 23 18x29; 29 33x24 22x33: 30. 38x29 19-23, 31. 29x18 13x22: 32. 41-37 9-13. 33.42-38 12-18.34 38-33 8-12,35.33-29 22-28; 36. 43-38 28-33; 37. 38-32 33-39: 38 32-287-11.39.28-23 18-22; 40 49-43 13-18; 41. 43x34 11-16; 42. 45-40 16-21, 43. 40-35 21-26. 44. 24-19 22-28: 45 23x3219x28; 46.47-4136x47:47 32-27 47x24; 48. 30x28 17-21: 49. 27x16 12- 17; 50. 34-29 10-14. 51. 35-30 15-20: 52. 28-23 18-22; 53. 30-24. Dat overigens Tsjegoiew zelf ook over grote combinatieve vermogens bezit zien we hem demonstreren in zijn partij tegen Jansen Tekenend voor de kwaliteiten van de Russische grootmeester, maar tevens van de klasse van Wiersma, die een derge lijke speler zo definitief weet terug te wijzen. TSJEGOLEW W gg m 9 9 O 9 a 9 9 O 9 9 0 12 O 9 O ©I JANSEN Stand na 24. 36-31 Jansen - Tsjegoiew 0-2. 1. 34-29 19-23. 2. 33-28 23x34; 3. 40x29 17-21; 4. 45-40 14-19; 5. 39-34 10-14. 6. 38-33 21-26; 7 44-39 18-23; 8. 29x18 12x23,9.35-3020-24:10.30-257-12; 11. 31-27 2-7: 12. 42-38 12-18; 13. 47-42 7-12; 14. 50-45 5-10: 15. 49-44 1-7: 16. 34-2923x34 17 40x20-15x24: 18 36-31 10-15; 19. 41-36 18-23: 20. 44-40 12-18; 21. 27-22 18x27; 22. 31x22 7-12; 23. 46- 41 4-10: 24. 36-31 24-29; 25. 33x24 19x30; 26. 28x19 14x23; 27. 25x34 23- 29; 28.34x23 12-18; 29.23x12 8x28:30. 32x23 13-18; 31.23x12 11-17; 32.12x21 16x47; 33. 39-34 47-36; 34. 40-35 36-13; 35. 34-30 15-20. Delhom - Verpoest. Oscar Verpoest, die zo goed was ge start, liet zich ook door Delhom ver rassen. Als bij toverslag zijn in deze wat kleurloze partij bij de 30e 39-34 (zie diagramstand) een tweetal ver raderlijke finesses geslopen, te weten de dreiging 26-21 16x38; 29-24 19x28 en 42x4 alsmede de variant: 26-21 16x38; 25-20 15x24: 29x20 38x29: 34x5. Bij zo'n dubbele dreiging - een zeldzaamheid - wil het gemakkelijk gebeuren, dat de belaagde speler er een over het hoofd ziet. Zo ook hier. Verpoest onderkende het gevaar van de eerste dreiging, maar overzag daarbij de andere. Met 19-23 had hij ze beide kunnen pareren, want de dam door 26-21, 29-24 en 25x5 levert hem door 18-22 schijfwinst op. 1 32-28 19-23: 2. 28x19 14x23; 3. 33-28 23x32, 4. 37x28 10-14. 5. 41-37 5-10; 6. 37-32 14-19, 7. 46-41 10-14; 8. 41-37 18- m 83 m 9 'fS m jü m m m m S n Delhom - Verpoest 2-0. 23: 9. 35-30 12-18; 10. 39-33 20-24; 11. 30-25 7-12; 12. 44-39 16-21: 13. 34-29 23x34; 14. 40x20 15x24; 15. 31-26 18- 23: 16. 36-31 12-18: 17. 31-27 11-16; 18. 50-44 17-22:19.26x17 22x31; 20 37x26 18-22; 21. 44-40 22x11: 22. 39-34 4-10; 23. 34-29 23x34; 24. 40x20 19-23; 25. 28x19 13x15; 26. 33-29 1-7; 27. 38-33 7-12; 28. 45-40 14-19; 29. 43-39 12-18. 30. 39-34 8-13; 31. 26-21 16x38; 32. 25- 20 15x24; 33. 29x20 38x29; 34. 34x5 schaken/c. jansen De interzonale toernooien in Ma nilla en Biel hebben weinig schok kende verrassingen opgeleverd. Het gedeeltelijk falen van de Russen was min of meer te verwachten. Ze hebben, behalve Karpov, op het ogenblik geen volwaardige opvol gers van de oude beproefde groot- meestergarde. De overwinningen van Mecking (Manilla) en Larsen (Biel) waren volkomen verdiend. Men zal nu toch werkelijk ernstig met Mecking als wereldkampioens kandidaat rekening moeten houden, hoewel hij in Manilla eigenlijk wat de kwaliteit van zijn partijen be treft, weinig bijzondere dingen heeft gepresteerd. Larsen daarentegen won niet alleen .maar speelde ook enkele opmerkelijke partijen, die lieten zien dat hij weer volkomen de oude is. Zijn zwaarbevochten over winning op Portisch was een prach tig staaltje uithoudingsvermogen in een taai eindspel. Terwijl m Manilla al snel duidelijk was., dat Mecking. Hort en Poluga- jewski zich zouden plaatsen, bleef in Biel de strijd tot de laatste ronde volkomen onzeker. Nog zelden heeft een toernooi zo'n spannende finish gehad. Zeer dramatisch was de in storting van de West-Duitser Hüb- ner. die met nog drie ronden te gaan alleen aan de leiding ging. Ztjn neder- laag in de voorlaatste ronde tegen Petrosjan kostte hem niet alleen de eerste plaats, maar ook zijn plaats in het kandidatentoernooi. De laatste loodjes wogen voor hem te zwaar1 Hoezeer de laatste ronden van be slissende betekenis waren moge, blijken uit de eindsprint van de vier spelers die bovenaan eindigden: Pe trosjan 4 uit5. Tal 5.5 uit7, Larsen 2,5 uit 3. Portisch 3 uit 3 De driekamp tussen Tal, Petrosjan en Portisch om twee plaatsen in het kandidatentoernooi, wordt bijzon der interessant Bij gelijk eindigen beslist Sonnebom-Berger. Dat is voor Tal ongunstig. Een tweetal interessante partyen uit Biel. Tal - By me (USA) Siciliaans l.e4 c5 2.Pf3 d6 3 d4 cd4 4.Dd4: Minder gebruikelijk, maar daarom nog niet slecht. 4 Pc6 5.Lb5 Ld7 6 Lc6'7.Pc3 Pf68.Lg5e69 0-0-0 De tegenovergestelde rokades leiden tot een scherpe strijd 9 Le7 lOThel 0-0 11 Dd2 Da5 12 Pd4 Tac8 13 Kbl Kh8 Er dreigde de bekende wending 14 Pd5' 14 f4 h6 Zie diagram. Weigeren van het stukoffer was mis schien kansrijker. 16.hg5: Pe4 17.Dd3'Slaan op e4 was natuurlijk voor zwart voordelig, 17Lg5. Er was niets beters meer 18.Pe4. Le4. Of 18Lf4:19.ThU Lh6 20.Pf6! g6 21.Th6: Kg7 22.Th7v Kf6: 23.Tfl Ke7 24.Dg6:. aldus een ana lyse in '64'. 19.Te4: Lh6: 20.g4 f5 15.h4! hg5: 21.Te6: Lf4. 22,Pf5. Zwart gaf het op. Tegen de dreigingen 23 Pg7: 23.Pe7, 23.Thl-, of 23 Te7 is niets te verzin nen Rogoff - Portisch Engels 1.C4 e5 2.Pc3 Pf6 3.Pf3 Pc6 4 g3 Lb4 5 Lg2 0-0 6.0-0 Te8 7.Pd5 Pd5 Por tisch is niet bang om een paar stuk ken af te rullen Ook in mmder mge- wikkelde stellingen weet een groot meester wel de weg naar winst te vinden 8 cd5 Pd4 9.d3 Pf3:- 10.Lf3: Lc5 11 Ld2 d6 12.Dc2 Wit denkt aan een initiatief op de damevleugel, via de c-lljn. 12... Ld7 13.b4 Ld4 14 Lc3 Lb6 15 a4 a6 16.a5 La7 17 Tacl Tc8 18.e3 f5. Zwarts kansen liggen natuurlijk aan deze kant. 19.d4De loper op a7 wordt buitenspel gezet, tenminste dat zou men verwachten. Wit heeft echter andere plannen. 19ed4: 20.Ld4:Meer kansen bood 20.ed4:. 20. Ld4. 21.ed4: Df6 22.Dd2 f4 23.Tc3 Wit combineert zyn aanval op c7 met de verdediging van zyn koningsvleugel. 23... Lh3 '24 Tfcl TfB 25.Lhl Dg5! Zie diagram. Erdreigde26 fg3:27 Dg5: gf2: mat! 26 Tf7! 27.TelOp 27.Tf4 volgt 27 Tcffi!. 27. TcfB 28.Te4 L)g6 26.Tf3 29.Del Tf6 30.TC3 h5! 31.Te7 fg3. 32.Tg3: h4ü De beslissende klap. Op 33.Tg6: volgt 33... Tg6;t 34.Lg2 Tg2: 35.Khl Tgf2: enz. 33.Tg7: Kg7;. Wit gaf het op. Correspondentie. De oplossingen van de heren Gaal en Strubbe (vijf- zet) zijn incorrect! bridge t. schipperheyn Deze week een tweetal interessante spellen uit re cente toemooipraktijk. Het eerste demonstreert weer eens de juistheid van Jean Besse's tip: troef niet te snel over; misschien maakl u door dit niet te doen meer slagen. Het tweede spel is een goed voorbeeld van een coup; een troef-inkortende speelwijze, zodat een ogenschijnlijk zekere ver- liesslag niet verloren gaat. Sch 9 8 5 2 Ha A V 6 Ru V 7 2 KI 8 4 2 Sch H 10 3 Ha V 10 5 3 Ru 8 6 5 4 KI H 3 Sch 6 Ha 9 7 4 Ru H 9 3 KI A V B 10 7 6 Sch A V B 7 4 Ha H 8 2 Ru A B 10 KI 9 5 Zuid moest 4 Sch spelen en daar oost tydens het bieden klaveren had geboden, kwam west met KI heer uit Oost nam de tweede slag over en speelde daarna opnieuw klaveren, die doorzuid melde boer werd getroefd. West kon de verleiding niet weer staan en troefde met de heer over. Het contract werd daarna natuurlijk gemaakt Indien west echter met had overgetroefd, had hi) met zijn H 10 3 achter A V 7 altijd twee slagen kunnen maken Sch H V 5 Ha 4 3 Ru A 10 5 2 KI H V 9 6 Sch B 10 8 7 Ha 6 Ru 9 8 7 6 3 KI 10 8 3 Sch 9 6 3 Ha B 9 8 7 Ru H V 4 KI B 5 2 Sch A 4 2 Ha A H V 10 5 2 Ru B KI A 7 4 Een populair con tract was 7 Ha. te spelen door zuid. West kwam uit met Ru 9. genomen met het aas. Het spelen van harten aas en heer openbaarde het slechte hartenzitsel. zodat het verlies van een har tenslag onvermijdelijk leek. Eén der zuidspelers legdezijn kaarten neer en claimde het spel voor één down. Een andere zuidspeler was wat minder pes simistisch. Hy bedacht dat hij het spel zou kunnen maken indien oost beschikte over tenminste drie kaarten in iedere zwarte kleur. Zuid speelde hiertoe schoppen aas en een kleine schoppen naar tafel. Een ruiten werd ingetroefd. gevolgd door scllqppen en opnieuw een ingetroefde ruiten. Zuid had nu zyn troefbezet ingekort tot gelijke lengte als oost. Kla veren aas en heer en vrouw volgden, waarna zuid met vrouw-tien van troef de laatste twee slagen maakte. Oost had ondanks boer-vierde van troef geen enkele troefslag gemaakt1 T Schipperheyn

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 23