Cees Kerdel: Wellicht ooit nog eens Olympische Spelen zonder Nederland Veiligheidsmensen grootste winnaars LEEUWENHOEK STOPT NOG NIET Risico's zijn soms niet verantwoord PZC OF DEMONSTRATIE OM AAN TE TONEN, DAT BINNEN DE GRENZEN VAN HET NORMALE NIETS MEER TE BEREIKEN IS MONTREAL 1976 IN MOSKOU WELLICHT EEN SALTO MORTALE IN OOSTBLOKLANDEN EIST MEN ONVERANTWOORDELIJKE OFFERS sport twaalf, dertien, veertien jaai in een tui - ninternaat ondei te biengen. Waar ben je mee bezig als je zulke kinderen uit hun gezinnen weghaalt alleen voor de Olympische Spelen Wij van het NOC hebben daar erg zwaar aan getild. Na diepgaand overleg met de ouders, met de scholen, met de inspecties van on derwijs zijn wij tenslotte gezwicht en akkoord gegaan met het turninteinaat bij Papendal Maar we hebben duidelijk gesteld, dat we het alleen zouden doen bij wijze van experiment Geen internaat Kerdeï is duidelijk geen voorstander van het in stand houden van het Inter naat voor de Nedetlandse turnsters. ..Die trains ter Eva Bartha is ook een Oosteuropese. Zij ziet het als bittere noodzaak om de meisjes in een inter naat. bijeen te brengen In haar Oosteu ropese begrippen is dat een normale zaak. Maar het is niet in het belang van de kinderen om hen zo lang bij ouders, bioertjes en zusjes weg te halen. Boven dien is het damesturnen een aanvecht bare weg ingeslagen De meisjes worden steeds jonget en worden gedwongen tot acrobatiek, die enorme risico s inhoudt voor het lichaam. Ei zijn vooral gevaren voor de wervelkolom En nu wil men on der de toestellen al valkuilen Dat leidt tot nog meer risico's' Maar olympisch tumniveau is abso luut onbereikbaar als er niet dagelijks (op een internaat) urenlang getraind kan worden door de turnmeisjes. En als de turnbond geen faciliteiten krijgt als valkuilen onder brug en balk kan de perfectie in de acrobatische toeren ook wel vergeten worden. Het onvermijde lijke gevolg zal zijn, dat terwijl won- derturnstertjes als N'adia Comaneci weer tienen op de elektronische score borden toveren, de Nederlandse ama teurtjes wellicht niet eens meer een ne gen bereiken! Salto mortale Cees Kerdel blijft er laconiek onder „Het zij zo. Het is toch voorspelbaar dat de progressie in het damesturnen zover zal gaan. dat we op de spelen in Moskou over vier jaar misschien al een dubbele salto op de balk te zien krijgen. Ja. in- deidaad. dat is dan letterlijk een salto mortale Die risico's acht ik te groot, on- veiantwoordelijk en onaanvaardbaar. Wij moeten er dan maar vrede mee heb ben. dat die turnstrijd op de spelen al leen zal gaan tussen de Oostbloklanden. En bovendien, geprojecteerd tegen de Nederlandse mentaliteit is dat topni veau toch niet haalbaar. De westerse mentaliteit is gelukkig anders Voor de glorie van het land moetje de grenzen van het verantwoordelijke niet over schrijden"' De voorzitter van het NOC weet ook: „Dat alles geldt niet alleen voor het tur nen maar ook voor tal van andere spor ten. Zelfs voor een tak van sport als atle tiek worden er in met name Oost- Duitsland zulke voor ons onmogelijke offers gebracht, dat het allemaal niet meer haalbaar voor ons lijkt. Met lan den. die deze ontwikkeling ook onmoge lijk kunnen of willen bijbenen, moeten we dan maar naai een andere oplossing zoeken Want wat Nederland dan nog kan bereiken is speeltuinwerk vergele ken bij de top op de Olympische Spelen Nogmaals: voor Nederlandse figuranten op een olympiade voel ik niet" Daarom heeft Cees Kerdel als oplossing een soort kleine spelen voor landen, die toch kansloos zijn op de werkelijke olympiade voor ogen. Eeen soort alter natieve spelen dus. Kerdel daarover: „Het voorbeeld ligt er al. Landen als Nederland kunnen ook niet mee met het skiën op wereldniveau. We hebben toen gezorgd, dat er op ons bescheiden niveau voor onze skiërs wedstrijden kwamen: de lage landenwedstrijden. Met landen, die niet bereid zijn zoveel op te offeren voor het olympisch ni veau. zouden we dan onze eigen wed strijden kunnen houden op een ander tijdstip". In zijn toekomstbeeld ziet Kerdel dan ook dat voor wat Nederland betreft de Olympische Spelen ooit nog eens alleen naar bereikt zullen worden door enkele uitzonderlijke fenomenen- ..Inderdaad voor grote talenten als Ard Schenk. Kees Verkerk en Atje Keulen-Deelstra, ik noem nu toevallig alleen schaatsers, en ja. ook vooreen talent als Anton Gee- iink ligt ei wellicht nog een olympische toekomst, maar ik heb hier Nederlan ders in Montreal zien optreden, die ver beneden het olympisch niveau bleven Kansloos En dat is noch voor de mens zelf. noch voor zijn sport, nog voor zijn bond. noch vooi het meeleven in Neder land een plezierige zaak Karaktert rekje Reportages en commentaren van de Olympische Spelen in Montreal door hel speciaal voor de Provinciale Zeeuwse Courant uitgezonden reportageteam van de GPD (Gemeenschappelijke Pers Dienst) Hetzeven man sterke team bestaat uit: JOOP VAN DEN BERG. chef-sport Provinciale Zeeuwse Courant DICK LOM AN. sportverslaggever Arnhemse Courant HANS VAN ZENDEREN, sportverslaggever Gooi- en Eert!ander BERT BREEVOORD. sportverslaggever Haarlems Dagblad JAN BOEROP. sportverslaggever Utrechts Nieuwsblad ALBERT GEESINK. sportverslaggever Tubantia Enschede NICO SCHEEPMAKER, columnist uit Amsterdam. Toch zou Nederland (14 miljoen inwo ners) in theorie vrijwel evenveel talen ten moeten kunnen afleveren als Oost> Duitsland '16 miljoen inwonersi Maar in de praktijk is dat alleen al niet te rea liseren. omdat de Nederlanders het ge lukkige karaktertrekje hebben niet tot in het absurde alles opzij te zetten voor de glorie van volk en vaderland Toch zouden er ongetwijfeld ook in onze lage landen aan de zee meer talenten naar voren komen als wij beschikten over de financiële bronnen, die bijvoorbeeld West-Duitsland en België wel hebben. 'Sport.hilfe is in West-Duitsland een be grip en het Olympisch Comité in België ziet er geen enkel kwaad in commerciële sponsors aan te trekken voor de sport. Zou het Nederlands Olympisch Comité op die maniei niet meei kunnen doen voor de sport? Cees Kerdel heeft duide lijk sterke bedenkingen en voelt er dan ook niets voor „Wij moeten commer ciële sponsors buiten de trainingspro gramma s voor de Olympische Spelen houden Ik zie het als een groot gevaar, dat de sponsors dan een te grote vinger in de pap gaan krijgen De sponsor wil naamreclame. Wij hebben dat al eerder bij de spelen gezien Eenzame solist Het Nederlands Olympisch Comité wil zich daar verre van houden en dus zaf de werkelijkheid wellicht nog eens zijn. dat Oranje alleen vertegenwoor digd wordt door een enkel superatleet, een eenzame solist. Of nog 'erger': dat Nederland helemaal niet vertegen woordigd is. Maar er is toch ook een alternatief. Nederland zou bijvoor beeld zijn toekomstige olympiërs niet moeten verplichten de op den duur toch 'onhaalbare Oosteuropese limie ten' te bereiken. Nederland zou zijn ei gen kwalificatie-eisen kunnen stellen. En dan bij wijze van demonstratie eer. ploeg sportlieden kunnen afvaardigen, die inderdaad tot niets anders dan 'fi gureren' in staat is. Cees Kerdel glim lacht om die suggestie: „Een demon stratie om aan te tonen dat binnen de grenzen van het normale niets meer te bereiken is? Ja, dat zou best eens een mogelijkheid kunnen zijn..." En dus zijn de poorten naai de toekom stige Olympiades voor de Nederlandse sportlieden toch nog niet dichtgewor- pen Ook al kunnen zij de trainingsmo- gelijkheden voor Oosteuropese concur renten onder de huidige omstandighe den nooit bereiken. - - Door Joop van den Bergt liu ook over deze 21e moderne spelen het doek ts gevallen, dringt zich eerst en vooral een conclusie op. die tekenend is voor de turbulente tijden, waarin wij le ven. Nog zo uitzinnig van vreugde mo gen de tientallen veroveraars van olympisch goud zijn. toch zijn niet zij. maar wel duizenden, immer waakzame veiligheidsmensen als de grootste win naars van deze spelen naar voren ge komen! Het vaak zo hinderlijke, maar absoluut noodzakelijke bewakingsnet, dat zij om de arena's en het olympisch dorp spanden, bleek tenslotte afdoende Ook al zaten er icellicht kwetsbare plekken in dat pantser, toch werkte het nooit verslappende machtsvertoon zo afschrikwekkend, dat het gevreesde drama uitbleef. De verschrikkelijke ramp. die in 1972 de spelen vergiftigde en die altijd als een onuitwisbare smet op de Olympiade van München zal blijven kleven, kreeg op Canadees grondgebied geen sinister vervolg. Daarom slaakten niet de dui zenden atleten, niet de honderden or ganisatoren. maar wel de verantwoor delijke veiligheidsmensen de diepste zucht van opluchting toen het zondag eindelijk allemaal voorbij was. Er is nauwelijks twijfel mogelijk: zij gingen tijdens deze twee slopende weken ge bukt onder de grootste spanning. Immer vreesden zij het noodlot, dat op iedere tijd. op iedere plaats onverwacht zou kunnen toeslaan. Meer nog dan de schitterende zegetoch ten van Lasse Viren. meer nog dan de verbijsterende capriolen van Nadia Comaneci. meer nog dan bijvoorbeeld de adembenemende finale hoogsprin gen. zal het immense bewakingspatroon van Montreal in het geheugen van deel nemers en journalisten blijven gegrift De sombere les. die Montreal ons heeft geleerd, is dan ook dat het. spranke lende feest dat een Olympiade kan zijn altijd overschaduwd zal blijven door het noodzakelijke kwaad, een soms bijna benauwend beeld van altijd maar weer soldaten met geweren, altijd maar weer politiemensen met scherpe verrekij kers. Het is niet anders. Het is de wereld waarin wij leven. Oo MONTREAL Nog voordat de Olympische Spelen in Montreal waren begonnen, circuleerde het bericht dat chef de mission. Bram Leeuwenhoek, aan zijn laatste olympische evenement bezig was. Hij kwalificeert de geruchten als: voer voor sensa tiepers. Nu, aan het eind van het vier jaarlijkse gebeuren, lijkt die vraag hoogst actueel, maar de 51-jarige conrector aan de Haagse Academie voor Licha melijke Opvoeding, ontzenuwt dat denkbeeld onmiddellijk met: „Het werk van een chef de mission eindigt niet op de dag dat de ploeg terugkeert in eigen land. Na de spelen moet ik alle reerst uitgebreide rapporten gaan maken en pas volgend jaar valt er een beslissing". „Die neem lk niet alleen. Op de alge mene ledenvergadeiing van het NOS. die pas in 1977 plaatsvindt, beslissen de aangesloten bonden over de aanstelling of her-aanstelling van een chef de mis sion". In de loop van de olympische we ken liet de Maassluisenaal echter door schemeren dat het werk hem enorm be last „Neem de kwestie Taiwan en Afri ka. Dat zijn zaken die het plezier in je werk niet verhogen Het zijn chantage middelen om via een sportgebeuren een politiek doel te bereiken Zwicht je voor druk. dan ben je in de toekomst nergens meer". Dat laatste ondei vond Leeuwenhoek in zijn eigen wei k ook. Daarovei Je moet voorop stellen datje het als chef de mis sion nooit iedereen naar de zin kan ma ken Er blijft kritiek Van de zijde dei afgewezenen ln het bijzonder. Ik besef dat terdege Maar dat is voor mij nog geen aanleiding om met dit werk te stoppen Ik moet dat nog eens goed overwegen Je mist door tijdgebrek vele andeie plezierige zaken Ik kan me met herinneren wanneer ik vooi hei laatst rustig een boek heb gelezen Normaal rijd ik zo n 20.000 kilometer per jaar. in een olympisch jaar loopt de teller van mijn auto op tot 50.000 Daar staat veelal alleen kritiek tegenover. Mag ik me daarom nog eens goed bedenken voordat ik eventueel een derde ambt stermijn aanvaard9 aldus Leeuwen hoek. die dit delicate ondeiweip voor zijn doen bruut afkapt Onvermijdelijk was het ook. dat deze spelen niet konden ontsnappen aan de greep van politieke intriges Ca nada zelf wierp de lont in het politieke kruitvat en premier Trudeau mis bruikte het olympische vuur om deze lont in brand te steken, in strijdmet eer dere beloften ontzegde hij Taiwan het recht om onder eigen naam i Republic of China i en onder het eigen volkslied het stadion te betreden. Onder enorme druk - zelfs Amerika dreigde zich terug te trekken - capituleerde de Canadese eerste-minister grotendeels. Maar het kwaad was toen al geschied: opnieuw waren de spelen misbruikt voor poli tieke doeleinden En de politieke sneeuwbal werd helemaal een lawine, toen een twintigtal Afrikaanse landen het olympische strijdtoneel verliet, nog voor de strijd begonnen was En ook dat was tekenend voor de turbu lente tijden waarin we leven Geen enkel ander mondiaal evenement wordt zo in tens. zo massaat en zo langauny in de belangstelling van heel de wereld gepro jecteerd als de Olympische Spelen. En juist daarom zullen politieke of ideolo gische machten en groeperingen altijd de spelen proberen aan te grijpen om de aandacht te vestigen op hun streven, op hun belangen. Zo wisten de Afrikaanse landen, dat geen enkele andere gele genheid hun afkeer legen het regime in Zuid-Afrika zo duidelijk aan miljoenen zou etaleren als juist deze spelen Maar alles is betrekkelijk: icie dacht er nog aan Afrikaanse atleten toen Lasse Vi ren. John Walker en andere lopers naar het olympisch goud snelden9 Sportcommentaar Duidelijker nog dan alie voorgaande Olympiades hebben deze spelen ook bewezen, dat vele Oostbloklanden juist, de sport aangrijpen om de eer en glorie van het vaderland'over de wereld uitte dragen. En het is een verbijsterend fe nomeen dat een 'klein tand als Oost- Duitsland <16 miljoen inwoners in de olympische stnjd om de medailles het gigantische Amerika t214 miljoen inwo nersi nu al achter zich laat. Enerzijds mag men de DDR prijzen omdat het de sport wetenschappelijk tot in de klein ste details heeft ontleed, maar ander zijds zijn de offers die de Oostduitsers voor de sportieve glorie brengen door gevoerd tot in het absurde. Ook in het persoonlijke vlak van de mensen. Deze spelen hebben de kloof tussen de sportontwikkeling in de Oostbloklan den en het Westen dan ook nog dieper, nog breder gestagen. Gevolg: in tal van gevallen is er geen sprake meer van een strijd op gelxjkicaardig olympisch ni veau. Het onderstreept bovendien de grootste schijnheiligheid van deze spe len. die alleen toegankelijk heien te zijn voor amateurs, maar die in feite 's we reld belangrijkste confrontatie zijn tus sen amateurs en door de staat betaalde professionals. Maar uitzicht op 'open' spelen, zowel voor profs als topama- teurs, is er niet. Het IOC wenst de oog kleppen niet af te gooien en is dan ook de grootste beschermer van dit schij- namateurisme Maar toch kunnen alle negatieve zaken niet verbloemen, dat de wereld opnieuw twee weken lang in de ban van de Olym pische Spelen heeft geleefd De Oiym piade mag nog zo vaak ter discussie worden gesteld, mag misschien nog verder worden aangepast aan de tijden waarin we leven, maar toch zijn de spe len een niet meer weg te denken, gigan tisch sportgebeuren En toch ook - on danks alles - een propaganda voor de sport Ook in Nederland beheerste het olympisch gebeuren de tv. maar er wa ren landen die van s ochtends vroeg tot diep in de nacht de schermen vrijwel uitsluitend met de olympische sport vulden Hoevelen over heel de wereld zijn door die gigantische 'reclamespot' inderdaad nu ook zelf verleid aan sport tc gaan doen? En dat is misschien de belangrijkste winst van deze spelen MUNTKEAL-Takken van sport, die iverantwoorde risico's inhouden tor het menselijk lichaam moeten m de spelen verbannen worden! Met grote inzet streeft Cees Kerdel. president van het Nederlands ympisch Comitë. daarnaar: „Ik kan dat ook doen, want ik heb zit ting in de programma-commissie van het Internationale Olympisch Comité". Kerdel. „Mijn bezwaren zijn vooral gericht tegen die takken van sport, die tot deformaties van de spoi tman of de sportvrouw kunnen leiden ..Hel turnen mam ook het snelwan delen zijn aanvechtbare sporten ge worden. Er kunnen deformaties van de wervelkolom optieden. Vanzelf- spiekend zullen we het. ook hebben ovei het hersenletsel dat een boksei kan oplopen. En ik vraag me ook af' moeten we met het gewichtheffen doorgaan ^ei^emakkelijk^aakl^f^die Turnen: onverantwoorde risico's programma-commissie van het IOC niet. Kerdel ziet dat ook: „Er zijn ongetwijfeld landen, die juist in die takken van sport furore maken, die zullen roepen: Oh. oh, blijf daar eens met je vingers van af. want dan komt onze glorie in het gedrang' De programma-commissie zal zich afvragen welke sporten in ondeide- len beperkt moeten worden, welke sporten niet mondiaal zijn. welke spoiten menselij kei wijs niet objec tief beoordeeld en gewaardeeid kun nen worden. De programma-commissie heeft nog enkele Jaren de tijd. Kerdel. „Maai we moeten in 1978 gereed zijn. want dan worden de spelen van 1984 toe gewezen. En de organisatoren van de Olympiade van 1984 moeten weten welke onderdelen zij precies op het programma kunnen zetten' MAANDAG 2 AUGUSTUS 1976 (Door Joop van den Bergt MONTREAL-Het lijkt een onvoorstelbaar toekomstbeeld, maar in de fantasie van Cees Kerdel ligt toch de reële mogelijkheid, dat er binnen afzienbare tijd Olympische Spelen worden gehouden (Oüder de aanwezigheid van Nederlandse sportlieden. Nu ook de olympiade van Montreal in de geschiedenis kan worden bijgeschreven, analyseert de voorzitter van het Nederlandse Olympisch Comité: „In Nederland balanceren wij nog vrijwel nergens op het randje van wat wel of niet verantwoord en toelaatbaar is om toch maar vooral te voldoen aan de kwalificatie-eisen voor de spelen. Maar het is inderdaad de vraag of je binnen die grenzen van wat verantwoord is op den duur de scherpe limieten voor de spelen nog kunt bereiken". Cees Kerdel („Maar ik stop over een jaar en ik spreek nu zuiver persoonlijk") analyseert verder: „Elders in de wereld en met name in de Oostbloklanden wor den er zo langzamerhand zulke onverantwoordelijke offers gevergd, ook in het persoonlijke vlak, dat het topniveau dat daar bereikt wordt, toch niet meer haalbaar is voor de Nederlandse amateurs. In mijn fantasie zie ik dan ook een toekomst, waarin wij alleen maar toeristische vertegenwoordigers zouden kun nen afvaardigen. Figuranten slechts, die niet meer in staat zijn om op gelijkwaar dig niveau olympische strijd te leveren. Dat zou alleen maar beschamend zijn. En mijn antwoord is: neen, neen, dat willen we niet en dat zullen we niet. En in mijn fantasie is het dan ook mogelijk, dat wij tenslotte zeggen: nee. daar gaan we niet meer heen!" De meedogenloze jacht op het olym pisch goud vraag een zo allesvergende training, dat in vele landen de absurdi- teit-al lang bereikt lijkt Kerdel spreekt dan ook van „een uiterst aanvechtbare escalatie in de strijd om enkele duizend sten van seconden, om enkele luttele centimeters Hij voegt ei dan ook aan toe: „Is dat alles nog wel goed? Is dat nu niet juist gevaarlijk voor de olympische geest0' Met klem en ook met enige emotie stelt hij dan ook vast' „De meeste wedstrijd sporten hebben hun eigen aanvaard bare risico's. Om een enkel voorbeeld te noemenje kun t met skiën of voetballen je been breken. Maar wat nu in verschil lende takken van sport op de Olympi sche Spelen gebeurt, is dat er extra risi co's worden ingebouwd, die ik onve rantwoordelijk vind Onaanvaardbare risico's die er alleen maar op gericht zijn nog hoger, nog sneller, nog verder te gaan Dat is gewoon ongezond. Dat hoort op de spelen niet thuis. Vooral als het tot deformaties van het lichaam leidt Er ontstaan dan onesthetische mensen, die later in de maatschappij door hun sport eerdei gehandicapt zijn dan gezonder zijn geworden Cees Kerdel il hel hij woorden alleen niet laten: „Door de olympische eisen steeds hoger te stellen, bevorder je een discutabele ontwikkeling, ook van het menselijk lichaam. Daarom moeten wij ons de vraag stellen: is het voor ons nog wel verantwoord? De beleidsvraag is: wat willen we nu eigenlijk en tot hoe ver kunnen we gaan? Na de spelen zal er dan ook een bijeenkomst worden ge houden met vertegenwoordigers van alle sportbonden, waarin die vragen ter discussie zullen worden gesteld. Ter wille van gouden plakken moeten we ons niet laten meetrekken in iedere ontwikkeling". Als voorbeeld noemt Cees Kerdel: „Is het überhaupt wel goed meisjes van

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 7