Ben Arts: bij topruiters geen
sprake van mishandeling
Laatste klap goud voor Amerikaantjes
RENATE STECHER ZOVEELSTE SLACHTOFFER
VAN DOOR DDR GEHANTEERDE SPORTBELEID
PZC
JIM MONTGOMERY:
TIJD TELT NIET,
DE MEDAILLE WEL
ER WORDT WEL EENS MET EEN STANG GEWERKT
Eerste zwemmer onder de
50 seconden niet verbaasd
Paard is er juist op
gebouwd om te springen
WISSEL SHIRLEY BABASHOFF TOCH CORRECT
DINSDAG 27 JULI 1976
sport
11
De snelste man ter wereld, te water: de Amerikaan Jim Montgomery, die als
eerste beneden de 50 secondenbarrière zwom.
MONTREAL - Wijzend op het ronde
gouden ding dat op zijn borst hing,
zei Jim Montgomery: „Dit telt. Deze
medaille. De tijd niet. Als ik thuis
kom, vragen de mensen niet: hJim,
wat heb je in Montreal voor tijd ge
maakt? Neen, ze vragen of je goud
hebt gepakt. Nou, dat was de bedoe
ling".
De 21-jarige, 1,90 meter lange stu
dent aan de universiteit van Indiana,
was bepaald niet stuk van de sensa
tionele tijd die hij op de klokken had
gebracht. Nog nooit eerder zwom een
man de 100 meter binnen de 50 se
conden. Nu flitste het elektronische
scorebord aan op 49.99. Natuurlijk
verbazingwekkend, want John Kon-
rads. Don Schollander en Mark Spitz
leken drempels te hebben gelegd die
hoog genoeg waren om over te strui
kelen. Doe Counsilman ziet om de
vier jaar kans om nieuwe pupillen
naar voren te schuiven en de wereld
verbaasd te doen staan. Nu weer Joe
Bottom. Jack Babashoff en Jim
Montgomery.
In de series haalde Montgomery de
recordtijd al naar 50.39, nadat hij in
de estafette al 49.5 uit het lange lijf
had geperst. Ook daar stond hij nau
welijks bij stil. „Het is heerlijk dat ik
op de laatste zwemavond myn derde
gouden medaille heb gehaald Jack
en ik hebben vanaf november kei
hard gewerkt. Veel tijd aan het
zwemmen gespendeerd en dan is het
fijn te zien dat er ook resultaat is.
Ach. die tijden zeggen me niet zoveel.
Niemand praat over de tijden van
Spitz. Wel over zijn gouden medail
les. omdat je die niet af hoeft te geven
en je tijden zeker verbeterd zullen
worden. Wij hebben In een traag bad
getraind, kom je dan hier, dan vlieg
je. Eigenlijk is het zwemtoernooi
niets meer dan een routine-kwestie.
Je hebt er maanden naar toe geleefd,
getraind, wedstrijden gemaakt. Nou,
dan behoort dit het resultaat te zijn"
Door Joop
BROMONT - Ter verwerving van met
deld. Dat is een van de stellingen val
veterinaire faculteit van de Utrechtse
keer, om niet te zeggen met
•an den Bergt
selijke roem wordt menig paard mishan-
dokter Nemeth. stafmedewerker aan de
universiteit. En deze veearts, die met af-
vmpiseh paardespringen zit te
kijken, stelt ook: „Zuiver anatomisch is een paard niet eens gebouwd
springen". Als de 60-jarige Ben Arts, chef d'equipe van de Nederlandse springrui
ters bij de Olympische Spelen, in het vriendelijke Canadese pialtelandsdorpje
Bromont met deze uitspraken wordt geconfronteerd, krijgt hij echt geen woe
deaanval, maar stelt nuchter vast: „De grootste boeven op aarde vind je niet onder
de dieren, maar onder de mensen. En dus zal er echt w el eens een paard mishan
deld worden. Ook in de ruitersport".
Maar Ben Arts is het allerminst roerend met dokter Németh eens „Een paard is er
juist wel op gebouwd om te springen, Iedere leek kan dat bedenken, want in de
natuur heeft het paard maar één afweerwapen en dat is vluchten als er gevaar is. net
als een hert Daarom zyn de spieren van de achterbenen zo geweldig ontwikkeld"
Maar Németh heeft met zo zeer zijn bezwaren tegen de afsprong van het paard voor
een hindernis van twee meter of meer, maar wel tegen de landing .Paard en ruiter
vliegen met zo ri snelheid weer naar de grond, dat de voorbenen bij de landing zeker
met 3.5 a 4 ton worden belast en dat Is te gek'
Ben Arts is in het olympische ruiler-
dorp bij Bromont niet onder de indruk
van die uitlating: „Een toppaard heeft
niet alleen kracht, maar ook souplesse
en veerkracht om de landing op te van
gen. Bovendien wordt er tegenwoordig
leer of rubber in het hoefbeslag ver
werkt, waardoor je een extra veer
kracht krijgt. Ik b^n in Nederland de
eerste geweest die over een hindernis
van twee meter ging. Dat was met het
paard Tatjana en die is 27 jaar oud ge
worden en ook het legendarische paard
Kairouan van Anton Ebben verdient
nu ongeschonden van een welver
diende oude dag in Soest".
Schrikreactie
Toch is het een publiek geheim, dat er
ook in de topsport sommige discutabele
praktijken worden toegepast om een
paard zo hoog mogelijk te laten sprin
gen. Openharüge uitlatingen in de
radio-uitzending „Topsport voor één
pk", vlak voor de Spelen uitgezonden,
logen er niet om; stangen worden ge
bruikt om door een schrikreactie het
paard de voorbenen nog hoger te laten
optillen, bijtende zalf is zelfs wel eens op
de voorbenen gesmeerd om de huid zo
gevoelig te maken dat het paard er zich
wel voor hoedt zijn benen ie stoten Jo-
han Heins uit Almelo imet Romantico S
een van ue belangrijkste Nedeilanase
troeven ln het Grand Prix springtoer-
nooi dat vandaag rdinsdag) in de olym
pische arena begint) wenst over dit on
derwerp met te discussiëren; „Flauwe
kul. Ik zou niet eens weten wat het is".
Maar de 45-jarige Anton Ebben, die
voorbestemd is met Jumbo Design
kansrijk over de olympische hinder
nissen te gaan. u il wel toegeven dal als
er rook is er ook vuur moet zijn: ,.Ik
vermoed wel dat er dingen gebeuren.
Ikzelf heb dat niet nodig. Van dat sme
ren op de benen heb ik ook wel eens
gehoord, maar ik heb het nog nooit ge
zien". Maar zelfs de olympische ruiters
kun je nauwelijks het voordeel van de
twijfel geven als je bijvoorbeeld weet
dat de Nederlandse ruiter Jan Maat
huis (die overigens niet bij de
Montreal-gangers isl enkele weken ge
leden ruiterlijk toegaf: „Ik heb wel eens
een keer een stangetje voor een boom
gehangen. Iedereen in de topsport doet
dat wel eens".
Wel eens stang
Chef d equipe Ben Arts is realist genoeg
om toe te geven, dat er wel eens met een
stang wordt gewerkt: „Maar bij de top
ruiters is er geen sprake van dierenmis
handeling Nogmaals: er zun ook in de
paardesport. boeven, maar die vind je
vooral onder die ruiters, die de top niet
kunnen halen, maar die ten koste van
alles toch bij die top willen komen. Dal
is geen regel, alleen maar een verwerpe
lijke uitzondering. De paarden die hier
bij de Olympische Spelen starten, zijn
allemaal een kapitaal waard Er zijn er
bij die vier of vijf ton kunnen opbrengen
Een topruiter past er wel voor op om
zo n dier kapot te maken".
Maar ook in de olympische paardesport
is nauwelijks meer van amateurisme
sprake Enorme financiële belangen
staan op ljet spel en de paarden kunnen
enorm in waarde stijgen als ze in de
olympische piste opvallende hoogvlie
gers zijn. Het dier kan de dupe worden
van de risico's die dan genomen worden
Ben Arts relativeert ook dat gevaar:
„Een ruiter zal er wel voor waken een
nog vrij onbekend paard in de vernieling
te rijden. Al wint zo n paard goud, dan
kun je hem toch niet na de Spelen als
een wrak verkopen. Als er tonnen op het
spel staan wordt een paard voor het ge
kocht wordt, eerst zeer scherp medisch
BEN ARTS
zingwekkend dat nu plotseling butha-
solidine en nog twee middelen uit de
zelfde groep (cortico steroiden en and-
rogene steroiden) van de lijst met ver
boden middelen zijn geschrapt.
Paardemiddel
Schijnheiligheid ten top, want vooral
onderzocht. Alle gewrichten worden
doorgelicht. Nee. een wrak is ook in de
paardesport niets meer waard".
ÏVel is Ben Arts („ik ben een paarde-
gek") er heilig van overtuigd dat er
scherpe voorschriften moeten komen
om de mishandeling en verruwing uit butha-solidinê is zo n enorme blus
te bannen: „Het is een pure. natuurlijke scnde pijnstiller, dat het dier zelfs felle
sport, die niet besmet mag worden.
Daarom heb ik ook mijn hezw
legen prins Philip
alleen maar ach et
wreedheid aanklaagt en die willekeu
rige ruiters als professinoals bestem
pelt. Maar hij moet niet klagen. Ni
gewrichtspijnen niet meer voelt. Zoge
zegd een paardemiddel dus! Je hoeft
Engeland, die niet ^ns cursus EHBO te hebben
roept, die de doorlopen om te beseffen dat een paard
j manjer een locj, aj icreup€| been
nog verder vernielt. En topsporters als
Codex, Romantica S en Jumbo Design
rzitter van de internationale ruiter- kunnen niet zoals hijvoorbeeld ex-
federatie moet hij de problemen bij de topsporter Jan Mulder zeggen: „Voor
kop pakken en zorgen dat er scherpere mjj geen pijnstillende spuiten". Een
reglementen komen".
Vervormingen
Als voorbeeld noemt Ben Arts. dat het
officieel verboden moest zijn om paar- rukkelijk vermeld „butha-solidine wel
toegestaan" en dat is dan nog eens on
derstreept Maar doping is het niet. Het
is voor een paard wat aspinne is voor
paard is willoos.
Ben Arts is er zelf ook verbaasd over dat
butha-solidine nu ineens wel weer mag:
„Sterker nog: op de lijst staat zelfs nad-
denjongerdan vijfjaar al hoge sprongen
te laten maken Dan krijg je vervor
mingen van het kraakbeen en als je die
jonge paarden over twee meter laat een mens. alleen wat sterker. Toch ver
gaan beschouw ikdatwèlalsmishande- moed ik dat officials, die geen medische
(Van een speciale verslaggever)
MONTREAL-De laatste klap was goud
waard. Goud. toch goud voor de Ame
rikaanse zwemmeisjes, toch goud voor
Shirley Babashoff. De 19-jarige Ameri
kaanse studente, die een week lang
keer op keer was vernederd door haar
Oostduitse concurrentes, gokte als
laatste zwemster van de estafetteploeg
4 x 100 meter vrije slag alles of niets.
Het werd alles. Na een werkelijk sensa
tionele race tikte Babashoff 0,68 se
conde eerder aan dan de Oostduitse
Claudi Hempel. Het laatste nummer
van het olympisch zwemtoernooi had
dc Verenigde Staten bij de dames zijn
enige zege en enige wereldrecord
(3.44,82) gebracht.
Op de derde honderd meter tekende de
Amerikaanse zege zich al af. Jill Sterker
had Andrea Pollack voorbij gestreefd en
aangezien de Oostduitse ploeg haar
sterkste troef, Komelia Ender, reeds
had ingezet, rook Shirley Babashoff de
overwinning. Zij nam bijzonder scherp
over van Sterkei. Zo scherp, dat de in
druk ontstond dat zij te snel het start-
blok had verlaten. Aangespoord door
tv-verslaggever Harry Vriend ging chef
d'équipe Wil Storm op pad om te kijken
of er voor Nederland, dat achter Canada
als vierde was gefinisht, soms via een
diskwalificatie van de Amerikaanse
ploeg toch nog brons in zat.
Vriend: „In eerste instantie kreeg ik de
indruk dat Shirley inderdaad te vroeg
vertrokken was. In Hilversum hebben
ze die wissel twee keer vertraagd her
haald en Bob Spaak riep toen dat er
inderdaad verkeerd was gewisseld. Dat
heb ik aan Sitters doorgegeven".
Vriend en Spaak stonden met alleen
met hun waarneming. Ook bij de offi
cials waren er twijfels ontstaan, die pas
werden weggenomen toen de Canadese
televisie het beslissende moment ver
traagd herhaalde en nadat ook de offi-
cile bandopname van de jury was beke
ken. Wil Storm daarover: „We hebben
geweerd. Met zestien nieuwe Neder
landse records en acht finaleplaatsen
van betekenis spelen en achter zijn
prestatie op de 200 meter rugslag dient
eveneens een vraagteken te worden ge
plaatst. Als startzwemmer van de esta
fetteploeg 4 x 200 meter vrije slag had hij
al zijn Montreal-ticket waargemaakt,
maar nu bracht hij er op zijn specialiteit
helemaal niets van terecht- 26e in
de serie werd al 3,36 van de oude toptijd
afgeknabbeld en in de finale ging het
kwartet nog eens 4,09 seconden sneller:
3.51,67.
In het afgelopen weekeinde stond voor
het laten nakijken, maar volgens de film zowel de dames als heren nog de dub-
was de wissel toch correct Uiteraard bele afstand op de rugslag op het pro-
heeft het dan geen zin meer om te pro- gramma Diane Edelijn kon haar kleine
testeren". kans op een finaleplaats - zij stond met 2.11,25, niet alleen 3.39 seconden boven
Al met al een enerverend slot van het haar Nederlands record van 2.19,32 als zijn record, maar ook nog bijna ander-
zwemfestijn in Montreal, waarin de Ne- negende op de olympische ranglijst, -
derlandse ploeg ook zonder de (niet ver- niet waarmaken. Nadat zij in het begin
diende) bronzen medaille op de vrije van het olympisch toernooi een bla-
slag estafette zich naar behoren heeft kende vorm demonstreerde en tot twee
keer toe op de 100 meter tot record ver
beteringen kwam. bleek ze nu niet meer
wisselslag persoonlijk, werd hij gede
gradeerd tot een grabbelaar; 26e in
4.46,76, bijna tien volle seconden boven
zijn record.
ling. Bij de Olympische Spelen in
Mexico en bij de Europese kampioen
schappen waren er ook hindemissen die
levensgevaarlijk waren voor de paar-
kennis hebben, zich hebben laten om
praten en er verantwoordelijk voor zijn.
Je zou het middel niet in handen van
leken mogen geven. Alleen veeartsen
heeft Sitters'keurkorps zich achter de- tot een goede prestatie in staat Met
2.22,7 reikte ze niet verder dan de 15e
plaats.
Ook Abdul Kanm Ressang kon geen rol
op twee uitzonderingen na - ongenaak
bare Oostduitse meisjes met de andere
vooraanstaande zwemnaties kunnen
meten. Alleen de echte uitschieters -
bijvoorbeeld een zilveren medaille op de
200 meter vrije slag. die voor Enith Bri-
githa toch binnen handbereik heeft ge
legen - ontbrak om de over het alge
meen genomen bevredigende prestaties
de glans te geven die ze vorig jaar tijdens
de wereldtitelstrijd in het Colum-
biaanse Cali door de t wee tweede plaat
sen van Wijda Mazereeuw wel kregen.
Drie records
In het slotweekeinde viste Nederland
nog drie records uit het water. Eerst
dook Annelies Maas op de 800 meter
vrije slag als eerste Nederlandse onder
de grens van negen minuten: 8.57,38,
goed voor een 13e plaats. Haar oude
toptijd was 9.00,06. Samen met Ineke
Ran, Linda Faber en Enith Brigitha
kwam de 16-jarige Wageningse, zonder
meer de grote verrassing in de Neder
landse equipe, ook tot twee recordver
beteringen in de vrije slag estafettes. In
Ronald Woutering. die wat de indivi
duele nummers betrof de laatste Neder
landse deelnemer was. demonstreerde
ook al een onbegrijpelijke terugslag.
Onbegrijpelijk, omdat hij precies een
week geleden wel een nieuwe nationale
toptijd op de 200 meter vlinderslag wist
te realiseren. Nu. in de sene 400 meter
den. Daar is toen tegen geprotesteerd en zouden het mogen toedienen",
er zijn er enkele weggehaald. Grote be- De Nederlanders zijn wel als de dood zo
tonnen ringen waren erbij met vlijm- bang dat lieden uiteen vijandelijk kamp
scherpe kanten. Dan kim je een paard stiekem verboden middelen in het voer
net zo goed over messen laten springen, van de paarden gooien Ben Arts .We
Dat zijn allemaal zaken die zwart op wit hebben de voerbakken, die eerst aan de
verboden moeten worden
buitenkant van de stallen zaten.
Vol goede wil is Ben Arts dus. Maar hoe plaatst naar een binnenmuur, zodat
denkt hij er dan over dat de kreupele niemand er bij kan En de laatste dagen
paarden soms met pijnstillende midde- slaapt er steeds iemand bij ieder paard",
len de piste worden ingestuurd Zo liep Trainer-coach Oothout. uit Soest zegt
het paard Codex van Hans Hom bij de lachend: „Ik heb er zelfs over gedacht
landelijke wedstrijd in Aken enige tijd twee herdershonden aan te schaffen hier
geleden eerst enigszins „trekkebenend"
door de ring, maar verscheen even later
ogenschijnlijk kerngezond weer in de
arena. Men weet het: later werd Codex
in Bromont. Maar zover zijn we toch
niet gegaan".
Ben Arts ten slotte: „Nederland heeft
als eerste land aangedrongen op een
afgekeurd voor de Spelen en Hans Hom scherpere dopingcontrole en we hopen
kon thuisblijven. Met onder meer dit alleen maar dat het hier in Montreal en
voorbeeld voor ogen is het zo verba- Bromont inderdaad zal geschieden"
Eind goed. al goed. Enorme vreugde bij de Amerikaanse meisjes, nadat ze de
Oostduitse ploeg op de laatste zwemdag hebben verslagen op de 4 maal 100 meter
Vlnr Kim Peyton. Shirley Babashoff. Wendy Boglioli en Jill Sterkel.
(Van een speciale verslaggever)
MONTREAL - Voor de nietsver
moedende buitenwacht leek het
zondagavond alsof Renate Stecher
de mogelijke teleurstelling over
haar gemiste gouden kans op de 100
meter aardig wist te camoufleren. In
die opzet slaagde de sprintkoningin
van Munchen weliswaar voorbeel
dig. maar in werkelijkheid was de
nederlaag tegen de razendsnel naar
de wereldtop doorgestoten West-
duitse Annegret Richter wel dege
lijk erg hard aangekomen F.n dat
gold dan met name voor haar Oost
duitse superieuren, voor wie verlies
tegen een inwoonster uit dc Bonds
republiek nu eenmaal per traditie
aanzienlijk meer wrevel opwekt
dan een nederlaag tegen ongeacht
elke andere natie.
Het meest recente voorbeeld daar
van is ontegenzeggelijk de
wereldrecord-verbetering van Inge
borg Heiten op de 100 meter, welke
top-verrichting zondagavond door
Annegret Richter in de halve finales
nog eens met drie-tiende seconde
omlaag werd gebracht tot 11,01 se
conden. Die toptijden vormden niet
alleen een duidelijke indicatie van
het. hoge niveau waarop de twee
Westduitse sprintsters zich momen
teel bevinden, die tijden gaven tege
lijkertijd aan. dat de eindstrijd volle
dig in het teken zou staan van een
presligeslag lussen Oost- en West-
Dultsland
Met het goud voor Annegret Richter
en het brons voor Ingeborg Heiten
kwam de Bondsrepubliek daaruit als
grote triomfator te voorschijn. Verge
leken met Richters toptijd van an
derhalf uur daarvoor viel haar score
van 11,08 seconden weliswaar ietwat
tegen, dne valse starts waren er ech
ter de oorzaak van. dat de tijden dui
delijk nadelig weiden beinvloed.
In Montreal werd Renate Stecher in
feite het zoveelste slachtoffer - Ro
land Matthes ging haar enkele da-
een geleden al voor - van het in de
DDR gehanteerde sportbeleid. Een
beleid, dat volledig is afgestemd op
olympisch goud. Reeds in Munchen
had de inmiddels 26-jarige Oost
duitse de wens kenbaar gemaakt te
willen stoppen, maar bij gebrek aan
een volwaardige opvolgster moe-.l
zij noodgedwongen doorgaan, of
schoon Renate Stecher duidelijk
over haar top heen is.
Op de 100 meter mist Renate Stecher
duidelijk het explosieve en flitsende
vermogen om de concurrentie reeds
halverwege in een uitzichtloze posi
tie te manoeuvreren. Vooral in dat
opzicht onderscheidde zij zich vier
jaar geleden in Munchen en die ei
genschappen vormden toen ook de
basis voor haar gouden machtsgreep
op de 100 en 200 meter. In Montreal
zal Renate Stecher vermoedelijk de
sondanks niet zonder goud huis
waarts keren Zeker nu Irena Sze-
winska. de wereldrecordshoudster
op de 200 en 400 nieter, definitief
heeft besloten alleen de 400 meter te
lopen, omdat beide afstanden ln
Montreal onmogelijk zijn te combi
neren. moet de Oostduitse voorals
nog in staat worden geacht op dit
onderdeel haar succes van Munchen
te kunnen prolongeren Renate Ste
cher deelt die visie Mijn kansen op
de 200 meter zijn inderdaad groter
dan op de 100 meter. Na 70 meter zag
ik Annegret Richter ineens sterk op
komen Toen wist ik eigenüjk aL dat
ik verslagen zou worden
Annegret Richter maakte vier jaar
geleden in Munchen reeds deel uit
van de toen gouden estafetteploeg,
maar zij bleef vooralsnog niet meer
dan een belofte voor de toekomst. De
grote ommekeer kwam in feite dit
seizoen. De uitleg van haar trainer.
Wolfgang Thiele, een bouwkundig
ingenieur, die twee jaar geleden on
betaald verlof nam om zich volledig
aan de atletiek te kunnen wijden,
daarover; „Een sprintster die de ab
solute top wil bereiken, moet ook de
200 meter leren lopen. Voor haar be
tekende die afstand jarenlang een
marathon, waardoor zij maar zelden
de 200 meter liep. Daardoor kwam zij
op de sprint op de laatste 30 meter
altijd net, dat kleine beetje tekort om
de top te halen. Voor een complete
sprintstens hetechtereen noodzaak
om die 200 meter te lopen. Dat heeft
zij dit seizoen eindelijk ingezien
De resultaten konden daardoor on
mogelijk uitblijven. Moest de Euro
pese indoorkampioene van 1973 in
het verleden op de laatste 30 meter
steevast bij de concurrentie achter
blijven, dit weekeinde boekte zij juist
op die laatste 30 meter de winst die
uiteindelijk met goud zou worden
bekroond Maar ondanks haar gou
den succes van Montreal blijft de
voorkeur van Annegret Richter nog
steeds uitgaan naar het verspringen
op welk onderdeel zij enkele jaren ge
leden al eens een afstand van 6,25
meter overbrugde
Voor haar vertrek naar Montreal
kondigde de 25-jarige stenotypiste
zelfs aan direct na de Spelen \olle-
dig met de sprint te kappen om zich
in de toekomst uitsluitend te be
kwamen als verspringster. Na haar
succes van Montreal denkt zij daar
een tikkeltje genuanceerder over:
„Misschien blijf ik naast versprin
gen toch nog de 100 meter lopen,
maar ik ben wel van plan de ko
mendejaren wat minder intensief te
gaan trainen dan ik de laatste jaren
heb gedaan".
MONTREAL- Annegret Richter iWest-Duitsland) omhelst haar ploeggenoot
Inge Hellen Ut na definale 100 meter hardlopen. Richter won gouden HeUen
brons.
