hoort-ziet-Ac/rn/ff
Jeux de Boules
in Middelburg
Bejaarde 68)
uit Haamstede
vestigt record
PZC/p
ZEEUWS BATALJON LEGT KRANS
MILITAIR EREVELD JAKARTA
Bezoek aan
Java en
Sumatra
VOOR 41-e MAAL IN
NIJMEEGSE VIERDAAGSE
provincie
DONDERDAG 22 JUL! 1976
onder redactie van Jacques Cats
JAKARTA - De eerste groep oud-
militairen van het bataljon Zeeland,
dat tussen 1945 en 1948 in Indonesië
heeft gevochten, heeft tijdens een be
zoek aan Indonesië de afgelopen we
ken een krans gelegd op de Neder
landse erebegraafplaats voor militai
ren Menteng Pulo in Jakarta. Tweede
groep reünisten van het Zeeuwse ba
taljon 2-14 R.I. is vorige week aan een
Indonesié-reis begonnen en legt even
eens een krans op dit ereveld.
De eerste groep van veerüg reünisten
voor de Indonesiê-reisstapte op 3 juli op
de Brusselse luchthaven Zavetem in het
vliegtuig. De opzet was een hernieuwde
kennismaking na dertig jaar met het
vroegere Oost-Indië. de rondreis van
beide groepen voert en voerde de deel
nemers namelij k over Java en Sumatra.
Het geld voor deze reizen is op reünies
van het Zeeuwse bataljon bijeenge
bracht.
De eerste groep deelnemers arriveerde
zondag 4 juli in Singapore. Vandaar ver
trok men 's maandags met de Indonesi
sche luchtvaartmaatschappij Garuda
naar Sumatra. Reisdoel was daar onder
Schietingen
meer Padang aan de westkust, waar
tussen 1945 en 1948 veel Zeeuwen zijn
gevallen. Er werd daar ook een bezoek
gebracht aan het ereveld van het Indo
nesische leger, waar de groep Zeeuwen
voor het monument op deze begraaf
plaats een minuut stilte in acht nam
voor de gesneuvelde tegenstanders uit
deze periode Tijdens het verblijf in
West-Sumatra werd onder meer het ei
land Pulan Pisang bezocht en boden de
bewoners de deelnemers aan de trip een
avond aan, waarop Indonesische dan
sen werden uitgevoerd.
Aan het einde van die eerste week ver
trok men per Garuda-toestel naar Ja
karta. Behalve de stad werden daar de
eerste verblijfplaatsen van het bataljon
Zeeland op WestrJava - Grogol, Djibi-
nong en Djatinegara - opgezocht Als
hoogtepunt van de reis ervoeren de
deelnemers echter de kranslegging op
het ereveld Menteng Pulo in Djakarta,
waar organisator Jacky de Lange en
kort gedenkwoord sprak.
Op de foto een indruk van die kransleg
ging op het ereveld van de gesneuvelde
Nederlandse militairen Menteng Pulo.
OVEZANDE- De verenigde sociëtei
ten van Ovezande gaven een vakantie-
schieting op de staande wippen. Hier
aan werd door 51 schutters van 15 ver
enigingen deelgenomen.
Uitslag van de eerste wip; Hoofdvogel J.
Joosse van Juliana tut Oudelande; 1 ste
zijvogel Sj. Rentmeester van Wil-
lem-Tell uit Ovezande; 2e zijvogel O.
Steenaert van Vooruitgang uit Kwa-
dendamme; 1 ste bovenkal J Boer van
Doel naar Hoger uit Wolphaartsdijk; 2e
bovenkal Rents uit St.Gilles-Waes; 1
ste onderkal mevr Steenaert van Voor
uitgang uit Kwadendamme. deze
schoot ook de tweede onderkal; 1 ste
klep M. Verdonk van Vlos uit 's Heeren-
hoek, 2e klep H. Koens van Spes-Noslra
uit Ovezande. 3e klep J. Schreurs van
Willem-Teil uit Ovezande; uitslag van
de tweede wip, 1 ste hoofdvogel J.
Rentmeester van Willem-Teil uit Ove
zande. 2e hoofdvogel J. Doene van Wil
lem-Teil uit Ovezande: 1 ste zijvogel
Rotuer van StGilles-Waes; 2e zij vogel
Rents van Sl Gilles-Waes: 3e zij vogel C
Westdorp van Eensgezindheid uit 's
Heerenhoek. 4e zijvogel P. Pantus van
Zeelandia uit Ovezande. 1 ste kal J.
Korstanje van Spes-Nostra uit Ovezan
de. 2e kal Rents van St.Gilles-Waes; 3e
kal J. de Jonge van Willem-Teil uit Ove
zande: 4e kal Jac. Westveer van Ede-
le-Handboog uit Oudelande, Meeste
kleine vogels M. Verdonk van Vlos uit 's
Heerenhoek (zeven vogels)
Concentratie voor het spel
Op een lommerrijk lapje Mo
lenwater in Middelburg, waar
menig busttoerist, die bij Mi
niatuur Walcheren wordt af
gezet de bossages in rent om
daar een wellicht urenlang
opgespaarde sanitaire nood te
lenigen, is de laatste dagen
ook nog een andere attractie te
aanschouwen. Daar, onder hei
dichte bladerdak van een stel
hoogbejaarde kastanjebomen,
in het zicht van het borstbeeld
van een streng ogende Middel
burgse dirigent en componist
Jan Morks, valt sinds kort een
recreatieve bedrijvigheio
waar te nemen met metaalach
tige ballen.
De aandachtige toeschouwer zal er al
snel herkenningspunten in ontdek
ken van dat spel met die harde ge
kleurde plastic ballen, die in een
handig draagtasje meegenomen
kunnen worden voor een dagje
strand. Dat tasje met inhoud omvat
een vernuftig nagemaakt spel dat
Jeux de boules heet en dat uit Frank
rijk afkomstig is. U zult ze vast wel
eens met die ballen bezig hebben ge
zien op het strand. Misschien hebt u
zelf wel zo'n spel in huis. Ik heb ook
zo'n stel ballen in een tasje. Maar ik
moet bekennen dat ik er nooit het nut
van heb kunnen inzien.
Ik sta daar, zo heb ik na een vluchtige
cam an Barend Midavaine. Vooral als
je het spel speelt zoals ze dat op de
Franse dorpspleinen plegen te doen.
Op het Middelburgse Molenwater
heeft Barend Midavaine nu een clubje
samengebracht dat het Jeux de Boule
geheel 'professioneel' wil gaan spelen,
als je dat tenminste zo van een vrijet-
ijdssport kunt zeggen.
Daarmee heeft, voor zover bekend.
Middelburg de primeur de eerste Jeux
de Bouleclub van Nederland te her
bergen. En om het spektakel helemaal
uniek te maken heeft de Middelburgse
club meteen maar aangekondigd, dat
op 31 juli. heteerste Nederlandse Jeux
de Boulesconeours zal plaats vinden,
waar iedere geïnteresseerde voor kan
inschrijven. Midavaine verwacht
vooral belangstelling van de kant van
Pechineywerkneiners.
Van de week was ik een uurtje op het
Molenwater om me daar te laten in
wijden in de geheimen van het spel dat.
in Frankrijk zelf overigens meer be
kendheid geniet onder de naam Jeux
de Petanque. Ik voelde dat de metalen
ballen nog vrij zwaar in de hand liggen
en ik hoorde dat een klein houten bal
letje 'cochette' heet, en de spil is
waarom alles draait in het spel. Want
het is zaak om de ballen zo dicht moge
lijk bij die coehhenet.le te gooien en zo
mogelijk met een goed gerichte gooi
concurrerende ballen van tegenstan
ders weg te ketsen.
Van een van de clubleden verneem
ik. dat het een goed gebruik is om
zich tijdens het spel van de Franse
taal te bedienen. „Och," zegt Barend,
„het móet natuurlijk niet. Dat komt
eigenlijk gewoon vanzelf. Zeker nu
we er een paar Fransen bij hebben
zitten."
Er komt een lange man het speelveld
op fietsen. Tussen desnelbinders heeft
hij zijn Jeux de boules-ballen geklemd.
„Bonjour tout le monde." roept hij jo
viaal Het blijkt een Brabants lid te
zijn van de club. Trots laat hij zijn
speelballen zijn. Voor 24,50 op de kop
getikt in Eindhoven.
„Ja. die ballen zijn nog een probleem."
zegt Barend. „Daar is erg moeilijk aan
te komen. Dat komt omdat er weinig
vraag naar is. Als een winkelier drie
stel ballen inslaat loopt ie misschien
de kans dat hij aan het eindvan het
seizoen nóg met twee paar zit. Zó
weinig lopen die dingen. Maar van de
week rijden we even naar LiUe om wat
nieuwe ballen te kopen.
Want we komen er tekort. Er is veel
interesse. Het groeit met de week. Je
merkt dat er nogal wat mensen zijn die
tijdens hun vakantie in Frankrijk dat
spel hebben meegespeeld met de men
sen in het dorp waar ze verbleven. Zo
ging het met mij ook. Je hebt op die
manier een zekere voorliefde gekregen
voor deze gezellige sport. Nou daar wil
len hier in Middelburg graag wat op
voortborduren."
Bovendien: het is een gezellig spel.
Heerlijk ontspannend. Je kunt er%je
zinnen een beetje bij verzetten. Jeux
de Boules is trouwens niet zomaar een
spel Het is echt een cultuur."
„Het leuke van deze club is." zo ver
telt een van de clubleden, Mieke,
„dat ze het ook allemaal een beetje
Frans aanpakken. Zonder al te veel
georganiseer. Lekker keutelig doen,
ja dat spreekt mij wel aan."
De Brabantse meneer uit Eindhoven is
Barend Midavaine: Jeux de Boules is
een cuUuur.
enquête begrepen, overigens niet al
leen in Dat komt dacht lk, omdat er
bij dat ballentasje zelden een gebruik
saanwijzing wordt bijgevoegd, waann
wat valt te lezen over spelregels en
puntentellingen.
Dat is j ammer, wan t er zit nog heel wat
in, in zo'n spelletje Jeux de Boules, zo
verneem ik van de Middelburgse hore-
aan de beurt. Hij doet een fraaie gooi.
Schouderklopjes en waarderende kre
ten vormen de beloning voor zijn worp.
„Vandaag kost mijn handtekening
niks," roep de man overmoedig uit
Ik vraag de meester naar het geheim
van zijn kundige manier van werpen.
„Och." reageert de man eenvoudig, ,je
smakt maar een eind weg."
Met een lint wordt de afstand van de bal tot de 'cochette' gemeten.
NOG GEEN
PROBLEMEN
(Van onze correspondent)
NIJMEGEN - Dank zij haar ontem
bare loopenergie is de G8-jarige me
vrouw M. Klaver-Budding uit
Burgh-Haamstede bij de Nijmeegse
vierdaagse een begrip geworden.
Het is dit jaar al voor de 41e keer dat
zij van de partij is; een absoluut re
cord dat zij deelt met de Nijmege-
naar S. Schipperheijn. „In Zeeland
verklaren ze me voor gek met al dat
gewandel. Daar v inden ze dat je veel
beter op het land kunt gaan wer
ken", meent de na twee marsdagen
nog zeer opgewekte Zeeuwse.
Een opvallende rol speelde mevrouw
Klaver bij de vlaggcnparade, de ope
ningsceremonie in het Goffertsta-
dion. Nadat zij door marsleider A. J.
van Dongen vanwege haar prestaties
was gehuldigd, greep zij naar de mi
crofoon en bracht in de ring van
25.000 toeschouwers in een krachtige
toespraak hulde aan de KNBLO.
Vanaf dat moment weet half Nijme
gen wie mevrouw Klaver is. „Ja. dat
moet in de Goffert een hele sensatie
zijn geweest", zegt zij. „Er zijn voort
durend mensen die zeggen dat mijn
stem ontzettend veel lijkt op die van
de koningin".
Voor mevrouw Klaver-Budding is
het volbrengen van de vierdaagse
niet zo maar rennen voor een medail
le. „Vanmorgen maakte ik nog mee
dat een volwassen man twee kinde
ren toesnauwde dat ze sneller moes
ten wandelen. Zoiets kan ik niet aan
zien, en lk heb hem dan ook meteen
gezegd dat hij die jongens met rust
moest laten".
De tweede etappe was voor haar geen
gemakkelijke „Het is vandaag drie
jaar geleden dal mijn man is overle
den. Ik heb in de afgelopen nacht
geen oog dichtgedaan. Toch heb ik
met het lopen geen enkele moeite.
Die enorme eenheid die je met z'n al
len vormt, dat is het fijne van de vier
daagse".
Het is niet verwonderlijk dat me
vrouw Klaver tijdens haar 41ste
vierdaagse van de ene huldiging In de
andere valt. Op de tweede, regenach
tige wandeldag werd zij in Wychen
onthaald door het gemeentebestuur.
De Wychense burgervader A. Arends
overhandigde daar de Zeeuwse een
zilveren roomstelletje. Een tweede
verrassing voor de geroutineerde
wandelaarster was een grote bos
bloemen, die zij kreeg aangeboden
door de plaatselijke middenstands
vereniging, die haar voorts de belofte
deed drie weken lang verse bloemen
naar Zeeland te sturen.
Daarna zette zij er weer flink de pas
in. „Ik voel me prima, geen proble
men, geen blaren".
Op de foto ontvangt mevrouw M.
Klaver-Budding van marsleider
Tonny van Dongen een diamanten
hanger. Rechts op de foto de heer S.
Schipperheyn, die eveneens voor de
4le maal deelneemt aan de vier
daagse.
NIJMEGEN - Vermoeide voeten een bekend beeld tijdens deze 60c Vier
daagse. Op de achtergrond loopt men 'onvermoeid' door.
