's Zomers doet Nieuwvliet kracht op om de winter goed door te kunnen komen PZC/s IN DE TOEKOMST 'VETTERE JAREN' VOOR NIEUWVLIET „Je hebt hier een grandioos strand en je kunt goed uitgaan Toen en nu:geen groot verschil DORPSRAAD VOORZITTER I. DE HULLU: Verenigingsman en postbode Han Seijnesael: 'Bevolking is aan het verjongen' vrijdag 16 jul11976 Vthsel Zeeuws-Vlaanderen streek NIEUWVLIET - De teruggang ln inwonertal van Nieuwvliet is het best terug te vinden in de teruggang van het enige schooltje, de Johan Willem Friso school, die het dorp rijk is. Rond 1955 waren cr nog drie leerkrachten de heer Rijckborst, de heer van Boven en juffrouw Bre- vet. Enkele jaren later ging de heer Van Boven weg cn mocht er geen andere komen. Nog twee leerkrach ten bleven dus over. Erwaseen tijddatdeheer Rijckborst en zijn dochter Anneke samen het onderwijzend team vormden. Een hele tijd bleef het tweemansschooL Meester Klooté en juffrouw Morel vormden één van de laatste tweetal len. Tenslotte bleef de heer Klooté alleen over. Enkele jaren geleden vertrok hij naar Grave en nu is de heer Boonstra de enige leerkracht op het schooltje voor openbaar onder- wijs. In die tijd - toen - beschikte Nieuwvliet nog over een eigen mu ziekgezelschap onder leiding van Ko le Grand. Er werd wekelijks gerepe- teerd in De Stadsherberg'. Bij bij zondere gelegenheden gaf ,de Mu ziek' acte de présence en de eigen dorpspolitie (het was toen al geen veldwachter meer) stond stram in de houding als het Wilhelmus werd ge blazen. Tijdens de pinksterdagen was er kermis in Nieuwvliet. Een zweet een schietkraan en een draaimolen stel den zich op an 't ènde van 'turp' en het mortierorgel van Jan van den Ameele in café Parkzicht noodde tot dansen. In de zomer - en zelfs al ver daar voor - spoedde je je na schooltijd met je kameraden naar het nogzeer stille strand. Enkele boeren zagen een bijverdienste in het exploite ren van een camping, voorzover dat die naam mocht hebben. De heren Verplanke en Verhage (de campings Pannenschuur en Zonneweelde) waren bij de eersten. Het toerisme groeide uit van bijver dienste naar hoofdzaak: Nieuwvliet werd van landbouwdorp een toeris tendorp. En daarmee zijn we in Nieuwvliet>nu: een slager is er niet I meer. weg is de melkboer, de kapper en een bakker. Zelfs in de winter zijn de stranden niet altijd meer stil en I verlaten. De muziekten t wordt alleen bespeeld door .vreemde' korpsen. De landarbeidershuisjes zijn toeriste neigendom geworden. Dertien cam pings! als we goed hebben geteld) re zen uit de gTond. Ondanks de ont wikkeling zijn er toch nog enkele ver enigingen in Nieuwvliet die goed draaien. En omdat het vele meters I strand omzoomde dorp gelooft dat het tij ten gunste keert lijkt het er op dat het dorp in de nabije toekomst een grotere kans op levensvatbaar heid heeft. De teruggang lykt ge keerd.... Een probleem wat pas echt een pro bleem wordt als een dorp op de rand van de afgrond leeft (en dat ishet geval als een bestaande basisschool te NIEUWVLIET - Hu, Nieuwvlietse hart klopt momenteel weer vo lop. Het dorp is dicht bevolkt met voornamelijk bewoners van tenten en caravans en zomerhuisjes. Het bruist van leven in het kleine dorp. "We lopen 1 op 100", zegt de heer I. de Hullu - Basting, voor de echte Sintepiemaar 'Sakje' - die met deze verhouding aan wil geven dat er op elke vaste inwoner van Nieuwvliet in het topsei- zoen zeker honderd toeristen aanwezig zijn. 100 TOERISTEN OP 1 BEWONER: MET RECHT EEN TOERISTENDORP Even doorrekenend houdt dat in dat er pakweg 40.000 toeristen huizen in het dorp dat dan ook met recht toeristendorp mag heten. Enerzijds een heuglijke ontwikkeling in de ogen van De Hullu maar ook in dit geval heeft de medaille een keerzijde. Want er waren - en er zijn-genoeg toeristen die maar al te graag een vast onderdak in Nieuwvliet wensten. Zij schroomden niet daarvoor vele franks of marken van eigenaar te laten ver wisselen. "Bulten de bebouwde kom wonen prak tisch geen Sintepiemaars meer. In de bebouwde kom is het percentage tweede woningen zeker zo'n 20. En dat is een ontwikkeling die niet doorgezet mag worden. Daarom zijn wij met Dorpsbelangen en Toerisme dan ook voor het instellen van de zogenaamde gebruiksverordering die het tweede wo ningen bezit in de kleine kernen tegen moet gaan". Een meerderheid van de Oostburgse raad is daar echter nog niet voor te por ren bleek onlangs weer. Maar gedepu teerde staten van Zeeland lijken meer te neigen naar die gebruiksverordering. "Op het ogenblik is het in Nieuwvliet zo dat Je voor iets dat waardeloos is al 30.000 op tafel moet leggen. Want de toerist betaalt meer als hij zyn zinnen op een huisje heeft gezet", aldus de heer De Hullu. die persoonlijk het tweede wo ningen probleem anders aangepakt wil zien. Hij wil geen verbod op verkoop voor niet vaste bewoning, maar hij wil een premie (door de overheid te ver strekken) geven als een huis in één van de kemen verkocht wordt voor wel vaste bewoning. VERDRAAGZAAM De Hullu heeft het best naar zijnzin in één van de randgebieden van het dorp Sintepier (Eigenlijk woont hij in Groedc maar hij is volledig op Nieuw vliet gericht Ook met de mensen van bijvoorbeeld Termoere en de Bavo- dijk is dat zo) dat hij kenschetst als "een overwegend verdraagzaam dorpje met geen merkbare rang- of standsverschillen". Een dorp met bezwaren echter. "Er zijn te weinig bejaarden om er iets voor te doen. Het aantal kinderen dat naar de lagere school gaat is te klein om er iets voor te doen. Het aan tal actieve mensen dat zo nu en dan eens iets wil organise ren is te klein. Een dominee is er niet meer Een politie-agent woont er niet meer in het dorp (wat De Hullu erg vindt omdat zijns inziens de aanwezigheid van een agent al wonderen doet)", aldus de vrij droevige opsomming die De Hallu zonder aarzeling geeft. Eén en an der maakt dat Nieuwvliet een hartpa tiënt is: met angstwekkende regelmaat leeft het hart weer op en komt het weer praktisch tot stilstand. De geneesheer is echter voortdurend op zijn hoede Die dokter heeft Nieuwvliet gevonden in de vorm van een dorpsraad. Wat doet die dorpsraad dan wel is een voor de hand liggende vraag Het antwoord is even voor de hand liggend. Overal waar we iels voor de leefbaarheid kunnen doen doen we dat VOORBEELDEN De voorbeelden volgen na enig aan dringen: de gepleegde nieuwbouw (zes huizen waarvan nu al vijf be woond en de zesde al aan een huurder toegezegd) kwam er door aandringen van de dorpsraad: het voetbalveld kreeg een kleedlokaal door aanklop pen van de dorpsraad bij de gemeente: het beheer van het voetbalveld bleef in Nieuwvlietse handen mede dankzij de dorpsraad; koninginnedag werd fees telijk gevierd als gevolg van een initia tief van de dorpsraad. Als voorzitter van die dorpsraad is De Hullu er van overtuigd dat elke kleine kern (hoe klein ook) zijn nuttige functie heeft. "Handhaven is moeilijk, maar het gemeentebestuur moet er alles aan doen. Het. verdwijnen van een kern kost meer dan het "handhaven" meent De Hullu die vindt dat de meeste gemeen tebestuurders de 'struggle for life" van de kleine kemen niet van dichtbij ge noeg hebben meegemaakt "Ik geloof dat ik wel gehoor vindt in Oostburg bij de gemeenteraad", aldus de heer De Hullu die zich de tijd nog heugt vlak na de tweede wereldoorlog waarin er nog veel meer mensen in Sintepier woonden. "Wat er nu is ls ongeveer 60r» van het aantal inwoners van vlak na de oorlog". Het lichaam ls danig verzwakt Het hart heeft het moeilijk. "We zitten op het dieptepunt", verkondigt De Hullu. Het lichaam zuigt zich vol met. kracht om de vijf stille wintermaanden door te ko men. Hoe het dorp er na die vijf maan den uitziet? Iedereen hoopt er op dat het hart zich goed houdt. De muziektent in Nieuwvliet met op de achtergrond 'de molen van Luteijn'. Dat Nieuwvliet op zijn dieptepunt is een er misschien al overheen) leidt Seijne sael ook af uit het feit dat er voldoende belangstelling bestond bij jonge Nieuw- vlietenaren vooreen nieuwbouwwoning in de dorpskern. Omdat het wat lang duurde zyn er intussen wat kandidaten weggetrokken naaranderedorpen.maar zeshuizen zy n al vol. Om een toekomst te waarborgen zouden er jaarlijks zo'n 6 a 10 woningen in onze kemgebouwdmoeten worden. Alswedateen paar jaar lang volhouden dan komt er net dat by wat we nodig hebben". AFGROND De kerk in Nieuwvliet. Er is geen eigen' predikant meer. In de zomer is de kerk te klein, in de winter te groot. Links op de foto ihet lange gebouwi de gymnas tiekzaal. de vroegere lagere school. NIEUWVLIET - "Momenteel zitten we op het dieptepunt in Nieuwvliet", is de mening van Han Seijnesael. Bij velen beter bekend als de postbode of nog beter als 'Han. de post'. Hij ziet het er in dat Nieuwvliet er over een paar jaar weer beter voor zal staan wat bijvoorbeeld de bevolkingsopbouw betreft. "Er komen over twee Jaar zeven of acht kinderen bij op het schooltje. En dat heb je natuurlijk in een plaats als Nieuwvliet net nodig". De 34-jarige Han Seynesael is één van die mensen 'waar Nieuwvliet op draait'. De woorden zyn van Izaak De Hullu. Mensen die er. ook al weer volgens De Hullu. in Nieuwvliet erg weinig zyn die niet gemist kunnen worden. De activiteit van Han Seijnesael binnen het kleine dorp Nieuwvliet laten zich niet in één regel vangen. Voorzitter van de voetbalvereniging (geen officiële vereniging in KNVB-verband. maar een club die zich bezig houdt met het toeristen voetbal in de zomer), voorzitter van de feestcommissie, voorzitter van de biyartvereniging. bestuurslid van de dorpsraad, ex-voorzitter van Dorpsbelangen en Toerisme en actief speler van de volleybalvereniging Nivoc. "De bevolking is aan het verjongen", is de mening die Han Seijnesael deelt met de heer de Hullu die voorzitter is van de Nieuwvlietse dorpsraad. Hij noemt met name de winkeliers, ter wijl De Hullu als voorbeeld de verjon gende tendens in de boerenbevolking signaleerde. In de pas nieuwgebouwde zes woningen in Nieuwvliet hoe lang is het geleden dat er zo'n groot aantal woningen in Sintepier is gebouwd?) zyn jonge men sen gekomen en dat geeft Han Seyne sael moed. Want vaak zyn het wel de zelfde mensen die je in het dorp actief bezig ziet voor allerlei activiteiten. "Een geluk is het dat 70 procent van de bevolking te bewegen isom mee te doen. Dat betekent dat Je niet voor niets werkt Een aantal laatzich toch nergens by betrekkenrealiseertook Seijnesael zich. Hij vindt dat het dorp echt aan el kaar hangt Ondanks de positieve waarnemingen van de met zijn hart aan Nieuwvliet verknochte postbode, geeft deze toe dat het voor zyn kinderen wel eens moeilyk is om speelgenoten te vin den. In totaal wordt de basisschool slechts door 15 leerlingen bezocht en dat bete kent automatisch dat de schoolgaande kinderen van Han en Lidy Seynesael weinig leeftijdsgenoten in hun directe omgeving vinden. weinig leerlingen krijgt) en waar Nieuwvliet mee te kampen heeft is het feit dat er mensen in de kern wonen die hun kind in Groede op de christe lijke school doen. "Enerzijds vind ik dat verschrikkelijk vervelend voor ons dorp. Aan de andere kantmoetjezo reéel zijnom te erkennen dat het toch wel gelukkig is dat dat kan in Nederland".aldus Seynesael. Het is hem een doom in het oog dat het hui dige hoofd van de basisschool niet in Nieuwvliet maar in Oostbure woont r V i~. 'h "Hij heeft zelf schoolgaande kinderen en die kunnen we goed gebruiken", aldus de postbode die overigens zelf maande- lyks meehelpt om oud papier op te ha len voor de school. Ook zette tüj zich in om voor het school hoofd een geschikt huis te vinden, zon der resultaat. De postbode - hy ziet het zelf als een enorm voordeel dat hy dagelijks bij de mensen aan huls komt en zodoende veel contacten heeft - heeft ondanks de ont wikkeling die Nieuwvliet de laatste de cennia doormaakte (van leefbaar dorp tot hallleefbaar een optimistische kijk op de zaak. "Het grote voordeel is dat Nieuwvliet ondanks alles het eigen dorp is die het altyd geweest ls. In Retranchement by- voorbeeld ligt dat my ns inziens heel an ders. Retranchement gaat aan de hui dige ontwikkeling kapot", vindt hy. Voor zijn eigen dorpziethij na een aan tal 'magere' jaren een wat 'vettere' toekomst weggelegd, als de schouders erna tenminste nu gezamenlijk onder worden gezet om uit de put naar boven te kruipen GROEP 'STAMGASTEN' VAN NIEUWVLIET: Vakantiegangers op een van de Nieuwvlietse kampeerterreinen, v.ln.r: Chris. Thea, José. Harry, Jaques en Nellie. „HET MOET NIET DRUKKER WORDEN" NIEUWVLIET - „Toen ik hier kwam was het nog niks. Nu is Nieuwvliet een goede toeristen plaats". vindt Jacques Meeuwissen. En hij kan het weten, want al 23 jaar lang is hij een trouw bezoeker van Nieuwvliet en meer in het bijzon der van camping .Zonneweelde'. Een camping die hij van het begin af heeft zien opgroeien tot wat hij nu geworden is. Samen met familie vormt hij één van de groepen be zoekers die jaarlijks hun vakantie dagen in hoofdzaak doorbrengen in Nieuwvliet. Zijn zus José vond haar wederhelft tijdens één van die va kanties in Nieuwvliet. Ook hij, Chris van Gennip, komt nu weer al elf jaar lang in Sintepier. De broer van Chris, Harry, en diens vrouw Thea maken het zestal toeristen compleet die hun visie geven op Nieuwvliet als toeristenplaats. ..Je hebt hier een grandioos mooi strand en vlakby zijn er uitgangscen tra. Bovendien ls er in de loop der jaren met veel kampeerders voor namelijk Bredanaars - een band ge groeid. Nee we gaan nooit ergens an ders vertelt Chris. Hy ervaart het samen met zyn vrouw als .fijn' datje zomaar overal kunt binnen lopen. J aques Meeuwissen heeft wat dat be treft wat andere ervaringen opge daan in een ander gedeelte van Zee land. Drie maanden lang stond luj met een caravan op Schouwen- Duiveland. „Je was daar een num mer en je kwam niet tussen een groepje mensen dat daar zat", meent ech tgenote Nellie. Zij is maar wat bly dat ze weer terug is op het oude .stekkie' in Nieuwvliet. Nieuwvliet waar de stranden veel drukker zijn dan 20 jaar geleden, waar hetzeewa ter viezer is en waar de vis met meer zo bijt als toen zoals Jaques het kort samenvat In zyn twmugjange penode als kampeerder in Nieuwvliet maakte hy de vrij recente invoeringen van toeristenbelasting en milieubelas ting mee. „Ja ze doen als gemeente wel wat terug voor die toeristenbe lasting die je betaalt", antwoordt hy na een vraag in die richting. Hij noemt het strandonderhoud en 0e verbeterde wegen. „Overigens neem je vanzelfsprekend aan dat het strand in Nieuwvliet schoon is. Wij hebben tenminste niet anders ge kend", aldus Jaques, terwyl één van het zestal flink afgeeft op die .rot beesten' die tijdens één van de vele warme dagen die we dit jaar mogen meemaken ook op camping Zonne weelde blijk geven van hun irrite rende aanwezigheid. NADEEL Tegen alle voordelen die het Nieuwvlietse voor de zes staat toch ook wel een nadeel. Dat nadeel ligt dan niet in het dorp Nieuwvliet zelf besloten als wel in de verbindingen. De pont. de veerboot, daar wringt de schoen. „Als je eens een wee kendje wilt komen dan moet je er op rekenen dat de heen - en terug tocht met de boot toch zeker twee tientjes kosf'.Tot dat bedrag komt men door het verschuldigde bedrag voor de overtocht op te tellen by het glaasje limonade voor het echtpaar en de kinderen waar iedereen na de tocht vanaf Breda tot de boot- en dat op vrijdagavond - wel aan toe is. Een weekend Sintepier wordt door de Brabanders al gauw begroot op hon derd gulden. En dat bedrag blijft la ger als je met je vakantie-adres op Walcheren blijft. Daarentegen geeft de frequentie van de overvaarten alle redenen tot tevredenheid- „De pont is geen obstakel meer in de zin datje erg lange wachttyden hebt", is de mening. Juist die weekeinden horen er by voor Chris en Jaques.„In het voor- en naseizoen is het veel gezelliger", vindt Chris. Dan is er op de camping nog ruimte zat om tegen een bal te trappen en dat is in het hoogseizoen zeker niet het geval. Het steeds drukker worden van Nieuwvliet in de zomermaanden is voor geen der zes kampeerders een ontwikkeling met negatieve aspecten. De uitbreiding bracht een uitbreiding van de cam ping met zich mee en dat betekende ondermeer dat er een kantine kwam en een winkel. „En dat laatste vindt ik erg prettig", aldus Neliie. De drukte ook maakt dat voor Jaques het Nieuwvliet in de zomermaanden .leefbaar is. Maar het moet nJet drukker meer worden. Zoals het nu is ishet voor my goed", voegt hy er aan toe Dat het nu .goed' is voor de fami lies Van Gennip en Meeuwissen is ook een gevolg van het feit dat zij op de camping samen met anderen er .iets' van proberen te maken. De vaste klanten van Zonneweelde ke ren ook in de wintermaanden wel eens naar het dan veel steillere Nieuwvliet Zoals in 1975 toen aan het eind van de rit Breda-Nieuwvliet een mosselmaaltyd wachtte. Maar dergelyke uitstapjes zijn byzaak. Hoofdmoot is en blijft Jiet grandioze strand en de gunstige ligging van Nieuwvliet ten opzichte van de uit- gaanscentra's.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 24