IOC ZETTE DE SPELEN OP HET SPEL
Herman Ponsfeen
traint op een
speciale fiets
Shirley Babashoff verliest
de werkelijkheid uit het oog
•IPZC
Willi Daume: „We laten Taiwan volgens IOC-regels binnenkomen
en als arrestatie volgt dan moeten we de spelen afgelasten
j
STARRE HOUDING CANADA
ZETTE VEEL KWAAD BLOED
André Bolhuis
viaggedrager
TAIWAN-KWESTIE OP HET
CONGRES VAN DE FIFA
AMERIKAANSE ZWEMPLOEG TRACHT GEFORCEERD
MINDERWAARDIGHEIDSCOMPLEX TE CAMOUFLEREN
Canada op
weg naar de
definitieve
ondergang
Olympische
Stopper
VRIJDAG 16 JULI 1976
sport
13
(Van een speciale verslaggever)
MONTREAL - Terwijl de duizenden tieten de laatste hand leggen aan hun voorbereidingen op de
Olympische Spelen, zoeken de IOC-leiders koortsachtig verder naar een oplossing in de „affaire-
Taiwan". Hoogspanning in Montreal, slechts 48 uur voor de officiële opening, zeker nu de Verenigde
Staten overwegen zich van de tot nu toe meest geruchtmakende Spelen uit de geschiedenis terug te
trekken. Vandaag zal het Nationaal Olympisch Comité van de VS zijn beslissing bekendmaken.
De regering van Canada staat onder een enorme druk. De Taiwanezen zijn niet bereid tot een
compromisvoorstel, waarbij de ploeg de openingsceremonie achter het IOC-bordje moet lopen en
de olympisch hymne in plaats van hun volkslied zal opklinken. Het Internationaal Olympisch
Comité lijkt het slepend conflict met de Canadese regering op het scherp van de snede uit te
vechten. Er wordt nu zelfs, zij het nog niet helemaal officieel, gedreigd met het afgelasten van de 21e
moderne Olympische Spelen.
De sfeer waarin het IOC en de Canadese regering onderhandelen, is duidelijk nog
verder verslechterd. De starre houding van de gastheren heeft veel kwaad bloed
gezet. Tijdens de officiële persconferenties van het IOC-bestuur werd weliswaar
(nog) niet over een keiharde confrontatie gesproken, maar in de wandelgangen
praatte de Westduitser Willy Daume. in Montreal juist afgetreden als vice-
president, in aanwezigheid van een Nederlandse verslaggever zijn mond voorbij.
Daume liet weten dat het IOC-bestuur - onder druk gezet door de leden, en dan
vooral door de Verenigde Staten-het plan heeft om zaterdag tijdens de openings
ceremonie, als er dan nog geen oplossing is gevonden, de vijf op Amerikaanse
paspoorten Canada binnengekomen Taiwanezen normaal aan het défilé te laten
deelnemen. En normaal betekent dan achter de eigen vlag en het eigen bordje met
de naam Republic of China.
Deze duidelijke provocatie tegenover de
Canadese regering kan ernstige gevol
gen hebben. Het IOC is zich. volgens
Daume, daar terdege van bewust. De
regering-Trudeau is dan ook in het de
fensief gedrukt en heeft nauwelijks of
geen kans meer om zonder kleerscheu
ren uit deze zoveelste olympische affaire
te voorschijn te komen.
Afgelasten
Het IOC-bestuur - vertelde Daume aan
(Van een speciale verslaggever)
MONTREAL - Hevig transpirerend
staat Herman Ponsteen langs de
kant van de hardhouten wielerpiste,
het hoofd schuin gebogen over het
stuur van zijn metaalgrijze race
fiets. Klaas Kwantes, de mecani
cien, spoedt zich haastig in zijn rich
ting, sleutelt even aan het balhoofd,
waarna Herman Ponsteen weer op
stapt. Met een melancholieke trek
op zijn gelaat observeert Klaas
Kwantes vervolgens minutenlang
elke trapbeweging die de Nijver-
dalse baancoureur maakt. „Is het
geen beauty, die fiets", klinkt het
dan ineens vol bewondering. „Ik kan
je verzekeren, dat er heel wat wer-
kuurtjes in die fiets zitten. Vol
maakt is de fiets nog steeds niet.
maar we hebben nog een paar dagen
de tijd om wat kleine dingen te ver
anderen".
Ter verduidelijking: Herman Pon-
steen. een potentieel achtervol
gingskampioen, rijdt het olympisch
wielertoemooiop een speciaal voor
hem geconstrueerde fiets. Alle me
taal is van het vederlichte titanium,
de stuurbevestiging loopt rond af.
waardoor het weerstandsvlak
kleiner is dan normaal. Er zijn 24-
spaaks wielen gemonteerd (tegen 28
gebruikelijk) en de assen zijn uitge
boord. waardoor de mogelijkheid be
stond om de schroeven te vervangen
door imbusbuisjes. Daarnaast wer
den er wat langere cranks op de fiets
gemonteerd. Dit heeft weliswaar als
nadeel dat Ponsteen iets meer kracht
zal moeten zetten, maar in dat geval
ook een hogere snelheid kan ontwik
kelen.
„Het lijken allemaal onnozele kleine
dingen", zegt de tot dusver dit sei
zoen snelste amateurachtervolger
ter wereld, „maar juist die kleine
dingen geven mij toch een stukje
zelfvertrouwen". Baancoach Frans
Mahn vult hem aan: „Voor de buiten
staander komt het misschien bela
chelijk over. voor het moreel van de
baancoureur kunnen dit verschrik
kelijk belangrijke zaken zijn. Zowel
in de kilometertijdrit als in de indivi
duele achtervolging gaat het aan om
honderdsten van seconden. Juist
dan kunnen dit soort zak net door
slaggevend zijn".
Ofschoon het aanvankelijk wel in de
bedoeling lag, dat Herman Ponsteen
in Montreal op de drie van de vier
onderdelen (kilometer tijdrit, indivi
duele en ploegachtervolging) zou
uitkomen, houdt de Twentse coureur
vooralsnog een slag om de arm
„Voor mezelf heb ik reeds bepaald
wat ik hier ga rijden. Of ik eventueel
een onderdeel laat vallen (de kilome
tertijdrit) zeg ik nog liever niet. Eerst
wil ik er met de ploegleiding over
praten, eerder praat ik daar niet
over", Frans Mahn is echter van oor
deel dat Ponsteen zonder bezwaar op
drie onderdelen kan uitkomen „Drie
jaar geleden bij de WK in San Sebas
tian reed hij hetzelfde programma.
Hij behaalde daar een zilveren en een
bronzen medaille. Ik zou daarom niet
weten waarom een dergelijk pro
gramma nu problemen zou moeten
opleveren".
Maar de Herman Ponsteen van toen
is niet meer te vergelijken met Pon
steen anno 1976. Bij de WK in Mon
treal "74 leek het goud op de indivi
duele poursuite voor hem gereser
veerd. maar een merkwaardige ziek
te. die later door artsen zou worden
omschreven als „allergisch voor top-
spanning". vermelde niet alleen zijn
kansen op eremetaal, maar hield
hem vervolgens ruim zeven maanden
buiten de wielersport Sindsdien is
Hei-man Pons teen ingrijpend veran
derd. „Misschien", zegt hij nu. „was
ik destijds nog te jong om al die suc
cessen geestelijk te kunnen verwer
ken. Bovendien ben ik er inmiddels
van overtuigd dal ik in die periode
tussen San Sebastian en Montreal te
veel heb gedaan".
HERMAN PONSTEEN
een ANP-verslaggever- wil de vijf leden
van de Taiwanese delegatie, die reeds in
Canada zijn aangekomen, in de ope
ningsceremonie laten lopen volgens de
eigen IOC-regels Dit houdt in dat Tai
wan onder naam en vlag van 'Republiek
China' het stadion binnen marcheert.
..Als de Canadese regering de atleten
laat arresteren, rest ons slechts één mo
gelijkheid- het afgelasten van de spe
len". verklaarde Willi Daume. Het
IOC-beraad gaat nog door. Perschef
Monique Berlioux wilde geen commen
taar geven en zei dat de besprekingen
worden voortgezet.
Philip Krumm. de voorzitter van het
Amerikaanse olympisch comité, liet in
Montreal weten: „We overdenken de si
tuatie. Er is echter nog geen beslissing
genomen. Misschien dat we later met
een verklaring komen", zei Krumm. Het
olympisch comité steunt een voorstel
van Taiwan dat de atleten, die inmid
dels Canada binnengekomen zijn. deel
moeten nemen aan de openingscere
monie van zaterdag.
Krumm ging verder: „Of we wel of niet
deelnemen, dit is het begin van het ein
de. Zo ernstig is deze zaak. Als onze
olympiërs niet al in Montreal zouden
zijn, hadden we ons zeker teruggetrok
ken. We zouden dat in tien minuten
hebben gedaan. Mochten we daar ech
ter alsnog loc besluiten, dan zullen an
dere landen ons volgen. De hele affaire
had voorkomen kunnen worden als het
IOC zich sterker had opgesteld. Het had
Canada 24 of 48 uur bedenktijd moeten
geven en moeten zeggen dat de spelen
zouden worden afgelast als de regering
bij zijn standpunt zou blijven."
Krumm zei niet of hij contacthad gehad
met president Ford. maar wel dat de
Verenigde Staten 'met zijn gekomen om
de spelen te ruïneren'
Geen commentaar
De ochtendbladen van Montreal en To
ronto gaven donderdag vrijwel geen
commentaar over de recente ontwikke
lingen in de zaak Taiwan. Nadat het
voorgestelde compromis, deelneming
onder de vlag van het. IOC en als gasten
van de olympische beweging, door de
Chinezen is verworpen, probeert het
IOC met alle geweld aantasting van het
eigen handvest te voorkomen. Michael
Morris, derde baron van Killanin, gaat
als voorman van zijn organisatie de con
frontatie met de Canadese regering niet
uit de weg en hij lijkt van de voorzitter
van het olympisch comité van de Ver
enigde Staten Phil Krumm steun in de
rug te krijgen. Die verharding van het
standpunt, van het IOC heeft kennelijk
de dagbladen in de grootste Canadese
steden verrast, Slechts Le Jour, stem
van de franstalige minderheid in Cana
da. geeft in een commentaar van An-
toine K. Char een opinie die duidelijk
party kiest voor de underdog, waarin hij
niet gelooft dat Taiwan zal deelnemen.
Char vergelijkt «Ie strijd die nu aan de
gang is tussen Ottawa-Trudeau en
Montreal-Killanin mét het besluit van
de Verenigde Naties in 1971. waar het
China van Taiwan werd uitgestoten
ten faveure van de grote republiek op
het Aziatische continent. 'Vijfjaar na
New York', schrijft Cliar, 'wordt in
Montreal dezelfde melodie gespeeld,
alleen het rvtme is anders, olympisch
namelijk. Maar de toonzetting is op
nieuw zuiver politiek. Taiwan lijkt net
als in 1971 met de rug tegen de muur te
worden gezet'.
'Zoals in de Verenigde Naties zal Taiwan
zelf de zaal verlaten en tenslotte de
olympische arena definitief de rug toe
keren. Het spel is gespeeld, voor Taiwan
zijn de spelen voorbij. Peking zal er bij
zijn in 1980 in Moskou Net zoals coca
cola De olympische spelen blijven niets
anders dan een politiek spel waar de
commercie een steeds grotere invloed
op krijgt. Het IOC gaat door de sport te
gebruiken voor doeleinden van vooral
politieke, commerciële en financiële
aard Een uitspraak die ook al werd ge
daan door radio-Vaticaan'.
Gisteravond laat heeft de Ca-
nadesepremierPierreTrudeau
flink water in de wijn gedaan
door de Taiwanezen toestem
ming te geven om aan de ope
ningsceremonie deel te nemen
onder hun eigen vlag en even
tueel met het nationale volks
lied. Op het bordje, dat voor de
atleten uit wordt gedagen, mag
echter niet de naam republiek
China staan, wel Taiwan.
MONTREAL: Andre Bolhuis zal za
terdagmiddag bij de openingscere
monie van de olympische spelen in
Montreal fungeren als drager van de
Nederlandse vlag.
Het besluit dat de aanvoerder van
het hockeyteam als viaggedrager zal
optreden werd na onderling overleg
genomen. Aanvankelijk was het de
bedoeling dat Evert Kroon dit zou
doen
Coach Ivo Trumbic was echter van
mening dat het met het oog op de
wedstrijd Nederland-Mexico. die
zondagmiddag wordt, gespeeld, niet
verstandig is dat Kroon de vlag zou
dragen.
MONTREAL - De politieke problemen, die voorafgaan aan de
olympische spelen in Montreal, spelen ook in de voetbalwereld.
Vandaag vrijdagis een vergadering van de internationale voet
balfederatie (Fifa), waarin zal worden gestemd over de toelating
van Communistisch China. Taiwan zou daarvoor moeten wijken.
FIFA-voorzitter Joao Havelange (Bra) zei donderdag, dat het be
stuur bij het congres het toelaten van China zou aanbevelen. Hei
FIFA-congres zal ook praten overeen ban van Zuid-Afrika. Voorts
zal een verzoek van Israël behandeld worden om toegelaten te
worden tot de Europese voetbalfederatie, de UEFA. Hiervoor is
een veradering nodig van het UEFA-reglement, dat zegt dat niet
Europese landen geen lid kunnen zijn.
(Van een speciale verslaggever)
MONTREAL - Drie jaar geleden kwam in Belgrado een einde aan
de zwemhegemonie van de Verenigde Staten. Een onthutsende
ervaring voor de Amerikaanse leiders, die een jaar eerder tijdens
de Olympische Spelen in Munchen al waren geconfronteerd met
een geslaagde coupe van de Australische nimf Shane Gould. Haar
inmenging werd echter gezien als een incidentele zaak, die oök
nog ruimschoots in de schaduw werd gesteld door de prestaties
van de Amerikaanse superman Mark Spitz, met liefst zeven gou
den medailles de ongekroonde koning van Munchen. In de Joegos
lavische hoofdstad tijdens de eerste wereldtitelstrijd in 1973 was
Gould inderdaad van het toneel verdwenen, maar de machts
greep van de Oostduitse meisjes was toen zo indrukwekkend, dat
zelfs de reeks goede prestaties van de Amerikaanse heren (acht
overwinningen) de afgang niet meer kon camoufleren.
De cijfers waren vernietigend voor de üoui „,.unse aangevoerd:
VS: waren er in Munchen nog acht Shirley Babashoff, de enige echte ve-
overwinningen door de dames geboekt,
in Belgrado bleef de vangst tot slechts
drie zeges beperkt. De zeer povere pres
taties werden aanvankelijk door de ver
antwoordelijke coaches gebagatelli
seerd met de van alle realiteitszin ge
speende opmerking. „We zijn hier in
derdaad verrast, maar dat gebeurt ons
beslist geen tweede keer".
Vorig jaar, toen het Columbiaanse Cali
het decor vormde voor het tweede we-
reldtiteltoernooi. was er echter niets te
zien van een Amerikaans herstel en nu,
aan de vooravond van Montreal, drie
jaar nadat de damesformatie van de VS
zo pijnlijk kopje onder ging. is het per
spectief opnieuw uiterst somber. Zelfs
het wegvallen van de Oostduitse Bar
bara Krause wegens een angina - dit is
althans de officiële reden, maar er wor
den door insiders vraag tekens achter de
absentie van Krause gezet - kan geen
aanleiding vormen voor enig optimisme
in het Amerikaanse kamp.
Bescheiden
Op de olympische ranglijsten zijn de
posities van de dames, over het alge
meen genomen, zeer bescheiden. Alleen
op de 800 m vrije slag wordt de hitlijst
dette in de ploeg. De 19-jarige studente
van de universiteit van Huntington,
die vier jaar geleden in Munchen twee
zilveren en op de estafette een gouden
medaille won, is ook op de overige
vrijeslagnummers een serieuze kandi
date voor de ereplaatsen. Door het
wegvallen van Krause staat ze op de
sprint achter Ender, Brigitha en Hem-
pel als vierde genoteerd en ligt ze theo
retisch op de 200 en 400 m achter res
pectievelijk Ender en Thumer in zilve
ren posities.
De duidelijk met ster-allures behepte
Shirley denkt daar zelf geheel anders
over. Haar optimisme, kennelijk gevoed
door de van bovenaf geprogrammeerde
actie contra de DDR-obsessie die in
Amerika heerst, kent geen grenzen. „Ie
der Amerikaans meisje heeft hier kans
op goud", roeptze uit. Haar ploeggenote
Kim Peyton, achtste op de olympische
ranglijst 100 m vrije slag, schiet haai
met een nadere uitleg te hulp. „Hier m
Montreal zal niet de snelste winnen,
maar de beste vechter". Een zwakke po
ging. vooral ook omdat Babashoff direct
daarna alle realiteit uit het oog verliest.
„Comelia Ender? Ik zie haar niet als
miin erootste concurrente of vijand. Zij
is net als alle andere, een moeilijke
tegenstandster. Ja, datzelfde geldt voor
Enith Brigitha".
Shirley Babashoff. die op liefst zeven
nummers aan de start zal verschijnen,
praat zichzelf geforceerd moed in, „Mijn
doel hier is zo snel mogelijk proberen te
zwemmen om tot persoonlijke records
te kunnen komen. En ik ben hier geko
men om een gouden medaille te winnen.
Niemand kan me van dit voornemen af
brengen. Ik zal ook mijn eigen race
zwemmen en me met door Ender of wie
dan ook uit mijn ritme laten halen".
Volgens de Amerikaanse chef-coach
Jack Nelson hebben Shirley en haar
ploeggenotes er alles aan gedaan om
tijdens het olympisch toernooi tot top
prestaties te kunnen komen. Daarbij
ziet hij echter over het hoofd, dat Shir
ley en ook Kim Peyton op één punt niet
hebben willen toegeven aan de eisen
van hun „hobby". Terwijl ze wel met
gewichten trainen, hebben ze hun ha
ren rustig lang laten groeien. Welis
waar zien zij er daardoor wat meer
vrouwelijk uit dan hun Oostduitse op-
ponentes, maar hun lichaamsbouw is
dan nog altijd aan de forse kant.
Stappen verder
Er is gesuggereerd, dat het trainen met
gewichten door de Amerikaanse meisjes
is „gepikt" van de DDR-vedettes.
„Grote onzin", zegt Shirley Babashoff.
„Ik trainde negen jaar geleden al met
gewichten". Duidelijk is echter wel dat
dit minder intensief gebeurt dan in
Oost-Duitsland. Zo is de vrijeslagspe-
cialiste in de afgelopen vier jaar geen
gram zwaarder geworden. „Inderdaad,
ik weeg nog altijd even veel als in Mun
chen; 150 pond". Een andere oorzaak
van de wat minder grove bouw dan die
van bijvoorbeeld Kornelia Ender kan
zijn dat de Amerikaanse artsen wat
spaarzamer zijn met hormoon-
preparaten. Op dat punt is men in de
DDR kennelijk enkele stappen verder
gegaan.
MONTREAL-'76
Volgens de eveneens 19-jarige Melissa
Belote, de olympische kampioene in
Munchen op de twee rugslagnummers
en de wisselslag estafette, is de razends
nelle ontwikkeling van het zwemmen in
Oost-Duitsland een gevolg van de ge
weldige prestaties die zij en haar land-
genotes in het verleden leverden. „Niet
alleen de DDR, maar ook andere landen
zijn na ons gaan inzien hoe belangrijk
het is om bij het zwemmen goed voor de
dag te komen. We zijn het voorbeeld ge
weest: iedereen heeft van ons geleerd.
En iedereen praat nu steeds maar over
de DDR en dat zou ons onder een grote
druk kunnen zetten. Maar dat is niet het
geval. Onze ploeg zal hier beslist goed
zwemmen"
Melissa Belote, veel vlotter pratend
dan Shirley Babashoff en mede daar
door ook veel sympathieker voor het
voetlicht komend, blijkt wat haar ei
gen mogelijkheden betreft heel wat
reëler te zijn.
„Ik heb nu vier jaar meer
ervaring, maar mijn kansen zijn na
tuurlijk heel wat kleiner dan in Mun
chen". De rugslagspecialiste is een ver
ademing in het Amerikaanse gezel
schap, dat zo geforceerd tracht het
minderwaardigheidscomplex te ca
moufleren.
Voorop loopt daarbij chef d'équipe van
de dames. Carolyn Fenneran, een zeer
behulpzame moeder-figuur, die vier jaar
geleden in Munchen als toeschouwster
de verrichtingen van haar schoonsprin-
gende zoon volgde. Ze raakt nu hele
maal in vuur en vlam als haar om een
prognose wordt gevraagd. „Er wordt ge
zegd, dat we in Montreal met zeven me
dailles bij de meisjes blij mogen zijn.
Ze
zullen nog raar opkijken. Ik ben ervan
overtuigd dat we met veel meer naar
huis zullen gaan en dat we de wereld
zullen verrassen. In de eerste twee, drie
dagen zullen we die zeven medailles al
hebben binnengehaald. Let op mijn
woorden..."
i Door Nico Scheepmakeri
MONTREAL - ..Waar Hitler nietti;i
slaagd is. daar is Trudeau nu welty
slaagd". heeft de Taiwanese, ai:
Chinees-republikeinse chef de
enkele dagen geleden gezegd. Eb.%
Canadese kranten schoof deze cj
Taiivan-houding van de regent
Trudeau vervolgens in de schoenent
het hele Canadese volk in een car!»,
waarin je in de deuropening een ftrfe
ziet staan, terwijl de huisvrouw dist
deur heeft opengedaan naar haatk
nen zittende man roept: „Hier is een j
rali die vraagt of hij even de telejo:i
mag gebruiken". Haar man verton
sprekende gelijkenis met Hitier
Die vergelijking van Trudeau met Hul'
hoe overtrokken ook), kan nu met ie
meer recht worden doorgetrokkennc
Jean Drapeau. de burgemeester ts
Montreal, die de waarlijk onvoon'x
bare brutaliteit heeft gehad om dep
tie van Montreal in een avondlijkee
nachtelijke overvalsactie opdracht
geven alle kunstwerken die langs Sb:
brooke Street waren opgesteld in
kader van een kunstmanifestatie
parallel moest lopen met de OlympM
Spelen, af te breken en te verwijden
Ik las het ivoensdagochtend in de krat
Woensdag ben ik naar Sherbrooi
Street gewandeld om te zien wat
de tentoongestelde werken was o
bleven. Na een half uur had ik de pi
waar de kunstwerken gestaan hadit
nog niet gevonden.
Ik sprak een jongeman met baard
lederen hoed aan en vroeg hem waan
ex-tentoonstelling te vinden w.
..Hier", zei hij. en hij maakte een wijl
gebaar om zich heen. Ik bleek al kilow.
ters lang dwars door de „tentoonsli,
ling" te hebben gelopen, zonder er Ui
van gezien te hebben, omdat de poüix
haar werk uitermate radicaal gedoe
had. Er was geen spoor meer van te zin
op ttoee grote gekleurde houten stelle
ges na. die achter een hek op particiilk
terrein kennelijk in veiligheid ware
gebracht en de gevel van een oud lm
die ik niet over het hoofd had geziet
maar in mijn onschuld had gehoudc
voor een staaltje fraaie stadsbeschv
ming door de stad Montreal. De col-
plete gevel werd geruggesteund dov
een ijzeren geraamte en bleek speciaé
voor de tentoonstelling te zijn te
bouwd. als teken van protest tegen
vernielingen die in de oude Sherbrook
Street gedurende de afgelopen 25 jw
zijn aangebracht, terwïlle van de beto:
bouw.
De tentoonstelling van 5,5 mijl lang
stond behalve uit allerlei „gewone" e
uiteraard „ongewone" kunstwerkn
ook uit veel foto's waarop te zien m
hoe Sherbrooke Street er vroeger ui-
zag, en wat er nu van was overgeblem
Niet die foto's zelf schijnen de grootst
agitatie te hebben opgeroepen bij du
genen die zich aangevallen voelde
lDrapeauhet stadsbestuur, de
bouwers) maar de gigantische vtngi
die er veel betekenend naar wees.
voelden zich blijkbaar „met de vingt
nagewezen", en de man die als de gm
ste vernieler van de oudste stad wort
beschouwd, David Azrieli, diende
protest in, omdat zijn huizenhoge k
toorgebouw hierdoor een slechte rep
tatie kreeg, waardoor de kans dat hij:
huurders voor kan vinden kleiner is gr-
worden.
Drapeau reageerde prompt en liet alle
acht kilometer lang, radicaal weghalet.
daarmee denkend dat hij toeristen s
eigen bevolking beschermde tegen ov
welwillende publiciteit, maar blijkbaar
niet beseffend dat hij daarmee de verat
lijking opriep met de Moskouse auton
teiten die een jaar geleden een onojjt
ciële tentoonstelling met bulldozers or?
klaar maakte.
En het is niet alleen de publieke opintt
en uiteraarddie van de betrokken
kunstenaars die hij tegen zich gemob$
seerd heeft, maar ook de minister ton
culturele zaken van Quebec, Jean-Pani
L'Allier, die telegrafisch opdracht heejI
gegeven de verwijderde kunstwerken
terug te zetten. Tevens heeft de minister
de organisator van het culturele pro
gramma rond de Olympische Spele*
aangeraden een proces te beginnen,
eraan toevoegend dat het ministerie, die
ruim een miljoen subsidie had gegeven,
graag als getuige-a-charge zou optre
den.
Kortom, heibel en herrie op alle fronten
in Montreal. Zouden Drapeau en Tru
deau masochisten zijn, vraag je je aj
Trudeau riep de vergelijking met Hitler
over zich af via zijn houding inzakt
Taiwan, en nu roept Drapeau weer her
inneringen op aan Hitiers maatregelen
tegen Entartete Kunst. Canada lijkt mt
niet meer te redden van de definitieve
ondergang
Na de kritkek, die Canadese kranten
hebben uitgeoefend op de hoge prijzen
voor onder anderen drankjes, is als eer
ste resultaat de prijs voor een kop koffie
van 60 dollarcenten tot40 dollaarcenten
(1,12 gulden) teruggebracht.