IOC ZETTE DE SPELEN OP HET SPEL Herman Ponsfeen traint op een speciale fiets Shirley Babashoff verliest de werkelijkheid uit het oog •IPZC Willi Daume: „We laten Taiwan volgens IOC-regels binnenkomen en als arrestatie volgt dan moeten we de spelen afgelasten j STARRE HOUDING CANADA ZETTE VEEL KWAAD BLOED André Bolhuis viaggedrager TAIWAN-KWESTIE OP HET CONGRES VAN DE FIFA AMERIKAANSE ZWEMPLOEG TRACHT GEFORCEERD MINDERWAARDIGHEIDSCOMPLEX TE CAMOUFLEREN Canada op weg naar de definitieve ondergang Olympische Stopper VRIJDAG 16 JULI 1976 sport 13 (Van een speciale verslaggever) MONTREAL - Terwijl de duizenden tieten de laatste hand leggen aan hun voorbereidingen op de Olympische Spelen, zoeken de IOC-leiders koortsachtig verder naar een oplossing in de „affaire- Taiwan". Hoogspanning in Montreal, slechts 48 uur voor de officiële opening, zeker nu de Verenigde Staten overwegen zich van de tot nu toe meest geruchtmakende Spelen uit de geschiedenis terug te trekken. Vandaag zal het Nationaal Olympisch Comité van de VS zijn beslissing bekendmaken. De regering van Canada staat onder een enorme druk. De Taiwanezen zijn niet bereid tot een compromisvoorstel, waarbij de ploeg de openingsceremonie achter het IOC-bordje moet lopen en de olympisch hymne in plaats van hun volkslied zal opklinken. Het Internationaal Olympisch Comité lijkt het slepend conflict met de Canadese regering op het scherp van de snede uit te vechten. Er wordt nu zelfs, zij het nog niet helemaal officieel, gedreigd met het afgelasten van de 21e moderne Olympische Spelen. De sfeer waarin het IOC en de Canadese regering onderhandelen, is duidelijk nog verder verslechterd. De starre houding van de gastheren heeft veel kwaad bloed gezet. Tijdens de officiële persconferenties van het IOC-bestuur werd weliswaar (nog) niet over een keiharde confrontatie gesproken, maar in de wandelgangen praatte de Westduitser Willy Daume. in Montreal juist afgetreden als vice- president, in aanwezigheid van een Nederlandse verslaggever zijn mond voorbij. Daume liet weten dat het IOC-bestuur - onder druk gezet door de leden, en dan vooral door de Verenigde Staten-het plan heeft om zaterdag tijdens de openings ceremonie, als er dan nog geen oplossing is gevonden, de vijf op Amerikaanse paspoorten Canada binnengekomen Taiwanezen normaal aan het défilé te laten deelnemen. En normaal betekent dan achter de eigen vlag en het eigen bordje met de naam Republic of China. Deze duidelijke provocatie tegenover de Canadese regering kan ernstige gevol gen hebben. Het IOC is zich. volgens Daume, daar terdege van bewust. De regering-Trudeau is dan ook in het de fensief gedrukt en heeft nauwelijks of geen kans meer om zonder kleerscheu ren uit deze zoveelste olympische affaire te voorschijn te komen. Afgelasten Het IOC-bestuur - vertelde Daume aan (Van een speciale verslaggever) MONTREAL - Hevig transpirerend staat Herman Ponsteen langs de kant van de hardhouten wielerpiste, het hoofd schuin gebogen over het stuur van zijn metaalgrijze race fiets. Klaas Kwantes, de mecani cien, spoedt zich haastig in zijn rich ting, sleutelt even aan het balhoofd, waarna Herman Ponsteen weer op stapt. Met een melancholieke trek op zijn gelaat observeert Klaas Kwantes vervolgens minutenlang elke trapbeweging die de Nijver- dalse baancoureur maakt. „Is het geen beauty, die fiets", klinkt het dan ineens vol bewondering. „Ik kan je verzekeren, dat er heel wat wer- kuurtjes in die fiets zitten. Vol maakt is de fiets nog steeds niet. maar we hebben nog een paar dagen de tijd om wat kleine dingen te ver anderen". Ter verduidelijking: Herman Pon- steen. een potentieel achtervol gingskampioen, rijdt het olympisch wielertoemooiop een speciaal voor hem geconstrueerde fiets. Alle me taal is van het vederlichte titanium, de stuurbevestiging loopt rond af. waardoor het weerstandsvlak kleiner is dan normaal. Er zijn 24- spaaks wielen gemonteerd (tegen 28 gebruikelijk) en de assen zijn uitge boord. waardoor de mogelijkheid be stond om de schroeven te vervangen door imbusbuisjes. Daarnaast wer den er wat langere cranks op de fiets gemonteerd. Dit heeft weliswaar als nadeel dat Ponsteen iets meer kracht zal moeten zetten, maar in dat geval ook een hogere snelheid kan ontwik kelen. „Het lijken allemaal onnozele kleine dingen", zegt de tot dusver dit sei zoen snelste amateurachtervolger ter wereld, „maar juist die kleine dingen geven mij toch een stukje zelfvertrouwen". Baancoach Frans Mahn vult hem aan: „Voor de buiten staander komt het misschien bela chelijk over. voor het moreel van de baancoureur kunnen dit verschrik kelijk belangrijke zaken zijn. Zowel in de kilometertijdrit als in de indivi duele achtervolging gaat het aan om honderdsten van seconden. Juist dan kunnen dit soort zak net door slaggevend zijn". Ofschoon het aanvankelijk wel in de bedoeling lag, dat Herman Ponsteen in Montreal op de drie van de vier onderdelen (kilometer tijdrit, indivi duele en ploegachtervolging) zou uitkomen, houdt de Twentse coureur vooralsnog een slag om de arm „Voor mezelf heb ik reeds bepaald wat ik hier ga rijden. Of ik eventueel een onderdeel laat vallen (de kilome tertijdrit) zeg ik nog liever niet. Eerst wil ik er met de ploegleiding over praten, eerder praat ik daar niet over", Frans Mahn is echter van oor deel dat Ponsteen zonder bezwaar op drie onderdelen kan uitkomen „Drie jaar geleden bij de WK in San Sebas tian reed hij hetzelfde programma. Hij behaalde daar een zilveren en een bronzen medaille. Ik zou daarom niet weten waarom een dergelijk pro gramma nu problemen zou moeten opleveren". Maar de Herman Ponsteen van toen is niet meer te vergelijken met Pon steen anno 1976. Bij de WK in Mon treal "74 leek het goud op de indivi duele poursuite voor hem gereser veerd. maar een merkwaardige ziek te. die later door artsen zou worden omschreven als „allergisch voor top- spanning". vermelde niet alleen zijn kansen op eremetaal, maar hield hem vervolgens ruim zeven maanden buiten de wielersport Sindsdien is Hei-man Pons teen ingrijpend veran derd. „Misschien", zegt hij nu. „was ik destijds nog te jong om al die suc cessen geestelijk te kunnen verwer ken. Bovendien ben ik er inmiddels van overtuigd dal ik in die periode tussen San Sebastian en Montreal te veel heb gedaan". HERMAN PONSTEEN een ANP-verslaggever- wil de vijf leden van de Taiwanese delegatie, die reeds in Canada zijn aangekomen, in de ope ningsceremonie laten lopen volgens de eigen IOC-regels Dit houdt in dat Tai wan onder naam en vlag van 'Republiek China' het stadion binnen marcheert. ..Als de Canadese regering de atleten laat arresteren, rest ons slechts één mo gelijkheid- het afgelasten van de spe len". verklaarde Willi Daume. Het IOC-beraad gaat nog door. Perschef Monique Berlioux wilde geen commen taar geven en zei dat de besprekingen worden voortgezet. Philip Krumm. de voorzitter van het Amerikaanse olympisch comité, liet in Montreal weten: „We overdenken de si tuatie. Er is echter nog geen beslissing genomen. Misschien dat we later met een verklaring komen", zei Krumm. Het olympisch comité steunt een voorstel van Taiwan dat de atleten, die inmid dels Canada binnengekomen zijn. deel moeten nemen aan de openingscere monie van zaterdag. Krumm ging verder: „Of we wel of niet deelnemen, dit is het begin van het ein de. Zo ernstig is deze zaak. Als onze olympiërs niet al in Montreal zouden zijn, hadden we ons zeker teruggetrok ken. We zouden dat in tien minuten hebben gedaan. Mochten we daar ech ter alsnog loc besluiten, dan zullen an dere landen ons volgen. De hele affaire had voorkomen kunnen worden als het IOC zich sterker had opgesteld. Het had Canada 24 of 48 uur bedenktijd moeten geven en moeten zeggen dat de spelen zouden worden afgelast als de regering bij zijn standpunt zou blijven." Krumm zei niet of hij contacthad gehad met president Ford. maar wel dat de Verenigde Staten 'met zijn gekomen om de spelen te ruïneren' Geen commentaar De ochtendbladen van Montreal en To ronto gaven donderdag vrijwel geen commentaar over de recente ontwikke lingen in de zaak Taiwan. Nadat het voorgestelde compromis, deelneming onder de vlag van het. IOC en als gasten van de olympische beweging, door de Chinezen is verworpen, probeert het IOC met alle geweld aantasting van het eigen handvest te voorkomen. Michael Morris, derde baron van Killanin, gaat als voorman van zijn organisatie de con frontatie met de Canadese regering niet uit de weg en hij lijkt van de voorzitter van het olympisch comité van de Ver enigde Staten Phil Krumm steun in de rug te krijgen. Die verharding van het standpunt, van het IOC heeft kennelijk de dagbladen in de grootste Canadese steden verrast, Slechts Le Jour, stem van de franstalige minderheid in Cana da. geeft in een commentaar van An- toine K. Char een opinie die duidelijk party kiest voor de underdog, waarin hij niet gelooft dat Taiwan zal deelnemen. Char vergelijkt «Ie strijd die nu aan de gang is tussen Ottawa-Trudeau en Montreal-Killanin mét het besluit van de Verenigde Naties in 1971. waar het China van Taiwan werd uitgestoten ten faveure van de grote republiek op het Aziatische continent. 'Vijfjaar na New York', schrijft Cliar, 'wordt in Montreal dezelfde melodie gespeeld, alleen het rvtme is anders, olympisch namelijk. Maar de toonzetting is op nieuw zuiver politiek. Taiwan lijkt net als in 1971 met de rug tegen de muur te worden gezet'. 'Zoals in de Verenigde Naties zal Taiwan zelf de zaal verlaten en tenslotte de olympische arena definitief de rug toe keren. Het spel is gespeeld, voor Taiwan zijn de spelen voorbij. Peking zal er bij zijn in 1980 in Moskou Net zoals coca cola De olympische spelen blijven niets anders dan een politiek spel waar de commercie een steeds grotere invloed op krijgt. Het IOC gaat door de sport te gebruiken voor doeleinden van vooral politieke, commerciële en financiële aard Een uitspraak die ook al werd ge daan door radio-Vaticaan'. Gisteravond laat heeft de Ca- nadesepremierPierreTrudeau flink water in de wijn gedaan door de Taiwanezen toestem ming te geven om aan de ope ningsceremonie deel te nemen onder hun eigen vlag en even tueel met het nationale volks lied. Op het bordje, dat voor de atleten uit wordt gedagen, mag echter niet de naam republiek China staan, wel Taiwan. MONTREAL: Andre Bolhuis zal za terdagmiddag bij de openingscere monie van de olympische spelen in Montreal fungeren als drager van de Nederlandse vlag. Het besluit dat de aanvoerder van het hockeyteam als viaggedrager zal optreden werd na onderling overleg genomen. Aanvankelijk was het de bedoeling dat Evert Kroon dit zou doen Coach Ivo Trumbic was echter van mening dat het met het oog op de wedstrijd Nederland-Mexico. die zondagmiddag wordt, gespeeld, niet verstandig is dat Kroon de vlag zou dragen. MONTREAL - De politieke problemen, die voorafgaan aan de olympische spelen in Montreal, spelen ook in de voetbalwereld. Vandaag vrijdagis een vergadering van de internationale voet balfederatie (Fifa), waarin zal worden gestemd over de toelating van Communistisch China. Taiwan zou daarvoor moeten wijken. FIFA-voorzitter Joao Havelange (Bra) zei donderdag, dat het be stuur bij het congres het toelaten van China zou aanbevelen. Hei FIFA-congres zal ook praten overeen ban van Zuid-Afrika. Voorts zal een verzoek van Israël behandeld worden om toegelaten te worden tot de Europese voetbalfederatie, de UEFA. Hiervoor is een veradering nodig van het UEFA-reglement, dat zegt dat niet Europese landen geen lid kunnen zijn. (Van een speciale verslaggever) MONTREAL - Drie jaar geleden kwam in Belgrado een einde aan de zwemhegemonie van de Verenigde Staten. Een onthutsende ervaring voor de Amerikaanse leiders, die een jaar eerder tijdens de Olympische Spelen in Munchen al waren geconfronteerd met een geslaagde coupe van de Australische nimf Shane Gould. Haar inmenging werd echter gezien als een incidentele zaak, die oök nog ruimschoots in de schaduw werd gesteld door de prestaties van de Amerikaanse superman Mark Spitz, met liefst zeven gou den medailles de ongekroonde koning van Munchen. In de Joegos lavische hoofdstad tijdens de eerste wereldtitelstrijd in 1973 was Gould inderdaad van het toneel verdwenen, maar de machts greep van de Oostduitse meisjes was toen zo indrukwekkend, dat zelfs de reeks goede prestaties van de Amerikaanse heren (acht overwinningen) de afgang niet meer kon camoufleren. De cijfers waren vernietigend voor de üoui „,.unse aangevoerd: VS: waren er in Munchen nog acht Shirley Babashoff, de enige echte ve- overwinningen door de dames geboekt, in Belgrado bleef de vangst tot slechts drie zeges beperkt. De zeer povere pres taties werden aanvankelijk door de ver antwoordelijke coaches gebagatelli seerd met de van alle realiteitszin ge speende opmerking. „We zijn hier in derdaad verrast, maar dat gebeurt ons beslist geen tweede keer". Vorig jaar, toen het Columbiaanse Cali het decor vormde voor het tweede we- reldtiteltoernooi. was er echter niets te zien van een Amerikaans herstel en nu, aan de vooravond van Montreal, drie jaar nadat de damesformatie van de VS zo pijnlijk kopje onder ging. is het per spectief opnieuw uiterst somber. Zelfs het wegvallen van de Oostduitse Bar bara Krause wegens een angina - dit is althans de officiële reden, maar er wor den door insiders vraag tekens achter de absentie van Krause gezet - kan geen aanleiding vormen voor enig optimisme in het Amerikaanse kamp. Bescheiden Op de olympische ranglijsten zijn de posities van de dames, over het alge meen genomen, zeer bescheiden. Alleen op de 800 m vrije slag wordt de hitlijst dette in de ploeg. De 19-jarige studente van de universiteit van Huntington, die vier jaar geleden in Munchen twee zilveren en op de estafette een gouden medaille won, is ook op de overige vrijeslagnummers een serieuze kandi date voor de ereplaatsen. Door het wegvallen van Krause staat ze op de sprint achter Ender, Brigitha en Hem- pel als vierde genoteerd en ligt ze theo retisch op de 200 en 400 m achter res pectievelijk Ender en Thumer in zilve ren posities. De duidelijk met ster-allures behepte Shirley denkt daar zelf geheel anders over. Haar optimisme, kennelijk gevoed door de van bovenaf geprogrammeerde actie contra de DDR-obsessie die in Amerika heerst, kent geen grenzen. „Ie der Amerikaans meisje heeft hier kans op goud", roeptze uit. Haar ploeggenote Kim Peyton, achtste op de olympische ranglijst 100 m vrije slag, schiet haai met een nadere uitleg te hulp. „Hier m Montreal zal niet de snelste winnen, maar de beste vechter". Een zwakke po ging. vooral ook omdat Babashoff direct daarna alle realiteit uit het oog verliest. „Comelia Ender? Ik zie haar niet als miin erootste concurrente of vijand. Zij is net als alle andere, een moeilijke tegenstandster. Ja, datzelfde geldt voor Enith Brigitha". Shirley Babashoff. die op liefst zeven nummers aan de start zal verschijnen, praat zichzelf geforceerd moed in, „Mijn doel hier is zo snel mogelijk proberen te zwemmen om tot persoonlijke records te kunnen komen. En ik ben hier geko men om een gouden medaille te winnen. Niemand kan me van dit voornemen af brengen. Ik zal ook mijn eigen race zwemmen en me met door Ender of wie dan ook uit mijn ritme laten halen". Volgens de Amerikaanse chef-coach Jack Nelson hebben Shirley en haar ploeggenotes er alles aan gedaan om tijdens het olympisch toernooi tot top prestaties te kunnen komen. Daarbij ziet hij echter over het hoofd, dat Shir ley en ook Kim Peyton op één punt niet hebben willen toegeven aan de eisen van hun „hobby". Terwijl ze wel met gewichten trainen, hebben ze hun ha ren rustig lang laten groeien. Welis waar zien zij er daardoor wat meer vrouwelijk uit dan hun Oostduitse op- ponentes, maar hun lichaamsbouw is dan nog altijd aan de forse kant. Stappen verder Er is gesuggereerd, dat het trainen met gewichten door de Amerikaanse meisjes is „gepikt" van de DDR-vedettes. „Grote onzin", zegt Shirley Babashoff. „Ik trainde negen jaar geleden al met gewichten". Duidelijk is echter wel dat dit minder intensief gebeurt dan in Oost-Duitsland. Zo is de vrijeslagspe- cialiste in de afgelopen vier jaar geen gram zwaarder geworden. „Inderdaad, ik weeg nog altijd even veel als in Mun chen; 150 pond". Een andere oorzaak van de wat minder grove bouw dan die van bijvoorbeeld Kornelia Ender kan zijn dat de Amerikaanse artsen wat spaarzamer zijn met hormoon- preparaten. Op dat punt is men in de DDR kennelijk enkele stappen verder gegaan. MONTREAL-'76 Volgens de eveneens 19-jarige Melissa Belote, de olympische kampioene in Munchen op de twee rugslagnummers en de wisselslag estafette, is de razends nelle ontwikkeling van het zwemmen in Oost-Duitsland een gevolg van de ge weldige prestaties die zij en haar land- genotes in het verleden leverden. „Niet alleen de DDR, maar ook andere landen zijn na ons gaan inzien hoe belangrijk het is om bij het zwemmen goed voor de dag te komen. We zijn het voorbeeld ge weest: iedereen heeft van ons geleerd. En iedereen praat nu steeds maar over de DDR en dat zou ons onder een grote druk kunnen zetten. Maar dat is niet het geval. Onze ploeg zal hier beslist goed zwemmen" Melissa Belote, veel vlotter pratend dan Shirley Babashoff en mede daar door ook veel sympathieker voor het voetlicht komend, blijkt wat haar ei gen mogelijkheden betreft heel wat reëler te zijn. „Ik heb nu vier jaar meer ervaring, maar mijn kansen zijn na tuurlijk heel wat kleiner dan in Mun chen". De rugslagspecialiste is een ver ademing in het Amerikaanse gezel schap, dat zo geforceerd tracht het minderwaardigheidscomplex te ca moufleren. Voorop loopt daarbij chef d'équipe van de dames. Carolyn Fenneran, een zeer behulpzame moeder-figuur, die vier jaar geleden in Munchen als toeschouwster de verrichtingen van haar schoonsprin- gende zoon volgde. Ze raakt nu hele maal in vuur en vlam als haar om een prognose wordt gevraagd. „Er wordt ge zegd, dat we in Montreal met zeven me dailles bij de meisjes blij mogen zijn. Ze zullen nog raar opkijken. Ik ben ervan overtuigd dat we met veel meer naar huis zullen gaan en dat we de wereld zullen verrassen. In de eerste twee, drie dagen zullen we die zeven medailles al hebben binnengehaald. Let op mijn woorden..." i Door Nico Scheepmakeri MONTREAL - ..Waar Hitler nietti;i slaagd is. daar is Trudeau nu welty slaagd". heeft de Taiwanese, ai: Chinees-republikeinse chef de enkele dagen geleden gezegd. Eb.% Canadese kranten schoof deze cj Taiivan-houding van de regent Trudeau vervolgens in de schoenent het hele Canadese volk in een car!», waarin je in de deuropening een ftrfe ziet staan, terwijl de huisvrouw dist deur heeft opengedaan naar haatk nen zittende man roept: „Hier is een j rali die vraagt of hij even de telejo:i mag gebruiken". Haar man verton sprekende gelijkenis met Hitier Die vergelijking van Trudeau met Hul' hoe overtrokken ook), kan nu met ie meer recht worden doorgetrokkennc Jean Drapeau. de burgemeester ts Montreal, die de waarlijk onvoon'x bare brutaliteit heeft gehad om dep tie van Montreal in een avondlijkee nachtelijke overvalsactie opdracht geven alle kunstwerken die langs Sb: brooke Street waren opgesteld in kader van een kunstmanifestatie parallel moest lopen met de OlympM Spelen, af te breken en te verwijden Ik las het ivoensdagochtend in de krat Woensdag ben ik naar Sherbrooi Street gewandeld om te zien wat de tentoongestelde werken was o bleven. Na een half uur had ik de pi waar de kunstwerken gestaan hadit nog niet gevonden. Ik sprak een jongeman met baard lederen hoed aan en vroeg hem waan ex-tentoonstelling te vinden w. ..Hier", zei hij. en hij maakte een wijl gebaar om zich heen. Ik bleek al kilow. ters lang dwars door de „tentoonsli, ling" te hebben gelopen, zonder er Ui van gezien te hebben, omdat de poüix haar werk uitermate radicaal gedoe had. Er was geen spoor meer van te zin op ttoee grote gekleurde houten stelle ges na. die achter een hek op particiilk terrein kennelijk in veiligheid ware gebracht en de gevel van een oud lm die ik niet over het hoofd had geziet maar in mijn onschuld had gehoudc voor een staaltje fraaie stadsbeschv ming door de stad Montreal. De col- plete gevel werd geruggesteund dov een ijzeren geraamte en bleek speciaé voor de tentoonstelling te zijn te bouwd. als teken van protest tegen vernielingen die in de oude Sherbrook Street gedurende de afgelopen 25 jw zijn aangebracht, terwïlle van de beto: bouw. De tentoonstelling van 5,5 mijl lang stond behalve uit allerlei „gewone" e uiteraard „ongewone" kunstwerkn ook uit veel foto's waarop te zien m hoe Sherbrooke Street er vroeger ui- zag, en wat er nu van was overgeblem Niet die foto's zelf schijnen de grootst agitatie te hebben opgeroepen bij du genen die zich aangevallen voelde lDrapeauhet stadsbestuur, de bouwers) maar de gigantische vtngi die er veel betekenend naar wees. voelden zich blijkbaar „met de vingt nagewezen", en de man die als de gm ste vernieler van de oudste stad wort beschouwd, David Azrieli, diende protest in, omdat zijn huizenhoge k toorgebouw hierdoor een slechte rep tatie kreeg, waardoor de kans dat hij: huurders voor kan vinden kleiner is gr- worden. Drapeau reageerde prompt en liet alle acht kilometer lang, radicaal weghalet. daarmee denkend dat hij toeristen s eigen bevolking beschermde tegen ov welwillende publiciteit, maar blijkbaar niet beseffend dat hij daarmee de verat lijking opriep met de Moskouse auton teiten die een jaar geleden een onojjt ciële tentoonstelling met bulldozers or? klaar maakte. En het is niet alleen de publieke opintt en uiteraarddie van de betrokken kunstenaars die hij tegen zich gemob$ seerd heeft, maar ook de minister ton culturele zaken van Quebec, Jean-Pani L'Allier, die telegrafisch opdracht heejI gegeven de verwijderde kunstwerken terug te zetten. Tevens heeft de minister de organisator van het culturele pro gramma rond de Olympische Spele* aangeraden een proces te beginnen, eraan toevoegend dat het ministerie, die ruim een miljoen subsidie had gegeven, graag als getuige-a-charge zou optre den. Kortom, heibel en herrie op alle fronten in Montreal. Zouden Drapeau en Tru deau masochisten zijn, vraag je je aj Trudeau riep de vergelijking met Hitler over zich af via zijn houding inzakt Taiwan, en nu roept Drapeau weer her inneringen op aan Hitiers maatregelen tegen Entartete Kunst. Canada lijkt mt niet meer te redden van de definitieve ondergang Na de kritkek, die Canadese kranten hebben uitgeoefend op de hoge prijzen voor onder anderen drankjes, is als eer ste resultaat de prijs voor een kop koffie van 60 dollarcenten tot40 dollaarcenten (1,12 gulden) teruggebracht.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 12