Enorme blunder
kost Zoetemelk
iet eens lichamelijk maar moreel
as Kuiper op weg naar Aspet kapot
Raleighploeg ontsnapte
zaterdag aan guillotine
zeker de Tour
N
Toine van den Bunder ziek
i
'Ik dacht, ik rijd met Thevenet
en Poulidor zo naar van Impe toe'
OOK KNETEMANN EN TABAK NAAR HUIS
VLAK VOOR
DE START
GAF HIJ NOG
INTERVIEWS
sport
17?
MAANDAG 12 JULT1976_
neeén helemaal kapot.Hijzat versuften
triest voorzichuittestaren.Hij begreep
er niets van dat dit hem bad kunnen
gebeuren, 's-Avonds in hetziekenhuis te
Saint-Gaudens kon hij zich ook nauwe
lijks iets herinneren van het ongeluk.
Pasophet moment dathijopde brancard
werd gelegd stamelde Kuipen ..Laat de
mensen van de radio omroepen dat alles
goed met me is. Dan kunnen ze thuis
gerust zijn".
Op dat moment weigerde hij weer de
strijd te staken Hij zei legen Peter Post
„Geef me mijn fietseens aankij ken of he t
noggaat "Hetgingechtemiet.Terwijlhij
oveeind werd geholpen, zakte de wereld
kampioen opnieuw in elkaar In de
ambulance-wagen kwam Kuiper tot het
besef dat zijn Tour de France-avontuur
voorbij was. Hij sloeg zijn bebloedde
handen voor het gezicht en huilde dikke
tranen van verdriet, terwijl de ambulan
cewagen met loeiendesirenes lerugnaar
Saint-Gaudens reed.
Nog een nacht
In het niet bepaald zindelijke ziekenhuis
van Saint Gaudens achtten de artsen
K uiper za terd aga vond rijp voor on tslag.
Peter Post gelaste zijn assistent Peter
Bonthuis, dienietvandezijdevan Kuiper
wasgewekenerop te letten.dat Kuiperop
zijn minstens een nacht in het ziekenhuis
moestblij ven Postzei na een telefoonge
sprek met Bonthuis: „Die jongen is vol
gens mij nog niet geheel in orde Ik vind
dathij eerst rustig moet bekomen van die
twee ongelukken Ik ben alleen maar
voorzichtig, want ik heb Patrick Sercu
een keer uit het ziekenhuis zien komen,
nadat de artsen hem gezond hadden ver
klaard, Patrick viel zomaar om".
De dramatische valpartij van Kuiperhad
grote gevolgen voor de overige leden van
de Nederlandse TI-Raleighploeg. Raas.
K ne temann, De C auwer. Pron kK astens
e n Van den Hoek hadden zoals het goede
knechten betaamt gewacht op Kuiper.
Toen die met meer in staat bleek de
Ronde van Frankrijk voort te zetten,
moesten ze met vijf miinuten achter
stand achterhetpeloton aan. dat ze-met
uitzondenng van de klimmer Bert Pronk
- door het feit dat er vier hoge toppen
moesten beklimmen, nooit meer zouden
bereiken. Onderweg zei Peter Post. „Dit
beloofde een mooie dag te worden. Kui
per zou zeker naar voren opschuiven in
hetklassementenPronkzoude witte trui
heroververen. En ineens gebeurde dit. In
plaats van een mooie werd heieen zwarte
dag voor ons."
Pronk kopman
Na het uitvallen van de onfortuinlijke
Kuiper is Bert Pronk kopman van Ti-
Raleigh. Zijn hoop om op een redelijke
plaats in de einduitslag beslag te leggen,
leek tijdens de 5e etappe opeens in rook
op te gaan. Pronk Toen we opeens in
de stromende regen aan de beklimming
van de Aubisque moesten beginnen,
was het net alsof mijn benen geblok
keerd raakten. Ik verloor het contact
met de groep waarin ik mij bevond. Ge
lukkig ben ik naderhand, met o.a. Oca-
na. nog kunnen terugkomen. Thevenet
slaagde daarin bijvoorbeeld niet".
Bert Pronk leverde tijdens de 14e
etappe (zaterdag) een mooie prestatie
door als enige Raleigh-coureur de zes
minuten achterstand goed te maken die
hij had opgelopen toen hij bij de onfor
tuinlijke Kuiper was gebleven. „Op de
Portillon, na 74 km. kwam ik weer in
het eerste peloton. Luttele minuten la
ter demarreerde Van Impe. Ik had geen
kracht meer om hem te volgen", aldus
de Raleigh-coureur uit Scheveningen.
Pronk bezet momenteel in het alge
meen klassement de 27e plaats. „Die
moet de resterende dagen nog beter
worden", zei hij na afloop van de Pyre-
neenetappes.
Aad van de Hoek. de andere Raleigh-
debutant in de Tour. heeft geen andere
aspiraties dan de finish in Parijs te be
reiken. „Na de bergen heb ik goede hoop
om in Parijs te arriveren", aldus Van de
Hoek. Landskampioen Jan Raas knik
te. Ook hij denkt hardop aan Parijs. „Op
weg naar Pau ging het in ieder geval
stukken beter dan zaterdag", lachte de
Zeeuw Een (ervaren) coureur waar
schuwde echter voor te groot optimis
me Het was Gerben Karstens „Ook na
de cols is een Tour nog lastig. Niet het
parcours maar de coureurs bepalen
trouwens grotendeels de moeilijkheids-
factor in een etappe"
SAINT LARY-SOULAN - Zaterdagmorgen voor de start van de
veertiende etappe die het hele peloton uit elkaar zou slaan en
de renners meer dood dan levend in Saint Lary Soulan zou
brengen, was Hennie Kuiper al weer behoorlijk opgeknapt van
zijn zware valpartij tijdens de eindsprint van de rit naar Saint
Gaudens. Vrijdagavond had dokter Geert Simons zijn verwon
dingen gedurende een intensieve behandeling van anderhalf
uur schoongemaakt en goed ingepakt. De pijnlijke plekken
werden plaatselijk verdoofd en Hennie Kuiper voelde zich zo
goed dat hij voor hij van start ging nog een uurtje was gaan
trainen. In de gezellige drukte, die aan elke start vooraf gaat,
was de wereldkampioen weer monter. Hij zelfs interviews in
drie talen weg en ging tegen half twaalf opgewekt met het pelo
ton op weg naar de vier zware cols, die belangrijke beslissingen
zouden brengen. Kuiper had er weer zin in, had zelfs al nieuwe
plannen bedacht.
Een half uur later sloeg hij met zijn hoofd tegen de straat en
reed hij aan het hoofd gewond in de ambulancewagen naar het
ziekenhuis in Saint Gaudens. De wereldkampioen had de strijd
moeten staken. De Ronde van Frankrijk heeft elk jaar zijn drar
ma's. Van alle renners besefte Hennie Kuiper dat misschien het
meest, maar hij stond er nooit bij stil dat hij het middelpunt
van een groot drama zou kunnen worden.
Omdat hij zijn 40 jaar getrouwde ouders
vrijdag de zegebloemen voor de Tour de
France wilde schenken, nam hij een keer
te veel risico's Kuiper viel tijdens de
eindsprint, kondestnjd voorzei tenmaar
was toch nerveus geworden Zijn ploeg
leider Peter Post zei Als een renner een
keer gevallen is. valt hij nog een keer
Daar kun je vergif op innemen Is het me l
verschrikkelijk dat hij nu alweer op
straat ligt?"
Hetdrama Kuipervona piaatseenaagna
de voor hem al ongelukkige dertiende
etappe tijdens de dertiende kilometer
van de veertiende. Het gebeurde op een
bredeweg.zomaarmiddeninhetpeloton.
Hij kwam in aanraking met andere ren
ners. raakte uit balans en viel met zijn
hoofd tegen het wegdek. Kuiperlagdaar
voor de tweede keer in een pag dagen als
een triesthoopjeellende. Uiteen flink gat
in zijn achterhoofd gutste het bloed...
Triest
Lichamelijk kreeg de wereldkampioen
niet eens zo'n grote klap. In het zieken
huis. waar zijn wonden verzorgd wer
den. knapte hij zienderogen oo en werd
hij door de artsen in Saint Gaudenszelfs
in staat geacht om zondag per vliegtuig
naar Nederland terug te keren. Maar
moreel was Hennie Kuiper, daar op die
grijze straat vlak voor Aspet in de Pyre-
Hennïe Kuyper was niet de enige Ne
derlander zijn voor wie de Tour in de
Pyreneeën eindigde. Gerrie Knete-
mann haakte luttele uren na zijn kop
man af. Ziek als een hond. „Met bijna 40
graden koorts kun je niemand van start
laten gaan in een etappe waarin de As-
pin, de Tourmalet cn de Aubisque
overwonnen moeten worden", zei
Raleigh-soigneur Ruud Bakker over de
opgave van Knetemann. „Zaterdaga
vond, na aankomst in Pla d'Adet, stond
het reeds vast dat de „Kneet" uitge
schakeld was".
De koorts van Knetemann zou bijna
niet eens een reden zijn geweest om het
Tourpeloton een vaarwel te zeggen. Na
afloop van de 14e etappe, zaterdag van
St Gaudens naar Pla d'Adet in St
Lary-Soulan. ontsnapte de vrijwel com
plete Raleighploeg nameüjk aan de
guillotine Ruim drie kwartier immers
na de zegevierende binnenkomst van
Lucien van Impe bereikten Karstens,
Knetemann. Van der Hoek, Raas en hun
Belgische ploegmakker De Cauwer.
alsmede onder andere Gerard Vianen.
pas de eindstreep. Dat was meer dan
tien minuten na het sluiten van de con
trole Opeens leek voor chef d'equipe
Peter Post een einde gekomen aan zijn
werkzaamheden in deze Tour Alleen
Bert Pronk zou namelijk overblijven. En
omdat het Tourreglement nu eenmaal
voorschrijft dat een ploeg ophoudt te
bestaan zodra er minder dan drie ren
ners in koers zijn, moest Pronk vanai
dat moment als gaslrenner van een an
dere formatie fungeren. Althans, zo leek
het
Maar Peter Post had een argument
dat de wedstrijdcommissarissen ten
slotte deed besluiten om een „generaal
pardon' toe te passen. Post wees op het
feit dat zijn hele ploeg in de beginfase
van de etappe zeker zes minuten had
gewacht bij de gevallen Kuiper ..Maar
daarna heefl Pronk toch de achterstand
kunnen goedmaken", zeiden de com
missarissen Waarom deden je overige
renners dat niet? Bovendien heeft een
Jury mets te maken met hulpvaardig
heidvan renners Die woorden werkten
bij Post. als de rode lap op een stier,
„waarom Pronk wei en de anderen niet
meer bij het peloton konden terugko
men? Wie stelt nu zo'n vraag9 Ik heb het
er toch ook niet over dat Thevenet niet
meeging toen Van Impe demarreerde",
aldus de ex-zesdaagse keizer.
Peter Post had succes. De jury be
paalde dat de groep-Karstens niet naar
huis hoefde. Eerder' was trouwens
reeds besloten dat een peloton van
ruim dertig man (o.a. Teirlinck. Esclas-
san. Demeyer. Bracke. Tino Tabak. Van
Springe! en Knudsen) evenmin uit de
koers zou worden genomen, ofschoon
de achterstand van deze groep veertig
minuten bedroeg, enkele minuten meer
dan de toegestane tijdslimiet.
Zegevierend en nog bijzonder fris passeert Lucien van Impe hier de finish in St
Lary Soulan.
PAU - „Achteraf is het mij natuurlijk ook duidelijk dat ik me op een vrese
lijke manier vergist heb. maar op dat moment was ik zeker van mijn zaak. Ik
dacht: ik rijd straks met Poulidor en Thevenet zo naar Van Impe toe. Maar
zij waren op dat moment al leeggereden. Toen ik dat inzag en de achtervol
ging inzette, was het te laat."
Joop Zoetemelk was zaterdagavond in Saint-Lary-Soulan, het Pyreneeén-
dorpje op de Pla d'Adet een gedesillusioneerd strijder om de eindzege van de
Ronde van Frankrijk. Voor alle volgers is hij door die kostbare vergissing een
verliezer en staat het vast dat Lucien van Impe. die in de etappe van Saint
Gaudens naar Saint-Lary-Soulan. drie minuten en twaalf seconden uitliep op
zijn voornaamste tegenstander. Joop Zoetemelk, de koning van de Alpen,
vrijwel de eindoverwinning niet meer kon ontgaan.
De etappe die over de Col de Mente. Col du Portillon (tweede categorie), de
Peyresourdeen Plad'Adet(eerste categorie) voerde was slechts 139 kilometer
lang. Maar de verschillen tussen de eersten en de laatsten waren reusachtig
Lucien van Impe sloeg zijn grote slag za terdag drie kilometer voor de top van
de Portillon. de tweede berg in het etappeschema. Even voor zijn aanval reed
overigens een groepje goede maar voor het klassement onbelangrijke renners
zes minuten vooruit. Toen zoch ploegleider Cyrille Guimard zijn kopman Van
Impe aan de kop van het peloton op. Daar dansten Zoetemelk. Thevenet. gele
truidrager Delisle en Poulidor zonder extra inspanning (zo leek het) naar de
top Guimard fluisterde Van Impe in het oor „Lucien, dne kilometer onder de
top. begint het steilste stuk van de Portillon. Daar moetje aanvallen Ik weet
dat het nog erg vroeg is. maar juist daarom zullen Zoetemelk. Poulidor en
Thevenet verrast worden" De 1.58 meter kleine Belg keek eerst even onbe
grijpend naar zijn ploegleider, die twee jaar geleden zelf een meer dan ver
dienstelijk tourrenner was, dacht even na en knikte.
Joop Zoetemelk: verkeerd gegokt.
Drie kilometer onder de top van de Portillon verhoogde Van Impe zijn
dansende tred met een flitsende demarrage. Hij nam dertig meter voor
sprong op het steilste stuk van de Portillon en bleef daar hangen. Op dat
moment stoof Zoetemelks ploegleider Louis Caput met loeiende claxon
naar de kop van het peloton en schreeuwde tegen Zoetemelk: „Vooruit, ga
achter Van Impe aan. anders verlies je de Tour". Zoetemelk reageerde met
een vingerwijzing naar Thevenet. „We pakken hem straks wel", riep de
Nederlander terug. ..Hij blijft op 30 meter hangen, iaat hem even ploeteren
en straks pak ik hem met Thevenet en Poulidor wel terug".
Louis Caput stikte haast van woede Later bneste mj: „Kenners zijn er om te
fietsen. Denken moeten ze aan de ploegleider overlaten. Wat is Zoetemelk
dom geweest. Hij had toch kunnen zien d at Thevenet helemaal niet goed reed.
Bovendien heeft Van Impe zelf gezegd dat als hij op een steile berg tien meter
voorsprong op Zoetemelk heeft, hij de Tour gaat winnen
Lucien van Impe erkende in Saint-Lary-Soulan ruiterlijk, dat Ocana hem
uitstekend had geholpen „Maar ik heb nog meer te danken aan Cyrille
Guimard". zei de opmerkelijk frisse klimmer. Hij voelde precies het moment
aan. waarop ik moest aanvallen Ik vond het zelf veel te vroeg, maar hij had
gelijk. In deze rit is ook gebleken dat ik de ronde van Frankrijk eerder en
vaker had kunnen winnen. Ik heb nooit mijn grote mogelijkheden ingezien.
Die blijken ongekend te zijn".
Lucien van Impe is er na zijn indrukwekkende zege van overtuigd dat hij deze
ronde zal gaan winnen. „Ik zal met de ploeg de koers moeten controleren", zei
hij, „ik magniemand meerlaten gaan. Eigenlijk geen seconde meer verspelen,
maar daar staat tegenover dat lk in de tijdrit te Auch en de rit naar de top van
de Puy de Dome mijn voorsprong op Zoetemelk nog zal vergroten. Na deze
overwinning ben ik voor niemand meer bang."
I
ST LARY SOULAN
- Hennie Kuiper is tijdens de 14e etappe van de Tour wederom gevallen
MONTREAL - Toine van den
Bunder uit IJzendijke is ziek.
Hij heeft evenals Adrie van
Houwelingen de strijd om de
grote prijs van Quebec moe
ten staken. Aanvankelijk
werd aangenomen dat de
ziekte van de twee Olympi
sche wielrenners het gevolg
zou zijn van acclimatise
ringsproblemen. Chef
d'equipe van het Nederlands
medisch team, dr. Hans de
Jongste, bestrijdt dat echter.
„Ze hebben onder heel verschil
lende omstandigheden gekoerst in
de Ronde van Quebec. In stromende
regen, in kou en in hitte. We vonden
het gewoon verstandig dit duo van
de fiets te halen. Het heeft geen zin
de jongens te forceren. Adrie en
Toine voelen zich nu nog wat slap
jes, maar dat is spoedig genoeg
over." vertelde dr. De Jongste in het
nu toch warm en broeierig wor
dende Montreal.
„Van diverse kanten is erop aange
drongen om de Nederlandse ploeg
eerder naar Montreal te laten ver
trekken dan afgelopen zondag. Ik
heb me daartegen altijd verzet en ik
geloof dat ons medische team het ge
lijk aan zijn kant heeft gekregen
waarbij dr. De Jongste wijst in de
richting van hel aantal voor het
streng bewaakte olympische dorp
wapperende vlaggen. Dundoeken die
aangeven welke landen inmiddels in
Montreal zijn gearriveerd. Zondag
morgen waren dat er nog maar 35,
waarna 's middags met de komst van
de Nederlandse ploeg de rush begon
De chef d'equipe van het Neder
lands medisch team lijkt inderdaad
het gelijk aan zijn kant te hebben ge
kregen. Vrijwel elk land gaal ervan
uit dat een week acclimatiseren in
Montreal voldoende moet zijn
„Vorige week woensdag zijn wij als
medisch team aangekomen We heb
ben toen wel moeten lachen, dat er
maar vijf vlaggen wapperden. Alleen
een klein aantal Afrikaanse landen
had het verstandig geoordeeld vroe
ger naar de Spelen te komenvertelt
Hans de Jongste
De ervaring van zondag leert, dat
ook de grootmachten als de Ver
enigde staten, oost- en West-
Duitsland en Rusland alleen die
sportlieden dit weekeinde m Mon
treal onderbrengen die al onmiddel
lijk na de opening in actie komen. De
Oostduitsers hielden bijvoorbeeld
hun at leten die pas over tien dagen in
Montreal in actie komen het afgelo
pen weekeinde in Europa, waar
speerwerpster Ruth Fuchs nog een
wereldrecord wierp De Belgen die
toch medaille-kandidaten hebben in
Ivo van Damme. Karei Lismont.
Fons Brijdenbaeh zien de atletieké-
quipe eerst donderdag opduiken
„Waarom zouden wij dan zoals bij
voorbeeld de zwembond dat wilde 14
dagen lang in het olympische dorp
verblijven Dit met alle geslenter en
verveling vandien. We hebben on
dervonder. datje een dag of twee no
dig hebt om het tijdsverschil te over
bruggen We hebben dacht ik het
voordeel dat het de afgelopen weken
in Nederland erg heet is geweest. Bo
vendien zijn wij Nederlanders er aan
gewend geraakt dat in 24 uur de tem
peratuur van 25 tot 15 graden kan
dalen of andersom Ons lichaam is
gewend veel te switchen
Voor een goed getrainde atleet
geldt dat nog in veel sterkere male
Zijn hele lichaam is geconditioneerd,
ook op het gebied van de tempera-
tuurregulatle". stelt Hans de Jongs
te.
