Sint-Antonius 90 jaar
een begrip in Oostburg
Renovatie in Terneuzen
extw
Familie Pleunis in Zaamslag
in een grote tent op het gazon
Liftreiziger
Comfortabel huis
voor de Verhoefs
in Hoek
MEVROUW NEELS
MAAKT DE SPECIE
Afvalwaterleiding
OZO vergadert
m Kloosterzande
ZAAMSLAG - „Als straks de verbou
wing begint gaan we misschien in een
tentje op het gazon slapen". Slijter J.
A. Pleunis uit Zaamslag kan nauwe
lijks de dag afwachten dat een flink
deel van zijn pand aan de Axelse-
straat overhoop wordt gehaald. Jaren
lang keek hij aan tegen vochtige mu
ren. In de keuken, de woonkamer
(waar het euvel behendig werd ver
borgen achter betimmering) en de
douche. Een flink deel van zijn drank
voorraad ligt opgeslagen in een circa
300 jaar oude schuur achter het huis.
Hoewel hij de ruimte - gedwongen
door de warenwet - aanpaste aan mo-
Wandelingen van
'De Steltkluut'
HULST - Onder leiding van de heer A.
de Kind uit SmWansteen namen 28
leden van de vogelwacht 'De Stelt
kluut' OostrZeeuwsch-Vlaanderen deel
aan de avondwandeling op de wallen
van Hulst. De bedoeling was te luiste
ren naar de nachtegaal, die hier woont
evenals de Celti-vogel, die hier vroeger
niet voorkwam, maar de laatste twee
jaar gesignaleerd is aan de Buitenvest
en de Vlaamse Kreek nabij Hulst, de
Konijnenputten te Koewacht, de Ca-
nisvliet nabij Sas van Gent en de kreek
van Othene nabij Temeuzen. Men
heeft wel de zang van de Cettï-vogel
gehoord, alsook het krassen van de
steenuil, maar de nachtegalenzang
bleef achterwege.
Eveneens onder leiding van de heer A.
de Kind maakten 18 leden van de vo
gelwacht 'De Steltkluut' een fietstocht
van Sint-Jansteen naar de Liniedijk te
Hulst om vandaar via de bossen van 't
Jagertje naar de bossen van de Wa
termaatschappij Zeeland in Clinge uit
te komen. Op de tocht, die drieëneen
half uur duurde, werden 45 verschil
lende soorten vogels gesignaleerd. De
opmerkelijkste waren de zwartkop, de
spotvogel, de fitis, de tjiftjaf, de
Vlaamse gaai de roodborsttapuit, de
gele en witte kwikstaart, de bonte,
groene en zwarte specht, de zingende
nachtegaal en de wielewaal.
Succes 'Eikels
worden bomen'
WESTDORPE - Met succes heeft de
fanfare 'Eikels worden Bomen' uit
Westdorpe deelgenomen aan het jaar
lijkse muziekfestival te Overslag <Bi.
Het Westdorpe korps zal op zondag 13
juni deelnemen tijdens het muziekfeest
te Heikant
deme eisen op het gebied van hygiëne,
bleef hij denken aan een grondige ver
bouwing. ..Een aannemer gaf me de tip
op eens contact op te nemen met de
'Elson Blue' in
café Dallinga
SLUISKIL - De rock formatie 'Elson
Blue' uit Westdorpe treedt zaterdag op
in café Dallinga. Deze groep bestaat
uit de muzikanten Mark Spuesens en
Hanny de Smet sologitaar. Ad Helle
brand basgitaar, Jos Boon drums en
Theo Spuessens zang en brengt rock en
blues-nummers. Zij begonnen in 1974
hun carrière met het winnen van de
KRO talentenjacht in AxeL
gemeente, omdat ik misschien we! in
aanmerking zou komen voor subsidie.
Dat bleek inderdaad het gevaL Bouw
en woningtoezicht en de heer De Mul
van stedebouw hebben me adviezen
gegeven hoe ik de zaak het best kon
aanpakken en we hebben een tekening
laten maken door een architect. Nu is
het wachten alleen nog op de bouw
vergunning:".
Pleunis gaat zijn uit 1898 daterende
huis compleet anders indelen. Er ko
men nieuwe keuken, een andere dou
che en een eigentijdse opslagruimte
Kosten: meer dan 60.000.-.
De uitbreiding gaat een deel van zijn
riante tuin in beslag nemen, een 'opof
fering' die hij er graag voor over heeft.
„Wat wil je. aan het huis is sinds 1898
niets gedaan".
KLOOSTERZANDE - De raad van be
stuur van het rechtspersoonlijkheid
bezittend lichaam Afvalwaterleiding
Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen-Oost komt
maandag 24 mei voor de laatste keer
bijeen. In het gemeentehuis van Hon-
tenisse in Kloosterzande begint om
16.00 uur de bespreking van het liqui-
datieplan, volgens welke de instelling
per 1 juli 1976 niet meer bestaat.
Het lichaam - waarin Hulst en Hon te
nisse gezamenlijk de bestrijding van
vuil oppervlaktewater wilden aanpak
ken - is overbodig geworden, aange
zien de zuiveringstaak aan de water
schappen is opgedragen. De gemeente
raden en gedeputeerde staten zijn al
akkoord gegaan met het opheffen.
De administreur die in dienst was van
de AWL Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen.
Oost, krijgt eervol ontslag en wordt op
wachtgeld gezet ten laste van het wa--
terschap Hulster Ambacht.
Liften, angstaanjagende instrumenten voor bepaalde
mensen.
Eerstens zijn er die er niet in durven, tweedens is er de
categorie die er voor geen goud alleen in stapt.
Welke gewaarwording ondergaat de liftreiziger
Rangen en standen vallen er weg, meestal kijken de
passagiers ernstig, er is een zekere saamhorigheid. Men
laat zich gezamenlijk vertikaal verplaatsen, er zijn geen
3e klas en lste klas kooien, louter: kooien. Elkeen is
overgeleverd aan de grillen van de techniek. Elkeen is
overgeleverd aan de grillen van de techniek. Er heerst
een verzwegen paniek want men weet: dit toestel waar
geen mensenhanden aan te pas komen dat uit donkere
krachten schijnt te rijzen en te dalen kan er de brui aan
geven en tussen twee verdiepingen blijven hangen.
En wat dan
t is veel erger dan een schip dat op eon zandplaat vast-
naarmate de lift meer ingebgrderd raakt. Aanvankelijk
Dat kan men tenminste vanaf de wal nog zien liggen.
Helemaal ontspannen staat niemand in de lift. De
stemming varieert in uitersten: zwijgen of branieachtige
grapjes en luidruchtigheid. Hartstochten worden er be
dwongen. Onmin, wraak noch liefde vinden er een uit
weg omdat het verblijf er te kort is en de reizigers tijdig
uitzivermen over de verdiepingen. Totaal: een wereld
van gevoeligheden met hóters en minnaars die per toe
val bijeenstaan in een klein hokje met als enkele ont
snappingsmogelijkheid: de reddende étage. Niet voor
niets heet hetding kooi, toneelspelen en misdaadromans
zijn erop geënt.
In gebieden die pas zijn toegerust met de toestellen doen
talloze liftverhalen opgeld: ze verstommen allengs
naarmatO de lift meer ingeburgerc raakt. Aanvankelijk
verneemt men dat er in wijk A, ,je weet wel, die
7-verdiepirtgen flat, ze hebben daar toch liften Nou.,
gebrood ben je als je niet meer eten moetDan volgt
het relaas over de vrouw die even om een broodje naar
de bakker was geweest, in de lift slapte en er eerst 12
uren nadien weer uitkwam omdat ze al die tijd tussen
aarde en hemel in niemandsland gebungeld had.
„Was er dan geen alarmknop vraagt de argeloze toe
hoorder. Ja, die was er wel maar die werkte natuurlijk
ook niet.
In grote warenhuizen gebeurt het nog dat er een liftbe
diende is. Eertijds waren dat jongeljejes - jong genoeg
om zich met deze baan een vroege dienstbaarheid
tegenover anderen aan te kunnen meten. Thans treft
men in de zeldzame gevallen dat hei voorkomt inplaats
van het jongetje iemand aan die met zijn gespensio-
neerde lichaam het liftverkeer regelt.
Het jongetje van vroeger is spoorloos. Opgewekt infor
meert de gepensioneerde waar men zich wel heen wil la
ten vervoeren en zorgt ervoor dat dit zonder mankeren
plaatsvindt. Hij breekt alle Uftangsten en spanningen.
Zijn persoon heeft een kalmerende invloed, die men met
duizend verderfelijke Valiums nimmer bereikt, op het ge
jaagde gemoed van de passagier. Jammer dat liftbe
dienden er zo schaars meer zijn.
't Is tenslotte een beetje hemelen, deze vertikale reis. En
natuurlijk ook een willoos ter helle varen, speciaal voor
het eenzame individu, als de kook helemaal neder
waarts zakt en stopt in een kil soutlerain. wat heel niet
in de bedoeling lag. Alwaar een niet te duiden persoon
instapt. De eerzame doch niettemin toch al bangelijke
reiziger voelt zich aan gefopt en in een val gelokt.
Bepaald een luguber uitzicht heeft men bij het kijken
door het raampje van een liftdeur als de lift zich elders
bevindt. Men ontwaart daar in het duister dan een woud
van kabels. Opeens is er een zuchtend kreunen als wa
ren het verdoemden die zich lieten horen, m'n god, er zit
beweging in het getouw, er komt iets aansuizen, maear
wat? Onzin, natuurlijkde lift komt eraan, mensen
stappen opgelucht, elkander groetend, uit in hun we
reld. Déze wereld die niet dezelfde als van de lift is.
WOENSDAG 19 MEI 1976
ZEEUWSCH-VLAANDEREN
ZORG VOOR BEJAARDEN EN ZIEKEN
ZIEKENHUIS EN
VERPLEEGTEHUIS
OOSTBURG - Vorige week woensdag
was het op de kop af 90 jaar geleden
dat in Oostburg het St. Antoniusge-
sticht in het leven geroepen. Met
de naam St Antonius is in Oostburg
voor de huidige bewoners onverbreke
lijk verbonden het begrip ziekenhuis.
Niet iedereen weet dat er achter de
naam St Antonius ook jaren lang het
begrip verpleegtehuis heeft gezeten.
In feite is het daar allemaal mee be
gonnen. Want het was in 1886 dat het
roomskatholiek Kerk- en Armbestuur
in Oostburg het gesticht oprichtte juist
met als doel de verzorging van ouden
van dagen en armen. Een verpleging
van de ouderen werd toevertrouwd aan
de Zusters van de Congregatie Chan-
tas. Meer dan 30 jaar ging men voort
met enkel het verplegen van het oude
ren bevolkingsdeel. In 1909 werd ech
ter het initiatief genomen om ook zie
kenverpleging onder de vleugelen te
nemen. In 1911 kon een nieuw gebou
wencomplex worden gerealiseerd en
dat betekende dat WestrZeeuwsch-
Vlaanderen beschikte over zijn eigen
ziekenhuis. Daarmee kwam een einde
aan de lange en moeilijke reizen die
voorheen moesten worden gemaakt
om een ziekenhuis te kunnen bereiken.
De Wesb-Zeeuws-Vlamingen waren
namelijk aangewezen op Vlissingen of
België. Voor de goede orde: een tocht
naar OostrZeeuws-Vlaanderen was nog
langer. De reis naar dat oostelijke
stukje Vlaanderen ging via België om
dat de Braakman diep sneed in het
Vlaamse land.
Uitbreiding
M <->
Nog voor de tweede wereldoorlog (in
1932) werd een nieuw gebouw met 80
bedden in gebruik genomen en het
verlaten ziekenhuisgedeelte werd bij
het bejaardentehuis getrokken. Drie
laar later werd er al uitgebreid. Er
kwamen twintig bedden bij, zodat er
nu honderd plaatsen waren in het zie
kenhuis.
Oorzaak van deze uitbreiding was on
der meer het feit dat zich in 1934/1935
twee Nederlandse specialisten (een
chirurg en een internist) in Oostburg
vestigden. Zij moesten geheel West
Zeeuwsch-Vlaanderen verzorgen. Te
gen het einde van de tweede wereld
oorlog liep het gebouw schade op,
maai onmiddellijk na de oorlog werd
het ziekenhuis hersteld en zelfs uitge
breid tot 121 bedden. De financiën wa
ren er mede oorzaak van dat het werk
en armbestuur het gebouwencomplex
en de exploitatie ervan overdroeg aan
de Vereniging voor Vrouwen onder de
naam 'Charitas'. Dit gebeurde in 1949.
Nieuwe ontwikkelingen en inzichten
vroegen om modernisering van het
ziekenhuis. De verzorging en verple
ging van bejaarden werd bij deze mo
dernisering betrokken. In 1961 nam
Charitas' het besluit om opdracht te
verstrekken voor het maken van een
plan voor een nieuw ziekenhuis met
verpleegtehuis. In 1962 werd bij het
ministerie van sociale zaken en volks
gezondheid een schetsplan ingediend
voor een complex met ziekenhuis (120
bedden), een verpleegstershuis en een
verpleegtehuis voor somatisch zieken
en demente bejaarden (100 bedden).
Binnen een jaar werd de principiële
ministeriële goedkeruing verkregen.
Reorganisatie
Om het plan te kunnen realiseren en te
exploiteren besloot 'Charitas' tot een
ingrijpende reorganisatie. De stichting
'St Antoniusziekenhuis' werd opge
richt, In 1966 werd de akte van over
dracht gepasseerd. De stichting nam
het inzicht van 'Charitas' over dat de
verzorging van bejaarden met de zie
kenverpleging steeds als één geheel
werd gezien In 1969 en 1972 werden
twee belangrijke gebeurtenissen bijge
schreven in de geschiedenis van de
stichting. Achtereenvolgens konden
toen het nieuwe verpleegsj.ershuis en
het nieuwe ziekenhuis in gebruik wor
den genomen. Het derde deel van de
drie-eenheid die het plan was lijkt ook
niet lang meer op realisering te laten
wachten. In 1975 werd door 'Den Haag'
principiële goedkeuring verleend voor
de bouw van een nieuw verpleegtehuis.
Binnen korte tijd hoopt men met de
bouw te beginnen. De nieuwe ontwik
kelingen brachten veranderingen met
zich mee in de beheersorganisatie. Het
'verpleegtehuis' werd ondergebracht
in de afzonderlijke stichting 'Ver
pleegtehuis West-Zeeuwsch-Vlaande-
ren'. Niet apart, maar samen, is echter
nog steeds het idee van de beide thans
bestaande stichtingen. Want dat is,
ook of misschien juist na 90 jaar. nog
steeds in het belang van de patiënt.
Oprichting van
buurtvereniging
WESTDORPE - De bewoners van de
Schipholstraat en de Singel te West
dorpe. hebben gezamelijk met een 20-
tal gezinnen een nieuwe buurtvereni
ging opgericht. De nieuwe vereniging
draagt de naam: 'Singelschip' Er is
een voorlopige bestuur gekozen dat
bestaat uit de heren: H van Voorde. A.
Spuesens en G. Bogaert. Zaterdag
startte deze vereniging met een feest
avond in café 'Het Oude Raedhuys' te
Westdorpe. De leden werd een maaltijd
aangeboden, waarna de avond gezellig
werd doorgebracht met muziek, dans
en gezelschapsspelen.
vv Zaamslag houdt
tienkamp voor jeugd
ZAAMSLAG - De voetbalvereniging
Zaamslag houdt voor de jeugdleden
van 7 tot 15 jaar een tienkamp met on
der meer hoogspringen, verspringen,
hardlopen, hordenloop. balwerpen en
balbehendigheid. Gezien
het grote aantal deelnemers zijn deze
wedstrijden in vier leeftijdscategorieën
ingedeeld op 18. 20 24 en 25 mei.
TERNEUZEN - 'Renovatie', 'vernieuwbouw',
'rehabilitatie': de toverwoorden op de
bouwmarkt van de zeventiger jaren. Nadt er
koortsachtig was gebouwd om zoveel moge
lijk (na-oorlogse) woningzoekenden aan een
huis te helpen, gemeentebesturen zonder veel
tegenwerking pittoreske stukjes dorp en stad
aan scherven 'bulldozerden' en de ene flat-
wijk na de andere was verrezen, groeide het
besef dat oud niet altijd lelijk of onbruikbaar
hoeft te wezen en dat de waarde, die iemand
toekent aan zijn huis, van meer afhankelijk
is dan de aanwezigheid van een l-vormige
zitkamer of een luxueus bad.
'Renovatie', 'vernieuwbouw', 'rehabilitatie': Terneuzen
xoeet ervan mee te praten. In augustus vorig jaar wees
de gemeenteraad de kommen van de buitenkernen en
delen van ae binnenstad aan als rehabilitaliegebied
Goede - dat betekent: verbelerbare - vooroorglogse wa
ringen kunnen er met een rijkssubsidie van 35 procent
worden aangepast aan eigentijdse eisen, terwijl de ge-
vieente daarnaast enkele plannetjes 'De Elleboog. Ter-
neuzen. Oud-Vlissingen, Hoeki in petto heeft om iets te
dom aan de woonomgeving. Tol dusver hebben zich 60
kandidaten aangemeld. Een aantal is inmiddels met
rijkssteun begonnen aan hel verbeteren van zijn huis. In
Terneuzen. Hoek, Zaamslag en Sluiskil zijn ze le vinden:
woningen die de sporen dragen van 'werk in uitvoering'.
In veel gevallen metselen, timmeren en verven de eige
naren ze(f. in andere worden aannemersbedrijven inge
zet. Op deze pagina een tussentijdse balans. Gesprekken
met drie mensen (ïn Hoek, Terneuzen en Zaamslag) die
het karwei hebben aangedurfd.
Affiche 'Verbeter mee' achter een raam
van een te renoveren pand.
-r-
ue neer fteums wijst een vermolmd ko
zijn aan in zijn 300jaar oude schuur.
HOEK - 'Meester' Verhoef, jaren
lang hoofd van de christelijke na
tionale school van Hoek en onlangs
gepensioneerd, gaat kleinpr wonen.
Hij verruilt zijn grote 'schoolmers-
tershuis' in de buurt van Oud-
Vlissingen binnenkort voor dat
ernaast. Kleiner, maar zeer comfor
tabel.
Hij kocht pandje - oud cn nauwe
lijks pittoresk te noemen - van zijn
buren, die naar een bejaardenwo
ninkje gingen. Het is volledig ver
anderd.
Op de benedenverdieping een
royale zitkamer met plavuizen op
de vloer en een moderne, open keu
ken. Een gangetje leidt naar de
voordeur, die via een ultbouwtje
tegen zijn huidige huis leunt.
„Er zijn 2. 3 containers puin uitge
komen". zegt Verhoef, als hij de
handgemaakte houten trap met
Bij de verbouwing is op een opval
lende manier gebruik gemaakt van
oud materiaal De 61 cm brede rech
te-rmuur van de woonkamer werd
afgeblkt' en de oude handvormste
nen die daarbij vrijkwamen ver
dwenen in de linkerwand.
Boven zijn slaapkamers, een bad
kamer en een tweede tollet. Verhoef
heefl de verbouwing voor het groot
ste gedeelte uitgevoerd In samen
werking met zijn zoon. die aanne
mer is. Hij is opgetogen over het re
sultaat: een aan de wensen van ou-:
dere mensen aangepast huls mid
den in de dorpskom. En wat het
oud-schoolhoofd niét en de ge
meente Temeuzen wél weet: een
perfect voorbeeld van renovatie.
Oud-schoolhoofd Verhoef voor zijnfraai gerenoveerde huis in Hoek.
van renovatie: Pierssenspolderslraat 113 in Sluiskil.
TERNEUZEN - Vlooswijkstraat 58,
Terneuzen. Een gevel die niets be
looft: kaal, een tikkeltje vervallen. Op
een van de ramen een affiche met het
opschrift 'verbeter mee'. Vlooswijk
straat 58 is de trots van de familie
Neels. Machinebankwerker J. F. Neels
en zijn vrouw steken er - geadviseerd
en geholpen door aannemer Simons -
al hun vrije tijd in. Zij maakt de spe
cie, hij haalde alles overeind behalve
de voorgevel. Achter dat oude 'ge
zicht' groeide een modern 'innerlijk':
riante woonkamer, keuken, 4 slaap
kamers, twee toiletten en een badka
mer, bekroond door een vliering.
„Mijn mans ouders hebben hier nog
gewoond," zegt mevrouw Neels. Haar
gezin zit al drie jaar in een nieuwbouw
(huur)huisin Terneuzen-zuid. „Toen de
huur omhoog bleef gaan hebben we dit
gekocht. Je kunt wel blijven betalen en
hier heb je iets van jezelf." De opknap
beurt duurt nu ruim een jaar Dat zijn
honderden, misschien wel duizenden
uren werk op vrije avondjes, snipper-
middagjes en vooral: de zaterdag.
Neels stond niet helemaal vreemd
tegenover het karwei. Vroeger knapte
hij samen met een metselaar wel eens
klusjes op. De achtergevel van zijn
pand is volkomen nieuw. Met zijn
buurman deelt hij een riante schuur.
De Neels'en denken binnenkort in hun
huis te trekken. „Het is dan overigens
nog niet helemaal klaar. Dat duurt nog
wel een tijdje," zegt hij. Mevrouw
Neels: „M'n man besteedt praktisch al
zijn vrije tijd aan het opknappen. Z n
eigen kind kent hem niet. zeg ik we!
eens."
