Haalbare sprong naar een nieuwe start
Symposium in Den Helder
nagedachtenis
ter
van De Ruyter
Coördinatie-orgaan kiest
voor het 'RW-58'-tracé
„Oppassen voor
verlies van moeizaam
verkregen rechten"
GPV Axel heeft kritiek op benw
over uitblijven visie streekplan
TAL VAN INLEIDINGEN O VER LEVEN EN
WERKEN DER STATEN RECHTERHAND'
Ymdtu
die heilzame werking
van Sonnema Berenburg
ook zo'n goed excuus?
WOENSDAG 28 APRIL 1976
Subsiezaken in staten
SYMPOSIUM
WORDTVANDAAG
VOORTGEZET
DEN HELDER - Met een uitgebreid
heeld van Michiel Adriaanszoon de
Ruyter en de tijd waarin hij leefde, is
dinsdag op het symposium 'Der Staten
rechterhand', in Den Helder de 300-
jarige sterfdag van de grote vloot
voogd De Ruyter word herdacht. Met
als uitgangspunt en middelpunt 'de
man die om zijn daden en als mens tot
dc dag van vandaag bewondering
neet te wekken', zijn dinsdag, de eer
ste dag van het symposium vele facet
ten belicht van de Engelse oorlogen,
de artillerie en de organisatie van de
marine in die tijd.
Het tweedaags symposium in het Ko
ninklijk Instituut voor de Manne
wordt bezocht door ruim honderd his
torisch geïnteresseerden: van universi
teiten en musea, leden van de Neder
landse vereniging van zeegeschiedenis
en een aantal militairen van land- en
zeemacht.
Eén van de belangstellenden is de heer
Ruyter de Wildt; een verre afstamme
ling van de admiraal. Vier deskundigen
gaven gisteren, ieder vanuit een ander
specialisme en uit eigen gezichtspunt,
veel informatie over de persoon De
Ruyter, diens leven en de roerige tijd
waarin hij zijn triomfen vierde.
Een inleiding hierover hield prof. dr.
Charles Wilson van de universiteit van
Cambridge een deskundige op het ge
bied van de Hollands-Engelse zee
oorlogen. De heer Wilson besteedde
onder meer aandacht aan een aantal
misverstanden over de oorzaak en het
verloop van de Engelse oorlogen. Hij
meende dat aan de vooravond van de
eerste Engelse oorlog heel wat meer
aan de hand was dan alleen een agres
sief element in de Engelse politiek
tegen Nederland Prof. dr. Wilson
maakte een duidelijk onderscheid tus
sen het karakter van de eerste twee
oorlogen, die min of meer scherp om
lijnde commerciële conflicten waren,
en de derde, die in feite een 'hofoorlog'
was.
De iconografie van De Ruyter werd ge-
Rector Kramer,
Blauwe Hoeve
Hulst, overleden
HULST - Op 61-jarige leeftijd is dins
dag na een korte ziekte overleden C. L.
D. J. Kramer, rector van huize De
Blaauwe Hoeve te Hulst.
Christoffel Leonardus Dominicus Jo-
sephus Kramer werd geboren te Oos
terhout op 4 oktober 1914, werd pries
ter gewijd op 3 juni 1939 en was achte
reenvolgens kapelaan te Zandvliet (B)
(1939), kapelaan te Baarle-Nassau
(1945), kapelaan van de parochie O. L.
Vrouw Hemelvaart te Breda (1952) en
rector van het Liefdehuis, daarna van
Huize De Blaauwe Hoeve te Hulst
(1963)
De uitvaartdienst is vrijdagmiddag 30
april om twee uur in de kapel van de
Blaauwe Hoeve, waarna de teraarde
bestelling volgt op de RK-
begraafplaats te Hulst.
schetst door de heer H. P Baard, oud
directeur van het Frans Halsmuseum
in Haarlem Hij toetste de portretten
van De Ruyter op psychologische
waarde en kwam daarbij tot de conclu
sie. dat geen enkel portret geschilderd,
gegrafeerd of gebeiteld was doorge
drongen tot het wezen van de admi
raal, die een dapper en krachtdadig
man was. maar daarnaast ook zeer be
scheiden en betrokken bij zijn onder
geschikten. Noch de schilderijen van
Ferdinand Bol en Karei Dujardin,
noch de talloze gravures geven een
beeld van de mens achter De Ruyter.
bracht hij naar voren. De heer Baard
laakte die portretten tegen de achter
grond van de karaktereigenschappen
van de admiraal en door vergelijking
met beeltenissen waarin wezenstrek
ken van geportretteerden overtuigend
zichtbaar zijn gemaakt.
Bibliothecaris J. P. Puype van het Ne
derlands Scheepvaartmuseum te Am
sterdam ging in op de tactiek en de
wapens in de zeestrijd gedurende de
tweede helft van de zeventiende eeuw.
Hij besteedde met name aandacht aan
het technisch materiaal en de beman
ningen, alsmede de strijdwijzen en de
formele en praktische regels, die men
destijds op zee toepastte.
Hoe De Ruyter aan geld kwam. viel te
beluisteren tijdens de lezing van dr. J.
R. Bruijn, wetenschappelijk hoofdme
dewerker in de zeegeschiedenis aan.de
Rijksuniversiteit te Leiden, De admira
liteiten berustten in de zeventiende
eeuw vaak jaren achtereen vloten uit
en dit had in een tijd van los dienst-
verband voor vrijwel elke opvarende
het voordeel dat velen telkens weer en
tree bij de marine vonden en geoe-
ACHTER NOTA GS ZEELAND ONTWERP-
LEIDINGENSTROOK ZUID-BEVELAND
KRITIEK OP
DELEN TRACE
KLOETINGEN - Het bestuur van het
Zeeuws Coördinatie-orgaan voor
natuur-, landscbaps- en milieube
scherming is het in grote lijnen eens
met de keuze van g.s. Zeeland voor het
'RYi-58'-tracé in de nota over de
onlwerp-leidingenstrook Zuid-
Bevciand. Van de twee andere moge
lijkheden - tracé langs Noordhoekweg
cn Poeltracc - houdt de gekozen lei-
dingenstrook naar het oordeel van het
coördinatie-orgaan het meest reke
ning met de agrarische belangen en de
belangen van natuur- en landschaps
behoud.
Wel heeft de stichting kritiek op een
aantal stukken van de strook: het deel
waar het voorgestelde tracé ten
noorden van Kruiningen afbuigt van
de spoorlijn; het deel tussen Smokkel-
hoek en Vierwegen; het niet kiezen
voor het tracé ten noorden van de
RW-58 tussen Baarsdorp en de Oude
Nieuwlandpolder. Het bestuur heeft dit
standpunt in een brief aan provinciale
staten van Zeeland kenbaar gemaakt.
Volgens de briefschrijvers zijn de rede
nen van stedebouwkundige aard, die
destijds werd aangevoerd om ten
noorden van Kruiningen van het voor
gestelde tracé van de spoorlijn af te
buigen, inmiddels vervallen. Er wordt
op gewezen dat een route die zoveel
mogelijk de spoorlijn volgt, het na
tuurwetenschappelijk belangrijke ge
bied van de Yerselcse Moer is het enige
gebied van enige omvang waar de his
torische landschapsstructuur van de
oude eilandenkernen bewaard kan
blijven, aldus de brief.
Verder stelt men dat in het deel tussen
de Smokkelhoek en Vierwegen enkele
kleine langschapselementen worden
aangetast. Het coördinatie-orgaan
deelt de mening van het college van
g.s. dat uit het oogpunt van land-
schappsbehoud een tracé ten noorden
van de RW-58 tussen Baarsdorp en de
Oude Nieuwlandpolder zou zijn te pre
feren. Er wordt echter wel begrip op
gebracht voor de keuze langs, uit fi
nanciële overwegingen, voor het iets
langere tracé ten zuiden van de rijks
weg.
Over het alternatieve tracé langs de
Noordhoekweg schrijft het bestuur dat
'dit vanuit deze deelstellingen gezien,
geen voordelen biedt, en in strijd is
met het bundelingsprincipe". Het
coördinatie-orgaan noemt het alterna
tieve zuidelijke Poeltracé volstrekt
'verwerpelijk'. Door dit tracé zou weer
schade worden aangebracht aan dat
gene wat als gevolg van het overleg ten
aanzien van de ruilverkaveling 'De
Poel-Heinkenszand' gespaard kon blij
ven. Hierbij wijzen we in het bijzonder
op de heggengebieden ten zuiden van
Nisse tussen de Zwaakwegen en de
Koedijk, aldus de brief
fendheid kon worden behouden Voor
kapiteins en hoofdofficieren betekende
dit alles naast geregelde commando's
de zekerheid van een behoorlijk inko
men. Drs. Bruijn lichtte toe dat het
vooral aan het feit dat hij een hoge
vlagofficier was, is toe te schrijven dat
De Ruyter in een periode van 25 jaar
marinedienst een bijzonder groot ver
mogen wist op te bouwen.
'De tijden De Ruyter
definitief voorbij'
VLISSINGEN - „De tijden van De
Ruyter zijn definitief voorbij", con
cludeerde staatssecretaris van ver
keer en waterstaat mr. M. H. M. van
Hullen dinsdagavond in de AVRO-
televisie-documentaire 'Driehon
derd jaar na De Ruyter'.
Dit progrogramma van JoopSchle-
tens, in het kader van de herden
kingsactiviteiten driehonderd jaar
na de dood van Michiel Adriaans
zoon de Ruyter. schetste de ont
wikkeling van Nederland als een
zeevarende natie van 1676 tot 1976.
Beelden van Vlissingen en de Wes-
terschelde werden voorzien van
commentaar waarin de carrière
van 'Neerlands grootste zeeheld'
werd toegelicht.
De houten zeilschepen uit die tijd
werden langzamerhand door ijze
ren schepen, aangedreven door
stoommachines. Rond de eeuwwis
seling bloeide de passagiersvaart -
visilez l' extréme Orient - en
luxueuze schepen als de 'Staten
dam' brachten vele Nederlanders
naar de Oost. De tweede wereldoor
log en de opkomst van de snellere
luchtvaart brachten de Neder
landse scheepvaart, die in de jaren
dertig nog de zesde plaats op de we
reldranglijst bekleedde. zware
klappen toe. Daarna werd dieper
ingegaan op de moeilijke positie
waarin de scheepsbouw en de ha
vens zich momenteel bevinden, en
kwamen de steunmaatregelen van
de overheid ter sprake. Tevens be
nadrukte de documentaire de func
tie van de havens tRotterdamde
poort van Europa i als motor voor
de economie van het land. Voor Ne
derland. eens de grootste zeeva
rende natie, en nu teruggevallen tot
een schepenbezit van ongeveer een
percent van de wereldvloot blijft
een toekomst 'weggelegd in de
container- en zeesleepvaart, zo
bleek uit de uitzending.
VOORZITTER VANDER GRAAF VAN DE
MIDDELBURG - Dc Zeeuwse staten
ALGEMENEBEJAARDENBOND ZEELAND:
tie en de behandeling van de nota be-
woningspatronen nog een aantal an
dere zaken snel afgehandeld.
Zo gingen ze akkoord met provinciale
subsidies voor de stichting Zeeland in
de kosten van een consulent voor de
kindercentra (termijn twee jaar), met
een bijdrage in de voorlichtingskosten
voor een te stichten school voor slech
thorende en spraakgebrekkige kinde
ren in Zeeland, met een subsidie voor
de contactcommissie Zeeland visueel-
gehandicapten en met een bijdrage In
de restauratiekosten van de wapen
steen in het Fort Zeelandia. in Para
maribo.
In 1974 en 1975
acht dijkvallen
Oosterschelde
DEN HAAG - In de afgelopen twee
jaar waren er in en rond de Ooster
schelde acht dijk-, oever- en plaalval-
len. Dat blijkt uit een overzicht dat
minister Westerterp van verkeer en
waterstaat aan de tweede kamer heeft
gezonden.
Het overzicht vormt een aanvulling op
een lijst die de minister eerder publi
ceerde en waaruit blijkt, dat sinds mei
1969 23 dijk-, oever- en plaatvallen
hebben plaatsgevonden.
GOF.S - Voorzitter A. J. van der Graaf
van de algemene bond van bejaarden,
rayon Zeeland, heeft de leden van zijn
organisatie dinsdag op hel hart ge
drukt, dal zij er voor moeten waken
dat ze hun rechten die ze in de loop
der tijd hebben verworven niet ver
liezen.
Hij deed dat tijdens de jaarvergader
ing, die in 'De Vroone' in Kapelle werd
gehouden. De heer Van der Graaf wees
op de slechte economische situatie van
ons land. Hij meende dat bezuinigingen
in geen geval ten koste van de bejaar
den mogen worden doorgevoerd. De
jaarvergadering werd bezocht door ne
gentig afgevaardigden van dc- nege
nendertig Zc-euwse afdelingen. Uit de
jaarverslagen bleek, dat het ledental
het afgelopen Jaar met 421 is toegeno
men. De algemene bond van bejaar
den. rayon Zeeland, telt nu 13.240 le
den. Uit het verslag van de kascom-
missie werd duidelijk dat de kas slui
tend is met een klein batig saldo. Se
cretaris W, L Potter uil Hansweert
werd herkozen. Dat was ook het geval
met de heer M C. Slootcrnaker itweede
penningmeester) uit Kapelle Be
stuurslid N. F. Dieleman zal worden
opgevolgd door mevrouw E Dooms-
Ortelee uit Temeuzen.
Openingsbolling
up baan Philippine
PHILIPPINE - Op de nieuwe over-
dekte bolbaan in Philippine werd de
openingsbolling gehouden lussen boi
lers uit Philippine en Sas van Gent
Het trio P Maene. A Cocne en Jos
Baert legde beslag op de eerste plaats.
De verdere uitslag. 2 E Lippens. J. Be
rkhout. R. Warrens, 3 P Baert. P. de
Bock en M. van Lent; 4 R, Rammeloo,
R. Cardon, A. van de Bossche.
COLLEGE WIL HOORZITTINGEN AFWACHTEN
„WE WETEN NIET
WAT COLLEGE WIL"
AXEL - De GPV-fractie in de gemeen
teraad van Axel heeft dinsdagavond
kritiek geleverd op het feit dat b. en
w. met het formuleren van een visie
op het voorontwerp-streekplan Oost-
Zeeuwsch-Vlaanderen willen wachten
tot na de op handen zijnde bijeenkom
sten in Axel. Temeuzen en Hulst. Bij
monde van fractieleider D. J. Oggel
beschuldigde de fractie het college
ronduit van onmacht om zelfstandig
een besluit te nemen: „Als een be
stuurscollege geen eigen standpunt
kan of durft innemen, wordt een
zwakke uitgangsstelling ingenomen.
Dat is ten nadele van de zaak die moet
worden voorgestaan", aldus de heer
Oggel.
De GPV-er wees het college erop. dat
andere gemeentebesturen al wel uit
spraken hebben gedaan. Hij noemde
Sas van Gent ten aanzien van het
voorontwerp-streekplan en Hulst over
het ontwerp-gewestplan Sintr
Niklaas/Lokeren: ..In deze gevallen
'ADVERTENTIE)
weet men wat het gemeentebestuur
wiL In Axel weten we dat niet".
Het college had naar aanleiding van
vragen van de fractie geantwoord, dat
zij er niet voor voelen in dit vroege
stadium met standpunten te komen.
Ze zeiden er de voorkeur aan te geven
nog maar wat te wachten op andere
meningen. Burgemeester A. de Kam
zei dinsdagavond geen aanleiding te
zien om van dat standpunt af te wij
ken.
De heer Oggel nam daar geen genoe
gen mee en verlangde een duidelijke
uitspraak over handelen of afwachten
..Welke koers wilt u volgen: een eigen
visie geven op de voor Axel gewenste
ontwikkeling, die dan in het streekplan
moet worden ingepast? of: afwachten
wat er met het streekplan wordt uitge
broed en daaraan de ontwikkeling van
Axel ophangen?"
Voorzitter De Kam wilde er niet meer
op terugkomen. Hij dacht dat het wel
duidelijk was. Ook wilde de burge
meester niets weten van het plannetje
van de heer Oggel om de besloten be
spreking over het streekplan na de
raadsvergadering van dinsdagavond in
openbaarheid te voeren. Wederom
verwees hij naar de officiële besprekin
gen en hoorzittingen eind van de
maand en begin volgende maand.
Tegen
Het zat de GPV-fractie dinsdagavond
wel legen, want ook op de vijf velletjes
GPV-visie op het voorontwerp
streekplan Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen
wilde de burgemeester niet ingaan:
„Wat u doet moet u zelf weten, maar u
zult niet kunnen verwachten dat we
erover zullen praten", aldus de burge
meester, die zei verrast te zijn over het
feit dat de (voorlopige) visie van de
fractie net voor de raadsvergadering
D. J. OGGEL
was uitgedeeld. De heer Oggel zei het
ook belangrijker te hebben gevonden
om de mening van het college te leren
kennen: „U had - evenals wij - toch
ook alvast met een voorlopige visie
kunnen komen. Dan heb je al wat
voordat de besprekingen beginnen. Er
kan altijd nog in veranderd worden.
In zijn visie pleit het GPV onder meer
voor aanwijzing van Axel als regio
nale groeikern op grond van de hui
dige omvang van de gemeente, de ge
schetste plaats in het woongebied
Temeuzen/Axel, de opvang van wer
kers in de kanaalzone, de centrale lig
ging en de vele zelfstandige activitei
ten- De tweemansfractie vindt, dat
Axel in het ontwerp-plan wordt tekort
gedaan. Met de agendapunten die aan
de orde komen had de raad weinig of
geen moeite.
Ze wordt meestal alleen maar
Greetje genoemd, is 57 jaar en een
overtuigd medewerkster van de so
ciëteit voor alleenstaanden - 'Al-
Tern' - in Temeuzen. Liefst zou ze
iedereen die in zijn eenzame moe
ras wegzakt eigenhandig bij Al-
Tem over de drempel zetten. De
moeilijkheid anno 1976 is alleen om
in onze moderne woonblokken,
waar je nog nauwelijks weet hoe je
buurman heet, mensen te ontdek
ken die in hun isolement dreigen te
stikken. „Laten toch veel meer al
leenstaanden uit zichzelf naar onze
soos komen", dringt Greetje dan
ook aan. „Tot voor de deuropening
is genoeg, dan halen wij ze er wel
in. Ik weet dat zoiets een hele stap
betekent, maar beslist belangrijk
genoeg om te proberen. Want na
zo'n avond vinden de meeste, te
rughoudende nieuwkomers het le
ven weer waard om geleefd te wor
den".
Greetje weet waarover ze praat. Zelf
kwam ze nu vier jaar geleden defini
tief alleen te staan. Bleef achter met
twee kinderen, toen 15 en 16 jaar
oud. Niet plotsklaps, zoals een
sterfgeval je zo vaak overvalt, ze
werd geen weduwe. „Een scheiding
is volgens mij bijna nog erger", zegt
Greetje, „Het is iets dat voor je ge
voel niet had hoeven gebeuren als
alles anders gelopen was. Dat
maakt je wanhopig triest. Natuur
lijk is het soms een opluchting
wanneer je na de nodige -ellende
eindelijk uit elkaar bent. Maar je
hebt er evengoed ontzettend veel
verdriet van. Verder heb je' te ma
ken met je buren, kennissen, ze
hebben1 er allemaal een mening
over. Men oordeelt soms zo hard. Ik
verzeker je. dat zoiets enorm kan
maken of breken. Over mijn familie
en vrienden niets dan lof, er ging
nooit een deur voor mijn neus dicht.
Toch zie je jezelf na een poosje wel
aankomen, vooral als vrouw alleen
bij een echtpaar. Zij voelen zich een
beetje opgelaten, schuldig ook wel
omdat ze het goed hebben met z'n
tweetjes en dus aanvoelen wat jij
mist. Zelf ben je verschrikkelijk
kwetsbaar, trekt je de meest ge
wone dingen aan. Door dat vanzelf
sprekende 'we' en 'samen' bijvoor
beeld raakte ik compleet- van
streek. Zo bleef ik steeds vaker
thuis, alleen, de jeugd vliegt uit. Ik
werd alsmaar stiller, tot ik op den
duur bijna stikte in m'n eenzaam
heid".
Ondanks alles bleek Greetje niet
klein te krijgen. Toen na anderhalf
jaar tegen de muur opklimmen Zee-
lands eerste sociëteit voor alleen
staanden in Goes van start ging was
ze er als de kippen bij. Samen met
een vriendin een hele trip via 't veer
Kruiningen/Perkpolder en niet eens
opletten dat je de laatste boot
haalt. Een onbekend Goes' be
stuurslid deelde meteen gastvrij een
vriendin kreeg kennis aan een man,
gingen voortaan samen overal sa
men heen. Nu ben je weer alleen,
dacht ik eerst even moedeloos. Wat
een geluk dat ik heb doorgezet".
Toen Goes anderhalf jaar gedraaid
had begon AlTern, een naam waarin
je Alleenstaanden Temeuzen her
kent. Evenals Goes, Koudekerke,
Hulst en Oostburg een onmisbaar
geworden ontmoetingskans voor
mensen die alleen staan. In Temeu
zen was het een uitvloeisel van de
kerstherberg, die zo enorm aansloeg
dat de organisatoren het jammer
vonden dat het maar eens per jaar
Kerstmis was. In de begeleidende
werkgroep van AlTern loop je hen
ruime woning. „Ik ging er niet eens
heen om een vriend te vinden", zegt
Greetje. „dat interesseerde me toen
geen klap. Gek misschien, het enige
dat ik zocht was aanspraak en een
beetje gezelligheid".
Praten met mensen die iets soortge
lijks hebben meegemaakt, die je
zonder woorden begrijpen. Of zo'n
avond een urenlange klaagzang
wordt?
.Greetje: „Helemaal niet. doorgaans
ben je veel te druk met leukere din
gen, vooral op een feest. Dat wil na
tuurlijk niet zeggen dat een ernstig
gesprek geen kans maakt. Zoiets
kan trouwens gauw genoeg thuis, je
bouwt immers weer nieuwe vriend
schap op? Al gauw leefde ik hele
maal naar die avonden toe en als ik
eens wilde overslaan werd ik com
pleet door mijn kinderen wegge
stuurd. Omdat ik de week ema
zjchtbaar opgekikkerd was. Toch
ben ik er bijna mee gestopt. Mijn
dus opnieuw tegen het lijf: Rogier
Lijnen, beroeps namens de centrale
stichting voor sociaal en cultureel
werk in Temeuzen. voorheen kerstr
herbergvader. En onder meer Cor-
rie van der Er.dt die het eveneens
na de jaarwisseling '74/'75 op touw
heeft helpen zetten, nu voorzitter
van de werkgroep. Ze vertellen me.
dat de soos het dit eerste jaar ge
weldig doet, gewoonlijk zijn er ge
middeld een dertigtal bezoekers.
Die eerste maanden vooral jonge
ren, dus trokken de ouderen zich
haastig terug. Daarna merendeels
middelbaren, waarop prompt de
jongelui afnokten. En nu zijn alle
leeftijden verzameld, van 25 tot 75
jaar.
Omdat je moeilijk een hele avond
met zo'n gemengd gezelschap zwij
gend bij elkaar kunt zitten wordt
elke bijeenkomst aangekleed. Eerst
gezellig koffie drinken, dan bingo en
dansen voor de liefhebbers. Nu is
lang niet iedereen bingo-fan ol
swing-figuur sluit je door dit pro
gramma niet een heleboel mensen
uit?". De werkgroep heeft van alles
uitgeprobeerd", stellen ze gerust.
„Fietstocht, spelletjesavond, het
sloeg gewoon niet aan. We doen dus
maar wat de bezoekers vragen.
Heeft iemand andere voorstellen,
lezing over boedelscheiding, kaar
ten, tin gieten desnoods, dan gaan
we daar bii voldoende belangstel
ling zo mogelijk beslist- op in. Zo'n
avondvulling is uiteindelijk toch
maar bijzaak. Het komt in de eerste
plaats op het menselijke contact
aan, zonder valt immers bijna niet
te leven. Daarnaast onderlinge
hand- en spandienst, van kachel
plaatsen tot flat inrichten, schilderij
ophangen, gangetje witten. Het
blijven wel vriendendiensten en je
zult er zelf om moeten vragen. Ver
der kunnen iemands grote kinderen
baysitten bij het grut van anderen,
men vergeet weieens dat achter een
alleenstaande vaak een gezinssitua
tie schuilt. De werkgroep zal zoda
nig als deskundige wegwijzer funge
ren naar arts, maatschappelijkwerk
waarmee we nauw samenwerken ol
de sociale dienst. Op elk terrein
voor elkaar inspringen dus, op een
goed moment aten we allemaal
goedkope aardappelen via iemand
van de soos. Als je maar niet te
zwaar tilt aan die maatschappelijke
hulp", waarschuwen ze me, „je
vindt op de soos veel belangrijker
zaken. Warmte, begrip, meeleven,
en daar zit toevallig niets deskun
digs aan".
Schakel
Die begeleidende werkgroep doet
intussen haar uiterste best zich
zelf overbodig te maken. Op den
duur kunnen alleenstaanden het
best hun eigen vereniging runnen.
In september valt een bestuursver
kiezing te verwachten. Uit alleen
staanden die de afgelopen maanden
om beurten binnen de werkgroep
zijn beland. Een van hen, Jan, 50
jaar, ziet dat zelfbestuur wel zitten.
Zolang de leden tenminste als
schakel zullen optreden tussen <?e
overige alleenstaanden en hulpver
lenende adressen.
..Vaak red je het niet zonder des
kundige handreiking, al dringt dal
niet direct tot je door vindt hij.
..Volgens mij zien lotgenoten dat
het best. Omdat je het zelf hebt
meegemaakt vang je eerder ander
mans noodsignalen op. De mensen
vertrouwen je bovendien veel meei
toe. Het blijft ook steeds opnieuw
belangrijk hoe je nieuwkomers op
vangt. hen over die hoge drempel
helpt". Hij ziet zichzelf nog staan
die eerste keer Een beetje sloom en
als een kat in een vreemd pakhuis
op zijn hoede. Na twaalf maanden
alleen, king nog kraai en van armoe
nogal wat avonden op stap. 't
Stelde niet veel voor. meest naar
een bepaald café. Aan de toog han
gen en met hetzelfde rotgevoel weer
naar huis als waarmee je gekomen
was. Je was er even uit en verder
werd je er niks wijzer van. Sinas een
kwart jaar dwaalt er weer een ont
spannen lachje over zijn stil gezicht
E* als twee mensen elkaar wat
duurzamer vinden, vraag ik me af.
Word je dan door de andere Altems
buiten de deur gewerkt? Ik vang
een blije twinkel op die van Greetje
naar Jan flitst, ze zien er verre van
alleenstaand uit. „Eerst vond ik van
wel", bekent Greetje, „maar toen we
ons wilden terugtrekken zei ieder
een dat we niet zo ongezellig moes
ten doen. Nu voer ik zo n beetje het
penningmeesterschap en blijf
Jan streeft met de werkgroep naar
nog meer contact met de sociëtei
ten van Hulst en Oostburg. Uitge
breid uilwisselen van ideeën, erva
ringen. Met de Alterns andermans
avonden bezoeken en vooral voor
komen dat de activiteiten elkaar
overlappen.
Ze willen samenwerken, in geen
geval drie alleenstaande sociëtei
ten kweken. Het gaat erom voor
één grote groep Zeeuws-Vlaamse
alleenstaanden een brede spring-
schans te bouwen. Een haalbare
sprong naar een nieuwe start.