Haalbare sprong naar een nieuwe start Symposium in Den Helder nagedachtenis ter van De Ruyter Coördinatie-orgaan kiest voor het 'RW-58'-tracé „Oppassen voor verlies van moeizaam verkregen rechten" GPV Axel heeft kritiek op benw over uitblijven visie streekplan TAL VAN INLEIDINGEN O VER LEVEN EN WERKEN DER STATEN RECHTERHAND' Ymdtu die heilzame werking van Sonnema Berenburg ook zo'n goed excuus? WOENSDAG 28 APRIL 1976 Subsiezaken in staten SYMPOSIUM WORDTVANDAAG VOORTGEZET DEN HELDER - Met een uitgebreid heeld van Michiel Adriaanszoon de Ruyter en de tijd waarin hij leefde, is dinsdag op het symposium 'Der Staten rechterhand', in Den Helder de 300- jarige sterfdag van de grote vloot voogd De Ruyter word herdacht. Met als uitgangspunt en middelpunt 'de man die om zijn daden en als mens tot dc dag van vandaag bewondering neet te wekken', zijn dinsdag, de eer ste dag van het symposium vele facet ten belicht van de Engelse oorlogen, de artillerie en de organisatie van de marine in die tijd. Het tweedaags symposium in het Ko ninklijk Instituut voor de Manne wordt bezocht door ruim honderd his torisch geïnteresseerden: van universi teiten en musea, leden van de Neder landse vereniging van zeegeschiedenis en een aantal militairen van land- en zeemacht. Eén van de belangstellenden is de heer Ruyter de Wildt; een verre afstamme ling van de admiraal. Vier deskundigen gaven gisteren, ieder vanuit een ander specialisme en uit eigen gezichtspunt, veel informatie over de persoon De Ruyter, diens leven en de roerige tijd waarin hij zijn triomfen vierde. Een inleiding hierover hield prof. dr. Charles Wilson van de universiteit van Cambridge een deskundige op het ge bied van de Hollands-Engelse zee oorlogen. De heer Wilson besteedde onder meer aandacht aan een aantal misverstanden over de oorzaak en het verloop van de Engelse oorlogen. Hij meende dat aan de vooravond van de eerste Engelse oorlog heel wat meer aan de hand was dan alleen een agres sief element in de Engelse politiek tegen Nederland Prof. dr. Wilson maakte een duidelijk onderscheid tus sen het karakter van de eerste twee oorlogen, die min of meer scherp om lijnde commerciële conflicten waren, en de derde, die in feite een 'hofoorlog' was. De iconografie van De Ruyter werd ge- Rector Kramer, Blauwe Hoeve Hulst, overleden HULST - Op 61-jarige leeftijd is dins dag na een korte ziekte overleden C. L. D. J. Kramer, rector van huize De Blaauwe Hoeve te Hulst. Christoffel Leonardus Dominicus Jo- sephus Kramer werd geboren te Oos terhout op 4 oktober 1914, werd pries ter gewijd op 3 juni 1939 en was achte reenvolgens kapelaan te Zandvliet (B) (1939), kapelaan te Baarle-Nassau (1945), kapelaan van de parochie O. L. Vrouw Hemelvaart te Breda (1952) en rector van het Liefdehuis, daarna van Huize De Blaauwe Hoeve te Hulst (1963) De uitvaartdienst is vrijdagmiddag 30 april om twee uur in de kapel van de Blaauwe Hoeve, waarna de teraarde bestelling volgt op de RK- begraafplaats te Hulst. schetst door de heer H. P Baard, oud directeur van het Frans Halsmuseum in Haarlem Hij toetste de portretten van De Ruyter op psychologische waarde en kwam daarbij tot de conclu sie. dat geen enkel portret geschilderd, gegrafeerd of gebeiteld was doorge drongen tot het wezen van de admi raal, die een dapper en krachtdadig man was. maar daarnaast ook zeer be scheiden en betrokken bij zijn onder geschikten. Noch de schilderijen van Ferdinand Bol en Karei Dujardin, noch de talloze gravures geven een beeld van de mens achter De Ruyter. bracht hij naar voren. De heer Baard laakte die portretten tegen de achter grond van de karaktereigenschappen van de admiraal en door vergelijking met beeltenissen waarin wezenstrek ken van geportretteerden overtuigend zichtbaar zijn gemaakt. Bibliothecaris J. P. Puype van het Ne derlands Scheepvaartmuseum te Am sterdam ging in op de tactiek en de wapens in de zeestrijd gedurende de tweede helft van de zeventiende eeuw. Hij besteedde met name aandacht aan het technisch materiaal en de beman ningen, alsmede de strijdwijzen en de formele en praktische regels, die men destijds op zee toepastte. Hoe De Ruyter aan geld kwam. viel te beluisteren tijdens de lezing van dr. J. R. Bruijn, wetenschappelijk hoofdme dewerker in de zeegeschiedenis aan.de Rijksuniversiteit te Leiden, De admira liteiten berustten in de zeventiende eeuw vaak jaren achtereen vloten uit en dit had in een tijd van los dienst- verband voor vrijwel elke opvarende het voordeel dat velen telkens weer en tree bij de marine vonden en geoe- ACHTER NOTA GS ZEELAND ONTWERP- LEIDINGENSTROOK ZUID-BEVELAND KRITIEK OP DELEN TRACE KLOETINGEN - Het bestuur van het Zeeuws Coördinatie-orgaan voor natuur-, landscbaps- en milieube scherming is het in grote lijnen eens met de keuze van g.s. Zeeland voor het 'RYi-58'-tracé in de nota over de onlwerp-leidingenstrook Zuid- Bevciand. Van de twee andere moge lijkheden - tracé langs Noordhoekweg cn Poeltracc - houdt de gekozen lei- dingenstrook naar het oordeel van het coördinatie-orgaan het meest reke ning met de agrarische belangen en de belangen van natuur- en landschaps behoud. Wel heeft de stichting kritiek op een aantal stukken van de strook: het deel waar het voorgestelde tracé ten noorden van Kruiningen afbuigt van de spoorlijn; het deel tussen Smokkel- hoek en Vierwegen; het niet kiezen voor het tracé ten noorden van de RW-58 tussen Baarsdorp en de Oude Nieuwlandpolder. Het bestuur heeft dit standpunt in een brief aan provinciale staten van Zeeland kenbaar gemaakt. Volgens de briefschrijvers zijn de rede nen van stedebouwkundige aard, die destijds werd aangevoerd om ten noorden van Kruiningen van het voor gestelde tracé van de spoorlijn af te buigen, inmiddels vervallen. Er wordt op gewezen dat een route die zoveel mogelijk de spoorlijn volgt, het na tuurwetenschappelijk belangrijke ge bied van de Yerselcse Moer is het enige gebied van enige omvang waar de his torische landschapsstructuur van de oude eilandenkernen bewaard kan blijven, aldus de brief. Verder stelt men dat in het deel tussen de Smokkelhoek en Vierwegen enkele kleine langschapselementen worden aangetast. Het coördinatie-orgaan deelt de mening van het college van g.s. dat uit het oogpunt van land- schappsbehoud een tracé ten noorden van de RW-58 tussen Baarsdorp en de Oude Nieuwlandpolder zou zijn te pre feren. Er wordt echter wel begrip op gebracht voor de keuze langs, uit fi nanciële overwegingen, voor het iets langere tracé ten zuiden van de rijks weg. Over het alternatieve tracé langs de Noordhoekweg schrijft het bestuur dat 'dit vanuit deze deelstellingen gezien, geen voordelen biedt, en in strijd is met het bundelingsprincipe". Het coördinatie-orgaan noemt het alterna tieve zuidelijke Poeltracé volstrekt 'verwerpelijk'. Door dit tracé zou weer schade worden aangebracht aan dat gene wat als gevolg van het overleg ten aanzien van de ruilverkaveling 'De Poel-Heinkenszand' gespaard kon blij ven. Hierbij wijzen we in het bijzonder op de heggengebieden ten zuiden van Nisse tussen de Zwaakwegen en de Koedijk, aldus de brief fendheid kon worden behouden Voor kapiteins en hoofdofficieren betekende dit alles naast geregelde commando's de zekerheid van een behoorlijk inko men. Drs. Bruijn lichtte toe dat het vooral aan het feit dat hij een hoge vlagofficier was, is toe te schrijven dat De Ruyter in een periode van 25 jaar marinedienst een bijzonder groot ver mogen wist op te bouwen. 'De tijden De Ruyter definitief voorbij' VLISSINGEN - „De tijden van De Ruyter zijn definitief voorbij", con cludeerde staatssecretaris van ver keer en waterstaat mr. M. H. M. van Hullen dinsdagavond in de AVRO- televisie-documentaire 'Driehon derd jaar na De Ruyter'. Dit progrogramma van JoopSchle- tens, in het kader van de herden kingsactiviteiten driehonderd jaar na de dood van Michiel Adriaans zoon de Ruyter. schetste de ont wikkeling van Nederland als een zeevarende natie van 1676 tot 1976. Beelden van Vlissingen en de Wes- terschelde werden voorzien van commentaar waarin de carrière van 'Neerlands grootste zeeheld' werd toegelicht. De houten zeilschepen uit die tijd werden langzamerhand door ijze ren schepen, aangedreven door stoommachines. Rond de eeuwwis seling bloeide de passagiersvaart - visilez l' extréme Orient - en luxueuze schepen als de 'Staten dam' brachten vele Nederlanders naar de Oost. De tweede wereldoor log en de opkomst van de snellere luchtvaart brachten de Neder landse scheepvaart, die in de jaren dertig nog de zesde plaats op de we reldranglijst bekleedde. zware klappen toe. Daarna werd dieper ingegaan op de moeilijke positie waarin de scheepsbouw en de ha vens zich momenteel bevinden, en kwamen de steunmaatregelen van de overheid ter sprake. Tevens be nadrukte de documentaire de func tie van de havens tRotterdamde poort van Europa i als motor voor de economie van het land. Voor Ne derland. eens de grootste zeeva rende natie, en nu teruggevallen tot een schepenbezit van ongeveer een percent van de wereldvloot blijft een toekomst 'weggelegd in de container- en zeesleepvaart, zo bleek uit de uitzending. VOORZITTER VANDER GRAAF VAN DE MIDDELBURG - Dc Zeeuwse staten ALGEMENEBEJAARDENBOND ZEELAND: tie en de behandeling van de nota be- woningspatronen nog een aantal an dere zaken snel afgehandeld. Zo gingen ze akkoord met provinciale subsidies voor de stichting Zeeland in de kosten van een consulent voor de kindercentra (termijn twee jaar), met een bijdrage in de voorlichtingskosten voor een te stichten school voor slech thorende en spraakgebrekkige kinde ren in Zeeland, met een subsidie voor de contactcommissie Zeeland visueel- gehandicapten en met een bijdrage In de restauratiekosten van de wapen steen in het Fort Zeelandia. in Para maribo. In 1974 en 1975 acht dijkvallen Oosterschelde DEN HAAG - In de afgelopen twee jaar waren er in en rond de Ooster schelde acht dijk-, oever- en plaalval- len. Dat blijkt uit een overzicht dat minister Westerterp van verkeer en waterstaat aan de tweede kamer heeft gezonden. Het overzicht vormt een aanvulling op een lijst die de minister eerder publi ceerde en waaruit blijkt, dat sinds mei 1969 23 dijk-, oever- en plaatvallen hebben plaatsgevonden. GOF.S - Voorzitter A. J. van der Graaf van de algemene bond van bejaarden, rayon Zeeland, heeft de leden van zijn organisatie dinsdag op hel hart ge drukt, dal zij er voor moeten waken dat ze hun rechten die ze in de loop der tijd hebben verworven niet ver liezen. Hij deed dat tijdens de jaarvergader ing, die in 'De Vroone' in Kapelle werd gehouden. De heer Van der Graaf wees op de slechte economische situatie van ons land. Hij meende dat bezuinigingen in geen geval ten koste van de bejaar den mogen worden doorgevoerd. De jaarvergadering werd bezocht door ne gentig afgevaardigden van dc- nege nendertig Zc-euwse afdelingen. Uit de jaarverslagen bleek, dat het ledental het afgelopen Jaar met 421 is toegeno men. De algemene bond van bejaar den. rayon Zeeland, telt nu 13.240 le den. Uit het verslag van de kascom- missie werd duidelijk dat de kas slui tend is met een klein batig saldo. Se cretaris W, L Potter uil Hansweert werd herkozen. Dat was ook het geval met de heer M C. Slootcrnaker itweede penningmeester) uit Kapelle Be stuurslid N. F. Dieleman zal worden opgevolgd door mevrouw E Dooms- Ortelee uit Temeuzen. Openingsbolling up baan Philippine PHILIPPINE - Op de nieuwe over- dekte bolbaan in Philippine werd de openingsbolling gehouden lussen boi lers uit Philippine en Sas van Gent Het trio P Maene. A Cocne en Jos Baert legde beslag op de eerste plaats. De verdere uitslag. 2 E Lippens. J. Be rkhout. R. Warrens, 3 P Baert. P. de Bock en M. van Lent; 4 R, Rammeloo, R. Cardon, A. van de Bossche. COLLEGE WIL HOORZITTINGEN AFWACHTEN „WE WETEN NIET WAT COLLEGE WIL" AXEL - De GPV-fractie in de gemeen teraad van Axel heeft dinsdagavond kritiek geleverd op het feit dat b. en w. met het formuleren van een visie op het voorontwerp-streekplan Oost- Zeeuwsch-Vlaanderen willen wachten tot na de op handen zijnde bijeenkom sten in Axel. Temeuzen en Hulst. Bij monde van fractieleider D. J. Oggel beschuldigde de fractie het college ronduit van onmacht om zelfstandig een besluit te nemen: „Als een be stuurscollege geen eigen standpunt kan of durft innemen, wordt een zwakke uitgangsstelling ingenomen. Dat is ten nadele van de zaak die moet worden voorgestaan", aldus de heer Oggel. De GPV-er wees het college erop. dat andere gemeentebesturen al wel uit spraken hebben gedaan. Hij noemde Sas van Gent ten aanzien van het voorontwerp-streekplan en Hulst over het ontwerp-gewestplan Sintr Niklaas/Lokeren: ..In deze gevallen 'ADVERTENTIE) weet men wat het gemeentebestuur wiL In Axel weten we dat niet". Het college had naar aanleiding van vragen van de fractie geantwoord, dat zij er niet voor voelen in dit vroege stadium met standpunten te komen. Ze zeiden er de voorkeur aan te geven nog maar wat te wachten op andere meningen. Burgemeester A. de Kam zei dinsdagavond geen aanleiding te zien om van dat standpunt af te wij ken. De heer Oggel nam daar geen genoe gen mee en verlangde een duidelijke uitspraak over handelen of afwachten ..Welke koers wilt u volgen: een eigen visie geven op de voor Axel gewenste ontwikkeling, die dan in het streekplan moet worden ingepast? of: afwachten wat er met het streekplan wordt uitge broed en daaraan de ontwikkeling van Axel ophangen?" Voorzitter De Kam wilde er niet meer op terugkomen. Hij dacht dat het wel duidelijk was. Ook wilde de burge meester niets weten van het plannetje van de heer Oggel om de besloten be spreking over het streekplan na de raadsvergadering van dinsdagavond in openbaarheid te voeren. Wederom verwees hij naar de officiële besprekin gen en hoorzittingen eind van de maand en begin volgende maand. Tegen Het zat de GPV-fractie dinsdagavond wel legen, want ook op de vijf velletjes GPV-visie op het voorontwerp streekplan Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen wilde de burgemeester niet ingaan: „Wat u doet moet u zelf weten, maar u zult niet kunnen verwachten dat we erover zullen praten", aldus de burge meester, die zei verrast te zijn over het feit dat de (voorlopige) visie van de fractie net voor de raadsvergadering D. J. OGGEL was uitgedeeld. De heer Oggel zei het ook belangrijker te hebben gevonden om de mening van het college te leren kennen: „U had - evenals wij - toch ook alvast met een voorlopige visie kunnen komen. Dan heb je al wat voordat de besprekingen beginnen. Er kan altijd nog in veranderd worden. In zijn visie pleit het GPV onder meer voor aanwijzing van Axel als regio nale groeikern op grond van de hui dige omvang van de gemeente, de ge schetste plaats in het woongebied Temeuzen/Axel, de opvang van wer kers in de kanaalzone, de centrale lig ging en de vele zelfstandige activitei ten- De tweemansfractie vindt, dat Axel in het ontwerp-plan wordt tekort gedaan. Met de agendapunten die aan de orde komen had de raad weinig of geen moeite. Ze wordt meestal alleen maar Greetje genoemd, is 57 jaar en een overtuigd medewerkster van de so ciëteit voor alleenstaanden - 'Al- Tern' - in Temeuzen. Liefst zou ze iedereen die in zijn eenzame moe ras wegzakt eigenhandig bij Al- Tem over de drempel zetten. De moeilijkheid anno 1976 is alleen om in onze moderne woonblokken, waar je nog nauwelijks weet hoe je buurman heet, mensen te ontdek ken die in hun isolement dreigen te stikken. „Laten toch veel meer al leenstaanden uit zichzelf naar onze soos komen", dringt Greetje dan ook aan. „Tot voor de deuropening is genoeg, dan halen wij ze er wel in. Ik weet dat zoiets een hele stap betekent, maar beslist belangrijk genoeg om te proberen. Want na zo'n avond vinden de meeste, te rughoudende nieuwkomers het le ven weer waard om geleefd te wor den". Greetje weet waarover ze praat. Zelf kwam ze nu vier jaar geleden defini tief alleen te staan. Bleef achter met twee kinderen, toen 15 en 16 jaar oud. Niet plotsklaps, zoals een sterfgeval je zo vaak overvalt, ze werd geen weduwe. „Een scheiding is volgens mij bijna nog erger", zegt Greetje, „Het is iets dat voor je ge voel niet had hoeven gebeuren als alles anders gelopen was. Dat maakt je wanhopig triest. Natuur lijk is het soms een opluchting wanneer je na de nodige -ellende eindelijk uit elkaar bent. Maar je hebt er evengoed ontzettend veel verdriet van. Verder heb je' te ma ken met je buren, kennissen, ze hebben1 er allemaal een mening over. Men oordeelt soms zo hard. Ik verzeker je. dat zoiets enorm kan maken of breken. Over mijn familie en vrienden niets dan lof, er ging nooit een deur voor mijn neus dicht. Toch zie je jezelf na een poosje wel aankomen, vooral als vrouw alleen bij een echtpaar. Zij voelen zich een beetje opgelaten, schuldig ook wel omdat ze het goed hebben met z'n tweetjes en dus aanvoelen wat jij mist. Zelf ben je verschrikkelijk kwetsbaar, trekt je de meest ge wone dingen aan. Door dat vanzelf sprekende 'we' en 'samen' bijvoor beeld raakte ik compleet- van streek. Zo bleef ik steeds vaker thuis, alleen, de jeugd vliegt uit. Ik werd alsmaar stiller, tot ik op den duur bijna stikte in m'n eenzaam heid". Ondanks alles bleek Greetje niet klein te krijgen. Toen na anderhalf jaar tegen de muur opklimmen Zee- lands eerste sociëteit voor alleen staanden in Goes van start ging was ze er als de kippen bij. Samen met een vriendin een hele trip via 't veer Kruiningen/Perkpolder en niet eens opletten dat je de laatste boot haalt. Een onbekend Goes' be stuurslid deelde meteen gastvrij een vriendin kreeg kennis aan een man, gingen voortaan samen overal sa men heen. Nu ben je weer alleen, dacht ik eerst even moedeloos. Wat een geluk dat ik heb doorgezet". Toen Goes anderhalf jaar gedraaid had begon AlTern, een naam waarin je Alleenstaanden Temeuzen her kent. Evenals Goes, Koudekerke, Hulst en Oostburg een onmisbaar geworden ontmoetingskans voor mensen die alleen staan. In Temeu zen was het een uitvloeisel van de kerstherberg, die zo enorm aansloeg dat de organisatoren het jammer vonden dat het maar eens per jaar Kerstmis was. In de begeleidende werkgroep van AlTern loop je hen ruime woning. „Ik ging er niet eens heen om een vriend te vinden", zegt Greetje. „dat interesseerde me toen geen klap. Gek misschien, het enige dat ik zocht was aanspraak en een beetje gezelligheid". Praten met mensen die iets soortge lijks hebben meegemaakt, die je zonder woorden begrijpen. Of zo'n avond een urenlange klaagzang wordt? .Greetje: „Helemaal niet. doorgaans ben je veel te druk met leukere din gen, vooral op een feest. Dat wil na tuurlijk niet zeggen dat een ernstig gesprek geen kans maakt. Zoiets kan trouwens gauw genoeg thuis, je bouwt immers weer nieuwe vriend schap op? Al gauw leefde ik hele maal naar die avonden toe en als ik eens wilde overslaan werd ik com pleet door mijn kinderen wegge stuurd. Omdat ik de week ema zjchtbaar opgekikkerd was. Toch ben ik er bijna mee gestopt. Mijn dus opnieuw tegen het lijf: Rogier Lijnen, beroeps namens de centrale stichting voor sociaal en cultureel werk in Temeuzen. voorheen kerstr herbergvader. En onder meer Cor- rie van der Er.dt die het eveneens na de jaarwisseling '74/'75 op touw heeft helpen zetten, nu voorzitter van de werkgroep. Ze vertellen me. dat de soos het dit eerste jaar ge weldig doet, gewoonlijk zijn er ge middeld een dertigtal bezoekers. Die eerste maanden vooral jonge ren, dus trokken de ouderen zich haastig terug. Daarna merendeels middelbaren, waarop prompt de jongelui afnokten. En nu zijn alle leeftijden verzameld, van 25 tot 75 jaar. Omdat je moeilijk een hele avond met zo'n gemengd gezelschap zwij gend bij elkaar kunt zitten wordt elke bijeenkomst aangekleed. Eerst gezellig koffie drinken, dan bingo en dansen voor de liefhebbers. Nu is lang niet iedereen bingo-fan ol swing-figuur sluit je door dit pro gramma niet een heleboel mensen uit?". De werkgroep heeft van alles uitgeprobeerd", stellen ze gerust. „Fietstocht, spelletjesavond, het sloeg gewoon niet aan. We doen dus maar wat de bezoekers vragen. Heeft iemand andere voorstellen, lezing over boedelscheiding, kaar ten, tin gieten desnoods, dan gaan we daar bii voldoende belangstel ling zo mogelijk beslist- op in. Zo'n avondvulling is uiteindelijk toch maar bijzaak. Het komt in de eerste plaats op het menselijke contact aan, zonder valt immers bijna niet te leven. Daarnaast onderlinge hand- en spandienst, van kachel plaatsen tot flat inrichten, schilderij ophangen, gangetje witten. Het blijven wel vriendendiensten en je zult er zelf om moeten vragen. Ver der kunnen iemands grote kinderen baysitten bij het grut van anderen, men vergeet weieens dat achter een alleenstaande vaak een gezinssitua tie schuilt. De werkgroep zal zoda nig als deskundige wegwijzer funge ren naar arts, maatschappelijkwerk waarmee we nauw samenwerken ol de sociale dienst. Op elk terrein voor elkaar inspringen dus, op een goed moment aten we allemaal goedkope aardappelen via iemand van de soos. Als je maar niet te zwaar tilt aan die maatschappelijke hulp", waarschuwen ze me, „je vindt op de soos veel belangrijker zaken. Warmte, begrip, meeleven, en daar zit toevallig niets deskun digs aan". Schakel Die begeleidende werkgroep doet intussen haar uiterste best zich zelf overbodig te maken. Op den duur kunnen alleenstaanden het best hun eigen vereniging runnen. In september valt een bestuursver kiezing te verwachten. Uit alleen staanden die de afgelopen maanden om beurten binnen de werkgroep zijn beland. Een van hen, Jan, 50 jaar, ziet dat zelfbestuur wel zitten. Zolang de leden tenminste als schakel zullen optreden tussen <?e overige alleenstaanden en hulpver lenende adressen. ..Vaak red je het niet zonder des kundige handreiking, al dringt dal niet direct tot je door vindt hij. ..Volgens mij zien lotgenoten dat het best. Omdat je het zelf hebt meegemaakt vang je eerder ander mans noodsignalen op. De mensen vertrouwen je bovendien veel meei toe. Het blijft ook steeds opnieuw belangrijk hoe je nieuwkomers op vangt. hen over die hoge drempel helpt". Hij ziet zichzelf nog staan die eerste keer Een beetje sloom en als een kat in een vreemd pakhuis op zijn hoede. Na twaalf maanden alleen, king nog kraai en van armoe nogal wat avonden op stap. 't Stelde niet veel voor. meest naar een bepaald café. Aan de toog han gen en met hetzelfde rotgevoel weer naar huis als waarmee je gekomen was. Je was er even uit en verder werd je er niks wijzer van. Sinas een kwart jaar dwaalt er weer een ont spannen lachje over zijn stil gezicht E* als twee mensen elkaar wat duurzamer vinden, vraag ik me af. Word je dan door de andere Altems buiten de deur gewerkt? Ik vang een blije twinkel op die van Greetje naar Jan flitst, ze zien er verre van alleenstaand uit. „Eerst vond ik van wel", bekent Greetje, „maar toen we ons wilden terugtrekken zei ieder een dat we niet zo ongezellig moes ten doen. Nu voer ik zo n beetje het penningmeesterschap en blijf Jan streeft met de werkgroep naar nog meer contact met de sociëtei ten van Hulst en Oostburg. Uitge breid uilwisselen van ideeën, erva ringen. Met de Alterns andermans avonden bezoeken en vooral voor komen dat de activiteiten elkaar overlappen. Ze willen samenwerken, in geen geval drie alleenstaande sociëtei ten kweken. Het gaat erom voor één grote groep Zeeuws-Vlaamse alleenstaanden een brede spring- schans te bouwen. Een haalbare sprong naar een nieuwe start.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 9