Buiten het toeristenseizoen is Retranchement verstild dorp Bermbranden zijn schadelijk voor broedsels en plantengroei JAN DE ZWART UIT OOSTBURG WESTHOEK ZEEUWSCH- VLAANDEREN Steeds meer tweede woningen in dorp Retranchement OOSTBURG - Wie kent het niet: de verstikkende rook die in sommige jaargetijden binnendringt tot in de best afgesloten auto? Rook die af komstig is van brandende bermen, die al of niet geheel droog, met één brandende lucifer om te zetten zijn in een lopend vuurtje. Een lopend vuurtje waar Jan de Zwart, landbouwer-bioloog uit Oostburg, ernstige bezwaren tegen heeft. „Praktisch in alle gemeenten is vol gens mij het afbranden van die be rmen tussen 1 maarten 1 september verboden. Ik kan dat goed begrij pen. want je doet schade aan het broed dat in die tijd in de slootkan ten te vinden is", reageert Jan de Zwart. Hij is voorstander van het maaien van de bermen en de slootkanten zoals dat vroeger gebeurde. Hij be seft ook dat in de tijd waarin de fac tor geld en arbeid minstens recht evenredig met elkaar zijn het geen haalbare kaart voor de boeren is om dat maaiwerk met de zeis te laten verrichten.Dat zijn collega landbouwers dan naar de lucifer grijpen stemt hem allerminst tevre den. „Bovendien is een resultaat van het afbranden datje in de benn steeds meer planten krijgt die we bestempelen met de naam akke ronkruid.Distels en brandnetels ge dijen het best op de plekken waar het vuur zijn werk heeft gedaan", vertelt hij. Deze planten planten zich als het ware ondergronds voort, zodat ze beter gewapend zijn tegen een vuurhaard dan de bermplanten ,die niet als onkruid voor de akker worden bestempeld Door die bran den ontstaan pioniervegetaties. Dat betekent weinig variatie in de soor ten die er groeien Maaien bevordert daarentegen de diversiteit in de plantengroei langs de bermen". Een diversiteit waarin bijvoorbeeld plaats is voor de klaproos. Daar naast betekent het lukraak in brand steken van bennen ook dat er ge vaar is voor de bomen. Oude knot wilgen kunnen, door hun bouw. de functie van een schoorsteen gaan vervullen, waardoor ze volledig dood branden. „Een korte brand in zo'n boom kan geen kwaad, maar wie staat er bij om met een emmer te blussen als de boom lang genoeg gebrand heeft", is een vraag die zich opwerpt. Het vreemde voor Jan de Zwart is dat er kennelijk sprake is van een zekere 'opruimdrang'. ..Niets doen is gewoon beter. Laat maar groeien wat er groeit langs die bermen. Al lerlei leven in winterrust zit in die bermen. Bovendien neemt het risico van ziekten en plagen toe als je een eenzijdige begroeiing hebt", voegt hij er nog aan toe. Als we de bermen met rust laten dan ziet hij op korte termijn weer vogels als velduil, grasmus, gele en witte kwikstraat in aantal toene men. Bovendien wordt het verve lende akkeronkruid "stekel" ler is nog altijd een distelverordening) langs bennen en sloten terugge drongen. Jan de Zwart vindt het jammer dat de politie zijns inziens te weinig doet tegen de brandgevallen die een storingsmilieu met agressieve plan tensoorten tot gevolg hebben. Volgens adjudant J. L. J. Markusse kan de politie er ook weinig aan doen. In de algemene politieveror dening van de gemeente Oostburg kan hij zo gauw geen artikel terug vinden waarin onomwonden staat dat het verboden is om de berm in de brand te steken ..We moeten kijken in hoeverre er sprake is van gevaar dat voortvloeit uit die han deling" vindt de heer Markusse. Hij zegt er bij dat in bosrijke gebieden er wel wat strengere optredens zijn. Dat is ook begrijpelijk gezien de ge volgen van een achteloos wegge worpen peuk in een bosrijke omge ving, Ook voor ons vlakke landje vindt Jan de Zwart het echter jam mer dat de natuur geweld wordt aangedaan. Daarom mogen de Zeeuws-Vlamingen wat hem betreft lustig laten staan wat groeit en bloeit ZEEUWSCH VLAANDEREN Opvallende punten in het dorpsintc- ricvr van Retranchement zifn de houten standaardmolcn cn dc muziekkiosk. Oud-politieman Hendrik Karstanje: 'Behalve wal smokkel is er op Retren chement nooit veel te beleven geweest'. RETRANCHEMENT - In de loop der jaren is het aantal tweede woningen in Retranchement steeds groter gewor den. Op het ogenblik zijn bijna honderdzestig van de tweehonderdzestig woningen - zo'n zestig procent dus - niet in gebruik voor permanente bewoning. Omdat er steeds meer woningen werden opgekocht door vakantie gangers en de bouwaktiviteiten beperkt bleven werd het niet-toeristische Retranchement steeds kleiner. SKINDS DE GEMEENTELIJKE HERINDELING OP 1 APRIL '70. DE DAG WAAROP Retranchement evenals zovele andere dorpen zijn zelf standigheid verloor, zijn er in het kader van de woningwetbouw onge veer twintig woningen opgetrokken. In Retranchement wordt buurt 'de nieuwe wijk' genoemd. Het ziet er voorlopig niet naar uit dat er meerdere huizen bij zullen ko men. Volgens de gemeente Sluis is veel afhankelijk van het initiatief van de woningbouwvereniging. „Bestaat er behoefte aan meer woningen dan zal men allicht nieuwe bouwplannen laten rijpen". Hier en daar wordt er wel in de particuliere sector een huis gebouwd. Het aantal zomerwoningen dat Retranchement telt, staat momenteel op zeventig. Het staat in de toekomst geschreven dat er minstens 220 zomerwoningen bijkomen. Want, zoals bekend heeft de bouwmaat schappij 'Het Zeeuwse Land' grootste plannen in het bestemmingsplan Het Zwin. „Deze maatschappij staat te springen om te kunnen beginnen met de bouw", aldus de gemeente Sluis. Hun plannen worden momen teel geblokkeerd door natuurbeschermers die vrezen dat recreatiebouw in de nabijheid van Het Zwin een directe aantasting van dit natuurge bied inhoudt. Het bestemmingsplan is intussen wel al goedgekeurd door de raad van Sluis. Het wachten is nu op de goedkeuring van gedeputeerde staten. Maar er zijn wat bezwaren ingediend uit naam van verenigingen die zich bezighouden met natuurbescherming. Bekeken zal moeten worden of deze bezwaren gegrond zijn. In elk geval zullen deze bezwaarschriften, aldus de gemeente Sluis, de vlotte voortgang van de plannen van 'Het Zeeuwse Land' in de weg kunnen staan. Overigens wordt verwacht dat. indien de recreatiewoningen bij Het Zwin gerealiseerd zijn. veel mensen ze permanent wensen te bewonen. „Kijk maar naar Cadzand. Daar is dat ook gebeurd". De hoofdactiviteit in Retranchement richt zich uiteraard op het toe risme. Het dorp telt derhalve drie campings (Zwinhoeve, Wildhof, de Lange Streng), vier horeca-bedrijven, een winkelier, een loonwerkbed- rijf en een paar aannemers (sanitair), van het inwonertal van Retran chement wordt op de gemeente Sluis geen gescheiden boekhouding bijgehouden. Volgens schatting wonen er rond de vierhonderd mensen. tekst: Paulus Maartense foto's: Peter Andringa Uitspanning. Buiten Retranchement. voorbij cam ping De Zwinhoeve, aan de voet van het natuurgebied Het Zwin. dat bij uit stek in de aandacht van wandelaars en vogelliefhebbers staat, ligt het café restaurant 'De Witte koksmuts'. Ruim een jaar moest men aan dit bedrijf voorbijgaan, omdat het gesloten was. Met name voor de ruiters was dit een onplezierige toestand, omdat zij als sinds jaar en dag deze uitspanning als hun vaste pleisterplaats beschouwden. De nieuwe exploitanten, het Belgische paar Robert en Dominique Timmer- man-Debaere. zag wel toekomst in dit bedrijf Allebei hebben ze ervaring in de horeca-branche. „Ik heb me eerst goed laten voorlichten over de toeristische si tuatie in Retranchement. alvorensikheb besloten in dit pand een café-restaurant tebeginnen. Erwerd mij verzekerd dat we Uithangbord van de enige, echte win kelier in Retranchement: 'J. J. Basting, uw warme bakker'. op een groei in het toerisme zouden kun nen rekenen, vooral van de kant van de Duitsers", verklaart Robert Timmer man. „Natuurlijk zal de toerist voor ons niet de enige klandizie kunnen vormen. Dat geldt voor alle restaurants. We willen een restaurant voor de streek worden. Het is niet de bedoeling een zaak voor tieners te worden. Vooral in de vakan ties zullen we daarop moeten letten." voegt Dominique Debaere er aan toe. Om het vele ruiters, die vroeger ook al bij dit horeca-bedrijf aanlegden naar de zin te maken, hebben Robert en Dominique speciale voorzieningen ge troffen voor paarden. Twee hekken staan er waaraan de paarden kunnen worden vastgezet. „Ik ben dol op paar den. dus ik zou ze niet gTaag willen missen. Ik heb zelf ook een paard. Als je mijn hart zou opensnijden, dan zou je zien dat er een paard in staat." ver zekert Dominique Debaere. Weinig verschil. Tussen nu en vroeger in Retranche ment bestaat er volgens Hendrik Kar stanje weinig verschil. Hij is een oud gediende van de rijkspoltiie Tien jaar lang. van maart '50 tot '60. was hij postcommandant in 'Retranchement'. „Er is hier. zolang ik Retranchement ken, bitter weinig gebeurd. Behalve die nieuwe dijk is er hier verder nooit ge bouwd De straten waren vroeger niet eens geplaveid Het enige lichtpunt was eigenlijk de markt", vertelt Hen drik Karstanje, die intussen al jaren met pensioen is. ais geooren en getogen Amsterdammer heeft hij zijn hart aan Retranchement verpacht en zou hij voor geen goud meer weg willen. „Ik heb het hier altijd uitstekend naar mijn zin gehad." Volgens hem zijn de mensen in Re tranchement gezellig en eerlijk. Van diefstalletjes hoor je hier praktisch nooit Er heeft wel 's iemand 20 eieren gepikt, dat wel. Er is in deze omgeving wel flink gesmokkeld maar dat hoort bij een grensgemeente. In de dagen dat het nog de moeite loonde om vee en boter te smokkelen, hebben we toch wel spannende momenten beleefd. Ik heb ergens nog een foto van een pant serwagen waar ze de grens mee over raasden. De meeste akkefietjes ge beurden in het seizoen. Je moest dan wel 's ingrijpen, als de mensen teveel in vakantiestemming raakten. Vooral jongeren hadden dan nog wel eens de neiging om wat al te baldadig te zijn. Ik kan me nog wel het gevalletje her inneren dat acht jongelui op een brom fiets een Jongen insloten en hem zon der enige aanleiding aftuigden. Dat soort dingen maakte je dan mee". Retranchement is en was, zo vindt Hendrik Karstanje. makkelijk per fiets te doen. „Surveillance in roos- terverband deed ik altijd samen met Cadzand en dat ging goed". RETRANCHEMENT - Lange rijen knotwilligen, duinen, strand, zee, sappig groene weilanden en het vogelrijke natuurgebied Het Zwin vormen de omgeving van Retranchement, gelegen in de uiterste westhoek van Zeeuwsch-Vlaanderen. Het dorp ademt in de periode dat het toerisme er nog geen bezig van heeft geno men, een landelijke rust uit. De mensen durven er nog midden op straat een praatje te maken zonder de kans te lopen door een auto van de sokken te worden gereden. Drie zaken geven het centrumpje van Retranchement een echt dorpskarakter. Het zijn de muziekkiosk onder de bomen, het schoolgebouw en, wat meer op de achtergrond, de uit hout opgetrokken windmolen. Ruiters hebben het ruim een jaar zon der hun vaste pleisterplaats bi) Het Zwin moeten doen. Sinds kort slaat de deur van dit 'totaal veredelde' café restaurant weer open. Genaamd'De merileel 26 kinderen Voor de kleuters van Retranchement Is er geen plaats, die moeten uitwijken naar Cadzand. In het plan voor de nieuwe school die in de nieuwbouwwijk aan de Prins Mau- ritsstraat zal verrijzen, is wel de aan bouw van een kleuterschool voorzien. Winkelier. De middenstand van Retranchement bestaat voor het merendeel uit horeca-bedrijven. De enige winkelier van het dorp is Janus Jacob Basting. Hij doet in brood en banket. Kruide nierswaren. dorgisterij-artikelen en fruit. Van vader op zoon werd de zaak Basting uitgebouwd. Janus Basting klinkt het woord 'monopolie-positie' wat duur in de oren. maar het komt er wel op neer. „De meeste gezinnen zijn bij mij klant, Sommige komen niet of blijven een tijdje weg en komen dan weer terug, dat is wisselend. Over het algemeen heb ik geen klagen." Vooral 's zomers kent de zaak Basting een drukke tijd. Het dorp dat minder dan zeshonderd ingezetenen heeft, wordt dan verhou dingsgewijs overspoeld door toeristen „Vroeger ging ik mijn klanten met de auto langs. Ook de campings in de buurt bezocht ik. Daar heb ik nu geen tijd meer voor." Wie nu voedingswaren wil inslaan, moet bij Basting in de zaak komen. Hij is een echte warme bakker en dat verklaart veel waarom hij zo weinig tijd meer heeft voor bestellin gen en verkoop aan huis. Het schoolgebouw ziet er aan de bui tenkant solide uit maar begin met de betrokkenen niet over de binnenkant „Ik liep al enige tijd met het plan rond om die trieste schoolsituatie hier aan de grote klok te hangen. Want het ge meentebestuur van Sluis deed wel be loften maar het inlossen van die belof ten bleef maar uit." Frans Schollen, voorzitter van de oudercommissie in Retranchement. heeft zijn actieplan nu ingeslikt, omdat hij 'toevallig' uit de krant heeft vernomen dat de raad een bedrag van 514.000 gulden heeft gevoteerd voor de bouw van een nieuwe school. „Dit is typisch de gemeente Sluis. Zo'n beslissing moet je dan uit de pers ver nemen, terwijl we al dikwijls hebben gevraagd of ze ons alsjeblieft in deze kwestie van nieuwbouw willen betrek ken. Maar ik ben nu blij dat ze gesteld hebben dat er vóór 1 mei met de bouw wordft begonnen. Het is anders wel nodig dat er een nieuwe school komt. want in de oude loopt het water langs de elektriciteitsleidingen. Gevaar voor kortsluiting is daardoor niet denk beeldig. Een jaar geleden ongeveerheeft de schoolarts dit gebouw compleet af gekeurd," vertelt Frans Schollen. Rapport. Ten bewijze overlegt hij het rapportje van de Middelburgse districtsarts H Magendans. Het is gedateerd 4 juni '75. en daarin wordt onder meer gesteld, .gebouw is hard aan verbetering toe." De afgelopen jaren zijn er. aldus Frans Schollen, wel nieuwe kachels geplaatst en nieuwe verlichtingsomamenten aangebracht. „De schoolarts vraagt zich in zijn rapportje heel plastisch af, of dit geen goed geld naar kwaad geld gooien is." merkt Frans Schollen op. Het hoofd van de basisschool, de heer J. A. Hennekeij, keek er ook van op dat de Sluise raad een dergelijk positieve beslissing had genomen. Hij beaamt dat er al sinds het begin van de jaren zestig sprake is van het optrekken van een nieuwe school. De school telt mo- Frans Schollen, voorzitter van de ou dercommissie en het hoofd van de basis school, de heer J. A. Hennekeij. voor het in slechte staat verkerende, oude schoolgebouio.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 35