Hartevrouw Bakker: leven en laten leven
10.000 ste bezoekster Expo
Axel met cadeaus overladen
„Colijnsplaat zou wel een
grote attractie kwijtraken"
„Janszen niet
in dienst
van Temeuzen"
ZEEUWSE SENATOR PLEIT VOOR
HET WELZIJNSASPECT BIJ HET
KINDERBESCHERMINGSWERK
WOENSDAG 31 MAART 1978
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
MEVR. PRINCE UIT HENGSTDIJK WARM ONTHAALD
KINDERMIDDAG MET
PEPPI EN KOKKI
BIJNA UITVERKOCHT
AXEL De organisatoren var
■wende Expo Axel hebben dinsdaga
vond, een uur voor sluitingstijd,
tienduizendste bezoekster een w
onthaal bezorgd. Het was mevr
Marlefte Prince uit Hengstdijk,
men met haar man was ze naai
lentebeurs gekomen.
Het eahtpaar Prince kreeg eerst bloe-
B. EN W. GAAN
BRIEF SCHRIJVEN:
TERNEUZEN B. en w. vai
neuzen blijven weigeren om
Janszen, adjunct-directeur va..
"Stichting Cultuurspreiding Zeeland' te
erkennen als gemeente-ambtenaar. Ze
vinden dat hij in dienst is bij de
Stichting en zullen hem nog deze
week per brief van dat standpunt op
de hoogte stellen.
Het college nam deze beslissing dins
dag. Zoals bekend, wil de SCZ de
adjunct-directeur per 1 april kwijt
wegens administratief en financieel
wanbeheer van de vestiging Terneu-
zen. Daardoor is ongeveer ƒ20.000,-
spoorloos geraakt.
De stichting kan de heer Janszen
formeel niet ontslaan, omdat hij zo
is althans het standpunt van de SCZ
in dienst staat van de gemeente
Temeuzen en bij haar slechts is gede
tacheerd. Ook de heer Janszen huldigt
deze mening. Op zijn verzoek zullen
de Temeuzense wethouders drs.
Refcveld (cultuur) en mevrouw L. van
der Plas-Tanis (personeelszaken) de
nu ontstane situatie vrijdag met hem
bespreken.
INSPRAAKGROEP
HULST-HONTENISSE
AKKOORD MET BELEID
VERSTEDELIJKINGSNOTA
HULST De inspraakgroep die zich
verdiept in de opzet en uitvoer van de
verstedelijkingsnota ten aanzien van
ds gemeenten Hulst en Hontenisse,
beeft zich dinsdagavond in een tweede
ronde akkoord verklaard met de glo
bale uitgangspunten in de beleidsvor
ming.
Evenwel met de kanttekening dat de
plannen en planning ten aanzien van
Hulst als verzorgingsgebied, de verde
re ontwikkeling van de kernen en de
streek "betaalbaar* blijven, met dien
verstande dat meer voorzieningen niet
meer belastingheffingen betekent.
Onder meer werd gesteld dat het
mobiel maken van sociale voorzienin
gen een plezierige antwikkeling zou
zijn, mits dat niet inhoudt dat men
per hoofd in de gemeente meer geld
op tafel zal moeten brengen. In een
tijd van een nog steeds bestaande
'economische crisis' waarin elke cent
moet moet worden omgedraaid, acht
te men verhoging van belastinggelden
niet verantwoord-
Voorts rees de vraag in de inspraak-
groep welke de richtlijn is of een
kern ja dan nee tot groeikern wordt
bestempeld. Voorzitter Van Leuven
zei dat dit 'een teer punt is in de
Zeeuwse politiek' waarover de be-
stuurderen het nog niet met elkaar
eens zijn geworden. Volgens hem wor
den er kernen gecreëerd die de
'opvangkem' meekrijgen maar het
laatste woord is daarover nog niet
gezegd.
Opdat de leden van de inspraakgroep
zich goed zouden kunnen informeren
over de inhoud van deel 2 van de
verste delijkingsnota, mogen zij om
beurten deze nota, getiteld 'derde nota
over de ruimtelijke ordening', voor
een paar dagen ter inlezing mee naar
huis
men aangeboden en daarna op het
Expo-terras koffie met gebak. Als gro
te verrassing waren er de vele ge
schenken waarmee het tijdens een
rondgang over de Expo werd overla-
van Hiïten ..het gebrek aan verwar
ming". Volgend jaar zullen voorzienin
gen worden getroffen dat de kou. die
vooral in de avonduren toeslaat, bui
tenshuis blijf*. „We wsllen de tenten
den. Het geschenkenpakket bestond dan eventueel verwannen me: hete
een grasmazimachine, een tas. een
polaroid zonnebril, een fototoestel,
een fles wijn. een Rode-Kruislepeltje
en een tropdas. Bij de tingieter
mocht Mariette Prince haar eigen as-
hak gieten.
Organisator Pim van Hilten was ook
nu weer dik tevreden over de toeloop.
„We gaan al aardig de richting van
het. te verwachten bezoekersrecord
uit". De Expo Axel is nu drie dagen
oud, nog niet op de helft van haar
tijdsduur en toch zijn er tweemaal
zoveel mensen binnen geweest als
voorgaande jaren. Indien deze stroomj
bezoekers doorgaat in het huidige
tempo dan zal de veertigduizend ruim
kunnen worden overschreden, want de
feitelijke topdagen aan het eind van
de week moeten nog komen.
Fout in de organisatie is volgens Pim
luchtkachels", aldus Pim van Hilten.
Het publiek dat nableef om het optre-:
den van het showorkesi Timor mee te I
maken, was klein. De 000 plaatsen I
tellende amusementstent was nog
voor de helft vol. Wat betreft het j
amusement verwacht het Expo-bestuurl
vandaag (woensdag) een beter resul-j
taat. Het bewijs hiervoor is al voor
handen. Voor de speciale kindermid
dag. met de show van Peppi en Kokki.j
zijn intussen 600 kaartjes verkocht.
„Erg veel meer kaartjes kunnen we
niet meer kwijt", aldus de organisato
ren. Voor het optreden van Nieoj
Haak en de Paniekzaaiers wordt evsn-1
eens een grote opkomst van het pu-
bliek verwacht- Deze artiest in de
'zeer' lichte muze zal
planken staan.
Drs. Verburg wil maatregelen
op korte termijn
(Van één onzer redacteuren).
DEN HAAG Tijdens de be
handeling van de begroting van
justitie door de tweede kamer
heeft dinsdag de Zeeuwse sena
tor M. C. Verburg de aandacht
van de bewindslieden gevraagd
voor de welzijnsaspecten van de
kinderbescherming en om maat
regelen op korte termijn op dit
gebied gevraagd.
De heer Verburg toonde zich begaan
met het lot van ouders die om de een
of andere reden door een justitiële
maatregel van hun kinderen geschei
den zijn. Hij signaleerde in dit ver
band het optreden van de Bond van
Ouders van Minderjarigen (BOM) en
de Stichting Actiecomité van Veront
ruste Ouders (SAVO) die naar zijn
mening een constructieve samenwer
king met de officiële instanties tot
stand willen brengen.
Kritiek had hij onder meer op het
Adviesbureau voor Kinderbescher-
mings Konflikten (AKK), dat oproept
de officiële kinderbescherming te mij
den en de links-alternatieve organisa
ties als Sosjale Joenit en Jongeren Ad
vies Centrum (JAC), 'die hij' exponen
ten van de treurige gang van zaken"
noemde.
De heer Verburg stelde zich op
standpunt van de BOM, die de machts
positie van hulpverleners onaanvaard
baar vindt tegenover de ouders.
Hij herhaalde eerder geuite kritiek op
het veroorzaken van 'gevoelens van be
voogding en betutteling', die voortko
men uit de democratisering, waarmee
dan speciaal de inspraak van ouders
en kinderen is bedoeld.
Hij noemde in dit verband het nog al
tijd niet volledige recht om kennis te
mogen nemen van de inhoud van rap
porten van de Raden van Kinderbe
scherming en van inrichtingen, het ont
breken van overleg over de uit-huïs-
plaatsing, de vervreemding van
ouders als therapie en het ontbreken
van een algemeen omgangsrecht.
Ombudsman
De Zeeuwse senator herhaalde een eer.
der gestelde vraag naar het Instellen
van een ombudsman voor de kinderbe-
scherming, waar ouders in beroep kun
nen gaan tegen beslissingen van kin-
derbcschermig of inrichtingen over
hun kinderen.
Een tweede mogelijkheid zag hij in
een streven van de BOM, een klein
bureau in te stellen met een financië
le bijdrage van het ministerie van jus
titie. Dit bureau zou dan informatie
kunnen doorspelen aan het ministerie,
zodat er indirect voor de betrokkenen
wat meer openheid en mogelijkheden
voor beroep zouden ontstaan.
Senator Verburg vroeg de staatssecre
taris van justitie, aan de totstandko
ming van een dergelijk bureau zijn
medewerking te willen verlenen. Een
ADVERTENTIEJ
Boulevard DeRuyt«/aBusfcBnstraat2 Vissingen
VANAF DONDERDAG
IEDERE AVOND WEER
GEOPEND TOT 04.00 UUR
Uit Italië treedt
iedere avond voor U op
QUARTET
JOHNNY RECOURTI
Tevens kunt u nu ook diverse snacks
nuttigen
in onze snackcorner.
ENTREE 5,-
's Maandags gesloten
Directie en
medewerkers
tweede vraag betrof de rapporten
met name de Raden van Kinderbe
scherming. De heer Verburg vroeg, of
de inzage van deze rapporten tijdig
kan plaats hebben, zoals in de wet
geregeld, maar vaak nauwelijks wat
de voor de ouders heeft, doordat dit
bijvoorbeeld pas kort voor de rechts
zitting wordt toegestaan.
Een derde kwestie die de heer Verburg
aansneed, is het in één hand berusten
van hulpverlening en controle,
vroeg zich in dit verband met het
kamerlid mevrouw Co melissen
of de Raden van Kinderbescherming al
hun huidige werkzaamheden wel kun
nen behouden. Als voorbeelden hiervan
noemde hij onder meer. toewijzing van
kinderen bij echtscheiding, adviseren
bij de voorlopige voorzieningen, hulp
verlening aan weggelopen minderjari
gen en inning van alimentatie. Ook de
ze vraag ziet de heer Verburg gaarne
door de staatssecretaris beantwoord.
Collectes
ELLEWOUTSDIJK De collecte in
de hervormde kerk te Ellewoutsdijk
heeft 192,42 opgebracht. Voor alge
mene diakonale doeleinden bracht de
collecte ƒ32,30 op- De opbrengst van
de voorjaarszendingscollecte bedroeg
155,20.
AFSCHEID VAN DER WEEL,
OPZICHTER BIJ
STAATSBOSPFHEFR
WFSTFNSCHOUWfN
WESTERSCHOl'WKN Tijdens ren
receptie in hotel 'Wcstensehouwcus
Welvaren' te Westenschouwen heeft
dinsdagmorgen de heer A- M. van der
Weel. oozichter F) bij staatsbosbeheer
te Westenschouwen. afscheid geno-
men. De heer Van der Wee', die 41 i
.in.ar in dienst van staatsbosbeheer te
Westenschouwen heeft gewerkt, gaat
met pensioen-
De scheidende functionaris wende op
de administratie en verzorgde het ma
teria01. Verschalende ambtenaren bij
staatsbosbeheer waren present op de
afscheidsreceptie Ziin directe N. Lv-
som bosbouwkundig ambtenaar te
Westenschouwen. herinnerde er in zijn
toesom°k aan dat 'met de heer Van
óer Weel de laate"1 va='e medewerker
verdwijnt uit 1930. toer begonnen
werd met het vastleggen van de stuif-
du'nen door beplanting met Corsicaan-i
se dennen".
Kij dankte de heer Van der Weel
voor de toewijding waarmee hi.i de
domeinen verzorgde en prees hem als
een goed gastheer voor de wande-1
laars. Namens de medewerkers bood
hij de heer Van der Weel een fiets
aan.
Daarna brachten nog een aantal
staatsbosbeheer-mensen de vertrek
kende opzichter huide: de heer P- E-
de Wit. houtvester bij staatsbosbe
heer. de heer C van Erp. districtsamb
tenaar bij staatsbosbeheer afdeling
Zeeland-Noord, de heer J. P. yan de
Broecke. oud-technisch hoofdambte
naar bij staatsbosbeheer, en de heer
L. Eelkema. hoofdingenieur -directeur
bij staatsbosbeheer- Burgemeester H.
P. Everwijn van Westerschouwen was
er trots op dat 'een dorpsgenoot 41
jaar tot volle tevredenheid op dezelf
de plaats heeft gewerkt". In zijn dank
woord sprak de heer Van der Weel
lovende woorden voor de goede ver-
standhoud'og die er steeds met de
andere personeelsleden heeft geheerst.
Zeeuwse Komedie
speelt zaterdag in
Vestzaktheater
VLISSINGEN Zaterdag speelt de
Zeeuwse Komedie hel toneelstuk
'Wanneer heb je m'n moeder voor het
laatst gezien* van Christopher Hamp
ton in het Vestza kt heater te Vlissin-
gen
Dit stuk werd voor het eerst opge
voerd in 1963 door de toneelgroep
Centrum uit Haarlem-
Het verhaal geeft een verslag van het
gevoelsleven van jonge mensen, die
nog in het duister tasten naar ae zin
van hun meest persoonlijke emoties.
Christopher Hampton, die momenteel
als toneelschrijver verbonden is aan
het Royal theater in Londen heeft het
stuk geschreven in zijn studententijd
voor een studenten toneelgroep.
VISMIJNMEESTER VAN DER HOOFT MET PENSIOEN;
VISMIJN COLIINSPLAAT AFLOPENDE ZAAK
IK HEB HET ALTIJD
LEUK WERK GEVONDEN
VEERE Als de vismijn weg
gaat. raakt Colijnsplaat een ge
weldige attractie kwijt. Duizen
den mensen komen 's zomers
naar de vissersschepen en de af
slag kijken en de middenstand is
er goed mee. Het zou erg Jam
mer zijn-..". Dat zegt Arjaan van
der Hooft uit Vee-re. mijnmeester
van de tot opheffing gedoemde
vismijn Colijnsplaat. die vandaag
65 jaar is geworden.
Van der Hooft is door het ge
meentebestuur van Kortgene ge
vraagd nog drie maanden aan bet
werk te blijven, tot 1 juli: dat is
de datum waarop de ro! van
Colijnsplaat als vissershaven zal
zijn afgelopen, tenzij er nog won
deren gebeuren. Van der Hooft
heeft er een hard hoofd in. Voor
de gemeente wordt de vis in
Colijnsplaat namelijk duur be
taald: ai jaren is de vismijn een
verliesgevend bedrijf. Jaarlijks
moet de gemeente een 60 tot
80.000 gulden bijpassen om uit de
rode cijfers te komen.
Rijkswaterstaat, di ein 1961 Co
lijnsplaat heeft 'aangeboden' als
vissershaven ter vervanging van
de haven Veere bij de afsluiting
van bet Veerse Gat. is tot op
heden niet bereid gebleken m de
tekorten bij te dragen", 't Z:; er
clik in dat de vissers die hier nog
komen opnieuw worden ver
jaagd". verwacht Van der Hooft:
,De Vissers willen dat niet. maar
ze zullen wel moeten uitwijken
naar Vlissingen, Breskens of mis
schien Stellendam".
TOt 1968 is het allemaal goed
gegaan. Colijnsplaat was in die
eerste jaren thuishaven van ge
middeld zo'n dertig garnalensche-
pen. Van der Hooft: „De vissers
hadden een goeie boterham,
maar de meesten gingen over
naar de kottervisserij en die
raakten we kwijt". De haven van
Colijnsplaat was niet
voor de grote kotters.
Niet genoeg
Nu is Colijnsplaat nog thuishaven
voor een achttal kleinere
schepen die er met de garnalen-
kor op uit gaan. Van der Hooft:
.Maar meestal komen er nu
maar zo'n twee tot drie schepen
hier meer binnen, De anderen
vissen veel voor de kust van
Scheveningen en leveren daar ook
af. Op de Oosterschelae is he:
op bet ogenblik namelijk vrij
waardeloos me: de garnalen-
vangst, dat is altijd in deze perio
de. In bet najaar hebben we hier
altijd de grote gamalencampag-
ne. Maar die vissers blijven wel
in Colijnsplaat markten, die vis
wordt per auto aangevoerd, om
dat dat de beste markt is voor
de export naar België en Frank
rijk, dus die zijn we niet kwijt.
Toch is het niet genoeg om uit de
kosten te komen. Ik heb aan alle
kanten geprobeerd om meer gar-
nalenschepc-n te trekken, maar
het lukt met, ze zijn er gewoon
niet meer".
Sombere geluiden dus van mijn-
meester Van der Hooft, die he:
op zich wel prettig vindt om nog
drie maanden door te blijven
gaan, een regeling waarvan de
reden echter minder lezierig is.
Van der Hooft heeft het prima
naar zijn zin gehad in dit vak,
waarin hij inmiddels we! een 'ou
de rot' is geworden. In 1951 solli
citeerde hij op 40-jarige leeftijd
in Veere. waar hij ook is gebo
ren, naar de functie van schrijve/
op de vismijn. In 1956' werd hi.
daar mijnmeester: „In die tijd
werden er geweldig veel garnaier.
gevangen", vertelt Van der Hoof:.
c_e in 1956 'meeverhuisde' naar
de nieuwe haven Colijnsplaa:
maar bleef in Veere wonen.
De functie van mijnmeester om
vat heel wat meer dan het bedie-
pas. het berekenen van heffingen
?n het uitvoeren var. toezicht,
/ar. der Hooft is namelijk ook
>og agent van het produktschap
voor vis- en visprodukten en
houdt de statistieken bij voor het
visserijschap. Zijn vrouw )■- hem
dagelijks bij al ciat hu: be
hulpzaam geweest.
Bolder
De mijnmeester staa: al-, een
soort 'bolder' tussen vissers en
handelaren, zeg: Van der Hooft:
„He: is niet moeilijk, maar een
kwestie van routine. Je moest
steeds zowel de vissers als do
handelaren, die meestal door
commissi onans vertegenwoordigd
zijn, tevreden stellen. Door de
contacten met de handel voel je
aan welke prijs je moet instellen.
Ik heb het altijd leuk werk ge
vonden. D'r zijn natuurlijk wei
eens moeilijkheden geweest- je
moet soms wei sterk staan en Je
nie; onder laten sneeuwen. Maar
ik heb altijd goed me: de handeï
en met de vissers kunnen wer
ken,.". Hoe goed zal aanstaande
zaterdag wel blijken. Dan geeft
de heer Van der Hooft Sn "Het
.'.'apen van Veere' een receptie.
He*, naderend einde van zijn
loopbaan beteken: hoogstwaar
schijnlijk ook het einde var. de
vismijn Colijnsplaat.
Vfear het hart van vol is loopt de
mond van over. Een spreuk die
helemaal op de huid geschreven lijkt
van mevrouw F. Bakker-Minderhoud,
secretaresse en gangmaker voor de
afdeling Goes van de vereniging
"Vrienden van de Hartstichting'.
Breng haar vooral niet op dit onder
werp als je op punt staat de laatste
trein te balen want haar enthousias
me kent geen tijd. Niet alleen van
wege 'haar' honderdtal collectanten
die ze deze week In Goes van huis
tot huis heeft georganiseerd- Ze
praat helemaal niet graag over geld
al vindt ze het natuurlijk wel dege
lijk belangrijk. Daarmee alleen kan
de Hartstichting het immers volhou
den om gratis hulp, middelen en
voorlichting te geven, doeltreffende
strijdwapens tegen volksvijand num
mer één. Juist dit levensreddende
werk maakte haar tot een van de
talrijke vrijwilligers die met een
enorme inzet aan het fundament
bouwt dat dc Hartstichting
draagt.
Als je het rond 1900 had over een
hartsaargelegsnbeid dan begreep ie
dereen wat je bedoelde. Liefde of
verdriet, het kon niet missen. Hart
en vaatziekten waren vergeleken
met andere medische boosdoeners
vrij onbelangrijk. 'Slechts' een tien
de van de Nederlandse bevolking
overleed eraan, dus je kwam er
gewoon niet op. Daarna kregen
steeds meer_mensen met deze kwaal
te maken. Eerst langzaam maar ze
ker en na de oorlog klom deze
doodsoorzaak angstwekkend op tot
ongeveer vijfenveertig procent. Wan
neer er vandaag de dag dan ook
over een zaak van het hart gepraat
wordt denkt vrijwel niemand nog
aan een (verstoorde) romance. Alle
maal zijn we wel van verder af of
dichtbij met onze neus op de geva
ren rond het hart gedrukt. Kleuters
die maar niet kunnen begrijpen da:
hun grote triend opa of oma ineens
voorgoed zal slapen. Onverschillige
jongelui beseffen ontnuchterd dat ze
een van hun 'ouwelui' kwijt zijn-
Grotere kinderen groeien onvoorzien
verder op in een eenmanshuwelljk
Ouderen blijven eenzaam achter en
vrouwen moeten hun man afstaan in
de kracht van zijn leven.
Zo stond mevrouw Bakker er een
kwart eeuw geleden ook voor. Ze
venendertig jaar, een kind van ze
ven, een net negen jaar en een
babytje in de wieg van amper twin
tig dagen oud. Die verdrietige ge
beurtenis bepaalt sindsdien bijna el
ke stap die ze verzet. De kleine
dingen van alledag en haar grote
veldtocht voor het werk van de
Hartstichting waarbij ze het vuur
uit haar sloffen loopt. Zes jaar doet
ze het alweer, peinst mevrouw Bak
ker hardop, „eigenlijk nog niet eens
zo lang. Eerder waren er ook wel
eens mensen bij me geweest om
me voor dit har te werk te vragen
maar ik had altijd aarzelingen. Daar
voor moet je toch eigenlijk dokters
latijn kennen wimpelde ik dan af en
durfde het niet aan. Nu weet ik dat
je me: organiseren ver genoeg
komt. Maar toen kwam die promo
tor van Zuidwest-Nederland me
neer P. de Graaf. Die man kon ik
gewoon niet laten staan. Er moet
toch iemand zijn die de mensen
wakker schudt? Niet uitsluitend om
de portemonnee te trekken, hoe on
misbaar ook. Het gaat er evengoed
het gebied van voorkomen maar
ook wat betref: de genezingskansen-
Zelf vergelijk ik het zo vaak. Vijf
entwintig jaar terug belandde je bij
elke hart-strubbeling zonder meer
zes weken in je bed. Als het tenmin
ste herkend werd, vooral bij jonge
mensen dacht de arts gauwer aan
overspannen dan aan een infarct.
Bij een zware aanval evenals nu
naar het ziekenhuis, dat wel. Maar
toen zes weken niet verroeren, geen
bezoek en twee verpleegsters die je
om dat we allemaal in onze eigen
kleine kring laten doordringen hoe
we in de toekomst zelf die hart- en
vaatziekten voor een groot deel in
de hand kunnen houden- Door bij te
dragen aan onderzoek en apparatuur
en onze leefgewoontes te verande-
Bewust kiezen
Andere leefgewoontes klinkt erg ge
woon. maar niets is moeilijker dan
het uitbranden van een ingebakken
patroon. We drinken te veel, we ro
ken, wegen over 't- algemeen te
zwaar en wat minstens zo schadelijk
is, we maken ons veel te dik. Pas nu
daar al jaren over wordt doorge-
dramd begint het een beetje te min
deren. Trimbanen verslijten tegen
woordig door het gebruik. In Ver
schillende plaatsen Oostburg.
's-Gravenpolder biedt de gemeente
tijdens de vergaderingen geen ro
kertje meer aan. Leerkrachten geven
liet goede voorbeeld en sommige
kantines maken een gebaar. Die ser
veren naast bamibal en frikadel
een alternatieve hap zodat iedereen
bewust kan kiezen tussen lekker vet
en smakelijk verstandig. Zo wordt
bij Dow-Temeuzen en Philips op het
ogenblik uitgeprobeerd hoeveel kans
zo'n cholesterol-arme hap maakt, sa
men me: in totaal 18 grote bedrij
ven door het hele land. Op consulta
tiebureaus voor tuberculose start
men in een paar steden met een
beperkt bevolkingsonderzoek op
hart- en vaatziekten, vanzelf na een
kleine bijscholing van de mensen die
er werken. Het is maar een greep
uit een veelbelovend begin.
Mevrouw Bakker: „Her werk van de
hartstichting leeft beslist, je merkt
he: aan de mensen. Ze hebben mees
tal zelf met hartziektes te maken
gehad, zien waarschijnlijk wat er in
de loep v3n de jaren veranderd op
draaiden en keerden. Nu ben je na
die zes weken vaak weer een hele
piet. Denk niet dat een zware atta
que tegenwoordig niets meer om het
lijf heeft. Een van de drie mensen
overleeft het niet. Maar na de kritie
ke dagen wordt je zo gauw mogelijk
klaargemaakt voor je terugkeert in
de maatschappij. Vaak na een dag
of vijf alweer oefeningen, een dïe-
thiste bij je bed. Veel betere instruc
ties over zaken die je (voorlopig)
niet mag en gelukkig klare taal wat
betreft alle dingen die je beslist niet
levenslang moet laten. Zo krijg je
meer zelfvertrouwen, moed, en die
begeleiding verbetert nog steeds.
Neem nu eens zo'n pip-apparaat,
op dat toestel kan het hele gezir.
meekijken. Hoe een ex-patiënt nor
maal leeft- Dat hij best weer die
schrikwekkende trap op kan, alleen
auto rijdt, sport, nu noem ik maai
een paar drempels waar elke hartpa
tiënt tegenaan hangt- Vroeger moes;
je veel meer zelf uitdokteren. Nu
leert een heel gezin hoe het on ge
merkt kan helpen opvangen zoda:
de patiënt zich niet zwak en minder
waardig voelt."
Ze troont me mee langs haar tafel
die bezaaid ligt met krantenknipsels.
De mees: uiteenlopende ondernemin
gen, de afgelopen tijd voor en door
de Hartstichting op touw gezet. Ge-
zondheidsmarsen en diploma's, wie
lerrondes. trimtochter.. stickers en
affiches voor de jeugd, toegangs
kaartjes voor een ontspanningsa
vond die alweer voorbij is. Je kunt
voor van alles bij de afdelingen
tereent. Ze hebben een vraagbaak
voor infarctpatiënten, eetfolders, in
lichtingen over revalidatie mogelijk
heden. Ziekenhuizen weten intussen
dat ze er kunnen laten doorscheme
ren als een onmisbare hartewens
niet van de gewone middelen kan.
En voor gezinnen met een hartpa
tiënt. groot of klein, bestaat een
beperkte mogelijkheid om met me
dische verklaring een bungalowva-
kantie te krijgen- Op kosten van een
bekend sporthtns of het Kinöerhar-
tefonds. Zo nodig verwijzen 'de
vrienden' je door naar de Hartstich
ting.
Mevrouw Bakker: „Graag erven een
misverstand wegwerken, met het
geld van onze leden en de collecte
opbrengsten doen wij als afdeling
helemaal niets zelf. Dat gaat alle
maal naar de landelijke pot. Die
hebben een deskundige (tommissie
waar het op de
om uit te zoeken
juiste plaats
mansbes: uur, zijn dus geen Sinter
klaas die kan geven, trekken zelf
met ons verlanglijstje in Den Haag
aan de bel. Daar moeter. ze dus
weten dat zo'n afdeling leeft en
geloof maar dat ze Goes kennen."
Ze trek: een veelbetekenend en glun
der gezicht. Onwillekeurig denk ik
aan de nieuwe defibrilator die Goes
wist los te peuteren voor ziekenhuis
De Bevelanden. Ene mevrouw Y
ker giom afgelopen vrijdagmiddag
aan alle kanten boven de 149 aanwe
zigen uit. Zierikzee viel ook in de
prijzen, hebben de Zeeuwen het nu
voorlopig weer gehad? „Ir. Zeeland
is nog steeds geer. cardioloog"
merkt promotor De Graaf op als ik
een visje uitgooi." Maar of zoiets
binnenkort al te verwezenlijken
valt? Mevrouw Bakker is op het
ogenblik veel te dankbaar om
weer van iets nieuws te durven
dromen. Als Groningen nu bijvoor
beeld aan de beurt is ben Sk beslist
even blij.
Ik probeer alles zoveel mogelijk
grotrt te zien," zegt deze vrouw van
wie je heel haar denken en doen
kort kunt weergeven. In een zinnetj
dat doorgaans een veel vrljblijvea
der betekenis heeft: .Leven en late
'even'.
Uitgekookt
Ze vertelt over hun voorlichtings
vonden die altijd volle zalen trek
ken. Informatie voor mensen dit
ooit een 'waarschuwing' gehad heb
ben en voor mensen die zoiets alsje
blieft nooit moeten krijgen. Df
kooklessen in de huishoudsehoo
waar mannen en vrouwen nie
schraal maar uitgekookt leren kok
kerellen. ..Reuze gezellig, achtera:
eten we alles samen op. Maar daar
voor stappen de hartpatiënten var.
het ene pannetje naar het andere
verlekkerd omdat blijk: da; er no;
wel degelijk gesmuld mag worden
Weet je dat iedere vereniging o'.
club zo'n avond bij ons kan bestel
len?
